maandag 29 november 2010

De date zelf

Zondares gaat dus op date, ook al wil ze eigenlijk het hele date-gedoe overslaan. Ik heb donderdag al uitgelegd, waarom ik eigenlijk dat gedoe haat, en dat ik het alleen maar doe omdat ik een vriend zoek. Ik vind het nogal wanhopig staan zoals het er nu uitziet, maar het is wel zo. Een relatie is iets wat je best mag zoeken vind ik, want waarom zou het zielig zijn als ik ga aanpakken om er één te krijgen? Ik vind het juist zielig om een beetje muurbloempje te spelen, terwijl dat niet is wat ik wil.

Daarom had ik me goed voorbereid. Ik was deze keer niet op zoek naar een ontmoeting met één of andere nerd in de disco, maar ik wou echt iets voor een relatie. Normaal vind ik die op vakantie, of op de dansles. Nu had ik geen zin om daarop te wachten, en bovendien werkt dat vooral voor jongere mensen. Ik zal op vakantie niet meer door Thailand trekken terwijl ik hostel-rooms deel met een interessante andere backpacker. Daar ben ik te oud voor, dus op die manier kom ik niet aan een vent.

Andere cursussen zijn ook altijd een goeie manier om een man te vinden, maar je moet daar wel weer tijd instoppen. Dat wil ik ook pas gaan doen als ik een cursus weet waar ik heen wil voor de cursus, want ik wil niet die wanhopige vrouw zijn die naar cursus komt om een man te strikken. Anders zit je alleen maar op de mannen te letten, en die komen ook voor de cursus.

Natuurlijk kan het ook anders, en deze keer had ik gewoon toegegeven aan een vriendin. Zij had een kennis die al een poosje single was, en ze had al wéken tegen me gezegd dat hij zo goed bij mij paste. Ze was er echt heel enthousiast over, ze had me heel veel positieve dingen verteld. Ik had in het begin gewoon zonder er zelfs over te denken afgewimpeld, maar nu dacht ik: waarom niet.

Ik ben niet dom, ik ga niet op een blind date. Ik had dus gezegd dat ik eerst hem eens bij haar wou spreken, en dat was geen probleem. Hij was een gewone man, iets jonger dan ik en hij zag er best leuk uit. Onze vriendin kneep er de hele tijd tussenuit om ons tijd samen te geven, maar dat was niet de bedoeling. We haalden haar er telkens bij, daar deed hij goed aan mee. Dat vond ik een heel goed teken.

We hebben dus een lekkere borrel gehad en met zijn vieren getriviant. Hij kon er goed tegen dat ik hem versloeg, dus dat was ook wel een goed teken. Ik zag het wel zitten. Het ging zó goed, dat ik me al druk maakte over of ik het hem kon vertellen wat ik voor werk doe. Hij kent mijn vriendin, en die mag het natuurlijk nooit weten.

Aan het einde van de avond gingen we naar huis, en hij bood aan om me thuis te brengen. Ik was zelf met de auto, dus nee, maar ik bood wel aan dat we eens moesten gaan eten. Hij stelde meteen een tentje voor, en dat we dan vantevoren in de stad zouden ontmoeten. Dat vond ik wel een goed idee, dus ik ging met een grote grijns naar huis.

Elke nacht tot de date heb ik 's nachts liggen woelen. Zou ik het wel leuk vinden? Was ik niet gewoon te hebberig en zou ik hem nog wel zo leuk vinden als ik meer keus had? Kan ik een vriendje wel combineren met mijn werk? Want ik wil mijn werk niet opgeven, zelfs als het betekent dat ik single moet blijven.

De grote dag kwam, en dat was een rare dag. Als je je voorbereidt op een date met een misschien-vriendje die avond, dan voelt het een beetje raar om je door te laten schrobben door klanten. Dat ging prima, maar het ging niet zo vanzelfsprekend als normaal. Ik had best wat van die vlinders, en als je dan de hele dag met klanten sekst, ben je zo geil als een beer als de avond komt.

Ik deed mijn make-up, mijn haar, mijn kleren, en eigenlijk op dezelfde manier als op escort. Op escort meot je ook niet te hoerig zijn. Toen met de metro naar het centrum, want hij moest me deze keer wel thuis kunnen brengen. Het is nog goedkoper ook. Natuurlijk sta je in de metro wel te kijk, en ik kreeg twee keer een man die aan me ging plakken. Dat zijn dan die kansloze sukkels die denken dat je geil op ze wordt, als ze vieze suggestieve opmerkingen gaan maken.

We waren allebei op tijd, en we gingen eerst wat drinken. Hij had van mijn vriendin gehoord over de baan die ik fake. Ik heb een stom verhaal ooit verteld aan één van mijn vriendinnen, over wat ik doe. Ik moest opeens wat zeggen, dus ik zei maar wat. Dat werkt wel voor mijn vriendinnen, maar hij wilde er meer van weten. Ik heb het zoveel als ik kon ontweken, maar hij bleef maar aandringen.

Gelukkig was het makkelijk om hem over zichzelf aan het praten te krijgen. Hij vertelde veel over zijn werk en zijn hobby, namelijk klussen. Ik vond dat wel leuk, een man die iets met zijn handen kan maken vind ik mannelijk. Hij bleek ook graag te lezen, en dus raakten we snel aan de praat over boeken. We hadden verschillende smaken, maar dat bracht alleen maar een vurige discussie waarbij we het neit eens werden.

Bij het eten werd het echt gezellig, en hij bleef de hele tijd geïnteresseerd. Dat vond ik leuk, hij stuurde niet meteen naar seks toe. Na het eten was het nog vroeg, en we gingen naar een cocktailbar. Dat was een fout, want ik was best wel dorstig. Dan moet je beter weten, maar ik was juist zo op mijn gemak.

Ik ben gewend aan mannen die niet zoveel te zeggen hebben en vooral op seks uitzijn, en dat je de hele tijd ook laten weten. Die zetten dan al druk op je voor een beurt als je nog niet eens aan je voorgerecht bezig bent. Daar heb ik een hekel aan. Bij hem zou ik het niet eens zó erg hebben gevonden, want ik zag het wel zitten om hem eens lekker zijn gang te laten gaan op de eerste date. Ik hou niet van uitstellen.

Ik was dus om tien uur al dronken. Ik was lawaaiig, en ik had het helemaal niet meer door. Hij kwam toen al wat meer op me af, en ik weet nog dat ik keiharde tepels kreeg toen hij zijn arm om mijn middel legde. Ik had toen al wel besloten dat het tijd werd om meneer ook eens in bed te leren kennen. En ik was dronken, dus ik zei het ook gewoon.

Nou, donderdag vertel ik dan wel over hoe dat afliep, want ik heb er wéér een heel stuk van gemaakt.

donderdag 25 november 2010

Zondares gaat op een date

Ik hou niet van daten. Daar heb ik nooit van gehouden, het stoot me tegen de borst. Daten was vroeger toen ik nog niks met de prostitutie deed al moeilijk, want al dat getut om je op je mooist te laten zien vond ik al toen nogal nep, en dat gedraai om elkaar heen vind ik nu echt irritant. Je bent toch een vrij mens, je kan toch zelf met zelfvertrouwen je laten zien?

Daten is om elkaar heendraaien en wel de hele tijd de andere aan proberen te trekken, maar niet teveel toegeven. In het begin moet je zelfs niet toegeven dat je de ander aantrekkelijk vindt, want je moet hard to get zijn. Als het aan mij lag, was het wel anders. Ik moet me maar aanpassen aan wat gewoon is om een partner te krijgen, maar het ligt mij helemaal niet.

Als ik een lekkere man zie, die ik wel een leuke uitstraling vind hebben, dan kan ik niet zomaar op hem afstappen om te zeggen: "Ik vind jou wel leuk, zullen we eens wat meer kennismaken?" Dat is namelijk genant. Eerlijk zijn wordt dan brutaal genoemd. Of wanhopig. Als zo'n man dat dan zo opneemt, dan ziet hij zich al meteen als boven mij. Dat kan ik niet bevatten, zo stom.

En als ik gewoon een beurt wil, en ik heb een slachtoffer gevonden, dan kan ik niet zomaar op hem afstappen om te zeggen: "Jij ziet er wel lekker uit, als je een beetje handig bent wil ik met je naar bed." Dan ben je een slet, goedkoop, wanhopig, en gek. Dat soort dingen kan je alleen maar doen als de man al lekker dronken is, en hij denkt dat jij dat ook bent. En dan is hij al zo dronken dat hij het niet meer kan.

Dus voor het respect moet je om elkaar heen gaan draaien. Mijn vriendinnen vinden dat allemaal heel erg spannend. Ik vind het gewoon moeilijk, en onduidelijk, en irritant, en het maakt me onzeker. Je moet maar een beetje doen wat er hoort, en daar hoort dus bij dat je de man de stappen laat maken. Soms zit je dan echt op hem te wachten totdat hij snapt dat hij verder mag.

Als we bij de seks aankomen kan ik wel meer de touwtjes in handen nemen. Het kutstuk is daarvóór, als we aan het aftasten zijn. Dan gaat alles om dat hij gevoelens voor me heeft, ook al kan ik zó wel zien dat het bullshit is. In het begin gaat het wel eerlijk, als je net met de eerste date bezig bent, maar als dat geweest is begint zo'n man met je emotioneel steeds meer inpakken. Ik vind dat ik dan onder druk word gezet, maar als ik erover praat met mijn vriendinnen vertellen die me dat ik het niet zo moet zien.

Mijn vriendinnen voelen zich juist gestimuleerd en steeds dichterbij zo'n man die zoete woordjes tegen ze zit te praten. Het verschilt niet veel met andere mannen, maar ze geloven toch ergens dat hij het meent ofzo. Ik kan niet begrijpen hoe vrouwen zo naïef kunnen zijn. Al die mannen proberen hun relatie op dezelfde manier te beginnen, en de meeste zelfs ook hun scharreltjes.

Zo gauw als de seks begint, kan ik gelukkig wat meer initiatief nemen. Dat betekent dat ik het gefriemel kan overslaan. Dat soort gepruts gaat bij sommige stellen dus een paar dates door, en ik weet nog wel uit mijn tijd als maagd dat het een ongemakkelijke toestand is. De enige reden dat je niet doorgaat naar het echte werk is omdat je daar nog bang voor bent. Een beetje friemelen is netzogoed seks. Je maakt het alleen niet af, omdat je om één of andere reden niet door durft te gaan naar het harde werk.

Als ik zit te luisteren naar de date-verhalen van mijn vriendinnen, heb ik soms het gevoel dat ze aan het uitstellen zijn met neuken totdat ze vinden dat de man dat verdiend heeft. Als ze vinden dat hij genoeg heeft laten zien, dat hij een relatie ervan wil maken, dan laten ze hem er pas in. Ik vind dat manipulatief, en ook naïef. Het werkt niet, want het gebeurt best wel vaak dat de man het na één of twee keer toch laat afweten. Dan is het huilen, want dan voelen ze zich gebruikt.

Ik ben dus op date geweest. Als ik net heb uitgelegd waarom ik er zo'n hekel aan heb, waarom ga ik dan toch? Nou, omdat ik geen andere manier heb om een vriend te krijgen. Dat wil ik wel heel erg graag. Ik leef eigenlijk heel alleen, en zelfs met mijn sociale beroep en veel vrienden, krijg ik het toch wel eenzaam omdat niemand me knuffelt. Op klanten na, maar die tellen niet.

Van W hoor ik over haar moeilijke relatie, en van mijn niet-hoer-vriendinnen ook, en terwijl zij dus moeilijkheden hebben, heben ze wel iemand. Ik niet. Ik kan daar best jaloers over zijn. Ik zou ook wel iemand willen hebben waarmee ik mijn leven kan delen. Al die problemen die ze hebben zijn toch de moeite waard omdat je gewoon iemand hebt. Ik mis dat wel heel erg.

Er is wel een manier omheen. Dat is als ik me heel geheimzinnig ga gedragen, en die man ga uitlokken om achter me aan te komen. Dat is dan wel meteen weer helemaal gericht op een seksueel avontuurtje voor hém, en daar ben ik dan niet naar op zoek. Dat is wat ik vroeger deed om mijn kunst te verkopen. Het is veel makkelijker dan al dat gedate, maar je krijgt er alleen maar een man mee die je ziet als een ongrijpbare seksgodin, niet als een partner die ook weleens winden laat.

Je kan natuurlijk ook op andere manieren aan een vriend komen, ik heb een vriendin die wat met haar baas kreeg, maar dat werkt toch anders. Dan groei je naar elkaar toe. Daar moet je geluk voor hebben, want dat gebeurt alleen maar als je in de goeie verhouding met elkaar zit. In mijn sociale kring heb ik dat helemaal niet. Daarom gaat dat niet gebeuren.

Dus toch op stap hè. Eerst heel lang tutten en dan met vriendinnen eropuit. Want in je eentje gaan stappen is wel heel wanhopig, en dan zit je wel aan zo'n vent vast. Als je een eerste keer iemand in zo'n café of disco tegenkomt weet je niets van hem, en dan moet je hem maar leren kennen. Maar je bent ook meteen al met seks bezig, en elkaar aftasten op de seksuele manier. Dat vind ik maar niks.

Eigenlijk zou ik liever helemaal geen mannen willen leren kennen bij het stappen. Je krijgt alleen maar kroegtijgers en disco-jongens op die manier, en die vind ik eigenlijk helemaal niet interessant. Maar waar anders ga ik mannen tegenkomen waarmee ik kennis kan maken? Ik heb wel mijn werk, maar die mannen hebben al een bepaalde werkrelatie met me die ik maar beter niet kan veranderen. Kijk maar naar mijn stukje over onbetaalde seks.

Vroeger kreeg ik studiegenoten, of huisgenoten, of mensen die ik in de galerie leerde kennen. Dat waren heel andere mensen. Daar ga je ook heel anders mee om, en die leer je eerst als mens kennen voordat je met ze gaat flirten. Ik vind dat veel natuurlijker. Je hoeft ècht niet alles over een man te weten voordat je hem interessant gaat vinden, maat je wil wel dat je weet dat je hem niet walgelijk vind als mens.

Het wordt weer veel te lang jongens, ik schrijf in het stukje van maandag wel over hoe mijn date nou ging!

maandag 22 november 2010

Linda's gigolo's

De gigolo's die bij Linda werden verloot, blijken het ongeveer zo goed te hebben gedaan, als ik al dacht.

Lees het hier maar.

Ik heb zelf al eerder wat over gigolo's geschreven, dat staat hier.

Betaalde Liefde

Als prostituee ben je vooral bezig met betaalde seks, vooral achter de ramen en in de clubs. In de thuisontvangst kom je veel meer mannen tegen die op zoek zijn naar betaalde liefde. Het is een heel belangrijk verschil, want je moet die klanten heel anders behandelen. Het is een verschillende reden dat ze komen.

Veruit de meeste komen alleen maar om te seksen. Daarbij kunnen ze best heel intieme gevoelens hebben, en ze zijn vaak ook heel lief voor me, maar het gaat om de pik in de kut. Ik ben het geile ding dat lekker de sekspoes uithangt, en er wel pap van lust. Dat vinden ze fijn, en ik heb weer een tevreden klant erbij.

Maar er zijn er best bij, die eigenlijk niet op zoek zijn naar seks maar naar liefde. Mannen zijn vaak beter in het scheiden, maar er zijn er toch veel die het neit kunnen. Die denken dat seks en liefde niet zonder elkaar kunnen, en dan heb je wel vaak een probleem. Zo'n man komt dan naar mij voor een nummertje, en achteraf klaagt hij dat hij zich nog steeds niet lekker voelt. Als ik navraag, komt eruit dat hij geen liefde krijgt.

Net zoals seks gaat liefde in relaties vaak maar één kant uit. Er is dan een gever en een nemer. Met seks gaat dat vaak al mis, met liefde helemaal. Dan is er één van de twee die de ander altijd benadert, en de andere is koud. De ene partner wil dan graag met de andere praten, knuffelen, of samen dingen doen, terwijl de andere dan niet wil en liever afstand heeft, en met rust gelaten wil worden. Ik krijg alletwee bij me.

Ik krijg veel mannen bij wie de vrouw liefde geeft en verwacht, maar de man eigenlijk gewoon vanwege de routine bij haar is. Hij zoekt seks bij haar, maar zij wil daar liefde bij. Dat is voor zo'n man frustrerend, want dat voelt dan alsof hij wordt gelokt met seks maar eigenlijk alleen maar aan het lijntje wordt gehouden. Dat is dan vaak al zo, sinds het begin van hun relatie. Dan komt zo'n man naar mij, voor de ongecompliceerde seks. Zijn vrouw is dan niet fijn in bed, of ze heeft allemaal voorwaarden voor seks zodat het beladen en niet fijn is.

Andersom krijg ik ook veel, en véél meer dan in de clubs of de ramen. Dat zijn dus de mannen die graag met hun vrouw wat liefde willen delen, maar zij neemt alleen maar en geeft niets. Dan heb je zo'n knuffelige man, en dan moet het altijd van hèm komen. Dat is voor mij onbegrijpelijk, maarja. Die man krijgt dan het gevoel dat hij voor haar niet telt, en hij gaat het dan ergens anders zoeken. Dat soort mannen voelt zich daar dan wel schuldig over, maar dat vind ik geen eerlijk gevoel. Het is oneerlijk dat ze het zonder moeten doen.

Natuurlijk heb je ook single mannen die komen voor wat liefde, want die moeten het helemaal zonder doen. Daar zit vaak wel meer nadruk op seks, maar als je klaarbent is naknuffelen vaak toch wel heel fijn voor zo'n man. Soms moet je daar tijd voor houden, maar het is weer eens moeilijk omdat die mannen dan snel het opvatten als dat je ze oplicht. Dat wil je natuurlijk niet. Dus als ik het doe, spreek ik het wel met ze af.

Weduwnaars hebben vaak heel veel last van eenzaamheid. Ze hebben bovendien wat in t ehalen, vooral als ze helemaal trouw zijn gebleven. Die zijn soms hard werk, maar ik vind het fijn als ze een stukje van hun rouwproces bij mij kunnen verwerken. Er komen vaak tranen bij. Ik vind dat ergens ontroerend, maar je moet bij weduwnaars altijd oppassen dat ze je niet teveel gaan claimen en in een hokje duwen. Waarom dat is weet ik niet precies.

Als een man voor het eerst bij me komt hang ik de vamp uit die hem verleidt. Maar mannen die liefde zoeken reageren daar niet op. Die vertellen meestal gewoon dat ze troost willen, en knuffelen. Soms vertellen ze me dat ze depressief zijn. Dat klopt dan niet, ze zijn gewoon eenzaam en ze willen dat iemand in hun nek kriebelt en ze tegen haar borsten trekt. Dat is heel veel waard voor zo'n man, en het is prima werk.

Ik heb erover gedacht om minder geld te vragen voor die knuffelpartijen. Maar als ik dat doe, heb ik er waarschijnlijk de hele dag wel die aankomen voor een knuffelpartij. Het is minder zwaar werk, maar het is ook minder leuk werk voor mij dan seks, en als ik minder geld vraag verdien ik natuurlijk ook wel minder. Dat is dus geen deal voor mij.

Soms gaat zo'n man honderduit vertellen, maar dat komt niet zovaak voor. Meestal zijn ze juist héél stil, en komt er niet zoveel uit als ik maar eenmaal ze aanraak. HEt gaat aan het eind natuurlijk vooral om die aanrakingen. Je moet lief zeggen dat ze goed terecht gaan komen, en een beetje sussen zodat ze rustig worden. Het is soms iets moederlijks.

Andere mannen zoeken dat moederlijke helemaal niet, en die willen geliefkoosd worden zoals door een liefdespartner. Dat betekent dat er veel minder troost is, maar juist veel meer aandacht. Dan is het weer eens belangrijk dat jij er ook plezier aan hebt, en dat moet je dan weer faken. Gelukkig houden de meeste mannen ervan om gemasseerd en geaaid te worden terwijl ze op hun buik liggen, en dat zorgt ervoor dat je niet de héle tijd bekeken wordt.

Soms is liefde gewoon lief doen. In een echte relatie heeft liefde natuurlijk heel veel meer verdieping, en leef je samen als één. Maar als een man echt helemaal geen liefde krijgt, is betaalde liefde gewoon helend. Dan kan je met een beetje lief zijn hem geven wat hij op dat moment echt nodig heeft. Dat is dan geen beeldspraak voor seks, maar het gaat dan echt om lief zijn.

donderdag 18 november 2010

Driehoek

Voor de meeste klanten ben ik een uitstapje. Ik ben iemand naar wie ze toekunnen voor die spannende wip, en waar ze krijgen wat ze willen. Daarnaast hebben ze een gewoon seksleven met hun vrouw of hun vriendin, en dat is iets heel anders. Met mij is af en toe een verzetje, met hun vrouw is het een seksléven.

Ze plaatsen mij en wat ze met mij doen, helemaal buiten hun gewone leven. Dat is ook makkelijker voor ze, want dan voelen ze zich niet de hele tijd een hoerenloper. Voor veel mannen is dat namelijk toch wel moeilijk. Ik ben wel een vraagbaak, en een klaagmuur, voor die mannen. Ze denken dat het iets is wat ze op kunnen lossen in hun relatie, en omdat ik ze wèl geef wat ze willen, denken ze dat ik weet hoe. Dat is eigenlijk wel zo, want ik weet dat híj het niet kan veranderen. Dat kan alleen zijn vrouw.

Er zijn dus ook mannen die een ingewikkelder seksleven hebben. Bijvrouwen, maitresses, noem maar op. Daar krijg ik soms over te horen. De mannen weten vaak prima hoe ze zo'n vrouw kunnen krijgen, maar het is heel iets anders om je relatie fijn te laten verlopen. Dat is dus vaak de reden dat ze er een vrouw bij willen.

Bij autochtone mannen is het meestal een soort van ongelukje. Ze hebben een relatie waar ze erg aan vasthouden, maar daar worden ze niet bevredigd. Dan komen ze een vrouw tegen die ze wel aanspreekt, en dan komt daar een tweede relatie van. Ze willen hun eerste relatie niet opgeven, vaak vanwege de kinderen, en dan hebben ze er twee. De relatiestress zorgt er dan bij allebei voor dat de seks niet meer lekker gaat, en dan komen ze graag bij mij. Bij mij hebben ze dat niet.

Bij allochtone mannen ligt het soms aan hun cultuur. Antilliaanse en Surinaamse mannen hebben soms bijvrouwen. Daar hoor ik dan ook wel over. Soms bieden ze mij er een plekje bij aan, maar dan moet ik wel ophouden met klanten ontvangen! Dat gebeurt natuurlijk niet. Turkse mannen hebben er soms een Nederlands vriendinnetje bij omdat ze het fijn vinden dat Nederlandse vrouwen minder veeleisend zijn in bed.

Dat zijn dan nog alleen de relaties, want je kan ook mannen hebben die er neukertjes bijhebben, of twee gezinnen. Dan zijn ze een nieuw gezin begonnen, maar als ze langskomen bij de kinderen geven ze hun ex ook nog even een beurt. Die hebben het pas ingewikkeld. Je kan het zo gek niet bedenken, ze doen het. En meestal zijn ze er trots op ook, want ze denken dat ze de enigen zijn.

Ik vind het prima. Die mannen moeten gewoon doen wat ze doen, ik ga ze niet veroordelen erom. Bovendien denk ik dat het vaak ook beter is voor hun relaties, want anders bouwt die spanning alleen maar op. Het is natuurlijk voor mij beter als ze hun kwakkie bij mij komen brengen, maar voor de klant is dit meestal wel het beste.

Er komt een heleboel meer gedoe bij kijken, bij zo'n driehoek. Dat is logisch. Daar kies je nou eenmaal voor als je zoiets laat gebeuren. De meeste mannen vinden het maar moeilijk, en ze krijgen er niet goed greep op. Die rollen mee met wat er gebeurt, en ze hebben het niet in de hand. Dan is het nog opvallend, dat het zolang goedgaat.

Een klant die ik al lang heb, heeft ook een driehoek. Eigenlijk heeft hij de hele tijd driehoeken. Ik krijg er in geuren en kleuren van te horen. Hij is er een soort van trots op, maar het gaat bij hem niet om het veroveren. Daar schrijf ik nog weleens een apart stukje over, dat is wel interessant. Veroveren is namelijk veel ingewikkelder dan mensen denken.

Deze man vindt het heel leuk om een leven te leiden waarin hij eigenlijk soort van de held is, in zijn eigen soap. Hij heeft een serie vriendinnen, die hij er op dramatische manieren achter laat komen dat hij een andere vriendin ernaast heeft. Dan komen er natuurlijk enorme scenes van, maar daar smult hij van.

Als de vrouw meteen wegloopt, neemt hij gewoon een volgende in het vizier. Als ze ruzie gaat maken is het super voor hem, maar als ze stilletjes eronder is gaat hij het steeds meer op de spits drijven. Totdat ze uitvalt, en dan heeft hij wat hij zoekt. Hij is dol op jaloezie bij vrouwen. Dat is wat hij heel erg zoekt.

Er zijn drie vrouwen die het al een tijd met hem volhouden, daar zijn er twee van getrouwd met een andere man. Die zijn ook een soort van jaloezie-junkies. Hij vertelt me daar smaakvol over. De nieuwe vrouwen die hij aan de haak slaat maken die vaste vrouwen nog claimeriger, en daar lééft hij van. Hij is erg manipulatief, hij weet goed hoe hij het moet brengen.

Hij heeft mij ook wel jaloers geprobeerd te maken, maar dat lukt natuurlijk niet. Het was wèl heel vervelend, dat het bijna wèl lukte! Ik voelde het gloeien in mijn buik toen hij met me aan het spelen was. Dat beviel me totaal niet. Meestal komt zulke relatie-shit ook helemaal niet voor bij mijn werk, misschien dat ik er daarom bijna intrapte.

Hij is geen aantrekkelijke man. Hij is in de vijftig, hij is kort, wat uitgezakt, en zeer behaard. Hij heeft een gewone pik, die hij niet goed gebruikt. Hij kan er niets van in bed. Toch wordt hij interessant doordat je weet dat die andere vrouwen zo vurig achter zijn kont aanzitten. Soms wordt hij gebeld waar ik bijzit, en ik hoor die jaloerse vrouwenstemmen, terwijl hij zit te glunderen. Één keertje vertelde hij zelfs dat hij bij een hoer zat!

De giftige antwoorden die hij toen kreeg kon ik niet verstaan, maar de toon was heel duidelijk. En hij zat te glimmen, en ik vond zijn arrogantie en zijn zelfvertrouwen onweerstaanbaar. En tegelijk vond ik hem een zakkenwasser, want hij was gewoon met ze aan het fucken. Het is natuurlijk de verantwoordelijkheid van die vrouwen of ze met hem doorgaan, en misschien vinden zij het wel net zo leuk, maar als hij het bij mij zou doen, zou ik hem een zak vinden.