Antwoord op: Als een vrouw te koop is, kan ze ook worden gestolen.

Als je de titel van dit stukje met een Belgisch accent leest, is dat niet raar. Dit is namelijk iets wat populair is geworden van Goedele Liekens. Soortgelijke dingen worden ook door andere anti-seks-aktivisten gezegd zoals Renate van der Zee of Myrthe Hilkens. Nou ja, anti-seks-aktivisten, je kan het beter alleen-seks-zoals-ik-het-goedvind-aktivisten noemen. Of gewoon anti-prostitutie-aktivisten, ookal is dat maar een klein stukje van waar ze de regels over willen beslissen.

Het argument wordt meestal helemaal niet verder uitgelegd dan dit. Het gaat erom dat als er prostitutie bestaat, dat de andere vrouwen kwetsbaar maakt voor enge foute seks, omdat mannen op het idee komen dat ze kunnen nemen wat ze van ons kunnen kopen. Alsof die mannen dat idee niet zouden hebben als er geen vrouwen aan prostitutie zouden doen. En alsof er iets aan prostitutie is dat anders is dan andere soorten seks.

Natuurlijk ben ik het er niet mee eens. Het is zo'n raar hersenspinsel dat ik niet eens zie waar ik het mee eens zou moeten zijn. Ik zie niet eens hoe ik het zou moeten volgen. Ik hoor het, en dat is alles. Het raakt kant noch wal, dat ik een dienst verleen betekent niet dat ik daarmee misdadigers op het idee breng om te verkrachten. Want dat is precies wat ze zeggen.

Mijn statisticus heeft het altijd over elementaire logica, dus die heb ik ook om wat commentaar gevraagd:

Dit is een simpele als-dan afhankelijkheid. Hij wordt gepresenteerd zonder verdere toelichting, en we moeten het maar geloven. De verbinding tussen iets te koop aanbieden en dat het vervolgens in bredere zin steelbaar(der) wordt is nergens mee onderbouwd, en makkelijk te weerleggen. Vraag maar aan je locale XTC-boer of het verbod op zijn waren hem beschermt tegen ripdeals; dat we verzekeringen kunnen kopen betekent niet dat die opeens steelbaar zijn. In de logica noemen we dit soort non-argumenten Red Herrings. Het lijkt diepzinnig, maar het is eigenlijk een loze kreet die af moet leiden van de hoofdzaak.

Ik vraag me weleens af hoe die mensen denken. Het lijkt me zo nutteloos om voor andere mensen te willen beslissen hoe ze met seks omgaan. Waarom is dat belangrijk? En waarom vinden ze dat ze zich daarmee horen te bemoeien?

Als ik met hoerenogen kijk, zie ik mensen die bang zijn voor seks. Mensen die seks in willen pakken met regeltjes van het relatiedenken, zodat seks in een kooitje van regels zit, zodat ze er wel bij kunnen, maar het niet bij hen kan. En dat moet natuurlijk voor iedereen gelden dan, want anders kan de seks van iemand anders opeens iets doen wat niet "hoort." Dus moeten ze hun regels aan iedereen verplichten.

Maar dat vind ik nog geen bevredigend antwoord. Want betaalde seks, dat kom je vanzelf nergens tegen. Dat wij er zijn zorgt juist dat mensen het niet bij Goedele of Myrthe, en zéker niet bij Renate, gaan proberen te krijgen, want die adverteren niet. En het blijft stil en discreet, waar je er geen last van hebt. Ze zouden het juist goed moeten vinden, want het houdt seksuele avances bij ze weg.

Ik snap het niet, en ergens wil ik het wel snappen. Ookal is het duidelijk niet waar. Ookal denk ik niet dat ze nogeens op kunnen dagen met iets waardoor ik het er ook maar een béétje mee eens zal zijn.

Bliksemafleider

Dit stukje is een filosofietje. Ik heb wel meer achtergrondstukjes geschreven de laatste tijd, maar daar zat toch meer in aan feiten en dingen die ik echt uitgezocht had. Dit gaat meer over mijn kijk, en het doet er nietzo toe dat veel van jullie het anders kunnen zien. Dit is gewoon even opschrijven hoe ik het voel. Wat persoonlijker dan al die uitleg waar ik de laatste maanden zo mee bezig ben geweest.

Hoeren zijn een bliksemafleider voor mensen. Heel veel mannen komen naar ons toe omdat ze spanningen hebben opgebouwd waar ze vanafwillen. Soms gaat dat om seksuele spanning, soms gaat het over frustraties, soms gaat het gewoon om eenzaamheid en acceptatie. Vooral die laatste is best vaak waar ze voor komen. Een beetje betaalde liefde en betaalde seks is voor sommige mannen genoeg om het allemaal weer even aan te kunnen.

Voor sommige mannen is het ook belangrijk omdat ze echt in de problemen komen met hun seksdrang als ze het niet kwijtkunnen. Sjaggerijnige mannen met een vrouw die het in bed niet meer wil, geven hun hele gezin een rotleven. Als ze bij een hoer terechtkunnen, is er weer vrede. Seks is belangrijk, belangrijker dan veel mensen willen zien, en je kan het eigenlijk nergens mee vervangen.

De single man krijgt geen seks, en bij seks open je je anders naar mensen. Als single mannen bij mij hun spanningen kwijtkunnen, vult dat een leegte. En dat is wel een belangrijke, want seks is belangrijk. Het kan ze ook helpen bij het vinden van een maatje. Als de seksuele spanning er een beetje minder dik opligt, is zo'n vent een stuk minder wanhopig bij het zoeken naar een date, en wanhopige mannen zijn niet aantrekkelijk.

Mannen die een behoefte hebben die ze niet zomaar kwijtkunnen, zoals een afwijking of een bijzondere fetish, raken soms heel gefrustreerd. Zelfs als ze een partner hebben. En die partner wil vaak ook liever een gewoon seksleven. Als die partner afgeilt van hun afwijking, dan komt daar óók nog de klad in. Als zo'n vent die fetish bij me kan uitleven, kan hij een gewoon seksleven met zijn partner hebben.

En die afwijkingen en fetishes zijn soms iets wat ze niet eens goed met een partner kùnnen uitleven. Sommige trieste gevallen hebben het in zich dat ze door hun strenge relatiedenken vrouwen met wie ze seks hebben niet kunnen respecteren. Dan is nette seks voor de kindertjes nog wel te overzien, maar kunnen ze het niet met hun partner, omdat dat hun relatie ondermijnt. Goed voor die mannen dat ze bij ons terechtkunnen. Zolang ze zich maar gedragen.

Dat is dan alleen nog maar bij mannen die af willen van wat hun seksuele spanning voor resultaten heeft. Want je hebt ook een hele groep mannen die een bepaalde behoefte heeft, maar die van hun dagelijkse leven afgeschermd houdt. Ze doen elke dag alsof het niet bestaat, en als de drang te sterk wordt, komen ze naar ons, leven zich uit, en laten het achter zich. Bij ons is het discreet, en wordt het door iedereen vergeten. Zo houden ze het "hygiënisch" buiten hun leven.

Dan heb je ook nog de mannen die eens ontmaagd moeten worden, of de mannen die bij de gewone vrouw niet aan de bak komen omdat ze gewoon moeten leren hoe je het doet zonder als een idioot over te komen, en de mannen die teveel reizen om lang genoeg contact te kunnen maken, of zeelui, offshorejongens, weduwnaars met jonge kinderen, terminale patiënten, en andere mannen die gewoon niet normaal aan de bak komen, maar wel een normaal seksleven moeten kunnen hebben. Wij zijn dan de bliksemafleider.

Je hebt de mannen met huwelijksproblemen. Niet eens seksuele problemen, maar gewoon dingen die ze dwarszitten. Die komen naar me toe om even op te laden. Als je problemen met je partner hebt, ga je seksueel gewoon niet los. Dat bouwt alleen maar meer spanningen op. Die mannen komen even bij mij afreageren, en kunnen er dan weer tegenaan. Soms hebben ze graag wat steun en begrip, maar meestal help je ze het beste met een harde beurt.

Sommige mannen zijn depressief, en die neuken dat van zich af. Dat noemen sommige mensen een seksverslaving. Als je seks als medicijn gebruikt, gebruik je seks namelijk niet "zoals het hoort." Ik vind dat die mensen zelf moeten beslissen wat ze ermee doen. Ik stuur ze wel altijd naar de huisarts, maar die komt ook niet verder dan pillen. En dan komen ze nog steeds, maar dan krijgen ze hem vaak niet meer omhoog.

Bij mijn klantjes maakt het me eigenlijk nietzo uit wat hun motivatie precies is. En ik probeer ook geen verschil te maken tussen de mannen die weloverwogen naar me toekomen en de kerels voor wie ik de bliksemafleider ben. Ookal heb ik liever de eerste soort, natuurlijk. Maar er is nog een andere soort mannen, die ik liever bij ons heb komen, ookal zijn ze niet zulke fijne klanten.

Dat zijn de mannen die hun impulsen niet goed onder controle hebben. Van die mannen die opeens uit de band schieten. Als die teveel spanning opbouwen, dan doen ze dingen die niemand wil. Dan heb ik het niet alleen over de types die opeens losse handjes hebben, maar ook over de mannen die met een borreltje op erg handtastelijk worden naar vrouwen toe. Het is beter als die zich een beetje kalm kunnen houden.

Op die manier voorkomen we flink wat seksueel geweld. Al die problemen pakken we als een bliksemafleider op, en voeren we stilletjes af. We verdienen er onze boterham mee, en het is de enige oplossing waar echt iedereen wat aan heeft. De meiden, de mannen, èn de vrouwen die anders geconfronteerd zouden worden met een grijpgrage oversekste figuur die het nergens kwijtkan.

Sommige klanten hebben een heel Jekyll en Hyde gedoe. Die hebben iets wat ze van zichzelf niet accepteren, en wat ze doen alsof ze niet hebben, behalve die momenten dat ze bij mij even dat van zich af komen rausen. Dat kan soms best heftig zijn. En achteraf schamen ze zich ervoor, en willen met wat ze net hebben gedaan, en met jou, niets meer temaken hebben. Dat is misschien een eigen stukje waard.

En zo zijn we de bliksemafleider voor allemaal dingen die mensen van zichzelf en elkaar niet accepteren. Het zijn dingen die ergens heenmoeten, en die je niet kan blijven opbouwen. Als die dingen niet afgevoerd zouden worden, zouden er veel gefrustreerde types rondlopen die dan heel onacceptabele dingen steeds verleidelijker gaan vinden, van incest, tot aanranding, tot verkrachting. Ookal zouden ze niet zover gaan, wil je dat die mensen door die drang gemarteld worden?

We voorkomen niet de verkrachtingen door de echte psychopaten. Dat is jammer, ergens. Maar helaas zijn we ook voor psychopaten de bliksemafleider. Want die weten dat de maatschappij het meer accepteert als je een hoer aanvalt dan je buurmeisje. Onze paria-status trekt dat soort geweld aan. Jaren geleden was er eens een politieagent die op TV, ik denk bij opsporing verzocht ofzo, zei dat een engerd nu alleen nog hoeren had aangevallen, maar dat hij ook zo op andere vrouwen kon overgaan.

Ik was toen nog niet aan het bloggen. Het is dus al een hele poos geleden. Maar ik weet nog dat ik meteen mijn koffie niet meer lustte. Is het dan èrger als een psychopaat niet-hoeren gaat pakken? Is dat een ergere stap ofzo? Ik denk dat hij het wel anders bedoelde, maar hoe langer ik erover denk, hoe minder ik me daar wat bij kan voorstellen. Het ging eigenlijk al mis toen hij het verschil maakte.

Voor de politie is het duidelijk dat wij een bliksemafleider zijn. Voor psychopaten, voor seksgestoorden, maar ook maatschappelijk. Dat er prostitutie is, zorgt ervoor dat de vrouwelijke junks minder hoeven te stelen. Dat er prostitutie is, houdt losgeslagen meiden van de straat. Als iemand echt niets anders heeft, kan de prostitutie een uitkomst zijn. Ookal word je natuurlijk uit die hoek nooit een goeie hoer, het ìs er voor je.

Helaas zijn we ook vóór de politie een goeie bliksemafleider. Als ze voor schut komen te staan met een paar flinke flaters, hoeven ze alleen maar een razzia te doen, en ze staan weer in een goed blaadje met de medewerking van de media. Het maakt achteraf niemand wat uit dat het handjevol arrestaties niet in verhouding is met de hoeveelheid intimidatie, geweld en vernieling die je gebruikt, of dat er best veel wordt vrijgesproken achteraf.

Met de overheid is het precies hetzelfde liedje. Eigenlijk zijn wij een business waar de overheid zich niet mee hoeft te bemoeien, maar ze doen het toch. We zijn makkelijk scoren. Burgemeesters die blunderen proberen zich te laten zien als hoerenredders door flink machtsvertoon te gebruiken tegen hun hoertjes. De regering doet graag "iets aan veiligheid," en dan is een branche waar niemand zicht op heeft natuurlijk makkelijk. Niemand ziet dat het nutteloos is. Behalve mensen die opletten, en die doen dat meestal omdat ze de dupe zijn van het wanbeleid.

Daar kan je nu twee duidelijke groepen zien ontstaan. De mannen die allerlei redenen hebben om ons als bliksemafleider te gebruiken, en daar hun eigen redenen voor hebben, maatschappelijk, persoonlijk, relatie-gerelateerd, goed of slecht, zijn één kant. Dat is de kant die ons netjes betaalt, en waar onze toestemming ertoe doet. De psychopaten, criminelen, politie en overheid zijn de andere kant. Die gebruiken ons ook als bliksemafleider, maar betalen niet. Die geven niets om toestemming.

Antwoord op: Klanten zijn triest

Het is niet echt een argument tegen de prostitutie, maar het wordt zó makkelijk geloofd, en zóveel gebruikt om sfeer te maken over ons, dat ik er toch eens een antwoordstukje over moet schrijven. Het draagt bij van het beeld van het meisje dat hier nooit echt vrijwillig voor gekozen kan hebben. En ookal is het eigenlijk geen argument dat je kan gebruiken om iets mee te bewijzen, je moet het toch even ontkrachten.

Je vindt het in allemaal vormen, vooral door de bijvoeglijke naamwoorden die bij de klanten worden gebruikt. De toon als mensen over klanten praten is vaak nòg neerbuigender dan over de hoeren. En dat is nogal wat. En erg onterecht ook. Klanten worden meestal gewoon afgekeurd, en soms afgebeeld op een nogal overdreven manier.

Ze zeggen dat klanten eenzame, trieste kerels zijn, die te lelijk, te dom of te bot zijn om een "echte" vrouw te kunnen krijgen. Of het zijn vieze vreemdgangers die niet hun vrouw durven te vragen om seks. Of het zijn pedofielen, verkrachters, perverselingen, of mannen die een "jong blaadje" willen. Die laatste is vooral een stokpaardje van feministen, daar zit volgens mij nog wel wat achter.

Het is allemaal niet waar. Klanten zijn niet zo.

Als je wil weten hoe een klant eruitziet, hoef je alleen maar naar je buurman te kijken. De meeste klanten zijn hele gewone mannen. Ik krijg ze van jong tot oud, en van simpel tot superintelligent, gehandicapten, sporters, BN'ers, maar vooral de gewoonste mannen die je je kan voorstellen. Er is geen type dat naar de hoeren gaat. Er zijn misschien kleine groepen die je kan zeggen dat die níét gaan, maar eerlijk gezegd komen die vooral mìnder.

Ik heb het ookwel gehad. Toen ik begon verwachtte ik allemaal ruwe kerels te krijgen, grote harige smoezelige kerels van middelbare leeftijd die wel even hun dingetje kwamen doen. Dat bleek gewoon een hele kleine minderheid te zijn, naast al die gewone, saaie kerels. Die helemáál niet saai blijken te zijn als ze de kàns maareens krijgen. De klanten die ik krijg zijn zo verschillend als de mannen die er in Nederland verschillend zijn.

Maar het is niet zo dat ik een doorsnee van de Nederlandse mannen krijg. Er zijn een aantal dingen die klanten veelmeer hebben dan je gemiddeld zou verwachten. Ten eerste natuurlijk de mannen die het kunnen betalen. Maar je ziet ook veelmeer de nètte mannen. Die het logisch vinden om te betalen voor diensten. Die je op prijs stellen. Die je regels willen respecteren.

Klanten zijn netter, en hebben het beter met je voor, dan de gemiddelde man op de straat. Ze vinden het prettiger om jou te betalen en wèlkom te zijn, dan om vrouwen te gaan opscharrelen voor een seksdate. Prostitutie trekt mannen aan die graag de prijs betalen voor wat ze willen, inplaatsvan te kijken wat ze kunnen grijpen. Het trekt mannen aan die graag duidelijk en ondubbelzinnig overeenkomen wat er gebeurt.

Ik heb gemerkt dat de grote groep klanten vooral uitsteekt op één manier, en dat is dat ze hun verantwoordelijkheden nemen. Het zijn de mannen die mensen niet lastig willen vallen met hun sores, het zijn de mannen die graag een eerlijke prijs betalen, het zijn de mannen die niet mensen gaan gallen of bedriegen om hun zin te krijgen. Het zijn de mannen met een bepaalde soort eergevoel, die bij me komen.

Het zijn juist niet de scheveschaatsrijders. Het zijn mannen die het juist belangrijk vinden dat hun uitspattingen niet hun relatieleven aantasten. Het zijn juist de mannen die zeker willen weten dat hun uitje geen scherven maakt. Ja, de meeste zijn gebonden, en volgens het relatiedenken is vreemdgaan dan verschrìkkelijk, maar mensen gaan vreemd. En zoals de Schrift al voorschrijft, dan kan je het best naar een hoer gaan.

Je komt maar heel weinig mannen tegen die iets wanhopigs of iets triests hebben. Voor die mannen zijn we er óók, en het is goed dat die ook terechtkunnen, maar ze zijn echt maar een heel klein deel van de klanten. We zien juist veelmeer de mannen die het goed in de hand hebben. Die hebben natuurlijk gewoon het geld, maar ze hebben ook het zelfvertrouwen om een beetje over de publieke opinie heen te kunnen kijken.

De klanten zijn niet vies, niet lelijk, niet onaantrekkelijk, niet gestoord, niet dom, niet sociaal onaangepast, niet asociaal, niet ongeïnteresseerd, niet meedogenloos, niet gemeen, niet hedonistisch, niet crimineel. Je hebt ze er allemaal wel bijzitten, maar heel erg weinig. Ze hebben geen psychische problemen. Ze zijn juist opgeruimder dan andere mannen. En ze zijn ooknog minder slecht in bed.

Ik heb liever de gemiddelde klant dan de gemiddelde man op de straat. Ookal is er nogzoveel verschil tussen de klanten, en ookal kan je àlles tegenkomen als klant, de nette mannen kom je gewoon het meest tegen. Ookal moet ik me nog zo goed beveiligen tegen de gekken en criminelen die geleerd worden dat hoertjes makkelijke prooien zijn, ik hoef me niet druk te maken over of mijn klanten me wat aan zullen doen. Die zijn netter.

Wie is netter, de klant die bij de bakker zijn brood koopt, of de man die een boterham schooiert bij de buren? Wie is netter, de vrouw die een aannemer haar huis laat opknappen, of de vrouw die een man versiert voor dat werk en hem daarna dumpt? Welke van die twee zou je liever als vriend hebben? We moeten ophouden om de klanten zo lelijk te bekijken, want ze zijn meer waard dan dat. En er zijn meer mannen ook klant dan je denkt.

Bevrijd

Als ik bij mijn geldmannetje moet komen, is dat voor mij altijd een ongemakkelijke ochtend. We zitten dan naar tabellen met cijfers te kijken, waar hij me uitleg over geeft, en we zitten mijn administratie te controleren, en ik snap het maar half. Dan moet ik wat tekenen dat hij het goed heeft begrepen, en ben ik er weer een paar maanden vanaf. Ik was niet goed met rekenen, dat ben ik ook nooit geweest. En ookal ben ik daar nu hard aan aan het werken, geldzaken blijven onoverzichtelijk. Ik ben blij dat hij het voor me doet.

Mijn geldmannetje is een schatje, hij doet heel veel gratis nakijkwerk voor mijn blogje, en ik ben heel close met hem geworden. Maar die bezoekjes zijn voor mij altijd even geconfronteerd worden met dat er gewoon dingen zijn die ik niet snap. Die financiën zijn zo ingewikkeld, met zoveel regeltjes en uitzonderingen, dat ik het gewoon niet meer weet. En dan gebruikt hij ook nog "constructies" die het nog lastiger maken, om gebruik te maken van die ingewikkelde regeltjes.

Ik ben heel dankbaar dat hij het uit mijn handen neemt. Sinds hij op mijn papierwerk past, heb ik geen boetes en naheffingen meer hoeven betalen, hoe hard ze me ook bedreigen. Ik hoef zelf niet meer met de belastingdienst te praten om me te laten beschuldigen, hij doet dat met zijn rolkoffertje vóór me. En hij rolt hem aan het eind weer naar buiten zonder dat ze me een cent kunnen afpakken. Hij is mijn held.

Maar afgelopen week was er een extra bezoekje. Een hele speciale. Hij had zich zelfs opgedoft, meestal doet hij dat niet, maar nu was alles heel formeel. Hij had zelfs zijn buro leeggemaakt. Hij legde me uit wat er was, hoe dat was gekomen, en hij had op mooi dik papier met het logo van zijn bedrijf officiële documenten geprint, waar hij en ik netjes onze handtekeningen op zetten. En daarna hebben we even nageborreld, en eens teruggekeken op de afgelopen jaren.

De laatste jaren had hij dingen voor me geregeld, die maar goed moesten gaan. De hele tijd was er de angst die ik de hele tijd in mijn achterhoofd had, dat er iets mis zou gaan met de regelingen die hij had geregeld, en ik opeens weer diep in de financiële problemen zou zitten. Ik had schulden met leningen opgelost, en die leningen zijn voor een hoer gevaarlijk. Als de bank opeens eens gaat kijken voor wie die lening eigenlijk uitstaat, kunnen ze die zó intrekken, en dan ben ik arm en in de problemen.

En omdat ik snel van die schulden af wou, moest ik ook snel afbetalen, en met die steeds mindere omzetten de laatste jaren zorgde dat voor een dunne plak kaas op de boterham. Ik haalde altijd nog wel positieve resultaten, maar het werd steeds moeilijker. Ik heb me wel zorgen gemaakt! En omdat ik ook niet precies wist hoe het nou werkte, was het een beetje een onbestemd gevoel.

Ik had ook eigenlijk geen keus. Je hebt gewoon enorme belastingschulden, en je moet een eigen huisje en een eigen werkflatje, want met woningbouw kom je niet meer verder want die geven aan elkaar door dat je een hoer bent, dus je kijkt opeens aan tegen grote hypotheken of je leven lang in de schuldhulpverlening. Daar pas ik voor. Mijn geldmannetje wou dat ik de belastingschuld zo langzaam mogelijk afbetaalde, want volgens hem is de belasting beter dan een bank, maar je moet toch andere financiering hebben.

Jarenlang heb ik nou vooral gehoerd voor de schulden die ik had door de belastingdienst, en ik voelde me nooit lekker bij het geld wat ik voor mijn eigen gebruik "onttrok," en mijn pensioengeld vond ik ook maar een risico om opzij te zetten, als het kon worden gebruikt om die kutschuld weg te werken. Maar volgens mijn geldmannetje was dit slimmer, en ik begrijp wel dat hij het beter weet.

Mijn geldmannetje had ook zelf delen schuld overgenomen, onder andere omdat je als hoer nou eenmaal niet ver komt bij banken. Daar vroeg hij een "opslag en verschotten" voor, maar die waren duizenden Euros minder dan wat ik zonder hem voor elkaar had kunnen krijgen. Daar waren ze bij de audit ooit nog heel scherp over aan het doorvragen, maar dat is toen ook gewoon goed gebleken te zijn.

Deze week was het nog niet zover dat al mijn schulden wegzijn, en dat alles nu simpel is, maar ik kan niet meer opeens àlles kwijtzijn. We hadden een soort van routekaart met haltes, en een hele belangrijke zijn we nu voorbij. We zijn nu voorbij het moment dat ik "onder water sta" en nu zijn we in de tijd dat ik "in geval van nood alles zou kunnen liquideren en met schone handen weglopen met behoud van je rentes en pensioenregeling."

Dat wil zeggen dat ik nu niet meer bang hoef te zijn voor gedwongen faillissementen, en voor banken die opeens me op straat kunnen zetten. Zelfs als alles misgaat heb ik mijn huisje nog, en kan ik door met mijn bedrijfje. Dat is zo fijn. Toen ik thuiskwam had ik voor de éérste keer het gevoel dat ik thuis echt veilig was. Ik heb keihard vrolijke muziek aangezet, en ik heb mezelf moegedanst. En daarna ging ik lekker squashen!

Wat ik het allerbelangrijkste vind, is dat ik nu niet meer een extra kwetsbaarheid heb voor mensen die me kwaad willen doen. Tot vorige week hadden mensen met een belletje naar de bank dat de mens achter de bedrijfsnaam een hoer was me kunnen ruïneren. En nu niet meer. Ik ben daarvan bevrijd. Goed, mijn geldmannetje had wel plannetjes achter de hand, maar hij was ook wel duidelijk dat die niet zeker weten gingen werken.

Het betekent ook dat ik nu minder vaste lasten heb, en dat is ook erg fijn. Ik kan nu nog magerder werk hebben, en toch niet in de problemen komen met mijn vaste kosten. Ik heb met mijn geldmannetje wel afgesproken dat ik doorga met "agressief aflossen en kapitaal opbouwen," maar ik hoef niet meer te tobben als dat niet blijkt te kunnen doorgaan. Ik kan zelfs pauzes nemen als ik wil. En dat is me toch een bevrijding!

Nou ja, dit zijn mijn financiële sores, en dat zal voor jullie wel helemaal niet interessant zijn, maar dit is mijn blog, en hier schrijf ik nou eenmaal over wat me bezighoudt. En dit heeft me jarenlang beziggehouden, en misschien wel veelmeer dan dat ik eigenlijk dacht. Want ik merkte het nooit zo duidelijk dat het speelde, maar nu het weg is, voel ik me zoveel vrijer!

En de eerste klant nadat ik terugwas, kreeg een beurt die níét voor het grootste deel voor de belastingdienst was. Nouja, almetal krijgt de Belasting nogsteeds zestig procent van wat ik omzet, maar nu in elk geval niet meer méér dan dat. Ik zweer je dat ik echt natter was. Ik had nooit geraden dat het zo'n verschil voor me zou zijn. Ik was altijd al een blije hoer, maar nu is er weer een vlekje van me af, en nu ben ik alleen maar een blijere hoer geworden. Nog een paar jaar zo door, en ik heb alleen nog maar zwarte cijfers overal, en is alles afbetaald. Maar ik geniet nu al van mijn halte langs de lijn.