maandag 31 december 2012

Gelukkig nieuwjaar!

Gelukkig nieuwjaar allemaal! Ik hoop dat 2013 een rustiger jaar wordt! Wat een politiek gedoe dit jaar, maar ik hoop dat het nu niet meer misgaat.

Mijn voornemens van vorig jaar heb ik niet gehaald, maar ik ga er deze keer weer gewoon wat proberen:
  • Zes dagen van de week vega gaan
  • Vaker met vriendinnen op stap gaan
  • Mijn administratie netjes bijhouden en op tijd aan mijn geldmannetje geven
  • Sneller op e-mails antwoorden
  • Een vriendje zoeken en houden
  • Meer naar goeie raad luisteren

maandag 24 december 2012

Kerst

Het is weer tijd voor mijn Kerststop. Ik doe dat elk jaar omdat ik eigenlijk de hele tijd met Kerst een beetje uit mijn werk ben. Ik ga naar familie, en voor mij is dat weer een beetje klein meisje worden. Gezellig met mijn ouders naar de kerk, en eventjes weer in dat kleine wereldje zijn. Ik moet er niet aan denken dat het voor altijd is, maar voor die paar stille, koude dagen per jaar, kan ik er niet aan denken dat het anders is.

De kerstpakketten zijn mager dit jaar, want ik krijg helemaal nietzoveel kerstpakkettenrommel dit jaar. Maar wel één kadootje, dat duidelijk niet uit een kerstpakket komt, en waar iemand heel veel werk voor gedaan heeft. Ik zal niet verklappen wat het is, maar ik ben er heel blij mee!

Ik wens jullie allemaal een hele fijne Kerst, en ik hoop dat ik iedereen weer op mijn blogje kan verwelkomen op zeven januari, want dan begin ik weer.

maandag 17 december 2012

Journalisten en onderzoekers

In de kantlijn van mijn blog kan je lezen dat ik me niet laat benaderen door journalisten en onderzoekers. Daar ga ik in dit stukje even wat aandacht aan geven. Het is niet iets wat ik zomaar beslist heb, er zit wel meer achter dan dat ik er gewoon niet mee in zee wil gaan. Als je kijkt naar wat ik schrijf, verwacht je natuurlijk dat ik het liefst columns in elke krant zou hebben. Dat is gedeeltelijk wel waar, maar ik doe het toch maar niet.

Dit is mijn blogje, maar ik was er ook vóór mijn blog al! Toen heb ik met onderzoekers en journalisten gepraat, en de indrukken die ik daarvan heb gekregen zorgen ervoor dat ik echt geen vertrouwen heb in wat ze te zeggen hebben. Ik heb al jaren het gevoel dat ik mensen dingen uit wil leggen over hoe het nou ècht zit in de business, en toen was dat de enige manier.

Er wordt best veel geschreven over de prostitutie in kranten, magazines en boeken. Het leeft wel onder de mensen. Maar het is àltijd hetzelfde! In de kranten gaat het over misstanden, en dan misstanden die ze niet begrijpen. In de boeken is het bijna alleen maar spannende verhalen, dus porno of tragische verhalen. In de magazines is het een stiekem kijkje over de schouder van een meestal totaal onervaren meisje.

Ik dacht vroeger dat het was omdat de journalisten gewoon geen toegang kregen tot meer informatie, en ik had het in mijn hoofd gehaald dat ik daar wat aan moest doen. Ik wist toen nog helemaal niet dat ze dat helemaal niet willen, en dat ze gewoon hun verhaaltje opnieuw op willen schrijven maar nu met een ander schaduwbeeld ernaast. Dat klinkt heel onaardig, maar het is eigenlijk gewoon hoe het wel is.

Er komt zo'n meisje, want het zijn altijd meiden, naar je werkadres, want dat vindt ze de beste plek, zogenaamd omdat je daar wel het meeste op je gemak zal zijn. Als ze er is, kijkt ze een beetje schichtig en gespannen, maar ook opgewonden, om zich heen alsof ze nog nooit een bar van binnen heeft gezien. Dat het gesprek dan in het keukentje is vindt ze jammer, maar ik ging geen peeskamer bezet houden met haar.

Dan komen de vragen, en natuurlijk komen er dan verhalen van mij los. Ik vertel haar over alles, maar niet zo geordend als ik het intussen op mijn blogje wel geleerd heb. Wat me beweegt, hoe je erinkomt, of je geniet, hoe je je over al die vieze engerds heenzet, die dingen wil ze weten. Ik vertel, want ik ben vol van mijn werk, en ik heb een soort vuur in me, dat zorgt dat ik niet kan stoppen.

Als ze weggaat heb ik een goed gevoel, ik heb het meisje heel veel geleerd vind ik. Ze heeft intens geluisterd, en ik heb alles beantwoord. Ze moet wel met een heel nieuw inzicht aan haar artikel beginnen. Ik schep er zelfs tegen mijn collega's over op. Ze zijn minder geïnteresseerd dan ik, en ze worden het snel beu. Ik wacht vol verwachting op mijn interview, en ik koop telkens het nummer van de week omdat ik hoop dat ik erin zal staan. Het duurt weken.

Als ik het krijg, slaat in de supermarkt mijn hart over. Ik koop het snel, vergeet mijn boodschappen af te maken, en ik race met mijn autootje naar huis. Daar maak ik alleen koffie, en met mijn schoenen nog aan ga ik aan de eettafel zitten om te lezen. Ik lees het hele artikel twee keer, en ik ben vol ongeloof. Ik herken mezelf er helemaal niet in. Het is alsof ik lees over heel iemand anders.

Langzaam dringt het bij me door hoe het toch over mij gaat. Elke uitspraak, tussen aanhalingstekens alsof ik het zó gezegd heb, die niet klopt, kan ik opeens bedenken hoe ze daarbij gekomen is. Ik heb haar verteld hoe het niet zo'n grote stap voor me was nadat ik in de kunstwereld veel met seksuele manipulatie bezig was geweest. Ik maakte het mijn voltijd baan, onder anderen omdat dit veel beter verdiende. Zij vat het samen als "ik werkte in een andere branche, en ik ben er ingerold omdat dit beter verdiende."

Ze had gevraagd of ik wel klaarkwam bij het werken. Ik had gezegd dat dat maar heel zeldzaam is. Ze antwoordde met: "dus je geniet er niet van?" Ik heb haar toen uitgelegd dat je ook van seks kan genieten zonder orgasme, maar daar wou ze niet in mee. Ik legde uit dat je met sommige klanten er seksueel leuk van meegeniet, en soms gewoon echt klikt, en dat het meestal gewoon werk is. Er kwam alleen maar in het stuk terug dat ik nooit klaarkwam, en dat ik niet van de seks genoot. Alles wat ik uitgelegd had, stond gewoon niet in het stuk.

Ze had me gevraagd over pooiers, en ik was voorbereid. Je weet gewoon dat die vraag komt. Ik leg dus heel geduldig en duidelijk uit dat ik niks met pooiers te maken had, en dat niemand die ik kende ermee te maken had. Ik legde heel kort uit hoe pooiers te werk gingen, en dat het dus niet zo is als hoe je het in de media hoort. Ze sprak me niet tegen, en schreef het op, en ik dacht dat ik die wel goed gedaan had.

In haar artikel had ze geschreven dat ik had "beweerd" dat ik geen pooier had, maar dat ze aan mijn houding kon zien dat het wel zo was. Toen ik dat las voelde ik mijn wangen rood worden, en het zweet stond in mijn nek, want ik voelde me zó vernederd. Er was niets overgebleven van de dingen die ik haar had verteld. Wat ik bedoelde, stond niet in het artikel. Het enige wat overgebleven was, was de tijd die ik in de prostitutie had gezeten, en hoeveel mannen ik op een dag had. De rest was allemaal verdraaid.

De andere meiden in de club lazen het ook, en ik was eigenlijk bang dat ze boos op me zouden worden. Maar niemand heeft erover gepraat, ze snapten wel dat het niet zo was gegaan. Ik voelde me alleen maar naïever, dat ik gedacht had dat ik iets had gedaan wat echt wat uit had gemaakt, terwijl de andere meiden zo duidelijk lieten merken dat ze niets van me verwachtten. Alleen de baas bromde wat over dat ik wel wat positiever had mogen zijn.

Ik heb zelfs nog wel meer contact met journalisten gehad, maar dat was allemaal meer van hetzelfde, of ze schreven gewoon niets over ons gesprek. Dat gebeurde ook. Ik deed het na de eerste twee keer meer vanwege de frustratie, dan omdat ik echt dacht dat ze me eerlijk zouden weergeven. Daar had ik helaas gewoon gelijk in. Ik ben er daarna maar gewoon mee gestopt, het was niet leuk om aan te denken dat ze me weer zo zouden verdraaien.

In al de tijd dat ik geprostitueerd heb, heb ik met meer dan één onderzoek meegedaan. Meestal was dat gewoon een vragenlijstje, maar één keer was het uitgebreider. Dat was met een studente die een vragenlijst kwam doorlopen met me. Ik heb overal uitgebreid antwoord op gegeven, en ik was erg enthousiast dat er mensen eindelijk eens wat veldwerk deden. Dat gebeurt nauwelijks. Er zijn veel rapporten, maar die zijn meestal op een paar bronnen gebaseerd. Meestal interviews met activisten, hulpverleners en politie. De meisjes komen nauwelijks aan bod, en als ze met de meisjes praten zijn dat vaak meisjes uit de opvang. Dat is ook lekker doorsnee hè?

Het duurde maanden voordat het rapport uitkwam, en ik moest betalen om het toegestuurd te krijgen, en ik vond natuurlijk niets wat ik herkende. Het enige wat ik wist dat op mij moest slaan, was dat "sommige sekswerkers" zeiden dat ze geen pooier hadden of niet gedwongen werden, maar dat dat duidelijk gerepeteerde verhalen waren. Het was niet beter dan in de blaadjes.

Toen ik dit blog begon was het gewoon om mijn gevoel wat kwijt te kunnen, maar daar hoort nou eenmaal bij dat ik mijn mening over deze dingen er ook bijzette. En ik ben best met mijn blogje gegroeid vind ik, ook al wil ik mijn oude, slechte stukjes nog steeds niet missen omdat ik er nog best trots op ben. Mijn blogje is van mij, het laat me in mijn waarde, het houdt me anoniem, en ik kan precies zeggen wat ik wil zeggen!

Ik ben sinds ik met mijn blogje ben begonnen best weleens door journalisten, studenten en onderzoekers benaderd, maar dat is alleen maar fout afgelopen. Meestal bleken ze helemaal niet te zijn wie ze zeiden dat ze waren, en die dat wel waren wouden gewoon precies hetzelfde doen als ik al wel eerder had gezien. Bovendien hadden ze allemaal heel veel interesse in mijn identiteit, en ik ga niet dezelfde fouten maken als Belle de Jour. Daar waarschuwt ze zelf ook al voor.

De tijd van Internet komt. Internet geeft mensen de macht om informatie te kunnen verspreiden zonder dat daar altijd dezelfde regisseurs en redacteurs aanzitten, die er altijd hetzelfde verhaal van maken. Dat is waarom je dit blog kan lezen, zonder internet wist niemand van mij. Helaas, de meeste mensen luisteren nog steeds veel meer naar hun TV en krant, maar er zijn steeds meer mensen die op internet informatie gaan zoeken als ze iets interessant vinden. Die krijgen mijn mening dan te lezen zonder dat erin is geknipt.

Boeken worden door die media geplugd, neem nou dat bundeltje leugens van Patricia Perquin. Dat geeft ze een hele grote voorsprong, want de mensen denken nog steeds dat als iets in een boek staat, het waar is. Maar dat is gewoon liegen alsof het gedrukt staat. Ik heb ook met uitgevers gepraat, maar die zien niets in mijn idee. Niemand wil het uitgeven omdat het niet sappig is.

Journalisten en onderzoekers hebben nooit met mijn mening gedaan wat ze hoorden te doen. Ik hoef ze niet meer. Ik heb alles wat ik wil hier op mijn blogje, en ik hou het zo. Er is geen manier om het beter te doen, en ik ga mijn anonimiteit niet in gevaar brengen. Mijn blogje geeft aan mensen die het zoeken echt mijn mening, zonder dat er meer in geknipt is dan hoeft voor mijn privacy. Ik hoop alleen wèl, dat er meer vrouwen komen die het ook gaan proberen. Samen staan we wel sterker. In Nederland ben ik best alleen.

donderdag 13 december 2012

Drie keer nivo

Nou ja, meer het gebrek aan nivo op Europees, landelijk en gemeentelijk nivo. Ik heb eerder al over het gemeentelijke beleid geschreven, en veel over de landelijke politiek, maar we worden ook steeds meer vanuit Europa bestuurd. Op Europees nivo is bijvoorbeeld ook een stuk van onze belachelijke mensenhandelwet bepaald. Nu is er in de pers geschreven over een actie door een Europese vrouwenbeweging die strenge wetten tegen prostitutie wil.

Eigenlijk wou ik er niet veel over kwijt, maar helaas worden ze wel weer in de pers met fluwelen handschoentjes aangepakt. Hun eigen ideeën over prostitutie staan op hun website.
The prostitution of women and girls constitutes a fundamental violation of women’s human rights and a serious form of male violence against women. The tolerance of the EU and its member states for the system of prostitution allow for men’s use of and control over women’s body and sexuality, and fuels trafficking in women for sexual exploitation. The persistence of systems of prostitution in EU member states demonstrates the failure at European level to reach gender equality and promote women’s rights.

Prostitution is a form of male violence against women:

Prostitution is not a question of ‘choice’ – What is ‘free choice’?
Prostitution is not a question of sexuality – there is nothing sexually new in prostitution!
Prostitution is about patriarchy: it is the ultimate way in which men control women’s bodies and sexuality, through an exchange of money or an abuse of unequal economic relations
Incest, rape, marital rape are outlawed thanks to women’s NGOs; the system of prostitution remains as the ultimate place for male domination, legitimised by a distorted representation of equality in commercial exchange – money exchange is all but an expression of equality!
Refusing prostitution is about setting a standard of human dignity for all women and girls around the world

There won’t be real equality as long as there is prostitution of some women by some men!
Toen ik nog kraakte, zat ik ook bij feministengroepjes zoals dit. Dat was voor mij meer me afzetten tegen de mannenwereld, die ik toch wel intimiderend vond, maar ik ging gelukkig nietzover als zij nu. Het is leuk om mannen overal de schuld van te geven, maar daar komt nog wel een keer een stukje over.

Moet ik over wat ik citeer nog eigenlijk wel wat zeggen? Het is dom genoeg dat mijn lezers het zelf wel kunnen zien denk ik. Maar ik zal even kort toch wat schrijven, want er zijn mensen die het echt geloven.

Prostitutie is geen geweld. Het is een baan, waar je gewoon voor kan kiezen, netzoals ik. Een klant heeft geen enkel extra recht om een hoer te besturen wat er niet al is bij iemand die geen hoer is. Hoeren zijn bovendien professioneler, en ze hebben de touwtjes in handen, dat is een stuk van het werk. Het is een keuze, en die kan je gewoon maken. Het idee dat je het alleen maar doet als je gedwongen wordt is onwaar. Ik kies immers ook zelf. Prostitutie heeft wel degelijk met seks te maken. Ik ben met bijna niets anders in de weer tijdens mijn werk. Ik heb er seksueel ook zelf wat aan, en ik beleef het seksueel. En de klant helemaal al.

Ik vind het arrogant om te zeggen dat vrouwenorganisaties te danken zijn voor het illegaal worden van verkrachting in en buiten het huwelijk en incest. Dat is al uit de vroegste tijd illegaal. En ik vind het helemaal niet fijn als er een verbod op mijn werk komt om mij te dwingen om te voldoen aan hun idee van menselijke waardigheid! Ik heb mijn menselijke waardigheid en mijn trots, en ik ben trots een goeie hoer te zijn! Hoer zijn is een goed beroep. Ik stel het niet op prijs dat ze me dat proberen af te pakken omdat ze zelf seksueel niet voorbij hun eigen vooroordelen kunnen kijken.

Ik werd trouwens heel melig van die filmpjes op hun filmpjespagina. Er zijn mensen die het geloven, maar als je beter weet wordt het heel erg lachwekkend, als je er niet te boos van wordt.

Ook op nationaal nivo is het nog steeds gedoe hoor. Ik kreeg van een kennis te horen, die bij een politieke partij een kijkje binnen heeft, hoe ze daar van pret kraaiden toen er een onderzoek over prostitutie en legalisering werd gepubliceerd. Zogenaamd is er in honderdvijftig landen onderzoek gedaan, en bewijst dat dat prostitutie toestaan zorgt voor een explosie van mensenhandel. Trouw komt er ook al mee. Gert-Jan Segers heeft er meteen vragen over gesteld aan de minister. En ook in Moraalridders gisteravond, daar schrijf ik zo over door, hadden ze het erover. Daar waren ze erg benieuwd om het te lezen als het in januari uitkomt. Gelukkig is dat helemaal niet waar, en hoef je eigenlijk nietzolang te wachten, het staat nu al online. Dat is wat, eindelijk een onderzoek dat eens grondig naar de business kijkt? Nee hoor! Weer niet. Ik kon het zelf niet goed begrijpen, dus ik heb het aan een statisticus gevraagd.

Hij schreef:

Het onderzoek wat je me stuurde is geschreven door economen, die weliswaar meer weten van wiskunde dan de gemiddelde Diederik Stapel, maar zich er nog steeds flink aan branden bij tijd en wijle. Vooral het doorwerken van aannames willen ze nog wel eens uit het oog verliezen.

Toch heb ik qua eerlijkheidsgehalte niet veel aan te merken op het onderzoek. Ze leggen duidelijk uit welke datasets ze gebruiken, al is het een beetje nevelig wat ze er precies mee doen en waarom dat wiskundig een goed idee is. Dat wil niet zeggen dat de resultaten van dit onderzoek daadwerkelijk uitwijzen wat er in de abstract wordt gesuggereerd. Het is namelijk bijna compleet waardeloos. Ik zal het uitleggen:

Het idee achter het paper is de ernst van mensenhandel uit te zetten tegen de wetgeving omtrent prostitutie, en dat te vergelijken met landen met andere wetgeving. Daarmee proberen ze te kijken of het mechanisme van scale, namelijk dat een grotere markt meer mensenhandel aantrekt, het wint van het tegengesteld mechanisme van substitution, namelijk dat in een legale omgeving de vrijwillige meiden de gedwongen wegconcurreren. Deze mechanismes zijn aannames over hoe de markt werkt voor mensenhandelaren, en de aanname is dat deze twee mechanismes de dominante mechanismes zijn boven wat men nog meer kan verzinnen.

Dit is met te veel optimisme aangepakt. Ze hebben overschat hoeveel betekenis er aan de resultaten van deze primitieve benadering van het complexe vraagstuk kan worden gehecht. Er is gewoon botte regressie op de dataset losgelaten, in de hoop een bruikbaar quasi-binair of quasi-lineair soort uitkomst te krijgen. De enige methode die is gebruikt om afhankelijkheid van andere variabelen dan de onderzochte vast te stellen, is gokken wat nog meer relevant zou kunnen zijn. Dat is wel netjes uitgevoerd, daar niet van, maar er is een hoop dat niet is uitgezocht. Catholicisme, corruptie, wetshandhaving, geografische regio, rijkdom, bevolkingsgrootte, migrantengehalte en democratie zijn meegemeten. Hoe veel die bijdragen ligt steevast lager in de t-waarden dan of de prostitutie gelegaliseerd is. Alleen het BBP per hoofd zit in de buurt qua bijdrage.

Om het geschapen beeld te controleren doen ze nog een case-study tussen Duitsland, Denemarken en Zweden. Die landen lijken veel op elkaar qua economie en cultuur, maar hebben verschillende regelingen wat betreft prostitutie. Helaas wordt niet meegenomen dat Duitsland netjes de Schengenverdragsregels uitvoert, terwijl de andere twee strikter repectievelijk veel strikter met hun grenzen omgaan. Helaas wordt het vershil in omgang met genotsmiddelen niet genoemd. Helaas wordt er geen onderscheid gemaakt tussen het dure Scandinavie en het goedkope leven in Duitsland. Helaas wordt de gehoorzaamheid en eerbied van de pers jegens de regering in elk van de landen buiten beschouwing gelaten. Helaas ook wordt het flinke cultuurverschil omtrent rolpatronen niet aangestipt. Maar het ergste is: er ontbreekt belangrijke vergelijkingsdata voor Zweden (de before-data in een vergelijking van de tijdsevolutie), dus pakken ze daar maar informatie uit Denemarken voor. Dat is niet alleen gewoon waardeloos, maar het is nota bene data van een ander land in dezelfde vergelijking! In een paper op basis van covarianties moet dat artefacten opleveren. Als je paper puur data-analyse is, kun je zulke willekeur niet flikken. Dan is in één slag zo'n case-studie waardeloos.

Een belangrijker kritiekpunt is de aanname dat de ernst van de mensenhandel accuraat wordt weergegeven in hun dataset. Ze hebben als dataset gekozen voor 'Trafficking in Persons: Global Patterns (United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC), April 2006)'. Dit verslag geeft echter de ernst van de mensenhandel geenszins weer. Er staat expliciet uitgelegd dat het een telling is van het aantal incidenten dat in een beperkt aantal instituten over een bepaald land zijn gepubliceerd. Dat is hun enige bron, en daarmee moeten we vaststellen dat er voor dit rapport geen data over de daadwerkelijke omvang van de mensenhandel is gebruikt:

It is not the objective of the Trafficking Database to determine the severity of the human trafficking problem based upon the number of victims in a country, but to reflect the number of times that a country is mentioned by different source institutions. This remains, however, a limitation of the data.

Die keuze werkt door in het hele paper. Ze correleren en covarieren dus niet met de ernst van mensenhandel, maar met hoeveel herrie er wordt gemaakt over mensenhandel. Dat is nogal een verschil. Het is wel veel beter dan in hun vorige paper (dit ding is een beetje een herhaling van zetten) waarin de rating van de US State Department werd gebruikt om de ernst van mensenhandel aan te geven. Die hebben als beleidsstatement:
“that prostitution is inherently harmful and dehumanizing
and fuels trafficking in persons”

Er wordt in het paper ruiterlijk toegegeven dat als alle ~150 landen worden meegenomen in de analyse, de trafficking niet significant covarieert met de legaliteit. Daarom wordt gekozen om vooral de resultaten van een rijke subset landen te gebruiken als dataset, met wat post hoc argumenten waarom dit acceptabel is.

Als ik de abstract zou herschrijven, zou ik het volgende ervan maken:

This paper investigates the impact of legalized prostitution on human trafficking reporting. According to economic theory, there are two opposing effects of unknown magnitude. The scale effect of legalized prostitution leads to an expansion of the prostitution market, increasing human trafficking, while the substitution effect reduces demand for trafficked women as legal prostitutes are favored over trafficked ones. Our empirical analysis for a cross-section of up to 150 countries shows that a dummy legality variable covaries positively and to significant amount with the amount of reporting on human trafficking when the set of considered countries is sufficiently limited.

Dit paper is een frivole vingeroefening in het uitrekenen van covarianties, maar heeft verder weinig om het lijf. De uitkomst is, op basis van het begrip Garbage In, Garbage Out, waardeloos. De keuze van datasets is betreurenswaardig, maar het is niet gezegd dat met een ideale dataset de naieve benadering van het probleem wel nuttige resultaten zou hebben opgeleverd. En zelfs dan zou het niet duidelijk zijn dat die gegevens ook kloppen, dus heb je er nog weinig aan. In elk geval is de suggestie die door de buitenwacht wordt gewekt dat het hier om een baanbrekend onderzoek zou gaan onterecht.

Kort en goed: de waarde van dit onderzoek om trends of feiten waar te nemen in de mensenhandel is nagenoeg nul. De resultaten van het onderzoek zijn met veel grotere zekerheid en dekkingsgraad gesteld dan gerechtvaardigd is door de kreupele invoerdata en simplistische modellering, en erger nog: eigenlijk zijn de resultaten niet van toepassing op de onderzoeksvraag. Het abstract is opgeleukt ten opzichte van de resultaten van het onderzoek. De representatie op scienceguide.nl is heel flink opgeklopt ten opzichte van het abstract. En wat politici ervan maken is natuurlijk helemaal nonsens van de bovenste plank.


Er is natuurlijk ook weer nieuws op gemeentelijk nivo. De prostitutienota van Amsterdam moest een beetje worden aangepast, omdat de wet er niet door is. Helaas betekent dat niet dat ze dan ook kritisch naar hun eigen dingetje gaan kijken. Woensdag wordt erover gestemd in de raad. Voor dan ga ik maar weer een brief sturen. Met de PvdA ga ik er denk ik niet komen, maar misschien luisteren de andere partijen wel.

In deze voordracht voor de raadsvergadering kan je lezen dat Amsterdam nu de WRP gestrand is samen met Utrecht een "pilot" gaat doen voor de minister. Dat is wat we al aan zagen komen, de grote steden moeten laten zien dat hoertje pesten goed werkt, zodat de tegenstanders van de WRP ophouden met tegenstander zijn.

Ze zijn trots op doorbraken. Die zijn dat er meer met verschillende soorten recht wordt samengewerkt met OM en politie, ook al is het voor mij niet duidelijk waarom dat iets goeds is. Ik snap best dat je iemand harder kan pakken als je haar met belasting, politie en vergunningen tegelijk verneukt, maar om daar nou trots op te zijn. Het andere is het vernieuwen van het veldwerk. Wat dat dan is, weet ik niet.

Ik hou me sinds de expertmeeting zo ver als ik kan van alle gemeentelijke diensten weg. Ik heb gezien hoe dat tegenwoordig zit. Jammer want ik vertrouwde de GGD bijvoorbeeld nog wel. Als hoer kan je tegenwoordig nergens meer op steunen denk ik soms. Het gaat meestal ook om aardige mensen die deel zijn van een instantie die helemaal niet zo aardig is. Ik heb wel iemand in mijn commentaren gehad van de gemeente, maar die raakte snel wat afgeleid geloof ik.

Er is niet veel veranderd in de beleidsnota sinds ik hem vorige keer besprak. Ik heb het nog niet uitgepluisd, maar hij lijkt wat schoongemaakt te zijn waar de woordkeuze te duidelijk liet zien dat ze geen fluit om de hoeren geven, en de dingen zijn eruit die alleen door de WRP konden. Wat blijft is dat het gaat om exploitanten. Je krijgt zo geen faciliteerders, je hebt alleen de keus door wie je gemolken wordt.

De middelen en de doelen blijven ook hetzelfde, zoveel mogelijk sluiten, zo weinig mogelijk vrijheid geven. Goed voor de vastgoedplannen van Amsterdam, maar niet voor de meisjes. Geef dan gewoon toe dat het daarom gaat. Dan hoef je ook niet met zo'n nota te komen waar doorwerken in de prostitutie nadat je van een pooier af bent "terugval" wordt genoemd.

In Ierland is het ook goed mis. Daar is een wetsvoorstel om de prostitutie Zweeds te criminaliseren in debat, en daar hebben ze alleen organisaties voor uitgenodigd die tégen prostitutie zijn. De meiden zelf worden helemaal niet gehoord. Er is een hoer geweest die een open brief heeft gestuurd. Lees die hier maar.

Op TV is het ook niet stil. De Belg had gisteren een discussie over of prostitutie daar verboden moet worden. Het programma was licht informatief, en was eigenlijk best leuk. Het had niet die hooghartige toon van de Nederlandse TV. Het debat ging tussen Goedele Liekens en Mieke Mievis. Ze zijn allebei seksuologe, maar één had gewoon fotomodel moeten blijven.

Goedele vindt dat ze de prostitutie moeten gaan afschaffen. Het kan eigenlijk niet meer in deze tijd, vindt ze. Mieke vindt dat er ook hele goeie dingen aan prostitutie zitten, en wil niet het kind met het badwater weggooien.

Een kort fragment van Hot Marijke komt even door het beeld, om wat vel te laten zien. Ze krijgt de kans om snel haar idee te laten horen, en dat ligt voor de hand, ze wil niet de illegaliteit in hoeven. Ze legt uit dat het dom is, om zo de grip juist kwijt te raken. Niemand heeft er wat aan. Ze is lekker duidelijk en bondig, maar niet zo bot als ik soms word. Ik vind het goed gedaan.

Volgens Goedele moeten we af van de clichés en mythes dat prostitutie zorgt voor minder verkrachtingen. Volgens haar is het omgekeerde waar, want als een vrouw koopwaar wordt, gaan mensen het stelen. Zo zegt ze het echt! Ze is erg naïef over verkrachting, ze komt weer met dat dat eigenlijk niet met seks te maken heeft. In het echt is het ingewikkelder.

Goedele zegt dat we in Nederland na acht jaar legaliseren, het zijn er elf en een half schat, zien dat het nadeel van legalisatie veel groter is dan het voordeel. Volgens haar kan je prostitutie niet van mensenhandel loskoppelen. Daar geeft ze geen argumenten voor, ze lult gewoon de media na. Ze flirt ook nog even met het Zweedse Model.

Mieke wijst haar even terecht door uit te leggen dat frustratie wel degelijk meetelt voor mensen, en dat repressie gewoon niet werkt. Daar heeft ze nuchter gezien gewoon gelijk in. Ze bepleit om het verschil tussen gedwongen en vrijwillig te zien, en niet de hele business gewoon te verketteren.

Goedele geeft geen tegenargumenten, maar gaat ernaartoe dat het symbolisch is. Ze wil niet dat haar kinderen opgroeien in een omgeving waar seks koopwaar is, dan is er geen gelijkwaardigheid in relaties, seks moet niet zomaar te koop zijn. Dat onderbuikgevoel hoor ik wel vaker. Niemand zegt dat je gebruik moet maken van prostitutie, dat je mag betekent niet dat het achter je aankomt ofzo.

Een klein fragment onderbreekt het gesprek, en nu kijken we naar lichamelijk gehandicapten die zonder prostitutie niet aan hun trekken komen. Daar kan je geestelijk gehandicapten trouwens ook wel bij optellen, maar dat is weer een heel verhaal apart.

De seksuologes zijn het nu tenminste wel eens over dat dit een goede zaak is. Waar ligt de grens dan, vraagt de presentator heel terecht. Als Goedele dan de vraag krijgt of deze jongen dan gecriminaliseerd moet worden, roept ze: "je gaat die jongen toch geen hoerenloper noemen!" en ontwijkt daarna de vraag gewoon.

Goedele steekt van wal over dat de motivatie achter prostitutie ook niet om seks gaat. Ze zegt dat ze met veel prostituees gepraat heeft. Daar geloof ik niets van. Ze zou veel beter weten waar ze over praat als dat zo was, ze zou die genante onzin niet meer verkopen. Volgens haar gaat het bij prostitueebezoek voor klanten vooral om het opkrikken van hun ego. Nou, dat is niet waar.

Mieke is veel realistischer, en weet dat je als hoer halve psycholoog bent, en niet alleen seks levert maar ook ondersteuning van vakmensen. Die morele problemen daarmee helemaal niet voelen. Zij heeft er wèl kijk op. Maar Goedele wil er niet aan. Ze riedelt weer die negentig-procent-onzin af over prostituees, maar gelukkig kan op de valreep Mieke nog inbrengen dat er geen echte cijfers zijn, en of we alsjeblieft iets voor de goeie kant over willen laten. Ik vond dat echt fijn om te horen.

Het programma is nog niet afgelopen of ik moet alweer omschakelen naar Nederland twee, voor Moraalridders. Hun stukje over religie-stress vind ik al erg moeilijk om niet heel erg opintegaan, maar ik concentreer me maar op wat ze over prostitutie te melden hadden. Maar wat je vooral ziet, Belgische TV is zovéél béter dan Nederlandse! Ze laten mensen echt uitpraten, en ze zijn niet de hele tijd aan het "prikkelen" met onderbrekingen.

Het interview of debat, hoe het ook bedoeld is, is met Myrthe Hilkens van de PvdA. Die partij is altijd een grote vijand van de prostitutie en de prostituee, en ze is geen uitzondering. De PvdA is machtiger dan de gekke partijtjes, en ze zijn schijnheilig. Het beeld wordt alleen maar bevestigd.

We beginnen meteen al met het onderzoek dat mijn statisticus boven uitgelegd heeft. Volgens de politica en de presentatoren komt het pas in januari 2013 uit, maar je kan er dus nu al bij als je ècht geïnteresseerd bent, en dat niet alleen maar zegt op TV.

De toon wordt er even goed ingezet door de schokkendste stukjes uit de reportage van BNN over Lina in beeld te brengen. Het is heel betekenisvol dat ze zo'n twijfelachtig verhaal als voorbeeld gebruiken. Ze willen graag laten lijken dat excessen zijn wat de meeste hoeren meemaken. Dat is onzin, maar dat willen ze niet geloven.

Myrthe beweert dat ze haar onderbuik niet als uitgangspunt neemt. Toen trok ik wel even mijn wenkbrauwen op, maar ze bedoelt juist dat je géén emotionele afstand moet bewaren met die horrorverhalen. Andries komt met het verhaal dat met meer prostitutie doordat het legaal is er dus ook meer mensenhandel is. Gelukkig is Myrthe hier dan nog realistisch genoeg om te zeggen dat het ingewikkeld is.

We zijn een kwetsbare groep vrouwen, maar dat is een understatement zegt ze. Een grote groep vrouwen wordt dag in dag uit verkracht, punt uit. Dat is haar beeld, en wat een toontje zeg. De excessen zijn niet wat normaal is! Denk je nou echt dat het zo kàn werken? Als je met klanten in contact bent, gaat dat heel snel niet goed, en zo'n meisje kan heel snel en makkelijk ontsnappen of de politie waarschuwen. Het bestaat niet op grote schaal. En wat er wèl is komt snel uit!

Ze vertelt over vrouwen die al in veertien landen gewerkt hebben, alsof dat suggereert dat er wat fout is. Nomades zoals die zitten vaak juist wel goed. Die plegen roofbouw op hun reputatie en hun legale status, en trekken dan door. Ik heb ze wel gezien. Volgens haar zijn mensenhandelaren geslepen criminelen die elk systeem wel kunnen bespelen. Dan geef je wel aan dat je eigenlijk geen idee hebt van hoe die mensen werken. Moet zo iemand dan daar de regels voor bepalen?

Asscher gaat in de regering door met wat hij in Amsterdam ook deed. Nog in januari krijgen we toezeggingen over wat we nu weer op ons kop gaan krijgen. Ze gaan naar Zweden om daar te kijken naar hoe het daar gaat. Ik hoop dat ze dan rekening houden dat het beeld wat ze daar krijgen, netzo realistisch is als wat ze de buitenlandse politici hebben gegeven bij hun rondleiding over de Wallen.

Het stemt haar droevig dat Asscher op TV moest uitleggen dat zijn acties om alles wat leuk en uitbundig is te verbieden of te beperken, geen vertrutting zijn. Het is gewoon vertrutting, schat. Er wordt alleen maar geloofd wat ze willen geloven over prostitutie en andere vieze seks.

Haar verhaal is weer hetzelfde gedoe, een ongelofelijk onzinverhaal over prostitutie, waarbij ze opgeklopte nepverhalen gebruiken om de hele prostitutie mee te beschrijven. Het is slavernij! Als je de feiten en verhalen kent achter dossier, ja sorry, dan noem je me maar preuts, dan ben ik ongelooflijk blij dat ik in de kamer namens de PvdA... en dan wordt ze in de reden gevallen door de presentator.

Myrthe, je bent misschien preuts, dat is niet erg. Maar je kletst onzin over ons, en je bent in een verantwoordelijke positie om beter te weten. Maak geen verkrampende regels voor ons, dat is niet de goeie weg. En houd je mond over dingen waar je niets van begrijpt. De schattingen van dwang lopen in de grote dossiers uiteen van acht tot tachtig procent, maar je kiest alleen de hoge aantallen, en daarna gooi je er nog een schepje op! Dat is oneerlijk. En het is niet waar, dat kan je zelf ook wel zien. De waarheid verdraaien om je zin te krijgen is verkeerd. Laat eens wat integriteit zien, als je ermee op TV gaat moet je ook wel hebben uitgezocht of je niet onware dingen vertelt.

Als ik kijk naar de reacties op de uitzendingen, valt me op dat onze zuiderburen vooral van leer trekken tegen preutse Goedele, terwijl Myrthe van de brave Nederlanders alleen maar bijval krijgt. We zijn diep gezonken met dit land. De media hebben hun werk gedaan.

En nu als uitsmijter nog een leuk filmpje, van een Zweedse hoer!


EDIT:
Nog een leuk stukje van Belle de Jour over de nieuwe Schotse prostitutie-repressie!

maandag 10 december 2012

Liever hoeren dan sloeren

Wippen voor geld is anders dan als je het in andere situaties doet. Het is een groter verschil dan tussen een nummertje in een relatie en een one night stand. Het is iets wat je veel meer moet leren, en waar je ook erg mee mis kan gaan. Dit is een stukje over hoe ik het ervaar, maar ik heb precies deze dingen ook gehoord van andere vrouwen die zo werken zoals ik. Ik denk dus dat ik niet heel voorzichtig hoef te zijn.

Betaalde seks is bijna kale seks, er komt maar heel erg weinig bij kijken. Er wordt geld betaald, en je gaat aan de slag. Je hoeft je geen zorgen te maken of je wel genoeg gemotiveerd bent, of het wel een goed idee is, of je partner wel de goeie indruk van je krijgt, dat is allemaal al geregeld. Je kan je dus echt aan de seks toewijden, zonder al die afleidingen. Dat is prettig.

Het is zelfs zo dat ik het bevrijdend aan vind voelen, als ik weer een klantje heb als ik wat met een man heb gescharreld. Al die beladen toestanden die bij gewone seks horen, ze zijn eigenlijk als een last die je meesleept. Over je motivatie moet je niet raar hoeven te doen. Dat je beslist om seks te hebben is iets wat je aan niemand zou moeten verantwoorden, maar als er niet is betaald, ben je toch altijd bezig om niet te veeleisend, niet te opdringerig, en niet te makkelijk over te komen. Ik vind dat maar afleiding.

Je kan het zelfs zien als een smoes om seks te kunnen hebben. Het is heel makkelijk om te denken, ik doe het voor het geld, als je anders toch een beetje raar opkijkt van een vent. Je hoeft niet eerst een reden te zoeken om tussen de lakens te raken met iemand. Die motivatie is zo lekker duidelijk bij prostitutie, dat geeft er een heleboel rust aan. Je hoeft daar je aandacht niet meer aan te geven.

Het gaat zelfs nog wel een stapje verder. Je kan zeggen, dat je een zetje krijgt om wat met je seksualiteit te gaan doen. Als je ermee gaat werken, moet je jezelf goed leren kennen, anders wordt het heel vlug een grote belasting voor je. Je gaat te maken krijgen met klanten die dingen willen die je zelf nooit geprobeerd zou hebben. En sommige daarvan zijn ook niets voor je, maar je leert er wel handig mee zijn. En andere dingen, daarvan leer je onverwachte kanten van jezelf kennen.

De meeste mannen kunnen er nietzoveel van. Zonder de intimiteit erbij merk je dat ook best duidelijk. Als je het doet om elke keer totaal bevredigd te worden, dan kom je niet aan je trekken. Maar het kan ook leuk zijn om gewoon je werk te doen. Het geeft me een kick om een man gewoon helemaal droog te naaien. Hij geeft mij dan wel niet wat ik nodig heb, maar ik heb er bevrediging van dat ik hem seksueel bespeel. Zo'n vent gek maken, dat doet ook seksueel wel wat met me.

Na afloop is het ook makkelijk, je hebt geen problemen met de naweeën. De transactie is afgehandeld, en je gaat met je leven verder, totdat de klant nog een keertje zin heeft. Je hoeft geen rekening te houden met verwachtingen, en ook niet met al die toestanden die komen als je niet aan iemands verwachtingen voldoet, en hij helemaal gaat claimen en zich gebruikt voelt.

Je hoeft je zelf ook niet gebruikt te voelen. Hij mag aan zichzelf denken, hij mag slecht in bed zijn, zonder dat het voelt alsof je geflest bent, want je bent betaald. Als het dan ook leuk is, is dat extra. Die druk is er dan af, dat is zalig, dat vind ik ook bevrijdend. Het is hetzelfde voor de klant, en die heeft het dus ook veel makkelijker. Die hoeft zich niet af te vragen of ik er wel genoeg aan heb.

Het is heel ironisch, want de mannen presteren béter bij een hoer. Ze zijn potenter, ze houden het beter vol, ze letten meer op wat ze doen, en ze doen veel meer hun best. Dat was iets wat na een poosje heel erg ging opvallen. Het gaat er niet eens om iets anders, het is het betálen dat het verschil maakt. Want als ik een goed presterende klant eens gratis laat gaan, is het opeens weer helemaal niks. Dan komt alles weer uit de kast, met verwachtingen, emotionele toestanden, tot impotentie aan toe.

Als ik een klant heb, is alles al voorbereid. Hij is geil en weet dat hij seks gaat hebben, en dat helpt voor de potentie, en ik ben klaar en nat. Er is geen frustrerend afwachten of afwijzingen, dus daar houdt niemand zich mee bezig, en we kunnen er lekker voor gaan. Hij weet ook dat ik niet voor tijd afhaak, en dat ik niet opeens van gedachten ga veranderen. We weten waar we aan toe zijn.

Het is ook prettig dat ik de baas ben. Ik ben niet zo'n bazige vrouw, maar ik heb gewoon meer ervaring en het gaat veel beter als ik de zaakjes in de hand hou. Er gelden mijn regels, en omdat het werk is hebben mannen daar respect voor. Als je dat probeert met een scharrel, dan kan je bonje verwachten. Dat vinden ze dan beledigend. Het is zalig om zo professioneel te kunnen zijn.

Omdat het werk is, hebben de mannen ook een extra soort respect. Zij komen voor hun plezier, maar ze weten dat het jouw werkplek is, en daarom doen ze niet moeilijk over de dingen die je van ze verwacht. Het is heel gek, maar het is meteen weg als je niet professioneel met ze bent. Het is iets wat best wel diep in die mannen zit, en het maakt het zoveel makkelijker.

En juist omdat de mannen je zien als een professionelle, waar ze respect voor hebben, gaan ze extra hun best voor je doen. Ze willen je onder de indruk maken. En ze weten dat ze maar even hebben, dus ze gooien lekker alle remmen los. Als je daar handig mee speelt, krijg je ze aan het presteren zoals ze zelf niet wisten dat ze het konden. Dat is nog steeds niet heel best hoor, er zit nou eenmaal niet veel handigheid in de meeste mannen, maar je kan voelen dat ze je alles geven.

De beste seks die ik heb gehad, als ik alleen maar kijk naar de kwaliteit, is altijd betaalde seks geweest. Soms als ik betaalde, maar meestal als ik betaald werd. Betaald worden door een aardige aantrekkelijke vent die het kan, en het goed doet, en een prachtpik heeft, dat is alles in één. Dan weet je echt wel dat je de goede baan hebt gekozen. Iedere keer als me dat gebeurt ben ik weer helemaal in de wolken. Daar kunnen ervaringen van buiten de prostitutie niet aan tippen.

Seks buiten de prostitutie heb ik ook wel natuurlijk, maar dat is minder om het ketsen, en meer om andere dingen eromheen. Dat kunnen ook seksuele dingen zijn. Maar ik vergelijk toch altijd, en mannen doen het gewoon beter als ze ervoor betalen. Ik kan je niet uitleggen waarom, ik kan alleen redenen verzinnen, maar het is een vreemd iets.

Ik heb wat dingen gegeven die ermee te maken hebben, maar samen maken ze een geheel, dat een soort van balans is. Die dingen samen zorgen voor een klein poosje hele goeie seks, waarna je weer doorgaat alsof er niets is gebeurd. Het komt niet in de rest van je leven terecht, als je oppast. Ik voel het als een soort oase voor veel klanten. Er zijn er best veel die het gewoon nódig hebben.

Je hoort weleens, als er een acteur, voetballer, politicus, of rijke vent is betrapt en in het nieuws aan de schandpaal wordt genageld, de mensen zeggen:"hij hoeft er toch niet voor te betalen?" Dat is omdat ze niet begrijpen dat betaalde seks iets anders is dan wat je gratis kan krijgen. De seks is anders, en beter dan bij iemand die geilt op dat ze een beroemdheid zich laat neuken.

Als beroemdheid ben je ook een trofee, en je kan voor je partners heel hard van je voetstuk vallen als je toch gewoon een mens bent. Ik heb een beroemde rocker als vaste klant gehad, en die was erg blij met de anonimiteit die hij nergens anders meer kon vinden. Bij mij kon hij een gewone klant zijn, en dat vond hij erg fijn. En natuurlijk had ik er stiekem best een kick van, maar dat liet ik natuurlijk niet merken.

Ik wil het niet meer missen. Ik kijk ertegenop als ik eraan denk om te gaan stoppen. Dit kan ik nergens anders krijgen. Ik kan maar geen manier vinden, om dit te doen zonder dat het betaald is. Zodra je één stukje weghaalt, valt het kaartenhuis in elkaar. Ik heb geprobeerd om de prijs voor sommige klanten naar bijna niets te doen, maar dan is de magie stuk. Ik heb geprobeerd om het netzo streng te regelen met scharrels, maar het slaat niet aan. Maar als ik het in mijn werk doe, gaat alles precies goed.

Wie weet begrijpen jullie het, maar ik denk eigenlijk dat je het gedaan moet hebben om het te kunnen voelen. Ik hoor van mijn collegaatjes die er ook seksueel voor gaan, dat zij het ook zo meemaken. Maar voor de rest heb ik er nooit van gehoord dat er andere manieren zijn. Er is niets zo vrijblijvend, zo intens, zo goed en zo veilig als deze soort van seks.

vrijdag 7 december 2012

National Rapporteur on Trafficking in Human Beings and Sexual Violence against Children

For the first time I write a piece in English. I am Dutch, my blog is in Dutch, and English is a bit harder for me to write. I do it for one time, because I have seen that when you take my blog into Google Translate, it looks like I am writing it on drugs. I have written a lot of stuff about prostitution from my perspective as a prostitute. I try to explain that prostitution is not bad, and it should be treated the same as all other sorts of work. I give my opinion about many things from prostitution, and I try to give people an idea about how it is to be a prostitute.

Dutch people can easily read my whole blog, and they can read all the normal things of my life. I am very open when it doesn't show my identity some way. The translation of my blog is really bad, but I hope you will find some new view at least. I hope that people will understand better when they can see that I am a real person, and my job is a real job.

I have seen in the analytics for my website that there are a lot of English speaking people that come on my blog because they are looking for the National Rapporteur on Trafficking in Human Beings and Sexual Violence against Children, mrs Dettmeijer. I know that her reports and opinion are very important when people talk about Dutch prostitution politics in the Netherlands. So it is important that I explain that this woman is very wrong.

This woman has been the subject of some earlier things I wrote here. She was a judge earlier, and she knows the handyness of not saying things that you can be caught with. She says a lot of things that are hard to show the total picture of what she is doing. But when she writes documents, she can't hide what she is doing. So I have had pieces before where I wrote reviews of these documents, showing that she is only after maximum convictions, and puts the interests of prostitutes in the last place.

She likes to put the emphasis on that she is independent. She doesn't have anyone to make decisions over her. That is true, but it doesn't mean that she is neutral. The title she has makes you think she is a neutral observer, but the documents she brings out show that that is not true. She is one of the people who think it is right to treat prostitutes as different from normal people. She attacks the prostitution business, and does not think once about what we have to live with. She just wants convictions for trafficking.

Exploitation is the core of human trafficking. When it comes to prostitution, you speak always of trafficking. Referring to other economic sectors, then it is about finding the line between real wrongs and being a bad employer. Then it must be an excess.

But she also states, without acknowledging the contradiction:

An example then, with concrete numbers, about the penalty provision that prohibits to recruit people in country A to country B for prostitution. Dettmeijer: "Nowhere is there that it matters whether a suspect is coerced, or that a victim joins voluntarily." She leafs through her report, citing a judgment of the court of Amsterdam of February 4, 2010 on two suspects who both took a victim over from Bulgaria to the Netherlands: "Of coercion,(threat of) violence and / or abuse of a vulnerable position was no question, therefore acquittal."

An exception? Dettmeijer: "In eight of the nineteen acquittals on this provision has the absence of coercion or exploitation wrongly been the reason for acquittal. That's almost half. "

These are the best representative statements published in writing. In speech, and indeed in deed, she is much more partisan. She is skilled in the art of avoiding to state the contentious parts of her intentions in one statement. It is a tired trick that lawyers use to give their opponents no other option than to paraphrase their position. It is psychologically much stronger to quote your opponent admitting they accept the contentious point, than to show they imply it. She has been a judge for a time, but it looks like she has learned lawyer tricks. In the public debate, she knows nobody will look up references, and she knows long quotes will be ignored.

Dettmeijer is an activist. Not a good activist, who is there to make people get more rights, but a bad activist, who stigmatises. She wants people who do nothing that hurts someone else to go to prison. She is very happy with laws in the Netherlands, that make it possible to put people in the prostitution industry in prison easier then people that work in other businesses.

The lifting of the ban on brothels was logical at the time that the image was that prostitution is an independent profession could be possible. That this is not always the case, the case Sneep showed where we saw that prostitution was part of a network of human trafficking and organized crime. The image of the emancipated Dutch prostitute no longer exists; women come from many different countries: Bulgaria, Romania, South America, Nigeria, Thailand, etc. - the countries of origin are numerous.

I don't exist, she thinks. The case Sneep is a court case where there was a report written by some people who make really ungrounded guesses of how much criminality there is in the prostitution. It is used a lot by Dutch politics because it is so dramatic, but it is very bad and not science at all. She should know that but she still uses it. It shows that she is completely not neutral.

Now she has also had a TED talk. I think that is something she doesn't deserve.



The whole story is only making an emotional drama. She doesn't help you understand anything. She doesn't give insight that is something you can only get from working in her job. What she says can be said by any anti-prostitution activist. She also goes into other forms of trafficking, but I am not going to talk about that. I have no voice to talk with there.

The misleading starts right at the beginning, when she makes it sound like a sweet teenager girl turns into an obstinate teenager because of being with a loverboy. It is so obviously the other way! She wants to force the girl back with her parents, but that doesn't work. The girl gets forced back into a situation she doesn't want, and for Dettmeijer the reason is that the boyfriend has some kind of grip on her. Think about that for a time. If you ever knew a difficult teenager, you know that she should not be so stupid if she was a child judge.

The story is supposed to make us feel ashamed. That is why with the kroepoek bakers, she mentions the police came because there was complaints about the smell, not about the people. How could the neighbours know there was something wrong being done to the people? Do you know all about what is going on in the house of your neighbour? She makes it sound like those neighbours didn't care about the people, only about the stinking.

Of course I most want to fight against what she says about prostitution. Olga the A-student, who comes from Bulgaria and makes almost two million Euro in eight years by being a forced prostitute. Like Dettmeijer says, can you imagine how many men this would take? I'm a successfull Dutch whore, I know exactly. This is more then twice the turnover I have made during the best time in the economy, every day for eight years. Two million is not realistic at all. If she was really forced, she would not make the normal money even. Forced girls are not happy girls, and the customers don't go there again.

Olga the A-student is not a stupid vulnerable girl with a mental handicap. In eight years, and thousands of men, she never attempted to get away from who forced her? She never told a customer things were wrong? Because that is not hard. People like Dettmeijer want to make it sound like it's hard. It is not in reality. There are no special things about pimps that give them more power. People would not accept the same story about people being emotionally so dependant on their employer if this wasn't about prostitution.

The reason that Olga is in this position, is that we look away. The reason is that we have a romantic view of prostitution. Independent women there are, but many are being forced. That is what Dettmeijer says. Realistically, there are many independent women, many who are forced by the rules of the government into the hands of people that take advantage of them, and a very small group of girls who are actually forced.

She says Olga is such a strong woman for telling that story. Why is that so? Olga is just telling people that she isn't responsible for anything, and that she's a victim who should be advanced two million Euros by the government before her pimp pays it back to them. It's never strong or brave to tell people what they want to hear when it is going to make them feel love for you. Above all when it's just cheap lying.

A romantic idea of prostitution is something I would love to see. The idea people have now is that it is dirty, sad, and sick. That is not true. The media constantly, only, give stories about prostitution is trafficking, prostitution is abuse, prostitution is violence, prostitution is slavery, prostitution is rape. Not romantic at all, and the only people opposing them don't get listened to by the main stream media.

Dettmeijer claims there are twelve hundred victims of trafficking identified in the Netherlands. That is not true. She uses the number of recorded claims of signals of trafficking that are kept by an activist organisation. This is the number of rumors about people. What it really is, is the number of gut feelings. Dettmeijer knows this very well, she works with that club.

She doesn't stop after only using that number. She says it's the "tip of the iceberg." She says it's easily ten times so much. There is no reason for this. She has no proof, and she has nothing to make me believe that. She doesn't try. It is just something she says. I wonder often why this lie is told.

A friend said: The activists like to expand the number of purported cases as much as they can. If the number of cases seems manageable, the public opinion might be swayed toward treating the cases separately, through the usual channels. To get support to change the rules of society, and declare a jihad against the perceived ills, it is necessary to convince the general public that this is a broad social problem, that is endemic in society, and beyond individual help.

The Rapporteur wants us to "lose our illusions about prostitution." She wants to replace them with her lies. I call it lies, because she is in a fine position to know that the things she says are bullshit. She is normally very quiet about that she is a activist, but now you hear about how she was involved with Journey.

Journey is a hysterical exposition about something that exists in the head of Helen Bamber. Here I don't use hysterical in the way it means "funny." They made up how the life of a forced prostitute would look, and made it extra unrealistic, with stinking beds and dirty noises. I've been to it and I didn't know if I should laugh or cry. That people believe it, made me really scared. How can you believe so stupid things!

Dettmeijer calls the prostitution business a world of violence and deception. She claims that the girl turned over up to forty men a day. She calls it selling her body. Bamber claims even, never less then forty men a day. That is simply impossible. You can't fit so many guys in your day. You can't do that with your body, it will not work.

Customers are mostly sweethearts, and if they think they can help you they will do it. If you just whisper one guy in his ear that he should call the police, he will do it, but anonymous. Customers don't want to come into working rooms where there is so much dirt and stinking. They care about you, not like their girlfriend or their child, but more then about other people in the street, I say it's like they care about their neighbour.

If you want to know the tone of Journey, that our "independent" Rapporteur worked along with, you can look at this movie. This is what Dettmeijer wants the people to believe that the prostitution is. They took the worst excesses, and they took the worst things about them together, and left away all the things that were good for those girls, and then made it into a show. That show they call realistic.

Do you still believe Dettmeijer is a sweet lady, who wants the best for us, who is looking for truth, and neutral? Go to Journey, and trust me, your romantic ideas will evaporate.

Two times she says we should look at prostitutes, and see victims for what they are, not whores, but real people. Do I have to quit before I can be a real person then? I wish she wasn't in charge of the information going to the government about us.

EDIT: There is an article about case-law in the Netherlands by her here. If you know how to read the legal stuff, it shows how focused she is on convicting even when it doesn't have a use.

maandag 3 december 2012

Backpacker

Dit wordt een stukje waarbij ik nietzo zeker ben of ik wel goed over ga komen. Ik heb wel vaker gemerkt dat er dingen niet worden begrepen door mijn lezers, als ze een beetje dieper in het wereldje gaan, en deze gaat over iets subtiels, dat ik zelf ook nietzo makkelijk onder woorden breng. Maar ik vind het leuk om over te schrijven, en wie weet begrijpen er toch wel mensen, wat ik bedoel.

In mijn clubtijd heb ik een hoop dingen geleerd van andere meiden. Sommige waren echte mentors voor me, maar sommige meiden leerden me dingen doordat ik ze op onverwachte manieren om zag gaan met het werk. Het is heel nuttig soms om gewoon te zien dat er andere manieren bestáán, dan dat je al had geleerd. Ik denk al snel dat ik het allemaal wel gezien heb, en dan stuurt de Here me soms iemand om me wakker te schudden Er was bijvoorbeeld J.

J was een blondine uit Australië, die een wereldreis aan het maken was. Ze was midden in de twintig, had haar studie opgegeven, was eerst wat doelloos geweest in Australië, en had besloten om een wereldreis te gaan maken. Ze had haar vriendje per SMS verteld dat ze wegging, had een grote rugzak gekocht, en was naar het vliegveld gegaan om daar de goedkoopste overzeese last-minute te kopen, het maakte niet uit waarheen. Zo begon haar reis.

Het was voor haar het belangrijkste om te blijven zwerven, en nergens vast te zitten. Ze reisde eerst door heel Azië, daarna ging ze naar de VS, en nu was ze dan in Europa. Ze had geen geld, ze kreeg niets van haar ouders, en ze werkte daarom in allerlei baantjes. Dat was eerst erg sappelen. Ik weet niet meer alles wat ze vertelde, maar haar pogingen om rond te komen door Engelse les te geven mislukten.

De baantjes werden dus al snel au pair zijn voor ex-pats, of voor een hongerloontje excelsheets maken, maar toen ontdekte ze prostitutie. Als lifter was ze al wel bekend met "Gas, Grass or Ass," dus de stap was ook niet zo groot. De lokale mannen ontdek je er natuurlijk ook wel mee. Ze deed het graag, en het scheelde veel met het slavenbestaan wat je anders hebt.

In Azië was ze bovendien exotisch, dus kon ze de hoofdprijs vragen. Ze was uitstekend op de hoogte van alle wetten en regels waar ze was geweest, om maar nietteveel risico te lopen. Het was het soort van werk waarvoor je niets bij je hoeft te hebben behalve je lijf, en dat paste heel goed bij haar. J vond het superbelangrijk om zó weg te kunnen lopen als ze de wind voelde draaien.

Ik vond haar erg interessant, en ik wou graag vriendinnen met haar worden. Dat is ook wel een beetje gelukt, maar ze was nietzo innig. Ze was niet echt een meisjesachtig vrouwtje, ze had iets jongensachtigs. Misschien wel iets mannelijks. Een collegaatje van me die wel wat met vrouwen had, was smoorverliefd op haar. J wist het en gaf er niets om, en deed er ook niets mee.

Het was een vriendelijke meid, maar wel rusteloos, en ze had iets dominants. Ze was eigengereid, en ze tolereerde maar net dat de clubbaas boven haar stond. Ze was een beetje stil en kortaf, behalve als ze wat gedronken had, en dan kwamen de prachtigste reisverhalen naar boven, altijd weer een nieuwe. Je voelde altijd aan haar dat ze hier maar tijdelijk was, en dat ze evengoed kwam om hier eens rond te kijken, als om geld te verdienen.

Ze had geen angst om dingen achter te laten. Ze had niets opgebouwd, ze had alleen zichzelf, maar toch had ze een rotsvast vertrouwen dat ze alles aankon. Dat was geweldig. Het was net een vuurtje, waar je je aan kon warmen. Je kreeg gewoon zelfvertrouwen van bij haar zijn. Ik had dat, maar sommige collegaatjes hadden juist andersom, dat ze onzeker werden van haar zelfvertrouwen.

Het was niet echt aan haar te zien dat ze een hoer was. Ze deed nietteveel aan haar uiterlijk, droeg alleen platte schoenen, en liep als een vent. Ze had een erg atletisch lijf, met van die kleine B pyramide-tietjes. Ze kwam bruin aan in Nederland, maar ze werd snel bleker dan de rest in de tijd dat ze hier was. Make-up deed ze niet aan. Haar kleren waren ook niet echt vrouwelijk. Eigenlijk overtrad ze alle regels die je hebt om aantrekkelijk te zijn.

Wij werkten aan ons imago als luxe-meisjes, we deden dromerig, sensueel, als poezen die lui knipogen in de zon. We bewogen langzaam, lijzig, en sexy. Zij deed daar niet aan. Zij bewoog alledaags, nam de traptreetjes met drie tegelijk, en hing op de loungebank als een tiener. In plaats van sigaretjes roken aan de bar had ze vaak een boek. Het was niet dat het haar niet kon schelen, dat weet ik zeker, maar ze had een hele andere manier van omgaan met mannen.

Ze was heel direct. Ze deed uitdagend op een hele andere manier. Wij verleidden door koket te doen, en zij door de man een beetje tegen de haren in te strijken. Ze daagde ze uit om zich te bewijzen, en dat kwam recht uit haar ziel. Ze deed niet aan truukjes, ze was juist heel erg nuchter. Dat geilt mannen meestal af, maar zo natuurlijk als het bij haar kwam, maakte het wat los bij de klanten.

Het was zo'n klein clubje dat vooral het van stamgasten moet hebben, en zij maakte onrust. Ze haalde de intimiteit van de club er een beetje mee weg, en dat was erg prikkelend voor iedereen. In goede en slechte opzichten, bedoel ik. De klanten waren een beetje uit de sfeer, en wisten soms niet goed wat ze moesten, maar ze waren wel nieuwsgierig naar dat nieuwe dat er opeens was. De hoeren moesten meer aandacht trekken, want anders liepen ze een beetje achter.

Ik deed een keer een triootje met haar. Dat gebeurde nietzovaak, want ze bood het nooit aan. Wij deden dat weleens, want een triootje was minder werk, vooral als je goed was met het andere meisje voor het harde werk op laten draaien. De klant was een nieuwe, en hij had ons allebei gevraagd, en ik was eigenlijk best nieuwsgierig om te zien hoe ze nou op de kamer was.

Het was zo opvallend anders, dat ik eigenlijk niet veel werk gedaan heb. Ik heb wel wat gepijpt en gestreeld, maar ik heb vooral verbaasd liggen kijken naar hoe ze deed. Natuurlijk is wat ze doet gewoon strelen trekken pijpen neuken, maar het ging om hoe ze overkwam. Ze was niet aan het kirren over hoe geil ze was, en ze deed eigenlijk helemaal niet zo intiem. Ze kwam juist een beetje kritisch over.

Haar handelingen waren geoefend, maar ze deed ze wel goed. Het was geen slap getrek, en ze pijpte ook diep en stevig. Maar het was wel duidelijk dat ze van de vent wat verwachtte, behalve dat hij genoot. En toen de man haar een beetje ruig vond, spoorde ze hem aan om zich groot te houden. Daar had ze wel plezier in, en het werkte voor de klant ook nog! Ik wist toen niet hoe het werkte, en dat heeft ook even tijd gekost om te ontdekken.

J ritste het condoom over de pik van de klant, toen ze het tijd vond om te gaan neuken. Ze kondigde dat aan, door gewoon "Let's fuck" te zeggen. De klant deed bijna een beetje geïntimideerd, en het werd alleen erger toen ik hem over zijn schouders streelde om hem gerust te stellen. Ze spuugde op haar hand, kletste die hand op haar gleuf, sprong op het bed in de hondjes positie, en riep heel casual "come on then mate, give me a right good seeing to!"

Als ik neukte deed ik toen wat ik wist dat de klant lekker vond. Je koos makkelijke manieren om je kut aan te bieden, en je klemde je benen een beetje samen om je schaamlippen strakker op mekaar te duwen. Dat was best gewoon. Het zorgde er ook voor dat je er minder van voelde, en dat maakte het werk weer makkelijker. Daar gaf ik toen meer om dan mijn werk goed doen.

Zij neukte zo dat zij het lekker vond. Sommige standjes deed ze niet omdat ze er geen plezier in had. De klanten moesten er ook harder voor werken. Dat pikten ze niet zomaar van mij, maar bij haar werkte het gewoon.

Wat zij deed, en wij niet, was dat ze de klanten hun best liet doen. Ze hadden het gevoel dat ze wat te bewijzen hadden bij haar. Dat is een heel sterk iets bij mannen, en ik moest er toen nog mee leren werken. Zij had haar eigen dominante manier om dat los te maken, en ze lokte de mannen uit om zich waard te maken met haar te ketsen. Dat was iets wat ze uit zichzelf leerde, en wat ze deed zonder er het plan voor te hebben.

Ze had zich niet aan het werk aangepast, maar ze had een manier gevonden om iets van zichzelf in het werk kwijt te kunnen. Daarom had ze er meer plezier in dan wij, en hoefde ze er niet zo'n toneelstuk van te maken. Haar stijl was naturel, ze had geen valse persoonlijkheid die ze aan de klant liet zien, en ze had er daarom ook meer plezier in. Een doorgewinterde hoer was ze niet, en ze gaf niet om goed in het hoeren te worden, maar wat ze deed was gewoon al goed.

Het was inspirerend om te zien hoe makkelijk ze met haar lijf was. Naakt zijn vond ze prettig, en toen ze na een klant een keer naakt aan de bar ging zitten moesten we haar vertellen om wat aan te trekken, ze zag niet in waarom dat niet zou moeten. Ze was blij met wat ze deed, en ze schaamde zich helemaal nergens voor. Daar was ik erg jaloers op, en ik vind haar nog steeds een voorbeeld voor me.

Na een maand of twee besloot ze opeens door te reizen. Ze kwam het nog even vertellen, aan het eind van de dag, en ze was er niet emotioneel over. Het was gewoon weer tijd. Ik heb haar nooit meer gezien daarna. Jammer dat ik niet langer met haar om kon gaan, want ik had nog veel meer van haar kunnen leren.