Ingezonden stukje: Opheffing Bordeelverbod 2000

Lezeres Puttana heeft me een heel mooi informatief stukje ingestuurd over hoe het nou ècht ging met de legalisering van de prostitutie in tweeduizend. Er staan zelfs veel dingen in waar ik geen kijk op had. Ik ben blij dat ik dit kan plaatsen! Heel hartelijk bedankt Puttana!

Er wordt in de media heel veel gepraat over dat prostitutie in 2000 legaal werd, en dat we moeten kijken naar welke gevolgen dat heeft gehad. Iedereen praat daar maar een beetje overheen, maar er klopt gewoon geen kut van.

Toen ik begon eind jaren 80 was er al jaren sprake van legaliseren. Prostitutie was toen niet verboden, dus je kon lekker je gang gaan zolang je uit de spotlight bleef. Er was toen veel meer het gevoel dat we het zelf hadden gekozen, dus er was wel meer veroordeling dan nu. Maar nu word je voor een zielig misbakseltje uitgemaakt als hoer, en dan heb ik liever gewoon die veroordeling. Het was wel verboden om voordeel te hebben van de prostitutie van een ander, dus madams, pooiers, raamverhuurders, bordeelhouders, beveiliging, escortbazen, die waren allemaal illegaal.

De wet heette de bordeelwet, en exploitatie van sekswerk werd gedoogd, net als de wiet. Het zat de gemeentes, Rotterdam voorop, dwars dat ze daardoor niet konden regelen hoe en waar de prostitutie werd gedaan. Daarom is er al vanaf 82, maar ik denk wel ook daarvoor al, gepland hoe er meer kon worden geregeld. Er moest een eind komen aan het bordeelverbod, want dan kon je met vergunningen de prostitutie "ruimtelijk beperken" vonden ze.

Tot het jaar 2000 zag de prostitutie er erg anders uit. Je hoefde je over de overheid heel weinig zorgen te maken, maar je kon er ook niks van verwachten. Je kon niet eens belastingaangifte doen als je wou, maar je kon bij de politie ook wel je aangifte vergeten. Die lieten je gewoon het zelf maar uitvechten. Dat is nu anders, maar alleen als je het tegen je exploitant of je vriendje wil opnemen.

Je had nog het meeste last van de pooiers en de bendes. Die waren de baas in de hele scene. Het waren ooit vooral de stadspenoze geweest, maar die waren langzaam maar zeker aan het verdwijnen. Ik had er tot het eind van de jaren 80 alleen maar van gehoord. Er was nog een handjevol, vooral bikkers, die de grote meneer speelden. Bijna iedereen kon gewoon vrij werken als ze dat wou. Er waren toen net als nu meiden die niet onafhankelijk willen zijn, maar toen was dat gewoon een keus.

De bordeelbusiness, echte bordelen of ramen, was haast alleen maar penoze of zetbazen van penoze. Dat kwam omdat de financiering niet wit te krijgen was, en nette mensen willen niet met een grijs circuit aan de slag. En als je er zat, kreeg je de bendes langs, en die namen je tent gewoon over. Je kon voor ze werken of je kreeg bonje.

Toen er in de jaren 90 grote bendes buitenlanders kwamen, konden die het niet meer aan. Iedereen moest er opeens aan geloven, want als je niemand had dan kreeg je zo een bende op je flikker. De motorclub Hells Angels werd erbij gehaald, hoe dat precies ging weet ik niet, maar in Amsterdam waren die al vlug de baas. Daarbuiten niet, daar was er een stuk minder. In de grote steden was het toen best kut door de bendes pooiers. Als je voor jezelf wou werken, was het lastig. Je had eigenlijk alleen maar de escort, thuisontvangst was te makkelijk om toch afgeperst te worden.

Dat was het probleem, de grootste agressiefste bende klootzakken kreeg zijn zin. Zelfs de verhalen over de gezellige jaren 60 zijn vooral omdat mensen die volkse penoze zo spannend en leuk vonden, maar die waren ook gewoon klootzakken. Maar dat was wel voor mijn tijd. Ik begon toen er eigenlijk alleen nog de herinnering van pooiers was, en ik maakte de opkomst mee van de lichtgetinte pooierbendes. En vooral Saban.

Wat Saban en zijn Koerden bijzonder maakte, was dat ze zo'n grote groep waren, en dat ze gewelddadiger waren dan de andere pooiers. Die hielden we eerlijk, we stapten gewoon over naar een andere als ze je slecht behandelden. Maar als Saban je had, dan deden alle andere pooiers een stapje terug. Hij kon alles maken, want hij gebruikte gewoon heel veel geweld.

We waren met de Nederlandse meiden, de Duitse meiden, wat Afrikaanse meiden, en wat Zuid-Amerikaanse meiden. Er waren er nog niet zo veel als nu, dus je kon ook met hogere prijzen of afwijkende eisen beter aan de bak. Het verdiende toen nog goed. Dat was ook omdat de pooierbendes voor hogere prijzen zorgden. Ik denk dat ze er gewoon afspraken over maakten. Als je met een pooier werkte was je aan hem ongeveer evenveel kwijt als aan de belastingdienst nu.

Het was wild-west. Je moest op je tellen passen, en als je niet met een exploitant werkte was het de hele tijd oppassen om niet in het verkeerde territorium te werken. Je kon echt afgetuigd worden als een bende vond dat je in hun territorium werkte. Als je op escort ging, maakte je eerst een rondje om de buurt, om te kijken of ergens Harleys geparkeerd stonden. Dan was er kans dat je Angels tegen zou komen. Dan maakte je rechtsomkeert. Als je een Turks accent hoorde als je werd besteld was het ook foute boel. Of als je er gewoon een slecht gevoel bij had. Toen was het echt oppassen, er was geweld en je kwam met criminelen in aanraking. Het gebeurde bijna nooit, maar als je een keer een vriendin in het ziekenhuis ging opzoeken nadat ze in elkaar was geslagen, dan dacht je er wel de hele tijd aan.

Er was dus meer werk, en als je uit de buurt van de bendes bleef was het echt lekker werken. Er was nauwelijks gedwongen prostitutie, maar dat is nu ook zo. Als je voor een exploitant werkte, dus in een bordeel of voor een escortburo, had je nergens wat mee te maken, want de bendes zochten het bij de bazen. Het was makkelijker om die af te persen dan achter elk meisje aan te gaan. Dat was waarom je als eenpittertje toch hard aangepakt werd. Ze wilden je in de handen van een exploitant hebben. Dat is eigenlijk precies hetzelfde als wat de belasting bij Jan Bik deed een tijdje terug. En wat ze met de wet aan het doen zijn.

Het had ook gevolgen voor ons, al dat geweld van de pooiers onderling. Je wil toch wel een chauffeur hebben, of een buro, als je in de escort werkt. Beveiliging is belangrijk voor ons. Vooral toen. Maar ik heb wel met een beveiliger gewerkt die werd neergestoken, omdat een bende zijn klantenkring wou hebben. Zo hou je geen goeie beveiligers over, of je moest je eigen psychopaat zoeken.

Je kreeg wel respect van de klanten. Ze hadden het idee bij hoeren dat die vrije vrouwen waren die wel van zich af konden bijten. Dat zorgde voor fijn contact, ze keken zelfs een beetje naar je op. Ze keken naar je als iemand die durfde. Ze zagen je als een vrouw die wat in haar mars had. Er was nauwelijks gedoe, want ze vonden allemaal dat je werk respect verdiende. Dat was veel fijner werken dan nu.

Toen in 2000 de bordeelwet werd opgeheven, was ik daar niet in geinteresseerd. Mijn collega's ook niet. Wij waren niet gewend om wat met de overheid te schaften te hebben. We negeerden het dus totaal.

Er veranderde genoeg. Je merkte het het eerste aan het verminderen van het geweld. Exploitanten waren niet meer afhankelijk van de penoze, en ze konden nu naar de politie. De penoze moest op zijn tellen gaan passen. Dan kreeg je al heel snel dat al dat wild-west verdween. Dat heeft nog maar even geduurd.

Je merkte ook, dat de prijzen voor de kasten flink omhoog gingen. Toen de vergunningen kwamen hoefden ze niet meer voor elkaar op te passen, en even later kwam de import binnen, dus voor jou tien andere. Dat deed ook nog de prijzen voor het werk omlaag, dus de winst was niet meer voor de hoer maar voor de rest. Daarom zag je steeds minder Nederlandse meiden. Wij gingen in de babbelboxen en het Internet.

Het was kut voor de kleine bordeeltjes die de meiden toen zelf wouden gaan doen, want die kregen het aan de stok met de overheid. Die wou alleen de oude bedrijven vergunningen laten toestaan, dus meiden die zelf wouden beginnen, als groepjes, die kregen de gemeentes op hun flikker.

De overheid heeft wel meteen al een hele stomme fout gemaakt. Bij de vergunningen uitdelen was het voor nieuwe nette bedrijven heel moeilijk om een vergunning te krijgen, want de gemeentes vonden wel dat er al genoeg bordelen waren. Maar de penoze en de zetbaasjes kregen zomaar vergunningen omdat ze al jaren waren gedoogd. En dan gaan ze zeiken dat er zoveel zwart geld en criminaliteit rond de prostitutie is te vinden. Ook al hebben de ouwe baasjes het nu naar wit omgezet, lullen ze daar nog over.

Hoeren waren helemaal vrij voor 2000, daarna moest je met vergunningen rekening gaan houden. Gelukkig werd daar in het begin niks mee gedaan tegen de vrouwen, maar dat is wel anders geworden met die achterlijke boetes die je van bijv. Amsterdam kan krijgen. Het terrorisme van de bendes en de pooiers was minder erg dan wat je nu van de overheid krijgt.

Iets wat we wel hadden verwacht was dat je niet meer uit je woningbouwhuis zou worden geflikkerd als je daar ontving, want nu was het gewoon helemaal legaal. Maar we worden door de woningbouw, de banken, verzekeraars, en eigenlijk iedereen, nog steeds behandeld als criminelen.

De belasting is heel inconsequent. Sommige meiden worden de hele tijd gecontroleerd en beboet voor niks, maar de meiden in de ramen en andere bordelen worden met fluwelen handschoentjes behandeld. Het is net zo met de vergunde bordelen, ook die begonnen als criminelen, die zachtjes worden aangepakt terwijl de meiden die voor zichzelf werken alleen maar heel veel shit over zich heen krijgen.

Toen ik begon waren de "Russische" meisjes een exotisch dingetje, je had er maar een paar. Pas aan het eind van de jaren 90 kwamen die echt naar hier. Dat waren gesloten maffia-clubs, in zichzelf gekeerde groepen mannen die de vrouwen afschermden. Ze waren nogal overdreven met hun bescherming. Dat heeft niet lang geduurd, al heel snel kreeg je de kleine groepjes die je nu nog hebt. De politie loopt gewoon weer vijftien jaar achter. Nu is het hele aanloopsegment door de oostblokkertjes overgenomen. Zelfs ook al pakken ze een pooier op, het zijn geen netwerken, dus je maakt er geen veranderingen mee. De grote stroom oostblok kwam in mijn gevoel op gang toen de Euro werd ingevoerd.

We vonden het maar raar dat de politie deed alsof ze de "Russen" niet konden zien. Ze wilden alles over iedereen weten, maar over die Russen vroegen ze nooit wat. Dat is pas gekomen toen de organisatie van die mensen uit elkaar viel. Het was ook niet iets wat goed kon blijven gaan. Er waren twee keer zoveel mannen de hele tijd bezig, als dat ze meisjes hadden. Ze werden niet lastig gevallen door de Angels of de Koerden, dat vond ik wel respect waard.

Er is ook wel wat positief veranderd doordat de buitenlandse meiden hier veel komen. Die hebben allemaal hun smokkelaars, en die jongens zorgen wel voor veiligheid. Die kunnen mannetjes huren om oorlogjes uit te vechten, en dat weet de penoze hier ook. Dat heeft de bendes afpersers flink afgebroken. Er zijn nog steeds wel heel af en toe van die flikkers die je komen afpersen, maar het zijn geen bendes meer en je hoeft niet meer bang voor ze te zijn. Het gevaarlijke pooierprobleem is bijna helemaal weg. Zondares is een beetje blijven hangen vind ik, zij ging het ramencircuit uit toen Saban op zijn hoogtepunt was.

De bordeelhouders waren vroeger veel met de meiden bezig, want de meiden waren hun geldboompjes. Tegenwoordig niet meer, ze hebben nu een vergunning die ze uitbaten, en de meiden komen daar maar half bij kijken. Concurreren hoeven ze niet meer, dus goeie meiden hebben geen streepje voor meer, en de vergunning is waar ze de hele tijd bang voor zijn om kwijt te raken. Dat is wel onmenselijker geworden.

Vanaf 2000 ging het verharden, want toen begon het een beetje met de officiele stappen tegen onze vrijheid. Dat was telkens gerechtvaardigd doordat we het nu moesten reguleren omdat het nu legaal was. Daarvoor had je ook wel de femi's en de grefo's die over ons zeken, maar toen de PvdA het stokje overnam ging ook meteen heel de media mee, en vanaf toen was het ellende op de TV. De meeste meiden kon het niet schelen, want we dachten dat we toch wel zo verketterd waren als maar kon, maar we hadden het fout.

Pas toen ze met de WRP kwamen zouden prostituees illegaal worden als ze zich niet lieten registreren. Daarvoor zijn we nooit illegaal geweest. Al dat gelul dat de wet bedoeld is om ons te helpen is gewoon gelogen. Je maakt iemand niet strafbaar om die persoon te helpen. We zijn dus gegaan van een situatie waar de bordelen illegaal waren maar gedoogd, en de meisjes legaal, naar de bordelen die legaal zijn, en de meisjes illegaal behalve als ze een vergunning krijgen, die je niet krijgt.

Eigenlijk is al die regelgeving al vanaf het begin gewoon bedoeld om hetzelfde te doen als de pooierbendes. We moeten geconcentreerd worden bij exploitanten die makkelijk onder druk te zetten zijn. Als ze het in de overheid hebben over de branche, bedoelen ze de bordeelhouders. Daar wordt mee gepraat als ze het hebben over overleg met de branche. Die lui hebben er natuurlijk een boel aan dat de meiden verplicht worden om voor ze te werken omdat alles vergunning nodig gaat hebben. Wij worden gezien als werkneemsters. Dat is de realiteit niet. Hoeren zijn meestal juist eigenheimers, we trekken ons eigen plan. Daarom is er zoveel beweging in de meiden.

Er wordt wel eens een gebaar gemaakt met een meidenpanel dat mee mag praten, maar als je daaraan meedoet komt het erop neer dat je de voorstellen van de raad in Jip en Janneke taal voorgelezen worden. Dan protesteer je wat je wil maar het enige wat er in de papieren komt is dat je het eens bent met de voorstellen en dat je enthousiast bent. Soms iets over "er is bezorgdheid" maar verder niks. Onze mening doet er totaal niet toe. En dan ligt je naam ook nog op straat.

De wetten en regeltjes zijn ook niet te begrijpen. Nergens geven ze duidelijk aan wat er wel en niet mag, het enige wat ze doen is boetes geven als je het zonder pooier doet. Ze noemen van alles illegaal, maar ze kunnen je niet vertellen welke regels je nou overtreedt. Die zijn zo vaag, daar kan je niets mee. Pas als je voor de rechter wordt gesleept krijg je het te horen, en wie gaat er nou zo ver? Dan lig je pas echt op straat.

Ze hebben je ook in de tang als je een vriend of man hebt. Die kunnen ze zo voor mensenhandel pakken. Het kleinste is al mensenhandel, voor je het weet zit je man in de lik. Voor Nederlandse meiden is het een flink risico, maar als je een Hongaarse bent is het bijna zeker dat ze je man een keer gaan pakken als je laat merken dat je met hem leeft. Ik ken meiden die hun liefdes achter de tralies zagen gaan, hele goeie jongens, maar de politie verzint een verhaal dat wordt geloofd, en opeens is je vriend veroordeeld.

Je hebt mannen nodig als je het werk op sommige manieren doet, en die moet je alweer zoeken bij de louche types. Geen normale man wil je beveiliger worden als hij als een mensenhandelaar wordt behandeld. Zelfs als ze je niet oppakken en vervolgen word je behandeld als smeerlap. Dat is dan als je al een vent hebt gevonden die niet gevangen zit in de vooroordelen. De klootzakken noemen alles mensenhandel, en wat je er als hoer over te vertellen hebt, telt alleen maar als je ze aan een veroordeling kan helpen.

Het is een valse start. Ze zeggen dat ze onze branche vrij hebben gemaakt in 2000, maar dat is niet zo. Ze hebben de bordelen legaal gemaakt, en de hoeren alleen maar met vergunningen ingepakt zodat we geen kant opkunnen. En ze hebben niks gedaan aan de discriminatie door banken, verzekeraars, woningbouw, en belasting. Ze zijn een hetze begonnen, door onware dingen over mensenhandel op te blazen, en nu hebben wij het gedaan, en ze doen alsof wij niet met vrijheid om kunnen gaan. Daarom gaan de hoge omes ons nu nog meer betuttelen. We zijn helemaal nooit als echte normale werkers behandeld.

Er is een hoop veranderd sinds die tijd, en als ik de evaluatie bijvoorbeeld lees, word ik heel boos dat ze geen idee hebben wat ze aan het doen zijn. Blijf met je poten van mijn leven af als je niet weet wat je doet. Hoe kan ik de overheid nou vertrouwen als ze zulke debiele dingen doen? Werk je met de overheid dan heb je een mongool als pooier. De media is nog erger. Die weten niet eens wat al die wetten inhouden, maar die maken er wel hun verhaaltjes van. Zondares houdt dat trouw bij, en daar heb ik heel veel respect voor, want ik zou het niet kunnen. Dit ingezonden stuk is dus voor wat achtergrond over hoe het nou echt is veranderd door die bordeelwet op te heffen. Kijk dus kritisch naar de bullshit in de media.

Laat het maar duidelijk zijn

Eigenlijk zou ik alleen maar deze pagina moeten citeren, en dan zou dit stukje al klaar zijn.

DEN HAAG - De raamprostituees blijven voorlopig in de Haagse Doublet- en Geleenstraat. Het lukt niet om de prostitutie daar binnen afzienbare tijd weg te krijgen.

Dat schrijft de Haagse burgemeester Jozias van Aartsen de gemeenteraad.

Vooral de VVD in Den Haag wil al lang af van de raamprostituees in deze straten. In het huidige collegeprogramma spraken PvdA, VVD, D66 en CDA af dat er een uitgebreid onderzoek naar de mogelijkheden daarvan zou komen. Ook werd alvast 8,5 miljoen euro gereserveerd voor een mogelijke verplaatsing.

Strenger controleren

Burgemeester Van Aartsen liet een bureau drie varianten onderzoeken. Zo is bekeken of de ramen dicht kunnen door veel strenger te controleren op misstanden. Maar volgens het bureau is er echter niet genoeg mis om dit mogelijk te maken. Een ander scenario was het niet meer verlengen van de vergunningen. Maar dit vergt een heel lange adem, waarschijnlijk meer dan tien jaar. Ook is het heel duur. Bovendien is er waarschijnlijk in de gemeenteraad geen meerderheid voor dit plan.

De laatste variant is de straten opnieuw laten ontwikkelen door marktpartijen, waarbij de prostitutie wordt verplaatst naar een andere plek. Dit lukt niet vanwege de economische crisis: er zijn volgens het bureau geen partijen die er nu geld in willen steken.

Ondernemers willen niet meewerken

Daarbij speelt ook mee dat de ondernemers er niets voor voelen om mee te werken aan de plannen, blijkt uit gesprekken die het bureau met hen voerde. En hen dwingen – zoals in andere steden is gebeurd – lukt in Den Haag niet. ‘We hebben in Den Haag te doen met vergunde bedrijven die al jarenlang zonder onacceptabele overlast te veroorzaken gevestigd zijn in panden waar bestemmingsplantechnisch raamprostitutie is toegestaan,’ aldus de burgemeester.

Recent meldden zich twee partijen bij de gemeente die een plan hadden voor de verplaatsing van de raamprostitutie. Zo wilde een de dames onderbrengen in een gebouw tussen de drie spoorbogen van Den Haag Centraal en Hollands Spoor. Van Aartsen ziet dit echter nog niet snel gebeuren.

Als economie aantrekt nieuw besluit

Daarom blijven de dames voorlopig waar ze zitten. Als de economie aantrekt of er een echt voldragen plan van een ondernemer wordt ingediend, ontstaat een nieuwe situatie, aldus de burgemeester. Dan moet er een nieuw besluit worden genomen.

Ze zoeken naar misstanden om ons weg te krijgen. Dat is al jaren duidelijk, maar ze hebben hun vrome gezichten niet meer nodig. De mensen accepteren dit ook wel. Ze kunnen er gewoon open voor uitkomen dat het heel vervelend is dat ze bonafide bedrijven niet weg kunnen pesten. Want ze willen gewoon van ons af, en het is maar vervelend dat we geen overlast of problemen veroorzaken, want dan hadden ze een stok om mee te slaan.

Er is ook weer een sluiting op het Zandpad.

En er is een grote actie tegen vergunningvrije werkers.

Ik ben het zo beu jongens.

Comensha, een rechter en het Zandpad

Het is vast wel opgevallen dat ik niet meerdere keren per week over het nieuws stukjes schrijf. Het werd me wat veel, maar gelukkig hield toen ik het opgaf ook meteen het nieuws bijna op. Ik kreeg er zo'n griezelig paranoia gevoel van, dat het iets met mij te maken had. Maar intussen is het wel weer begonnen. De verbiedertjes hadden zich even koest gehouden, maar het begint weer van voren af aan.

Ik schrijf er het liefst meteen wat over. Als ik te lang wacht, dan is het al ingezonken. Maar ik vind het de moeite voor mezelf om alleen maar te reageren op het nieuws. Ik schrijf nu pas over deze dingen, omdat het even heeft geduurd voordat ik mijn informatie bij elkaar had. Mijn statistiekmannetje had het druk, en daar moest ik wat op wachten, en de informatie van andere hoeren komt ook maar heel langzaam binnen. Dat moet via via. We praten alleen met mensen die we ècht vertrouwen, en dat maakt het langzaam.

Comensha
Laten we maar beginnen met het nieuwe rapport van Comensha. Die hebben een stijging van veertig procent geturfd voor tweeduizendtwaalf. Ik heb mijn supporters achter de schermen er eens kritisch naar laten kijken. Het blijkt weer te zijn wat we van Comensha zijn gaan verwachten. Vooral veel sfeerfoto's van droevig kijkende mensen. Poëtische motto's, die er niets mee te maken hebben. En erg weinig informatie waar je wat mee kàn.

De cijfers zijn weer hoger dan vorig jaar, flink veel zelfs. Wat betekent dat? Helemaal niets. Zelfs Martin Sitalsing, de baas van Comensha, vindt dat. De stijging komt vooral doordat er steeds meer als mensenhandel geturfd wordt, omdat er steeds meer heksengejaagd wordt, en omdat de drempels om het mensenhandel te gaan noemen steeds maar lager worden. Sitalsing vindt dat "beter" rapporteren. Als je me niet gelooft, in het rapport staat:

"De stijging van 40% betekent, gelet op het bovenstaande, niet perse dat mensenhandel in Nederland toeneemt. Het beter melden door opsporingsinstanties, nieuwe afspraken en de proactieve houding van CoMensha zijn belangrijke oorzaken van de toename van het aantal meldingen. Het beeld van de aard en omvang van mensenhandel in Nederland verbetert hierdoor."

en

25% van de meldingen is afkomstig van de KMar tegenover 2% vorig jaar. De KMar meldde tot medio 2012 slechts slachtoffers van mensenhandel met serieuze opsporings-indicaties. Sinds september 2012 worden alle slachtoffers gemeld waarbij sprake is van een mogelijke indicatie van mensenhandel.

De Koninklijke Marechaussee is eindelijk meegegaan met de methodes van de andere overheidsdiensten. Niet uitzoeken, melden als je het kleinste dingetje ziet waar je wat bij kàn denken.

Voor de vaste lezers is het overbodig, maar voor mijn aanloop is het wel even belangrijk om te vertellen dat Comensha niet bevestigde slachtoffers turft, maar iedereen telt waarbij er "signalen" van mensenhandel zijn. En die zijn heel vaag. Ook als het zogenaamde slachtoffer zelf vindt dat ze niet een slachtoffer is. Ook al die hysterische ouders van moeilijke pubers die vinden dat hun dochter zo lastig is vanwege een loverboy, want aan hen kan het niet liggen. Ook al de asielzoekers die de B9-regeling gebruiken om hun asieltijd langer te maken, zodat ze meer kans hebben op een permanente verblijfsstatus, gaan er zonder problemen in. Comensha heeft het over slachtoffers, maar schrijft in het begin ergens dat we voor "slachtoffers" maar "mogelijke slachtoffers" moeten lezen.

Wat Sitalsing op de radio gulzig overneemt van de interviewster, is dat mensenhandel in prostitutie ook meteen gedwongen prostitutie is. Dat is niet waar. Mensenhandel is veel breder dan wat jij of ik gedwongen zou noemen. Ik heb al eerder wat geplaatst daarover. Tegenwoordig hoeven ze niet meer moeilijk te doen over dat "loverboytechnieken" ook dwang zijn, zover is het nu al gekomen met wat mensen willen geloven. Ik vind dat heel erg.

Wat het verschil maakt tussen iemand melden en niet iemand melden, daar vertelt het rapport je niets over. Daar ben ik via andere routes achter aan het komen, maar dat is nog niet af. Justitie probeert dat een beetje stil te houden. De stijging komt ook samen met een even grote stijging van het aantal "slachtoffers" die niet bereid zijn om aangifte te doen. Denk daar maar eens over na. Sitalsing liegt op de radio dat negentig procent van de "slachtoffers" aangifte doet, maar dat blijkt uit de tabelletjes eerder zevenentwintig procent te zijn.

Er wordt bij de mensenhandelstatistiek ook de meldingen van aanwijzingen van mogelijke toekomstige loverboy-gevallen opgeteld. Ik ben best wel sceptisch over loverboys, volgens mij zit daar meer achter, maar daar komt nog wel weer een stukje over. Die loverboy-gevallen hebben nog lagere drempels dan bij andere vormen van mensenhandel. Hier komen al turfjes als er foute vriendjes de ouders het hoofd op hol laten slaan. Vermoedens van ouders zijn al genoeg. Ook vermoedens dat er foute vriendjes zouden kunnen zijn.

Kijk ook goed naar de cijfers over "uitbuiting" in de prostitutie. Daar wordt meestal over "prostitutie" gesproken in plaats van de soort prostitutie. Die verzamelterm gebruiken ze namelijk als het niet duidelijk is hoe iemand heeft gewerkt. Of netzogoed, zòù gaan werken. Maar dat het uitbuiting in de prostitutie was, dat is wel zeker, ook al is het verhaal te onduidelijk. Genoeg om ons werk weer mee te stigmatiseren. Maak dat je kat wijs.

Er worden aanbevelingen gedaan, en van de vijf aanbevelingen zijn er vier dat er meer moet worden gemeld aan CoMensha. Het gaat in het hele rapport alleen om het verhogen van het turfjescijfer. Dat is het focus. Als het cijfer hoger is, hebben we meer beeld, dat is het verhaal. Mijn statistiekmannetje zei daarover: Als een hoger getal meer kennis betekent, kunnen ze beter een miljardengetal meteen uit de hoge hoed trekken. Het huidige getal heeft immers geen geloofwaardige achtergrond, en is zelfs niet goed gedefinieerd. Deze cijfers hebben geen nut, zin, waarde of betekenis. Er valt dus ook niets mee te rekenen. Elk jaar pakken ze het weer grootscheepser aan, dus zelfs de variatie in hun zweefgetal zegt niks.

Als het echt zo erg is, en we kunnen erachterkomen, want we kunnen het tellen, waarom zijn er dan geen honderden pooiers die voor de rechter komen? Er wordt soms gezegd dat het komt omdat de meisjes geen aangifte durven te doen, maar dat is niet te geloven, en bovendien niet waar, want ze krijgen aangiftes genoeg. Er komt maar heel weinig van. Hoe zien ze dat anders, dan dat ze een luchtkasteel aan het bouwen zijn?

Nu al jaren brengen ze het ene na het andere verslag uit, en nooit gaan ze in op wat ze met hun getallen willen laten zien. Het is een hoger en hoger cijfer, dat ze hoger en hoger willen maken. Er wordt nooit achteraf gecontroleerd of het nou geklopt heeft. Er wordt nooit bepaald waar het cijfer nuttig voor kan zijn. Het is alleen maar een jacht om het cijfer omhoog te krijgen. Daar betalen we nou een half miljoen per jaar voor. Onzin, gemaakt van mijn geld.

Elk jaar weer rapporteren ze dat het probleem groter en groter is. En wat hebben we dan van al dat cijfertjes verzamelen geleerd, is er daardoor dan een oplossing uitgerekend? Nee, natuurlijk niet. Hoe groot dat cijfer is maakt niets uit voor een oplossing. Het enige wat ze altijd herhalen, is dat er negatiever naar de prostitutie moet worden gekeken. Deze keer heeft de voorzitter van Comensha zelfs gezegd dat de prostitutie maar moet worden verboden.

Voordat je nou denkt dat Comensha daartoe is gekomen door al dat onderzoek van ze, zo is het niet. Comensha is begonnen als reddertjesclub Stichting Tegen Vrouwenhandel, en kregen toen al niets voorelkaar. Maar toen de overheid een ZBO wou aanstellen als hun officiële informatiebron, werden zij gekozen. Iedereen dacht dat het een andere club zou worden, die wetenschappelijk onderzoek naar de prostitutie deed, maar die waren te kritisch. Comensha is dus al begonnen als clubje tégen het werk.

Rechters indoctrineren
Dat het met de rechters de verkeerde kant opging, dat wisten we wel. Ze krijgen deze soort informatie, van de hersenspoelertjes, Dettmeijer en de professionele reddertjes. Je ziet ook dat er geen prostituees worden uitgenodigd, en ook SOA/Aids, P&G, of Geisha is er niet bij. Ze kunnen wel over ons beslissen, maar ze willen ons vooral niet horen. Heel eenzijdig, de informatie die ze de rechters geven. Ze mogen alleen de onkritische verhalen horen.

Ik weet wat er gaat komen, maar toch ben ik iedere keer weer geschokt. De emotionele chantage vind ik heel erg, vooral omdat die rechters geen tegengeluid te horen krijgen. Dat ze met Linda van Goch aankomen als een expert, inplaatsvan als een triest gevalletje die wat te verwerken heeft, vind ik schokkend. Zij legt uit dat je ontoerekeningsvatbaar wordt van je toverpooier, dus vooral niet naar de meiden luisteren die dingen zeggen die je niet wil horen. Je moet ze altijd als onmondige slachtoffers behandelen.

Dettmeijer gaat zelf in op het juridische deel, en legt uit dat het heel moeilijk is om te beslissen dat iemand iets niet vrijwillig doet, als ze zelf vindt dat het wèl vrijwillig is. De oplossing is dat de mening van het "slachtoffer" er niet toe doet, want dat is niet iemand die je serieus moet nemen, want als je in de prostitutie zit, moet dat tegen je wil zijn, want niemand wil dat, dus ben je gedwongen, dus is je eigen wil door iemand anders onderworpen, dus doet die er niet meer toe. Zo is het toch, Corinne?

Warner ten Kate komt nog klagen dat het zo moeilijk is om bewijs bijelkaar te krijgen. Via via hoor ik dat hij op lezingen dan beweert dat daarom de rechter maar moet veroordelen, ookal is het bewijs niet goed, maar ik heb daar niets over kunnen vinden op Internet, dus ik weet niet of het waar is. Als iemand er bewijs van heeft, dan heb ik graag daar een reactie over in de commentaren!

Ze halen er ook nog een soort dokter bij, een medisch antropoloog. Ik heb aan een dokter/hoer gevraagd wat dat voor dokter is, maar die foeterde nogal dat dat geen dokter is, maar iemand uit de soft sciences die wat dingen over medische aspecten heeft gelezen. Die antropoloog vertelt de rechters dat onsamenhangende verhalen van slachtoffers normaal zijn, vanwege de stress. Ik vind dat raar, want is dat bij een overval, huiselijk geweld, verkrachting of moord dan niet? Die kennen ze wel!

Je kan denken dat je je hier niet zorgen om moet maken, maar de toon in de persberichten van justitie wordt ook al steeds meer naar het heksenjacht-denken omgebogen. Ik kreeg de griezels van dit bericht. Eerst lijkt er niets aan de hand te zijn, gewoon twee meiden die worden uitgebuit door hun contacten en die na een paar weken besluiten om naar de politie te stappen. Maar zo schrijven ze het niet op.

Ze doen alsof die meiden door de politie bevrijd zijn. Dat is niet waar. Ze zijn zelf naar de politie gegaan, en bij die controles die ze de hele tijd kregen gebeurde er niets. Achteraf is de politie dan heel trots dat ze allang dachten dat er wat mis was, maar dat denken ze bij iedereen, dus daar vind ik niets bijzonders aan. Er wordt gepraat over dwingend druk zetten, maar dat was dus niet zo dwingend dat die meiden ook deden wat ze werd gezegd.

Wat mij ergert is dat ze het meer in het plaatje willen laten passen. Dit zijn meiden die hier kwamen werken, en die door hun contacten werden bedreigd en afgeperst. Punt uit. Dat hele gedoe wat ze erbijschrijven is alleen maar om het plaatje van de seksslavin die een reddertje nodig heeft, af te maken. Lees het nog maar een keer, dan zie je het meteen. Ze nemen de eer van de meiden af, want ze willen heel graag dat hun schofterige controles het gedaan hebben. Dat is niet zo. Die zullen ook nooit gaan werken.

Meestal was het nog wel goed met de rechters. Dan gingen ze niet veroordelen zonder dat er echt bewijs ergens van was, en geloofden ze de verhalen niet als ze niet geloofwaardig waren. Dat is dus aan het veranderen. Dat is niet iets wat vanzelf komt, daar zit een hele lobbygroep aan vast, die de media aan hun kant hebben, en die door regels officiële adviseurs van de overheid zijn gemaakt.

Raadsman Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden wil pooierverbod
Nu blijkt er al een hoge rechter te zijn, die het maar beter vindt als er weer een bordeelverbod komt. Hij noemt het een pooierverbod, maar hij giet het in dezelfde vorm als het oude bordeelverbod. Over die tijden heeft Puttana een heel goed stukje geschreven, dat komt op maandag op mijn blog. Ik heb er zelf ook van geleerd. Het invoeren van dat verbod, wat toen na veel wikken en wegen is opgeheven, is een slecht idee. Zelfs te slecht voor de minister.

Het is niet gewoon een stap terug, want we zijn dan niet meer aan het gedogen, en dat was vroeger wel. Stel je voor dat ze met die heksenjacht van nu niet meer hoeven te bewijzen dat er iemand gedwongen of uitgebuit wordt, want dáár klaagt hij over. Het komt neer op een relatie-verbod voor hoeren. Vriendjes en mannen zijn nu al erg kwetsbaar om als mensenhandelaar te worden gezien, en dan wordt het alleen erger. Ga maar eens bewijzen dat je vriend geen enkel voordeel heeft van je werk.

Die hoge rechter, Peter Lemaire, heeft duidelijk geen idee van de prostitutie. Dat zit er dik in, want het media-beeld wat iedereen te zien krijgt, is heel diep ingewerkt in de samenleving. En bij rechters wordt het er sindskort dus ooknog èxtra ingedouwd. Maar ik heb hem maar een brief en een mailtje gestuurd om te vragen of het echt waar is dat hij dat vindt, want de citaten waar hij dat in zegt komen uit een artikel van Renate van der Zee in de Volkskrant vorige zaterdag.

Renate van der Zee neemt het niet zo nauw met de waarheid. Eerder al niet, en ze heeft niets geleerd. Het hele artikel wat ze schreef is alleen maar onzin. Er staan twee voorbeelden in van zielige verhalen, waar dan genoeg aan heeft foutgezeten dat de rechter het ècht niet kon geloven. En die rechters, die doen hun best hoor, om het te geloven. Dat kan je zien als je de jurisprudentie door gaat lezen.

Ze klaagt dat er sinds één april een verhoging van de straf voor mensenhandel is, maar dat de praktijk daar nog niets van laat zien. Ze veinst niet te weten dat zo'n strafverhoging slechts geldt voor zaken waarbij het strafbaar feit plaatsvond na de inwerkingtreding van de verhoging. Omdat het coachen en masseren van aangeefsters veel tijd kost, gaat het nog wel even duren voordat in de eerste zaken over feiten gepleegd na 1 april arrest gewezen wordt.

Het is weer alleen maar de clichés. De emotionele chantage van rechters wordt door Warner ten Kate smullend uitgelegd, over films die er hard inhakken, en dat die rechters moeten worden voorgelicht om niet in de "valkuil" te trappen dat ze hun werk normaal doen, inplaatsvan in te vullen en aan te nemen. Hij klaagt dat het moeilijk is om zijn plaatje aangenomen te krijgen, omdat de verklaringen en de zichtbare feiten soms niet mee willen werken. Hij komt met hetzelfde rijtje nepredenen waarom je vooral niet moet geloven wat je ziet.

Over de aangiftebereidheid wordt in het van der Zee-artikel gezegd dat hij verminderd is. Als ik terugreken komt het [nagenoeg] overeen met de verminderde aangiftepercentages in het jongste CoMensha-jaarverslag. Daar blijkt geen verminderde aangiftebereidheid uit, maar een verhoogd aantal vermoedens bij insignificante variatie in het aangifteniveau. Zelfs CoMensha zelf durft dat niet te propageren. Van der Zee had dat ook wel kunnen zien, maar die spint er garen bij om de suggestie te wekken dat de 'lage' straffen voor minder aangiftebereidheid zorgen.

In het artikel krijg je behalve van Chris Sent, Renate van der Zee, en Warner ten Kate ook dus te horen wat hoge rechter Peter Lemaire vindt. Die wil dus volgens de krant graag dat elk voordeel uit andermans prostitutie krijgen, verboden wordt. De reden is dat dit de vrouwen volgens hem beter beschermt tegen de huidige verboden uitbuitingsvormen, die hij maar moeilijk te bewijzen vindt.

Hij wil dus iets verbieden wat makkelijker te bewijzen is, niet omdat dàt verboden moet worden, maar om een beperkt gedrag binnen het te verbieden gedrag verboden moet zijn. Dat is netzoiets als bezit van een fiets verbieden, omdat je fietsendiefstal maar niet bewezen krijgt. Hij wil graag dat je niet meer dat lastige element hoeft te hebben dat iemand gedwongen of misbruikt is. Hij maakt zich geen zorgen over dat dit heel veel eerlijke mensen schuldig zou maken aan een misdaad.

Voor de rest staat het hele artikel gewoon vol met stemmingmakerij en leugens, en ik heb het meeste al zovaak behandeld. Ik ga niet àlles wèèr opnieuw doen, ik ben het zat, en jullie denk ik ook.

Die rechter, zonder dat hij ergens vanafweet, vindt dat het legaliseren van de prostitutie mislukt is. Daar komt maandag gelukkig het stukje van Puttana over, want zo simpel is het dus helemaal niet.

Sluiting van boten aan het Zandpad
De gemeente Utrecht vindt dat ze met de registratie van de hoeren die ze toelaten aan het Zandpad een hele grote bijdrage hebben geleverd aan het bestrijden van mensenhandel. Maar toch hebben ze zes boten gesloten, vanwege mensenhandel. Wat dat inhoudt, dat weet ik nog steeds niet zeker. Ik heb alleen maar geruchten. Die geloof ik wel meer dan de vage verhalen die je van de media krijgt.

Voor die boten is de vergunning ingetrokken, en is de aanvraag van nieuwe vergunningen ook afgewezen. Er is dus van achtenveertig meiden de werkplek afgepakt, en het bedrijf van de exploitanten is op zijn gat. Dat is nogal wat hè, dus iedereen denkt dat er wel veel aan de hand zal zijn. Dat is natuurlijk niet zo. Die meiden van hun werkplek zetten, daar heb je de meiden wel mee op straat gezet, en de exploitant ook nog wel zijn handel mee gedwarsboomd, maar dat gaat natuurlijk niemand helpen.

Als raammeid heb je het vooral van de aanloop, maar je vaste klantjes zoeken je bij je raam. Ze zullen maar weinig op zoek naar je gaan als je gedwongen wordt te verhuizen naar een ander raam. Het is dus vervelend voor de goeie meiden. Er is ook onrust bij de raammeiden in Utrecht, want die willen niet op straat gezet worden. Ze zitten al aan vanalles vast, en dat de gemeente dan ook nog met je gaat sollen als je wèl je aan àlle stomme regeltjes houdt, dat voelt niet fijn.

Het duurde lang voor ik wat hoorde van iemand die ermee te maken had, en daar heb ik het ook niet uit haar mond, maar ik heb via via gehoord dat het gaat om de regels over hoe lang je een kamer hoort te boeken. Er wordt ook over slecht toezicht gepraat in het persbericht van de gemeente, maar voor de rest zijn ze er helemaal niet duidelijk over. En als ze echt wat hadden, reken dan maar dat we het in alle kranten hadden gelezen.

Zogenaamd is het goed tegen mensenhandel om de meiden verplicht voor minstens vier weken achter mekaar hun raam te laten boeken. Niemand die je kan vertellen hoe dat zogenaamd werkt, maar het is wel veel makkelijker controleren en bijhouden wie waar zit zo. Daar zal het wel voor zijn. Die regel is overtreden, en het overtreden van een regel die zogenaamd tegen de mensenhandel is bedacht, is dus genoeg om het mensenhandel te noemen.

Er zijn meiden die wel voor vier weken moeten boeken, maar helemaal niet vier weken lang achter het raam willen zitten. Die gaan met vakantie, of ze gaan voor hun tijd al weg. Dan staat het raam leeg, en dan is de verleiding voor de exploitant natuurlijk groot om het niet leeg te láten. En deze zijn voor de bijl gegaan omdat ze een leegstaand raam opnieuw verhuurden.

Exploitanten en verhuurders zijn vaak sjacheraars, dus dat geloof ik best. Maar nu komt het weer in de pers als voer voor de hype over mensenhandel, en de hetze tegen ons. Je kan het overdreven van me vinden, maar ik word gewoon boos als ik zie hoe makkelijk de mensen al die onzin accepteren. Ik moest er gewoon wat over kwijt.

Clara Wichmann schrijft aan de Eerste Kamer
Ik ben met het nieuws nietzoveel bezig de laatste tijd, omdat ik probeer om iets goeds aan de Eerste Kamer te schrijven. Dat is heel moeilijk, want ik heb vroeger al wat geschreven, en dat is niet overgekomen. Er is ook niet veel meer toe te voegen vind ik. Maar onze stem moet gehoord worden. De minister heeft net weer wat nieuws gestuurd, daar moet ik mee aan de slag. Er wordt ook geschreven door anderen, bijvoorbeeld door Clara Wichmann, een stichting die onze rechten verdedigt.

Die stichting vind ik fijne mensen, maar ik kan het toch niet eens zijn met hun brief. Ze geven heel terecht aan dat de minister de vragen niet heeft beantwoord, en dat het voorstel wat er nu is afgewezen moet worden, maar ik en Bouche zijn het niet eens met hun aanbeveling dat de stukken waar nog geen toestanden over zijn geweest, apart wèl doorgevoerd moeten worden.

Eigenlijk zou ik ervoor zijn om helemaal geen wetten over ons te veranderen totdat de hetze weg is. Tot die tijd wordt er toch niet eerlijk over gepraat. Maar waar ik vooral niet op zit te wachten, is dat ze het vergunningenbeleid verscherpen. Die vergunningen zijn nu al een complete ellende, maar ze kunnen het nog veel erger maken. Wat wij nodig hebben is bescherming tegen gemeentes. Dat zou in zo'n wet thuishoren. Helaas worden wij nergens door beschermd in de WRP. Terwijl dat wèl is wat ze zeggen dat ze doen.

Er is nu aan de WRP niets wat zou helpen tegen misstanden, en er is ook niets wat ons geen ellende gaat aandoen. Ze kunnen hem beter gewoon afwijzen, en de Tweede Kamer eens góéd laten nadenken, over een wetsvoorstel wat wel een wet waard is. Ze kunnen hier eens beginnen met ideetjes op te doen. Als ze zich gaan bemoeien met de levens en het werk van duizenden mensen die in een sociaal kwetsbare positie zitten, mogen ze wel hun huiswerk doen voordat ze wat voorstellen vind ik.

Misschien hadden jullie het trouwens wel geraden, maar die rechter heeft me geen antwoord gegeven. Niet eens een woordje. Jammer dat hij zijn verantwoordelijkheid niet neemt.

Laag pitje

Het grootste stuk van mijn werk is seksuele diensten verlenen. Daar draait het om, maar als je alleen maar dat doet, kom je aan een ander stuk van het hoer zijn niet toe. Je bent ook op andere manieren met je klant bezig. Vaak wil de klant namelijk met je praten over zijn leven. De klant opent zich naar je toe, en hij wil graag dat hij ook daarmee welkom is. Ik heb er ook wel eerder in veel stukjes over geschreven.

Klanten komen in soorten en maten. Je hebt echt àlles aan klanten. De meeste mannen die bij me komen zijn de gewoonste types, waar je niets van verwacht dat niet honderd procent normaal en saai is, en alle andere soorten paradijsvogels krijg ik ook wel eens een keer. Ik wil dat even gezegd hebben, want ik ga hier een stukje van maken over een groep die op een bepaalde manier leeft, en ik wil niet dat mensen denken dat al mijn klanten zo zijn. Het is al zo makkelijk om met typetjes te denken.

Een groep mannen die bij me komen zijn de gevangen mannen. Dat zijn mannen die in een relatie zitten, waar ze niet uitkunnen, en waar ze niet kunnen vinden wat ze nodig hebben. Ze zitten in een rol waar ze ooit voor gekozen hebben, en waar ze in moeten blijven ook al is alles anders geworden. Ik noem ze gevangen vanwege de manier waarop ze in die relatie terecht zijn gekomen, niet omdat ze echt vastgehouden worden.

Het zijn niet eens de timide mannen, of dat ze erg verlegen zijn. Ze zijn vaak juist heel makkelijk in de omgang. Het zijn de goed aangepaste mannen, met goede banen, soms wel saai werk dat ze kozen voor het betrouwbare inkomen, en netjes op zichzelf.

Soms is het alsof al die mannen precies hetzelfde boek hebben gelezen. Hun ervaringen lijken zó op elkaar, dat ik me vroeger weleens afvroeg of ze niet een verhaaltje aan elkaar doorvertelden. Je komt namelijk vaakgenoeg mannen tegen die een heel verhaal hebben dat ze je willen laten geloven, ook al is het niet waar. Ze willen dat je ze op een bepaalde manier ziet. Ik ga daar altijd in mee. Hij komt voor de ervaring.

De man ontmoet zijn vrouw, en ze hebben een tijd waarin ze echt goed met elkaar klikken, zij is de vrouw die het beste bij hem past. Ze maken bijna geen ruzie, zijn familie vindt haar perfect, ze gaan snel samenwonen en na een paar jaar gaan ze trouwen of aan kindjes beginnen. Als het eerste kind komt, wordt ze anders, en wordt de klik minder. De man denkt maar dat het wel terug zal komen, maar dat gebeurt nooit meer.

Vooral met de seks wordt het de dood in de pot. Dat verandert in een verplicht nummer, en de man krijgt het gevoel dat hij zich altijd aan haar opdringt. Maar dat soort mannen gaat dan minder druk leggen en romantischer worden om het beter te maken, en dat werkt verkeerdom. Dan zakt het helemaal in, en krijgt hij af en toe nog een nummertje als zijn vrouw flink dronken is, of opeens een bui heeft. Ik hoef wel niet uit te leggen dat zo'n nummertje dan niets voorstelt.

Ze komen dan bij mij, ongemakkelijk en beschaamd. Ze zijn van die hondstrouwe mannen die eigenlijk niets met vreemdgaan hebben. Ze hebben de kick van vreemdgaan niet, maar het is juist andersom voor ze. Ze worden een beetje depressief omdat ze aan het vreemdgaan zijn. Ze doen het omdat ze het nodig hebben, maar ze willen helemaal niet. Dat haalt het plezier er een beetje af, dat is wel te begrijpen.

Gelukkig gaat het over als ze je langer kennen. Dan komen ze een beetje los, en gaan ze vooral veel praten. Over hun huwelijk meestal. Het is voor die klanten heel belangrijk dat je ze een beetje begrijpt, en ze hengelen er ook naar dat je zegt dat hun seksuele behoeftes niet abnormaal zijn. Als ze zover zijn dat ze naar een hoer gaan zitten ze ook al in de problemen dat ze zich schuldig voelen dat ze seks nodig hebben.

Wat die mannen zoeken is vooral begrip. De seks is belangrijk, maar ze willen vooral iemand hebben die het welkom vindt dat ze seksueel met haar omgaan. Ze willen vaak ook een beetje troost, want ze hebben al die stress en ze snappen niet waarom. Dat is het hele ding bij die mannen.

Ze snappen niet waarom ze zich zo voelen. Ze snappen niet waarom hun vrouw niet meer wil. Ze snappen niet dat ze zo verdoofd van hun werk thuiskomen. Ze snappen niet dat ze ondanks hun Audi en hun home cinema met surround en hun nieuwe interieur toch wat missen. Ze snappen niet hoe het kan dat ze toch zo ontevreden zijn ook al hebben vrienden zoveel respect voor ze, en doet het kind het zo goed op school.

De reden is eigenlijk heel simpel. Dit zijn mannen die met beide benen in het relatiedenken staan. Ze hebben hoe het leven hoort al uitgestippeld gekregen toen ze jong waren, en ze zijn nu hun plan aan het aflopen. Ze hebben huisje, boompje, beestje, en kindjes. Er is niets spannends meer, alles is al beslist. Ze hebben die keuzes gemaakt zonder dat ze zelf erop gejaagd hebben, ze zijn overal ingerold.

Het is niet eens dat het niet spannend is alleen, het is ook dat ze er niet meer uitkunnen. Ze vinden dat ze een hele goede reden nodig hebben om een relatie uit te maken, want zo is dat in het relatiedenken. Dat je gewoon ongelukkig bent, is niet genoeg. En met kindjes kan je als man ook niet weg. De kinderen gaan altijd naar de vrouw bij een scheiding. Dat weten we allemaal wel.

Zo'n man heeft het zelf gekozen, en het is eigenlijk zijn eigen schuld. Ik ben ook opgevoed met het relatiedenken, de enige mensen die ik ken die niet toch zo zijn opgevoed zijn kinderen van echte hippies. Dus dan moeten ze maar ook eerlijk zijn over dat ze zelf kiezen voor hun lot. Maar ik zie wel dat bij die mannen héél vaak de relatie met hun vrouw helemaal verkeerd is gegaan omdat ze erin zijn geluisd.

Als een vrouw een vent versiert, en haar best doet om hem aan zich te binden door lief te zijn, intiem te zijn, en sexy te zijn, dan gaat een vent ervanuit dat hij je echte ik ziet en verwacht hij dat het zo zal doorgaan. Maar als je dan, als je hem met huwelijk of kindjes aan je hebt gebonden, opeens ophoudt daarmee, dan heb je hem erin geluisd. Opeens zit hij dan met iemand waarmee hij niet de klik heeft die je hem hebt laten denken dat hij had.

Die vrouwen hebben hun schaapjes op het droge, en ze hebben een vent die ze net kunnen uitstaan in huis. Alles wordt volgens de regeltjes van het relatiedenken gedaan, dus er is een veilige sleur, en die vrouwen vinden dat heel gemakkelijk. Daar gaat alles om draaien, gemak en normaal zijn. Er zijn wel mannen die daar gelukkig mee zijn, maar de meeste doen dat echt alleen omdat het moet.

Je hoort aan het verhaal dat de vrouw zo snel als het kon de rollen van het huwelijk of die van de vader helemaal doordrukt. Een vader heeft in het relatiedenken een rol die veel stabieler is. Iedereen verwacht dat mannen die vader worden, rustiger worden, en die vrouw geeft aan dat ze die verandering zoveel mogelijk van hem verwacht.

Netzoals vrouwen kunnen mannen best zichzelf terughouden omdat ze normaal willen zijn, en dooft het dan vanzelf uit. Wat er uitdooft, is wat het moeilijk maakt om je aan de regeltjes te houden. Dat is ook het uitdoven van creativiteit, van avontuurlijk, dominant, agressief, en nieuwsgierig zijn. Maar bij veel mannen blijft er toch wat smeulen. En als ze slim zijn, komen ze dan naar mij toe.

Vrouwen van dat soort mannen hebben als doel gehad om een relatie te laten werken. Daar hebben ze een betrouwbare jongen voor gezocht, en die hebben ze gewoon gekocht met zich leuker voordoen dan ze zijn. En toen de buit binnen was, konden ze eindelijk weer zichzelf zijn. Maar je zolang voordoen als iets wat je niet bent, daarvan kan je echt een grote hekel aan iemand krijgen. Dat zit er vaak ook nog in.

Deze vrouw heeft vooral gekeken naar iemand voor een stabiele relatie, en volgens het relatiedenken is dat met iemand die seksueel makkelijk in de hand kan worden gehouden. Maar dat is niet lekker, die vrouw zit dus in een relatie met iemand die ze gewoon niet geil vindt. Zij is dan ook zo'n trouw type, maar voor vrouwen is er niet een hoerenbuurt om zich even uit te leven. Dat zit toch minder in onze cultuur dan voor mannen. En zij zit dus ook seksueel klem, en seks wordt een probleem. Denken aan seks maakt de sfeer in huis al slecht.

Juist die soort mannen en vrouwen vinden monogamie heel belangrijk. Vreemdgaan is het ergste wat je kan doen als je ze gelooft. Als je monogaam wil blijven en toch de seks spannend wil houden, moet je daar flink aan werken. Maar die vrouwen hoeven dat niet volgens de regels van het relatiedenken. Die doen dat dus helemaal niet, en de man houden ze op een afstandje. Daar worden ze zelf ook alleen maar ongelukkiger van, want je kut heeft ook wat nodig, maar dat snappen ze niet. Dan geven ze hem de schuld.

Die man kan natuurlijk eens goed zijn zin doordrijven, of weggaan, of de relatie omtoveren, maar dat doen ze dan niet. Relaties horen vanzelf volgens de verwachtingen te gaan, en als je je daaraan houdt ga je je dus alleen maar af zitten vragen wanneer het nou vanzelf beter wordt. De mannen zien het als de vrouw die in haar eentje bepaalt hoe het gaat, maar die man is netzo schuldig. Hij kan ook wel zien dat hij als vrijgezel gelukkiger was.

Ik heb wel geprobeerd om het uit te leggen, maar ze willen er toch niet van horen, en ze worden beledigd. Dus ik troost maar een beetje, en ik vrolijk ze op met wat kinky voorstellen. Ik doe gewoon mijn werk, en ik ga daar niet verder mee dan bij een professionele behandeling hoort. Ze moeten zelf maar ontdekken hoe het leven werkt. Als ik mijn klantjes moest gaan redden was ik nooit klaar.

Daarom hou ik het maar bij uitleggen dat hij bij mij stoom kan afblazen, zonder dat het zijn huwelijk aantast. Dat is ook wel zo, maar ik zeg het vooral voor zijn schuldgevoel. Eigenlijk kijk ik meestal heel anders aan tegen zo'n relatie. Ik denk dat je in de meeste gevallen beter uitelkaar kan gaan als het zo zit. Er zit zoveel onuitgesproken haat in, dat ik er eng van word. Met kleine kinderen heb ik dan mijn twijfels, maar als die er niet zijn, kan hij beter opstappen. Dan vind ik het jammer dat ik eigenlijk die huwelijken bijelkaar aan het houden ben.

Gelukkig blijft niet elke vent in zo'n huwelijk. Ik heb nog nooit gezien dat er iemand uitbrak, maar ik heb wel mannen gehad die vertelden dat ze ooit waren uitgebroken. Dat is een andere soort vent, die het niet volhoudt om zo'n kasplantje te worden. Daar heb ik ook veel meer respect voor. Zo'n man noemde het bij mij ooit alsof hij in een broeikas woonde, waar de afkeer en de haat zich maar opbouwde totdat hij vertrok.

Je moet ze dus een beetje kennen. Dan werkt het goed voor ze. Voor mij niet zo, trouwens. Ze zijn als klant vooral aan het praten, terwijl ze denken dat ze voor seks komen. Die betalen dus ook nog eens niet graag. Ze zitten vol vooroordelen, en dat betekent ook nog dat ze je niet voor vol aanzien. Ik doe mijn best aan mijn werk, maar deze mannen zijn niets voor mij. Ik vind het altijd een beetje saai, ze kunnen er nooit wat van in bed, en ze tippen ook nog eens veel minder dan èchte mannen.

Patricia Perquin blijft gemeente-adviseur

In het nieuws was vanmiddag dat Patricia Perquin haar contract met de gemeente houdt. Die heeft besloten dat ze tòch ècht éérlijk een prostituee is geweest, die goeie adviezen kan geven. Ze blijven haar betalen, zij blijft een adviseur, en ze blijft liegen. Ze is ontmaskerd, maar daar trekken de gemeente en Patricia zich niets van aan.

Dat komt omdat het niet nodig is om geloofwaardig te zijn als je hoeren weg probeert te pesten. Zo hoeft Asscher niet te laten zien dat hij de hele boel opgelicht heeft, en zo kan van der Laan doen alsof hij er niet de boel mee opgelicht heeft op de expertmeeting. De waarheid, die doet er niet toe.

Je talen spreken

De meeste van mijn klanten zijn hele gewone mannen. Maar ik heb er wel een hoop buitenlandse mannen bijzitten. Mijn Nederlandse klanten zijn de meerderheid hoor, maar er zijn veel meer buitenlanders die bij me komen dan dat je zou denken. Daarvan zijn er een hoop die hier maar een korte tijd zijn, bijvoorbeeld voor grote bedrijven, of voor de overheid.

Met die mannen praat ik vooral Engels. Gelukkig kan ik dat ook wel een beetje, maar nietzogoed als ik wel zou willen. Met taal ben ik altijd heel fladderig, ik maak geen nette zinnen, ik praat maar een beetje. Ik begin met een zin als ik nog helemaal niet weet hoe hij gaat aflopen. Dat schrijf ik ook zo, en daarom staan er ook op mijn blogje weleens kromme zinnen.

Tijdens het werk moet je makkelijk met je taal kunnen zijn. Praten is toch een belangrijk onderdeel van mijn werk, want dat is een manier om de klant op zijn gemak te stellen en om hem op te winden. Je wil niet dat je in de knoop raakt met je taal, als je daarmee bezig bent. Nou heb ik wel genoeg slaapkamerpraat gehoord in de porno, dus in het Engels is dat geen probleem. Met andere talen gaat dat minder goed.

Ik heb gemerkt dat als het gaat om praten tijdens de beurt, je beter je toon gewoon goed kan houden en Nederlands praten, dan te gaan stotteren in het Duits, Frans, of Spaans. Dat werkt gewoon niet, en het maakt het heel ongemakkelijk. Bij het babbeltje voor en na is het juist beter om wel te proberen zijn taal te spreken. Dan is het juist een manier om hem mèèr op zijn gemak te laten zijn.

Het zou fijn zijn met mijn werk als ik een talenknobbel had. Meiden die hun talen spreken worden meer gerespecteerd door de klanten. Ze denken toch over je als een laagopgeleid meisje als je dat niet kan. Het respect wat je met wat talen krijgt is niet alleen maar omdat je dan een man kan laten zien dat je intelligent bent. Het werkt zelfs bij Nederlandse mannen die daar gewoon van onder de indruk zijn.

Iemand die talen spreekt zien mensen toch snel als iemand die veel heeft gezien, en met veel mensen heeft gepraat. Ook als het van LOI-kursusjes afkomt, zoals bij mij. Dat geeft je glamour, en respect. Mannen vinden het altijd indrukwekkend, maar op een goede manier. Als je een meid bent met twee keer doctor voor haar naam, durven ze niet bij je langs, maar zes talen spreken vinden ze alleen maar interessant.

Het is weer juist helemaal omgekeerd als je zegt dat je talen spreekt die je eigenlijk niet spreekt. Ik was naar Turkije op vakantie geweest, en ik had een paar woordjes Turks geleerd. Bij het zetten van een advertentie had ik dus ook Turks aangevinkt bij de talen die ik spreek. Wat een fout was dat! Ik kreeg een boel Turken die allemaal nogal teleurgesteld waren, want die wouden juist met me kunnen praten! Üzgünüm ama hayir!

Ik hoor wel van klanten dat dat héél veel wordt gedaan. Meiden geven talen op die ze niet spreken, gewoon voor het lokken van de klantjes. Het gebeurt nietzo makkelijk dat een klant afhaakt omdat je zijn taal niet spreekt, dus het risico is nietzogroot voor die meiden. Het is natuurlijk wèl gewoon je klantje belazeren.

Ook al krijg je evenveel buitenlandse klanten bij thuisontvangst, toch is het belangrijker bij de escort om je talen te spreken. Als escort heb je toch wat anders te doen, en wil je de zwoele, ontwikkelde vrouw van de wereld laten zien. Dat is niet makkelijk om te doen als je eigenlijk je talen niet spreekt.

Je kan gokken dat je toch wel vooral Nederlanders krijgt, die onder de indruk zijn van je rijtje talen, maar als je probeert om een Spanjaard in te palmen als je alleen maar "hola" en "gracias" kent, val je natuurlijk door de mand. Die vent is ook niet blij dat hij met jou wordt afgescheept. Ik weet niet van meiden die er echt voor worden weggestuurd, maar ik begrijp dus ook echt niet waarom de klanten zoveel van ons pikken. Dat is niet goed.

Aan de andere kant is het een groot stuk van de kick als klant om een meisje te krijgen waar je op je gemak mee kan praten. Dat missen ze namelijk als ze in het buitenland werken. Soms zuchten ze omdat ze eindelijk een gesprek in hun eigen taal kunnen voeren. Dat is belangrijk voor de business, want de ervaring is altijd veel beter als ze zich op hun gemak voelen. De beste acrobatiek als de man zich niet lekker voelt helpt niets.

De meiden uit het oostblok zijn heel vaak echt niet dom, en ze hebben soms hele mooie opleidingen of interesses, maar dat merk je gewoon niet doordat ze zo slecht praten. Ze hebben er de moeite niet voor gedaan, ik denk omdat ze toch hier maar voor even gaan zijn. Je merkt wel aan ze dat ze echt héél dom klinken! Ook al zeggen ze goede dingen, doordat elke zin vol fouten zit, klinkt het al alsof je niet eens hoeft te luisteren.

Als je gewoon even een kwartiertje moet afwerken is er natuurlijk niets aan de hand, en kan je dat best doen. Maar als het langer wordt, wordt het contact steeds belangrijker. Mannen komen ècht niet alleen om hun pik in iets straks te stoten. Er moet een echte spanning komen, en dat is ver te zoeken bij iemand die niet met je kan praten. Dat gebrabbel wordt dan snel een turn-off.

Ik vind het belangrijk om mijn talen te spreken. Ik heb altijd plannetjes om op vakantie eens een taal te leren, maar dat komt er eigenlijk nooit van. Ik heb ook mijn Engelse stukje over Dettmeijer nog eens gelezen, en ik merk daar toch ook dat mijn geschreven Engels er eigenlijk niet mee door kan. Ik heb dus taalcursussen gekocht. Nou heb ik betaald, dan heb ik ook weer een motivatie om echt te gaan. Dan ontwikkel ik me lekker, en het moest er toch eens van komen.

Plan tegen misstanden

Al het gezeik dat wij prostituees over ons heen hebben gekregen komt met een vroom gezicht en de belerende prediking dat het nodig is omdat er wat aan de misstanden in de prostitutie moet worden gedaan. Iedere keer maken ze het erger. En dan móéten ze natuurlijk weer wat eraan gaan doen, want het blijkt zo'n groot probleem te zijn. Zij zijn gewoon aan het spelen en makkelijk aan het scoren, maar wij moeten ermee leven. En ze hebben geen idee.

Met al dat gedoe, en hoeveel ik ermee te maken heb gehad, heb ik me nou ook al wel wat jaartjes ermee beziggehouden. Ik bekijk het vanaf mijn perspectief, maar ik krijg ook een heleboel informatie van Bouche, en ik heb ook wat goeie dingen gehoord van mijn geldmannetje, mijn statistiekmannetje, Puttana, G, N, W, en andere sympathieke mensen die me graag een stukje willen helpen. Die hebben allemaal hun ideeën, en die gaan graag discussiëren.

Ongeveer alles wat ik hoor over misstanden aanpakken is dom of gewoon niet goed doorgedacht. De mensen die wel wàt weten, zijn zo voorzichtig geworden met al die problemen die ze wel zien dat ze moeilijk te begrijpen zijn, dat ze niet ver genoeg durven te gaan omdat ze zien dat ze niet àlles kunnen overzien. Dat is wel logisch vind ik, maar het levert zo weinig op.

Ik heb wel eerder wat geschreven over hoe ik vind dat het zou moeten zijn, maar dat is gewoon idealistisch. Of misschien eigenlijk idealisties. Ik denk dat er toch nog wel veel kraker in me zit. Ik begrijp ook heel goed dat dat idealistische beeld geen waarheid gaat worden zolang als ik nog werk. Er zit teveel in onze maatschappij dat het onmogelijk maakt. En voordat je het kan toepassen moet iedereen aan elkaar gewend zijn.

Nou dat Patricia Perquin doorgeprikt is, zullen de politici wel weer op zoek zijn naar de stem van een prostituee toch? Want de vorige bleek nep te zijn. Als ze eerlijk zijn zoeken ze dus een nieuwe. Maar ze zijn niet eerlijk, dus eigenlijk doet het er niet toe. En toch ga ik nu mijn eigen visie neerzetten over wat de beste manier is om de prostitutie op te zetten. Zodat jullie het wel weten. Misschien kruipt het wel door zodat er goeie ideeën toch goed terecht gaan komen.

Hou je vast, hier komt het Zondares-plan voor de prostitutie!

De mensenhandelwet op de schop
De mensenhandelwet is een boeltje. Hij is vaag, onduidelijk, en je kan er mensen mee veroordelen die helemaal niet veroordeeld zouden moeten worden. Je moet hem niet veranderen, hij moet er gewoon uit! In plaats daarvan moet er een wet komen die simpel zegt dat je mensen niet onder druk mag zetten met dreigementen, geweld of andere feitelijkheden om tegen hun wil jou of derden met hun lichaam, informatie, relaties, eigendom of arbeid te bevoordelen. Dit is feitelijk meer een uitbreiding van afpersing, en hoort als zodanig onder titel XXIII thuis. Wat we éígenlijk met de mensenhandelwet willen bestraffen, ìs allang strafbaar!

Wat er in wetten en regels staat, dat voor prostitutie het makkelijker is om uitbuiting of mensenhandel te verklaren, dat is gewoon niet eerlijk. Behandel het als werk, want dat is het ook. Gedwongen gifgrond afgraven of gedwongen asbest verwijderen is veel erger dan vrijwillige seks voor geld waarvoor je flink in de buidel moest tasten voor je werkplek. Dat moet je niet gelijkmaken.

Ongeregistreerd en anoniem
Prostituees zijn sociaal kwetsbaar. Er zijn veel mensen die ons met de nek aankijken, en ons weg willen pesten. We moeten dus extra voorzichtig zijn met onze gegevens, en daar past niet bij dat we worden geregistreerd. De meeste toestanden hebben we toch al met de overheid, dus die moet dat helemáál niet hebben. Alle voorschriften om je voor prostitutiewerk te registreren, in databases, maar ook bij de KvK en de BTW, verdwijnen! Hoe je dan belasting betaalt, daar schrijf ik zo wat over. Voor de politie zijn we dan nog steeds op dezelfde manier te vinden als voor de klanten.

De Rode Draad terug
De Rode Draad was een kenniscentrum zonder gelijke. Dat moet terug! Geef ze subsidie, en smeek die mensen opnieuw aan de gang te gaan! Het was iets wat niet naar de pijpen van de gemeente danste, en de meiden vonden het een goeie plek om aan te kloppen. De Rode Draad had veel beter door wat er gebeurde dan andere dingen. Stichting Geisha is ook goed, maar niet zo volwassen als de Rode Draad. Hou op met vragen over prostitutie te stellen aan stichtingen die tégen prostitutie zijn, want die hebben het ècht niet goed met ons voor!

Hef de prostitutievergunningen op
Nu is het zo dat we door de vergunningen gedwongen worden om erg beperkt te werken. De meeste meiden kunnen alleen maar voor een exploitant werken, want die heeft een vergunning. Thuiswerken moet gewoon zonder kunnen, en mensen moeten bordelen kunnen neerzetten, met dezelfde regels als een café. Die geven meer overlast dan bordelen. Escort moet ook gewoon kunnen zonder vergunningen.

Prostituees zouden zich gewoon als andere bedrijven moeten kunnen vestigen. We zijn kleine dienstverleners, dus we zouden gewoon tussen de nagelstudio's en taartenwinkels moeten kunnen zitten. Gemeentes hebben nu aparte "prostitutie-bestemmingen" voor plaatsen, en dat hebben ze niet voor haarsalons of sauna's. Het moet afgelopen zijn met al die vergunningen en concentreren op marginale plekken. Geef de meisjes de vrijheid.

Love-hotels
Om de enorme kamerprijzen terug te dringen moet je de monopolies openbreken van de mensen die de legale plekken hebben. Wil je echt de monopolies van de exploitanten verbreken? Dan moet je love-hotels toestaan. Een Love-hotel is een discreet hotel waar je je kamer per uur huurt, en waar prostituees terechtkunnen, maar ook andere koppeltjes. Meiden kunnen daar hun klanten ontmoeten, zonder dat ze dat stiekem in een gewoon hotel moeten doen, of zich door een bordeel laten melken. Nu zijn die dingen zeldzaam en op veel plekken niet legaal, en het zou geen slecht idee zijn als de overheid die zou neerzetten en runnen.

Bevrijd de GGD
Ik krijg wel te horen van GGD-mensen dat die het ook maar niets vinden om betrokken te worden bij het mensenhandelcircus. Die zijn liever vertrouwenspersoon die je wèl kan vertrouwen. Als je de GGD gewoon weer zichzelf laat zijn, komen de meiden daar wel voor hun tests en inentingen. En voor informatie, want ooit vertrouwden we de GGD wel. Dat gaat wel even duren voordat dat vertrouwen weer helemaal terug is.

In Utrecht, en als de nieuwe wet doorgaat overal, hebben prostituees geen recht meer op medische geheimhouding als ze naar de GGD gaan. Die verklikken alles stiekem aan de overheid en de politie. Als beleidspunt! Daar moet een eind aankomen. Dat is onethisch, dat is gewoon alles wat goed is aan vertrouwen in de wind gooien. Dat ís een misstand.

Een oostblok-hoer-loket
De reden dat oostblokhoeren telkens met penoze in zee moeten is omdat het voor ze zo moeilijk wordt gemaakt om het eerlijk te doen. Als je een loket maakt waar ze in hun eigen taal in één keer alles op eigen houtje goed kunnen regelen, liefst met een simpel formulier, dan schop je de stoel onder de oostblokpenoze uit. Daarvoor moet je de regels wel een keer duidelijk en eerlijk maken. Nu mogen ze wel èn niet, en kunnen ze het zelf niet overzien of regelen. Het is een heel gedoe om langs alle regels te komen, en dat kan je gewoon niet zonder dat je weet waar de gaatjes zitten. Daar komt het hele bestaansrecht van die oostblokpooiers vandaan. Als je dat weghaalt, is het over met al die misstanden.

Stoppen met de ZBO's
Het is te gek voor woorden dat de overheid zoveel overlaat aan ZBO's als Comensha! Activistische clubjes die worden geloofd als ze hun onzin verkopen, en in regels als betrouwbare instituten worden behandeld, maar die in werkelijkheid bezig zijn hun eigen idealisme of levensbeschouwing te promoten of uit te voeren. Niet alleen de informatievoorziening met Comensha, en het raar vormgegeven BNRMeSGtK, maar ook uitvoerende taken, zoals de politie en haar innige samenwerking met Fier Frieslan. Als er beleidsmatig of bestuursmatig maatregelen worden getroffen moeten die onder verantwoording van het onderhavige ministerie blijven, niet uitbesteed worden naar een obscuur clubje buiten zicht.

Die clubjes zijn de enige bronnen die ècht vertrouwd worden door de wettenmakers, en ze krijgen hun rechtvaardiging èn hun budget omdat het probleem ernstig en urgent is. Wat denk je dan dat je voor informatie krijgt? Bovendien begonnen al die clubjes als activistische clubjes vanuit een moreel perspectief, of als reddertjesclub. Dan begin je al onrealistisch, en die geef je dan geld en macht daarvoor. Daarna noem je ze neutraal en betrouwbaar. Ja, dan krijg je dit.

Hou de gemeentes eerlijk
De gemeentes hebben vaak regels, die niets uithalen behalve hoertje pesten. Er mag vanalles niet, ook achter de deur. Ze proberen de prostitutie buiten de gemeente te houden, of zoveel als mogelijk te hinderen. Dat doet niets tegen misstanden, het is alleen hoertje wegpesten. Er moet een goede regel komen waarin staat dat de gemeentes geen eigen beperkingen moeten gaan opleggen. Als ze iets op willen leggen moet dat om goeie redenen, en voor alles gelden, dus ook voor andere kleine bedrijven zoals karaoke-clubs of snoepwinkels.

Belasting
Deze zorgt ervoor dat Bouche de hele tijd moeilijk kijkt, omdat er zoveel juridische haken en ogen aan zitten, maar ik vind het toch een goed idee. Hier wil ik namelijk iets doen wat wat minder simpel is dan mijn andere voorstellen. Het lijkt op iets wat ze in Duitsland al een poos doen. Mijn statistiekmannetje kwam ermee, en ik vind het heel slim bedacht, ook al kan het wat uitgebreider.

We hebben een hoop last van de Belasting, die ècht niet eerlijk met ons omgaat. Bovendien willen we niet geregistreerd worden. Sommige meiden vinden het niet erg om zwart te werken, als je kijkt naar hoe weinig de overheid voor ons doet, en hoeveel schijt ze aan ons hebben, hoeveel ze ons in de steek laten, en hoeveel ze ons koeioneren, is dat ook niet raar. Zoveel van je geld afdragen aan een intimiderende domme pooier die zijn werk niet doet is wel zuur.

Maar het is niet eerlijk om de belasting aan iedereen anders over te laten, we moeten wel meebetalen vind ik. Het is beter om onze belasting anders te regelen. De oplossing is om tickets te verkopen. Bij machines voer je in welke tijden je werkt, en daar betaal je een vast bedrag per uur voor, voor escort en thuisontvangst. Dan werk je op afspraak en weet je welke tijden je werkt. Dat kan ook vast electronisch worden geregeld. Er zijn vroeger ook andere soorten belasting heffen geweest voor kampers, en internationals betalen helemaal nergens voor in Nederland, dus ik vind het nietzo raar om ons een eerlijke andere vorm van belasting te geven.

Voor de aanloop verwerk je de werktijden gewoon in de huurprijs van je kast. Dat is minder per uur, want je staat niet de hele tijd te verdienen. Dan betaal je bijvoorbeeld honderd Euro voor een dag achter de ramen, tachtig Euro voor een dag in een club, en escort of thuisontvangst zestig Euro per geboekt uur. Dan betaal je ongeveer wat je nu ook zou moeten betalen als je gemiddeld werkt. Daarmee heb je dan de BTW en de inkomstenbelasting over je prostitutiewerk betaald.

Die tickets kan je dan controleren en afstempelen, netzoals in de trein. Zo voorkom je dat mensen die dingen gaan doorgeven. Die tickets zijn alléén voor de belasting. Er staat geen naam op, het is gewoon een kaartje als bon dat je netjes je belasting hebt betaald. Zo hoef je nergens bekend te zijn, en is er toch een stok achter de deur voor wie zwart werkt! Die controles kan je doen netzoals ze nu komen controleren. Maar dan niet precíés zoals ze nu controleren!

Leer de controleurs manieren
Die controleurs nu namelijk, daar lusten de honden geen brood van. Die moeten ook eens leren hoe het hoort. Het is niet dat je àlles mag omdat ik een hoer ben. We krijgen veelteveel controles, en die mensen gaan veeltever. Als het aan mij ligt mogen ze alleen binnenkomen voor goeie redenen die we ook kunnen controleren, en dat we ze aan kunnen pakken als ze over de schreef gaan.

Controleurs, die zouden alleen moeten mogen controleren of je wel hier legaal verblijft, maar ze mogen niets opschrijven of bijhouden over je identiteit als het goed zit. Ze mogen kijken of je je belastingticket wel hebt, en of je minderjarig bent, of je geen onterechte uitkering trekt, even snel één vraag stellen over of je hulp nodig hebt, en daarna is het meteen ophoepelen. Niet overal aanzitten, geen dingen stukmaken, geen herrie maken zodat de buren denken dat er ingebroken wordt, geen preken over dat je zoveel meer waard bent, geen verhoor. Gewoon beleefd, zoals bij andere mensen.

Het is ook de spuigaten uitgelopen met hoeveel controles we krijgen, en dat verschilt van meisje tot meisje. Met al die instanties naast elkaar, die allemaal doen alsof ze alles mogen, is het alsof je geen slot op je deur mag hebben. Zet een wettelijk maximum op het aantal controles, en alleen als de rechter-commissaris zegt dat het nodig is, mag je meer controles inzetten, net als je huiszoekingen ook moet verantwoorden. Bouche denkt dat deze moeilijk is, maar ik vind het heel redelijk om dat eens wat te beperken.

Leer de instanties manieren
Als we dan toch bezig zijn, laat dan ook de Belasting eens manieren leren, en ons niet koeioneren. Die schattingen die ze maken over je inkomen zijn idioot, en je kan niet met ze praten als hoer. Nou ja, dat is natuurlijk allemaal niet meer belangrijk als die tickets er komen. Maar als dat niet wordt gedaan, moeten ze eens leren dat we niet allemaal criminelen zijn.

De Belasting heeft geen realistische ideeën over hoeveel we verdienen, en hoevaak we werken. Daar gaat veel bij mis. Ze hebben het idee dat we volle dagen liggen te cashen. Dat gebeurt gewoon niet. Nu niet en vroeger ook niet. Als ze naheffen schatten ze meestal je inkomen vijf keer te hoog. Ze mogen weleens wat leren daarover. Dat hoeft niet van mij, maar ze moeten wel eerlijk zijn, en eens goed onderzoek laten doen.

Als Jeugdzorg een telefoontje krijgt dat een moeder hoer is, is dat géén reden om haar te gaan vragen of ze haar kind niet beter weg kan doen totdat ze haar leven weer op de rit heeft. En helemaal niet om haar kind af te pakken omdat het kind niet in een crimineel milieu mag opgroeien. Woningbouwen moeten thuiswerksters of escorts er niet uit mogen gooien als ze verder niets slechts doen.

Banken mogen dingen doen waar jij of ik voor naar de gevangenis zouden gaan. Er wordt getoverd met geld, en daarom kunnen zij leningen geven. Als jij zonder vergunning zo geld gaat uitlenen krijg je problemen. En omdat ze dingen mogen van de overheid die wij niet mogen, mag je ze daar wel regels over opleggen. Zoals dat ze neutraal moeten zijn. Dat wil voor mij ook zeggen dat ze je niet meteen mogen weigeren als ze merken dat je een hoer bent. Want zoals het nu is krijg je nergens een rekening, en een lening al helemaal niet.

Ik begrijp dat je voor privé bedrijven geen verplichtingen kan maken om hoeren als normale mensen te behandelen, maar anders had dat er ècht wel bijgestaan. Maar vooral machtige overheidsdiensten zoals de politie moeten oppassen met hun macht, want je kan niets tegen ze beginnen. En de politie zie je een stuk meer dan wat je wil, en ze zijn een probleem geworden. De politie is echt je vriend niet meer. Dus:

Laat de politie zijn werk doen
Dat bedoel ik op twee manieren. De politie moet niet als politiek ding worden gebruikt om de mensenhandeltoestand op te zwepen. Laat die jongens hun werk doen. Maar de politie moet ook eens gedwongen worden om werk te maken van al die dingen die ze laten liggen! Dat gehengel en die razzia's naar vrouwen die maar aangifte willen doen van dingen die nauwelijks voorkomen, dat heeft geen zin. Dat is alleen maar slecht. Het is vernederend en gemeen, en het werkt niet.

Het moet zo gaan: een meid komt bij het buro om aangifte te doen, en in één keer nemen ze het verhoor netjes af, en er wordt niets "verkeerd in het systeem gezet" zodat het overnieuw moet. Dan laten ze je gaan, en ze zijn stil erover en discreet. De hele buurt en vooral je afpersers hoeven er niets van te weten dat jij met de politie praat. Dan doen ze hun onderzoek als het gaat om iets wat geen haast heeft, maar anders moet er meteen wat gebeuren.

Dan bedoel ik dat jij meteen in de opvang kan, of dat ze de criminelen meteen oppakken en vasthouden. Niet hem een keer op verhoor roepen, vertellen dat jij wat hebt gezegd, en hem dan op straat zetten, en zelfs je geen telefoontje geven dat je zo een boze pooier aan je deur krijgt. Ze moeten gewoon aanpakken, en het mag ook wel wat sneller, want na een jaar nog eens wat gaan doen heeft geen waarde.

Je kan het al jaren zien, de meiden komen wel als ze problemen hebben. Maar dan is de politie traag en onhandig. Alleen als ze iemand op kunnen gaan pakken over een paar jaar, dan doen ze eens wat, maar voor jou gebeurt er niets. Sjaban kon jarenlang zijn gang gaan nadat er al aangiftes met bewijs en verklaringen lagen. Dat hij dan ooit nog eens wordt opgepakt en veroordeeld vindt Warner ten Kate een enorm goed iets, maar voor mij maakt het niets meer uit. Ik was er jaren eerder al voor gevlucht.

Als het aan mij ligt, gaat de politie niet meer de meiden lastigvallen voor niets, en ook niet de hele tijd met verhoortjes proberen je zover te krijgen dat je nèt teveel zegt. Ze laten je in je waarde totdat jij naar ze toe komt om te vertellen dat er wat is. Je mag langsgaan om te vragen of je iets voor ze kan doen, maar dan is het op! Geen intimidatie meer, geen sloopwerk, geen razzia's, en géén stomme grapjes!

Het moet ook over zijn met de toestanden na een contact met de politie. Nu is het zo dat je als je naar de politie gaat om iets te melden, dat je dan ook een abonnement op het hulpverlenerscircus hebt genomen. Daar heeft niemand behoefte aan. Je moet op de politie kunnen vertrouwen dat ze jou niet als een halve crimineel behandelen, of als een zielig hoopje slachtoffer. Een beetje respect graag.

Als ik de politie bel omdat iemand zich misdraagt in mijn kast, wil ik hetzelfde worden behandeld als een winkelier met een lastige klant. Dat is nu heel zelden zo. Dat moet overal goed geregeld zijn. Als ik een hufter mijn kast uit moet hebben, wil ik niet een agent hebben staan die me vertelt dat hij ons weer aan het praten wil krijgen. Dan wil ik dat hij die hufter bij zijn kop en kont pakt, en buiten zet en een bon schrijft.

Het zou leuk zijn als de politie de beveiligingstaak van de pooiers over kon nemen, maar ik begrijp ook wel dat dat eigenlijk niet kan. Waarom ze dan wel de hele tijd bij ons rondhangen, dat is dan wel raar. Laat ze dan ook wel onze beveiligers een beetje netjes behandelen, want nu worden die de hele tijd gekoeioneerd als je ze zelf hebt ingehuurd en niet op de lieve zorg van de ramenbaas vertrouwt.

Waar ik echt een eind aan wil hebben, het wegdraaien van wat je komt melden en het over pooiers gaan hebben. Je komt klagen over een diefstal, vandalisme of mishandeling, en voor je je hele verhaal hebt verteld beginnen ze over uitstappen en of iemand je in je kast heeft gezet. Ze geven niets om jou helpen, ze willen scoren met een strafzaak voor mensenhandel. En ik wil ook nooit meer met een agent hoeven ruziën over of je bij een hoer wel over verkrachting kan praten!

Je wordt ook opgeschreven in de politiegegevens, en die worden soms met de Verenigde Staten uitgewisseld. Dat wil je niet laten gebeuren, want als je de afgelopen tien jaar íéts met prostitutie te maken hebt gehad, mag je de Verenigde Staten niet meer in. Maar daar geeft de politie niets om. Daar moet het dus ook mee afgelopen zijn, want al die rompslomp zorgt ervoor dat de vrouwen wel uitkijken om naar de politie te stappen.

Het is nog erger als ik hoor van meiden die aangifte willen doen van mishandeld of bestolen worden, en dat de politieman dan blijft proberen om er meer uit te krijgen om er maar mensenhandel van te maken. Als ik aangifte wil doen van een scharrel die me bestolen heeft, dan wil ik niet er iets bij hoeven te verzinnen om hem maar een mensenhandelaar te laten lijken! En als het geen mensenhandel wordt, dan laten ze het liggen omdat ze de mensenhandel-klacht niet erdoor gaan krijgen, en ze doen aan niets anders wat omdat je "niet meewerkt!"

Als de politie eens ophoudt met hun "haaldelict" mensenhandel proberen te vinden terwijl het er gewoon niet is, dan hebben ze eens tijd om hun werk te doen. En daar kunnen ze mee beginnen als ze een melding krijgen. Van het meisje zelf meestal, maar de klanten zijn ook belangrijk. Die moeten bereid blijven om meldingen te doen. Maar die doen dat alleen anoniem, want die ontsnappen liever ook aan het stigma. Via M heb je niets, je kan beter zo'n man anonimiteit geven als hij zelf met een smeris praat.

Een klant heeft niet nodig dat hij wordt behandeld als een viezerik, en de politie heeft daar ècht een handje van. Dat vind ik verkeerd, want klanten zijn helemaal geen viezerikken. Een viezerik zou een meisje dronken gaan voeren in een bar om haar dan lam mee naar bed te nemen. Een klant betaalt netjes voor een dienst. Ik kom op mijn peeskamer nettere mannen tegen dan in het winkelcentrum. Een klant die wat komt melden moet eerder een beloning krijgen dan een vieze blik.

Er moet ook bij een èchte gedwongen meid meteen doorgepakt worden. Geen gedoe met haar maar een poos in onzekerheid laten. Kom je met een hulpvraag omdat je gedwongen werd? Dan moet er met één telefoontje een plekje zijn. Elke keer dat dat niet gebeurt blijft dat in het geheugen van iedereen die ervan hoort, en dan durft zo'n meisje er niet op te vertrouwen natuurlijk. Die opvang kan ook best vrijkomen:

Kappen met de B9
Iedereen weet al jaren dat de B9 alleen maar wordt misbruikt. Die zet wel de hele opvang vol met tijdrekkende asielzoekers zodat er geen ruimte meer is voor de echte noodgevallen. Stop toch met die onzin. Kijk zelf naar de cijfers. Kijk zelf eens naar de papieren. En kijk zelf naar de regeling. Wie heeft er echt maanden nodig om moed te verzamelen om een aangifte te doen? Dat is weer omdat je prostituees ziet als zielige gevalletjes, niet realistisch.

Kappen met àlle beloningen voor valse meldingen
Niet alleen maar de B9 is een probleem. Wat denk je van al die oostblokhoeren die hun naheffing en boete zien verdwijnen omdat ze een huilpartij over hun pooier ophangen? Die krijgen voor een gecoacht verhaaltje tonnen kado. Denk je niet dat je zo valse meldingen krijgt? Ze krijgen de deal uitgebreid uitgelegd, het is geen toevalletje dat een uitgekookte meid af en toe eens doet.

En de politie op het dak van je concurrentie sturen, dat is ook gewoon niet netjes. Dat is gewoon stalken met de politie. Ik vind het heel raar om te horen dat de politie het niet erg vindt om maar onterecht op een meisje afgestuurd te worden. Ik heb verhalen gehoord van een fris jong ding dat de politie op haar dak kreeg van haar afgeleefde buurhoeren, en dat de politie het alleen maar aanmoedigde, ook toen ze voor de tiende keer hadden gemerkt dat het vals alarm was. Zo pest je een collega weg. Dat is niet eerlijk.

Opvang niet meer bij hersenspoelfabriekjes
Met name voor "loverboyslachtoffers" is er in Nederland een kleine maar luidruchtig industrie opgesprongen. Op wat kritiek op Anita de Wit na wordt dat gerespecteerd alsof het instanties met het statuur van ziekenhuizen betreft. Bij nadere beschouwing blijkt het echter te gaan om personen of groepen die als voornaamste doel hebben het "normaliseren" van de hulpbehoevenden. Deze normalisatie houdt voornamelijk in dat de meisjes wordt geleerd zich aan het normen- en waardenstelsel van de opvangers te conformeren.

EDIT: Deze hersenspoelfabriekjes verzorgen ook "loverboy-voorlichting" en dat is niet goed. Ze krijgen zo niet alleen de kans om hun hersengespoel verplicht op scholen te brengen, maar het is inspiratie voor meiden die er toch al over denken. Het geeft alleen maar meer vooroordelen, al vanaf school.

Benodigd is een opvang voor slachtoffers, verdeeld in slachtoffers die moeten worden behandeld, en slachtoffers die gewoon opgevangen moeten worden tot ze een eigen plek kunnen krijgen. Behandeling moet niet meer aan belangenclubs worden uitbesteed, maar moet goed geregeld worden via GG&GD of RIAGG.

Doe eens goed onderzoek
Hier kan niemand tegen zijn. Laat tenminste twee grote namen bij twee universiteiten eens goed breed en diep onderzoek doen naar de prostitutie. Wagenaar was al goed, maar het moet bréder, dan zijn we eindelijk eens van die schattingen uit Schone Schijn af. En geen pretonderzoekje, alles moet verantwoord worden, want we gaan kritisch zijn deze keer. Dus dingen verdraaien omdat je idealisme hebt over mijn werk, dat kan je niet vergeven worden. Het WODC vertrouw ik niet, de overheid zit daar te dik in en die hebben al laten zien dat ze dan politiek geladen bezig zijn. Vooral als je ziet wat er in een situatie zit met verantwoordelijkheid zoals de "specialisten" van nu:

Zet de specialisten op straat
Er zijn telkens weer verhalen dat er een specialistische opleiding voor rechters moet komen, er zijn specialistische opsporingsambtenaren, en er moet nog véél meer specialisme komen bij instanties en Justitie! Dat hoor je de hele tijd, onder andere van Dettmeijer. Daar hebben ze een hele belangrijke reden voor: Want die specialisten zien mensenhandel waar andere mensen dat niet zien. Denk daar maar eens goed over na.

Als die specialisten ergens mee te maken hebben, berg je dan maar. Het coachen tijdens verhoren bijvoorbeeld is een onderdeel van dat specialist zijn. Dingen invullen voor je getuige of "slachtoffer" is een onderdeel van dat specialist zijn. Bluffen met je status als expert is onderdeel van dat specialist zijn. Bouche vergelijkt het met wat de Stasi, de Staatssicherheitsdienst van het oude communistische Oost-Duitsland, met dissidenten deed om ze geestesziek te verklaren.

Iedereen die zich specialist heeft laten maken moet eruit geflikkerd worden. Als je zo laat zien dat je bereid bent om de werkelijkheid te vervormen om je idealen te verwezenlijken, dan hoor je niet thuis in een instituut van een rechtsstaat. De middelen aangewend door inter alia ten Kate, Werson en Dettmeijer om tot een voorbestemd beeld te komen ten koste van de werkelijkheid grenzen aan détournement de pouvoir. De bevoegdheden hen toebedeeld voor de bestrijding van het probleem zijn nooit bedoeld geweest te worden toegepast voor stemmingmakerij of voor hetgebruik als dommekracht op de publieke opinie.

Nu hebben we een coachende mensenhandelfetishist als kopstuk van de zedenpolitie. We hebben een parket-officier van justitie die grootschalige razzia's goedkeurt en organiseert, zonder fundering en steevast zonder resultaat, en het niet uitmaakt hoe de meiden het zien. We hebben een zogenaamd neutrale Rapporteur Mensenhandel die betrokken is bij demoniseringscampagnes tegen de prostitutie. Die mensen zijn daar niet per ongeluk gekomen, de overheid zit helemaal vol met de uitzaaiingen van die houding.

Het is niet te verdedigen dat wordt gepoogd mensen jaren in de cel te zetten voor iets wat de "slachtoffers" niet kunnen waarnemen, en waar speciale opleidingen voor nodig zijn om het te vinden. Het doet denken aan heksenjagers met hun amuletten en kijkglazen, of aan de excessen van het McCarthyisme. Ook hier is een gedreven extremistische groep doorgedrongen tot hoge authoriteit, en vult het haar ondergeschikte overheidsapparaat met gelijkgestemde vazallen.

Werk samen met de klanten
Van de mensen die me niet kennen, heb ik het meeste vertrouwen in mijn klantjes. Ik denk dat die jongens meer voor me willen doen dan zelfs de hulpverleners. De meeste klanten zijn de grootste lieverds, en ze kunnen flink bijdragen als je ze maar de kans geeft. Een plek als Hookers geeft inzicht in wat een bepaalde soort klanten belangrijk vindt. En wat je op Hookers vindt, dat zijn de kritische, afstandelijke, veeleisende, zakelijke, dominante klanten. De rest is liever. Hookersklanten zijn best welkom bij mij hoor, maar het is wel waar.

Er moet opgehouden worden met klanten medeplichtig te noemen aan vanalles. Dat is onzin. Op die manier duw je ze alleen maar dieper in hun schulp. Het mag best eens wat meer geaccepteerd worden dat ze hoeren lopen. Dan krijg je ook genoeg meldingen van klanten, want die hebben het kortste lijntje met de meiden. Ze melden nu niet vaak, maar dat is vooral omdat er ook helemaal niet veel aan de hand is!

Ophouden met demoniseren
Niet alleen maar omdat ik er ziek van word telkens zo fout neergezet te worden in de pers, maar het zorgt ook ervoor dat mensen verkeerde dingen gaan verwachten. Hoe denk je dat je klanten stimuleert om meldingen te maken van misstanden, als ze nooit in de krant horen dat het een klànt was die een zaak aan het rollen bracht? Hoe denk je dat je exploitanten stimuleert om meldingen te doen van misstanden, als ze dan hun zaak kapotgeslagen krijgen door een politierazzia, en daarna de overheid doet alsof die razzia alles aan het rollen bracht?

Er zou meteen een eind komen aan de media-campagnes om de hoererij zo donker mogelijk af te beelden. Die onzin verslindt geld en het is gewoon alleen maar pesterij, niemand heeft er wat aan. Behalve misschien smokkelaars, want die proberen hun hoeren ervan te overtuigen dat er in Nederland geen anders werken is dan met hen. De overheid doet daar flink aan mee met al die "voorlichting" van ze.

De overheid is niet neutraal. Dat moet veranderen. Stop met de filmpjes waarin wordt gesuggereerd dat het allemaal kommer en kwel is, zoals het striptease-spotje voor Meld Misdaad Anoniem. De berichtgeving over prostitutie van de overheid is altijd kortzichtig, naïef en gewoon verkeerd. Als je echt verbetering wil van het lot van prostituees, is het beter om een campagne te maken zoals deze: hoeren zijn ook mensen hoor!

Doe de voorlichting gewoon goed
Ik heb ervaren dat er heel veel mensen gewoon slecht seksueel voorgelicht zijn. Daar heb ik al eerder over geschreven. Helaas is het nu zo dat we heel voorzichtig zijn om preutse mensen niet in hun preutsheid te kwetsen. Zo breng je mensen niet verder. Er moet meer voorgelicht worden, en meer technische dingen over seks worden uitgelegd, en het moet minder gebruikt worden om morele dingen aan de jongeren te leren. Daar is het niet voor, mensen zijn voor hun eigen morele ontwikkeling verantwoordelijk, maar wat we van scholen en officiële instanties horen moet gewoon wetenschappelijk kloppen en informatief zijn.

Wees er trots op
Als dit plan uitgevoerd wordt, moeten we netzoals Zweden in het buitenland reclame maken voor ons systeem. De Zweden doen het omdat anders hun mannen over de grens toch nog terechtkunnen, maar in het geval van Nederland is het omdat we anders overspoeld worden met buitenlandse meiden die het hier veel beter hebben dan thuis, want dat is nu al zo. Dat verpest de markt. Als ze dat ook in Frankrijk of Engeland, of zelfs hun thuisland kunnen vinden, zijn wij van een hoop overtollig aanbod af. Dan is het ook weer een aantrekkelijke markt voor de Nederlandse vrouwen.

Maar zelfs al blijven we dan de enige die het doen, de markt is dan voor Nederlandse vrouwen al verbeterd, want de buitenlandse meiden hebben geen oneerlijk voordeel meer. Zij moeten ook op de belasting gaan passen, en de Nederlandse meiden kunnen in de witte circuits weer aan het werk zonder zich over hun reputatie en anonimiteit zorgen te maken. Maar ik zou het prima vinden als die buitenlandse meiden in het buitenland bleven!

Dat is mijn idee. Ik weet zeker dat het in één klap de meerderheid van de problemen die ècht bestaan uit de wereld helpt. Niets werkt honderd procent, maar dit is wel het beste. Ik hoor het graag als jullie fouten zien hoor, want misschien heb ik iets wel niet goed doorgedacht, en moet ik het veranderen. Reageer maar, je weet dat je bij mij anoniem kan reageren.

Journalistenrechten

Many people would no more think of entering journalism than the sewage business - which at least does us all some good.
-- Stephen Fry

We kennen allemaal Kuifje, de avontuurlijke reporter. Generaties zijn met dit beeld van journalistiek opgevoed. Dit romantische beeld heeft ons in slaap gewiegd over de realiteit in de journalistiek. Het is niet allemaal avonturen, pret, en boeven vangen. De werkelijkheid is vies, gevaarlijk, en vernederend.

Uit onderzoek blijkt keer op keer dat de meerderheid van de journalisten gedwongen werkt. Als het niet gaat om dwang door geweld of gijzeling van hun geliefden, gaat het er wel om dat ze anders hun rekeningen niet kunnen betalen. Het is schokkend om je te realiseren dat journalisten soms kinderen hebben om voor te zorgen, waardoor ze hun werk -ze zien het als werk- niet kunnen opgeven.

In theorie is het mogelijk: de vrije, blije journalist die schrijft wat hij wil, en die betaald wordt wat zijn mening ook mag zijn. De praktijk is weerbarstiger. Journalistiek is misbruik. Tegen betaling -een hongerloontje- verkoopt een journalist zijn geloofwaardigheid, zijn integriteit, om de boodschap te brengen die zijn baas wil horen. Het verhaal moet verkopen, en daar offert de baas hem meedogenloos voor op. Nadat de journalist zijn stuk heeft ingediend, is het niet de vraag of, maar wanneer de tranen komen.

Het grauwe leven van de 'persmuskiet', die met geschreeuw uit een menigte journalisten, allemaal even wanhopig, probeert een verschrikte blik van een BN'er uit te lokken, zodat hij een foto kan verkopen, die hem weer even brood op de plank geeft, al is het maar een dag - daarvoor kiest niemand. Niemand met een hart in zijn lijf kan het verdragen als zijn kind journalist wordt. Maar als het gaat om kinderen van anderen, denken we daar het liefst niet aan.

De journalist krijgt opdrachten over wat hij schrijven moet. Krom achter zijn PC tikt hij zielloos het aantal woorden -strikt opgedragen- over het onderwerp waarover hij kort daarvoor summier is ingelicht. Zijn naam staat erboven. Om te worden vergeten als het artikel goed valt, om de schuld te dragen als er klachten komen. Succes betekent alleen dat hij zijn armzalige salaris nog een poosje langer kan trekken.

Schrijnender nog zijn de straatjournalisten. De verslaggevers, die er op uit worden gestuurd om trammelant te zoeken, om de eindeloze honger naar sensatie van de consument te bevredigen. Bij de politiebarricade kijkt hij met vochtige ogen de agent aan, hopend dat die hem zal beschermen tegen zichzelf, zoals de burgers worden weggehouden. Maar zijn perskaart geeft hem het 'recht' zich in het gevaar te begeven, een vrijbrief voor zelfdestructie. De politieagent laat hem stoicijns passeren, schijnbaar ongevoelig voor de stille schreeuw die hij in de ogen van de journalist las.

Ze komen om, vermoord, oorlogsslachtoffer, of door de rampen waar ze verslag van komen leggen. Af en toe hoor je ervan. Maar dat is slechts het topje van de ijsberg. Het is onbekend hoeveel naamloze slachtoffers er jaarlijks vallen, maar schattingen lopen uiteen van honderdduizenden tot miljoenen. De nieuwsconsumenten kijken weg. 'Ik heb hem niet gevraagd daarheen te gaan, het is niet mijn verantwoordelijkheid,' sussen ze zichzelf.

De consument is de motor van deze menselijke hel. Waar vroeger persoonlijke communicatie met een vertrouweling de vertrouwde bron van nieuws was, is dat nu een vluchtig onpersoonlijk contact met een internationaal netwerk. We weten niet eens wie de persoon is die schuilgaat achter schimmige afkortingen als ANP, of aliassen als Reuters. Een normaal mens zou het niet in zijn hoofd halen om willekeurige voorbijgangers van roddels te voorzien, zoiets intiems wordt voor vrienden en familie bewaard. De consumenten eisen het abnormale gedrag dat journalisten kenschetst. Alles voor de snelle bevrediging van de nieuwsgierigheid.

Met nieuwsgierigheid is niets mis. Interesse in het wedervaren van je medemens is gezond en fijn. Een nieuwtje kan je hele denken verslinden, zodat je het aan iedereen wilt vertellen. Maar dan wel: iedereen die jij kent. Het nieuws wat je hebt deel je met mensen waar je het juiste intieme gevoel bij hebt. Daarmee heeft journalisme niets meer te maken. Voortgestuwd door kille marktwerking wordt de nieuwsgierigheid van de consument voor een habbekrats bevredigd met onpersoonlijke berichten geschreven door dwangarbeiders.

Een breder maatschappelijk probleem is de criminogene werking van de journalistiek. Journalisten zijn buitenproportioneel vaak omgeven door misdaad en criminelen. Journalisten zijn vaak te vinden op de locaties van misdrijven, vooral de spraakmakende, en in hun artikelen dompelen ze zich dankbaar onder in de Nederlandse penoze, om hun meesters en consumenten tevreden te stellen met de laatste roddels. Kan men het ze kwalijk nemen, als men kijkt naar hun bestaan? Ze weten niet meer beter, ze zien het niet eens meer als slecht.

Journalisten geven overal informatie over door, maar slechts zelden over hun eigen uitzichtloze leven. Het is een overlevingsstrategie. Door zichzelf wijs te maken dat ze mensen inlichten, de waarheid ontsluiten, de democratie ondersteunen, geven ze zichzelf genoeg valse hoop om zich door weer een dag heen te kunnen slepen. De werkelijkheid is ondraaglijk geworden. Verbeten staan ze zichzelf niet toe om te beseffen dat ze slachtoffers zijn, in de greep van de redacteurs. Ze drukken de pijn weg die ze voelen als ze zien dat hun artikelen, hun stukjes integriteit, als vodden worden doorverkocht aan andere kranten. Zonder daar zelf ooit een stuiver voor te krijgen.

We spreken een journalist. Het is een schok. Zo jong, zo levendig nog. We vertellen hem meteen dat hij voor ons niet hoeft te schrijven, voor ons zijn geloofwaardigheid en menselijke waardigheid niet hoeft in te leveren. Hij kijkt verbaasd. Voor hem is het duidelijk normaal geworden. Het lijkt alsof hij staat te popelen om ons te laten zien hoe goed hij kan 'schrijven', zoals het journalisme zijn uitbuiting noemt. Maar we weten ook waarom. Ergens buiten wacht een redacteur, die hem door dolle honden in stukken zou laten scheuren als hij iets anders zou hebben gezegd.

Hij lijkt zo pienter, de journalist die we spreken. Opgetogen laat hij eerdere artikelen zien die hij geplaatst heeft gekregen. Ergens hecht hij waarde aan de stukjes integriteit die hij in die luttele kolommetjes heeft moeten achterlaten. Het is alsof hij er trots op is. Hij is het werk ingerold, zegt hij zelf. Hij wist niet wat hij moest studeren, en opeens kreeg hij het idee om journalistiek te gaan doen. Als we vragen wie er op hem in heeft gewerkt, zegt hij dat hij het niet zo heeft ervaren. Hij wordt stug, stuurs, als we de pijnlijke maar noodzakelijke vragen stellen over wat hem dwingt om dit vernederende werk te doen. Boos vlucht hij weg, schijnbaar beledigd. Hij verklaart ons voor gek, keert ons de rug toe. Maar wat eronder zit, is angst.

Het lijkt alsof hij zijn redacteuren wil beschermen. De redacteuren, die hem dag in dag uit misbruiken, en niets anders in hem zien dan een geldbron, zijn de enige menselijke contacten die nog over zijn voor journalisten. Door hun redacteuren geisoleerd zijn ze geheel op hen aangewezen. Redacteuren gebruiken manipulatie, geweld, psychische druk en bedreigingen om hun slachtoffers onder de duim te houden. Hoe langer dat lukt, hoe meer geld ze met de uitbuiting verdienen. Als de redacteur geen winst meer met de journalist kan maken, wordt hij afgedankt. Geen wonder dus, dat journalisten hun band met hun redacteuren tot hun laatste snik verdedigen. Ook al gaan ze er zelf aan kapot.

Elke dag schrijft een journalist zo'n vijftig artikelen. Van het geld, duizend Euro per artikel, ziet hij niets terug. De honger van de consument is niet te stillen, elke dag moet er weer worden geschreven. Er moet brood op de plank van de redacteur. De journalist hoopt ook ooit betaald te worden. Maar dat is een wens die de meesten nooit waarheid zullen zien worden. Het slachtofferschap waar deze journalisten zich aan onderwerpen wordt geduldig gedragen in de ijdele hoop dat het ooit goed komt. De bittere deceptie aan het eind, wanneer het duidelijk wordt dat er nooit betaald zal worden, komt vaak hard aan. Velen herstellen nooit.

Met de huidige wetgeving kan Justitie niets ondernemen tegen de besloten drama's die dagelijks in de kantoren, werkkamertjes en gure straten van ons land plaatsvinden. Het is simpelweg toegestaan. Lacunes in de wet betekenen mazen waar de internationale medianetwerken moeiteloos misbruik van kunnen maken. Nieuws wordt doorgegeven, en trekt zich van landsgrenzen niets aan. In het buitenland exploiteren de internationale uitbuitingsnetwerken ('persbureaus', in het bargoens van de industrie) zogenaamde 'correspondenten', om het nieuws maar makkelijk en zonder inmenging van toezichthouders over de grens te krijgen.

Wetgeving omtrent journalistiek blijkt een hoofpijndossier. Eerdere pogingen om journalistiek aan banden te leggen, een project dat van 1940 tot 1945 liep in ons land, drukte de journalistiek alleen ondergronds. Zelfs doortastend optreden kon de journalistiek nooit helemaal uitbannen, en vanuit het buitenland werd de consument nog steeds voorzien in haar verslaving aan nieuws. De aanpak gericht op de journalisten zelf is gedoemd te falen, zelf zijn ze immers onmachtige, willoze speelballen van een georganiseerde tak van misdaad, de 'media'.

De oplossing is om het probleem bij de wortel aan te pakken. Niet de leverancier, maar de consument van nieuws moet strafbaar gemaakt worden. We moeten af van het idee dat je op elke straat een krant kan kopen, of even verveeld op internet het nieuws te voorschijn kunt klikken. Kranten en nieuwssites moeten worden toegestaan, maar de gebruiker van het nieuws moet doortastend worden aangepakt. Dit Noordkoreaanse model heeft in zijn land van herkomst al vruchten afgeworpen. Als een krant kopen een celstraf kan betekenen, wordt de verantwoordelijkheid wel duidelijk aan de consument. Zo kunnen we deze gebroken zielen begeleiden naar een menswaardig bestaan, zodat hij van journalist weer volwaardig mens wordt. Er gloort nog hoop.