Als zelfstandige prostituee ben je zogenaamd eigen baas. Ik werk niet voor een bureau of een bordeel, dus ik heb niemand die me verteld wat ik moet doen. Sommige mensen schrijven schrijnende verhalen over pooiers, en andere griezels, die deze business zouden runnen, maar ik zie ze niet. Sommige van die buitenlandse raamhoeren hebben wel vreemde connecties, maar dat is wel een klasse apart.
Ik heb geen baas. Ik kan doen wat ik wil, in principe. Maar in de praktijk is dat wel anders. Als je voor een baas werkt, en je bent een keertje ziek, dan kan hij de vervanging regelen. Als je op jezelf bent aangewezen, mag je aan elke klant van die dag laten weten dat het niet gaat gebeuren. Terwijl je ziek bent! En wat kunnen ze lastig zijn. Of het echt niet kan, en hij zal voorzichtig zijn, en hij kan alleen vandaag of pas weer over twee maanden. Alsof ik daar opeens beter van word.
Als je het zo bekijkt, zijn de klanten ook een soort bazen. Ze verwachten vanalles, en je moet ze tevreden houden. Dat valt meestal wel mee, maar helemaal vrij in wat je doet ben je niet, natuurlijk. Je moet toch elke ochtend uit je bed, naar je werkplek, parkeerplaats zoeken, douchen, gezicht doen, aankleden, en dan wakker en geil doen voor de eerste man die voor hij naar de bouw gaat even een nummertje komt maken.
Het ergste is mijn belastingman. Hij doet mijn geldzaken, mijn belastingen, mijn pensioen. Ik ben heel blij dat ik t zelf niet hoef te doen, maar hij is een Pietje precies. Als ik een dag te laat ben met het opsturen van mijn stortingsbon, of als ik niet bij heb gehouden hoeveel klanten er waren maar wel het geld, of omgekeerd, dan blijft hij volhouden tot ik met de cijfers over de brug kom. Hij is net een baas. Het gaat op zijn manier, of anders niet. Eens per jaar moet ik bij hem langskomen op kantoor, en geeft hij me heel veel gegevens. Allemaal cijfers die me niets zeggen. Ik was op school ook al slecht in wiskunde. Daarna wil hij weten wat mijn plannen zijn voor dat hele jaar. Ik zit dan met zweet op mijn voorhoofd wat te verzinnen, terwijl hij streng zegt dat dit soort dingen goed geregeld moeten zijn, en hij op me moet kunnen vertrouwen. Ik ben altijd blij als ik daar weer weg ben.
Ik ben eigen baas, maar er zijn genoeg dingen die ervoor zorgen dat ik toch niet vogelvrij ben.
dinsdag 17 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Wel een goede financiele man dan! Als hij alles goed zou vinden, kun je hem er maar beter snel uitgooien! Problemen met de belastingdienst wil je niet! Dat is zoveel meer gezeur!
Ja, dat heb ik eerder wel gehad. Ik doe het dus niet meer zelf!
Beste Zondares,
Vlak je concurentie als baas niet uit.
Groetjes,
Co.
Een reactie posten