Antwoord op: Maar jij hebt belang bij...

Als meiden uit het vak vertellen over hoe het werk is, vertellen we meestal dingen die verbiedertjes en andere tegenstanders van prostitutie helemaal niet willen horen. Die beweren dan bij hoog en bij laag dat wat wij zeggen niet serieus moet worden genomen. Wij zijn niet representatief, wij liegen natuurlijk, en waar ik het vandaag over ga hebben: wij "hebben er belang bij."

Het blijft vaak zo vaag als "er belang bij hebben" omdat hoe vager ze blijven, hoe minder het mensen opvalt dat het eigenlijk een hele rare gedachte is. Want maak het zinnetje eens af: "Je hebt belang bij misstanden in je branche" is niet iets waar je logisch op kan komen. En "Je hebt belang bij dat we je criminele concurrentie niet aanpakken" ook niet. Eigenlijk is het een heel vreemde, omdat hij zo doorzichtig is. En toch slaat hij aan.

Dat merk je omdat hij zovéél gebruikt wordt. Niet alleen door verbiedertjes, niet alleen door lobbyisten, debaters en andere mensen die graag hetzen en de indianenverhalen de wereld inbrengen, maar ook door mensen die eigenlijk geen idee hebben van hoererij, zich er niet in interesseren, en alleen een beetje het denkbeeld hebben meegekregen, en iets moeten hebben om daar niet over na te hoeven denken.

Mijn antwoord is natuurlijk dat het onzin is, en dat je dat zo kan zien.

Als mensen iets horen wat ze niet bevalt, en waar ze ongerust van worden omdat het niet in hun denkbeelden past, is de eerste reactie altijd om de nieuwe indruk weg te willen doen. Daar wordt dan even snel een reden voor gezocht. Het is niet van toepassing, of het is niet belangrijk, of de spreekster heeft het gewoon verkeerd, of er wordt gelogen, of wat dan ook. In ieder geval mag je denkbeeld niet omvallen.

Daarvoor stelt je geest zich gerust. En daarbij gebruikt je geest vaak drogredeneringen. De drogredenering die hier speelt, heet "circumstantial ad-hominem." Dat is een manier om op de man te spelen inplaatsvan op de bal, maar wel eentje die erg veel lijkt op het aanwijzen dat mensen niet zomaar moeten worden vertrouwd omdat ze een motivatie hebben om er oneerlijk over te zijn, iets wat wèl ertoe doet.

Mijn statistiekmannetje heeft het me zo uitgelegd:

De circumstantial ad hominem is een lastige. Zoals de meeste ad hominem-argumenten valt hij niet het argument aan op de redenering of de premissen, maar is het een poging de inhoudelijke discussie te vermijden of te ontsporen. Als methode om argumenten van een tegenpartij te ontkrachten is zo'n circumstantial ad hominem dus oneigenlijk. Helaas is het in publiek debat niet zo simpel. Veel van de argumenten en informatie die in het publiek debat worden ingebracht zijn niet zozeer op diep gefundeerde argumenten en bewezen premissen gestoeld, maar op vertrouwen in de spreker, meestal op basis van diens positie of reputatie. Je kunt niet van elke luisteraar verwachten dat die van alles wat ze zien of horen tot op de bodem uitzoeken of het klopt. Daarom is het ondermijnen van de betrouwbaarheid van een tegenstander in het debat een effectieve actie. Logisch gezien is het onbelangrijk; zo lang je niets tegen de *logica* of de *premissen* van de ander in kunt brengen, heb je nog steeds zijn argumenten niet ontkracht. Als je echter de betrouwbaarheid van je tegenstander ondermijnt, dwing je hem wel tot verdere onderbouwing, omdat hij niet onmiddellijk geloofd zal worden. Het gaat uiteraard onmiddellijk totaal mis als mensen dat onderscheid niet maken, en puur op basis van de authoriteit van de spreker kiezen of ze zijn standpunt overnemen.

Het aanvallen van de tegenstander op basis van diens motivatie of achtergronden is zuiver wanneer je het gebruikt om argumentering ad verecundiam (op basis van authoriteit) in twijfel te trekken, [b]*en*[/b] wanneer het daadwerkelijk [b]*waar*[/b] is, [b]*en*[/b] wanneer het ook daadwerkelijk relevant is. In andere gevallen is het gewoon een ontwijking, of een poging de argumenten suspect te maken door de bron te vergiftigen. Wees dus op je hoede, en beschouw elk voorval onafhankelijk om te zien of het argument -van jou of van je tegenstander!- al of niet aan deze regels voldoet, en dus al of niet zuiver is, danwel een drogreden. Als je ontdekt dat je het zelf als drogreden dreigt te gebruiken, hou je dan in, want het is een zwaktebod; als je ontdekt dat je tegenstander er gebruik van maakt, hak er dan doorheen, laat niet na om het aan de kaak te stellen, maar laat ook niet na ook andere methoden om te ontkrachten te gebruiken, zodat men kan zien dat je niet probeert om zelf argumentatie te ontwijken.

Nou, dat neem ik maar ter harte dan.

Als ik me uitspreek over de prostitutie, dan doe ik dat inderdaad terwijl ik er belangen in heb. Ik doe het werk, en ik heb er belang bij dat meiden die het werk doen niet worden geplet onder de regeldruk, de zedelijke moraalridderij en de scoringsdrift van de overheid. Het is niet de énige reden dat ik me uitspreek, want anders zou ik ook geen poot uitsteken voor de ramensector bijvoorbeeld, maar hij is er wel.

Je kan dat gebruiken om extra sceptisch te zijn over mijn redenen om te zeggen wat ik zeg. Dat begrijp ik best. Daarom leg ik ook zo ontzettend veel uit over waaròm ik dingen zo vind, en waaròm je me kan geloven. Ookal wordt het schrijven van stukjes er stukken minder leuk van. Ik heb telkens het gevoel dat ik aan het schrijven ben zodat ik begrepen móét worden zelfs als de lezer me niet wìl begrijpen.

Wat ik dan wel eerlijk vind, is als die mensen die zo sceptisch kijken naar waarom ìk dingen zeg, dan óók kijken naar de redenen waarom andere mensen en clubs dingen zeggen! Daar ontbreekt het bijna altijd aan. Dat komt weer voort uit dat mensen denken dat die andere clubs ontzettend goede mensen zijn, en wij hoeren eigenlijk de slechte, maar dat werkt erg onderhuids heb ik gemerkt, en niemand vindt dat het op hèm slaat, zelfs als ze het wel toe willen geven bij anderen.

Iets heel anders is dat het sceptisch zijn over wat ik zeg niet eens goed dóórgedacht is. Sceptisch zijn hoort juist te zijn dat je méér over iets of iemand doordenkt, niet mìnder. Als je dat wel doet, zie je namelijk dat er heel weinig te bedenken is wat er logisch aan zou zijn dat ik zou liegen over misstanden in mijn business voor mijn eigen belangen. En het meeste is netzo van toepassing op andere hoeren die zich uitspreken.

Laten we eens kijken naar gedwongen prostitutie. Wie heeft er nou belang bij gedwongen prostitutie? Zéker niet de slachtoffers. Zéker ook niet de man in de straat, de buurman of de sigarenboer op de hoek. En hoe zou hun concurrentie, de gewone hoeren, er voordeel van hebben dat meiden gedwongen worden met hen te concurreren? We hebben er een hekel aan als andere meiden meer doen dan wij, of lossere grenzen hebben, want daar krijgen wij gezeur van, en het kost ons inkomen. Waar zit ons belang dan?

Ook de klanten hebben er geen belang bij, want zonder het handjevol gedwongen meiden zou de markt nog steeds verzopen zijn in het aanbod. Die zoeken juist èchte meiden, en die zitten helemaal niet te wachten op meiden met twijfelachtige motivaties om het werk te doen. En niet alleen omdat het gewoon beter is wat je krijgt van iemand met liefde voor haar vak, maar vooràl omdat klanten gewoon echte mensen zijn, met een geweten.

Als we gaan kijken naar mensenhandel, is het helemaal een vage boel geworden. Mensenhandel kan zóveel betekenissen hebben, dat je niet weet wat ermee bedoeld wordt. Het idee dat iemand er voordeel van heeft dat er mensenhandel is, is zo vaag dat er eerst eens bij zou moeten worden verteld wàt voor mensenhandel dan! Meestal bedoelen ze er gedwongen prostitutie mee, en dat heb ik al behandeld, maar er zijn meer dingen die mensenhandel zijn.

Je hebt nu gezien dat het onzin is om te denken dat we belangen hebben bij het bestaan van mensenhandel, en dan komen we bij de volgende beschuldiging. Die is dat we belangen hebben, niet bij de misstanden, maar bij de ontkènning van de misstanden. Het verhaal is dan zoiets als dat wij het moeilijker werken vinden door de acties en regels die worden gebruikt om al die slachtoffers te bevrijden.

Nou worden door al die razzia's en wetten helemaal geen slachtoffers bevrijd, dus dat is al een belangrijk punt, maar het is wel waar dat die overheidsrepressie en heksenjacht op hoeren ons heel veel ellende bezorgt. Ze nemen ons dan kwalijk dat we daartegen protesteren, en zeggen dat we belang hebben bij het stoppen van die heksenjacht alsof dat iets is wat een stiekeme motivatie is die wij liever geheim zouden houden.

De suggestie is natuurlijk dat we éígenlijk wel wéten dat het overal kommer en kwel is, maar doen alsof het niet zo is omdat we niets geven om de misdaden die tegen andere mensen worden uitgevoerd, om zelf maar niet gekoeioneerd te worden door de overheid. We zijn gewoon harteloos en egoïstisch, en ookal zijn wij degenen die het het best kunnen zien, wij wìllen het niet zien omdat ons werk dan lastiger zou worden. En daar heb ik al een stukje over.

Alsof je iemand die door een gek op straat in elkaar wordt geslagen, die jou hulp vraagt, afwijst door te zeggen dat hij alleenmaar wil dat je hem helpt omdat hij er belang bij heeft niet meer geslagen te worden. Alsof je iemand die protesteert tegen dat zijn fiets wordt gestolen vertelt dat zijn mening niet telt, omdat hij er belang bij heeft dat hij die fiets mag houden.

Het is een gotspe. Wij zijn niet de mensen die huichelen over wat ze willen! Wij zijn heel duidelijk, wij willen gewoon dat het hetzen en de vervolging van hoeren stopt. We zijn die oorlog tegen de hoererij goed beu. Om dan te worden beschuldigd van oneerlijkheid door mensen die grof geld verdienen aan hun eigen moraaltrip is dan echt onbeschaamdheid. Maar helaas denken de meeste mensen niet zover door.