Waarom ik zo op mijn privacy let

Dit word best wel een moeilijk stukje voor mij. Ik had het willen schrijven afgelopen juni, maar ik blijf er maar aan prutsen. Ik wil niet te herkenbaar zijn, voor je het weet heb ik teveel verteld. Aan de andere kant wil ik het wel graag vertellen. Het is een emotioneel stukje voor mij, want er zijn dingen geweest die me veel pijn hebben gedaan.

Ik heb dit stukje aan mijn geldmannetje laten lezen, en die had zoveel verwijderd, dat je he niet meer kan begrijpen. Er staat nu meer in dan wat hij veilig vind, maar ik vind het tè belangrijk dat ik het kan vertellen. Ik neem het risico bewust, maar ik ben wel een beetje bang. Wat er nu nog staat is echt minder dan de helft dan wat het eerst was. Dat vind ik eigenlijk heel jammer.

De eerste die wist van mijn prostitutie was mijn vriendje, die had ik gewoon alles verteld. Hij was naar de hoeren geweest, ik verwachtte dat hij dan wel begrip kon hebben voor mijn keus. Hij wou er niets over horen, hij wou dat ik het niet deed. Als ik het wel deed, wou hij dat ik er niet over vertelde. Onze relatie ging al snel mis, ook al was ik gestopt. Niet alleen daarom, maar ook omdat ik ontdekte dat hij niet met me mee kon groeien.

Mijn zussen en ouders heb ik het ook verteld. Mijn zussen waren wel geschrokken, maar die hebben het snel al geaccepteerd. Ze zijn er soms zelfs nieuwsgierig naar. Ze zullen me nooit laten vallen, dat merkte ik toen nog niet zo maar nu wel. Als ik met ze uitga of ga statten, kan ik alles vertellen wat me bezighoud, en ze lezen hier ook mee.

Mijn ouders hadden er meer problemen mee. Mijn vader heeft er minder problemen mee dan mijn moeder, hij maakt zich vooral zorgen over mijn veiligheid. Mijn moeder vind het moreel niet kunnen wat ik doe. Ze legt het snel bij God neer. Ze heeft het verteld aan onze predikant, die me een paar keer heeft gebeld om me terug te laten keren, want volgens hem ga ik naar de verdommenis. Hij snapt er niets van, dat merkte ik al snel. Ik geef minder om wat de predikant vind dan mijn moeder, ik vind hem vooral een moeilijke bemoeial.

Ik heb me door mijn ouders niet laten tegenhouden. Ze hebben me aan het nadenken gebracht, maar ik heb mijn eigen weg gekozen. We hebben er vrede over gesloten, maar ik vertel ze er niest over. Dat zou te pijnlijk zijn voor mijn moeder. Mijn vader hoeft alleen te weten dat ik veilig ben, dan is het voor hem genoeg. We praten over alles behalve mijn werk. Ik vind dat ik geod contact met ze heb.

Vrienden waren een veel grotere teleurstelling. Bijna al mijn vriendinnen hebben me met hun nek aangekeken toen ik het had verteld. Het was al heel snel bij iedereen die ik kende, bekend. Ik had helemaal niet doorgehad dat er zoveel haat tegen prostituees bestond. Er is nog maar één koppeltje over van alle vrienden die ik toen had, dat zijn een ander soort mensen. Daar heb ik nog steeds fijn contact mee. Ik merk wel dat ze helemaal niet nieuwsgierig zijn naar mijn werk. Als ik het erover heb, ook al een klein beetje, dan worden ze ongemakkelijk van me. Misschien doen ze alsof ik het niet doe, of misschien kunnen ze zich gewoon geen houding geven.

Sommige van mijn mannelijke vrienden wouden meteen met me naar bed, toen ze ervan hoorden. Ze verwachtten dat ik het wel met hen zou doen, en nog gratis ook, als vriendendienst. Dat vond ik een hele rare reactie, maar ik heb het vaker gezien! Als je vraagt waarom ze dat zo denken te kunnen doen, zeggen ze dat je toch een hoer bent, en die geven toch niets om seks. Ik vind dat belachelijk, ik begrijp niet hoe je bij die gedachte komt.

Dit zijn pijnlijke dingen geweest, maar het was niets vergeleken bij de reacties van vreemden. Toen ik begon met thuisontvangst, deed ik dat vanuit mijn eigen huis. Ik was pas net van een vriendje af, en ik had met hem samengewoond in een gehuurde ééngezinswoning. Daar had ik een kamer speciaal ingericht met nieuwe meubeltjes van de IKEA, en dat zou mijn nieuwe peeskamertje worden. Ik vond het heel spannend. Toen de eerste klanten goed waren gegaan, was ik blij met mijn keuzes.

Ik voelde me alsof ik de hele wereld aankon. Ik werkte voor mezelf, iets waar ik echt goed in was, en ik hoefde niet meer de schijn op te houden. Het is toch een stiekem wereldje, en ik was nu niet meer in muffe clubs of in die ramenstraten. Die ramenstraten hebben toch een moeilijk sfeertje. Nu had ik een frisse eigen plek met leuke warme kleuren, en ik hoefde me niet meer met bazen of raamverhuurders bezig te houden. Dat vond ik erg fijn, en ik was echt overmoedig.

Na een paar weken kwam een buurvrouw erachter. Ik vertel niet hoe, maar het was omdat ik te open was. Daarna kwam ze niet meer bij me over de vloer, en ze ontweek me. Al heel snel wist de hele buurt het. Het was heel duidelijk dat er naar me gestaard werd, en ik werd ontweken.

Het begon ermee dat er mensen waren die "hoer" naar me schreeuwden. Ik probeerde dan in discussie te gaan, maar er werd gewoon niet naar me geluisterd. Ik kon niet eens met ze praten. Een paar dagen later vond ik mijn auto met schade. Ik kan niert vertellen wat voor. Dat vond ik heel bedreigend. Ik kreeg soms telefoontjes van de jongeren in de buurt die me uitscholden. Ze giechelden erbij, dus het waren stomme geintjes, maar voor mij deed het pijn.

Mijn fietsen zijn een paar keer vernield, en er is graffitti op mijn huis gespoten. Dat was bedreigend, maar het ergste was met Sint-Maarten. Toen stond ik een paar keer in de deur van mijn huis met een grote plastic zak met fruit en snoep, maar de ouders leidden hun kindertjes weg van mijn deur. Er werd wat over me gefluisterd, en dan weet ik het ook wel. Ik vond dat heel pijnlijk, want Sint-Maarten was in onze buurt best wel een fijn feest. Ik heb heel hard gehuild die avond.

Ik begreep nog steeds niet hoe heftig de haat kan zijn, dus ik had het idee om opnieuw kennis te maken met de buurt, en iedereen voor een feest bij mij thuis uit te nodigen. Dan dacht ik dat ze wel zouden zien dat ik gewoon een leuk mens ben, en dat ze niet zo moeten doen. Ik heb dus op een hele leuke en persoonlijke manier de mensen uit de buurt uitgenodigd. Ik vertel niet hoe, want dat mag niet van mijn geldmannetje, maar ik heb er veel moeite voor gedaan.

De dag van het feestje heb ik de hele dag in de keuken gestaan voor alle hapjes. Ik zong liedjes, en ik was heel opgewonden en een beetje gespannen. Ik vond het toch wel een beetje eng. Vanaf zes uur was iedereen welkom. Ik had zelfs slingers opgehangen, en meubels uit de woonkamer naar boven gebracht zodat er plek was.

Er kwamen een oud paar van een paar huizen verder, en twee alleenstaande mannen. Ik had tientallen gezinnen uitgenodigd. Nadat de mannen weg waren, heeft de oude vrouw me verteld dat zij twee het niet erg vonden wat ik deed, maar dat er veel mensen in de buurt kwaad over me spraken. Zij legde me uit hoe erg de haat was. Er waren al initiatieven, om me de buurt uit te krijgen.

Die nacht heb ik weer gehuild, en de volgende ochtend kwam ik beneden met een kater. Al het eten wat ik had gemaakt, stond bijna onaangeraakt, en er lag hondenpoep op mijn mat. Ik heb toen op mijn trap gezeten, en ik voelde me helemaal leeg. Pas 's avonds kreeg ik huilbuien, omdat ik me zó machteloos voelde. Er waren veel meer mensen die een hekel aan me hadden dan ik gedacht had. Ik voelde me toen best wel bedreigd, maar ik wou me niet gek laten maken. Ik was van plan om gewoon door te gaan, en ze moesten maar aan me gaan wennen.

Dat lukte een paar dagen wel, maar toen kreeg ik opeens politie aan de deur. Die vertelden me dat er meldingen waren geweest van prostitutie-overlast. Het kwam eruit, dat ze melding aan het maken waren, van elke auto die ze niet kenden, en ze zeiden dat ze geluidsoverlast van me hadden. Dat was niet waar, want die agenten konden dat ook niet horen. Maar er waren meldingen, en ik moest ervoor zorgen dat er geen overlast zou zijn. Die agenten kwamen nog een paar keer terug.

Ik kreeg ook brieven van de woningbouw, dat ik geen toestemming had om dat te doen in het huis, en dat ze me eruit zouden gooien als ik door zou gaan. Er stond ook in dat er klachten over me waren geweest. Ik ben toen wel erg geschrokken, en na de tweede brief ben ik opgehouden. Ik kon gelukkig meteen aan het werk in de club waar ik weg was gegaan.

Terugkomen in de club ging best goed, de baas was blij dat ik er weer was. Toch voelde ik me nog meer gevangen dan ooit, want ik wist dat ik niet meer verder kon voor mezelf. Het voelde alsof ik uit de gevangenis was ontsnapt, en weer gepakt was. Mijn keuze leek te zijn tussen de club, of de prostitutie uit. Dat voelde niet fijn.

Het hielp niets, want er bleven klachten komen over prostitutie-overlast. De politie kwam ook weer, en nu soms voor een dichte deur. Dan word je uitgenodigd om op het buro te komen praten. Als je dan zegt dat je er gewoon niet was, en dat je dus een onzinklacht hebt gekregen, krijg je ze niet mee. De brieven van de woningbouw gingen ook door.

Ik kreeg op een dag opeens een hele groep agenten aan de deur, met iemand van de electriciteit, iemand van de woningbouw en iemand van de gemeente. Dat was geloof ik hoe het ging, want het was heel plotseling. Die kwamen mijn huis binnen met een bevel tot binnentreden, omdat er gemeld was dat er een wietplantage in mijn huis was. Pas toen ze mijn hele huis hadden bekeken, gaven ze toe dat er niets was. Ik was in tranen, en de politieman vroeg me toen waarom er melding kon zijn gemaakt.

Toen ik aan de agent vertelde dat ik dacht dat het kwam doordat ze wisten dat ik een hoer was, zei de man van de electriciteit "Ja, dat krijg je dan" Gelukkig heeft de politieman toen iedereen anders mijn huis uitgestuurd, want ik was helemaal geknapt. Hij heeft met me besproken dat ik kon navragen bij de politie wie er over me hadden geklaagd.

Ik ben naar het buro geweest, en ik heb met heel veel moeite de inzage in de dossiers aangevraagd. Ik kreeg een pak papier toegestuurd. Het waren gezinnen waarvan ik het niet verwacht had. Hele nette mensen, waar ik nooit van verwacht had dat ze haat konden voelen. Het was een klap voor me, ik dacht dat het de tokkies van de buurt zouden zijn. Ik las dat er zelfs klachten waren gekomen, dat ik kinderen uit de buurt seksueel misbruikte. Toen ik dat las ben ik opgehouden, want ik wou niet nog meer lezen waarvan ik overstuur raakte.

Toen kwam er een buurtwerker met me praten. Die wou dat ik verhuisde. Ze was heel zacht met me aan het praten, en ze deed alsof ze me nooit tegensprak. Maar ze was alleen maar bezig om me zover te rkijgen, dat ik verhuisde. Dat zorgde ook dat ik me niet welkom voelde, ik was bang dat ik mijn huis zou uitgezet.

Het groeide opeens boven mijn hoofd, er was vanalles aan het gebeuren dat ik niet in de hand had. Ik was opgehouden met thuiswerken, en dat hielp niet tegen de aanklachten. Ik ben een huismus, ik vind mijn huisje heel belangrijk. Verhuizen wil ik eigenlijk nooit. Het duurt maanden voordat ik me thuis ga voelen ergens op een nieuwe plaats. Ik had het gevoel dat ik overspoeld werd, en dat het nooit meer goed kon komen.

Ik begon brieven te krijgen van de Belasting, die meldingen hadden ontvangen. Ze zeiden dat ze aan gingen nemen dat ik veel geld per jaar had verdiend, en dat ik naheffingen en boetes zou krijgen. Ik had mijn belastingen inderdaad niet betaald, want er word veel zwartgewerkt, vooral toen. Ik raatke in paniek van de bedragen, want dat had ik helemaal niet verdiend. Ik kon de belastingschulden niet betalen, zelfs als ik alles had bewaard wat ik met de prostitutie had verdiend. Ik had wel geldmannetjes gehad, maar die waren niet zo goed geweest. Die hadden me slecht geadviseerd, en eentje had me zelfs bestolen. Ik ging op zoek naar een goede geldman.

Ik vond eerst weer een slechte, en die heeft me geholpen om te schikken met de belastingdienst. Dat betekend dat je minder betaald, in ruil voor het feit dat zij dan niet alles moeten bewijzen. Mijn geldmannetje van nu vind dat ik een hele slechte deal heb gehad. Volgens hem, heb ik de Belasting alles gegeven waar ze voor hadden moeten vechten bij de rechter. Ik heb er jaren voor gewerkt om al mijn schuld weg te werken. Na zo'n schikking kan je namelijk niet zomaar meer terug.

Op een dag liep ik over straat. Ik had een paar dagen daarvoor met mensen gepraat over dat ik het niet meer deed, en heel netjes gevraagd of ze me met rust konden laten. Ik hoopte dat het nu goed zou komen. Ik werd op straat, op klaarlichte dag, opeens aan mijn paardenstaart getrokken. Het was zó hard, dat er een pluk haar loskwam. Het deed echt pijn, en ik draaide me om. Ik zag twee vrouwen weglopen, en één zei: "Kankerhoer!"

Ik vroeg impulsief waarom ze dat deed, en ze draaiden zich om naar me en kwamen vlakbij me staan. Het enige wat er gezegd werd, was dat ik een kankerhoer was, en of ik ruzie zocht. Ik keek naar die twee vrouwen, en naar hun dunne lippen en felle ogen. Ik kende ze als gewone moeders die in de buurt woonden, ik herkende ze van op de bakfiets of met het hondje langs het park. Ik dacht toen:"Als ze een mes had, stak ze me nú neer.

Toen ben ik weer met de woningbouw gaan praten, en die hebben me een neiuwe woning aangeboden. Ik kreeg weer een klap, toen ik zag dat ze me in een Vogelaarwijk wouden stoppen. Toen heette dat nog niet zo, maar dan ken je het wel. Ze vonden dat ik daar meer op mijn plek was. Ik heb mijn trots ingeslikt, en ik ben verhuisd. Ik verhuisde terwijl er een haag van mensen me aan stond te staren. Het was een heel dreigend gevoel. Het was wel waar, in mijn nieuwe buurt wist iedereen meteen al dat ik een hoer was, en er werd niet moeilijk over gedaan. Ik vond het juist moeilijk, met al die ruzies midden in de nacht, en de buurtjes die gestolen scooters verbouwden in de tuin.

Ik dacht bij mezelf, ik heb een paar maandjes terug besloten om volwassen te worden, dus dat moet ik maar eens gaan doen. Daar schrijf ik maandag wel over door.

Masturbatie

Er word wel gezegd, dat masturbatie seks met jezelf is. Ik ben het daar niet mee eens. Seks is een heel ingewikkelde ervaring, die je hebt met een partner. Je gaat met die partner elkaar stimuleren op een manier die je in je eentje gewoon niet kan. Met een partner ben je bezig een daad te stellen, die een heel diepe en indrukwekkende ervaring kan zijn. In je eentje kan je daar niet aan tippen.

Ik vind masturbatie een losse flodder. Als ik masturbeer, dan doe ik dat omdat ik geen seksuele bevrediging kan halen uit seks. Als ik maar een klein beetje goede seks heb, dan blijven mijn vibo's ongebruikt in hun schoenendoos. Ik masturbeer alleen maar als ik gefrustreerd ben, en een kloppende doos heb die even aandacht moet. Dan is het ook zo snel mogelijk klaarkomen. Ik kies een goede fantasie uit, en een passend speeltje, en ik maak het snel af.

Als ik masturbeer ben ik best wel ruw met mezelf. Ik hou van ruw met seks, en ik kom niet klaar als het te zacht gaat. Ik hoef mezelf niet op te vrijen, omdat ik het toch alleen maar doe als ik al lekkend rondloop. Ik gebruik wel fantasietjes, omdat dat gewoon lekkerder gaat. Het is dus niet mezelf verwennen. Het is even mezelf afwerken. Daarna ben ik niet zo gefrustreerd, en ik heb rust.

Mijn vader vond masturbatie gezond, en hij maakte zich er niet druk over. Mijn moeder wel, en die ging telkens naar hem toe als ze mij betrapte. Ik masturbeerde niet veel als kind, maar mijn moeder dacht dat er heel wat gebeurde. Ze ging zover dat ze aan mijn vingers rook. Het klinkt heel ouderwets, maar onze predikant was er wel duidelijk over. Die vond het ook maar slecht. Mijn moeder was daar best wel streng mee in de leer. Ik heb een hoop strafregels geschreven.

Ik werd als klein meisje heel makkelijk betrapt. Ik had masturberen ontdekt doordat ik op mezelf aan het tekenen was met viltstiften. Ik had ontdekt dat het heel spannend was om mijn doos in te kleuren. Mijn moeder wist dus wel wat er aan de hand was als ik een heleboel inkt in mijn kruis had. Ik werd maar niet slim genoeg om te begrijpen dat het ook zonder viltstift kon tot ik negen was. Ik deed het misschien drie keer per jaar.

Nu ben ik seksueel vrij. Ik ben zelfs heel ver weg van mijn Christelijke opvoeding. Ik doe nu de hele week en de hele dag iets wat voor mijn ouders ondenkbaar was. Toch snap ik het wel. Zelfbevrediging is niet altijd goed. Je word er niet blind van, en je krijgt geen krom ruggetje, of die onzin. Het veranderd je seksualiteit wèl. Je speelt een beetje vals door je libido een makkelijke uitlaat te geven.

Als kind masturbeerde ik niet veel, maar toen ik op mezelf ging wonen ging ik het meer doen. Als ik geil was op een partner, had ik vaak al vele malen over hem gemasturbeerd voordat ik het met hem ging doen. Ik vond seks te eng, en ik hield dan zo de boot af. Dat is wel een kinderachtige manier om jezelf weg te houden van iets dat je eng vind.

Toen ik in clubs werkte, moest ik de hele tijd klaar zijn voor als een klant me wou. Sommige vrouwen kunnen dan meteen er klaar voor zijn, maar ik heb het nodig dat mijn lijf klaar ervoor is. Andere vrouwen kunnen zich in hun slapende kut laten neuken, maar ik vind dat heel vervelend. Mijn kut hoeft niet druipend en open te zijn, maar een beetje moet wel. Ik ging daarom de hele tijd een beetje vingeren, en ik speelde veel met mijn klit.

Als ik veel masturbeer, merk ik dat ik minder goed ga seksen. Je gaat er toch aan wennen om met een bepaald tempo gestimuleerd te worden. Je lijf gaat anders om met de stimulatie. Je gaat wensen dat je partner met een bepaald tempo gaat, en je word dingen sneller zat. Voor mij ging het opvallen toen ik niet meer vaginaal klaarkwam.

Ik kon vroeger alleen klaarkomen als ik iets in me had. Dan had ik vaak vaginale orgasmes. Toen ik zoveel ging masturberen, leerde ik om clitoraal klaar te komen. Dat is een veel scherper, en sneller orgasme, het lijkt niet echt op het golvende gevoel van een vaginaal orgasme. Het is makkelijker om te krijgen, en het maakt je minder moe. Als ik teveel clitoraal klaarkom, kan ik geen vaginaal orgasme meer krijgen. Als ik dan een paar weken niet meer aan mijn klit kom, kan ik het weer wel.

Zo kwam ik erachter dat ik moest kiezen tussen veel masturberen of een goed seksleven. Je leert je lijf wat anders aan dan seks. Je maakt dan ook geen spanning meer. Ik heb daarom nu minder voorkeur voor masturbatie. Ik doe het nog wel, maar dat is tegen de frustratie. Niet meer zomaar, want dat vind ik teveel nadelen hebben.

Bij andere mensen vind ik niet, dat ik kan bepalen of het goed is. Ik merk wel dat een vriendin van me klaagt over het klaarkomen bij het neuken, nou ze een vibo heeft. Dat probleem zoekt ze zelf bij het likwerk of de emoties van haar man, maar naar mij luistert ze niet. Die vibo's trillen zo hard, dat je daarna niet meer de gewone stimulatie voelt.

Klanten masturberen natuurlijk ook. Mijn gevoel zegt dan, breng dat kwakkie naar mij in plaats van je af te rukken! Ik vind het maar oneerlijke concurrentie. Dat is natuurlijk niet waar, maar het is mijn gevoel. Ik kan wel merken aan klanten welke veel rukken. Die zijn minder goed in bed, en hebben meer een vastgesteld tempo. Ze zijn makkelijkere klanten, maar minder leuk omdat ze de seks minder beleven. Ze zitten een beetje in hun gewoonte, want ze leren hun pik aan om op een bepaalde manier met seks om te gaan.

Masturberen is prima, en het kan best gezond zijn. Als je te ver gaat, gaat het je seksleven aantasten. Dan word masturberen natuurlijk alleen maar fijner. Je moet er dus wel een beetje mee oppassen. Ik denk dat ik niet mijn kinderen zou verbieden om te masturberen, maar ze moeten het niet teveel doen. Ik kom teveel mannen tegen die willen dat ik ze net zo neuk als hun vuistje. Dat vind ik een beetje zielig.

Mijn mentor

Toen ik net begon, deed ik escort. Dat is alleen een hoop werk, en een hoop risico, als je net begint. Je moet het heel goed regelen, anders is het de moeite niet waard. Daar was ik al snel achter, toen ik door een paar fakers goed was gefaket. Ik heb huilend op een station in Brussel gestaan, toen ik daarheen was gelokt door een man die ik nu niet eens een eerste mailtje terug zou sturen. Ik wou het meer gaan doen zoals ik het wou, en niet achter een man aan moeten reizen.

Escort heeft ook zijn goeie kanten, maar niet voor de hele tijd. Ik ging eigenlijk zonder na te denken naar de ramen, en ik kon meteen al beginnen. Toen was dat heel makkelijk, ik hoefde alleen vooruit te betalen en ik kon meteen gaan zitten. Ik was natuurlijk nog zo groen als gras, en ik heb alle fouten gemaakt die ik kon maken. Ik heb daar collegaatjes leren kennen, dat was erg leuk, maar ze hebben me nooit tips gegeven. Ik leerde maar heel erg langzaam.

Het werk achter het raam is niets voor mij, het is te oppervlakkig. Ik heb meer tijd nodig om mijn illusie te maken, bij de ramen is het even snel erover. Ik ging me steeds ongemakkelijker voelen als ik te koop zat in het raam. Ik heb het dus ook snel weer opgegeven. Als ik terugkijk was ik best goed, als ik bezig was stonden er mannen buiten mijn raam te wachten.

Ik ging bij clubs kijken, en ik had snel al een plekje gevonden. Daar moest ik maar luisteren naar H, een vrouw die het al langer deed. Die zou me wegwijs maken. Zij werd meteen mijn mentor, want daarnaar was ik al lang op zoek. Ik twijfelde geen moment aan wat ze zei, ik geloofde alles. Ze was heel moederlijk, en ze stelde me goed op mijn gemak. Ik had echt wat aan haar, dacht ik.

H is een vrouw die ooit begonnen is doordat ze schulden had. Ze ging daarom via haar man klanten regelen, en al heel snel ging dat lekker. Toen kreeg ze gedonder met de belastingen, en ze heeft van raam naar raam gezworven, tot ze bij die ene club kwam. Daar heeft ze gesetteld. Ik denk dat ze er nog steeds werkt. Ze is niet iemand die graag dingen verandert.

Ze heeft een hele andere stijl dan ik. Voor haar is het belangrijkste dat alles makkelijk gaat. Dat woord, makkelijk, gebruikte ze bij elke tip. Ze doet het werk niet voor het plezier, maar omdat het makkelijk verdienen is. Ze heeft heel veel truukjes om niet teveel op het werk te hoeven letten. Ze vertelde me bijvoorbeeld, dat een man je veel beter beoordeeld als je pijpt zonder condoom. Dat deed ze omdat ze dan minder werk aan hem had.

Eigenlijk loopt ze gewoon de kantjes eraf. Ze heeft vaste klanten, ik snap ook niet hoe. Ze doet alleen het minimum, en de rest doet ze met tegenzin. Ze heeft een vaste routine, en die herhaald ze de hele dag. Ik zou van de frustratie en de verveling mijn haar uittrekken, maar zij vind het goed. Het kan haar niet schelen of een man groot of klein is, of dat hij goed of slecht kan naaien, zolang hij betaald en haar geen pijn doet. Ze heeft geen liefde voor haar werk.

Helaas geloofde ik wat ze zei over SOA. Ze had er wel de mond vol van, maar ze kreeg zelf ook gewoon SOA. Ze had allebei de soorten herpes onder de leden. Soms zag ik haar met een uitbraak, dan werkte ze gewoon door. Nu zou ik dat verschrikkelijk onverantwoord vinden, maar toen vond ik het cool van haar. Ze heeft me ook verteld dat wratjes niets zijn om je zorgen over te maken, en dat ze voor altijd bij je blijven. Dat is ook allebei niet waar. Over SOA moet ik nog maar een apart stukje schrijven.

Ze is geen slecht mens, en ze bedoelde alles goed wat ze me adviseerde. Het probleem was van mij, want ik nam alles meteen over hoe zij het deed. Ik was nog niet volwassen genoeg, ik vond het wel makkelijk om een mentor te hebben. Ze was graag mijn mentor, ze droeg me een warm hart toe. Af en toe was ze net een schooljuf.

Er was maar één ding waar ze haar best voor deed met haar werk, dat was slank blijven. Ze had grote siliconenborsten, die ik lelijk vond maar die de mannen wel aantrokken. Voor de rest zat ze een beetje aan de bar, sigaretjes roken. Ik vond dat ze veel dronk, misschien had ze een drankprobleem. Ze was nooit ècht dronken.

Als ze een klant voor meer tijd kon laten betalen dan hij kon, vond ze dat goed van zichzelf. Ze schepte er soms over op. Dat was dan weer makkelijk verdiend. Ik heb het ook weleens gedaan, maar dan voelde ik me achteraf wel reuze schuldig. Ik vond de klanten namelijk wel sympathiek, en zij niet. Voor haar hadden ze bijna niet eens een gezicht. Ze gaf er echt niet om.

Door haar kreeg ik wel het idee dat ik het kon. Ze had me een routine gegeven, waar ik op terugviel als het nodig was. Daardoor had ik meer zelfvertrouwen. Het was helemaal de verkeerde manier, maar dat begreep ik nog niet.

Ik denk dat ze daar nog werkt. Ze was een voorbeeld volgens de man die de club bestuurde, en ze konden goed opschieten. Ik ben daar weggegaan. Ik was nog niet volwassen genoeg, en ik kwam soms niet op mijn werk, en soms kreeg ik ruzie. Meestal ging dat over dat ik de kamers niet opruimde, of over geld.

H drukte geld achterover. Daar was ze best trots over, en dat scheelde een slok op een borrel. Ik ging dat ook doen, maar ik was er niet zo handig mee als zij. De baas kwam er dus een paar keer achter, en dan heb je ruzie. Ik was bang om de tent uitgezet te worden, maar dat gebeurde niet zomaar. Ik denk achteraf dat hij gewoon te weinig meisjes had.

Ik zou nu niets meer te bepraten hebben met H, en ik kan van haar ook niets meer leren. Ik vind haar nog steeds lief, ook al vind ik het niet goed wat ze me leerde. Van W kan ik veel betere dingen leren, en ik heb van mezelf heel veel geleerd. In de clubs was ik me niet aan het ontwikkelen, ik was daar bezig om tevreden te zijn. Dat ging toch niet lekker, en op een dag besloot ik om volwassen te worden. Misschien was dat zonder H eerder gebeurd. Je weet het maar nooit.

EDIT: Ik zou nu het niet meer zomaar zeggen, dat ze begonnen was omdat ze schulden had. Ze leefde op grotere voet dan er geld binnenkwam, dus moest ze wat bij gaan verdienen. Dat is eigenlijk hoe het zat. Zo zei ze het zelf alleen niet, en ik nam haar woorden over.

Stille dag

De meeste dagen werk ik. Ik heb geen weekend, want dan loop ik teveel inkomsten mis. Ik neem wel dagen vrij, maar niet elke week dezelfde. Soms werk ik gewoon de hele week door. Er zijn klanten die alleen maar op een bepaald moment kunnen, en die wil ik wel kunnen ontvangen. Mijn vrije dagen plan ik dus heel zorgvuldig.

Laatst had ik per ongeluk een vrije dag. Er waren voor die dag twee klanten opgeschreven, en ik had zin om lekker te werken. De ene klant kwam niet, en de andere belde af. Het was tien uur, en de rest van de dag was er niets. Het was heel onverwacht, ik had me voorbereid op werken. Het voelde heel raar om dan opeens niets te hebben die dag.

Vrije dagen neem ik altijd met een reden, om te winkelen of om met vriendinnen uit te gaan. Soms ook gewoon om een luie dag te hebben, maar daar moet ik me op voorbereiden, anders heb ik niet de goede mood. Nu had ik natuurlijk me nergens op voorbereid, en ik had ook niets te doen. Ik hoefde nergens heen, ik was verrast door hoe stil het was. Ik besloot na een poosje om dan maar iets te gaan plannen.

Ik heb een uur gezeten in mijn lees-stoel, uit het raam starend. Het was toen nog zo koud, dus ik had een deken over de verwarming gelegd, en ik zat daar met mijn blote voeten op. Ik had een kop koffie in mijn handen, en terwijl ik op mijn onderlip kluifde, moest ik iets verzinnen. Ik had nergens zin in, niet in schoonmaken, niet in shoppen, nergens. De tijd ging heel langzaam voorbij. Lezen heb ik ook al geprobeerd, maar ik was zo rusteloos dat ik me er niet op kon concentreren. Ik wou gewoon werken.

Toen het middag was, voelde ik me depressief. Ik was aan het malen, en ik vroeg me af wat ik verkeerd deed. Ik wist best dat ik veel klanten heb, en bijna elke dag is volgepland. Toch voelde het alsof ik niet meer gewild was, en ik ging zoetjesaan plannen maken om op meer websites te adverteren, en misschien toch maar eens een nieuwe advertentie te schrijven. W probeert al heel lang me te helpen met een nieuwe advertentie, maar ik krijg writer's block als ik het probeer.

Ik vroeg me af of ik niet te oud was. Ik schrijf dat ik vijf jaar jonger ben dan ik echt ben, zoals iedereen in de prostitutie. Misschien was het te duidelijk geworden. Ik kreeg het vervelende gevoel, dat ik toch niet zo goed in mijn werk was als ik dacht. Er zijn natuurrlijk steeds meer jonge meisjes die de prostitutie ingaan, en daar moet ik mee concurreren. Misschien was het voor mij gewoon over.

In de middag heb ik me heel depressief afgevraagd, waar ik nog aan de bak zou komen met mijn stomme HBO-keuzes, en mijn lege CV. Kraker, kunstenares zonder papieren, en hoer. Dat is al het werk geweest wat ik met plezier heb gedaan. Dan nog wat baantjes in de kantoorwereld, waar ik nooit echt kon aarden, en waar ik echt geen referentie aan over heb gehouden. Waar kom ik dan nog aan het werk? Ik zou mijn huisjes ook niet af kunnen betalen, want daar zit nog hypotheek op. Daar ben ik veel geld aan kwijt. Wat voor baan zou ik kunnen krijgen, dat het geen financiële ramp word?

Ik was elke tien minuten naar mijn e-mail en mijn telefoon aan het kijken, en ik hoopte dat er iemand me zou boeken. Het gebeurde maar niet, en dat was best toevallig want meestal krijg ik meerdere telefoontjes en mails per dag. Nu helemaal niet. Ik heb de buurvrouw gevraagd om mijn nummer te bellen, want ik wou zeker weten dat mijn telefoon het wel deed.

De hele dag verder heb ik gemaald over dat het over zou zijn. Ik kon me er niet rustig bij voelen, het is niet iets dat ik wil stoppen. Ik bleef mezelf maar vertellen, morgen heb ik al víér afspraken, dus waar gaat het over? Maar het hielp niet. Als je voor jezelf werkt, ben je overgeleverd aan de klanten, en als die wegblijven, valt alles weg. Ik had er eventjes geen vertrouwen meer in.

Misschien ligt het gewoon aan het voorjaar. In het voorjaar voel ik me vaak onrustig, en labiel. Dat heb ik dit jaar meer dan anders. Daar moet ik misschien even mee naar de dokter. Het kan ervoor zorgen dat ik heel erg sip word. Het voorjaar is best mooi, maar pas als het echt zomer begint te worden, kan ik ervan genieten. Dan is die depressieve periode voorbij voor me. Misschien heeft het ook te maken met die ijskoude winter die we hebben gehad.

De volgende dag kon ik weer lekker aan de slag. Alles was weer terug naar normaal. Heerlijk toch? Ik had weer het gevoel dat ik de wereld aankon, en mijn zaakjes gingen goed. Aan het einde van die dag had ik negenhonderd euro in mijn kluisje zitten, die ik de volgende ochtend fijn kon storten. Ik voelde me na zo'n goede dag natuurlijk meteen in topvorm.

Ik hou niet van stille dagen. Ik heb het liever te druk dan te rustig. Laat ze maar komen, die mannen.

EDIT: Dit schreef ik in 2010, toen dit soort dagen nog zeldzaam waren. Later werd het veel normaler om het moeilijk te hebben met de hoeveelheid klanten. En niet door de crisis.

Nu weer éénentwintig jaar

Hirsch Ballin, de minister van Justitie, heeft weer wat gedaan met de nieuwe prostitutiewet. En wat denk je? Gaat hij er wat beters van maken, zodat er ècht wat nuttigs kan worden gedaan? Of denk je dat hij de veiligheid van prostituees gaat verbeteren, doordat we worden behandeld zoals andere mensen? Of denk je soms, dat we bescherming krijgen omdat we sociaal zwak staan door de vooroordelen? Nee hoor.

Hij gaat de minimum-leeftijd van 18 naar 21 verhogen. Meer beperkingen dus. Ik heb het er al eerder over gehad, die hele wet is alleen maar pesterij. Maar als ik lees in Trouw:

Dit vanwege het risico dat hoeren tussen de 18 en 21 jaar in de illegaliteit zouden verdwijnen. Dit risico wil Hirsch Ballin bestrijden met krachtige controles en het strafbaar stellen van illegale prostituees, exploitanten en klanten.

Dan zakt mijn broek af hoor. Je wil de meisjes gaan beschermen door ze op te pakken en te straffen. Als ze nou gedwongen worden, dan kan je ze toch niet straffen? En als ze het zelf willen, dan ga je ze iets ergers aandoen, om ze af te schrikken dat er iets wat niet zo erg is met ze gebeurd. Domoor! En hoe weet de klant dat er niet gesjoemeld word?

Het word nog erger, trouwens.

De bewindsman kiest nu toch voor 21 jaar, omdat vrouwen van die leeftijd beter een weloverwogen beslissing kunnen nemen over een leven als hoer dan vrouwen van 18, schrijft hij.Bovendien hebben zij vaker een opleiding afgerond en zijn daarmee financieel minder afhankelijk van het werk in de prostitutie.

Studentes die een zakcentje willen verdienen komen hierdoor in de problemen. Nou is dat voor mij wel best, want die hebben dezelfde klanten als ik, maar voor hun is het oneerlijk. Bovendien is de prostitutie een prima deeltijdbaan, dus ik denk dat je hiermee juist minder meisjes krijgt die een studie afmaken. Die moeten iets anders gaan doen, waar ze meer tijd mee kwijt zijn.

En als je vanaf zèstien al je door de hele disco legaal mag laten gangbangen, waarom mag je er dan niet je werk van maken op achttien? Je mag wel je gewrichten kapotdansen op professioneel ballet, of in de landbouw met gif werken, of jezelf uithongeren als model. Allemaal veel schadelijker dan prostitutie. Zo is dat met veel banen. Maar het mag niet meer, binnenkort.

Het argument is ook raar. Als ze ouder zijn, hebben ze meer manieren om geld te verdienen, omdat ze een opleiding hebben afgerond, en dus zijn ze minder afhankelijk voor hun geld van de prostitutie. Laten we eerlijk zijn, dat is geen argument natuurlijk. Ik weet wel wat hij wìl zeggen, namelijk dat voor jonge meiden de prostitutie aantrekkelijk is omdat je er zonder papieren veel kan verdienen. Dus zullen ze het dan sneller doen. Hij wil het alleen over laten komen dat dat iets slèchts is. Nou is dat gewoon niet waar, want die jonge meiden durven het meestal helemaal niet, en de typetjes die het op die leeftijd al doen, hou je toch niet weg. Dat zijn die wilde jonge meisjes die zich van God of gebod niks aantrekken. Daar heb ik trouwens best een beetje respect voor.

Wat hij denkt, is dat meiden vroeg met de prostitutie beginnen omdat het dan nog de enige manier is voor hun om veel geld te verdienen. Dan zitten ze gevangen in die zondige wereld van ons. Als ze maar hun opleiding afhebben, dan kunnen ze een zedig werkje vinden en worden ze nóóit hoer. Dat slaat natuurlijk nergens op, de meesten van ons beginnen jaren later. De meeste van ons doen het omdat we het zo willen, om het geld, om het werk of om de seks. En dat is geen keuze uit armoei hoor, er zijn uitkeringen en baantjes genoeg. En het blijft goed werk, en je bent er nooit gevangen in behalve als je het zelf zo maakt. Maar daar schrijf ik wel een ander keertje over. Het is niet om de meisjes te beschermen, het is weer eens om het moeilijker te maken. Want met verbieden maak je het alleen maar gevaarlijker, want ze moeten alles helemaal stiekem gaan doen.

Hirsch Ballin heeft teveel porno gekeken. Anders denk je die dingen niet. Hij weet er níets van, netzoals al die andere stomme politici, en toch beslist hij over al die regels waar we mee moeten gaan werken. Het is een rare situatie. Want ze willen wel alles regelen, maar ze weten niet hoe de prostitutie werkt of wat er echt gebeurd. Ze willen gewoon vanalles verbieden. Op basis van hun ideetjes uit de tabloids en de porno.

Het is zo dom. En weet je waar mijn haren pas echt van overeind gaan staan:

Gemeenten moeten met iedere prostituee een inhoudelijk gesprek gaan voeren voordat zij worden geregistreerd.

Zie je het al voor je?
- Hoi, ik kom om me als hoer te laten brandmerken.
- Goh, dat had ik nou nooit gedacht, je ziet er zo netjes uit.
- Nee, echt. Ik moet nou eenmaal wettelijk hè.
- Jeetje, zou je dat nou wel doen, prostituee worden?
- Dat ben ik al jaren, ik moet alleen mijn hebben en houwen bij de overheid bekend maken.
- Jamaar dat is toch vies enzo?

Je ziet wel, dat worden geen leuke gesprekken. Ze gaan vast vragen of je gedwongen word, alsof dat wat uit gaat maken. En weet je wat ik hier ook al aan zie komen? Als het inhoudelijke gesprek niet naar wens van mevrouw de ambtenaar is, krijg je geen registratie en ben je dus illegaal. En ze hebben dan wèl je gegevens. Dat is nog niet zeker, maar ik zie de bui wel hangen.

Hirsch Ballin, wat een vieze huichelaar.

EDIT: Dit stukje schreef ik toen ik de ontwikkeling van de WRP, toen nog de kaderwet, alleen via de media volgde. Ik had wel gelijk, maar later pas ging ik echt op de wetten en regels in. Snel maar even een label toevoegen!

Gezondigd

Ik heb gisteren gezondigd. De Zondares heeft haar naam waargemaakt! Ik schaam me er een beetje voor, en ik vind het heel jammer dat ik me niet kon beheersen, maar ik voel me er wel heel erg lekker bij. Slechte dingen kunnen heel goed voelen. Het is natuurlijk wel jammer dat ik al mijn goede bedoelingen aan de kant heb geschoven. Daar voel ik me wel een beetje bedroefd over.

Het was een luie middag, en ik ging meteen aan het begin al boodschappen doen. Dan heb ik dat maar weer gehad, en dan kan ik nog ergens in een cafeetje gaan zitten. Ik had mijn boodschappen bij de Dirk gedaan, en ik liep terug naar de bushalte. Dan kom ik langs een slager, en vandaag was hij iets aan het bakken terwijl ik langsliep. Ik kon die geur niet weerstaan, dus ik ben zonder na te denken naar binnen gestapt.

Er was niemand anders in de zaak, alleen het meisje achter de kassa. Toen ze me vroeg wat ik wou, stamelde ik alleen maar dat ik eigenlijk vegetariër ben. Ze keek me verbaasd aan. Het werd even stil, en ik voelde me heel ongemakkelijk. Ik keek naar al dat vlees, en mijn geweten vertelde me: "Het zijn stukjes dierenlijk, en het is heel slecht voor je om dat op te eten. Maar toch liep het water me in mijn mond.

Ik liep weer naar buiten, maar ik kon die honger naar vlees maar niet van me afzetten. Die heb ik wel vaker gehad, en iedere keer was dat waarom ik het niet vol kon houden om vegetariër te zijn. Ik vind het zwakte van mezelf. Ik maak het mezelf echt niet te moeilijk. Ik eet wel eieren, kaas en melk. Ik eet soms zelfs vis. Ik snap niet waarom ik dan toch zo'n verlangen naar vlees van dieren kan hebben.

Mijn keuze om vegetarisch te gaan is omdat het beter voor mijn lichaam is, omdat het zielig is voor de dieren om onmenselijk te worden vetgemest en gedood voor hun vlees, omdat het eten van vlees hongersnoden veroorzaakt in de derde wereld, en omdat ik niet mee wil doen aan het vernietigen van het milieu door de bio-industrie. Dat zijn belangrijke dingen voor mij, en daarom heb ik ervoor gekozen.

Ik had die middag en die avond nog klanten, en de hele tijd bleef die honger naar vlees maar bij me. Ik kon hem niet van me afzetten. Ik probeerde me helemaal op mijn werk te concentreren, om maar die honger uit mijn hoofd te zetten. Die klanten waren daar positief over, die wisten niet waarom ik opeens zo'n toegewijde stoeipoes was. Na de laatste van de avond had ik een nog sterkere honger, en ik werd gek van mezelf.

Toen heb ik de auto gepakt, en ben veel te hard naar het centrum gereden, heb de auto op een dure plek gezet, snel gebrickt, en ben bij een grill-restaurant naar binnen gerend. Ik wilde naar binnen glippen, ongezien. Ik schaamde me op dezelfde manier als toen ik met wat vriendinnen voor de eerste keer een seks-shop inging. In die seks-shop heb ik eigenlijk alleen maar gegiecheld, maar ik wist precies wat ik kwam doen in dat vleesrestaurant.

Het was al laat, dus ik heb gevraagd of ik nog kon eten. Er zaten alleen nog maar mensen met koffie of met toetjes, dus ik was al bang dat ik te laat was. Ik hoopte ergens ook, dat ik te laat was. Dan was de verleiding maar voorbij. Soms heb ik hulp nodig, om mezelf te beheersen. Soms wou ik graag dat er iemand was die me kon beheersen zodat ik het af en toe niet zelf hoef te doen. Dàt zou ik graag in een vriendje hebben, dat hij me kan beheersen als ik het even zelf niet kan. Aan de andere kant is dat ook wel heel creepy, dus doe eigenlijk maar niet. Ik heb toch al niet zo'n hoge pet op van vriendjes.

Ze maakten nog wel eten voor me, ik kreeg een tafeltje. In je eentje naar een restaurant gaan is best anders dan met een date of met vriendinnen. Als je met iemand gaat, zit je daar voor het goeie gesprek, terwijl je wat lekkers voorgezet krijgt. Als je in je eentje gaat, zit je daar in zo'n plekje aan zo'n lege tafel, terwijl af en toe mensen naar je kijken. Je zit heel erg te kijk. Je voelt je alsof er wat mis met je is. Deze keer kwam er tenminste geen bezorgde serveerster die me vroeg wanneer mijn man kwam.

Ik bestelde een entrecote, medium. Niets erbij, ik had al gegeten. Mijn Valess had me niet gesmaakt, ik had de helft laten liggen. In mijn hoofd was ik al de calorieën aan het berekenen, die ik nu zomaar naar binnen zou proppen. Ik voelde me hartstikke schuldig, ik was impulsief het hol van de leeuw binnengelopen. Ik ben zó overtuigd van het vegetarisme, en toch zat ik hier. Het was een worsteling met mezelf, waarom niet gewoon beleefd te betalen en weg te gaan?

Toen het vlees kwam, heb ik het meteen weggeschrokt. Ik had een moment van beslissing verwacht, als het voor mijn neus zou staan, maar zonder één gedachte over kiezen viel ik aan. Het was meer rosé dan dat ik het graag heb, maar het kon me niet schelen. Ik heb daarna meteen betaald, en ik ben bijna uit het restaurant gevlucht. Het zal er best een beetje raar uit hebben gezien.

Ik liep terug naar mijn auto, terwijl mijn maag al knorde en bromde. Als ik een tijdje vega ben geweest, en ik eet weer vlees, raken mijn darmen altijd even van streek. Bij mijn auto zag ik dat ik, ondanks de brick-kaart, toch was bekeurd. Ik had toen het toch wel fijne gevoel dat ik dan mijn boete had gedaan voor mijn zonde.

Vanavond eet ik weer vlees. Mijn honger is niet kleiner geworden door die biefstuk, en het is bijna een high gevoel. Het enige voordeel is dat ik de staalpillen kan laten staan. Voor de rest ben ik verkeerd bezig, dat weet ik ook wel. Ik moet vechten tegen die vlees-lust, en ik verlies altijd. Ik probeer sinds mijn achttiende al vega te worden, maar het gaat telkens maar mis. In mijn krakerstijd ging dat nog stiekem, omdat ik anders slecht in de groep zou liggen. Dat was telkens stiekem naar de snackbar voor een vleeskroket en een frikandel.

Het is verkeerd, maar het is te lekker en het is een hele sterke neiging vanuit mijn lichaam. Iedere keer dat ik weer toegeef, heb ik zo'n schuldig, opgejaagd gevoel. Ik denk dat er genoeg van mijn klanten zijn die zich ook zo voelen als ze bij mij zijn langsgeweest. Heel veel klanten zouden het liever niet doen, omdat het niet netjes is. Het is alleen te lekker, en voor mannen is de seksdrift nog sterker dan voor vrouwen.

EDIT: Ik lees dit terug, nu in 2016, en in een tijd dat ik weer heel erg probeer vega te blijven, en dit lezen voelt gewoon als porno. Erg hè?

Hoeveel klanten

Er zijn speciale programma's bij de GGD en ziekenhuizen van Amsterdam voor hoeren. Je kan je laten inenten, en je kan SOA-tests doen. Het is bedoeld voor de straat- en raamhoeren, maar ik vind me er niet te goed voor. Het word gedaan omdat de gemeente wil zorgen dat de SOA's worden beperkt. Ik vind dat een goed idee, want als een hoer ziek is, kan ze in een hele korte tijd heel veel mensen besmetten.

Je kan ook bij andere programma's aankloppen, en dan kan je gewoon vertellen dat je wisselende contacten hebt. Ik vertel niet graag dat ik een prostituee ben als het niet hoeft, dus dat doe ik als ik de keus heb. Dokters vertrouw ik wel, die moeten wel discreet zijn. Ik vertel het liever niet aan de mensen achter de balie. Die zijn heel anders, die oordelen juist graag.

Ik was laatst bij het ziekenhuis, en ik had me opgegeven als iemand die veel wisselende contacten had. Toen ik in een kantoortje zat met een dokter, vroeg ze me hoeveel partners ik had gehad. Ik vertelde aan haar wel dat ik hoer was, en dat ik het niet zomaar wist. Het is ergens vreemd, dat ik dat niet zo bijgehouden heb. We wouden het wel weten, dus we hebben er samen over gegokt en we hebben wat uitgerekend. Zij heeft het meeste rekenen gedaan.

Op basis van de hoeveelheid mannen die ik per week heb gehad in mijn carrière, in alle verschillende tijden, en hoeveel daarvan per week nieuwe zijn, hebben we een schatting gemaakt. Dat was best wel grappig, want in het begin hield ik het allemaal precies bij, en bij de honderd partners voelde ik me heel ervaren.

We berekenden dat ik ongeveer 1300 verschillende mannen heb geneukt. Dat is best al veel, maar volgens mijn geldmannetje klopt het niet. Hij zegt dat ik heb overschat, hoeveel vaste klanten ik vroeger had. In mijn eerste tijd in de thuisontvangst had ik heel weinig vaste klanten. Weleens klanten die een keer of vijf komen, maar niet echte vaste. Ik had toen meer nieuwe klanten.

Volgens zijn berekening zit ik bij de 2800 verschillende mannen. Dat is meer dan twee keer zoveel dus ik vind het allemaal niet zo betrouwbaar. Dat vind ik wel jammer, want het zou leuk zijn om eens na te gaan hoeveel het er nou precies zijn. Dan kan je gaan kijken hoeveel bussen je kan vullen met je klanten, en of je een vak in de ArenA kan vullen.

De hoeveelheid nummertjes die ik heb gemaakt weet ik wel zekerder, want die hou ik al een poos bij. Mijn clubtijd en daarvóór niet, maar sinds mijn thuisontvangst-tijd hou ik het bij. Vandaag heb ik nummertje 7412 gemaakt. Daar kan je dus nog wel een paar honderd bij optellen van mijn tijd voor de thuisontvangst.

De meeste mensen doen het 3000 keer in hun leven. Ik ben nog jong, en ik zit daar al overheen. Ik heb dus wel ervaring, vind ik. In al die keren heb ik nog nooit een ongeneeslijke ziekte gekregen, en ik heb nog nooit een beurt gemaakt waar ik écht spijt van heb. Dat zijn twee nullen die ik eigenlijk belangrijker vind, dan al die andere getallen.

EDIT: Mijn statisticus heeft me eens geholpen om uit te zoeken hoe het nou moet zijn geweest, en die heeft het grondiger gedaan dan ik in dat dokterskantoortje kon. We zijn intussen weer zes jaar verder als ik dit schrijf, en ik moet nu dan aan de vijfduizend mannen zijn gekomen. Zoals hij het zegt, vijf maal tien tot de derde. We hebben uitgerekend dat ik in mijn héle carrière zo ongeveer tienduizend wippen heb gemaakt. Bovendien heeft hij voorgerekend dat het onzin is dat de meeste mensen in hun leven de drieduizend wippen halen, dat komt in het gemiddelde net bij de duizend.

Ongesteld

Mijn oma noemde het altijd de vloek, en die was er blij om dat ze ervanaf was. Voor mij is dat nog wel even weg, voordat het zover is. Ik heb een haat-liefde verhouding met ongesteldheid. Het is een natuurlijk iets van mijn lijf, maar het is wel lastig met werk, sport en sociale leven. Ik heb wel het fijne gevoel dat mijn lijf het nog doet, maar na de eerste uurtjes ben ik daar wel overheen.

Ik was laat met ongesteld worden, en toen ik "het" voor de eerste keer was toen ik dertien was, voelde ik me apetrots. Ik heb er niet zoveel over gepraat op school, want ik deed al sinds mijn elfde alsof ik elke maand ongesteld werd. Toen ik echt ongesteld werd, had ik er erge buikpijn van, en ik was erg onregelmatig. Ik kon zó twee weken achter elkaar ongesteld zijn. Ik was er ziek van.

Omdat ik last had van mijn menstruatie, ben ik op mijn veertiende aan de pil gegaan. Mijn moeder heeft me toen een aantal keer streng toegesproken. Dat ik aan de pil "mocht", betekende niet dat ik dan maar mocht vrijen, want ik had hem niet als voorbehoedsmiddel! Ik schaamde me rot als ze daarover begon, en ik probeerde altijd weg te komen uit die situatie. Mijn moeder vatte dat helemaal verkeerd op, die dacht dat ik aan het flikflooien was en het daarom niet wou horen.

Ik heb hem een jaar geslikt ofzo, maar het ging me tegenstaan, en ik ging er weer vanaf. Ik had het idee, dat ik anders bekeken werd door mijn moeder, en dat zat me heel erg dwars. Daarna was mijn menstruatie gelukkig normaal geworden, en ik had het dus niet echt meer nódig. Behalve toen ik een vriendje kreeg, maar ik dacht er helemaal niet aan dat ik een voorbehoedsmiddel nodighad. Ik vertrouwde wel op condooms.

Condooms bleken ècht niet genoeg te beschermen, dus dan maar weer aan de pil. Dat was een veilig gevoel, en ik heb dat best wel een jaartje volgehouden. Ook al ben ik met sommige dingen best wel slordig, ik vond het nooit moeilijk om de pil altijd te onthouden. Ik nam hem gewoon met mijn ochtendkoffie, en dat ging gewoon goed.

Toen ik uit huis ging, heb ik een poosje in een feministische omgeving gezeten. Ik kreeg het idee daar, dat die hormonen in mijn lijf me teveel veranderden. Als je daarover gaat nadenken, dan slik je niet lekker meer. Een poosje heb ik toen geen voorbehoedsmiddel gebruikt, behalve soms condooms. Dat ging natuurlijk niet goed. Ik heb toen wel een spiraaltje laten zetten, om een voorbehoedsmiddel te kunnen hebben. Ik zag helemaal geen reden meer voor een pil, omdat ik geen zware ongesteldheid meer had. Dat spiraaltje beviel toen wel, maar ik bleef menstrueren.

Toen ik aan het werk ging als prostituee, en het serieus ging doen, heb ik het spiraaltje weg laten halen, en ben ik aan de pil gegaan. Op die manier kon ik doorslikken, zodat ik geen bloeding had. Dat was fijner werken. Je moet wel even wennen dat er niets meer gebeurd, maar het is ook wel fijn. Af en toe kreeg ik het op mijn heupen, en was ik bang dat het niet meer zou terugkomen. Dan stopte ik een week, en werd ik weer ongesteld. Dat stelde me dan wel gerust, maar het is een vies boeltje.

Sinds nieuwjaar heb ik weer een spiraaltje, maar dit is een hormonen spiraal. Die deed eerst niets, maar nu merk ik dat mijn ongesteldheid korter en lichter word. Ik moet erop rekenen dat ik misschien gewoon niet meer ongesteld word, volgens mijn huisarts. Dat lijkt me wel prettig. Ik heb me nog afgevraagd of ik niet een te droge doos zou krijgen, omdat ik niet meer baarmoederslijm aanmaak, maar dat werkt niet zo. Ik word nog steeds even nat.

De eerste keer geen pil meer toen ik het spiraaltje had was best eng. Er ging telkens een schok door me heen als ik opeens bedacht dat ik mijn pil nog niet had genomen. Het voelde heel onveilig, ik voelde me kwetsbaar en onbeschermd. Gelukkig had ik een tijdje vrij genomen om weer goed te worden voor het werk, maar toen ik weer begon vond ik het wel eng.

Ik ben best blij met dat spiraaltje, maar ik kan niet opaan van wanneer ik ongesteld word. Ik probeer om mijn klanten zoveel mogelijk te plannen als ik niet bloed, maar dat kan ik nu niet meer zeker weten. Ik gokte dat ik een week ongesteld zou zijn, en die week had ik niet veel klanten gepland. Ik had iedereen geprobeerd door te schuiven naar de volgende week, die zat dus helemaal stampvol. Wat denk je? Ik werd een week te laat ongesteld!

Ook al ben ik ongesteld, ik kan best werken. Je spoelt met een vaginale douche, en je stopt een sponsje in, en de meeste mannen merken het helemaal niet. Ik gebruik water, geen lactacyd. Dat spul gebruikte ik wel toen ik nog maar net met de prostitutie bezig was, maar het is echt smerig spul, waar ik last van krijg. De reden dat ik toch liever niet dan mijn klanten plan, is dat ik er tijdens mijn ongesteldheid minder plezier in heb. Ik zit liever op de bank met de Elle.

Er zijn mannen die geilen op ongestelde vrouwen. Je hebt echt mannen die overal op geilen. Die klanten heb ik ook weleens hun zin gegeven, maar ik word een beetje onpasselijk van dat geklieder. Als ze zeggen dat een echte zeeman ook de rode zee bevaart, dan vind ik dat alleen maar onsmakelijk. Ik ben er normaal niet vies van, maar ik vind het niet samen te laten gaan met seks. Dat is dus een dienst die ik niet meer verleen.

Van jongsafaan heb ik tampons gebruikt, maar toen ik op grote schaal ging prostitueren, gingen die dingetjes steeds meer in de weg zitten. Ik heb eerst kleinere geprobeerd, maar ik gebruik nu maandverband. Het is viezer, want het zit tegen je aan, maar ik word gek van die tampons. Ik voel ze "smelten" nu als ik bijvoorbeeld loop. Ik vind dat een vies gevoel. Met zo'n maandverband krijg ik wel een rauwe schaamlip, maar het voelt minder vies.

Mijn spiraaltje bevalt me prima, als mijn ongesteldheid helemaal ophoud lijkt me dat wel fijn. Ik denk dat ik nog steeds weleens zal afvragen of het nog wel werkt, maar een spiraaltje haal je er niet eventjes uit. Ik zal me dus wel moeten vermannen. Het werkt ook fijn, want je lichaam is wel je instrument.

De beste pornofilm

Er zijn soms klanten die een pornootje willen kijken. Sommige willen dan verwend worden terwijl ze echt zitten te kijken, maar meestal is het voor in de achtergrond. Ik heb er een mooie TV voor in mijn werkkamertje. Die staat meestal uit, maar soms heb ik MTV op de achtergrond, voor klanten die het niet fijn vinden als het te stil is.

Sommige klanten komen met hun eigen porno-DVD. Ik heb het allemaal wel gezien, meestal gewone pornofilms, soms ook extreme Duitse fist en pis porno. Het ergste was een klant die barnyard DVD's meeneemt. Ik vind het prima als hij die draait, maar ik kijk niet mee. Hij word er heel heet van, ik snap dat helemaal niet. Kijken naar mensen die aan het naaien zijn is leuk, dat doe ik ook wel voor mezelf. Hij word juist heet van paarden. De video's waar paarden of honden met vrouwen neuken, vind ik ongemakkelijk. Hij neemt nu daarom video's mee van paarden die het met paarden doen, en honden die het met honden doen. Die vind ik niet interessant, maar tenminste niet vies.

Er zijn twee klanten geweest die thuisfilmpjes draaien van hunzelf. Ze vinden het leuk om zichzelf bezig te zien. Ik lig dan soms mee te kijken, en ik vraag me dan af wie die vrouw is. Waarschijnlijk is het hun vrouw, en dan vraag ik me altijd af, wat zij ervan zou vinden als ze weet dat ik het te zien krijg. Met vreemdgaan heb ik niet zo'n moeite, maar dit voelt een beetje verkeerd. Ze wil niet dat zij word bekeken, en dat is toch weer persoonlijker. Als je de filmpjes bekijkt, zou je kunnen denken dat die man dat eigenlijk niet wil zien. Ze zijn niet heel erg foto-geniek.

Meestal komt het filmpje uit mijn eigen verzameling. Ik heb best een paar filmpjes bij elkaar nu. Ik heb filmpjes voor mezelf gekocht, maar ik heb er ook wel gekocht die ik alleen maar koos voor bij het werk. Als ik een film voor mezelf koop, dan kies ik er meestal eentje die een beetje verhaal heeft. Dat word steeds meer zeldzaam, maar je kan ze nog wel vinden. Ik ben er nooit helemaal tevreden over.

Als je een pornofilm wil maken die ik leuk vind, dan moet er een beetje vanuit de vrouw worden gefilmd. Je moet zien dat ze opgewonden word. Zo'n vrouw die zich de hele tijd ligt aan te stellen, daar trapt toch niemand in. Ik begrijp wel dat ze het altijd speelt, maar je kan het toch een beetje goed proberen te spelen. Dat betekend ook dat je te zien krijgt wat haar dan opwind, en dat betekend dat de man een beetje leuk in beeld moet komen.

Het is geen pornofilm, maar de film Fish Tank heeft een paar goede voorbeelden van wat ik bedoel. Vanuit de hoofdpersoon word er gekeken naar de onbewust sexy man met wie ze later een hele hete liefdesscene heeft. Echt porno word het niet, maar na zo'n aanloopje had ik wel graag harde porno tussen die twee kunnen kijken!

De film All About Anna heeft een goede combinatie van seks en verhaal voor een pornofilm. De acteurs hebben de tijd om het flirten te laten zien, of juist een vluggertje. Dat hele ervoor gaan liggen om dan een uur te pijpen, dat hoef ik niet. De omstandigheden van het verhaal maken het geil of niet.

Als je alleen maar kijkt naar de keukentafel-scene uit The Postman Always Rings Twice, dan is het gewoon softporno. Als je de hele film ervóór hebt gezien, is het ontzettend spannend. Als ze zó nou hardcore maakten! In plaats daarvan vind ik hardcore zo gemaakt, dat het me niet warm kan maken. Ik kijk het alleen als ik zelf iets leukers bij de scene kan verzinnen. Dat moet de film juist voor me doen.

Nine Songs, en Five Hot Stories For Her, hebben dat wel geprobeerd, maar de seks word niet hardcore genoeg in beeld gebracht in Nine Songs, en in de andere zijn de verhaaltjes zó ongeloofwaardig dat het niet leuk is. Ik vind het fijn dat het wel word geprobeerd, misschien kan er nog iets mooiers uit ontstaan.

Er zijn ook films zoals Her Porn en Sexual Sushi van Petra Joy, die zouden dan hardcore voor vrouwen moeten zijn. Ik denk dat ze er helemaal naast zit, met die kunstzinnige scenes. En het word niet hard genoeg voor mij, ik wil betere closeups. Als je gewoon een kwartier pijpen met een kwartier beffen ruilt, heb je nog geen film die leuk is voor vrouwen. De camera staat toch weer de hele tijd op háár.

Van dezelfde maakster vind ik wel Feeling It Not Faking It dan nog wel leuk. Hij is gewonere porno, maar je ziet dan wel weer dat deze mensen er plezier in hebben. Het blijft niet zo goed, maar ik vind het dan wel aardig om te bekijken. De kritieken zijn veel te overdreven, want ze bied helemaal niet zoveel meer aan dan andere makers.

Voor bij het werk zijn al die films die ik noem niet goed. Je moet erg oppassen dat de klant niet word afgeleid. Als er dus stukken zijn, waar er niet word gesekst, dan is dat alleen maar een verstoring. Je moet bij de meeste hetero's ook niet per ongeluk er een bi- of homo-scene tussen hebben zitten. Dan gaat de vlag blijvend halfstok. Ik vind een beetje homo-actie wel mooi om te zien, maar de mannen kunnen er niet tegen.

Ideale films zijn als er de hele tijd actie is, en de actie recht op en neer is. Geen vreemde dingen, want als een klant iets ziet op het scherm aapt hij het heel makkelijk na. Ik heb een hekel aan de kokhals-video's, en aan de filmpjes waar de acteur zijn lul helemaal uit de kut haalt en weer terugstopt, want die acteurs kunnen veel beter mikken dan mijn klanten! Soms word er ook aan haren getrokken, en dat kan ik echt niet hebben. Bij sommige mannen lijkt het wel alsof ze de hele film nadoen. Die moet je de hele tijd waarschuwen als je ziet dat iets gebeurd dat je niet wil.

Het komt dus vaak uit dat ik in VHS-kwaliteit Color Climax films draai, die helemaal uit de tijd zijn. De actrices zijn bleek en dik, iedereen heeft veel schaamhaar, en de mannen zijn altijd dezelfde Duitse gladjanussen. Het is bijna grappig hoe cliché die films zijn, maar ze zijn wel precies wat ik nodig heb. Als er nou meer films zoals dat werden gemaakt, kocht ik die. In moderne films is anaal gewoon, en kokken, slaan, harentrekken, in het gezicht spuiten, in het gezicht slaan met de pik, en spugen ook. Dat heb ik niet graag als voorbeeld voor mijn klanten.

1 April

Oppassen geblazen, iedereen! Het is weer 1 april, de dag dat iedereen probeert je voor de gek te houden. Ik hou daar helemaal niet van, want ik trap er áltijd in! Voor andere mensen heel grappig, maar voor mij is het vervelend. Als je af en toe bij je neus word genomen, is het niet zo erg, maar ik trap er áltijd in. Practical jokes zie ik nog wel aankomen, maar als iemand op 1 april tegen me zegt dat er in mijn autootje is ingebroken, dan trap ik er altijd in.

Ik had net een leuk stukje geschreven over beffen, maar toen werd ik aan het schrikken gemaakt door een telefoontje van een iemand, die zei dat mijn computer gehackt was. Toen heb ik hem in paniek uitgedaan, voordat ik begrepen had dat het één april was. Leuk hoor. Nou heb ik geen zin meer.