De tweede kamer wil klanten wel criminaliseren

Gisteravond, woensdag dus, zat ik stilletjes achter mijn laptop, te kijken naar de livestream van de Tweede Kamer. Daar werd de klantcriminaliseringswet behandeld. Ik heb al die mensen al informatie gestuurd over dat wetsvoorstel, en ik heb geprobeerd in gesprek te komen, maar het is duidelijk dat dat tevergeefs was. Dat is niet nieuw, eigenlijk luistert er haast niemand, en alleen in de Eerste Kamer zijn er nog wat kritisch en eerlijk.

Ik heb ook begrepen dat Emma-Lotte, een collega die bij de eerste behandeling van de WRP zo'n sterke invloed had, hier niet meegeschreven heeft. Daar kregen we wel Proud voor terug, maar die zijn duidelijk minder gevaarlijk voor wat de politici willen geloven. Die zijn nog in het stadium dat ze denken dat je met overleg en compromis ergens komt, netzoals de Rode Draad langzaam moest leren dat je dan gewoon genegeerd wordt, terwijl ze wel kunnen zeggen dat ze met je gepraat hebben.

Over het wetsvoorstel heb ik al eerder geschreven. In het kort gaat het om een wet die heet dat hij gaat over het beschermen van misbruikte sekswerkers, maar het eigenlijk alleen strafbaar stelt om een hoer te bezoeken waarbij je volgens de regeltjes van de wetsontwerpers had moeten denken dat er een misstand zou kunnen zijn. Of die misstand nou bestaat of niet. Dus eigenlijk is het straf als je niet dezelfde dingen signalen van misstanden vindt als de overheid.

En dat is nogal wat. Eigenlijk gaat het hier dus om mensen straf geven omdat ze niet geloven in de wilde indianenverhalen die de overheid eropnahoudt. Als je beter weet dan de overheid, bijvoorbeeld omdat je gewoon in gesprek gaat met de hoeren, dan wil de overheid je daarvoor straffen. Het is een misdaad om niet te geloven in de slavinnetjesporno, en een misdaad om daar niet over in de paranoia te delen.

Die verhalen van de overheid waar je in moet geloven, daar ben ik al dieper opingegaan. Het zijn vooral dingen die, als je echt wat weet van de branche, helemaal geen teken van misstanden zijn, maar eerder tekenen dat de meid voor zichzelf werkt, en probeert uit de klauwen te blijven van mensen die haar voor hun karretje willen spannen. Het zijn dingen die niet bestaan, of dingen die de overheid zelf geschapen heeft.

Maar ja, de politiek denkt maar op één manier. Die zien dat burgers niet allemaal volgen wat de politiek leuk vindt, en als de burger niet doet wat de politiek wil, moet de burger straf. Zogenaamd om de slachtoffers te helpen, ookal hoeven in deze wet de slachtoffers helemaal niet eens te bestáán. En zouden ze zeker niet geholpen zijn door de enige mensen die hun communicatie met hulp zouden zijn, bang te maken om betrokken te raken.

De kamer praat er heel anders over. Die praat erover alsof klanten nu geen zier geven om de meiden, en alleen als ze strafbaar worden gemaakt eens uit hun ogen gaan kijken. De wet wordt beschreven als een "signaal." Daar zijn wetten niet voor, maar de politiek denkt daar heel anders over. Die vinden wetten dingen om te laten zien hoe betrokken ze zijn, en dat ze stemmen verdienen. Niet dingen die echt levens gaan verwoesten. Dat kan ze weinig schelen.

Samen met de WRP brengt deze wet heel wat nieuwe problemen. We hadden er al genoeg, maar met de WRP kunnen gemeentes nog harder ons uit de legaliteit verdrijven, en wordt alles wat zij niet zegenen illegaal en strafbaar, inplaatsvan het vage 'illegaal' van nu, en met de klantcriminalisering wordt vooral gevochten tegen de meiden die af en toe een klantje draaien, en de klanten die graag met onafhankelijke meiden werken. Samen zorgen ze dat niemand de dans ontspringt.

Dat het wetsvoorstel eigenlijk over iets heel anders gaat dan de titel, en dat het niet gaat om echte slachtoffers, dat negeren de Kamerleden allemaal. Die hebben daar allemaal mail en post over gekregen, maar niemand vindt dat interessant genoeg om over te praten. Inplaatsvan problemen hebben met dat er mensen strafbaar worden waar eigenlijk niets aan de hand is, hebben ze problemen met de details waarmee de mensen daarbuiten onterecht zullen worden aangepakt.

Er wordt gepraat over hoe er moet worden omschreven wanneer de klant strafbaar genoeg niet-gelooft. Vooral vanuit het oogpunt dat je anders die arme OM'ers zoveel werk geeft om dingen te moeten bewijzen voordat ze iemand in de gevangenis mogen laten gooien. Of al die tekenen wel ergens op slaan, dat kan ze helemaal niets schelen. Ze kijken vanuit hun eigen moraal, en hun denkbeeld is zo nauw als hun begrip.

We horen nog even als rechtvaardiging hoe de Valkenburgse Zedenzaak wordt aangehaald. Sowieso hebben ze er een verhaal bij wat helemaal niet klopt, en wordt er zo'n beetje heilig geloofd in de persberichten van het OM, zonder verder naar de zaak te kijken. Maar ook trekken ze juist uit die zaak waar de minderjarige meid zelf alle initiatief had de conclusie dat we er veelmeer vanuit moeten gaan dat hoeren helemaal geen invloed hebben op hun lot, en geknakte willoze dingetjes zijn.

Ach, jongens. Ik kan door die pagina's en pagina's van dit debat heengaan, en telkens laten zien hoe wat die politici doen gewoon is wat ik hierboven schrijf, maar zitten jullie daar echt op te wachten? Ik weet dat jullie niet van mijn nieuwsstukjes houden. Ik ben gewoon weer teleurgesteld, er is zoveel domheid. We kunnen uitleggen wat we willen, maar ze luisteren naar geen woord als er stemmenwinst inzit, en de combinatie van crime-fighting, seksuele moraal opleggen en arme seksslachtoffertjes redden is onweerstaanbaar voor alle partijen.

Je kan vinden dat ik hier te negatief ben, omdat er wel politici hun zorgen uitspreken over het wetsvoorstel, en niet per sé voorzijn. Maar dat gaat telkens niet over het hart van de wet. Dat gaat telkens over dat de wet ook mensen opslokt die eigenlijk niet fout zijn, zelfs als we in dat fantasieland leefden waar er echt die misstanden zijn die met deze wet aangepakt zouden worden. Dan blijft het luchtkastelen bouwen.

Er is maar één iemand die goede dingen zegt. Dat is van Oosten, van de VVD nogwel. Die gaat ook niet op de hoofdzaak in, maar hij is tenminste wel eerlijk, en hij komt met argumenten uit het werkveld. Maar helaas zit hij ook vast in het denkbeeld, en durft niet helemaal los te komen van het evangelie van de grote misstanden in de hoererij. Hij krijgt een pluim, maar het gaat ons niet redden. We zakken steeds dieper in het moeras van gekkigheid.