Nederlands en buitenlands

Het eerste wat je op zal vallen als je gaat snuffelen wat er voor hoererij bestaat in Nederland, is dat de meeste meiden die het werk doen uit het buitenland komen. Soms heb ik wel wat over wat daar voor conclusies uit worden getrokken uitgelegd. Verder heb ik daar altijd een beetje omheengedraaid, want het is een beetje een mijnenveld. Maar het is wel een belangrijk mijnenveld, dus ik moet er toch maar eens wat over uitleggen.

Dat een hele grote groep meiden uit het buitenland komt, is al zo sinds ik begon. Dat is lang geleden. In de laatste jaren van de twintigste eeuw waren we als Nederlandse meiden al flink in de minderheid. Je moet flink verder teruggaan om te komen in een situatie waar de Nederlandse meiden het gezicht van de prostitutie bepaalden. De prostitutiebranche is in Nederland in veel opzichten niet Nederlands.

Ik ben zelf Nederlandse. De krappe meerderheid van de hoeren met wie ik contact heb, zijn Nederlandse meiden. Er zijn ook een aantal buitenlandse hoeren die ik een beetje ken, maar toch wel minder. Dat is niet genoeg om het vanaf hun standpunt te kunnen bekijken. Dat is ook niet genoeg om te kunnen vertellen hoe hun deel van de prostitutie eruitziet. Hun perspectief kan ik niet van mijn eigen ervaring af weergeven, en dat is ook één van de redenen dat dit stukje lastig voor me is.

Dus ik hou het bij de indrukken van mezelf en de meiden die ik ken, en vooral van de klanten. Die hebben meer meiden gezien dan wie ook, en die zien in èlk geval hoe die meiden wèrken. Ik weet dat dat heel makkelijk kan foutzitten, doordat roddels in het klantenwereldje niet te ontwarren zijn met echte informatie, maar ik hoop dat ik zorgvuldig genoeg ben geweest om daar nietteveel ingetrapt te zijn.

Toen ik begon, had je nog best veel meiden uit het Caraïbisch en Zuid-Amerikaanse gebied. Dominicaanse of Costaricaanse meiden enzo, en nog wel uit andere Zuid-Amerikaanse landen. Er is een tijd geweest dat die meiden, vooral omdat ze zo aanwezig en zo uitgesproken waren, echt heel duidelijk hun stempel op de prostitutie drukten. We mopperden weleens dat die salsameiden de branche overnamen. We hadden nog geen idee van wat er ging komen.

Ik kon met een paar van die meiden goed opschieten. Ik was nog veelte groen om op te pikken hoe ze werkten, en om de fijne puntjes te kunnen zien, maar ik heb wel veel van ze geleerd over werken met passie. Ik was toen al onder de indruk van hoe sterk en toch verfijnd hun seksualiteit was ontwikkeld, en hoeveel ze op hun gemak waren met hun lijf en hun eigen drijfveren. Ook als ze niet erg mooi waren, waren ze trots en sensueel.

Op een aantal manieren waren ze beter dan de Nederlandse en vernederlandste meiden. Ze deden hun werk met meer passie, ze stonden er aktiever in, en ze wisten beter wat ze wel en niet wouden doen. Op sommige manieren waren ze ook minder goed bezig, bijvoorbeeld met de condooms. Heel wat van die meiden vonden de Nederlandse mannen zo gezond en schoon dat ze ookwel zonder rubber durfden, ookal zouden ze dat thuis niet doen.

Daarom vind ik het nog steeds onbegrijpelijk dat ze wel veel goedkoper moesten werken dan hun concurrentes, omdat ze anders gewoon niet genoeg aanloop hadden. Dat is echt heel raar. Ik heb dat toen nooit uitgedokterd, en de kans is nu verkeken om te ontdekken hoe dat zat. Destijds geloofde het groepje waar ik deel van was, dat het kwam omdat ze te trots waren voor een pooier, en dus langs de zijlijn stonden. Maar dat slaat nergens op.

Ze zijn er nu veel minder. De legalisering is gebruikt om de meeste van die meiden het werken onmogelijk te maken. Ze zijn geen EU-burgers, en migratie voor prostitutie is met de legalisering uitgesloten. Nu heb je alleennog de meiden die via handig trouwen of andere truukjes lang geleden voordat het net zich sloot een status konden krijgen waarmee ze kunnen blijven werken. Maar ze sterven langzaam uit. Er zijn best klanten die dat erg vinden.

Oosterse meiden, uit Vietnam of China of Thailand, zijn altijd een beetje een zeldzaamheid geweest waar ik was. Je zag er afentoe eentje, maar het was nooit echt een groep die je zàg. Bovendien hielden ze zich meestal een beetje bij zichzelf, en kreeg je niet echt interaktie. Van de klanten hoorde ik vooral dat het meiden zijn die het zakelijke deel van de prostitutie erg goed begrepen.

Het cultuurtje onder die Oosterse meiden lijkt vooral pleasen, maar wel een zakelijke toon houden te zijn. Er wordt weinig met illusies gespeeld, de interaktie is heel duidelijk beheerst. Het is een soort moederlijke manier. Ik noem dat zo, en veel collegaatjes zullen begrijpen waar ik het over heb, maar ik heb gemerkt dat klanten en buitenstaanders het meestal niet herkennen. Daar moet ik misschien eens een eigen stukje over schrijven.

Ik heb er niet veel gesproken. Er was een meisje in een club waar ik weleens mee babbelde, maar die zei van zichzelf al dat ze anders was dan de meeste Oosterse meiden. Zij zei dat veel Aziatische vrouwen een "perfect wife experience" neer probeerden te zetten, met veel dienstbaarheid. Zij was daarvoor teveel vernederlandst. Ik kan niet nagaan of ze nou gelijk had of niet, want ik weet er gewoon niet genoeg over.

Voor de Nederlandse vrouwen waren en zijn de Aziatische meiden nauwelijks concurrentie. Niet dat ze hun werk niet goed doen, want volgens mij werken die meiden keihard, maar omdat ze een ander soort dienstenpakket leveren. De Nederlandse meiden doen meer het brutale hoerenwerk, de Aziatische meiden verkopen meer een timide ervaring. Ook die meiden hebben sinds de legalisering heel veel moeilijkheden als ze legaal willen werken, en doen dat vooral illegaal via massagesalons.

Je hebt altijd een handjevol Afrikaanse meiden gehad. Dat heeft nooit echt doorgezet. Je zou denken als je de verhalen van de politie over mensenhandel hoort dat de markt overspoeld wordt met Afrikaanse meiden, maar dat zie je nergens terug in de werkelijkheid. Je moet natuurlijk wel het verschil zien tussen een Afrikaanse of een Surinaamse of Antilliaanse meid, die eigenlijk gewoon Nederlandse meiden zijn.

Afrikaanse meiden hebben wel vaak hele wilde indianenverhalen te vertellen over hoe ze hier aan het werk zijn gekomen. Ik weet ook wel dat ik dan niet moet geloven wat ik hoor. Meestal hebben ze niets aan opleiding, en niets aan ambities, behalve veel geld verdienen. Daar kon ik zelfs in mijn clubtijd al geen aansluiting bij vinden. Ze vormden ook geen groepje, het waren altijd individuen.

Ik ga zometeen de Oostblokkers over één kam scheren, maar voordat ik dat doe wil ik eerst even de Poolse meiden eruitpikken. Die kregen we als eerste, voordat de grote golf uit het Oosten kwam. Die zijn een beetje anders, en ik kon altijd makkelijker met ze opschieten. Dat kwam niet door hoe ze werkten ofzo, want dat was eigenlijk hetzelfde verhaal als bij al die andere Oostblokkers. Het kwam denk ik door hun geloof.

Die Poolse meisjes zijn allemaal streng katholiek. Ik ben zelf protestant, maar hun manier om hun geloof te beleven herkende ik heel erg. Dat je ergens iets aarzelends hebt, omdat je eigenlijk veel beter in Godes ogen wil zijn dan je bent, als zondares. Dat je ergens een scheiding hebt tussen je losbandige leven, en je ziel die van die losbandigheid afstaat, en nog steeds het pure zoekt.

Misschien omdat ik me daarin heel goed kon inleven dat ik meer naar ze toetrok dan naar de Oostblokmeiden die later kwamen, maar in de korte tijd dat ze best veel in Nederland kwamen, kon ik goed met ze opschieten. Voor hen was de scheiding natuurlijk nog sterker, omdat ze hun zedige bestaan in Polen achterlieten om hier de hoer te spelen, en daarna terug zouden keren naar burgerlijk leven.

De rest van de Oostblokkers zien er voor mij veelmeer hetzelfde uit. Dat is eigenlijk onzin, want er zijn best verschillen. De Oekraïeners en Russen bijvoorbeeld mogen helemaal niet werken in Nederland, en moeten dus via omwegen of ondergronds gaan. Als je niet met louche types temaken wil hebben is ondergronds je enige keuze als je van die niet-EU-landen komt.

Meiden uit EU-landen, zelfs de landen met minder privileges, kan de overheid wettelijk niet buitenhouden. Dat is waarom er zoveel gedoe is over die meiden, en waarom er zoveel barrières worden opgebouwd. Toen de EU de grenzen opengooide, kwamen de meiden uit het Oosten al in grote aantallen, maar pas toen de Euro het makkelijk maakte om de winst weg te sluizen kwam de grote vloedgolf.

De Oostblokkers hebben de markt helemaal verzopen. In Nederland is het voor Oostblokkers best fijn werken, want de meeste middelen die de overheid gebruikt om het leven van meiden kapot te maken werken niet tegen meiden van zo ver over de grens. Uitzetten heeft geen zin, want door de open grenzen zijn ze morgen weer terug, en de bestuurlijke maatregelen doen ze veel minder kwaad omdat de meiden alles van waarde in hun eigen land opbouwen. Via hun contacten en pooiers sluizen ze alles weg.

Ze hebben flinke veranderingen in de hoerenwereld met zich meegebracht. Vooral de macht van exploitanten is flink toegenomen, want voor elke plek bij een exploitant zijn er nu vijf hoeren. De klanten hebben ook een veel bredere keus, dus je krijgt je agenda moeilijk vol. Hun prijspeil ligt veel lager, dus ze hebben de marges minimaal gemaakt. Dat is voor hen ook makkelijk, want ze betalen alleen BTW aan belasting, omdat ze zogenaamd in hun thuisland inkomensbelasting betalen.

Netzoals in veel plekken in het buitenland is seksuele voorlichting in het Oostblok slecht, nog slechter dan hier, en weten die meiden dus maar half wat er gevaarlijk werken is en wat niet. Dat levert op dat er veel onveilig wordt gewerkt. Aan de andere kant hebben ze wel op ons voor dat ze seksueel veel vrijer zijn. Ze hebben minder drempels, kijken minder naar zichzelf, en zitten minder vast in het relatiedenken.

De Oostblokkers zijn wel veelmeer broodmeiden. Dat is nietzo raar, want in hun ogen worden ze verleid met heel veel geld, terwijl een Nederlandse veel minder verdient, en in een veel duurder land woont, en dus veelmeer moet wìllen hoeren. Maar broodmeiden zijn genoeg voor de meeste klanten. Ze komen hier cashen, en met dat geld gaan ze thuis een leven opbouwen. Er zijn er maar weinig die hier willen blijven.

Ik ben zelf een Nederlandse. En er zijn, nog steeds, Nederlandse meiden die proberen hun koppie boven water te houden. Het is raar gelopen. Tegenwoordig ben je als Nederlandse een exoot. Iets waar sommige klanten speciaal naar zoeken, omdat het bijzonder is. Dat is eigenlijk ook het enige voordeel wat je hebt. Voor de rest zijn we in het lastigste parket van de hele business.

De buitenlandse meiden worden ook vervolgd en op hun huid gezeten door de overheid. Ik wil niet doen alsof die meiden wèl eerlijk behandeld worden. De overheid krijgt alleen op andere manieren greep op ze, en die zijn veelminder ernstig dan bij Nederlandse meiden. Het is nog steeds erg als je bij een razzia wordt opgepakt, je vent wordt opgesloten, je geld wordt afgepakt en je het land uit wordt geschopt, maar dan is het voor een buitenlandse wel óver.

Nederlandse meiden hebben geen thuisland om naartoe te gaan, en alles achter te laten. Wij blijven wonen in dit land waar we als hoer in de boeken staan, en dus kunnen fluiten naar veel banen. Waar onze vent als crimineel of als "met connecties met criminele circuits" ook maar geluk moet hebben dat hij nog aan de bak komt. Waar we niet verdwijnen als de Belastingdienst komt met tonnen naheffing over geld wat we nooit hebben verdiend.

Wij betalen de volle mep belasting, en houden dus véél minder over, maar we kunnen niet meer vragen dan een buitenlandse. Wij hebben óók families te financieren, net als de buitenlandse meiden. Maar die zijn veel duurder, want die wonen híér. Wij hebben ons eigen huis en haard hier, waar we van uitgezet worden met bestuurlijke maatregelen. Wij hebben onze kinderen hier, binnen bereik van de grijpende klauwen van Jeugdzorg. Wij hebben geen buitenland om ons geld naar weg te sluizen, dus dat kan ook zomaar in de zakken van de politie verdwijnen.

Nederlandse hoeren hebben familie hier, die door de mangel kan worden gehaald. Van ons hebben ze zo opgezocht wie onze ouders zijn, om die eens een schokkend telefoontje te geven over wat hun dochter wel niet doet. Wij hebben wortels die ons dierbaar zijn, we halen niet onze schouders op over wat we in Nederland hebben liggen. Wij hebben onze toekomst hier, en de overheid kan doen met die toekomst wat ze willen. En bij hoeren willen ze die toekomst kapot hebben.

Voor Nederlandse meiden is de prostitutiebranche veel minder aantrekkelijk dan voor de buitenlandse meiden. Ik neem het die buitenlandse meiden niet kwalijk, die doen iets wat ze mogen en wat een goede keus voor hen is. Maar door dat te doen hebben ze het voor ons wel heel moeilijk gemaakt om onze koppies boven water te houden. Voor de klanten is het fijn, want die hebben enorme keus voor dumpprijzen. Maar voor ons is het sappelen.

Als de buitenlandse meiden er niet waren, was het makkelijker voor ons. Op veel manieren. Ik heb dus last ervan dat ze er zijn, en ook dat het er zovéél zijn. Er zijn meer Nederlandse meiden die dat voelen, en veel hebben dat een stuk minder genuanceerd dan ik. Maar van die buitenlandse meiden dingen kwalijk nemen kan het alleen erger worden. En ze doen als puntje bij paaltje komt niets verkeerds. Zoals de zee niets verkeerds doet, als je erin verdrinkt.