Fuck verneukt

Mijn ouders hebben me altijd opgevoed om netjes op te letten wat ik zei. Ik luisterde altijd goed naar mijn ouders, dus dat is er ookwel bij me binnengekomen, maar ik lette altijd extra goed op als ik bij opa op bezoek was, want die rolde zijn krant op en gaf me een klap ermee op mijn kruin als ik een lelijk woord liet vallen. Ik kan me nog heel goed de dag herinneren dat hij me leerde dat "deksels" een bastaardvloek is.

Sinds ik uit huis ben, is dat best snel verdwenen. Je past je toch aan aan je omgeving. En ik zat al snel tussen de studenten en de krakers. Daar word je raar aangekeken als je niet meevloekt. Ik gebruik nog steeds de naam des Heren niet als vloek, en ik scheld ook niet met ziektes, maar wat ik juist wèl heel veel doe, is vloeken met seks, zoals heel veel mensen dat doen.

Ik zeg bijvoorbeeld dat iets is "verneukt" als ik het goed kut vind hoe iemand iets heeft aangepakt. Of als het gewoon klote is gegaan. Of natuurlijk als je bent genaaid door één of andere lamlul. Het moet wel een ongeluk zijn dan, en geen naaistreek, want dan is íéts niet verneukt, maar ben ìk verneukt. Oh fuck, nou gebruik ik de ene seksuele vloek om de andere mee uit te leggen, dat zuigt!

Eigenlijk is dat heel raar, dat we seksuele dingen op die manier gebruiken als een lelijk woord. Niet alleen als gewoon scheldwoord, want die hoeven niet ergens over te gaan, maar vooral als we het beschrijvend gebruiken. Een pen die niet netjes wil schrijven, noem ik een kutpen. Wat is er aan kutten dat niet werkt? Waarom gebruiken we een kut als een voorbeeld van iets wat slecht van kwaliteit is? En gek genoeg, we noemen het geen lulpen, maar een klotenpen, terwijl lullen vaker dienst weigeren dan kloten.

Waarom heet het verneukt als iets kapotgemaakt is, of verprutst op één of andere manier? Neuken is lang niet altijd een mislukking, of zegt dat iets over de mensen die deze manier van schelden in de wereld hebben gebracht? Als ik iemand heb genaaid is die er blij om, en wil graag meer. Maar als je zegt dat je je genaaid voelt, bedoel je dat helemaal niet. Raar om zoiets niet te herkennen als iets raars.

Het is een vreemde manier om met seks bezig te zijn. Seks voorstellen als iets wat slecht en mislukt is, seks voorstellen als andere mensen een hak zetten, seks voorstellen als andere mensen geweld aandoen, dat klopt niet met hoe we seks echt dóén. Want de meeste mensen doen seks toch ècht als plezier, en willen toch ècht dat hun sekspartner er achteraf met een goed gevoel aan terugdenkt.

Waarom heet het verneukt? Ik denk dat het eigenlijk alleen kan komen door de angst voor seks, en dat we die er toch op een bepaalde manier wel inhouden door op deze manier over seks te praten. We zien seks toch iets wat onze waarde als mens weghaalt, en waar je dus héél zuinig mee moet zijn. Zo denken we er onderhuids toch nogsteeds over. Je wordt minder speciaal, en minder begeerlijk, als je veel neukt, dat is de gedachte. Terwijl het eigenlijk andersom is, maar dat is voor een ander stukje.

Een ander ding kan wel homofobie zijn. Mannen vinden het idee om in hun kont geneukt te worden heel eng. Daar maken ze ook allemaal ongemakkelijke grapjes over. Het is ook waar ze de grofste grapjes over maken als het over gevangenissen gaat, bijvoorbeeld. Mannen zijn al heel geheimzinnig erover als ze ervan houden om met hun kont gespeeld te krijgen. Ze zijn bang dat seks ze zal veranderen, en seks die je in de rol van de geneukte plaatst betékent voor mannen heel veel slechts.

Misschien is dat laatste wel waarom we het woord zien als iets van agressie. Mannen die elkaar bedreigen met hun viriliteit, en dat ze elkaar gaan "fucken." Die dat behandelen alsof ze dreigen van een andere man seksueel een vrouw te maken, omdat vrouwen zich lichamelijk door mannen laten domineren. Die zien dat als een manier om iemand anders zijn viriliteit af te pakken. Ookal slaat dat helemaal nergens op.

Dat is gebleven ondanks dat dat lichamelijk domineren eigenlijk zo'n beetje vervaagd is in de moderne samenleving. Afentoe vind je nog wel een vent die het kan en die het doet, maar eigenlijk is het wel zo'n beetje weggefeminiseerd. Raar dat dan juist onder mannen onderling nog wel zoiets bestaat. Je hoort het eigenlijk al als ze praten over de gevangenis, dan is anale verkrachting ook het enige onderwerp wat flink aan bod komt.

We zouden beter moeten weten. Dat maagden bang zijn voor seks, kan je nog begrijpen, maar als je wat mannen tusse je dijen hebt gehad, heb je genoeg gezien om te weten dat die angst voor seks nergens op gebaseerd is. Voor mannen is het nog makkelijker, want die mogen promiscuër zijn van de samenleving. We schelden ermee alsof we nog steeds zo bang ervoor zijn als beginnende pubertjes.

Raar dat we met neuken schelden. Want neuken is één van de fijnste, puurste, constructiefste dingen die je kan doen. Je krijgt er een opkikker van, en het is gezond. Je takelt er zelfs van af als je het niet krijgt. Het zou veel logischer zijn om te schelden met woorden die bedoeld zijn om aan te geven dat je géén seks hebt gehad. Maar een scheldcultuur, die verandert niet zomaar.

Antwoord op: Dat stigma heeft ook voordelen

Soms hoor je, vooràl van een bepaald soort klanten trouwens, dat we wel een boel klagen over het stigma, maar dat we daarbij moeten bedenken dat we alleen ons geld, of bij sommige dwazen ons véle geld, kunnen verdienen vanwege het stigma, omdat anders niemand zoveel zou betalen, en alle vrouwen wel in de business zouden durven gaan. We moeten dus niet klagen over dat stigma, want we verdienen er ons brood aan.

Goed, deze hoor je in het dagelijkse gesprek in de publieke ruimte niet vaak, maar op klantenforums is dit best een populair idee. En ook daarbuiten komen mensen, vooral mannen, te pas en te onpas met dit idee op de proppen. Het is een opmerking die je snel hoort als je duidelijk maakt dat wat er nu aan de hand is in Nederland, zorgt voor veel stigma en vervolging. En dat vinden ze vervelend om te horen, want ze vinden het gezeur.

Er zit ook wel een randje aan van jaloezie. Mensen vinden dat er nadelen móéten zitten aan neuken voor geld, want anders vinden ze het niet eerlijk. Dat stigma vinden ze danmaar verdiend. Goed, langniet iedereen denkt zo, ook langniet iedereen die dit soort domme opmerkingen maakt, maar het zit erbij. Wij hebben een hoop seks, en daarvan denken mensen dat het geen echt werk is, wij verdienen er geld mee, en mensen denken dat dat heel veel is, dus moeten we de nadelen maar pikken.

Onzin natuurlijk. De voordelen die die mensen bij het stigam denken wegen totaal niet op tegen de misstanden dóór het stigma.

De vorm waarbij het nódig is voor een hoer om het stigma te hebben om gewoon betaald te krijgen voor wat ze doet, slaat nergens op. We doen gewoon ambachtswerk, en daar worden we voor betaald. Daarvoor is geen stigma nodig, en we kunnen het missen als kiespijn. Alsof hoeren bijna gratis zouden werken als we niet gestigmatiseerd werden. Soms denken ze zelfs dat we het met iedereen gratis zouden doen als er geen stigma was.

Je moet sekswerk weer helemaal anders behandelen dan andere soorten werk om dat zo maar te kùnnen denken. Als je elke andere soort dienstverlening zo zou bekijken, dan zou je niet veel mensen vinden die je geloven. Want het is toch niet nodig voor het inkomen van koks, detacheerders, stukadoors, IT-mensen, brandweerlui of dokters om gestigmatiseerd te worden? Als je dat zou beweren zouden mensen je wel raar aankijken.

De klant betaalt een beetje bij voor het feit dat we met het stigma moeten leven, maar vooral gewoon om ons te betalen voor wat we doen. Daar gaat de hele transactie eigenlijk om. Dat zou duidelijk moeten zijn, we worden immers betaald voor de tijd en de handelingen. Die inspanning moet betaald. Hoeren is wèrk. Het is niet even je laten gebruiken als een lappenpop. Daar heb ik kortgeleden al een heel stukje aan besteed, gelukkig kan ik daar nu naar verwijzen.

Maar zelfs de voordelen die mensen erbij verzinnen, zijn ook onzin. Mensen zijn eigenlijk helemaal niet makkelijker met meer betalen aan mensen die gestigmatiseerd zijn. Die vinden eerder andersom, dat je meer van ze moet pikken als je gestigmatiseerd bent. Voor een fooi moet je maar dankbaar zijn. En concurrentie houdt het niet weg, kijk maar naar hoeveel de markt verzopen is in het aanbod.

Toen ik nog radfem was, leefde ik het gevoel dat de wereld tégen me was. Ik was een slachtoffer van de patriarchie die de hele wereld tegen me opgezet had. Dat gevoel gebruikte je dan om alles wat mis was in je leven te verklaren als iets waar je slachtoffer van was, en zelf geen verantwoordelijkheid voor had. En ik had iets om me tegen af te zetten, en om tegen te vechten. Ik kreeg er respect voor van andere feministen, en de anderen waren in elk geval voorzichtig met me.

Het was reuze comfortabel, want je kan alles inpassen in je beeld dat je vervolgd wordt, je kan er zo'n beetje alles mee goedpraten, maar als puntje bij paaltje kwam had ik eigenlijk niets te vrezen. Er is geen patriarchie die het op me voorzien heeft, en ik liep dus geen echt risico door ertegen te vechten. Het ergste wat me kon gebeuren was dat mensen me achter mijn rug om uitlachten.

De patriarchie kwam niet mijn deur intrappen. De patriarchie probeerde me niet mijn huis uit te zetten. De patriarchie sloeg mijn ramen niet in. De patriarchie zette niemand zomaar in de gevangenis voor opgeklopte of verzonnen misdaden. Dat is omdat de patriarchie als beweging gewoon niet bestaat. Het stigma bestaat wel, en het doet al die dingen wèl. En dat maakt een heel erg groot verschil. Feminist zijn doe je omdat het leuk is. Hoerenactivist zijn niet.

Er zijn grote manieren dat het stigma je leven kan vernielen. Daar heb ik aleens over geschreven, we worden niet als normale mensen met rechten behandeld. Als je een organisatie die profiteert van het stigma de kans geeft kost het je je partner, je kinderen, je huis, je spaargeld, je vrienden, je rechten, je toekomst, je baan, want het wil àlles van je hebben en zal nóóit vinden dat je genoeg hebt geboet.

Gelukkig is dat niet iets van elke dag. Het overkomt een relatief klein deel van de hoeren. Een klein deel dat nog steeds véle malen groter is dan het deel wat iets te maken heeft met de misstanden waar het stigma mee goedgepraat wordt. Het hangt als een zwaard van Damocles boven je hoofd, en je leeft elke dag met het besef dat ze het je kunnen aandoen zo gauw ze je opsporen en beslissen dat jij het deze keer wordt.

Het meeste van wat het stigma doet is klein, maar wel elke dag en overal. De manier dat mensen over je praten. De grapjes. De opmerkingen. De manieren dat mensen hun zinnen maken. De goedbedoelende mensen die toch zo in het stigma zitten dat ze niet meer zien dat ze met het stigma leven. Dat je àlles moet uitleggen, èlke keer, omdat het stigma zo diep in de mensen zit dat ze van de meest voor de hand liggende dingen telkens opnieuw moeten worden overtuigd.

Je moet dat van je af laten glijden. Maar zelfs als je dingen van je af laat glijden, voel je ze nog een beetje. En gaandeweg word je rug rauw van alles wat je af moet laten glijden. En dan schuurt elke domheid die je tegenkomt over je zenuwen. Soms weet je dat je moet zwijgen, maar hou je het gewoon niet tegen, en denkt iedereen dat je paranoia bent. Ik kan daar soms gewoon niet goed tegen, en dan is het maar goed dat ik mijn blog heb.

Er zijn meiden die zo hard zijn, of die zoveel eelt op hun ziel hebben, dat die er vrede mee kunnen hebben. Ik ben daar wel jaloers op. Er bestaan zelfs meiden die erop kicken, zoals Lux, maar die is danook een beetje gek. Die ziet de afkeuring van de burgerlijke, ongeïnformeerde mensen als iets om trots op te zijn, als iets wat laat zien dat ze die mensen gepasseerd is.

Ik heb dat niet. Ik ben er te gewoon voor. Het liefst zou ik willen dat mensen er geen twee tellen over na zouden denken als ze wisten dat ik hoer was, en me gewoon zouden behandelen als iedereen anders. Dat ze het eigenlijk gewoon zo'n beetje zouden vergeten. Ik voel met mensen mee, en daar hoort bij dat ik het voel wat ze over me denken, vooral als dat zo duidelijk te zien is aan alles van hun gedrag.

Afentoe komt er een positief artikel in de krant, of een positief programma op de TV. Dat is erg zeldzaam, maar als het gebeurt voelt het alsof ik opeens een hapje frisse lucht kan krijgen na veeltelang onder water te hebben gezeten. Helaas spoelt het weg in de onophoudelijke stroom media die het stigma alleenmaar bevestigen. Het goede artikel verdampt in de publieke opinie als een druppel op een gloeiende plaat.

Goed, ik zeik. Maar dit is mijn blog en ik mag hier best zeiken over wat me dwarszit, vooràl als ik een artikel moet schrijven om zoiets voordehandliggends te ontkrachten dat we vóórdeel zouden hebben van het stigma waar ik nou al jaren tegen probeer te vechten. Ik heb niet het idee dat ik hier iets schrijf dat mensen niet zelf konden bedenken als ze niet zo hardnekkig vasthielden aan het stigma. Rare kronkels zijn schadelijk. Mag het ietsje redelijker, alsjeblieft?

Stout

Je komt vaak tegen, in porno en in advertenties van seksdiensten, dat wat aanrotzooien "stout" wordt genoemd. Er wordt gezegd dat de afnemer of de leverancier "stoute dingen" wil, en dat wordt als een soort codetaal gebruikt voor seksuele handelingen. Welke handelingen dat zijn, dat laten ze juist in het midden, want niet iedereen vindt hetzelfde stout natuurlijk.

Voor een deel is dat om lekker breed te zijn. Als mensen afwijkende of kinky dingen willen, ervaren ze die als "stout." Als je daarop wil inhaken is het dus een goed woord. Dan heb je ooknog een grote groep mensen die juist als stout behandeld worden sexy vinden. Die krijg je goed heet als je ze stout noemt, en zich stout laat voelen. En tenslotte zijn er ook heelveel mensen die àlles wat met seks temaken heeft stout vinden. Dan wordt het gewoon een woord voor seks.

Seks is stout. Dat leren we allemaal al vroeg. Kinderen die zich gedragen op manieren die als seksueel worden herkend door volwassenen worden stevig gecorrigeerd. Dat gebeurt zelfs met kinderen die verder alles mogen. Bij veel mensen viel daar masturbatie ook onder, maar het is tegenwoordig gewoner om dat als normaal te zien. Zolang het kind dat maar niet doet waar iemand het kan zien.

Zo leer je mensen wel dat seks stout is. Je geeft ze mee dat seks iets is waar je verkeerd aan doet, maar de biologische drang is sterk genoeg om daar wel overheen te komen. Het helpt natuurlijk nogsteeds om iemand te vinden die met je meevoelt dat het stout is, en graag stout met jou wil zijn. Dat is weer een hindernis minder natuurlijk. Maar er is meer aan seks dat verbonden is met stout zijn.

Daar hebben verschillende hoeren in mijn omgeving weer verschillende theorieën over. Een meid die wetenschapper is, heeft er een enorme uitleg over waar ze vertelt over stoffen en hersengebieden die reageren op stout zijn, omdat stout zijn, buiten de regels van je "hunter gatherer clan" om, zorgt dat je de kans krijgt om betere DNA in je kinderen te krijgen dan als je netjes deed wat van je werd verwacht, en je allemaal ingewikkelde sociale waarde verzamelt.

Ze komt ook van andere kanten. Ze vertelt bijvoorbeeld dat veel mensen niet met hun eigen seksuele drang overweg kunnen, en dus maar weinig bevredigd worden. Die worden dan nieuwsgierig naar andere, "verboden" seksuele praktijken, waar ze van denken dat ze het daar wel gaan vinden. Die denken telkens dat de betekenisvolle seks, die ze echt gaat bevredigen, nèt achter die volgende grens ligt.

Een ander wijst op dat je in seks heel veel ontlading van spanningen kan krijgen, en alles wat het moeilijker of risicovoller maakt, maakt het sexyer. Je bouwt spanning op, je ervaart moeilijkheden en verschrikkelijke gevolgen, en je doet het met een kloppend hart omdat je weet dat je met iets gevaarlijks bezigbent. Dingen die stout zijn, horen daar ook bij. Het is meer spanning maken.

Nog een ander legt uit dat seks een verboden vrucht is, die net over een grens ligt. En dat over die grens gaan, een onderdeel is van de seksuele ervaringen. Dat we daarom zoeken naar die grens om te kunnen overschrijden. Als het niet iets begeerlijks was, was het niet verboden. Je verovert iets wat je niet mag hebben, het is alsof je een diefstal pleegt, maar dan wel één waar niemand wat van kwijtraakt. Behalve jij je onschuld.

Er is ook de invalshoek dat het gaat om de verboden vrucht zelf. Dingen die niet mogen zijn spannender. Persoonlijker. Het is betekenisvoller als iemand met jou een grens overschrijdt, dan als die iemand iets met jou doet dat helemaal geaccepteerd is. Iemand die iets geaccepteerds met jou doet zegt daarmee weinig. Iemand die bereid is om met jou of voor jou over grenzen heen te stappen laat zien dat het iets speciaals is.

Het kan ook gewoon een uitdaging zijn. De zedenleer vertelt je dat iets niet mag, en jij doet het lekker tòch. Je voelt je uitgedaagd, en daar ga je lekker tegenin. Je moet nooit onderschatten hoe heftig mannen, en ook sommige vrouwen, reageren op een uitdaging. Daar kan je soms lelijk van op je neus kijken, maar ook prachtige spelletjes mee spelen. Het lijkt alleen veel simpeler dan wat het blijkt te zijn.

Maar iets waar bijna iedereen van mijn hoerenvriendinnen het over eens is, is dat wat "mag" aan seks zo weinig en zo bekrompen is, dat je er maar heel slecht je hele seksualiteit in kwijtkan. En dat de dingen die de meeste van ons wel nodighebben daarnaast dus moeten liggen in dingen die de samenleving stout vindt. Er mag te weinig om een seksleven mee te hebben waar je al je menselijke driften mee bevredigt.

Iedereen is het erover eens, seks is stout, en hoe stouter de seks is, hoe sexyer de seks is. Wat ze ook zeggen. Of dat nou is dat je je persona van net mens verbreekt, of dat je risico loopt, of dat je een handeling doet die "meer seks is dan je hoort te hebben," het maakt niet uit. Stout is sexy, sexy is stout. Het is iets geheims, iets intiems, iets verbodens, en dat werkt goed met seksualiteit.

Het heeft overeenkomsten met schaamte. Mensen schamen zich over seks. We noemen het gebied met onze geslachtsorganen ook onze schaamstreek. Dat is niet zomaar. We schamen ons voor seksuele dingen, niet alleen bij onszelf, maar ook om het op de verkeerde momenten bij anderen te zien. En schaamte houdt ons weg van seks, maar is ook een afrodisiacum. Dingen doen waar je je voor schaamt is niet alleen stressvol en eng, maar het is ook ze heftiger beleven.

Natuurlijk moet ik in mijn werk met al die ideeën over stout zijn rekeninghouden. Voor mij is het een beetje onnatuurlijk geworden om zulke onschuldige dingen als seks, flirten en mannen bespelen nog te zien als stout, en het komt een beetje kinderlijk op me over. Maar als ik het zo laat liggen, mis ik een hoop aansluiting bij mijn klanten, dus ik moet er wel mee werken.

Ik wil niet zeggen dat ik het helemáál achter me heb gelaten. Het is alleen nietmeer zo simpel om iets stout te vinden dat je dagelijks voor je werk doet, en waarvan je hebt geleerd hoe onschuldig en gezond het is. Maar al die dingen, nieuwsgierigheid naar wat niet mag, stress, risico's nemen, die doen het natuurlijk nogsteeds voor mij, ookal heb ik daar hele andere normen voor dan niet-hoeren. En ik zie dat nietmeer als iets dat zo stout is, en de stoutheid doet het niet meer voor mij.

Bij klanten moet ik erop inspelen. Via advertenties kan je al beginnen met suggereren dat je in bent voor dingen die stout zijn, of dat je hem gaat verleiden om stoute dingen te doen. Dat je lak hebt aan de regels, en dat hij als hij met je omgaat in stoute situaties komt. Mannen die stout zoeken typen het alleen nooit in hun zoekopdrachten, dus als zoekterm is hij niet nuttig.

Je moet ook zien wanneer hij iets stout vindt. Lang niet elke man zegt "stoute meid" als hij voor nadruk op stoutzijn in is. Vaak hebben ze zelf niet door dat ze het willen, en hebben alleen iets wat aandacht moet, ookal weten ze niet hoe. Je moet niet meteen vol op het gas gaan met zo'n klant, maar een paar plagerige opmerkingen om te zien of hij goed reageert zijn prima. Het is sociaal geaccepteerd om seks stout te noemen.

De meeste klanten die wat stouts bij je zoeken willen een ervaring zoals wanneer ze vroeger op school met ondeugende kinderen omgingen, en werden meegetrokken in alle kattenkwaad dat die kinderen uithaalden. Dat willen ze weer, met jou. Jij bent immers stout. Andersom willen ze nooit, ookal zijn er nogzoveel sekslijn-advertenties en pornoverhaaltjes waarin de man de kuise meid verleidt om stout te zijn. Die komen zo weinig bij de hoeren dat ik ze nooit heb gezien. Verleiden om stout te zijn komt alleen van jou zelf af.

Laat je alleen niet foppen door makkelijke conclusies. Er kan een stuk meer aandehand zijn. Mannen die laten zien dat ze het stout vinden kunnen bijvoorbeeld ook van die mannen zijn die juist naar een hoer gaan om uit te leven wat ze buiten hun gewone leven willen houden, of wat ze in hun gewone leven niet kunnen. Dat verdient wel een eigen stukje, want daar zit veel aan vast.

Er zijn er ooknog bestwel wat die niet echt met de stoutheid van de seks weg willen komen. Die willen juist dat ze het hele pakketje van stoute dingen doen, een standje en straf krijgen. Het handjevol dat dat gewoon zo aanpakt bij mij is een klein groepje, maar er zijn er nogalwat die het betalen zien als een boetedoening voor de stoute dingen die ze met me doen, of die hun schaamte bekennen bij hun vrouw.

Dat laatste vind ik niet netjes. Dan betrek je er een derde bij die daar veel verdriet van kan hebben, en er nooit mee ingestemd heeft. Al die seks waar je van vindt dat het iets, stouts, iets verkéérds is, daar doe je niemand kwaad mee. Maar om dat stoute gevoel af te kopen doe je iets wat wèl iemand pijndoet. En dat is heelwat verkeerder dan wat je er voor jezelf mee afkoopt.

Stoute dingen willen, stoute dingen doen, dat is allemaal prima en gezond. Het lijkt soms kinderachtig, maar het is een manier om met dingen om te gaan die de samenleving je inprent als het kwade. Als je ermee speelt is dat gezond, want het zit er tòch, en je moet er wàt mee. Het is omgaan met je seksuele beperkingen, en dat is altijd nog beter dan om die seksuele beperkingen hun zin te geven. Dus beperk je er niet méér om.

Antwoord op: We willen eigenlijk hetzelfde

Deze krijg ik zelf weleens, maar ik zie hem vooral bij debatten in de media, en bij discussies waar meiden uit het vak of ook mensen die aan onze kant staan, zich uitspreken, vooral op Internet. Het is iets wat je vooral ziet als de hoerenkant de verbiedertjeskant goed in de tang heeft, bijvoorbeeld als we aan hebben kunnen tonen dat wat de verbiedertjes willen helemaal niet klopt, en alleenmaar ellende veroorzaakt.

Op dat moment komt er vaak, met een toontje van "laten we redelijk zijn," een sussend verhaaltje dat het er éígenlijk om gaat om de meiden die in de problemen zitten te helpen, en dat we dat allebei willen, dus dat we eigenlijk hetzelfde willen. Dan kan het gesprekje, vooral als het een interview is, worden afgemaakt met een toon van dat we elkaar nu begrijpen en niet meer op elkaar tegen zijn.

Dat is natuurlijk je reinste onzin.

Ze willen je gewoon uitlokken om te doen alsof je na je hartje te hebben gelucht, je geen problemen hebt met wat de verbiedertjes allemaal willen. Liefst lokken ze ooknog uit dat je het mensenhandel-blanke-slavinnen-porno-verhaaltje belijdt. Zodat de mensen achter de buis gesust zijn, en niet denken dat wij hoeren tegen wil en dank worden gered, maar dat we het nu rustig eenszijn en ons zullen laten redden door die fijne verbiedertjes.

Maar dat betekent helemáál niet dat we het dan met de verbiedertjes eenszijn. Het idee dat je ofwel voor een schone branche zonder misstanden, uitbuiting en dwang bent, òfwel tegen de verbiedertjes, is een valse dichotomie. Het allergrootste deel van de verbiedertjes ziet het geloof dat die misstanden bestaan namelijk als een geschenk uit de hemel, want dan kunnen ze de prostitutie bestrijden. Dáár zijn we het helemáál niet over eens.

Ja, we willen een schone branche, ja, we willen geen dwang in onze business, ja, we willen uitbuiting weghebben, ja, we willen geen misstanden, ja, we willen geen geweld.

Maar:

Nee, we willen geen razzia's. Nee, we willen niet nog meer regels die zijn bedacht door mensen die geen idee hebben wat die regels gaan doen. Nee, we willen niet dat we zielige gevalletjes worden gevonden, en dat er clubs subsidie krijgen om ons in waardige mensen te veranderen, want dat zijn we allang. Nee, we willen niet dat er "keihard wordt opgetreden" tegen mensen die niets met watook voor misdaden temaken hebben, alleen omdat er hete fantasietjes zijn over hoe onze relatie is.

En nee, we willen niet nogeens gestigmatiseerd worden door alle onzin die je over ons verkoopt. We willen niet dat die stroom van leugens en halve waarheden waar een hele "hulpverlenings" industrie op draait wordt geslikt voor zoete koek. Nee, we willen helemaal niet dat er weer meer alarmistische onzincijfers worden verspreid. Nee, we willen helemaal niet dat er nog geilere en dikkere mystiek over ons wordt gesponnen.

Sterker nog, zelfs over dat éne ding waar we het zogenaamd over eens zijn, zijn we het eigenlijk niet eens. Want wij hoeren vinden inderdaad uitbuiting oneerlijk en verkeerd. De reddingsindustrie lééft ervan om ons via ons stigma uit te buiten. Politici buiten hun zogenaamd slagvaardige praatjes over hoe ze de misstanden aanpakken uit door ons daarvoor te gebruiken.

En het blijft niet bij uitbuiting. Ook dwang is iets waar hoeren een broertje dood aan hebben, terwijl de verbiedertjes vooral er de mond van volhebben, maar dat niet echt menen. Want politici huilen krokodillentranen over hoe we door mystieke pooiernetwerken worden gekooid en in onze rechten beperkt, maar intussen komen er van die politici alleen meer wetten waardoor we worden gekooid en in onze rechten beperkt.

Als het gaat om dwang is er één machtsblok wat veruit het meeste daarvan doet, en dat is Justitie. Als die niet al je via ketenaanpak kapotmaken omdat je een hoer bent die niet braaf en nederig genoeg was, halen ze het wel op een andere manier. Stap je ergens mee naar de politie? Die zeggen dat je alleen hulp krijgt als je stopt met hoeren. Het is niet alleen dwang om mensen niet zelf te laten bepalen of ze wèl een baan nemen, maar ook als je ze dwingt die níét te nemen.

En nee, we zijn het ook niet eens over dat minderjarige meiden tegen hun wil maanden of jaren worden opgesloten in private sektarische bedrijven waar ze gehersenspoeld worden omdat hun seksuele moraal de instelling en Justitie niet aanstaat. Dat is nogeens dwang. Letterlijk opgesloten worden, en onder zware druk gezet worden om maar je mening te veranderen. Maar reken maar dat de verbiedertjes dat niet bedoelen als ze zeggen dat ze tegen dwang zijn.

Nee. We zijn het over dat ene punt eens, dat punt dat dwang, uitbuiting en geweld slecht zijn. Maar alleen in die zin, dat wij het ménen, en de verbiedertjes erover huichelen. En dat is zo'n groot verschil, dat je mij geen "Ja" zal horen zeggen.