Ooit heb ik heel druk gezocht naar hoe pooiers werkten. In die tijd heb ik bestwel veel werk en tijd erin gestoken, en er bestwel veel risico voor genomen, om aan die informatie te komen. Ik moest en zou het naadje van de kous weten, maar ik heb meer keren op het punt gestaan het op te geven. Ik kreeg namelijk maar heel weinig informatie los, en er waren teveel mensen die gewoon spelletjes met me gingen spelen.
Toen ik met mijn pooierstukjes begon, kwamen de tongen wat meer los. En sinds ik mijn serie stukjes over pooiers op mijn blog heb staan, blijven beetje bij beetje de verhalen bij me binnenkomen. Ik kan nu gewoon op mijn handen gaan zitten, en er komt meer informatie binnen dan toen ik er keihard voor werkte. Raar hoe dat gaat, en ookwel een beetje frustrerend. Nu ik het niet meer nodigheb, komt het allemaal vanzelf.
Daarmee wil ik niet zeggen dat ik die verhalen nu niet meer interessant vind. Ik schrijf er niet meer over omdat ik eigenlijk wel geschreven heb wat ik erover schrijven wou, en nou dat duidelijk is dat het beetje informatie dat ik erover uitgelegd heb al heel matig wordt begrepen, denk ik ook niet dat het nuttig is om meer te schrijven dat nòg moeilijker te begrijpen is, en dus nóg meer misverstanden op kan roepen.
Maar iedereen houdt van verhalen, of de mensen die verhalen nou snappen of niet. Ik merk bijvoorbeeld wel dat mensen een stuk meer meegaan met verhalen, "casussen," van pooiermeiden, dan met mijn uitleg. Maar de meeste van die verhalen lijken erg op elkaar, en de doodgewone patronen kom je alleen tegen als je echt naar pooiermeiden luistert, en lijken niet op wat voor geile porno er in de krant komt. Dus dan schrijf ik iets waar ik wel voorbij ben voor mensen die het eigenlijk de plank vinden misslaan.
Wat ik wel interessant vind, zijn de gevallen die eens níét zo gaan als de gewone patronen. Want pooiermeiden zijn mensen, en mensen zijn verschillend. Ik had ooit aleens een verhaal over een pooiermeid die van hard naar zacht probeerde te gaan met haar harde pooier, en bij wie dat niet echt lukte. Dat gaat wat meer de diepte in, en dat laat zien dat de patronen waar zoveel mensen in vallen helemaal niet altijd zo hoeven te zijn. Mensen zijn nou eenmaal anders.
Waar ik vandaag wat over wil schrijven, is ook een afwijking van het patroon. Bij pooiermeiden is het meestal dat ze een pooier zoeken, en daar hun partner van maken. Die manipuleren ze dan helemaal kapot, zodat hij ze onder druk zet. Het is alsof je twee mensen elkaar ziet wurgen, en als je niet diep graaft in hun redenen om te doen wat ze doen, snap je niet wat ze eraan hebben, want het ziet er alleen uit als ellende.
Maar zelfs in het simpelste stuk, dat de pooier de partner van de hoer is, zit verschil. Er zijn vrouwen die de pooier niet alleen niet als partner hebben, maar een relatie hebben náást hun pooier. Of hun pooier naast hun relatie, net hoe je het bekijkt. Dat leek voor mij heel raar, want de totale obsessie met elkaar die die pooierkoppels hebben lijkt me niet mogelijk bij een "gewone" relatie ernaast, maar er zijn dus mensen die dat wel doen.
Ik heb intussen meerdere verhalen gehoord, maar alleen van twee verhalen weet ik ook genoeg om echt te zeggen dat ik het hele verhaal ken. Het eerste verhaal is het simpelste. Dat was een jonge vrouw, van in de twintig, die een lieve vriend had, en een rustig leven met een baan in de retail. Die had ergens toch het gevoel dat ze wat miste, en ze ging op een dag aan kickboksen doen.
De vriend had niets met kickboksen, en die vrouw kon er een beetje haar ei kwijt. Maar dat ging niet echt om het kickboksen, en meer om ruw stoeien met afgetrainde domme jongens, die haar afentoe eens iets te hard sloegen. En dan komt het balletje wel aan het rollen, en voor ze het wist was ze begonnen aan een affaire. Haar man wist nog steeds van niets. Zij vond dat wel prima natuurlijk.
Ze begon rond te hangen in het vriendengroepje van haar scharrel, en daar werd ze al redelijk vlot het neukertje van Jan en alleman. Maar dat durfde ze alleen aan als "haar" kickbokser op haar paste, en als zij en hij deden alsof zij het voor hem deed. Dat stapje zou ik graag verder uitleggen, maar mensen snappen er meestal niets van, en dan veroorzaak ik meer misverstanden dan dat ik wegneem. Vriendlief wist nog steeds van niets.
Een beetje genaaid worden door de vrienden van je pooier en er niets voor terugkrijgen is voor niemand iets wat een goed idee lijkt op de lange termijn, en al vlot bedacht ze allicht dat ze dezelfde kick kon krijgen bij vreemden van buiten zijn kring, zonderdat hij in een spagaat kwam met zijn loyaliteit naar haar toe en naar zijn "matties" en dan kon ze er nog geld voor vragen ook. Dat moet dan wel zijn initiatief zijn natuurlijk, maar een jongen die toch al niet zo slim is, is daar zo ingemanipuleerd. En haar vriend hoefde van niets te weten.
Het kickboksen was er meteen aan gegeven, en haar baan kwam ook in de weg te zitten. Ze nam ontslag, zonder haar vriend wat te vertellen. Inplaats daarvan ging ze proberen om zoveel mogelijk klanten te draaien, en de rest van de tijd zat ze bij haar pooier, pooierdrama te maken. Die gaf haar dan weer een paar klappen, die ze aan haar vriend uitlegde als dingen die ze bij kickboksen had opgelopen. En hij geloofde dat allemaal.
Een dubbelleven loopt altijd stuk als je het niet hélemaal perfekt doet, en dat kon ze niet. Dus op een dag knapte de bubbel, en dat was omdat het geld opraakte. Haar baantje bij de winkelketen betaalde niet heel goed, maar het was een echt inkomen. Een pooiermeid die het niet erg professioneel aanpakt, verdient weinig. Een pooier heeft meestal een gat in zijn hand. Smijten met geld is bij de meeste pooierrelaties bovendien een onderdeel van de haat/liefde verhouding.
Haar vriend kwam er dus achter toen er opeens rekeningen nietmeer betaald werden die normaal uit haar inkomen kwamen. Ze heeft hem eerst wat voorgelogen, maar dat lukte niet goed, en het hele verhaal kwam boven water. Toen de aap eenmaal uit de mouw kwam, heeft hij haar aan de kant gezet. Zij trok in bij haar pooier, maar ze kwam er al snel achter dat voltijds pooierdrama iets héél anders is dan een paar uurtjes per dag waarna je in je stabiele huishouden thuiskomt.
Ze ontnuchterde, en ze dumpte haar pooier. Die wist ook niet wat hij moest, en is heel boos en gewelddadig geworden, maar dat hielp hem niets. Ze bleef over met helemaal niets, en zonder pooier ging het hoeren ook helemaal nergens heen. Ze probeerde terug te vallen op de hulpverlening, maar die kregen moeiteloos uit haar dat ze een pooier had gehad, en haalden Zeden erbij. Die verkochten haar praatjes over tonnen schadevergoeding als ze maar meedeed aan een onderzoek.
Deze vrouw was anders dan de meiden die je in de kranten tegenkomt, die Zeden naar de mond praten om hun exen te straffen voor een mislukte relatie, en er tonnen aan willen overhouden die op het allerlaatste moment toch door hun neus worden geboord door de rechter. Ze had gevoel voor verantwoordelijkheid en een geweten. Ze loog niet, en ze wilde niet haar handtekening zetten onder het verhaal dat Zeden had opgeschreven. Dus ook daar werd ze op straat gegooid.
Het klinkt heel raar, maar als je niet met Zeden mee wil werken, maar wèl mensen van je weten dat je met pooiers betrokken was, doen bestwel veel hulpverleners heel moeilijk met je hulp geven. Je voldoet niet aan het plaatje van de zelfstandige hoer, en ook niet aan het plaatje van het gedwongen slachtoffer, dus dan zien ze je als een soort gestoorde, en wordt zo'n meid behandeld alsof ze iedereen brutaal voor het hoofd stoot. Ook als ze dat niet doet.
Een uitkering zat er niet in nou dat de gemeente wist dat ze had gehoerd, want de politie geeft dat soort dingen door als je niet braaf met ze meewerkt. Gelukkig vond ze snel weer werk, zodat ze tenminste niet àlles kwijtraakte, maar dit was een avontuur met een erg vervelend einde voor haar. Ik ben heel benieuwd of ze niet weer gaat experimenteren als ze weer haar leven op orde heeft.
Het andere geval is van een getrouwde vrouw met kindertjes. Eerst hadden ze allebei werk, maar ze raakten vlak na elkaar hun baan kwijt. Hij omdat hij arbeidsongeschikt werd, zij van de stress omdat haar man arbeidsongeschikt werd. Ze moesten het maar rooien op een uitkering, en dat was niet genoeg. Zij wilde al snel sekswerk gaan doen om zwart wat bij te verdienen.
Maar dat is nog niet zo makkelijk. Ze was wel ondernemend, maar ze had ook veel te verliezen. Na wat rondvragen zag ze dat er niet veel te halen viel in de legale sektor voor iemand als zij, en ze zag ook dat ze niet zomaar kon beginnen in de illegaliteit zonder heel veel risico te lopen, en dat kon ze haar kinderen niet aandoen. Maar met een tussenpersoon kon ze wel aan de slag, en die bleek heel makkelijk te vinden.
De tussenpersoon die ze vond was een pooier die door zijn schepster was gedumpt voor een geiler exemplaar, en die op zoek was naar een nieuw iemand om de leegte te vullen. Hij wist wel wat van de business, maar minder dan hij dacht, en zij kon met hem beginnen. Allebei dachten ze dat ze de boel nu onder controle hadden, en allebei hadden ze eigenlijk geen idee waar ze aan begonnen.
Het begin van hun werkrelatie leek helemaal nergens op, en was vooral ruzie. Toch wist de vrouw wel van aanpakken, en hard werken is uiteindelijk het belangrijkste wat je moet doen om succesvol te zijn in de branche. Ze zal ookwel een seksueel sterke vrouw zijn, dat is ookwel nodig, maar het harde werk zal het verschil meer maken. Ze werkte met haar pooier, die haar afschermde van de grootste risico's in de branche: de overheid.
Dat bleef even ruziemaken, totdat ze gesetteld raakte in haar werk, en opeens die hele pooierrelatie anders ging aanvoelen. Ze begon er rustig steeds meer op haar gemak mee te worden, en hij begon steeds meer te herkennen van zijn vorige vriendin, en dat vuurtje wakkerde hij aan. Het duurde na dat moment niet lang meer voordat ze een zachte pooierrelatie aan het verkennen was met de pooier.
Intussen had ze thuis nog steeds haar man en kinderen. Het begon als een werkrelatie die in haar branche "natuurlijk" seksueel met haar omging, toen werd het snel een affaire, en binnen zeer korte tijd was hij haar "daddy" en hing haar man erbij als een derde wiel aan de wagen. De intensiteit van een pooierrelatie is namelijk stukken feller dan van welke gewone relatie danook. Je kan het nog het meest vergelijken met de bijna psychopatische verliefdheden die je kan hebben als pubermeisje.
Ze ging met haar pooier dwepen, en tegen haar man rellen. Die liet ze duidelijk voelen dat hij de mindere was, en daar had ze volgens mij ook wel seksueel plezier van, al zegt ze zelf van niet. Haar man kwam in opstand, maar de pooier was een extrovertere, grotere, agressievere man, en haar man legde het af. Wat volgde was dat de man zich liet terroriseren door de pooier, terwijl zijn vrouw zich helemaal aan die pooier onderwierp, maar wel de baas over hem speelde.
Haar man pikte dat na bijna een jaar niet meer, en vertrok. De vrouw had nu haar pooier, maar ook haar kinderen om in haar eentje op te voeden. Dat ging niet, vooral omdat je ècht geen kinderen op kan voeden terwijl je met je hoofd in pooiersferen zit. Dat heen-en-weer geschakel kon ze niet aan, en dat ontnuchterde haar wel. Ze heeft toen weer haar pooier ingeschakeld, maar inplaatsvan dat ze zich liet leiden door wat natuurlijk uit de pooierrelatie voortkwam, manipuleerde ze nu zelf, en had ze zelf het stuur in handen.
Ze zorgde dat de pooier haar man terugterroriseerde het gezin in. En nam het toen dramatisch op voor haar man, die ze niet meer lelijk behandelde, maar zelfs een beetje ophemelde. Dat bleek genoeg te zijn om hun relatie weer aan te laten slaan. Daarna hield ze haar gezin en haar pooier wel strikt gescheiden, en dat zorgt volgens haar dat ze thuis helemaal de lieve verzorgster kan zijn, en bij haar pooier de gepooierde hoer, en het beste van beide werelden heeft. Voor haar werkt het.
Dit soort verhalen zijn uitzonderingen. Dat is heel duidelijk. Je kan zelfs zeggen dat het hetzelfde patroon is, maar dan vervormd om er nog een normale relatie naast te hebben. De drijfveren zijn hetzelfde, veel van de reakties en patronen zijn hetzelfde, maar een trio is in zo'n duidelijk scheve verhouding heel moeilijk. Ik denk dat het interessantste zou zijn om eens te zien of iemand dit op de lange termijn vol zou kunnen houden.
maandag 23 september 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ik vind het een heel interessant stuk, maar ik begrijp echt niet hoe de relatie van een hoer met een (harde of zachte) pooier nou precies werkt. Ik ben misschien heel simpel, maar ik heb altijd gedacht dat er (een beetje kort door de bocht, ik geef het toe) twee situaties zijn.
Situatie 1: een pooier brengt meiden in de prostitutie om er zelf veel geld aan te verdienen.
Situatie 2: een vrouw die het plan heeft opgevat om te gaan hoeren zoekt een pooier die haar kan beschermen en/of haar klanten kan bezorgen.
Van het manipuleren, pooierdrama en terroriseren uit jouw twee voorbeelden snap ik maar weinig.
Ik vind het goed dat er prostitutie is, want er is nu eenmaal behoefte aan, maar ik heb nooit beseft wat voor een verhalen er soms achter schuil gaan.
Blijf vooral dit soort stukjes schrijven, misschien dat ik dan alsnog doorkrijg hoe de relatie tussen een hoer en haar pooier werkt.
Een pooier is een soort coach toch? Je zie weleens van die dames bij de sportschool met zo’n ingehuurde personal mooi-boy trainen. Zoiets maar een beetje anders. 1, 2, 3, ..... 10 ... ja ja nog 2 maal. Ja super!! In de posting heeft de dame in kwestie een relatie, maar ook een personal coach. Zoiets? ‘een leven thuis’ ‘een leven op het werk’ en ‘een leven in de publieke ruimte’. Je bouwt zelf de muurtjes en de deuren en misschien spelen bepaalde omstandigheden, een beetje pech en/of wat geluk ook mee in de wijze waarop iemands [werkzame] leven er uit ziet. De combinaties zijn oneindig [binnen de constant veranderende wetten van een land]. En je niet willen houden aan die geschreven en/of ongeschreven wetten kan ook een bewuste of onbewuste keuze zijn.
Dit is dus een van de redenen waarom ik een slechte hoer zou zijn. (...en t uiterlijk ook, haha)
Wat een gedoe man. Zoveel drama. Sowieso, bij alle vormen van hoererij, zoveel achtergrond en invulling en gecoach en zo. Ik vind het heel knap dat jij daar mee bezig kan zijn, en ik snap dat je daardoor een heel goeie hoer bent, maar jezus, wat vermoeiend.
Je zou zeggen, als jij goed bent in naaien, en een ander in marketing, dan huur je een pooier in voor dat laatste zodat jij het eerste kan doen. Zoals je geldmannetje ook gewoon zakelijk met je meedacht. Maar dat gebeurt dus niet. Pffffff. Zou veel efficiënter zijn. Wat een drama, zeg. Ik zou er spontaan niet meer van kunnen.
Een reactie posten