Klaarkomen als je niet wil

Mijn business doe ik op afspraak. Als je geen wachtende mannen kan gebruiken, dan is dat erg praktisch. Het is ook een prima manier om te zorgen dat je veel minder tijd voor niks zit, en dat zorgt ervoor dat ik met een hoog uurloon veel vrije tijd heb. Ik wil niet meer terug naar de tijd dat ik in clubs hing en niet eens wist of er wel iemand zou komen, laat staan wat ik zou verdienen.

Maar er zitten ook nadelen aan. Je moet het allemaal maar plannen, en dat is natuurlijk weer ook dingen bijhouden. Ik ben niet zo'n netjes en geordend mens. Ik hou mijn huisjes mooi schoon, en al mijn kleren zijn netjes, maar ik ben echt niet georganiseerd verder. Ik ga pas naar de APK als ik de brieven heb gekregen dat ik te laat ben, ik laat rekeningen te lang liggen, maar met je klanten kan je dat niet maken. Daar schreef ik eerder al over.

In de clubs kon ik nog wel een dagje niet komen. Daar was de baas niet tevreden mee, maar ze gooien je er echt niet makkelijk uit. Ik bakte de boter eruit. En achter de ramen maakte het niet uit als je niet kwam, maar dan was je wel je raamhuur kwijt voor dat dagdeel. Dat was al wel een reden om dan toch maar te komen. Maar nu ik voor mezelf werk, en héél goed op mijn reputatie moet letten, is dat niet meer mogelijk.

Ik heb meer klanten dan de meeste meiden, en ik heb echt niet te klagen over hoeveel werk ik heb. Tijdens het zwaarste van de crisis, toen overal de prijzen omlaag gingen, en de VER klaagde over de klanten die wegbleven, had ik nog steeds een volle agenda. Dat was omdat ik jaren hard heb gewerkt voor mijn vaste klanten, en er gaan er minder weg dan dat ik erbijkrijg. Daar ben ik best wel trots op.

Maar de keerzijde is dat ik nu mijn afspraken wel heel netjes moet nakomen. Ik heb een hoop aan mijn reputatie, en die kan kapot gaan door met mijn klantjes te gaan rommelen als het niet echt moet. Bovendien, als ik er één keertje mee smokkel, weet ik wel dat ik het dan vaker ga doen. Ik moet streng zijn voor mezelf. En dat betekent dus ook dat ik soms dagen heb volgepland terwijl ik niet op mijn best ben.

Ik schreef al eerder over dagen dat ik niet zo'n plezier in mijn werk heb. Deze keer gaat het over iets heel anders, namelijk over beheersing. Ik ben bezig om mijn lijf haar ding te laten doen, daar word ik voor betaald. En er zijn dagen dat dat moeilijk gaat, maar er zijn ook dagen dat ik het niet zo kan beheersen. Dat is niet héél erg, maar wel storend, vooral als het druk is.

Een paar dagen geleden had ik mijn eisprong, en de dagen daaromheen is mijn kut altijd wat makkelijker. Ik ben geiler, ik kan harder en langer, en ik heb er gewoon meer plezier in. Maar ik heb wel meer moeite om mijn doos onder controle te houden. Ik moet normaal een beetje moeite doen om mezelf nat te krijgen, en ik ben bewust tijdens de daad en het voorspel mijn doos aan het laten werken. Als ze daar zelf opeens dingen mee gaat doen, is dat juist lastig.

Ik had vijf klanten op die dag. Dat is best veel, ik vind vier normaal. Vijf heb ik vaak wel nodig om de dagen goed te maken dat ik er maar drie heb. Maar dit was bij mijn eisprong in de buurt, dan plan ik makkelijk wat meer klantjes. Ik had die dag geen vroege klanten, de eerste kwam pas aan het eind van de ochtend. Een vast klantje die aan een uurtje genoeg heeft, en die gewoon heel gemiddeld is.

We gingen lekker aan de slag, en ik had er zin in. Ik was lekker aan het faken toen hij me aan het beffen was, want dat moet je nooit negeren. Zo'n man zit er dan bovenop, die moet wel wat zien. Als een man me een tijdje heeft gelikt ga ik met mijn poes knijpen en loslaten, want dan voelt het als klaarkomen voor hem. Je wordt er ook extra nat van, en dat vinden ze geweldig.

Hij is meestal niet slecht met beffen, maar nu irriteerde hij me. Het was alsof het kittelde, of jeukte. Ik ergerde me, en dat doe ik meestal niet. Ik heb het beffen wel door laten gaan, want hij gaat er echt voor, maar ik kon niet wachten tot hij verder zou gaan. Ik werd maar gevoeliger en gevoeliger, en dat is echt niet fijn, want je krijgt gewoon schokjes door je lijf als hij maar door blijft gaan. En hij denkt juist dat dat een aanmoediging is!

Het neuken was gelukkig een stuk opluchting, want ik was er echt aan toe. In het begin merkte ik wel dat ik nat, open en ontspannen was, en hem niet echt beetgreep. Mannen willen graag een strakke kut. Soms niet eens omdat ze dan meer genieten, maar een strakke poes heeft meer status, en ze vinden het een aantrekkelijk idee. Maar toen ik probeerde om hem wat steviger vast te knijpen, voelde ik dat er een orgasme aan zat te komen.

Een orgasme gebeurt nu en dan, en het is op een gewone dag een leuke bonus bij het werk. Meestal komen ze een beetje onverwacht, maar soms weet je dat een klant je wel klaarkrijgt. Ik probeer het bij de meeste klanten een beetje te vermijden, want het zorgt er wel voor dat ik even erg afgeleid ben. Dat is niet goed voor de service. Ik doe het dus vooral bij mannen die mij als naturel Zondares waarderen, en de meeste mannen hebben toch liever iets geraffineerders.

Toen hij de deur uit was, voelde ik me best al moe. Dat heb ik na de eerste eigenlijk nooit, de eerste man breekt voor mij het ijs een beetje, en daarna voel ik me pas echt wakker. Toen wist ik ook wel dat het een zware dag zou gaan worden. Zelfs ook al zou ik mezelf weer in de hand krijgen, kreeg ik het die dag toch niet helemaal goed meer. De manier waarop ik me voel moet goed zijn voor mijn werk, want je moet wel kunnen presteren.

De tweede klant was alleen maar erger. Hij was een nieuwe klant, en hij was een gewone vent, waarmee ik alweer klaarkwam. Deze keer was het zelfs een stuk voordat hij moest gaan komen. Ik moest me beheersen om niet harder te gaan rijden, want anders had ik hem meteen klaargehad, en nu zat ik buiten adem mijn ding op hem te doen. Hij keek me raar aan, maar hij zei er niets van. Dat betekent niets, nieuwe klanten zijn meestal niet kritisch.

De derde klant had ik me gelukkig weer wat meer in de hand, die heb ik wel netjes afgewerkt, maar dat was ook omdat die me niets zei. Zelfs al ben ik supergeil, bij hem word ik maar een beetje nat. Hij is een aardige man, en zijn lichaam is ook echt heel gemiddeld, maar zijn manier van aanraken maakt me koud. Hij is zo voorzichtig, zo zacht, en zo verkrampt, dat hij me afgeilt.

Ik zat na hem aan de koffie, en ik was best een beetje klaar met die dag. Maar ik had nog twee klanten, en die kon ik niet laten gaan. De volgende klant was een echt probleem, want die is best wel goed in bed, en heeft nog een leuke lul hangen ook. Ik probeerde om yoga-oefeningen te doen om mezelf rustig te krijgen, maar ik heb maar een beginnerscursusje gedaan toen ik nog kraakte, en toen werkte het al niet zo voor me.

Voordat hij kwam, net na etenstijd, had ik maar een lauwe douche genomen. Koude douches kan ik echt niet hebben, maar ik had de knop zo laag gezet als ik nog maar kon. Het hielp even, maar ik voelde me vooral alsof ik gewoon in bed wilde kruipen en er pas morgen weer uit wou komen. En het eerste stuk van mijn lijf dat weer warm was, was mijn kut. Voordat ik me weer een beetje mens voelde, voelde ik me alweer geil.

De klant was op de fiets naar me toe gekomen, en hij was een beetje zweterig. Ik heb niets tegen zweet, als de klant maar regelmatig wast, maar deze keer gebeurde er een waterval-dingetje bij mij toen die geur me tegemoetkwam bij de deur. Ik bood nog aan om hem te laten douchen, maar toen hij naakt was heb ik hem in een soort van vlaag meegetrokken naar mijn werkkamer, en ik heb hem besprongen.

Hij vond het in het begin wel leuk, maar het werd wel snel intens. Hij komt juist bij mij omdat hij wil dat er ook eens aandacht aan hem wordt besteed, en dat ik dan hetzelfde doe als zijn vrouw, voor mezelf gaan, is dan wel heel onprofessioneel. Ik heb lekker geneukt, maar ik kwam in een soort van orgasme dat niet meer ophield. Net als ik dacht dat het voorbij was, begon het opnieuw. Ik raakte buiten adem.

Ik heb de tijd laten verlopen bij die man, omdat ik ook wel snapte dat ik wat goed te maken had, en ik heb hem wat extra's gegeven, een langzame pijpbeurt met ballenmassage en een vinger in zijn kont. Na het komen, met een halfslappe, is dat wel een bijzondere ervaring voor veel mannen. Je moet dan trouwens wel op de kop passen, want die is dan te gevoelig geworden. Maar eigenlijk wou ik gewoon achterover leunen. Ik was klaar.

Na de vierde klant weg was, had ik nog maar een kwartier om alles goed te krijgen. Dus wisselde ik snel de lakens, maakte ik alles een beetje aan kant, waste ik me, maar ik had geen tijd meer voor een kopje koffie. Dat is toch wel belangrijk voor me, vooral 's avonds. Ik had mijn energie nodig, en ik was eigenlijk al doodop. Ik wist niet hoe ik de volgende klant ging doen, hij was ook nog nieuw.

Hij bleek een hele gewone man te zijn, en hij was niet zo ervaren met hoeren. Dat pak ik meestal aan door een beetje te leiden, en hem mee te nemen. Deze keer begon ook zo, maar ik was mezelf erbij aan het houden tijdens het voorspel. Het beffen, hij hield daar wel van, zoals de meeste, was bijna pijnlijk. Het was zo gevoelig, het prikte bijna. Ik was supergezwollen, en heel veel mannen denken dat dat hetzelfde is als los zijn. Deze ook, dat merkte ik wel.

Toen hij ging neuken, kwam ik na een paar seconden weer klaar. En dat bleef maar komen, totdat ik buiten adem en helemaal van de wereld op het bed lag, alleen maar te schokken en te zweten. Het was ook niet leuk meer, en ik kon het gewoon niet meer aan. Ik merkte ook dat hij er niet tegen kon als ik ging knijpen, maar ik kon mezelf niet meer beheersen. Hij werd er onzeker van, en hij gaf er na een half uurtje de brui aan. Hij had voor twee uur betaald, maar ik kon hem niet meer binnen houden. Hij is bijkans gevlucht.

Ik krijg vaak wel mailtjes over dat het leuk is geweest van klanten, maar niet deze keer. Ik schaam me wel een beetje, ik ben de professional die het wel allemaal moet kunnen beheersen, en ik liet me gewoon gaan als een schoolmeisje. Als ik soms lees dat mannen willen dat je je laat gaan, denk ik dat ze eigenlijk gewoon mooie fake willen, want zo laten gaan gaat niet goed samen met goeie techniek.

Als je lijf niet mee wil werken, is het werk zwaar en niet leuk. Daar kan ik nog wel mee omgaan. Het is heel anders als je lijf iets anders gaat doen dan wat je wil. Dat is slecht voor de zaken, en nog minder fijn. Ik heb veel controle over mijn lichaam, maar het is net als paardrijden, je komt alleen maar ergens als je paard met je mee wil doen. Helaas heb ik meer controle over het lichaam van de klant, dan over mezelf.

Je zal het maar geloven

Het is weer zover: er is op TV weer over de prostitutie gepraat. Natuurlijk gaat het over de Wallen, en gelukkig zeggen ze deze keer ook dat het daarover gaat, en niet dat het programma gaat over alle prostitutie in Nederland. Daar houdt het helaas wel op met de positieve kanten.

Eerder heeft BNN, met dezelfde presentatrice, een beter programma gemaakt over prostitutie. Daarbij kregen verschillende kanten van het verhaal het woord. Dat heb ik eerder al besproken. Dat was een stuk beter dan wat ze nu hebben gemaakt, dus ik vind dat ze het slecht hebben gedaan. Andere programma's zijn nooit kritisch geweest, maar BNN heeft de veelzijdigheid gewoon weggedaan. Dat vind ik eigenlijk erger.

De inleiding van Sophie is iets wat meteen uit een persbericht van Lodewijk Asscher had kunnen komen. De verzonnen percentages vliegen je weer om je oren, en het beleid van Amsterdam wordt kritiekloos opgenoemd. Toen was mijn bui al nietzo fijn meer dat begrijpen jullie wel. Ik had echt meer verwacht van BNN.

Ik ga niet het hele programma af met commentaar, dat wordt weer veelteveel werk, en dat willen jullie ook vast niet lezen. Kort samengevat wordt er gepraat met Lina, een raamprostituee op de Wallen, een Poolse schandknaap, en een groepje Australische toeristen. Die Pool zegt me niet veel, daar ga ik ook niet opin, die Australiërs zijn hele gewone toeristen, maar die Lina en hoe ze haar afbeelden wil ik wel even bespreken.

We kennen Lina uit de s-work, daar heeft ze haar levensverhaal wat droger opgesomd. Ik heb hem niet meer, ik gooi de s-work altijd eigenlijk meteen weg als ik er klaar mee ben, en dat is jammer want ik had wel even willen vergelijken. Ik heb het gevoel dat het verhaal niet helemaal hetzelfde zou zijn. Er zit een luchtje aan het programma.

In het kort is het verhaal van Lina: Ze kwam onder valse voorwendselen naar Nederland, werkte hier op de Wallen in de prostitutie terwijl de pooier al haar geld inhield, totdat ze wegliep met een klant, en voor zichzelf begon als SM-meesteres achter het raam op de Wallen.

We zien Lina lopen over de Wallen, en zittend achter haar raam. Er is veel in het gesprek geknipt, dat kan je duidelijk zien, en niet alleen tùssen de zinnen, maar ook erdóór. Dat kan wel zijn om het allemaal in te korten zodat het beter kijkt, dat begrijp ik wel, maar het gebeurt heel véél, en het is ook wel makkelijk om zo te veranderen wat iemand echt zegt, vooral door grijstinten eruit te knippen.

Sophie, de presentatrice, duwt de hele tijd de toon een bepaalde kant op. Dat zorgt er natuurlijk ook wel voor dat ik denk dat al dat geknip ook wel was om de boodschap lekker veroordelend te houden. Ze stelt een vraag, krijgt een antwoord, en dan zet ze dat antwoord nog wat sappiger neer. Lina gaat daar niet tegenin, nou ja, we zien het dan niet in de stukken die niet weggeknipt zijn.

Lopend over de Wallen vertelt Lina dat ze dertien uur werkte, en dan maar drie uur had om te slapen voor ze weer aan de slag moest. Dat zijn zestien uren, waar is dan de andere acht uur? Sophie vraagt er niet naar, die zegt alleen: "so you worked 24/7". Dat nivo blijft het hele programma lang, en ik vind het misselijk. Lina is al duidelijk iemand die het zuur heeft gehad, maar Sophie blijft het maar èrger maken.

Lina heeft zich volgens het programma "losgerukt" van haar pooier. Hoe doe je dat? Ze is meegegaan met een klant die haar op escort wou, en ze is niet teruggekomen. Nadat de klant voor haar de papieren in orde had gemaakt, is ze weer aan het werk gegaan achter het raam op de Wallen. Het programma gebruikt woorden als "ondergedoken" over haar tijd buiten, maar ik zie dat niet zo terug bij Lina. Die heeft nooit meer wat gehoord van haar pooier nadat ze wegliep. Ik geloof dat wel, dat heb ik veel vaker gehoord.

Helaas is Lina een beetje een pleaser, en dat is iets wat veel meiden van het werk krijgen. Je gaat maar meepraten want tegeningaan helpt toch niet, en tijdens je werk ben je ook de hele tijd aan het pleasen. Dat wordt een stuk van je gewoontes. En ondanks al dat emotionele gelul waarmee ze toch een beetje iets zieligs bij Lina willen losmaken, vertelt ze dat ze happy is. Ik geloof dat best, ze heeft het nu leuk voormekaar.

Er wordt met een vriendengroepje ook even gepraat, en dat is badinerend gewoon. "As a friend, would you not prefer her to use all those skills in a different environment" vraagt Sophie aan een vriend van haar. Over een ander beroep zou ze het niet vragen hoor. Dat is weer even neerbuigend doen over de prostitutie. Ik begrijp dat ik nou wèèr daarmee kom, maar dat zijn dingen die onder je huid gaan zitten als je het te vaak tegen bent gekomen. Het antwoord is ook niet iets wat je van een vriend wil horen. Hij is zeker dat ze ooit een beter pad zal vinden. Wat een kwast.

Volgens mij is Lina een aardige meid, een beetje gek op een leuke manier, en erg gevoelig. Dat kon je wel zien toen het scheldende scootertuig langskwam. De meeste meiden haten die rotjochies gewoon in stilte, maar Lina is toch nog aangegrepen. Ze haalt uitbuiting en dwang doorelkaar, netzoals de media, en ik denk doordat dat in de interviewstijl zat. Ze gaat niet zo ver dat ze liegt, maar ze wil graag hèlpen en mééwerken, en daarom laat ze zich wel voor Sophie haar karretje spannen.

Ik zou Lina wel mogen, als ik haar tegenkwam. Maar dit programma doet weer aan slechte beeldvorming. BNN moet zich maar schamen, en Sophie helemaal, want die heeft zelf gezien dat haar neerbuigendheid niet op zijn plek is.

Kijk het programma hier maar terug.

Vier jaar!

Vier jaar! Het blijft maar komen, en ik heb elke week weer wat geschreven. Telkens maak ik me zorgen dat ik het nu echt niet meer weet, en dat ik geen onderwerpen meer kan verzinnen, maar dan kom ik in mijn werk weer wat tegen en dat moet dan op mijn blog. Het is soms even hard nadenken om iets te kunnen schrijven, maar ik heb toch nog wel meer achter de hand. Dat zijn dan wel de moeilijke onderwerpen, die maar niet afkomen.

Het wordt wel moeilijker om niet te diep te gaan. Aan mijn reacties merk ik wel dat heel veel lezers het toch niet helemaal kunnen volgen. Heel veel van de dingen die ik schrijf zijn voor mensen zonder de ervaring die ik toch wel heb, niet goed te begrijpen. Ik probeer het wel duidelijk op te schrijven, en alles uit te leggen, maar ik merk wel héél duidelijk in de reacties dat de meeste mensen het toch niet snappen.

Ik reageer nietzovaak in de reacties, het is niet leuk om overal op in te gaan. Als ik het wel doe, krijg ik meer reacties, dat is wel leuk, maar daar doe ik het gewoon niet voor. De leuke reacties vind ik leuk, de minder leuke, die zitten me soms wel dwars. Er zijn zoveel mensen die denken dat ze het allemaal beter weten, terwijl ze nooit een klant hebben gehad.

Dit blogje is voor mezelf, om dingen de wereld in te kunnen schreeuwen, maar ik waardeer het echt heel erg dat mensen de moeite nemen om het te lezen. Ik begrijp ook wel dat het niet altijd even leuk is als ik schrijf over wat me dwarszit. Ik kan soms zo zeiken, en dat besef ik ook. Ik ben erg blij met de mensen die toch telkens terugkomen om me even te lezen.

Ik ben wat minder gaan pleasen met wat ik schrijf. Dat kan je ook wel zien aan hoe mensen reageren. Het geeft me veel meer satisfaction als ik schrijf wat ik wil zonder dat ik nadenk over of het wel welkom is. Bovendien blijven de mensen ook komen als een stukje saai wordt gevonden, of als er veel negatieve reacties onder komen te staan.

Mijn blogje blijft ook maar groeien. Er komen steeds meer mensen bij me, ook al is de gemiddelde duur van een bezoek ook wel minder geworden. Ik begrijp niet goed hoe dat samen kan, maar dat legt iemand vast wel uit. Er komen ook mensen naar me toe met zoekwoorden die steeds minder van toepassing zijn. Drie jaar geleden kwamen mensen vooral bij me met de zoekterm "Zondares blogspot" maar nu is "beffen" ruim bovenaan.

Invloed op de politiek heb ik nog steeds niet. Kamerleden nemen alleen de moeite om wat terug te schrijven tijdens de verkiezingstijd, en dan nog is het weinig. Ze willen er niet over nadenken. Het zal ook wel nooit gebeuren. Ik denk dat ze het gewoon ook niet willen weten, ze hebben hun oordeel toch al klaar. Ik kan natuurlijk nog steeds niet op tegen de TV en de andere media, maar ik hoop dat de mensen die nieuwsgierig zijn, bij mij toch een hoop kunnen leren.

Er zijn wat dingen gebeurd dit jaar, ik heb meer mensen die me helpen. Dat is niet alleen mijn geldmannetje en Bouche, maar ook andere mensen met unieke talenten hebben zich bij me gemeld omdat ze willen helpen. Ik vind dat wel tof. Het blijft mijn persoonlijke blogje, maar als ik wat achtergrond nodig heb, heb ik nu mensen die me daarmee kunnen helpen.

Ik heb ook weer vervelende toestanden gehad, en niet alleen maar met de overheid dit jaar. De politie volgt me nog steeds, maar die zijn gewoon welkom, maar ik was wel geschrokken van een klant die me wou chanteren met mijn gegevens in de reacties zetten. Er was ook een bezoek van iemand die op andere sites al veel gedoe had veroorzaakt, een vrouw uit de zieligheidsindustrie, die kritiek op me kwam geven, maar die koos gelukkig snel eieren voor haar geld.

Mijn blog is anders geworden, en ik ben er steeds meer mee bezig. Soms hou ik geen vrije tijd meer over doordat ik alle vrije minuutjes met mijn blog bezig ben. Het is anders geworden omdat ik er meer mee wil doen, en omdat ik niet meer wat gedachtes neerzet, maar echt mijn lezers aan het denken wil zetten.

Als ik op de statistieken van mijn blog kijk, zie ik dat ik per dag 300 "unique visitors" heb gehad. De meeste komen uit Nederland, maar de hele wereld komt wel kijken. Alleen uit Chad, Somalia, Central African Republic, San Marino, Bhutan, Brunei, Mauritania, Botswana en Burkina Faso heb ik geen bezoekjes gehad. De rest van de wereld heeft me twee of meer keer bezocht!

Mijn aantal vaste lezers is afgenomen vanaf vorig jaar. Ik schrijf minder toegankelijk denk ik, daar zal het wel aan liggen. Maar met Google komen er vijftig procent meer mensen. Ik begrijp niet waarom, en de meeste lezen alleen mijn voorpagina en klikken dan weer weg. Ik weet niet of ik die mensen wel echt bereik. Dan zou ik korter moeten schrijven denk ik, met one-liners enzo. Dat ga ik niet doen, daar heb ik geen zin in.

De opvallendste van de 62532 zoektermen van dit jaar waren: "zndraaaaars44jls" "spinning in de buurt van almere" "mijn dochter overtuigen dat ze niet in de prostitutie meot gaan" "korenbloem" "hebben prostituees ook een ziel" "kan siliconenkit tegen olie" "goed ziekenhuis nierstenen" "moet sijn plasser in mijn plasser voor Ontmaagden" "hoe manipuleer ik mijn vriend zodat hij zich laat besnijden" "ik ben maar 16 cemtimeter ben ik nou te klein geschapen" "ik wil een junkie zijn" "argumenten tegen prostitutie" "ik heb kadootje voor seks gekregen hoe zorg ik dat ik geen hoer mer ben" "white only churches near poughkeepsie" "schenkkan met twee tuitjes moet in de vaatwasser kunnen"

Er komt nog een vijfde jaar, en misschien raken mijn ideeën wel op, maar ik kan me niet meer voorstellen niet elke week even een stukje te schrijven. Een jaar moet ik nog wel kunnen doen hoop ik. Daarna, dan weet ik het ook niet meer.

Monstertjes

Ik heb het al wel vaker gezegd, de meeste mannen hebben een hele gewone pik. Er is nietzoveel verschil met hoe je ze aanpakt. Ze zien er verschillend uit, maar de maat en de behandeling is gewoon hetzelfde voor de gemiddelde man. Dat is ook belangrijk, als je helemáál geen routine kan verwachten is het werk weer telkens teveel dingen aanpassen.

Met de gemiddelde pik kan ik héél goed overweg. Ik vind ze fijn, en in mijn doos is het meteen goed gepast. Ik ben erop voorbereid, kan je zeggen. Ik vind ze fijn om mee te werken, want je kan lekker de dingen doen die je kent, je weet waar je aan toe bent, het voelt prettig, en na afloop ben ik niet rauw of opgerekt. Dat is ook fijn voor de volgende klant. Als ik de hele tijd gemiddelde pikken had, was het leuk werken hoor.

Maar niet èlke man is gemiddeld. Er zijn ook mannen die echt groter of kleiner zijn, maar dat is een minderheid. Van de vijf mannen op een dag is er misschien eentje echt niet gemiddeld. Ik vind dat wel leuk voor de variatie. Een kleine pik is weereens wat anders, ook al had de Here wat guller kunnen zijn. En een grote pik, dat is gewoon lekker. Ik voel dat als een mazzeltje, een verwennerijtje tijdens mijn werk.

Monstertjes zijn zeldzamer. Dat zijn de mannen met een pik die zó anders is, dat je er ook anders mee om moet gaan. Ik noem ze monstertjes, maar dat is een kóósnaampje. Ik vind ze niet eng ofzo, maar ze zijn gewoon vreemde lastige pikken, en daar heb ik geen probleem over. De klant helaas vaak wel. Ik vind het altijd jammer om te zien hoe een man soms een hekel kan hebben aan zijn pik.

Als je het zolang, en zovéél doet als ik, dan kom je ze wel tegen. De eerste keer is het altijd schrikken, en dat is voor de man natuurlijk erg vervelend. Later leer je wel dat je gewoon duidelijk moet zijn, dat je het allemaal wel gezien hebt, dat je het echt niet erg vindt, en dat je ermee om kan gaan. Je kan zo'n man heel onzeker maken als je er raar over doet, en daar kan hij toch ook niets aan doen.

Toen ik nog een groentje was, deed ik het heel anders. Voordat ik de ramen inging had ik alleen maar gemiddelde mannen gehad. Dat klinkt raar, maar ik had er maar een beetje ervaring voor gehad. Achter de ramen kom je óók vooral gemiddelde mannen tegen. Dat komt omdat de mannen die naar de ramen gaan komen voor een vluggertje. Mannen die flink afwijken willen vaak meer tijd hebben, dus die zoeken meestal wel ergens anders.

In de club begon ik ze pas vaker te zien. Niet alleen de monstertjes hoor, ook gewoon de grote en kleine mannen. Zo'n afgesloten club is voor sommige mannen gewoon nodig om zich op hun gemak te voelen, vooral als ze onzeker zijn. Dat is misschien ook de reden dat ik ze nòg meer kreeg toen ik thuis ging ontvangen. Ze worden sinds ik voor mezelf werk ook bijna altijd vaste klant.

Over de vaste klanten krijg je in dit stukje niets te horen. Als die zichzelf gaan herkennen, denk ik dat het erg ongemakkelijk kan worden. Maar mannen die ik allang niet meer zie daar vind ik dat ik wel wat over kan vertellen. Ik heb daar wel een twijfel bij, want ik denk dat sommige mannen de enige in Nederland zijn met iets, en dan vertel ik wel op heel Internet dat ze naar een hoer zijn geweest. Ik doe het wel, maar ik voel me er niet helemáál mee op mijn gemak.

In de damesbladen lees je: een te grote is veel moeilijker dan een te kleine, want die doet pijn. Dat ben ik niet met ze eens. Ik heb al jaren niet meer met zo'n grote gehad dat het echt pijn deed, en dat komt gewoon doordat mijn kut sterker is geworden. Sommige mannen zijn echt verbaasd dat ik ze kan hebben. Ik vind dat aandoenlijk. Ik kan wel een beetje verrekt aanvoelen als ze gaan, maar dat is snel genoeg weer voorbij. Ik vind ze gewoon lekker.

Kleintjes zijn lastiger, vooral met condooms. Als een man klein is, doe ik hem een close fit condoom om, zonder dat ik hem dat vertel. Dat zorgt al voor minder ongelukjes. Maar er zijn ook best mannen die zo klein zijn, dat ik er niet kom met een kleiner condoom. Dun genoeg om zelfs zo'n dingetje af te laten glijden, of gewoon zo kort dat het niet vast blijft zitten. Ik heb meerdere klanten gehad die net een eikeltje uit hun lijf hadden steken bij een erectie, en daar kan je het condoom niet op laten zitten. Dat springt er zó af.

Als het wel lukt met zo'n kleine man, om het condoom erop te krijgen, dan moet je nog wel meer anders doen. Ze kunnen niet neuken, zonder hem eruit te halen. Ze krijgen hem maar een paar centimeter naar binnen, dus dat werkt echt niet voor ze. Gewoon neuken is alleen maar frustrerend. Je kan het beste cowgirl doen, en je kut heen en weer halen over zijn pik, zodat hij tussen de lippen op en neer glijdt. Dat is voor mij voorspel, maar voor hem is het het meest neuken wat hij kan krijgen.

Het is niet alleen de maat die het kan zijn, je hebt bijvoorbeeld ook mannen die zo'n kromme hebben dat ze er niet goed meer mee om kunnen gaan. Ze willen meestal wel graag neuken, maar dat is vaak moeilijk. Mannen die erg krom zijn, en het bij hun vrouw wel kunnen, kunnen het bij mij vaak niet. Ik heb namelijk een nogal sterke kut, en die vormt niet zo mee. Dat is voor de meeste mannen prima, maar voor een erg kromme man kan het echt pijnlijk zijn.

Precies dat sterke waardoor ik voor de kromme mannen niet zo'n goeie partner ben, werkt juist heel erg goed bij een andere soort monstertjes. Dat worden ook telkens vaste klanten. Sommige mannen hebben een ongelukje gehad, waardoor er een soort knik, een soort scharniertje in hun pik is gekomen. Dan hebben ze een gezwollen rolletje halverwege hun pik, en die knikt daar, alsof het voorste stuk erbij hangt.

Als die mannen gewoon willen neuken, lukt dat meestal niet goed. Die pik knikt en floept er dus telkens uit. Maar ik heb altijd succes met die mannen, als ik ze met mijn kut naar binnen trek. Als je maar een beetje blijft trekken, knikt hij niet. Als hij maar diep blijft gaan, hou ik hem gewoon recht. Die mannen zijn in hogere sferen, want dat hebben ze thuis meestal niet. Ik heb ze wel aan het snikken gehad als ze voor de eerste keer in jaren gewoon hadden geneukt.

Mannen die problemen met neuken hebben door hun pik, hebben er meestal ook een heel groot psychisch probleem mee. Die concentratie op de problemen zorgt ervoor dat ze alleen kunnen genieten als het gelukt is. Ik heb allang geleden geleerd dat je met die mannen metéén moet gaan neuken, zo snel als ze ervoorinzijn, want daarna kan je lekker op een andere manier doorvrijen. Het is dan gelukt, en de druk is er dan af.

Ik vind het veel lastiger om om te gaan met mannen die een probleempik hebben en dat niet begrijpen. Ze zoeken het dan niet bij hun afwijkende pik, maar denken dan dat er iets aan hun of jouw techniek ligt. Je kan een man niet zomaar vertellen dat zijn pik het probleem is, want het ego van een man zit daar dichtbij. Toch vind ik het raar, dat zo'n vent niet snapt dat het misgaat doordat zijn zak niet achteraan zijn pik begint, maar meteen al aan de eikel. En breek me de bek niet open over voorhuiden die zelfs over een stijve pik nog heenhangen.

Er zijn natuurlijk ook hele afwijkende pikken die geen problemen geven bij het neuken. Er zijn mannen die bijna geen eikel hebben, mannen met hypospadie, of met een opvallend vreemde vorm, en dan nog zie je een boel mannen die er heel erg onzeker over zijn. Ze hebben negatieve reacties gehad, of ze verwachten ze in ieder geval. Die kan je ook het best gewoon laten voelen dat je ze accepteert, en er gewoon lekker mee aan de gang gaan.

Mannen die dènken dat ze een monstertje hebben, heb je veel meer dan echte monstertjes. Er zijn mannen die tot hun dertigste maagd blijven omdat ze denken dat ze heel vreemd zijn. Die mannen zijn bijna nooit ècht raar geschapen. Zo'n vent staat dan trillend te twijfelen of hij zijn onderbroek uit gaan trekken, en als het gebeurt zie ik een hele gewone pik zoals ik elke dag zie.

Ik denk weleens, als je nou een monstertje hebt of niet, het gaat er vooral om dat je het leuk hebt. Maak je niet drukte over hoe je geschapen bent, dat is nou eenmaal zo. Samen kan je er bijna altijd wel wat mee. Gewoon niet zenuwachtig worden en plezier hebben, en dan kom je er spelenderwijs wel achter wat er goed werkt. Maak er vooral geen toestand van. Ik heb monstertjes ertussen zitten bij mijn vaste klanten, en die zijn gewoon fijn.

Dokument

Op maandagavond was er een documentaire op Nederland 2 over het loverboyteam van de Rotterdamse politie. Daar moet ik natuurlijk wel wat over schrijven. Het viel me mee, ik vond het veel genuanceerder dan wat je anders op televisie ziet. Er was natuurlijk genoeg mis hoor, maar mijn indruk was niet helemaal negatief. Ik vond het eigenlijk hartverwarmend om te zien, dat de politie dáár ook op àndere aspecten van de loverboys aktief is. Ze waren echt met de meisjes bezig. Maar ook daar, zulke naïeve manieren van denken over prostitutie. Als die jongens en meisjes mijn blog eens goed doorlezen gaat de pakkans flink omhoog denk ik.

Ik ga niet overal op in. Dat wordt weer veel te lang anders.

Het begint met een stukje uit een videoclip, die me eerst héél erg herinnerde aan een management training video die ik zag toen ik nog manager was. Er worden wat soundbites doorheen gespeeld. Dat zie je wel vaker nu bij documentaires, van die dingen die bedoeld zijn om je nieuwsgierig te maken. Ik irriteer me daaraan, maar dat kan ook wel zijn geweest omdat ik heel gespannen voor de TV zat.

De documentaire duurt meer dan drie kwartier, maar veel daarvan is opvulling die alleen maar sfeer maakt. Er is een achtergrondmuziekje op bepaalde stukken, dat is hoe je kan zien wat voor sfeer een filmmaker wil hebben. De echte goede documentaires hebben bijna geen muziek.

Ze leggen uit waarom het loverboyteam moeilijk werk doet. Ze werken vooral met het wetsartikel over mensenhandel. 273f is een lang artikel, en dat vinden ze lastig, want het artikel gaat over iets waarbij je met moeilijke keuzes zit om iets wel of niet mensenhandel te noemen. Het klinkt zo vanzelfsprekend, maar zo is het niet. Daar heb ik eerder al wel over geschreven.

De politie laat weer zien dat ze niets van prostitutie snappen. Ze vinden het onbegrijpelijk dat de meiden het prettiger vinden om door een loverboy uitgebuit te worden dan om opgesloten te worden door de politie en in de betutteling terecht te komen. De officier van justitie heeft het over schaamte, maar begrijpt de schaamte niet. Ze schamen zich niet vanwege de prostitutie, maar het is vernederend om te praten tegen mensen die het niet begrijpen, en neerkijken op wat je deed.

Dat is helaas al lang de praktijk, en al die goeie bedoelingen komen dan niet terecht. Dat is zonde. Het is echt superjammer dat ze zo in het taboe geloven. Zo zien ze nooit wat er nou echt misgaat, en natuurlijk krijgen ze dan nooit medewerking van de hoeren. We kunnen niet met de politie werken om van onze afpersers en uitbuiters af te komen, want de politie snapt het niet en pakt het verkeerd aan.

Er komen twee zaken aan bod, en we zien wat mensen die dingen komen melden, maar ze maken niet duidelijk of dat nou bij de andere zaken hoort.

Een politievrouw schiet in de lach als blijkt dat een meisje seks heeft gehad, maar niet aan zoenen doet. Dat meisje zit uit haar dikke duim te zuigen, maar het is natuurlijk heel dom om zo te lachen. Als het om een echt slachtoffer gaat, klapt ze dicht omdat ze dan ziet dat de politie haar niet begrijpt. Dan vertrouw je ze niet natuurlijk. De politie zou juist haar verder uit moeten vragen, want misschien zit achter dat slachtofferverhaaltje wel een ècht verhaal. Dat meisje komt met het verhaal dat ze weet dat opgelikt gaat worden, maar misschien is dat omdat ze bang is dat ze anders niet wordt geloofd. Zo'n meisje kan makkelijk denken dat als ze er niets bijverzint, ze niet serieus genoeg lijkt in vergelijking met wat ze in de media hoort.

Er is een segment dat één van de rechercheurs, de oudere met de bril, wel weer even laat zien dat het misgaat. Hij maakt een verschil tussen seksuele uitbuiting en andere soorten van uitbuiting, zoals huizen huren, drugssmokkel, katvangen voor hypotheken of dingen op rekening. Aan het eind doet de officier van justitie dat ook nog eens over, door het te hebben over laten misbruiken in plaats van over sekswerk. De nadruk komt weereens niet op de uitbuiting. Je kan in de documentaire zien dat ze dáárvoor juist kwamen, maar er wordt weer van gedwongen prostitutie de hoofdzaak gemáákt. Goed, misschien is dat wel gezeik van mij, en is het gewoon de sterkste manier om de zaak te doen, maar jullie begrijpen vast wel mijn frustratie.

Tussendoor wordt eventjes een zaak behandeld die ik veel interessanter vind. Dat is omdat ik dat soort dingen veel om me heen heb gezien. Het gaat om de zaak "Kelly". Een meid die sinds haar achttiende voor zichzelf in het vak zit, is door een vent ingepalmd, mishandeld en uitgebuit. Nu hij weg is, stapt ze naar de politie. Het is best een zelfstandige tante, en dat maakt het voor de agenten het moeilijk te geloven dat ze zich laat inpakken. Voer voor psychologen, zegt een agent. Tja, ik begrijp wel hoe dat ging met dat meisje en haar Liro. Dat is een zachte pooier geweest, en daar heb ik al een hele tijd een stukje over in de maak. Het komt nog wel, maar daar moet ik echt nog wel lang over doen.

De OvJ zegt zelf dat ze op moet passen dat je niet je eigen referentiekader gebruikt, als je met zulke zaken te maken krijgt. Dat klopt wel. Wat ik heel moeilijk vind aan de documentaire is dat ze hier de context weglaten. Is de domme keuze geweest om die vent in haar leven te laten, of om in de prostitutie te stappen? Daar schiet het weergeven van de documentaire echt tekort. De rechercheurs praten over haar zaak, en zijn vooral op zoek naar dwang om te hoeren, en zijn niet zo gericht op de uitbuiting. Dat is iets wat ik hoop, dat verkeerd op me overkwam.

Er wordt opgemerkt dat het wel lijkt of berichtjes van meisjes het wel laten lijken alsof ze heel gewone levens leiden. Laat dat zien dat die agenten niet begrijpen dat hoeren ook gewoon hele gewone levens kunnen leiden, als ze nog niet door de omgeving en de politie zijn ontdekt?

Het was heel leuk om te zien hoe blij en opgewonden die politieagenten zijn als ze een vent arresteren. Niet dat grimmige van de series, maar gewoon hun man grijpen. De muziek die ze eronder spelen, kan niet die blije sfeer veranderen.

We zien wat een netwerk inhoudt voor de politie. Dat zijn alle mensen die samenwerken, en niet de maffia-praktijken hoe het toch wordt afgebeeld in de media. Denk daar maar aan als je de volgende keer de krant leest.

Er wordt de beeldvorming in de media van de gelikte loverboy en het onschuldige meisje doorgeprikt door een rechercheur. Dat bestaat niet in de praktijk. Dat wisten we al natuurlijk, maar het is een sprong vooruit dat de politie dat ook eens laat zien. Ik ben superblij met die opmerking, eindelijk wat kritiek op de karikatuur die de media er meestal van maakt!

De officier van justitie komt veel meer met onwetendheid. Ze heeft het over vies en gebruikt zijn, misbruikt worden, je lichaam laten gebruiken, en je lichamelijke integriteit opgeven, terwijl dat niet de prostitutie is.

Deze keer heb ik niet echt een samenhangend verhaal ervan gemaakt, dit zijn gewoon wat losse opmerkingen. Dit is misschien niet het beste wat ik over een TV-programma heb geschreven, maar dat is ook omdat ik meestal een heel duidelijk tegengeluid wil laten horen. Deze keer zagen we genuanceerdere dingen, en er werd nietzoveel duidelijk uitgelegd. Dat zorgt ook dat je minder ermee kan. Ik vond het interessant, en ik heb er positieve dingen in gezien, maar nog steeds staat de politie en justitie een heel eind van de werkelijkheid af.

Als politie zullen ze vast wel heel goed weten wat ze doen, en ze zullen ook wel goed opsporing en arresteren kunnen doen, maar als ze niks snappen van de wereld waar ze hun opsporing in doen, dan moet dat toch heel frustrerend zijn. Ze zèggen het zelfs, dat ze het niet snappen. Ze laten telkens weer zien dat ze de simpelste dingen niet snappen. Allemaal omdat zelfs die agenten het taboe niet hebben laten vallen. Daar mag ik best teleurgesteld over zijn vind ik. Er zijn wel vorderingen te zien, misschien leren ze het nogweleens.