maandag 3 november 2014

Antwoord op: interview-optimisme

Vandaag gaat het antwoordstukje even niet in op opvattingen die we uit de media over hoeren horen. Daar is nog genoeg mee te doen, maar ik heb nu even behoefte om te reageren op wat e-mails die ik heb gekregen, en wat dingen die ik om me heen heb zien gebeuren. Dit wordt een antwoordstukje op een paar opvattingen die juist aan onze kant leven. Dingen die ik mis zie gaan, juist als de bedoelingen zo goed zijn.

Één van de dingen waar veel hoeren zich aan frustreren, is dat we niet begrepen worden. Dat is vooral omdat er nooit naar ons wordt geluisterd. Als mensen iets over hoeren in de media willen hebben, gaan ze veel liever naar een "hulpverlener" of een verbieder. Alsof ze naar een veganistenclub gaan als ze een artikel willen schrijven over malaise in de slagerij. We weten allemaal dat we in ons eentje al veel betere informatie kunnen geven, ookal spreken we niet voor iedereen.

Het is makkelijk praten voor mensen die dat niet meemaken. Die zeggen altijd: "Doe niet zo boos, als je wat te zeggen hebt, ga dan praten. Licht ze voor, want als je nooit die tegenstanders vertelt hoe het zit, laat je het zo. Ga je laten interviewen, en sla bruggen!" Die begrijpen niet dat je daarmee wèl je veiligheid opgeeft, maar dat er gewoon níét naar je geluisterd gaat worden. En als puntje bij paaltje komt, óók niet door de mensen die je aanmoedigen je verhaal te vertellen.

Veel meiden willen best praten. Maar we weten ook allemaal wel, soms een beetje laat, wat de kosten zijn van naar voren stappen met je verhaal. Je anonimiteit is je laatste redmiddel tegen de mensen om je heen, en tegen de politie en de overheid. Dat geef je wel op om je verhaal te doen aan buitenstaanders. En dat verhaal gaat in tegen wat ze allemaal denken te weten, ze vinden het makkelijk om het weg te zetten als onwaar, want ze hebben al een onwrikbaar denkbeeld over ons.

Natuurlijk is dat frustrerend. Je kan het niet altijdmaar van je rug af laten glijden. Al die ellendeporno zou zó makkelijk worden betwijfeld als mensen maar eens na gingen denken of zo'n verzinsel wel klopt. Je ziet alleen om je heen dat iedereen het gelooft, en niemand twijfelt. Je ziet dat iedereen om je heen wat jij bent maar minderwaardig vindt, en dat ook van jou zou vinden als ze zouden weten wat je doet.

Met Internet heb je nu manieren om je verhaal aan de man te brengen zonderdat er een journalist aan te pas komt. Ik heb zelf mijn blog, waar ìk bepaal wat er wordt gezegd wat ik zeg. Op social media, en vooral Twitter, waar het veel om nieuws gaat, heb je sommige keien van meiden die laten zien hoeveel haar ze op hun tanden hebben. Dat vind ik heel mooi. Die brengen een ander geluid, en ze stippen belangrijke dingen aan, die door de media met rust worden gelaten. Die krijgen daar ook aandacht voor.

Als je heel vocaal bent, en vooral als je kritisch bent, en vooràl als je een manier hebt gevonden om gelezen te worden zonderdat er een journalist je verhaal verknipt, dan krijg je opeens wèl aandacht. Mensen gaan je antwoord geven, ze worden véél beleefder, ze behandelen je als een persoon, en ze zeggen ook dat ze geïnteresseerd zijn in wat je te zeggen hebt. Vooral de organisaties die je te kakken hebt gezet.

Na berichtjes dat ze erg geïnteresseerd zijn in je mening, omdat ze graag een vollediger of beter beeld willen hebben, waarbij jullie sámen kunnen werken aan verbetering voor iedereen, gaan ze je uitnodigen. Politici die je gekritiseerd hebt willen je in een achterkamertje spreken. TV-programma's willen je aan tafel. Er zijn interviews te maken. Je kunt in panels en klankbordgroepen aanschuiven. Je krijgt gesprekken met officiële organisaties en NGO's.

Je hebt van die cynische doorgewinterde meiden die al zien hoe dat misgaat, en er nooit intrappen. Maar veel van ons, en ook ik, zijn daar wel een keer ingetrapt. Dan leren veel van ons het af, ookal blijf je idealisten hebben die zich telkens weer laten verneuken. Het is heel verleidelijk. Je krijgt eindelijk de kans om de mensen met màcht over ons te spreken. Ze zijn eindelijk eens niet aan het negeren, en ze lijken geïnteresseerd om wat te leren.

Die meiden komen met sterren in hun ogen terug. Die zijn netjes behandeld, er is naar ze gelúísterd, ze zijn als mèns en als deskùndige gesprekspartner geweest. Dat is een betoverende ervaring. En achteraf is er het gevoel dat je nu eindelijk kunt samenwerken, en dat er een muur is doorgebroken. Je hebt genoeg informatie in huis om de hele situatie te veranderen, want je hoeft maar heel weinig van prostitutie te weten om te zien wat het ergste kwaad doet, en hoe het beter kan.

Het gaat netzogoed op voor belangenbehartigers. Dat is ergens gek, want die staan maar met één teentje in de prostitutie, dus die zouden nietzo kwetsbaar moeten zijn. Die trappen er meestal ook veel vaker na elkaar in, want die voelen de politieknuppel niet in hun nek, dus die krijgen alleen het lid op de neus omdat ze geloofwaardigheid verliezen. Ze reageren meestal heel heftig op dat negeren door de samenleving, omdat ze het niet gewend zijn.

Die meiden worden vaak genuanceerder over de mensen met wie ze hebben gesproken, en ze worden zo geduldig dat ze hun beurt om te praten voorbij laten gaan. Vaak gaat het dan om éénlingen, maar toen de Utrechtse meiden hun reservaat dicht zagen gaan, waren er maar een handvol die zich lieten horen, en die waren ook niet erg hard tegen de gemeente. Want die hadden het idee dat ze wel gehoord zouden worden. Dat word je als hoer gewoon niet. Leer dat nou. Dàt is juist wat we moeten veranderen.

Het probleem is, dat het inderdaad erg makkelijk is om met een beetje goeie wil veel leed te voorkomen, maar dat die goeie wil er eigenlijk nooit ìs. Het is bij neutrale mensen heel moeilijk om ze uit het denkbeeld te halen, omdat ze gewoon niet genoeg interèsse hebben om te gaan kijken naar wat ze geloven, maar bij mensen die belangen hebben bij het denkbeeld kan je het helemáál vergeten.

En toch zijn er nog steeds veel meiden die denken dat het gewoon een kwestie is van de goeie mensen met de goeie mensen laten praten, dat het een communicatieprobleem is, dat je een overbrugging van het onbegrip moet vinden, en dat je wat kan bereiken als je de sprong maar neemt. Die denken dat we samen moeten zien te werken met die lui, omdat tegen elkaar vechten toch nooit wat op zal leveren.

Daar wil ik even antwoord op geven.

Eindelijk iemand die je werk respecteert. Eindelijk iemand die jouw afwijkende stijl, jouw eigengemaakte leven, je zelfstandigheid respecteert. Die jou als deskundig behandelt, en jou je eigen respect laat verdienen. Die over je wil leren, en ondanks conflicten en misverstanden toch constructief door wil gaan. Iemand die jou wil steunen, en kritisch maar met een open hart naar je wil luisteren. Eindelijk iemand die met jou wil sámenwerken...

Meiden, herkennen we dat niet? Dat is de werkwijze van pooiers.

Denk je echt dat die documentairemaker of docu/reporter jou gaat interviewen om jouw info duidelijk weer te geven? Die mensen weten voordat ze beginnen al wat ze met hun documentaire gaan zeggen. Ze hebben jou alleen nodig om te kunnen laten zien dat ze zogenaamd ook hoeren mee hebben gewogen. Ze interviewen je een uur, en knippen daar alles behalve de vijf secondes weg, waar je iets zegt wat ze buiten context door kunnen laten gaan voor hùn idee van wat jij moet zeggen. Je kennis is verder alleenmaar lastig.

Denk je echt dat een Christelijke politicus die meer naar Judah dan naar Jezus trekt, en daar zijn plekje in het pluche door heeft, naar jou gaat luisteren? Die wil gewoon dat je milder over hem gaat schrijven, zodat het lijkt alsof je hem gelijk geeft. Al kom je daar later op terug, je hebt van toon gewisseld, en hij hoeft er later alleen naar te verwijzen als iemand ernaar vraagt. Je geloofwaardigheid is dan weg en je bent onschadelijk gemaakt.

Denk je echt dat de sociaal geëngageerde politica die waanzinnige uitspraken over de misstanden in de prostitutie doet, naar jou gaat luisteren? Die had allang kunnen weten dat het anders zit. Die had aan informatie via beveiligde e-mail al genoeg gehad, de nette mensen vragen ook niet meer dan dat. Er is op Internet ook genoeg te lezen om in ieder geval de ergste waanzin niet meer te accepteren. Die had allang een gematigdere positie aan moeten nemen als die echt zich had verdiept. Die wil alleen dat jij je bek houdt, en zegt dat je geconsulteerd bent, zodat zij er beter uitziet.

Denk je echt dat een gemeente die jou als klankbordhoer, als panellid of als organisationele partner heeft, gaat luisteren naar wat je vindt? Die voeren oorlog tegen ons, en je zit daar maar voor twee dingen: Om ze te vertellen wat er leeft en wat ze voor tegenstand kunnen verwachten, en om zichzelf geloofwaardigheid te geven. Als voorbeeldje, ze zijn heel blij als ze van ons horen dat raammeiden niet thuis willen werken, want daar waren ze bang voor. Dus je maakt alleen het sluiten van je raam makkelijker. Verder ben je alleen daar om te zeggen dat jij ingestemd hebt en blij was met het beleid.

Denk je echt dat de hulpverleningsclub, die jou uitnodigde voor gesprek, naar jou gaat luisteren? Ja, ze laten zien dat ze best wel snappen wat een uitgeputte hoer zoekt, en ze hebben de hulptante al klaarstaan met soep en een dekentje. Erg fijn om te weten dat dat er is. Of dat er nou blijkt te zijn als jij het nodighebt is natuurlijk een hele àndere vraag. Ze zeggen dat ze ook niet bezig zijn met zich bemoeien met de vrijwillige hoeren, daar hebben ze naar eigen zeggen alle respect voor. Leven en laten leven. Maar gaan ze ophouden met lobbyen en officiële rapporten schrijven waarin staat dat alles ellende is, om te zorgen dat hun geldstroom doorgaat? Je bent daar alleen om te kunnen zeggen dat hoeren blij zijn dat ze er zijn.

Denk je echt dat al die mensen netzo voorzichtig met je gegevens omgaan als dat ze beloven? Weet je heel zeker dat die politieke tegenstanders of die zieligheidsfabriek niet toch even je gegevens naar de politie of een smerigere organisatie doorbrieft "voor de zekerheid?" Als je dat denkt, kan ik je van eigen ervaring uit de droom helpen. Ik had een zedensmeris twee dagen nadat ik een vertrouwelijk gesprek bij een instantie had, en hij wist wat er besproken was. Dat was jaren geleden, toen het nog veel minder erg was met de hetze en de haat.

Nee, ze gaan niet luisteren. Dat hadden ze allang gekund als ze het ècht hadden gewild. Ze willen jou gebruiken, en het kan ze niet schelen wat er daarna met je gebeurt, zolang zij hun voordeeltje maar aan jou hebben gehad, zelfs al is dat maar dat je je kop houdt en ze niet meer te kijk zet. Ze willen je pooieren, en verder ben je niets voor ze. Of minder dan niets. Na een pooier ben je wat geld kwijt, en kan je dóór. Als deze mensen je pooieren, kan je daar nog lang last van houden.

Netzoals met elke soort pooier hebben ze alleen de macht die je ze geeft. Als jij ze je identiteit geeft, je laat misciteren zonder van alle daken te schreeuwen dat het niet klopt, toezeggingen stilletjes laat gaan als ze die niet nakomen, dan geef je ze macht, en dan word je genaaid. En zo snel je ziet dat je in zo'n kutsituatie zit, moet je meteen kappen. Pooiers verander je nooit terug. En dit zijn pooiers, en niet eens fatsoenlijke. Een fatsoenlijke pooier geeft je tenminste nog íéts.

Trap er niet in. Denk goed na voor je met iemand in zee gaat, meestal is het verloren moeite, maar als je het doet, laat je dan niet pooieren. Laat je niet kisten als je misgeciteerd bent, vanwege een soort saamhorigheidsgevoel met degene die je stem misbruikt. Hou je niet stil als je denkt dat je al gehoord bent. Ga niet voorzichtig kijken of je wel genoeg samenwerkt met de mensen die je gedold hebben. Blijf zeggen wat je anders zou zeggen. Laat je niet piepelen. Ze willen niet echt samenwerken, en als je dat ècht niet kan geloven: probeer dan maar om ze wat te laten doen wat ze hebben toegezegd. Dan zie je het wel.

9 opmerkingen:

Anoniem zei

Been there.

Anoniem zei

alles is politiek gekleurd
(in oorlog is de waarheid 1st om te sterven)
de waarheid verkoopt geen kranten
het is de job van het nieuws om de waarheid te vertellen zij moeten geld verdienen
dat is hun job
mensen willen eenvoud niet de gecompliceerde waarheid waar je bij moet naadenken
ze willen iets wat de gevoelige snaar raakt (niet een ongemakkelijke waarheid)
mensen zijn gemaakt om leugens te geloven
dat is de menselijke natuur

Nico zei

Harde, bittere, cynische woorden, maar... het wordt er niet veel beter op als ik zeg dat ik vermoed dat een aantal van deze journalisten / politici / opiniemakers ook nog gelooft het beste met jou (of de wereld in het algemeen) voor te hebben...

@ Anoniem: Ik vind woorden als "realiteit" of "waarheid" zwaar overschat - mensen verschuilen zich nogal snel achter zulke begrippen...

Unknown zei

Ik heb met studenten gesproken die in de Escort werkten en prostituees van het Zandpad, Het is inderdaad verrassend wie je wel en niet kunt vertrouwen. Sommige hulpverleners zijn oprecht en een aantal zijn vooral met hun eigen belang bezig. Er zijn bankiers die willen meewerken, maar anderen willen er weer niets mee te maken hebben. De KvK gaf pas na een gesprek met het Ministerie toe dat het risico bij registratie hoger is.

Het meest heb ik me verbaasd over burgemeesters. Toezeggingen werden ingetrokken, beloften gewijzigd en regels aangescherpt. Ze mogen een noodmaatregel nemen en dat zou logisch zijn bij het risico op mensenhandel. Het tegendeel is waar, de onbetrouwbaarheid groot.

Mijn hoop is nu gericht op wetenschappelijk onderzoek en gastcolleges die prostituees (tegen een onkostenvergoeding) misschien door heel Nederland kunnen gaan geven. http://essay.utwente.nl/65712/1/Birkenhager_MA_MB.pdf

Anoniem zei

Anoniem Nico zei...
@ Anoniem: Ik vind woorden als "realiteit" of "waarheid" zwaar overschat - mensen verschuilen zich nogal snel achter zulke begrippen...

probeer hetzelfde neiuwsbericht eens op zoveel mogelijke plaatsen te bekijken en zie hoe verschillend ze zijn

Anoniem zei

als je dat een paar keer doet kun je ook zien hoe het nieuws door wie gekleurd word en beter begrijpen waarom ze dat doen
(welke agena er gediend is)

Nico zei

Ik kom daar vandaan, ik ben daar geweest. Gedreven journalisten, soms freelancers die niets verdienen, produceren nieuws voor de doelgroep van hun medium. "Objectiviteit" is de norm, commercieel produceren voor een doelgroep is de praktijk. (Vergelijk dat met de Verzuiling tot de jaren zestig - toen was nieuws nog werkelijk politiek gekleurd.) In aantal zijn er ongeveer vijfduizend journalisten in heel Nederland - het aantal woordvoerders is minstens drie keer zo groot.

Ik heb opdrachten gedaan, nieuws verzameld en dat gepresenteerd aan een NRC-doelgroep, om het vervolgens aan te passen voor een Telegraaf-doelgroep. Ik vind het voor zichzelf spreken dat de wereld zo in elkaar zit. Dat heeft niets te maken met de Waarheid, dat heeft te maken met hoe je dingen presenteert, met verkopen en dergelijke.

Het is trouwens ook niet zo dat mensen door de media worden bedonderd. Het is dynamischer, mensen kiezen zelf welke media ze geloofwaardig vinden, en die media passen zich aan die mensen aan.

Met alle respect... maar als ik iemand iets hoor zeggen als "ik ben een realist", dan hoor ik vaak eigenlijk alleen maar iets als "ik voel me beter dan een ander". Met alle respect, in mijn ogen / oren is het vaak niet meer dan dat...

Wat moet ik nou met zinnen als: "Mensen willen eenvoud niet de gecompliceerde waarheid waar je bij moet nadenken", "ze willen iets wat de gevoelige snaar raakt (niet een ongemakkelijke waarheid)", of "mensen zijn gemaakt om leugens te geloven
dat is de menselijke natuur"

Wie zegt dit? Iemand die geen eenvoud wil, maar een gecompliceerde, ongemakkelijke waarheid waarbij je moet nadenken, enzovoort...

Ik zeg je: het is nog veel erger dan dit. Je mag er rustig van uitgaan dat iedereen "in de waarheid" wil leven, dat in principe iedereen kan nadenken, enzovoort. Als er fundamentele verschillen bestaan over de aard of inzicht van de werkelijkheid, dan is dat niet omdat mensen dom, simpel, lui, geïndoctrineerd of wat dan ook zijn.

Nu moet ik natuurlijk met een verklaring komen waarom prostituees ook bij journalisten tegen een muur aanlopen. Ik vermoed... dat het te onconventioneel is. Het is bewonderenswaardig hoe goed nieuws nog altijd wordt gemaakt tegen kosten (reclame-inkomsten) die al decennia lang onder druk staan. Nu hebben we internet - niet alleen met "gratis" sites als nu.nl, maar nieuws is ook sneller dan ooit "geen nieuws" meer. Een krant of journaalitem uit de jaren zestig is niet meer te pruimen, terwijl die ook nog veel duurder was. Het betekent ook dat je er nauwelijks nog tussen komt als je niet goed in "het verhaal" past (of modieus: het discours).

Misschien zou je maandblad-journalisten nog een kans kunnen geven, omdat daar de snelheid lager is. Of anders a-typische personen zoals een Arnon Grunberg.

Anoniem zei

Ik herken dit ook in dagelijkse situatie. Ik lees regelmatig je blog en ben het eens met je standpunten maar het is heel moeilijk om deze standpunten te verdedigen tegen anderen omdat ze het niet willen horen. Ze kunnen niet geloven dat iemand dit vrijwillig doet, of dat je geen vies mannetje hoeft te zijn om naar de hoeren te gaan, of dat het je relatie niet stuk hoeft te maken. Helaas praat ik vaak maar mee met hun gedachten patroon. Mijn vriendin wil een andere gedachten gang ook niet begrijpen. Niet dat ik haar daar ooit de waarheid over verteld heb omdat ik vind dat de ander moet willen open staan voor de andere gedachten gang. Als dat niet het geval is kan je beter er over liegen helaas.

Veel succes met je blog en ik blijf je lezen. In de hoop dat er toch meer mensen dit serieus op pakken en begrijpen dat je er ook anders over kan denken dan wat je normaal gesproken in media leest en hoort. En wat 'hoort' volgens 'de mensen'

MKZ zei

Hola Zonnie, ik las dit en ik moest aan je denken. Ik haal je sowieso regelmatig aan, in gesprekken over sex en prostitutie. Anywho.
http://www.robot-hugs.com/strip/