Het relatiedenken

Als je dit werk lang genoeg doet, ga je dingen anders zien. Ik denk dat dat ook wel gebeurt als je je seksualteit ontwikkelt op een andere manier. Het belangrijkste wat je anders gaat zien, is wat seks voor je betekent. Je krijgt er een ander idee bij, en emotioneel wordt het anders. De emoties die je er in het begin bijhad, zijn er nog wel, maar er komt heel veel bij. Je krijgt meer perspectief, en je ervaart, dat het ook anders kan.

Ik ga natuurlijk niet in één stukje kunnen uitleggen wat er allemaal anders is geworden, dus ik ga maar één iets aanpakken. Dat is het relatiedenken, dat veel mensen hebben. We worden ermee opgevoed, en ik heb het ook heel erg lang gehad. Pas een jaar of twee voordat ik aan de bak ging in de prostitutie ben ik eraan gaan twijfelen. En na jaren van werken met seks, vind ik het nu iets heel raars.

Vanuit nu kan ik me eigenlijk nietzogoed voorstellen dat ik het ooit heb geloofd. Mijn vriendinnen, en de meeste mensen die ik erover spreek, geloven er nog steeds heilig in. Sommige mensen worden zelfs heel boos als je een beetje twijfels laat zien over het idee. En wat ècht heel opvallend is, er zijn véél klanten die óók in het relatiedenken geloven. Dat vind ik raar, want dan moet je wel een beetje hypocriet zijn om naar mij toe te komen.

Ik moet natuurlijk wel even uitleggen wat het relatiedenken nou is. Ik heb het over het idee, dat je voor een normaal of gelukkig leven op zoek moet naar die éne partner. Dat je dan een relatie neemt met die ene partner, voor de rest van je leven. Dat je daarbij je aan de regeltjes houdt die iedereen normaal vindt. Dat je dus doet wat hoort. En dat alles wat te maken heeft met seks, bìnnen zo'n relatie thuishoort.

Het zijn teveel regeltjes om alles op te kunnen noemen, maar ga maar eens in een vrouwenforum kijken over het relatieleed wat je daar ziet. Het gaat om regels over seks, bijvoorbeeld dat je liefdesgevoel bij seks moet hebben, en alleen maar seks bìnnen een relatie, of dat je "gebruikt" bent als je seks voor de seks hebt gehad. Er zijn soorten van seks die wèl vanzelfsprekend zijn, en soorten die daar toch buitenstaan. Dat beslist dan het paartje niet zelf, daar zijn een soort van regels voor.

Er zijn regels over openheid, dat je àlles hoort te delen bijvoorbeeld. Dat wil ik helemaal niet in mijn relaties, geheimpjes zijn goed. Maar dat wordt wel verwacht, en als er mensen zijn die het niet doen, denken ze vaak dat er iets niet goed zit in de relatie, omdat het de regel is. Nog zo'n regel is dat je je partner de bèste moet vinden, ook al weet je dat je dat nóóit waar kan maken. Dat levert een hoop mensen schuldgevoelens op.

Het is de hele tijd dingen verwachten omdat ze normaal zijn. Heel veel dingen, die ook niet worden uitgelegd, maar die je gewoon om je heen voelt. En omdat het zo sterk in de samenleving zit, wordt het ook taboe om eraan te twijfelen.

Ook al heb ik jarenlang moeiteloos dit geloofd, nu krijg ik het er benauwd van als ik er over nadenk. Ik begrijp niet dat ik zo rustig heb geaccepteerd dat ik mijn leven door zo'n idee uit liet stippelen. Het was zo natuurlijk, omdat je het overal tegenkomt. Iedereen denkt er op dezelfde manier over, en ook in alle films en boeken is het duidelijk dat het zo verwacht wordt. Dat is best wel een sterke invloed.

In films en boeken gebeurt er ook wel vanalles dat niet in het relatieplaatje past, maar je ziet bijna altijd dat de mensen die dat doen, op hun neus vallen. Het eindigt nooit goed met zo'n personage. Je kan al vanaf het begin weten dat de persoon die niet volgens het relatiedenken leeft, slecht terechtkomt of tot inkeer komt. Dat irriteert me nu best wel, maar vooral voor de volgende generatie die ook weer voor zichzelf erachter moeten komen.

Ik ben echt niet tégen een relatie, ook niet voor mezelf. Ik vind het heel fijn om een vriendje te hebben, waar ik lekker mijn leven mee zou kunnen delen. Dat is zalig, al die geborgenheid, en altijd iemand bij de hand om je leven mee te beleven. Als ik het kon vanwege mijn werk zou ik wel al een vriend hebben, ik wil dat graag. Maar ik wil niet dat het móét, want dat slaat nergens op. En ik wil vooral niet, dat de automatische regeltjes voor mij moeten gaan gelden.

Het relatiedènken, daar ben ik tegen. Er zijn een heleboel regeltjes, en als mensen daardoor ongelukkig worden denken ze dat het aan hen ligt. Ze horen gelukkig te worden als ze doen wat hoort, en dan voelen ze zich dubbel ongelukkig als dat voor hen niet werkt. Één keer omdat ze zich ongelukkig voelen doordat ze verkrampt moeten leven door de regeltjes, en één keer omdat ze het zichzelf kwalijk nemen.

De regels zijn ook niet van zichzelf voor iedereen slècht, maar ik denk niet dat er zoveel mensen zijn voor wie ze allemaal goed passen. Ik vind het zonde voor die mensen dat ze dan toch zo hun leven gaan leiden. Veel mensen zetten toch niet de stap naar een alternatieve levensstijl. Ik heb dat zelf wel gedaan, en ik ben door schade en schande wijs geworden. Een alternatieve levensstijl is niet meteen makkelijk. Maar wel de moeite waard.

Er zijn ook andere denkbeelden die iedereen wel kent, en waar bijna iedereen zich aan houdt. Er is het gelddenken, dat je rijk móét zijn om gelukkig te zijn. Maar dat is niet voor iedereen zo. Er zijn best mensen die met een klein huisje, een klein baantje, en hun goedkope leven dolgelukkig kunnen zijn. Maar die werken vaak óók voor meer geld dan ze opkunnen. Omdat het zo hoort. Je bent succesvol als je veel geld hebt. Voor sommige mensen is dat echt jammer, want die hebben geen plezier ervan.

Ik heb bij mezelf erover nagedacht, en ik hou van luxe, en ik vind dat dat het waard is om voor te werken. Bovendien vind ik mijn werk leuk, en ik vind het geld wat ik verdien een soort van bewijs dat ik word gewaardeerd. Ik geef het wel uit, en ik zorg voor al mijn afdrachten, maar ik verdien mijn geld niet omdat ik denk dat ik rijk móét worden. Ik denk er niet bij, dat ik elke Euro die ik kan vinden, hóór te krijgen. Het is een keus. Maar daar maak ik dus mijn eigen regeltjes bij.

Als je van het relatiedenken afwil ga je al snel kijken naar een alternatieve levensstijl, en alle regeltjes die daar weer bijhoren. Dan kom je vaak niet beter uit. Relaties zijn iets heel persoonlijks, en je moet ze zo doen als jij dat wil. Je kan natuurlijk makkelijk andere mensen pijn doen als je geen rekening met ze houdt, dus daar moet je wel aan denken als je de regels voor jezelf bedenkt.

Wat een relatie met iemand inhoudt, kan je zelf verzinnen. Sommige mensen komen daar telkens weer tegenaan, die komen in een soort relatie met een partner, waarbij ze niet kunnen zien of hij nou een vriend, neukmaatje, verkering, huisvriend, enzovoort is. Dat zien ze dan vaak als een probleem, en als onduidelijk. Ik denk dan juist, wees blij dat er iets ontstaat waar je zelf de vorm aan geeft. Waarom prop je dat in een hokje? Maar dat doet ze dan wel weer, en een maand later is de nieuwe lover foetsie.

Als het nou alleen voor jezelf belangrijk was, had ik het gewoon als advies mee kunnen geven en lekker mijn eigen leven kunnen leiden. Maar het relatiedenken zit overal doorheen. Ik kom het overal tegen, en soms is dat moeilijk. Het is namelijk iets van moraliteit voor mensen. Dat vind ik eigenlijk vreemd, want de meeste dingen van moraliteit gaan over andere mensen iets aandoen, terwijl dit gaat over je eigen seksleven. Ik doe niemand kwaad door lekker te hoeren.

Je wordt als single bijvoorbeeld behandeld alsof je iets mankeert. Er worden pogingen gedaan om je op te vrolijken, of er wordt gezegd dat je ècht nog wel een vent vindt. Vaak ook nog met zo'n opmerking dat je realistische eisen moet stellen. Als je eigenlijk als single heel gelukkig bent, word je door sommige mensen echt behandeld alsof je gek bent. Dat is heel raar. Je doet namelijk niemand kwaad ermee.

Het is voor heel veel mensen onmogelijk om zich aan de regeltjes van het relatiedenken te houden. Al die perfecte openheid, trouw, liefde, dat kan je niet makkelijk elke dag opnieuw opbrengen. Helaas is het antwoord daarop nog steeds voor de meeste mensen om gewoon hypocriet te gaan doen. Ze lappen de regels niet aan hun laars, maar er is iets aan de hand waardoor ze zo reageren. Ze houden geheimen omdat hun partner niet begripvol genoeg is, ze tonen geen begrip voor hun partner omdat wat hij doet niet liefdevol is, ze voelen geen liefde naar hun partner omdat hij geheimen lijkt te hebben, enzovoorts.

De meeste van mijn klanten doen het ook, en ik vind het wel een beetje jammer. De gemiddelde klant heeft een relatie, meestal getrouwd. Die overtreden dus die regeltjes bij mij. En ook al vraag ik er natuurlijk nooit naar, ik krijg vaak een belachelijk verhaal over hoe het tóch okee is wat ze doen. Hun partner doet niet genoeg aan de relatie, of dit telt niet als seks, of ze doen het zodat ze hun partner niet kwetsen door verliefd op iemand anders te worden, ga maar door.

Het geloof draagt ook wel bij aan het relatiedenken. Die oeroude regeltjes over relaties komen uit een tijd dat de vrouw gewoon eigendom van de man was, dat is nu eigenlijk niet meer belangrijk. Maar in de kerk wordt er nog steeds over gepredikt. Andere dingen hebben ze wel laten vallen, waarom dit dan niet? Geloven gaat over je band met de Here, niet over wiens pik je in je kut laat drukken.

Het relatiedenken is ook de sterkste motor achter de haat voor prostituees, en de prostitutiewetgeving. Die twee hebben een hoop met elkaar te maken. Mensen zijn zelf onvrij over hoe ze met intimiteit en seks omgaan, en dan gaan ze proberen om mensen die zich daarvan vrijmaken, tegen te werken. Heel kinderachtig, maar als je de norm achter je hebt, hoef je kennelijk niets uit te leggen over je motivatie.

Shit people say to sex workers

Het is zó waar!

SOA voor dummies

Ik had van de week een gesprek met vriendinnen over SOA, en ik ergerde me rot over hoe weinig ze ervan snapten. En toen ik op internet ging zoeken naar meer informatie voor het laagste basisnivo, kwam ik nog veel meer mensen tegen die er niets van snapten, en de raarste dingen geloven! Dat zou nog niet zo erg zijn, maar die mensen verspreiden het dus wel zodat wij ook meer risico lopen. En dat vind ik erg vervelend.

Daarom gaat dit stukje weer over SOA. Daar heb ik wel eerder over geschreven, maar dat is zelfs al te hoog voor sommige mensen. Dus dit stukje gaat echt in jip en janneke taal. De meeste van mijn lezers zullen het wel zó voor de hand vinden liggen, dat ik dom overkom, maar die slaan dan maar een weekje over. Ik moet even mijn eitje kwijt. Dit zijn dingen die iedereen zou moeten snappen.

SOA is de afkorting voor Seksueel Overdraagbare Aandoeningen. Dat zijn dus aandoeningen (ziektes enzo) die de ene partner van de andere kan krijgen, door seks met elkaar te hebben. Het zijn dus niet dingen die je opeens krijgt van onveilige seks met iemand die géén SOA heeft. Als je eerst geen SOA had, en na de seks er wèl één hebt, dan heb je die van je partner, en die had hem dus vóór je seks met hem of haar had ook al. Het komt niet nergens vandaan ofzo.

Er zijn een heleboel ziektes, die onder SOA vallen. SOA is dus niet één ziekte. Als je een lijst wil lezen, kan je naar Wikipedia, ik ga dat niet allemaal opsommen. Sommige zijn erger dan andere, en er zijn genoeg ziektes die we geen SOA noemen, maar die je wel van seks kan krijgen. Allemaal bacillenziektes die je op veel manieren kan krijgen, krijg je ook makkelijk via seks.

Als je al een keer een SOA hebt gehad, betekent dat niet dat je nu nooit meer een SOA kan krijgen! Heel veel ziektes maken je niet immuun achteraf. Je kan ze keer op keer krijgen. Natuurlijk ook nog steeds van dezelfde partner. Als je seks hebt met een vent, en je komt erachter dat je chlamidia hebt, en je behandelt dat, en je doet het weer met hem, dan moet je niet raar opkijken als je het dan weer terughebt.

SOA's krijg je omdat de SOA zich door de kwetsbare huid of het vocht van de seks naar je lijf kan bewegen. Dat betekent dus dat het er niet aan ligt hoe je seks hebt, en bijvoorbeeld of je bent klaargekomen, of je een SOA kan hebben. Je hoeft alleen maar je kwetsbare delen, dus je geslachtsorganen, je anus, of je lippen of keel bijvoorbeeld, contact te laten hebben met de besmette delen of vocht van die ander. Het hangt dan van de ziekte af of je hem bijvoorbeeld wel in je kut kan krijgen, maar niet in je mond. Andere ziektes hebben vocht nodig, en nog andere echt diep contact. En omdat je dat niet vantevoren weet, moet je met alles oppassen.

Je kan SOA krijgen van alles waarbij je de risicogebieden tegen elkaar laat komen of het vocht van de ander op je risicogebieden krijgt. Dus niet alléén neuken is een risico, ook beffen, pijpen, vingeren, anaal, rimmen, docken, èn zoenen! Die laatste is wat minder omdat speeksel best beschermend is, maar het kan best. Je weet dus nooit zeker als je die dingen doet, en als je dat hebt gedaan is er best de mogelijkheid dat je wat oploopt.

Een condoom is een hele goeie bescherming tegen SOA, maar alléén terwijl je hem gebruikt, en op de plek waar je hem gebruikt! Dus als je een condoom gebruikt en daarvóór of daarná nog even een paar stootjes zonder doet, loop je dus tóch weer risico. Als je neukt met condoom, maar wel pijpt zonder, loop je daar toch weer risico door. Een condoom is niet honderd procent veilig, maar ik heb meer dan drieduizend verschillende mannen geneukt zonder dat ik één keer door het condoom heen wat kreeg.

Als je een klapper hebt, of een afglijer, dan stop je meteen en doe je een nieuw condoom om. Dan kan je doorgaan. Je moet nooit denken dat het nou wel al gebeurd is, want de meeste ziektes geven je meer kans als je langer of meer blootgesteld wordt. Het kan mis zijn, maar het hoeft helemaal niet al te zijn gebeurd. Dus ook als je een keertje dronken zonder hebt geneukt, ga je daarna veilig verder! Er zijn geen goeie smoezen. Ook al heb je het al verkeerd gedaan, dan moet je nog daarna veilig vrijen. En je laten testen, ook al is het maar één keertje misgegaan.

Als je leest dat de kans om een ziekte te krijgen één op tien is, dan betekent dat niet dat je negen keer onveilig kan neuken zonder wat te krijgen, als je maar daarna condooms gebruikt. Als de kans één procent is om HIV te krijgen, betekent dat niet dat je dan géén kans hebt om HIV te krijgen. Het is niet zo, dat het dan niet tèlt omdat het zo klein is. Je loopt de kans, en daarna weet je niet of je het hebt tot je gaat testen, óf totdat het misgaat.

Het duurt soms best eventjes voordat je merkt dat je wat hebt. En sommige ziektes merk je pas als het veel te laat is. Voor HIV geldt dan ook nog dat je drie maanden moet wachten voordat je kàn testen. Dus je kan niet zeggen dat je niks hebt, als je niet meteen de volgende dag van de pus druipt. Je kan rondlopen met iets gevaarlijks zonder dat je het merkt, en als je daar risico voor hebt gelopen moet je niet op internet gaan jammeren, maar gewoon gaan testen.

Een zwangerschapstest werkt niet om te kijken of je SOA hebt. Dat je ongesteld wordt, is geen bewijs dat je geen SOA hebt. Dat je gewoon kan plassen betekent niet dat je geen SOA hebt. Je kan maar op één manier zeker zijn, en dat is testen op de goeie manier. Want één keer een testje doen op de verkeerde manier betekent ook niet dat je veilig bezig bent, en als het goed is heeft de dokter je dat ook wel verteld.

De testen die je krijgt als je je gewoon laat testen, zijn vaak alleen maar voor gonorroe en chlamidia. Die komen het meeste voor, en ze zijn goed te behandelen. Als je geluk hebt testen ze ook voor HIV en voor syfilis, maar soms moet je daar zelf om vragen. Ik heb zelfs een keer van een medewerker van zo'n SOA plek gehoord dat ze HIV niet doen vanwege de levenskwaliteit van mensen die dan weten dat ze het hebben. Ik kom dáár nooit meer.

Wratten en herpes worden alleen maar getest als je zelf betaalt, en dat is héél duur. Anders kom je erachter bij klachten. Dan moet je wel tijdens de klachten ermee naar de dokter zijn gegaan, natuurlijk. Achteraf kunnen ze het niet zeker weten. Wat ik maar wil zeggen, je weet het alleen zeker van die dingen, waarvoor je getest wordt. Je moet dus wel vragen wat er nou getest wordt, want andere ziektes kan je dus nog steeds hebben zonder dat je het weet!

Ik lees weleens van mensen die bang zijn om te gaan testen, want "wat nou als ik wat heb?" Die mensen kunnen me echt heel boos maken. Als je wat hebt kan je er alleen maar achterkomen door te testen, en dan kan je er wat aan doen. Het wordt niet "officieel" als je gaat testen, dat is alléén maar kijken hoe het nou is met je. En je hoeft niet bang te zijn, want op een prikje na doet het geen pijn. Je hoeft je zelfs geen zorgen te maken over hoe ze naar je zullen kijken, want al die dokters zijn heel professioneel tegen je, en je bent ècht niet de eerste die ze zien. Niemand komt het te weten. Je moet je niet schamen dat je je laat testen, je moet je schamen dat je ongetest rondloopt en het risico maar neemt om je sekspartners met je vieze ziektes op te zadelen.

Als je in de business zit, moet je echt elke drie maanden testen, op alle grote ziektes. Dus syf, trich, gon, HIV, en chlam. Ook als je alles perfect met condooms hebt gedaan. Je weet maar nooit, de kans is klein maar het kan wel. Als je gewoon wisselende contacten hebt, hoef je nietzovaak, maar het is wel belangrijk dat je af en toe eens gaat. Ook met condooms, want je weet maar nooit. Je kan andere mensen besmetten, denk eraan.

Als je partner getrouwd is, betekent dat niet dat hij geen SOA kan hebben. Als hij kinderen heeft, betekent dat niet dat hij geen SOA kan hebben. Als hij vorige keer geen SOA had, betekent dat niet dat hij geen SOA kan hebben. Als hij een Christen is, kan hij een SOA hebben. Als hij een Moslim is, betekent dat niet dat hij geen SOA kan hebben. Als je ècht verliefd op elkaar bent, betekent dat niet dat je geen SOA kan krijgen. Als je hem al jaren kent, betekent het niet dat hij geen SOA kan hebben. Als hij een goeie baan heeft, kan hij een SOA hebben. Als hij lief en verlegen is, kan hij gewoon een SOA hebben. Als hij dure kleren aanheeft, kan hij een SOA hebben. Als hij heel netjes en schoon op zichzelf is, kan hij gewoon een SOA hebben. Als je partner maagd is, kan hij of zij prima een SOA hebben. Als je partner het altijd met condoom heeft gedaan, kan hij toch een SOA hebben. Als jullie al maanden of jaren samen zijn, kan hij een SOA hebben. Mensen gaan vreemd, ook als je het niet verwacht.

Er zijn geen groepen mensen waarbij je géén risico loopt op SOA, maar er zijn wel groepen waarbij je méér risico loopt. Dan praat ik over junks, mensen uit derde-wereldlanden, en condoomzeikerds. Denk even na, als je wil toegeven aan een vent die zeurt dat hij zonder condoom wil. Je beschermt je toch tegen mannen die er niet moeilijk over doen? De condoomzeikerds zijn váker zonder condoom bezig, en hebben dus méér risico dan die mannen!

Als je aan de pil bent, kan je nog steeds SOA krijgen. Netzoals het spiraaltje, pessarium, gelei, glijmiddel, lactacid, coca-cola-spoelingen, het bidet, en vitamine C drinken, helpt het niets tegen besmetting. Je enige bescherming is een condoom, of besluiten om het niet te doen. Dat is ook nog een mogelijkheid als je het niet vertrouwt, en die mogen ze ook weleens wat duidelijker maken op de SOA webpagina's!

De enige voorwaarde, om zeker genoeg te zijn van je zaak, is om je allebei te laten testen op àlles wat je uit wil sluiten, en eerlijk te zijn over alles wat je hebt gehad. En dan moet je monogaam zijn, of buiten de deur wèl àlles veilig doen. Als je daarop kan vertrouwen, ben je wel veilig bezig. Maar mensen belazeren elkaar makkelijk, dus je bent nooit helemaal veilig.

Honderd procent veilig kan je nooit zijn, maar je kan wel heel veel doen om jezelf te beschermen. Je moet niet bang worden, want dat is ook geen leven. Maar je moet de risico's onder ogen durven te zien. En dan kom je wel uit bij veel condooms, en veel testen. Dat is gewoon verstandig. En dan kan je heel veel plezier hebben zonder SOA's.

Nieuwsuur

De aflevering van gisteren van Nieuwsuur ging onder andere over een politieactie tegen hotelprostitutie. Voor het gemak noemen ze het maar illegale prostitutie. In werkelijkheid is het niet zo duidelijk wat er nou illegaal is aan een prostituee en een klant die elkaar in een hotel ontmoeten. Je mag het hotel niet als seksinrichting gebruiken, maar als de klant je als escort ontvangt in een kamer is er niets onwettigs.

De actie hield in dat de politie nephoeren en nepklanten naar snelweghotels stuurde, om daar te doen alsof ze hun werk daar deden. Ze deden dat om te kijken of de hotelmedwerkers de lokhoeren zouden verklikken. Dat zijn ze niet verplicht, maar er is een soort vrijwillige prostitutiebestrijding in de horeca afgesproken.

Het bleek dat de medewerkers wel wat beters te doen hadden. Dat een meisje met een buitenlands accent, in een zakenhotel, handdoeken en condooms gebruikte, had gemeld moeten worden.

Voor straf hebben ze dus de logo's van de hotels even goed in beeld gebracht, en werd er ook maar even gedaan alsof het vooral te doen was om illegále prostitutie, en de link naar mensenhandel werd natuurlijk ook even gesuggereerd. De politie heeft niets beters te doen, kennelijk.

Dit is nieuwsuur dat zich laat gebruiken om de hotels maar even onder druk te zetten nog meer mee te doen met de heksenjacht. Dit is de politie die hun krachten inzetten om een niet bestaand probleem op te kloppen. En dit is weer wat meer de prostitutie wegdrukken naar steeds grijzere plekken.

Mijn agenda

Soms heb je van die dingen die echt niet lopen zoals je ze zelf zou hebben gepland. Dan heb je echt het gevoel dat een agenda bijhouden niet eens helpt. Van mezelf ben ik helemaal niet zo georganiseerd, als het aan mij lag deed ik dingen meteen als ik eraan dacht, maar door mijn werk ben ik wel heel goed gepland geworden. Dan is het extra vervelemnd als andere mensen er helemaal geen rekening mee houden, want ik heb er zelf al genoeg moeite mee.

Dan heb ik het niet eens over klanten die niet op tijd kunnen zijn. Ik heb meestal wel genoeg tijd tussen mijn klantjes ingepland om een klein beetje uit te kunnen stellen. Maar als ze erg veel telaat komen, dan kan ik niet doen alsof er niets gebeurd is. Mijn volgende klant komt wèl op tijd. Daar moeten ze dan maar mee omgaan. Als ze het erg bont hebben gemaakt, stuur ik ze gewoon weg omdat er niet genoeg tijd over is om een goeie wip te maken.

Er zijn zelfs mannen, die na een keertje een afspraak, denken dat ze op elk moment dat ze zin hebben, even langs kunnen komen. Dan verstoren ze mijn werk met een andere klant soms, en ik maak altijd heel duidelijk dat ik alléén op afspraak werk. Helaas zijn sommige van die mannen hardleers, en begrijpen ze nóg niet dat ze verkeerd bezig zijn. Die hoef ik niet meer terug te zien, dat is me het gedoe niet waard.

Een ander probleem is mannen die denken dat alles maar te verzetten is. Ze maken een afspraak, verzetten hem dan, verzetten hem weer, of zeggen af, of willen opeens tóch hun eerste afspraak door laten gaan. Dat levert voor mij altijd een heleboel gehussel op, en als zo'n man dan gaat zeuren dat hij het zo druk heeft, dan weet ik echt niet waarom hij denkt dat het voor mij dan makkelijker zou zijn.

Het ligt er misschien een beetje aan, dat ik de klanten probeer te laten zien dat ik veel minder hard werk dan dat ik doe. Ik hang een beetje de gelegenheidsdame uit, ook al draai ik nu soms drieëndertig uur per week. Voor een klant is het een gestolen uurtje, maar dat is bij mij dus spitstijden tijdens de ochtend, het lunchuurtje, en om vier uur 's middags. De klanten denken dat ik dan juist vrij ben.

Je hebt dan ook nog dingetjes waardoor je opeens dagen af moet zeggen, bijvoorbeeld medische dingen of de auto die wat heeft. Je zit dan vast aan afspraken, en daar moeten je afspraken met klanten voor verzet worden. Die kan je niet weer aan het einde vand de rij zetten, dus dan offer je maar je tijden op die je voor rust zou gebruiken. Dat is heel gestrest werken, dus ik doe dat liever niet.

Ik hou mijn agenda bij op de computer, want dat vind ik handig. Met al dat verzetten kan je beter in Outlook werken, dan dat je op papier telkens moet stuffen. Maar als ik in de supermarkt word gebeld, en ik maak daar een afspraak, dan heb ik mijn agenda niet bij me. Ik doe het dan gewoon zoals ik het onthou, en dat gaat weleens mis. Dan heb ik een dubbele afspraak, en die moet dan weer netjes gemaakt worden.

Dat was bij de clubs tenminste nooit een probleem, het was aanloop of ze hadden voor je gebeld. Ik hoefde nooit maar één afspraak te onthouden. Bovendien gaf ik er toen niets om als ik een klant liet zitten, voor hem tien andere dacht ik. Dat vind ik nu niet zo netjes meer. Bovendien is het niet goed voor de business. Mijn klanten nu kunnen erop rekenen dat ik er professioneel mee ben.

Vreemd genoeg vinden sommige mannen het maar wat leuk als je moeilijk te boeken bent. Die gaan dan heel erg hun best doen om te laten zien dat ze flexibel zijn. Leuk natuurlijk, maar het zijn er nietzoveel, en dat is niet echt een manier om met je gemiddelde klant om te gaan. Als het zo gebeurt is het mazzel. Ik denk dat ze het een soort van exclusiviteit vinden, dat je hard moet werken om een date met me te krijgen.

Ik kan me echt heel erg irriteren aan van die leveranciers en reparatiemannen die willen dat je de hele dag thuiszit voor een werkje van tien minuten. Jij moet er zijn om open te doen, en ze kunnen je alleen vertellen dat ze in de ochtend van die en die dag komen. En dan krijg je om vijf uur 's middags die dag een telefoontje dat alles is uitgelopen, en dat het de volgende ochtend moest worden. Dan word ik wel gallisch.

De ergste was een paar jaar geleden. Ik had een brief gekregen van de VVE, dat er werkzaamheden aan mijn werkflatje moesten gebeuren, en dat dat op donderdag zou gebeuren. Ik heb dus met een diepe zucht mijn klantjes van donderdag verzet, en vooral op woensdag en vrijdag erbij gepropt. De meeste klantjes zijn daar leuk over, maar sommige mannen kunnen echt erg zeiken over zoiets.

Op dinsdag kreeg ik een brief van het onderhoudsbedrijf, dat ze bij mij niet op donderdag, maar op woensdagochtend zouden komen. Ik heb nog gebeld om te zeggen dat dat heel slecht uitkwam, maar ze konden het water er niet voor mij apart om stilleggen, dus ik moest me maar aanpassen. Ik heb dus verzet wat ik kon, en de andere maar afgezegd. Ik was dus al niet zo blij toen de monteur bij me kwam op woensdag.

Ik had al het meeste van de ochtend zitten koffiedrinken, zonder iets omhanden. Toen hij eindelijk kwam, was hij ook nog uren bezig met werken, want het was bij mijn flatje allemaal verbouwd. Daarom moest hij achter de muren gaan trekken en breken om bij de goeie dingen te komen. Gelukkig beloofde hij wel om het allemaal weer netjes achter te laten. Hij was dus meer dan twee uur bezig, en ik stond er een beetje bij te wachten.

Mijn werkflatje ziet er niet hoerig uit. Het is een beetje kaal voor een huis waar je wóónt, maar alles is er. Er zijn geen rare dingen aan, het is gewoon een flatje. Ik was ook gewoon gekleed, dus hij had helemaal niet door dat dit mijn peesflatje was. Dat wou ik ook niet, want hij gaat alle andere flatjes ook door, en wie weet wat hij wel niet vertelt. Dat wil ik helemaal niet.

Toen was er het toppunt van slechte timing, want tóén kreeg ik natuurlijk een WTP. De ambtenaren kwamen gelukkig zonder politie, maar ze waren wel meteen aan het eisen om dingen te zien en rond te kijken. Ze hoorden de monteur, en ze stelden me meteen vragen of hij een klant was. Maar de monteur hoorde ook hen, en die kwam aan mij vragen of ik lastiggevallen werd. Hij vond het geen doen zoals ze tegen me deden.

Ik heb ze geprobeerd uit mekaar te houden. Maar dat ging mis toen één van de ambtenaren aan me vroeg of hij mijn pooier was. Die monteur keek héél vreemd. Daarna heb ik hem teruggestuurd de badkamer in, en heb ik al mijn papieren tevoorschijn gehaald, want dat vinden ze altijd interessanter dan aan mijn zeepjes zitten en naar de datum van dingen in mijn ijskast kijken.

Daar stonden voor die woensdag en donderdag dus een heleboel doorgehaalde afspraken, en zij vonden dat heel verwarrend. Ik snapte niet dat ze daar zo op doorgingen, en ik was ook afgeleid omdat ik me zorgen maakte over de monteur. Ik heb ze mijn geldmannetje aan de telefoon gegeven, maar die wou na tien tellen óók met mij praten om te vragen wat er nou was. Alles kwam tegelijk, en ik irriteerde me rot!

De monteur ging eerder weg dan de ambtenaren, en hij heeft alleen even snel gegroet. Ik weet niet wat hij er verder van dacht, hij heeft alleen maar zijn werk netjes gedaan. De ambtenaren deden even flink moeilijk en gingen toen ook weg. Ze waren erg wantrouwig, maar dat zijn ze zovaak. Ik bleef achter in mijn flatje, dat leeg en nogal stinkerig was. Ik ging even fijn luchten, en toen maar naar huis.

Ik heb me nog lang zorgen gemaakt over dat die monteur wat doorgeroddeld had, maar ik heb geen piepje gehoord over wat hij heeft gezien, dus ik denk dat hij er zijn mond wel over gehouden heeft. Het is nu jaren geleden, dus hij weet vast niet meer wat mijn nummer is, dus nu kan ik het wel veilig vertellen, denk ik. Hoe chaotisch ik ook ben, ik moet mijn agenda echt goed in de hand hebben.

Patricia Perquin - Achter het raam op de Wallen

Na een serie artikelen in het Parool had Patricia Perquin een boek geschreven, Achter het raam op de Wallen. Ik had haar in het Parool wel gevolgd, maar ik dacht dat ze waarschijnlijk flink geredigeerd was door de krant. Dat ze daarom een eigen boek uitbracht, zoals ik ook liever mijn blogje zèlf schrijf, dan dat ik met een krant samen moet werken.

De serie artikelen in het Parool hadden al flink wat dingen waar ik mijn wenkbrauwen van fronste, zoals dat de Geleenstraat in Den Haag erg vies was. Ik ben daar ook wel geweest, maar daar was het juist schoner dan ik aan de Wallen had meegemaakt. En die bonk-bedden daar zak je echt niet doorheen. Maar ik moet maar niet aan al die details gaan beginnen, want voor je het weet wordt het weer zo'n lang verhaal.

Ik heb het boekje gekocht, want ik was wel nieuwsgierig. Ik kreeg namelijk de hele tijd gemengde gevoelens van die artikelen. Ze wist wel wat er speelde, maar het las de héle tijd alsof iemand het enorm had opgeklopt. Maar dat blijkt ze zelf te hebben gedaan.

Het boekje is niet geloofwaardig. Maar er zit wel wat onder waardoor ik wel denk dat ze echt het werk gedaan heeft. Kijk, al die rare verhalen die ze erbij haalt, die geloof ik dus niet. Ik heb zelf ook in die buurt gewerkt, en ik weet wel waar ze vandaan komen. Dat zijn urban legends.

We krijgen het doorgeroddeld dat er een klant was die bijvoorbeeld je klit opeens afsnijdt tijdens de beurt. Dat is dan een vriendin van iemand overkomen. Als je die iemand vraagt naar haar vriendin, dan blijkt het niet die vriendin te zijn overkomen, maar de vriendin van die vriendin. Als je dan nog eens navraagt, is het een vriendin van die vriendin van die vriendin overkomen in Spanje, en dan kan je niet verder navragen. Snap je wel? En dat soort verhalen staan in het boekje.

Verder is ze een ninja die vuistslagen met deuren kan afweren. Ik ben ook weleens geslagen, je ziet dat al niet eens aankomen om met je handen af te weren. Iedereen op de Wallen waar ze mee te maken krijgt, doorspekt zijn taal met scheldwoorden aan haar adres. Ik ken de types wel waar ze over praat, en ze zijn wel volks, maar nooit zo bot en gemeen als ze beschrijft.

Er overkomt haar kennelijk ook heel veel geweld. In de prostitutie moet je daar meer mee omgaan dan daarbuiten, maar ècht nietzoveel als zij schrijft. En weer is het zo ongeloofwaardig. Toen ze gewurgd werd, kon ze nog net hulp krijgen doordat ze zwakjes met haar voet kon bonken. Kan je het voorstellen, dat er mensen in een peeskamer binnenvallen omdat ze verdacht gebònk horen!

Klap op de vuurpijl, zij zegt dat ze nog maar de light-versie had meegemaakt. Het moet allemaal nog maar een stapje erger worden gemaakt. Ze klinkt gretig, en niet alleen maar met wat ze schrijft, maar vooral hóé ze schrijft, om het zo dramatisch mogelijk te brengen. Ze klinkt als zo'n roddeltante die de hele tijd "kííííííínd!" roept bij een sterk verhaal.

De hulpverlening brandt ze ook af. Ze zoekt P&G292 uit om over uitstappen te praten, terwijl je weet dat je daar vooral voor de medische zorg moet zijn. Die mensen zijn goud waard. Ook het PIC brandt ze af, terwijl Mariska nou juist een goeie voorvechtster van onze rechten is. Kennelijk had ze Patricia zelf moeten gaan opzoeken, om haar mening te vragen. Ze is dus lekker dwars. En zelfs dan nòg krijgt ze wat ze wil, maar vindt ze het niet genoeg.

Ze weet kennelijk ook niet dat je nooit moet liegen tegen politie. De politie stelt haast nooit vragen waar ze niet toch al van weten hoe het zit. Maar zogenaamd weet ze ze slim te misleiden. Alsof de politie het wat kan schelen dat je vijfentwintig dagen per maand werkt.

En ze had bonje met andere meisjes. Volgens wat ze schrijft, omdat ze teveel klanten wegkaapte. Na het lezen van het boekje vind ik dat héél moeilijk te geloven. Met die houding ben je daar niet goed genoeg voor. Maar met die houding krijg je wel dat je met de nek wordt aangekeken omdat je een vervelend buurtje bent.

Als je gewoon een geil boekje wil maken dat met al die sensatie leuk verkoopt, dan kan ik het nog wel verkroppen. Maar zij zegt dus dat ze probeert om een realistisch beeld te zetten tegenover het romantische idee wat mensen bij de Wallen hebben. Na al die narigheid die dag in dag uit in de media over ons wordt uitgestort.

Zogenaamd heeft ze een warm hart voor haar ex-collega's, maar dan krijg je de lijst te zien met dingen die ze wil dat de overheid gaat doen. Daar staan wat open deuren in, maar ook:

Laat prostituees een ondernemingsplan schrijven en eis een bewijs dat ze een boekhouding kunnen bijhouden voordat ze zich inschrijven als zzp'er bij de Kamer van Koophandel. Als steeds vergelijkbare ondernemingsplannen opduiken, vat dat dan op als een signaal van uitbuiting.

Dat is zo'n onzin ook. Heel veel ZZP'ers beginnen met een standaard ondernemingsplannetje. Vooral bij iets simpels, wat de prostitutie toch is, heb je geen groot plan nodig. Het is helemaal geen signaal van uitbuiting. Wat een nutteloze stap.

Leg huisbezoeken af in Nederland voordat ze een vergunning krijgen om te werken. Laat het niet bij het (in de toekomst verplichte) informatiegesprek dat nodig is voor registratie als prostituee.

Een praatje is nog niet genoeg, nou, dan doen we nog een praatje. Houdt het nooit op?

Controleer de bedrijfsvoering van de vrouwen. Halen ze zelf de condooms en andere middelen, doen ze de boekhouding zelf, weten ze welke bedragen ze binnenkrijgen, welke belasting ze afdragen, welke adressen en telefoonnummers voor hen belangrijk zijn?

Meer controles, en wat maakt het uit waar je condooms vandaan komen? Ik doe mijn boekhouding ook niet zelf, ik geef alleen wat gegevens door. Ben ik dan niet goed genoeg om hoer te zijn?

Licht klanten veel actiever in over wat de werkelijkheid is van het sekswerk, zodat ze zelf veel actiever signalen doorgeven en zichzelf twee keer bedenken voor ze bij vrouwen binnenstappen met blauwe plekken, of tatoeages met initialen. Maak de meldnummers van mogelijke mensenhandel veel bekender.

De klanten verder hersenspoelen over dingen die er niet zijn, is alleen maar schadelijk. Ik heb genoeg blauwe plekken na een avondje stappen, of een middag squash. En ik hou niet van tatoo's, maar dat is zelden een teken. Iedereen weet 112 te vinden. Die stemmingmakerij zorgt alleen maar voor meer heksenjagen, door paniekerige klanten die alles een teken gaan vinden van mensenhandel.

Zorg voor vertalingen van 'Achter het raam op de Wallen' en andere boeken over prostitutie en mensenhandel die een eerlijk verhaal vertellen. Zo worden potentiële prostituees goed voorgelicht over de harde werkelijkheid, waar ze dan nog steeds voor kunnen kiezen, maar dan wel goed geïnformeerd én vrijwillig.

Schatje, als je een eerlijk verhaal wil uitdelen moet je echt niet jouw boek gaan vertalen. Goeie informatie is belangrijk, maar die schrijf jij niet. De basisinformatie kan je op zóveel plaatsen vinden, en ik schrijf zelf ook nog wel tips...

En om werkomstandigheden te verbeteren:
Een uniforme prijs voor kamerhuur in raambordelen, en huur op basis van een schriftelijk weekcontract.

De marktwerking in de ramen heeft door de overheidsaanpak de huren heel hoog gemaakt. De vrouwen gaan dus gebukt onder kunstmatig hoge prijzen. Als je de prijzen gaat vaststellen, kan dat eerlijker zijn. Maar het kan ook juist verkeerd uitpakken.

Betaling per bankrekening (en niet cash), wat het probleem oplost dat exploitanten geen bonnen geven voor alle gewerkte dagen.

Werd jij door de klanten niet ook in cash betaald? Ik betaal graag zoveel mogelijk in cash, want dat is hoe het binnenkomt. Bovendien, als ze weten dat je een hoer bent, krijg je niet zomaar een bankrekening.

Regels bij ziekte, ongesteldheid of vakantie, bijvoorbeeld over invallers op de kamer. Behoud van het recht op terugkeer op een kamer bij tijdelijke afwezigheid. Nu durven veel prostituees niet afwezig te zijn uit angst hun raam kwijt te raken.

De ramen zijn schaars. Als je als wispelturig meisje een raam bezet houdt omdat je niet weet waar je mee bezig bent, is dat erg naar voor mensen die wel willen werken. Dit is dus ook geen goed idee.

Maximeer openingstijden, bijvoorbeeld van 10.00 tot 02.00 uur in twee shifts en maximaal één shift per dag per prostituee, en doe dat landelijk. Dat laatste voorkomt dat prostituees van de ene stad naar de andere stad worden gebracht om daar nog een paar extra uren te werken.

Als het meisje lang wil werken, laat haar dan gewoon. Als ze wordt gedwongen, dan is dat al illegaal. Wat draagt dit nou weer bij?

Registratie van prostituees per shift bij een landelijk registratiepunt, vergelijkbaar met hotelregistratie van gasten, zodat nagegaan kan worden of prostituees meerdere shifts (moeten) werken en duidelijk is wat hun huurtijden zijn (die ze kunnen aftrekken van de belastingen).

Meer registratie lost niets op.

Een veel betere inrichting van de kamers. Belangrijke punten: betere stoelen (Arbowet!), goed bereikbare noodknoppen in iedere hoek van de peeskamer, voor iedere klant een nieuwe handdoek om op het bed te leggen, een goede keuken per pand, aparte heren- en damestoiletten, en veel betere klimaatregeling (de kamers zijn nu ijskoud in de winter en smoorheet in de zomer.

Gescheiden toiletten, kom nou. Een toilet is goed genoeg. Als je een andere stoel wil, kan je zelf er één meenemen, dat deed ik ook weleens. Handdoeken kan je ook zelf regelen, als je niet tevreden bent. Keukentjes zijn er vaak wel, en anders ga je buurten. En te koud heb ik nog niet meegemaakt op de Wallen. Warmte, daar doe je niets aan in die oude panden.

Kluisjes om telefoons, persoonlijke papieren en inkomsten in op te kunnen bergen.

Die zijn er al. Als je dingen hebt die niet in je kluisje passen, kan je ze toch gewoon in het kantoortje kwijt, dan wordt er ook wel op gepast.

Harde sancties bij overtreding van regels door exploitanten, met name sluiting van panden.

Hier gaat ze echt de mist in. De schaarste van werkplekken zo vergroten, dat heeft voor de meisjes helemaal geen nut. Dat is alleen om de prostitutie weg te pesten. En is dat misschien de reden van Patricia haar verhalen? Ze zet alles wel in een héél kwaad daglicht.

Regel financiële voorzieningen voor zelfstandig werkende prostituees beter, zoals een ziektekostenverzekering, eventueel polissen voor arbeidsongeschiktheid en mogelijkheden voor een hypotheek. Maak meer kosten aftrekbaar van de belastingen, met name werkkleding, maar ook mogelijk borstvergrotingen.

Het is genoeg als we eens níét apart behandeld zouden worden. Als we beoordeeld werden met dezelfde regels als iedere andere ondernemer, was het goed geregeld.

De indruk die ze bij me achterlaat, is dat ze een opgeklopt boekje heeft geschreven. Als ik alle onzin eruit laat, dan zie ik een psychisch labiele vrouw, die niet goed met zichzelf om kan gaan, en er graag een drama van maakt. Ze mokt over iedereen anders, en zelf wentelt ze veel af vind ik. Ze geeft http://www.blogger.com/img/blank.gifer niets om dat ze de dingen verkeerd weergeeft, want het is nooit genoeg om te benadrukken hoe èrg haar leven is geweest. Ze wil gezien worden als een overleefster, die in verschrikkelijke omstandigheden haar waardigheid heeft bewaard. Ze spuugt op de prostitutie waarin ze zich niet kon overeindhouden.

Maar ik zie haar als een broodsnol, die er nooit aan had moeten beginnen. Want als je snauwen geeft naar meiden die het wel leuk vinden, dat die zichzelf voor de gek houden, dan mag je van mij best even op je nummer worden gezet.

EDIT: Ik heb een opvolger van dit stukje hier geschreven.

Fantasie 2

In Augustus schreef ik een stukje waarin ik twee van mijn seksuele fantasietjes opschreef. Ik begrijp best dat mensen graag willen weten waar ik nou over fantaseer, want het is natuurlijk gewoon erotica. Maar aan de andere kant denk ik ook dat het wel leerzaam is, omdat ik heb gemerkt dat het werk wel mijn fantasie heeft beïnvloed. Het vorige stukje vond ik ook best leuk om te schrijven, ook al had ik wel zo mijn twijfels, vanwege de amateurpsychologen die dit natuurlijk oplikken.

Ik vind het trouwens wel intiem om mijn fantasieën bloot te geven. Ik schaam me er niet voor, maar het is iets van vanbinnen bij mij. Ik schaam me voor heel erg weinig meer, maar dit is dus een beetje een uitzondering. Misschien komt dat wel omdat fantasietjes iets zijn waar je niet voor kiest om zo te doen, maar die diep uit jezelf komen. Ik denk dat iedereen weleens verrast is door haar eigen fantasie.

Weer twee fantasietjes, netzoals vorige keer. De eerste is er eentje die ik weleens tijdens het wippen gebruik. Hij is lekker simpel, want een hele verhaallijn werkt toch niet als je aan het rampetampen bent. Wat ik me voorstel, is dat ik aan het seksen ben met een oude, maar fitte man. Ik heb seksueel best een zwak voor oude mannen. Niet omdat ze anders doen, want in mijn fantasie gedraagt hij zich niet oud.

Een oude man die zich als een ouwe zak gedraagt, vind ik niet geil. Als hij zeurderig of te voorzichtig is, heb ik er niets mee. Een oudere vent die zich als een tiener gedraagt vind ik óók niets, hij moet wel zijn waardigheid houden. Een oude man die zich gewoon, volwassen gedraagt, vind ik erg aantrekkelijk. Ik kan niet echt uitleggen waarom. Het is iets wat zo gekomen is met de tijd.

Fitte oude mannen, die heb je nietzoveel. Als ik er toevallig eentje tegenkom glij ik weg, maar het is nietzovaak. Bovendien heeft in mijn fantasie de man geen oudemannenlucht. Dat vind ik namelijk wel een turn-off. In mijn fantasie ruiken ze vitaal, maar in de werkelijkheid kan je dat echt moeilijk vinden. Ik begrijp het nietzogoed, want de andere tekenen van het ouder worden vind ik juist aantrekkelijk. Die rimpels, het dunne grijze haar, de vergrauwde teint, zelfs de pigmentplekjes, het heeft wel wat vind ik. Als de vent maar goed gespierd is, want veelteveel oude mannen hebben geen spierkracht meer.

Ik fantaseer dan hoe mijn partner eruit zal zien als hij oud is, en verweerd. Sommige ouwe zeevissers zijn prachtig verweerd, heerlijk vind ik die om naar te kijken. Die groeven in hun kop, met die schitterende ogen uit die dikke, leerachtige oogleden, ik word er meteen nat van. De handen van mensen die ermee werken zijn ook een turn-on. Ik hou wel van sterke eelthanden. Dat stel ik me allemaal bij mijn partner voor, als hij er tenminste het soort man voor is.

De tweede fantasie is meer iets voor bij het masturberen, en hij is wat ingewikkelder. Eigenlijk is het een hele uitdaging om hem realistisch genoeg te maken dat hij spannend blijft. Ik varieer veel met de details, en ik hoop dat ik ooit de goeie vorm ervan zal vinden. Maar het is eigenlijk ook al leuk om er telkens mee te spelen op een nieuwe manier. Deze fantasie heeft zoveel dingen die anders kunnen, dat hij eigenlijk nooit vervelend wordt.

Hij gaat er in het kort over, dat twee mannen vechten, en dat wie wint seks met me gaat hebben. Soms is het een uitdaging van mij, soms is het iets waar ik niets over te zeggen heb, maar die twee mannen gaan op de vuist om me te mogen nemen. De details van het gevecht zijn niet belangrijk, eigenlijk haat ik geweld, maar er wint er één, met moeite. De andere is dan inelkaar geslagen. Dan komt de winnaar naar me toe, en dat kan ook weer op allemaal manieren, maar hij néémt me. Dat is er altijd.

De winnaar neemt me bruut, en na onze vurige seks valt hij in slaap. Soms gaat de fantasie dan nog door, dan sluip ik de ruimte uit, en zoek ik de andere man op, die nog steeds kreunend op de grond ligt. Die verzorg ik dan, ik was en verbind hem, en mijn tedere verzorging wordt steeds meer een verkenning van zijn lichaam, totdat ik hem teder berijd. Daarna kus ik hem als afscheid, en kruip ik weer ongemerkt naast de winnaar in bed.

Er zijn zoveel variaties die ik gebruik, ik zal er een paar opnoemen. Soms ben ik met een niet zo sterk vriendje ruzie aan het maken, en via een beetje belachelijk gesprek, wil ik van hem dat hij laat zien hoe moedig hij is door het op te nemen tegen een grote man die daar ook is. Soms is het op een soort feest, soms is het een verlaten strand, soms is het een andere tijd uit de geschiedenis. Mijn partner daagt dan de grote vent uit, maar die weigert, want die laat zich niet zomaar uitdagen.

Dan overtuig ik de grote vent door hem te vertellen, dat hij zich aan me mag vergrijpen als hij wint. Ik ben dan zogenaamd overtuigd dat mijn partner wel zal winnen. In deze uitvoering is het een hele ongelijke strijd, en verliest mijn partner heftig. Daarna zeg ik nog tegen de grote bruut dat ik het niet meende, maar het is al te laat. Hij sleurt me mee naar een plek, en daar leert hij me mijn lesje. Als hij klaar is kom ik terug, verpleeg mijn partner terwijl ik de hele tijd excuses maak, en berijd hem, gesmeerd door het zaad van de grote kerel.

In een andere versie van dezelfde fantasie ben ik op een tropisch eiland vastgebonden aan een boom door piraten, die me willen verkrachten. Maar op het laatste moment komt er een prachtige zwarte eilandbewoner met zijn volk, en zij verjagen de piraten na een felle strijd. Hij neemt me mee naar zijn hut, en ik laat hem merken hoe dankbaar ik wel niet ben! Soms moet hij daarvoor even volhouden, want hij verwacht wel wat van me voor al zijn moeite.

Of ik fantaseer dat ik een Romeins slavinnetje ben, die voor de oude baas van de villa de wijn schenkt. De man is zelf niet in seks geïnteresseerd, maar hij kijkt graag. Hij laat twee gladiatoren komen, en hij looft mij als prijs uit. De gladiatoren vechten als beesten, en er raakt er één gewond. De ander neemt mij mee naar zijn cel, en daar neemt hij me hard. Die nacht lig ik in die kouwe cel lekker warm tegen zijn grote lijf aan. De volgende dag verzorg ik dan de verliezer, die zich na het verbinden niet in kan houden, en me stevig verkracht over de tafel waar ik hem net op verbond. Ik ben een fan van Spartacus, dat snappen jullie wel.

Het komt allemaal vandaan bij iets wat ik echt heb meegemaakt. Ik had mijn krakerstijd achter de rug, en ik had een nieuw vriendje. Hij was een type die niet zo met zijn lichaam bezigwas, en hij was een beetje licht gebouwd. Ik had al een poosje wat met hem, en ik voelde me niet heel erg aangetrokken meer. Dat kwam door de slechte seks, maar ik had nog niet genoeg ervaring om dat te kunnen begrijpen.

Met dat vriendje was ik naar een concert gegaan van een bandje dat ik vroeger in mijn kraaktijd ook graag hoorde. Hij was mee omdat hij me niet alleen wou laten gaan, want mijn vriendinnen wouden niets van die muziek weten. Hij stond dus bier te drinken terwijl ik uit mijn bol ging. Ik stond opeens oog in oog met een ex uit mijn krakerstijd, een agressief mannetje waar ik me nú voor schaam. Er is wat ervaring met mannen voor nodig voordat je smaak krijgt in mannen.

De ex wou met me praten, maar op zo'n concert gaat dat niet, dus hij bleef alleen maar bij me rondhangen op de vloer, totdat we naar buiten gingen. Nu en dan probeerde hij tegen me op te wrijven, of me beet te grijpen, of me te zoenen, maar ik duwde hem telkens weg. Ik ergerde me rot aan hem, maar ik werd wel opgewonden. Maar ik was zo naïef, ik begreep niet hoe dat kon. Dus ik was vooral in de war.

Toen we buiten stonden, en mijn vriend zijn jas aan het dichtmaken was, kwam mijn ex naar me toe. Hij was helemaal opgefokt, en hij wou dat ik met hem meekwam naar het kraakpand waar hij woonde, want hij vond dat we moesten praten. Ik zei dat ik nu een vriend had, en mijn vriend zei ook iets. Mijn ex werd metéén agressief, en gaf hem een klap. Mijn vriend was meteen dubbelgevouwen, maar mijn ex sloeg hem nóg drie keer. Daarna zei hij weer dat ik mee moest komen. Ik durfde bijna geen nee te zeggen, maar ik heb toch voet bij stuk gehouden. Toen is hij boos weggehold.

Mijn vriend en ik kwamen thuis, en hij was boos op me. Ik was vooral in de war. Toen mijn vriend toen begon te zeiken, kwam het gevoel als een golf in me op, dat ik de verkeerde had gekozen voor vanavond. Dat is iets wat niet weggegaan is. Ik gebruik dit ding niet als fantasie, omdat ik mijn vriend van toen nu een slappe lul vind die niet aantrekkelijk is, en de andere is een klootzak die niets kon in bed. Die twee lulletjes doen voor mij niet wat ik nodig heb.

Ik denk dat ik de fantasie ook wel zou hebben als ik dit nooit had meegemaakt, want het voelt als iets heel dieps, en ik heb seksdromen gehad voordat dit gebeurde, die ook over vechtende mannen gingen. Ik denk alleen dat dit voor mij heel erg de vorm heeft beslist. Maar wat maakt dat uit, het is gewoon een lekkere fantasie.

Als dit ook goed wordt ontvangen, kom ik volgende keer misschien met wat vreemdere fantasietjes. Ik bedoel niet volgende week, dus.

Nog een filmpje

Vorige week heb ik jullie overspoeld met koppelingen naar andere sites, in mijn politieke stukje. Dat eindigde op een positieve noot, dat ze nu toch wel te ver zijn gegaan. En dat rechters nog steeds een hindernis zijn voor de heksenjacht.

Intussen is er op het Zandpad in Utrecht ook een soort razzia geweest, maar daarbij zijn de meisjes niet afgevoerd schijnt. De actie was om de veiligheid van de meisjes te verbeteren. Maar dan door belastingschulden van de klanten op te sporen. De resultaten zijn zoals altijd hetzelfde.

Maar er is ook echt slecht nieuws. Ik ben niet de enige die ziet dat de heksenjacht doodloopt bij de rechters. Dus ze gaan de rechters heropvoeden. Straks worden mensenhandelzaken alleen nog maar gedaan door rechters die geselecteerd en opgevoed zijn om netjes mee te gaan met de heksenjacht. Dat is ook wel nodig vanwege de slappe argumenten waarmee ze de razzia's willen verantwoorden.

Nu dan maar iets wat lichter te verteren is. Wel in het Engels!



Ergens aan het eind vertelt de oude wijkagent dat een boel meiden het niet leuk vinden daar, maar dat ga ik hem niet kwalijk nemen. Ik heb zelf ook wel mijn gal tegen Joep gespuugd, en hij had er talent voor om alles los te krijgen. Als je zo werkt, krijg je vanzelf denk ik wel een donkere blik op het werk door alles wat je hoort. Hij is ook nooit echt overtuigd geweest dat het echt beter ging na de jaren negentig, toen er heel veel misging. Maar Joep was er wèl voor je, en zonder hem was het minder mooi geweest op de Wallen.

Maandag schrijf ik wel weer een blij stukje.

Opruimen

De lente komt, en als het lente is, krijg ik de lentekriebels. Niet sekskriebels, maar opruimwoede! Alles moet onder handen worden genomen. Mijn huis heeft de hele winter langzaam kunnen veranderen in een beestenbende, omdat ik at in bed, en me in een dekbed inpakte op de bank, maar nu komt de zon weer binnen, en dan kan ik daar niet meer tegen. Alles moet weer licht en luchtig, en ik heb dus dagen vrij genomen om op te kunnen ruimen.

Dat betekent wel planning, dus ik liep al dagen rond met het opruim-gevoel voordat ik ook echt een dag ervoor had. Het bouwt op, en je gaat steeds meer plannetjes maken. En omdat ik veel in mijn werkflatje was, heb ik daar al flink mijn opruimwoede botgevierd. En dat was wel wat meer dan alleen maar stofzuigen. Ik heb mijn keukenkastjes schoongemaakt, mijn ijskast, ik heb de oude Senseo weggedaan en een nieuwe, mooie Nespresso gekocht. De badkamer moest ook in het nieuw, dus ik heb al die flessen met aangekoekte shampoo weggegooid, ook al zijn ze niet leeg, want ik kon er ècht niet meer tegenaankijken. Daarna heb ik meteen maar een nieuw gordijn gekocht voor het raampje, want dat was helemaal groezelig.

Het werd ook tijd voor weer een nieuw matras, want die gaan maar een jaartje mee, en deze was niet lekker meer. Bij mijn peeskamertje heb ik bij de grote schoonmaak 11 condooms gevonden achter kastjes, tegen de onderkant van het bed geplakt, op de TV, overal! Ik ben blij dat die weer weg zijn. De gordijnen zijn geklopt, het plafond is geborsteld, de lampen zijn gestoft, de afzuigkap heb ik uit elkaar gehad en schoongeboend. De ramen gelapt, alles wat ik tussendoor even kon doen!

Maar toen ik thuis tijd had, heb ik me een beetje verkeken. Één van de dingen die ik had bedacht dat ik thuis wel wou, is een nieuwe TV. Ik heb een hele ouwe Sony, zo'n dikke ouwe TV, en dat kan écht niet meer. Hij is technisch nog wel goed, maar zo'n ouderwets lelijk ding wil ik gewoon niet meer in mijn huis als ik een mooie platte kan hebben. Ik voel me dan altijd wel een beetje schuldig dat ik iets wegdoe wat nog werkt, maar de nieuwe zijn echt veel mooier in mijn interieur.

Ik had N uitgenodigd om naar mijn huisje te komen kijken, want zij studeert voor binnenshuisarchitect, en ik was wel nieuwsgierig om te zien wat zij voor ideeën had over mijn huisje. Ik had wel een béétje opgeruimd, zodat ze niet tegen een vuile boel aan zou kijken, maar mijn huis was nog steeds wel een boeltje. Ik wou niet alles weer overhoop gaan halen om dingen te veranderen, als ik eerst zoveel werk heb gedaan om het aan de kant te krijgen!

We hebben het eerst over de kleuren gehad. Ik heb mijn huisje een beetje koel gekleurd, met blauwe en grijze tinten, met groen als tegentoon. Ik vind dat heel rustig, want mijn werkflatje is juist met warme kleuren ingericht. Je moet niet aan zo'n scharlaken hoerentent denken, maar ik heb wel meer terracotta en roomkleuren gebruikt dan thuis. N wil zelf niet graag aan de pastels en mengkleuren, die is meer bezig met geborsteld metaal en primaire kleuren. Ik vind dat opvallend ouderwets van haar.

Ze haalde ook haar neus op voor mijn Bruynzeelkeuken. De expressie die ik in mijn keuken heb gelegd is niet zo groot, en design is daar ook niet echt te vinden, maar ik ben ook niet zo'n keukenprinses. Het meeste komt uit mijn magnetron. Ik heb wel een hele dure messenset van Sabatier, maar die gebruik ik eigenlijk vooral om koffiepads mee uit de verpakking te krijgen. N wil juist voor tienduizenden euro's investeren in een designkeuken, en dan de muur naar de woonkamer weghalen.

Ik werd er een beetje kriegel van, dat zij alles wou veranderen waar ik niet zo mee bezig was, en dat ze mijn ideetjes niet zo belangrijk vond. Bovendien ben ik niet van geld gemaakt, en zij wil alles van het duurste design maken. Dat hoef tvoor mij gewoon echt niet. Ik vind dingen van de Ikea of de Bijenkorf vaak netzoleuk als iets uit een dure designwinkel. N haalt daar echt haar neus voor op, die vindt dat belangrijk.

Voor haar is het niet alleen maar belangrijk dat er een bekende naam op staat, maar ook dat die namen bij elkaar passen. Die legt dan uit dat ze mijn keuken met oppervlaktes van die en die wil laten neerzetten, en dan apparaten van merk zus en zo, en ik weet dan echt niet wat ik me ervan moet voorstellen. Dus toen zijn we maar gaan shoppen samen, zodat ik kon zien over wat voor spullen ze het had.

Ik ben als een kind in een snoepwinkel in zo'n woonboulevard. In de Ikea heb je toch wel veel dingen die er een beetje goedkoop uitzien, maar in zo'n woonboulevard heb je echt stijl. De dingen die N geweldig vond, vond ik erg duur en niet erg mooi, maar ik heb wel andere dingen gezien waar ik echt enthousiast van werd. Er waren wat Indonesische invloeden in sommige winkels, en ik heb altijd wat met Indo gehad. Een vriendinnetje op school was Indo, en ik was altijd gek op de wierookgeur en de organische aspecten van de meubels.

Toen we weer bij mij thuis waren, ging N wat schetsen maken van wat we hadden bedacht, maar er was nietzoveel waar we het ècht over eens waren. Het enige wat we allebei wel vonden was dat die TV ècht niet meer kon. Omdat die toch in de weg stond voor het meten gingen we hem maar op de stoep zetten. Dat was niet eens omdat het nou zo nuttig was, want de mannen die de nieuwe komen leveren nemen de oude echt wel mee. Maar dan hadden we wat echts gedaan. Dus we gingen hem optillen, N aan de ene kant, en ik aan de andere kant.

We hadden het snoer wel losgemaakt, maar we hadden er geen rekening mee gehouden dat hij met een snoer aan de UPC-doos vastzit. Toen we hem optilden, kwamen we erachter dat hij loodzwaar was, dus we hadden hem al bijna niet meer, en toen schrok N van die UPC-doos die van de TVtafel viel. Toen heeft ze haar kant laten vallen, en ik ging door mijn rug. Die TV kwam met een hele harde bons op de vloer terecht, en ik kon niet meer overeind komen.

N wou de ambulance bellen, maar ik vond dat onzin. Ik kroop in bed, want ik kon niet meer zitten of staan. Zij heeft nog koffie voor me gemaakt, maar toen moest ze ook weer weg. Ik heb twee dagen alleen maar moeilijk kunnen bewegen, en ik had de hele tijd rugpijn. Toen ik weer aan het werk moest, was dat best zwaar, en het is nog steeds niet helemaal over. Maar ik heb dus niets op kunnen ruimen, mijn huis is een zwijnenstal.

Het ergste is, de TV doet het nog. Het kijkt alleen rot nou dat hij op de vloer staat.