Marilyn Monroe zong het al, "Diamonds are a girls best friend." Als je juwelen krijgt van een lover, kan je die later altijd nog verpatsen, want die houden hun waarde, ook als de liefde afgebrokkeld en vergaan is. Dat ze mooi staan is leuk, maar vooral is het een kòstbaar geschenk, en heb je een appeltje voor de dorst eraan. Dat gevoel bestaat bij heel veel mannen nogsteeds, en die geven je dat graag.
In de High Class krijg je best regelmatig juwelen. Ik doe niet veel High Class, maar ik heb al wel een collier en een paar setjes oorbellen gekregen. Maar meiden die veel aan High Class doen, zoals W, die krijgen het ene juweel na het andere cadeau. In die scene is het een soort signaal, en een manier van tippen die ze minder plat vinden. Ze geven je een extraatje door je juwelen te geven. Gewoon om een romantisch gebaar te maken.
Romantiek is belangrijk in de High Class, want ze willen dat je laat merken dat je een vrouw bent met klasse. Dat houdt in dat je niet met geld bezigbent, ookal is dat erg moeilijk te rijmen met een prostituee natuurlijk. Dat wordt weggedacht door het te zien als een beroep waar de betaling onderdeel is van de dans, maar als je gaat tippen wordt het toch wel erg duidelijk dat het om geld gaat.
Je hebt ook dat geld geven toch wordt gezien als iets wat je doet als je ergens niet om geeft. Klanten in de High Class zijn vaak gewend om alles waar ze zich niet mee bezig willen houden af te kopen. Ze voelen extraatjes geven dus niet als iets leuks als ze je gewoon extra geld geven. Er moet een beetje persoonlijkheid, en een beetje "een gedachte" aan zitten, om te laten zien dat ze er echt aandacht aan hebben gegeven. Dan zijn juwelen een goede tip. Denken ze.
Juwelen worden al heel veel jaren verkocht alsof het een soort investering is. In films zijn meesterdieven altijd op juwelen uit, niet op zoiets grofs als geld in biljetten. Met de juwelen van een prinses kan ze een nieuw leven beginnen, zelfs alleenal door ze te belenen. Diamonds are forever, bloeddiamanten financieren hele landen, goud is de veiligste investering, ga maar door.
Dus meiden in mijn groepje, vooral de meiden die HC doen, hebben juwelen waar ze wat mee moeten. De juwelen die ik heb gekregen vind ik best mooi, en ze zijn van die dingen die ik nooit voor mezelf gekocht zou hebben. Ik bewaar ze als waardevolle souvenirs, en ik draag ze zelfs afentoe als ik moet pronken. Maar als ik er meer van had, of als ik wist dat er meer van gingen komen, dan keek ik er misschien wel tegenaan zoals mijn collegaatjes.
W krijgt zoveel juwelen dat ze er problemen mee krijgt om met alles rond te reizen. Die moet ze gewoon dumpen om maar niet de hele tijd op vliegvelden uit de rij te worden gehaald. KSP is geen type voor juwelen, en ookal kan ze flink kankeren dat ze ookweleens een meisjesmeisje wil zijn, ze heeft niets met die bling. Allebei willen ze het liefst wat ze krijgen goed verpatsen.
En dat valt dus heel hard tegen. Die als investering verkochte juwelen kan je nergens kwijt voor een prijs die ook maar in de buurt komt van de prijs waarvoor ze gekocht zijn. Bij sommige betere juwelen zitten er garantiekaartjes in het doosje, waar je aan kan zien voor hoeveel het juweel gekocht is, en wat de kwaliteit van de steentjes is. Als je dan probeert het te ruilen of te verkopen, kom je van een koude kermis thuis.
Zelfs de meest beroemde juweliers geven namelijk geen geld terug. Je mag meestal wel ruilen voor andere juwelen, en soms mag je ook garantie vragen, of de kleur van de steentjes veranderen, maar je geld blijft bij de juwelier. Als je de oorspronkelijke koper bent zijn ze soms makkelijker, maar meestal krijg je gewoon helemaal niets. En terugkopen, daar doen ze niet aan. Niet voor een prijs die in verhouding staat met wat er betaald is.
Juwelen van andere juweliers kopen ze al helemaal niet in. Je krijgt bijna altijd te horen dat ze niet vertrouwen op de kwaliteit van het metaal dat een ander gebruikt heeft, en praten allemaal over laagjes achttien karaat die over een onderlaag van tien karaat worden gelegd, zodat de koper geflest is. Ze vertrouwen het nooit, en als ze je al een aanbod doen, is dat pas nadat ze je juwelen doorgezaagd hebben om de binnenkant te kunnen testen.
Je hebt ook van die goudinkopers die adverteren in winkelcentra en op internet. Daar kan je beter bij wegblijven. Ze beloven je dat je makkelijk de waarde van je juwelen krijgt, maar wat er gebeurt is heel anders. Je moet je juwelen naar ze opsturen, en dan gaan zij de waarde bepalen. Die krijg je meteen op je bankrekening, en je moet als je het er niet mee eens bent maar terugstorten op een buitenlandse rekening, met de kosten die daarbijkomen, voor je je juwelen terugkrijgt. Misschien. En je weet niet in wat voor staat.
En dat terugsturen zal je wel willen ook. Alle stenen, cameo's, uurwerkjes enzo vinden ze waardeloos, en daar betalen ze je niets voor. Dat is zuur als je diamanten in je collier hebt. Het enige waar ze je voor betalen is het gewicht edelmetalen, en dat wegen ze minstens tien procent lichter dan jij thuis, en daarná bieden ze je maar twintig procent van de marktwaarde.
Dus als je een gouden armband opstuurt, zonder steentjes zelfs, die volgens het bonnetje 1700 Euro kostte, biedt zo'n goudinkoop-postbedrijf je 95 Euro, terwijl de goudwaarde alleen al 550 Euro zou zijn. En dat is nu de goudprijs heel hoog is. Voor zilver krijg je bijna niets, al zit er een diamant in zo groot als een erwt. Dat had een collegaatje namelijk aan de hand. Een diamanten ring in zilver, met 5 briljanten waarvan eentje gigantisch groot. Had 3100 Euro gekost, en ze boden haar 20 Euro. Hij kwam doorgezaagd terug, met de steentjes er al uit.
Een ander collegaatje bracht een Cartier-horloge naar een juwelier die aan inkoop deed. Het eerste wat die deed was het klokje uit het huisje slaan met een hamer, en de rest op de weegschaal leggen. Dat ding staat op de website voor $33000, en hij wou er wel honderdtachtig Euro voor neerleggen. Dat is een enorme ruzie geworden omdat hij haar horloge had gesloopt, maar wat ga je doen?
Je kan proberen om het zelf te verkopen via Marktplaats of Speurders. Dat kost meer tijd en werk dan je denkt, en je krijgt vooral heel veel fakers en oplichters. Soms echt overvallers. Je leert al snel dat je gewoon in de horeca moet afspreken, waar ze minder makkelijk geweld kunnen gebruiken. Je leert ook dat die horeca-gelegenheid gemakkelijke stoelen moet hebben, want ze laten je vaak gewoon zitten en komen niet opdagen.
Als je zelf verkoopt moet je er ook niet op rekenen dat je je spullen kwijtkan als de klant heel attent een persoonlijke opdracht in heeft laten graveren. De beste kopers zijn namelijk huisvaders die voor de helft van de prijs een duur juweel aan hun vrouw willen geven, en die zitten niet te wachten op een armband waarin "voor een onvergetelijke nacht" of de naam van de gulle klant is gegraveerd. Die raak je aan de straatstenen niet kwijt.
Er zijn meiden die succes hebben met online verkopen. Vooral als ze een vriendje hebben die het verkoopwerk voor ze kan doen. Dat is namelijk niet makkelijk, en een man nemen ze serieuzer als er wordt gepingeld. Want op pingelen moet je rekenen. Ik heb daar een broertje dood aan. Helaas is het wel natuurlijk weer een signaal van mensenhandel als je vriendje je juwelen verkoopt, dus hou daar rekening mee.
Als we het toch weer over strafrechtelijke verdenkingen hebben, dan steekt er wel meer de kop op. Een paar juwelen naar de verkoop doen is geen probleem. Grote hoeveelheden, of een beetje regelmatig wat verkopen, dat valt op. En voor je het weet wordt uitgezocht wat dat is. De politie is er snel van overtuigd dat je geen inbreker bent die zijn buit aan het verkopen is, maar die rechercheurs doen wèl braaf melding aan Zeden als je hebt laten doorschemeren dat je hoer bent. En dan begint de ellende.
De beste deals kan je alleen maken als je er veel werk en netwerk in stopt. Een collegaatje kent een juwelier die haar juwelen in zijn vitrines heeft liggen, en ze doen sam-sam als hij het verkoopt. Dat kan dan anderhalf jaar duren, maar er is een groot verschil tussen een paar tientjes krijgen van Cash4Gold of via de juwelier er toch nog zeshonderd Euro voor krijgen. Maar dan moet je een juwelier kennen die dat wil. En hem vertrouwen.
W komt regelmatig in Dubai, en daar wisselt ze dan juwelen in voor andere juwelen. Die heeft die dingen nodig voor haar image, en dan kan ze in elk geval zorgen dat ze er weinig aan uit hoeft te geven. Ze heeft daar ook goede kontakten met juweliers, dus als ze de boel moet afromen krijgt ze een goede deal. Het is ook weer typisch W om zelfs in Dubai een goede deal te kunnen krijgen.
Als je de juwelen mooi vindt, kan je er het best lol van proberen te hebben, want uit de verkoop hou je een habbekrats over. De klant die ze gegeven heeft vindt het natuurlijk reuze tof als je ze draagt, maar dat lokt weer nieuwe juwelen uit. En het is wel handiger om hem niet zijn geld naar de juwelier te laten dragen, want dat kan hij ook uitgeven aan iets waar jullie wèl allebei wat aan hebben.
Sommige meiden weigeren juwelen gewoon. Niet om bot te zijn natuurlijk, maar omdat je er toch weinig aan hebt, en omdat de klant er wèl van verwacht dat je er flink "betaald" mee bent. Dus die weigeren omdat ze het te veel vinden, te gul, te mooi voor zichzelf. Die klanten vinden dat een uiting van sympathie en bescheidenheid, ookal gaat het er gewoon om, dat ze die verspilling maar niets vinden.
Het is voor iedereen beter als klanten iets anders als luxe kadootje geven. Inplaatsvan een tiara van 2700 Euro, dat een collegaatje ooit kreeg, en dat je alleen op een galabal ofzoiets kan dragen, is een reisje voor je betalen veel leuker. Of een mooie nieuwe racefiets. Of een nieuwe smartphone, ookal moet je die dan wel laten "schoonmaken" door iemand die iets van computersecurity weet. Ik heb meer plezier gehad van concertkaartjes voor een band die ik niet kende. Maar natuurlijk vooral: een vet gevulde envelop!
Maar als je gewoon betaalt, zijn we al happy met je. Je bent dan al gewoon de moeite waard. Tippen is leuk, en we kunnen het altijd wel gebruiken, maar het hóéft niet. Als je gul wil zijn, stem dan met je hoer af wat ze leuk zou vinden. Laat je niet flessen door de commercie, door haar iets te geven waar ze niets mee kan, zelfs niet verkopen. Juwelen zijn geen goed kado. Diamonds are De Beers best friends, niet van iemand anders.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
10 opmerkingen:
Ik heb ooit een verhaal gehoord over een Turkse die juwelen had gekregen als bruidsschat, en die daarmee jaren later haar huis had afbetaald. Maar dat zou dus vandaag de dag niet langer waar zijn?
Die zal dan dus weinig af te betalen hebben gehad. Goud is een goede investering als je het als negotiable commodity koopt. Het is heel lastig om het te verkopen als je het in eigen beheer hebt.
Hopelijk lezen je klanten dit stukje :D
Kan me dat andere stuk ook nog herinneren waarbij je allemaal kerstpakketdingen kreeg zoals vis in blik :D
Ik heb de parelketting van mijn oma nog als een soort noodpotje liggen, ik heb me er altijd gerust door gevoeld. Nu vraag ik me wel heel erg af hoeveel ik er echt voor zou krijgen.
Hee Gomez, ga eens weg met je onzin
Een parelketting kan best wat opbrengen als je een hoer bent, maar dan kun je hem nadat hij wat opgebracht heeft ook gewoon wegvegen...
Hey Zondares gaat alles goed met je? Ik was benieuwd hoe het gaat met de studie. Misschien kun je weer eens een stukje schrijven over jezelf? Is de tampon achter de prullenbak inmiddels opgeruimd? :D
PS Ik lees zo nu en dan een stukje uit het archief en er zitten hele leuke tussen, bijvoorbeeld dat stukje over die backpackster uit Australië.
Een eye-opener, zoals zo vaak bij jou. Prachtig geschreven.
Ik ben echt gefreakt nu want ik heb voor 3000 euro aan gouden coins gekocht als belegging kan ik daar nog mijn geld van terugkrijgen???
Een reactie posten