Antwoord op: Zwartepiet spelen

Wij hoeren krijgen van de overheid, en van alle lobbyclubs en flink wat van de media, nu al jarenlang beschuldigingen en verdachtmakingen over misstanden, misbruik, mensenhandel en misère. We worden afgebeeld als een criminogene business, en ze doen alsof we allemaal besmet, vervallen en vervuild zijn. De beschuldigingen beelden ons af als een verrotte branche van opportunisten, uitbuiters en slachtoffers. Alsof we niet al genoeg stigma hebben.

Daar geef ik in dit stukje geen antwoord op, want dat behandel ik al genoeg op mijn blog. Dit antwoordstukje gaat over hoe wij in de business daarmee omgaan. Want dat doen we helemaal verkeerd.

In de prostitutiebranche is het langzaamaan normaal geworden om de zwartepiet af te spelen. Ik irriteer me daar dood aan! Het is namelijk erg lui, dom en vals om het zo te doen, en je wordt er zelf ook niet beter van. Maar hoe meer mensen het doen, hoe meer de anderen het ook gaan doen. Het is een hele epidemie.

De belangrijkste manier waarop het gebeurt is de individuele hoer die denkt of zegt dat ze op een klein eilandje van veiligheid woont in een grote zee van misbruik en slavernij. Ze heeft zelf geen problemen met dwang en geweld, en haar echte kennissen ook niet, maar ze hoort van de roddelmachine, en vooral van de zedenagenten en de gemeentecontroleurs, allemaal enge verhalen. En als je de krant leest, wordt het nog erger. Iedereen weet toch dat...

Als je zo'n wicht confronteert, en eens vraagt waarom ze zo doemdenkt over alles wat ze niet kan zien terwijl ze zelf niets meemaakt, dan krijg je verschillende redenen te horen, en daar gaan ze hun standpunt dan mee verdedigen. Er zijn er veelteweinig die na gaan denken als je met ze praat, want dat voelt helemaal zo lekker niet als de verhaaltjes die ze er liever zelf bij denken.

Ik heb vanalles langs horen komen. Een hele favoriete is dat pooiers een zesde zintuig hebben voor zwakke meisjes, en dus wel uit de buurt blijven van zo'n sterke, zelverzekerde vrouw. Als er dan een keer een pooier komt schooieren voor meisjes sturen ze die weg, en is de kick dat ze zo'n levensgevaarlijke crimineel met hun enorme overwicht hebben kunnen afpoeieren. Want het is lekker om te denken dat jij de enige bent die nee kan zeggen.

Soms denken ze niet dat het aan henzelf ligt, maar aan het plekje. Ik heb vrouwen horen zeggen dat ze veel geluk hebben gehad dat ze nooit op een plek hebben gewerkt waar de misstanden waren, en dat ze zo intelligent of zo gelukkig zijn geweest dat ze deze éne plek hebben gevonden waar geen misstanden zijn. Alleen deze club, alleen dit ramenstraatje, alleen maar hier is het veilig, en overal anders kloppen de indianenverhalen wèl.

Misschien de onschuldigste is dat zo'n meid kan denken dat het er allemaal wel ìs, maar dat ze het gewoon niet ziet. Ze weten het van zichzelf nog wel zeker, maar bij andere meisjes kan je nooit zéker zijn. Daar wordt natuurlijk flink aan meegewerkt door de zieligheidsindustrie die telkens volhoudt dat je specialistische hulp nodighebt om het te kunnen zien. Netzoals je de nieuwe kleren van de keizer niet kan zien als je niet waardig genoeg bent.

Dit is allemaal dom en schadelijk, maar het valt in het niet vergeleken bij doelbewust proberen de zwartepiet af te spelen. Dat is een epidemie bij de mensen die bezig zijn met belangengroepen of met de media, en je vindt maar weinig groepen die het niet doen. Het gaat om vanalles tegen vanalles. Iedereen is blij als ze de zwartepiet maar af kunnen spelen, en verder kijken ze niet.

De mensen uit de legale branche, of die voorstanders zijn van reguleren, spelen de zwartepiet graag af op de illegale branche. Ze weten dat dat toch al eng klinkt, en omdat je vanuit de illegale branche weinig meiden gaat krijgen, en helemáál weinig exploitanten, die hun mond open durven doen. Niemand die politie-aandacht wil. Ze doen alsof het een misverstand is over de misstanden in de prostitutie omdat het alleen illegáál voorkomt. Ga die maar aanpakken, laat ons met rust.

Privé-huizen en clubs maken graag verhalen dat het allemaal veilig is in hun intieme wereldje, en dat je voor de misstanden bij de ramen moet kijken. In de pers gaat het immers toch telkens over ramenbuurtjes, en dat is ook waar de meeste verhalen over gaan in de slachtofferporno. Daarvoor doen ze er graag nog een schepje op, en zeggen ze dat zij in zo'n club als een havik toezicht houden, en dat dat bij de ramen gewoon niet kan. Laat ons maar met rust, ga de ramen maar pakken.

Je hebt de VER, de Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven, die vooral bestaat uit vergunningmelkers die nog uit het penozetijdperk komen. Die zijn met de overheid in overleg, hebben allemaal afspraken gemaakt, die de overheid natuurlijk niet nakomt, en die spelen niet alleen de zwartepiet af op alles wat niet bij de VER hoort, maar doen er ooknog een flinke schep op, want ze hebben niet graag concurrentie.

De bedrijven in de aanloop spelen graag de zwartepiet af op de bedrijven en meiden in de afspraak. Ze doen alsof de aanloop heel transparant en open is, terwijl de prostitutie op afspraak geheimzinnig en duister is. De politie heeft die mening tegenwoordig ook, dus dat is aardig gelukt. Dat je op afspraak meer vrijheid voor de meiden hebt dan als ze de hele dag opgeprikt moeten zitten wil niemand weten.

Escortburo's spelen graag de zwartepiet af op de onafhankelijke escorts. Zij kunnen tenminste voor de veiligheid instaan, zeggen ze tenminste, zij zorgen dat je geen slachtoffer aan je deur krijgt, en dat weet je bij vrije meiden maar nooit. Meestal zijn het ook vergunningmelkers, maar in de escort zit je als vrije meid veel sterker tegenover de bedrijven, en de escortburo's willen maar wat graag van die concurrentie af. Ga die vrije meiden maar pakken, laat ons met rust.

Zelfs stad en land hebben weleens ruzie. Stadse clubs spelen graag de zwartepiet af op seksboerderijen. De pers likt dat op, en ik weet niet waarom. Een club op een boed is precies hetzelfde als een club op een grachtenpand, behalve dat de kamers op de boed groter zijn. Zelfs de klandizie lijkt op elkaar. Maar stadse clubs doen graag alsof zij dicht op de controle zitten, en de boerderijen in een vreemd land zonder politie staan.

Meiden die een oormerk van de overheid hebben gekregen beweren doorgaans dat het zóveel veiliger en beter is om door de overheid gekoeioneerd te worden. Ookal hebben ze kunnen zien dat al dat koeioneren niets uitmaakt. Ze doen graag dat verhaal omdat ze er een reservaat voor terugkrijgen. Alle meiden die te trots zijn om mensen als van der Laan of Wolfsen als pooier te nemen blijven weg, dus alleen de brave meisjes blijven over.

Een kleine groep, maar een héle belangrijke, is de groep gepakte meiden. Die zijn door de politie in het nauw gezet, en worden bedreigd met uitzettingen, belastingboetes in de tonnen, het verlies van hun huis, of het afpakken van hun kinderen. Die wijzen maar wat graag met vingers als ze daarmee hun hachje kunnen redden. Ik heb er alle begrip voor, je hebt echt geen keus als de politie je heeft. Maar het wordt wel tegen de andere meiden gebruikt.

De Nederlandse meiden spelen graag de zwartepiet af op de meisjes uit het Oostblok. Het idee van de grote gemene Russische maffia die die arme meisjes uit hun krotje oppikt in een sprookjesland en hier met een geweer tegen hun hoofd aan het werk zetten is een hele makkelijke om te slikken door de pers, dat hebben we wel gemerkt. Je moet niet bij ons Nederlandse meiden zijn, want wij zijn net als jullie gewone mensen, en zij zijn ànders.

Maar de meiden uit het Oostblok spelen die zwartepiet netzo makkelijk af op de Nederlandse meiden. Als het gaat om loverboys die hier jullie meisjes van de scholen komen roven, dan moet je toch niet bij ons, de buitenlandse meiden zijn? Wij zijn hier gecontroleerd, en we blijken niets te maken te hebben met die slachtofferporno over meiden die worden ingepalmd door pooiers en op hun twaalfde dertig man per dag afwerken.

De ene raambuurt beschuldigt graag de andere raambuurt. De Geleen wil niets met de Doubie te maken hebben, de Ruysdaelkade beschuldigt de Wallen en wil niet daarmee geassocieerd worden, de Wallen zegt dat zij al kapotgecontroleerd zijn, en dat alles op het Singel gebeurt, het Baekelandplein beschuldigde het Zandpad, de Hoek in Groningen wordt beschuldigd door de Weaze, de Achterdam wijst met het vingertje graag naar Amsterdam, en het Zandpad beschuldigt alles in heel Nederland.

Ik zit zelf zowel in de thuisontvangst als in de escort, en ik kijk echt met afgrijzen naar hoe de thuisontvangst door de escorts wordt afgebeeld als huisvrouwtjes die door pooiers geleefd worden, en de thuisontvangsters de escorts afbeelden als meiden die vierentwintig uur op een dag door pooiers worden rondgereden. Bij ons moet je niet zijn, bij die àndere meiden binnen de onafhankelijke sector. Alleen weer om die zwartepiet af te spelen.

De steden geven elkaar ook graag de schuld. Het gaat dan meestal om zeggen dat hier al kapotgecontroleerd is, en dat er eens naar andere steden moet worden gekeken. Met al dat gezwets over een waterbedeffect is dat iets waar je makkelijk op kan inhaken, en dat doen ze dus ook dankbaar. Het resultaat is wel dat zelfs de hoeren zeggen dat het béter werken is in steden waar je gekoeioneerd wordt, terwijl dat gewoon niet wáár is.

Maar het zit vooral op het nivo van meid tegen meid. Bij mij is alles koosjer, maar bij mijn buurtje niet, ga haar maar lastigvallen. En vooral die nieuwe mooie meid met die leuke lach, die zoveel vaste klanten heeft gekregen in korte tijd, ga die maar oppakken, want ik weet bijna zeker dat die gedwongen wordt. En als je flink roddelt, kun je ook veel agenten met rooie koontjes je kast uitkrijgen zonderdat ze je huis afbreken.

Dit gebeurt op alle nivo's. Tegen de politie, tegen de rechter op een zitting, tegen de politiek, tegen klanten om ze bij je te houden, tegen elkaar, tegen je exploitant, exploitanten tegen hun meisjes om ze bij hem te houden, maar vooral, op zijn schadelijkst, tegen de pers, want die is de baas in Nederland. In de media komen zo die verhalen uit de mond van een hoer, en dat zorgt ervoor dat dat gezwets lijkt te komen van iemand die wat weet.

Kritiek is goed. Maar dan moet het wel eerlijke kritiek zijn, die echt ergens op gebaseerd is, en niet gewoon doorroddelen van gezwets. Het domme, onware, schadelijke schrikbeeld afwentelen op anderen is problemen máken. En het is dom, want zo zijn er duizend stemmen die jou verketteren, en alleen jij zegt van jezelf dat het goedzit. De verbiedertjes hebben het makkelijk zo.

Zwartepiet spelen wèrkt niet. Het is niet dat je de beschuldiging doorgeeft aan een ander. Jij blijft beschuldigd, ookal heb je nogzoveel mensen zelf beschuldigd. Het is luizen doorgeven. Je kan deze zwartepiet niet afspelen, je kan alleenmaar zorgen dat iemand anders óók verliest. En zelfs als zwartepiet afspelen zou werken, dan nog kijken de verbiedertjes niet naar het stukje van je verhaal waar jij jezelf schoonpraat, maar wèl naar het stukje waar je iemand anders beschuldigt.

Ik vraag niet van de meiden en de andere mensen uit de branche dat we gaan samenwerken. Ik heb geen illusie dat dàt gaat lukken. Ik wil alleen dat we ophouden met elkaar op het hakblok van de verbiedertjes te leggen. Dat zwartepieten maakt het de verbiedertjes zo makkelijk. Je geeft ze geloofwaardigheid, námens jou, tégen andere meiden! We moeten als we íéts doen, toch als éérste stoppen met zwartepieten!

De waarheid is dat de zwarte piet nergens past. Er is nergens iets wat de hetze rechtvaardigt. Je hoeft nieteens stelling te nemen tegen de lulverhalen, maar meewerken is fout. Je bent niet aan het helpen door ze te laten zoeken op een plek waar ze ook wel niets kunnen vinden. Het ìs nergens, behalve in de roddels. En zolang je die roddels je eigen geloofwaardigheid meegeeft, gebruiken ze die tegen ons. En jou.

Het zoet en zuur van Hookers

Het internet is een uitkomst. Het is één van die veranderingen die de hele samenleving anders hebben gemaakt. Ik zou niet terugwillen naar de tijd voor het internet. Het geeft me zoveel informatie die ik anders nooit zou hebben gevonden. Het zorgt ervoor dat mijn stem gehoord wordt, omdat ik kan bloggen. En omdat het internet is, word ik gevonden door mensen die naar mijn informatie op zoek zijn, ookal weten ze niet van me.

En internet is natuurlijk ideaal voor de hoerenbusiness. Mannen kunnen privé advertentiesites shoppen, en een meisje bestellen. Ze weten wat ze in huis halen, en alles kan stil en discreet via zijn telefoon of computer. Je hoeft niet meer naar babbelboxen om daar toevallig de goeie te spreken. Je hoeft niet meer de drie regeltjes in de krant te geloven. Je kan lekker uitgebreid uitzoeken. Dat is een hele goeie ontwikkeling.

Zo heb je dan niet alleen meer keus voor de klant, maar er zit een extra stukje aan de wip vast. Je begint je klant al in de juiste stemming te krijgen, voor de illusie waarvoor hij betaalt, als hij voor het eerst je advertentie ziet. Hij krijgt daar verwachtingen van, en die verwachtingen moet je precies zo krijgen, dat hij met het allerbeste humeur en de beste verwachtingen bij je binnenkomt.

Je foto's en je tekst zijn best even werken. Ik heb héél lang met een slechte advertentie gewerkt die van een ander meisje was gejat. Maar toen ik eenmaal het lef had gehad om mijn advertentie eens onder handen te nemen, merkte ik dat mijn aanloop opeens heel anders werd! Hoe je advertentie werkt, dat is een hele belangrijke kant van je werk, en misschien moet ik daar ooit maar eens een nieuw stukje over schrijven.

Internet leidt een eigen leven. Dat is ook waarom de politiek er zo bang voor is, en waarom de media er zo schuw op zijn. Er is geen goeie grip op te houden, want als jij de lezers onder druk gaat zetten, zoals de kranten graag doen, dan halen ze op internet gewoon hun schouders op en gaan ze ergens anders lezen. Je kan informatie over dingen niet indammen, als het er eenmaal is, heb je er geen grip op. En dat is soms moeilijk.

Het eerste waar je mee moet oppassen is natuurlijk je anonimiteit. Er zijn andere meiden die mijn foto's hebben gejat voor hun eigen advertenties, maar je kan niet die foto's niet maken, want natuurlijk moet ik benaderbaar zijn. Maar door goed na te denken, heb ik er wel voor gezorgd dat je niet dingen in mijn internetpublikaties ziet, die tè gevaarlijk zijn voor mijn anonimiteit.

Maar het tweede is wat er óver je wordt gepubliceerd. Iedereen kan vanalles schrijven over iedereen, of je dat nou bevalt of niet. Dat kan gaan om dingen dat je iemands fantasie bent, of exen die hun verhaal op internet doen, maar vooral natuurlijk gaat het om mensen die over je dienstverlening schrijven. En dan is er één plek waar dat het allermeeste gebeurt, en het meeste telt: Hookers.nl.

Ik heb eerder al over Hookers geschreven, en kort gezegd vond ik het een goed idee, maar maken ze er een potje van. Het is veelteweinig een recensie-site, en veelteveel een hoerenloperscafé. Ik begrijp dat cafépraat lekker is om even na te genieten over je geheime bezoekje, maar een recensie moet een recensie zijn, en niet nageilen. Er zijn café-pijlers op dat forum, dus hou het dan gescheiden.

Dat is één ding. Maar er zit nog meer aan vast, en dat is waarom ik blij ben dat ik al heel lang geen Hookers-recensies meer heb gekregen. En dan weet ik al wat veel van jullie denken: ik zal wel bang zijn voor slechte recensies. Of ik lieg in mijn advertentie, en via Hookers komt dat uit. Maar daar zit ik allebei wel goed mee. Er zijn voor ons hele andere redenen om niet te willen dat ze een recensie schrijven.

Recensie-sites zijn kwetsbaar. Een baas waar ik vroeger in de horeca werkte, had een achterkamer, die hij voor feesten en partijen wou verhuren. Er kwam nooit iemand voor. Als je op recensiesites keek, kreeg je een hele andere indruk. De ene na de andere spetterende recensie over zijn feestlokaal, alsof het elk weekend volzat. Die kwamen natuurlijk allemaal van hemzelf af.

Nu en dan denk ik dat dat best op Hookers ook gebeurt. En bij sommige meiden wéét ik het ook gewoon. En ik wil best bekennen dat ik het lang geleden zelf óók heb gedaan.

Het gaat al mis hoe je goed scoort. Als je goed uit de verf wil komen op Hookers, moet je véél zonder condoom doen, flink sletterig doen, dat noemen ze enthousiast, en ergens een onderworpen meisje zijn dat hem op zijn wenken bedient. Dat scoort goed op Hookers, terwijl vakvrouwschap en wat er omheen speelt voor veel minder telt bij bijna alle recensies. De tragiek is dat je als je doet wat op Hookers scoort, je ook snel weer saai bent. Het is goed voor je aanloop, maar het eind van je vaste klanten. Maar dat is misschien iets voor een ander stukje.

De mensen die op Hookers schrijven zijn namelijk de soort mannen die met dat soort meiden het best opschiet. Ik weet niet hoe dat komt, maar dat maakt ook niet uit. Het is wel jammer dat de mensen die Hookers lézen veel breder geïnteresseerd zijn, en dat daar goeie klanten tussen zouden zitten, die je helemaal niet in je Hookersrecensie zouden herkennen.

Zoals ik eerder ooit al schreef, met je advertentie begin je al met je klant opwarmen en in de illusie brengen. Dan is het wel belangrijk dat hij via die advertentie bij je komt. Als je recensies hebt bij Hookers, komen die vaak juist vanaf de recensie kijken, en dan werkt dat niet meer. Dat is geen ramp, als je de kans maar krijgt, maar het is al iets wat helemaal niet helpt.

Die advertentie is niet alleen om de klant op te warmen, en om zoveel mogelijk klanten te krijgen, hij is ook bedoeld om een beetje een scheiding te maken. Je schrijft hem zo, dat je de soort klanten krijgt die jij wil. En dat gebeurt niet op Hookers. Het image waar je voor jezelf aan werkt, en wat per klant kan verschillen, dat wordt door die recensies uitgesmeerd.

Met je advertentie kan je hem vaker of minder vaak zetten, zodat je genoeg klanten krijgt, maar niet zoveel dat ze in de file komen, en dat ze soms veeltelang geen nieuwe date kunnen maken. Als je moeilijk te plannen bent, kom je onbetrouwbaar over. En goeie, betrouwbare klanten zoeken goeie, betrouwbare meiden. Maar als je Hookersrecensies hebt, dan komen ze nog steeds massaal aan. Hookersklanten vullen dan je agenda op, juist als je gas terugneemt vanwege de Hookersdrukte.

Hookersklanten zijn anders. Veel raammeiden zweren bij Hookersmannen, maar ik heb andere soorten klanten liever. Op Hookers vind je vooral hobbyisten, en kritische, afstandelijke types. Er zitten ooknogwel wat fijnproevers tussen. En meer pingelaars dan ik van mijn advertenties krijg. Er zijn prima klanten, maar het zijn wel klanten waar het op de lange termijn niets mee wordt, en waar ik wel tijd en moeite in investeer.

Soms werk je onder verschillende namen, en wil je die aparthouden. Op Hookers houden ze liefst alle namen per meisje bijelkaar. Dat doen ze helemaal onschuldig denk ik, volgens mij snappen ze echt niet waarom dat heel vervelend kan zijn. Maar netzoals andere bedrijven, is je naam heel belangrijk, want daar zit een reputatie aanvast. En die reputatie wil je schoonhouden, opwaarderen, zelf sturen, en soms dumpen. Dat gaat niet als ze verklappen dat aan de ene de ander vastzit.

Je kan meerdere namen hebben omdat je aan gelaagde dienstverlening doet. Je adverteert als Chryseis, de high-class escort die sprankelende gesprekken voert nadat ze je afgemat heeft met wat lastige standjes, en gepast onder de indruk is van je wijnkeuze. Tegelijk heb je advertenties lopen voor Linda, die zo lekker gewoon is, en graag spannend met mannen afspreekt voor een vergoeding. En tenslotte adverteer je af en toe als Destiny, de geile pompsnol die niet kan spellen voor het lucratieve, maar vermoeiende party- en dronkenmannencircuit.

Twee pruiken, drie personages, en lekker wat variatie in je leven. Het werkt lekker als je het gescheiden kan houden. En dan is Hookers helemaal niet handig. Niemand betaalt voor Chryseis als Linda voor een derde van de prijs neukt. En als ze weten dat Destiny niet zo dom is als ze doet alsof, dan droogt het bij haar ook meteen op. En aan Linda zit ook een luchtje, natuurlijk, als ze zoiets doet.

Gelaagde dienstverlening is meer iets voor de ervaren meiden, en die mijden Hookers als de pest. Maar er zijn nog wel meer redenen, want niet veel meiden doen aan gelaagde dienstverlening. Wat je bijvoorbeeld nog wel ziet, is dat meiden bij een escortburo of een bordeel werken, en dan natuurlijk niet zelf nogeens bij mogen klussen. Dat doen veel meiden dus wèl. Soms is dat gewoon voor extra poen, soms is het voor belastingredenen, maar het is iets wat misgaat als Hookers erachterkomt. Alle seksbazen lezen Hookers.

Netzogoed kan het gaan om dingen die je van wetten, APV's en andere overheidsdingen niet màg. Zoals meiden die thuis ontvangen meestal niet mogen escorten. Waarom weet niemand, maar de overheid vindt dat het iets met mensenhandel te maken heeft. Als je het maar met verschillende namen doet, loopt dat wel los. Behalve als Hookers erachterkomt.

Tenslotte heb je ook nog dat je soms je naam wil dumpen. Met een schone lei beginnen is soms heel aantrekkelijk. Als je in een nieuwe stad begint, of als je jong bent en je wil doen alsof je maagd bent, of als je een verzuurde klantenkring hebt, of stalkers, of als je gewoon je oude personage zat bent, of als je gewoon uit je reputatie bent gegroeid, dan wil je je oude personage kwijt, en met een nieuwe set foto's en een nieuwe naam beginnen. Dat helpt ook niet als je topic op Hookers niet meewerkt.

Je wil ook eigenlijk niet dat er uitlekt dat je sommige dingen wel of niet met sommige mannen doet. Ik zoen niet, behalve bij uitzonderingen. Als één van die mannen daarover zou schrijven in zijn recensie, dan zou ik heel veel mannen zich afgewezen laten voelen, terwijl ze dat niet zo zouden voelen als ze dachten dat ik bij iederéén zoenen weigerde. Vooral vaste klanten kan je zo dodelijk beledigen.

En je vaste klantjes hebben toch al nietzoveel op met recensies waar ze kunnen zien dat je met andere mannen ook losgaat. Ze weten natuurlijk best dat je andere klanten hebt, maar je probeert het tòch intiem en speciaal met hem te maken, zodat hij het gevoel heeft dat hij meer voor je betekent dan je andere klanten. Het is een onschadelijk stukje zelfbedrog, en dat gaat stuk in die recensies.

De Belasting leest ook mee op Hookers. Meiden worden in de gaten gehouden, dossiers worden aangelegd, en ze gebruiken het als onderbouwing voor hele processen. Als je niet op Hookers staat ben je helemaal nog niet veilig, maar ik heb liever dat ze Hookers niet óók nogeens hebben. Het maakt niet uit of je netjes je admi bijhoudt, want als ze een recensie vinden met een foute datum erop, dan hang je. Maar die fouten zie je heel vaak terug.

Een hoer die thuis werkte, werd ooit eens door de Belastingdienst en de gemeente gesandwiched. Ze zou met de naheffing worden gematst op voorwaarde dat ze nóóit meer zou hoeren. Denk daar trouwens maar even over na. Ze was netjes gestopt, maar na maanden kwam er opeens een Hookers-recensie over haar. Dat was genoeg om haar leeg te trekken. Met naheffingen, dwangsommen en boetes zat ze in één klap op meer dan een halve ton schuld. De rechter vond dat die ene foute recensie het standpunt van de Belasting en de gemeente aannemelijk genoeg had gemaakt.

Bij een andere meid was er een recensie gekomen waar de klant aangaf dat ze privé-ontvangst deed. Hij dacht dat escort aan huis zo heette. Zij had een vergunning voor escort, maar niet voor thuisontvangst. Dus zij werd ook met dwangsommen aangeslagen, en was haar vergunning en natuurlijk haar huis kwijt. In haar geval bleef het bij minder dan een kwart ton. Zij is ook niet naar de rechter gestapt, en ik kan haar eigenlijk ook dat niet kwalijk nemen. Het helpt toch haast nooit.

De vuilste groep die Hookers gebruikt, is de verbiedertjes. Die doen alsof de gekkies op Hookers de normale zijn. Die gebruiken extreme opmerkingen, of paranoia opmerkingen, om te laten zien dat je op Hookers overal kan lezen van kommer en kwel. Als een Hookersgekkie zegt dat "we" onze ogen niet meer moeten sluiten voor de misstanden, en dat hij nog nooit een hoer heeft gehad die hij niet gedwongen vond, dan is dat koren op hun molen.

Hookers ligt onder het vergrootglas van iedereen die de hoererij aan wil pakken. Ze zoeken de dingetjes eruit die ze willen horen, en die ze willen uitvergroten. De indruk die je krijgt als je het allemaal bijelkaarneemt is niet belangrijk, want die negeren ze. En de mensen die niets met Hookers temaken hebben, die krijgen dat natuurlijk niet mee om die paar vondsten mee in hun context te zetten. Een slordige uitspraak, of nagenieten over watvoor onderdanige slet een meid was, wordt tegen de meid èn de klantengemeenschap gebruikt.

Of nog iets anders, ik weet bijvoorbeeld van een bijdrage op Hookers van een man die het wel grappig vond hoe hij ooit niet had opgelet bij welke kamer hij aanklopte bij een hotel, waar hij een hotelwerkster zou bezoeken. Hij kwam dus oog in oog met een gewone gast die hij lastigviel. Hij vond het om te schuddebuiken, maar die bijdrage op Hookers over zijn hufterstreek is dus wel gebruikt in een stuk dat hoorde bij de klopjachten op hotelwerksters.

Een andere bijdrage, die ik niet meer kan vinden, ging over een man die ook bij een hotelwerkster bij haar kamer langsging zonder afspraak. Hij wist nu toch waar ze zat. Dat leverde natuurlijk problemen op, en die meid haalde er haar begeleider bij. Die man was erg op zijn pik getrapt, en maakte er een verhaal over mensenhandel van. Ik heb via via die meid gesproken, en die vertelde dat door die ene bijdrage op Hookers zij in het mensenhandelcircus werd gestort.

Hookers vind ik een goed idee, ik wil dat het bloeit, en ik kan sommige schrijvers daar ook erg waarderen. Maar er zit nu meer nadeel aan voor de business, dan voordeel. En de Hookersleden gooien er dus ook flink hun eigen glazen mee in. Vooral als de gekkies niet worden tegengesproken, en de recensies achteloos worden behandeld. Hookers is een grote, losse community, dus die krijg je niet op één lijn, dat begrijp ik. Er valt dus ook eigenlijk niets aan te doen. Maar het is erg jammer dat het zo gaat.

En het ligt ook ècht niet aan de bemensing van Hookers zelf. Als je die verzoekt om iets weg te halen doen ze dat altijd heel discreet. Je moet het natuurlijk wel zelf opmerken, dus je bent telkens met een vergrootglas over Hookers aan het gaan om wat te vinden. Ze zijn daar ook heel zorgvuldig met gegevens, dus als iemand teveel over je bekendmaakt wordt dat netjes opgeruimd. Je kan ze niet verwijten dat ze hun best niet doen.

De bezoekersgemeenschap daar is ook voor het allergrootste deel heel netjes en gezond. Je hebt er gekkies, maar die zitten op elke grote site. En ik heb er echt geen twijfel aan dat hun bedoelingen goed zijn. Ze overzien alleen meestal helemaal niet wat er nou echt aan de hand is, en ze schrijven maar wat. Dan heeft een recensie geen voordeel voor een professionelle, en wèl flinke nadelen.

Het beste wat je hebt om jezelf te beschermen, is je klantjes vertellen dat je geen recensie wil. En meestal vinden ze dat een prima idee. Want ergens willen ze je het liefst voor zichzelf houden, ook als ze graag nagenieten door te vertellen over hun veroveringen. Als je daar een beetje mee speelt, heb je gelukkig nooit wat weg te halen.

Ik wens Hookers alle goede dingen. Maar ik wil er zelf niet op beschreven staan.

Oproepje: Motivaties

Vandaag even een oproepje aan mijn collegaatjes die meelezen. Ik ben aan het werk aan een stukje over motivaties, want ik heb nou wel mijn eigen motivatie beschreven, maar het wordt ook eens tijd om naar wat meer meiden hun motivaties te kijken. Wil je meedoen, schrijf dan in je eigen woorden wat jou met het werk liet beginnen, en waarom je het al of niet bent blijven doen. Misschien neem ik je verhaal wel mee in je stukje!

Natuurlijk wordt je bijdrage geanonimiseerd, en ik laat je eerst goedkeuren wat ervan geplaatst wordt, voordat ik het plaats. Je gegevens worden netjes vernietigd en van mij hoort niemand wat over je. Ik kan wel wat vragen hebben om zeker te weten dat ik niet met een leukerd te maken heb die een verzonnen verhaal probeert te verkopen, maar ook die blijven onder ons.

Lijkt het je leuk om me daarmee te helpen? Stuur je verhaal dan naar zondigmee@gmail.com!

Antwoord op: Negatieve keus

Dit stukje is een antwoord op iets wat we vooral van de feministische kant horen, maar waar andere verbiedertjes en reddertjes ook graag mee aan de gang gaan. Vroeger was het alléén maar: "Niemand kiest voor dat beroep", maar er zijn genoeg mondige meiden geweest dat dat niet meer het enige is dat je hoort. Tegenwoordig is het daarom ook soms "het is hooguit een negatieve keuze."

Het neemt allemaal vormen aan, maar waar het dus opneerkomt is dat niemand ervoor kiest, en als je er dan tòch voor kiest is dat voor een reden die niet telt. Zoals dat je arm bent, schulden hebt, of dat je het voor het geld doet, of omdat je niets anders kan bedenken, of om seksueel misbruik af te reageren, of omdat je denkt dat je te weinig waard bent voor wat anders, of omdat je aan de drugs bent, of natuurlijk doordat je misleid bent. Zolang het er maar niet om gaat dat je zelf hebt besloten dat je het wìl doen. Want dat willen ze niet accepteren.

Het is je reinste onzin natuurlijk.

Gedeeltelijk is het onze eigen schuld. Zoals wel met meer dingen zijn we hier gedeeltelijk slachtoffer van onze eigen hoerenstreken. Het is weer iets wat ongeveer hetzelfde ging als waar ik eerder over schreef, het is makkelijker met mensen mee te gaan om dan maar een onmogelijke discussie niet te hoeven voeren. Dus netzoals met het idee dat je een pooier hebt, is het vaak makkelijker om je motivatie niet eerlijk uit te leggen.

Mensen denken dat je netzo bekrompen over prostitutie denkt als zij zelf. En als ze je gaan vragen hoe je toch in dit werk terecht bent gekomen, kan je gaan uitleggen, maar zelfs al heb je er een heel blog voor, dan zijn er nog bestwel veel mensen die het gewoon niet kunnen begrijpen. Het is dan véél makkelijker om gewoon te zeggen dat je wel moest, vanwege schulden ofzo. Dat accepteren mensen, en dan ben je ervanaf.

Het is dus gedeeltelijk onze eigen schuld. Gedééltelijk, want de mensen aan wie we die onzin verkopen zijn juist niet de mensen die te koop lopen met rare verhalen over onze motivatie. En daar zijn ze ook niet stil over. Sommige zijn heel eerlijk aan het vertellen dat ze vinden dat we alleen een negatieve keuze voor ons werk kunnen maken omdàt we "natuurlijk" liegen over kiezen voor ons werk. Dat kunnen zij zich niet voorstellen, dùs kunnen wij dat ook niet.

Soms zijn ze minder eerlijk, en komt er een verhaaltje over dat er onderzoek heeft bewezen dat we er niet voor kiezen. Ik weet maar van één onderzoek waar ze die vraag überhaupt tussen neus en lippen door hebben gesteld, en daar kwam uit dat meer dan achtennegentig procent van de meiden de stap weloverwogen had genomen. Dat klinkt ook wel geloofwaardig voor mij, ookal is dat natuurlijk netzogoed ook weer geen bewijs. Dan zou het eens goed moeten worden onderzocht.

Je begint niet zomaar met dit werk. De druk van de samenleving, het stigma, het denkbeeld, het taboe zijn zo sterk, dat je héél zeker van je zaak moet zijn om daar tegenin te gaan. Juist omdat er zoveel druk op zit, is het nooit de makkelijke optie, is het nooit iets waar je zonder na te denken mee begint. Als je niet nadenkt, denk je namelijk dat het voor jou géén optie ìs. Dat is er al vantevoren ingestampt. Dus je komt niet eens op het idee.

Ik heb voor mijn onderzoek naar dwang, en later voor mijn onderzoek naar pooiers en loverboys, heel veel meiden gesproken. Dat is persoonlijk geweest, maar ook veel over de mail. En ik werd echt doodgeïrriteerd van al die meiden die bij de eerste vraag over hoe ze begonnen waren, meteen al kwamen met: "Ik ben er een beetje ingerold." Dan moet je eerst weer doorvragen voor je erachterkomt wat daar nou achter zit.

Over erinrollen komt een heel eigen stukje. Dat is het wel waard denk ik. Er zit namelijk wel meer aan vast, ookal is "erinrollen" een misleidende term, hij is wel de simpelste om een hint te geven hoe het gaat. Maar bij niemand was het verhaal zoals je zou denken bij iemand die ergens inrolt. Iedereen had erover nagedacht, en dat moet ook wel. Anders ga je niet zomaar zoiets als prostitutie dóén.

Als je bij de mensen die zeggen dat je er niet voor kan kiezen navraagt, moet je opzoek naar waar ze het vandaanhalen. En het wil wat zeggen dat de meeste helemaal niet graag daar eerlijk over zijn. Waar het eigenlijk vandaankomt, weereens het denkbeeld, is hetzelfde, maar ik heb twee belangrijke routes gezien van het denkbeeld naar die domme uitspraak.

De eerste manier is van die Goedele Liekens-types, die het zeggen alsof het een feit is, maar eigenlijk vooral ik-vind en ik-voel en ik-kan-me-niet-voorstellen gebruiken om hun gevoel te onderbouwen. Die zijn daar tenminste nog een beetje eerlijk over. Ze zijn nog steeds domme dingen aan het zeggen, die hele nare gevolgen kunnen hebben, en het denkbeeld aan het versterken, maar ze zijn tenminste niet dáárover aan het liegen.

De andere manier, die van de Renate van der Zee-types, die doen alsof het een feit is, en beginnen dan moeilijk te doen over onderzoeken en bewijzen, die er niet zijn. Die zie je vooral als er overheidsbeleid moet worden gemaakt. Dan komen ze ook breed in de krant. Maar hoeveel vuur ze ook hebben, ze komen nooit met goeie onderbouwing. Hoogstens komen ze met dingen die uiteindelijk weereens op de zieligheidsindustrie blijken terug te komen.

Waarom ze er steeds mee komen, en waarom ik er dus ook een stukje aan wijd, is omdat er een bepaald iets mee wordt bereikt. Het is niet zomaar een mening, waar je van kan vinden wat je wil, als mensen het vanwege het denkbeeld voor zoete koek slikken, en het heel erg wordt meegenomen bij besluitvorming over ons. Er wordt een uitgangspunt neergelegd. En dat is dat mensen denken dat wij ons werk niet liefhebben, dus dat het niet erg is als het van ons wordt afgepakt.

Ik heb intussen genoeg feedback via mijn mail gehad om te weten dat het eind van het laatste paragraafje hierboven een punt is waar veel mensen toch een beetje afhaken, en denken: "daar gaat Zondares weer, met haar samenzweringsideeën." Was dat maar zo. Als jij iemand bent die zo denkt, dan is dit stukje juist heel belangrijk voor jou. Want als je dit nou in je gedachten houdt de volgende keer als je iemand deze in de krant ziet gebruiken, dan denk ik dat je wel wat zal herkennen, en als dat genoeg is om je aan het nadenken te zetten, ben ik heel tevreden.

Weer eens nieuws

Ik neem me telkens voor om het nieuws op een betere manier aan te pakken. Niettevaak, maar ook wel prompt als het er is. Niet alles, maar alleen wat belangrijk is. En het moet vooral niet mijn gewone stukjes in de weg gaan staan. En het moet niet mij teveel tijd gaan kosten, want ik heb na mijn bedrijf en de gewone stukjes van mijn blog maar weinig tijd over om mezelf te zijn. Die tijd gaat op aan de nieuwsstukjes.

Zoals het nu gaat heb ik mijn draai nog niet gevonden. Ik vind altijd dat ik wat aan het nieuws toe te voegen moet hebben, anders ben ik alleen maar koppelingen aan het herhalen die ik vind. Dat is misschien ook nuttig, maar er zijn al genoeg mensen daarmee bezig. Zo krijg je dat de nieuwsartikelen met fouten en al worden doorgezet, en wie heeft daar nou wat aan. Nieuws verzámelen kan ik beter laten. Maar ik heb zelf nog wel wat te melden.

Amsterdam
Eerst maar eens het nieuwe bestuur van Amsterdam. Er is eindelijk een coalitie, en die heeft besloten om minder geld te stoppen in project 1012, het opkopen van de Wallen om de hoeren en de wiet eruit te gooien. Het project ligt tòch al op zijn gat door geldgebrek, dus dit is raar. Zonder méér geld gaat er niets van komen, maar toch kiezen ze ervoor om er geld naar te blijven gooien, ondanks dat ze niets voor elkaar gaan krijgen met een kleiner bedrag.

Het zal wel zijn dat er baantjesmolens moeten draaien, en daarom functies moeten blijven bestaan. Ik heb met al dat gezoek naar motivaties en politieke achtergronden wel geleerd dat de politiek vooral gaat om mensen die elkaar pleziertjes doen door ze op functies te zetten waar ze belangrijk kunnen zijn of flink geld verdienen voor helemaal niets. Dat gaat veel verder dan coalitie-afspraken. Het lijkt meer op een Godfather-film.

Utrecht
In de mail word ik telkens opgeroepen om wat te zeggen over de situatie in Utrecht. De mensen vinden dat er zoveel nieuws uit Utrecht komt. Ik vind dat eigenlijk niet. Want de details veranderen, en mensen worden soms verrast door hoe het gaat, maar het gaat nog steeds niet anders dan wat ik al sinds het begin erover zeg. Ze zijn heel voorspelbaar daar in de Domstad.

Je kan het als nieuws zien dat van Zanen precies in het spoor van Wolfsen is gaan lopen, en ook met loze beloften komt, en draaierij om te zorgen dat hoeren en exploitanten nooit kunnen voldoen aan de eisen om aan de slag te mogen. Dat de raad van Utrecht nog steeds roept dat het zo niet kan, maar wèl zorgt dat Utrecht vrij spel houdt om zijn vieze praktijken door te zetten.

Dan zien mensen het bijvoorbeeld als nieuws dat de tijdelijke oplossing die beloofd was er niet gaat komen. En dat iedereen dat heel jammer noemt, maar niemand er de verantwoordelijkheid voor wil nemen, en dat de datum dat er weer kan worden gewerkt nu naar 2016 is doorgeschoven. En dat is natuurlijk weer een belofte, en beloftes maken in Utrecht geen schuld.

Bij de persconferenties wordt gezorgd dat de hoeren en hun organisaties er niet bij zijn, en de pers likt op wat de overheid voor ze uitbraakt. Er is geen spoortje kritiek, en zo hoeft de overheid ook niet bang te zijn voor verantwoordelijkheid. Ze worden toch wel de held in de krant. De pers heeft geen geheugen, en wil wel lief blijven voor de overheid, omdat ze anders de nieuwtjes niet meer toegestuurd krijgen.

Er zijn mensen boos. Maar eerlijk gezegd vind ik het heel naïef om te denken dat je door de overheid eerlijk zal worden behandeld als hoer. Dit was allemaal allang duidelijk, en als je nu pas ontdekt dat je als hoer of als exploitant gewoon geen rechten hebt, dan heb je er wel erg lang over gedaan. Binnenkort krijgen de gemeentes nog meer rechten om van je af te komen, en dan hoeft er nog minder poppenkast.

Als je meer wil weten, kan je hier het best terecht.

Somaly Mam en Chong Kim
Internationaal zijn mensen wat kritischer dan hier in Nederland. Zo zijn twee boegbeelden à la Patricia Perquin, maar dan beter georganiseerd, door de mand gevallen de afgelopen tijd. In grote bladen zoals Newsweek komen de journalisten er toch achter dat wilde indianenverhalen over sexy slavernijfantasietjes toch niet echt waar zijn. Ookal willen ze het nogzosterk. En dat het komt uit een hele industrie van bedrijfjes die profiteren van de hype.

In Nederland hoor je er bijna niets over. De Nederlandse pers vindt het niet belangrijk waar het geld van bijvoorbeeld Free A Girl aan wordt besteed, ze vinden het belangrijk om daaraan "een steentje bij te dragen." Het geld gaat naar de organisatoren en naar meer repressie. Voor elke oplichtster die door de mand valt, vinden ze wel weer een nieuwe. Want mensen willen hun geile slavinnenfantasietjes.

Het WK
Iedereen heeft wel meegekregen dat het WK weer heerst. Koning voetbal op de troon. En door mascottes als John de Wolf en Yolanthe Sneijder Cabau hebben we ook goed ingeprent gekregen dat er bij het WK heel veel kinderprostitutie voorkomt. Dat gaat dus om meiden die hoeren omdat het soms de enige optie voor ze is. De reactie van Free A Girl is natuurlijk om die enige optie af te pakken. Na de aftrek van onkosten en hun eigen salarissen natuurlijk.

Er doen netzoals met elke Olympische Spelen, elke Super Bowl en elk groot sportevenement weer allemaal verhalen de ronde over dat er stromen hoeren naartoekomen. Het komt nooit uit, maar de paniek is er maar niet minder om. Deze keer hebben we internationaal een deugend artikel van Al Jazeera nieuws, niet echt de beste vrienden van de prostitutiewereld. Maar binnenlands hebben we een goed artikel van Sietske Altink, van Sekswerkerfgoed.

Frits bij Andries
Er is weleens zo'n fabeltje dat Christenen tegen masturbatie zouden zijn. Dat is eigenlijk wat ingewikkelder. Christenen vinden seks eng, en masturbatie hoort daar een beetje bij. Maar er is duidelijk een vorm van masturbatie die de Christenen niet eng vinden, en dat is programma's zoals dit, waar Frits Rouvoet goed geholpen wordt om als een heilig boontje over te komen.

Dettmeijer over tienerseks
Als Dettmeijer, de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen, met een rapport over prostitutie komt, wordt dat door iedereen behalve ons hoeren geaccepteerd. In het begin was ik de enige die tegen haar inging, en nu nog steeds ben ik volgens mij de agressiefste van Nederland, en ga ik het meest de diepte in. Met hulp van mijn helpers, gelukkig, want anders lukte het niet.

Het is anders als ze naar de andere helft van haar portefeuille gaat. Met seksueel kindermisbruik is ze niet zo extreem en zo arrogant als met de prostitutie, maar tòch krijgt ze daar meer tegenstand, en door èchte mensen. Want het publiek wil alles wel geloven over hoeren, maar als je met indianenverhalen over hun eigen seksleven, of dat van hun kinderen komt, dan wordt het moeilijker om het te gehoorzamen.

Dettmeijer doet een verdunde versie van wat ze met ons doet. Ze neemt de breedste definities van misbruik, en doet daarna alsof dat allemaal de ergste vorm is. Dan komt ze aan belachelijke cijfers, en die gebruikt ze voor paniek. Gelukkig valt ze nu een beetje door de mand. Want als je het seksueel kindermisbruik noemt als er wat aan tieten wordt gevoeld door tieners, of als een achttienjarige en een zeventienjarige gaan rollebollen, en het dan behandelen als kleuterverkrachting, dan slikt zelfs de brave Nederlander het niet meer.

Het gevolg was dat er in de NRC een kritisch artikel kwam, waar nog best mild het idiote cijferwerk van de Rapporteur werd belicht. Natuurlijk liet het NRC haar vervolgens zelf ook een stukje insturen, waar ze zich mopperend als slachtoffer opstelt. Ze mokt dat het óók erg is als het minder erg is, en ontwijkt totaal dat er dingen onder de definitie van seksueel misbruik vallen die daar eigenlijk helemaal niet thuishoren.

Er zijn dan hoeren die denken dat het publiek dan ookwel door zal denken over hoeveel je moet geloven van Dettmeijers onzinverhalen over de hoererij, maar dat kan ze nog steeds veilig doen. Mensen horen zoveel onzin over ons, dat is helaas normaal geworden, en iets waar de mensen niet meer zomaar vanafkomen. Het gif zit te diep, op eigen houtje komen de mensen er niet meer uit. Je moet het ze echt leren. Weer een reden voor mijn blogje. En gelukkig sta ik niet alleen.

Marijke Vonk
De laatste tijd komt Marijke Vonk op haar blog met ijzersterke stukjes over de prostitutie! Ze heeft nu ook een Engelse blog naast haar Nederlandse, en die heb ik er maar bijgezet in mijn koppelingen rechts. Ze heeft nu ook stukjes over "Doublethink," Dettmeijers rapport Mensenhandel In En Uit Beeld II, Somaly Mam, en natuurlijk al haar oudere mooie stukjes. Ze blijft erg de moeite waard, en de kwaliteit wordt alsmaar beter.

Marijke schrijft over dingen die ik ookwel behandel, maar ik vind haar stukjes op sommige manieren beter dan de mijne. Ze heeft een beter gevoel over hoe je mensen bereikt. Bij haar staat er veel in één stukje, zodat je niet een half blog moet lezen om genoeg achtergrond te hebben. Ik ga meestal veel dieper op dingen in, maar dat is omdat ik een ander perspectief heb, want ik denk dat haar manier beter overkomt. Ik vind het echt heel goed wat ze doet.

Nieuwe campagne Meld Misdaad Anoniem
De politie heeft vroeger heel wat gehad aan hoeren die andere hoeren verdachtmaakten om zo van de concurrentie af te komen. Daar heb ik ooit weleens wat over geschreven ergens, maar ik kan niet zomaar meer vinden in welk stukje. Dat is dan niet nuttig om iemand te helpen, of zelfs maar voor een onderzoek, maar vooràl om de statistieken op te hogen en "bestuurlijk te handelen." Dat laatste houdt in dat ze de tent kunnen sluiten.

Het zal wel opgedroogd zijn. Mensen leren wel als je ze verneukt. Ook hoeren, en zelfs de slechte. De politie gebruikt het al jaren, meiden verleiden om verdachtmakingen over andere meiden te leveren. En kennelijk hebben ze de publieke opinie nu zover dat ze het ook nieteens meer in het geniep hoeven te doen. Deze filmpjes zijn voor mij echt ongelooflijk. Ik dacht eerst dat ik in de maling werd genomen.

Zulke afgetrapte hoeren vind je volgens mij nergens meer. Die zijn kapotgeconcurreerd door de frisse meiden uit het Oostblok. En het lijkt haast wel een scène uit "Wat Zien Ik," en het is ongeveer even geloofwaardig. Dit zijn beelden die je in de jaren 80 misschien nog kon zien, toen het ook nog toegestaan was om buiten je raam te komen zonderdat je door de politie werd aangepakt. Nu mogen dit soort babbeltjes van de gemeente niet meer.

In de filmpjes zie je opgefokt geroddel over het meisje. Je ziet uitdrukkelijk niet dat ze met háár gaan praten. Dat willen de verbiedertjes ook helemaal niet, want je moet meteen vermoedens doorgeven aan Meld Misdaad Anoniem. Als je met haar gaat praten blijkt namelijk veel te snel dat je hitsige roddel nergens op gebaseerd is. Die moet in een politieverklaring staan voordat hij verdampt is.

Ze maken me echt niet lekker om ze te bellen zoals ze hoeren afbeelden. Zure, verlopen wijven die weten dat er een gevaarlijk type rondloopt en toch niet aan durven te pakken. Er zijn overigens veel betere manieren dan de politie om dat te doen. En die nadruk op je straatje schoonkrijgen, en de concurrentie wegkrijgen, die is ècht overdreven. Ze laten zien dat ze niet weten hoe we echt leven, en helemáál dat ze denken dat we dòm en geméén zijn.

Kijk ook maar in beide filmpjes naar de opmerking dat het meisje te jong is omdat ze "amper twintig" is. Op de Wallen, en ook in sommige andere gebieden, is een minimumleeftijd van éénentwintig ingevoerd. Alleen als veiligheidsmarge voor de exploitanten, die anders zich telkens over net-wel of net-niet achttien zorgen zouden moeten maken. Hier doen ze alsof je onder de éénentwintig tè jong bent. En de website gaat over mensenhandel. Erg suggestief, en erg onwáár.

Als je me niet gelooft, kan je eens kijken naar de námen van de twee filmpjes. De eerste, die je vanzelf opent als je op de site komt, heet "mededogen," en daarin doen de verzakte snollen een beetje meewarig over de frisse Hongaarse. De tweede, die je apart open moet klikken, heet "concurrentie," en is explicieter en hatelijker over het meisje op laten vliegen naar haar eigen... "plek."

Er wordt ook even moeizaam en onhandig de nadruk gelegd op de goedkope concurrentie van de thuiswerkende hoer. Want de branches tegen elkaar opzetten, dat werkt geweldig voor de overheid. Er komt nog een antwoord-stukje over het zwartepieten wat de business zoveel schade doet. Dat stimuleert de overheid graag, want alles wat een hoer over een andere hoer zegt, is kat in het bakkie als je ze allebei weg wil hebben.

Die namen van die filmpjes zijn niet dezelfde namen die je op het scherm ziet. Je ziet ze pas als je internetgoeroe de koppelingen voor je losmaakt uit de pagina. Het zijn de namen die jij niet hóórt te zien. Het zijn de namen wat er éígenlijk mee bedoeld wordt, en niet de schijnheilige verhaaltjes die ze er nog bijdoen, ookal kan iedereen zien hoe het zit, als ze zich maar niet automatisch neerleggen bij dat de overheid het wel beter zal weten.

De mensen die met dit filmpje te maken hebben, weten niet hoe het zit in de prostitutie. Ze weten niet wat ons beweegt. Ze weten niet hoe het echt werkt. Maar het kan ze ook niet schélen. Ze willen bloed zien. En dit is win-win voor ze. Want als dit meer meldingen oplevert, kunnen ze weer meer sluiten, turven, en meer meiden hun baan en huis kwijt laten raken. En zo niet, dan is het bewijs dat we allemaal te bang zijn, en je niet naar de meiden moet luisteren.

Voor de publieke opinie is het scoren. Want mensen denken dat dit realistisch is, vanwege de gewichtige namen van het ministerie, de politie, en M zelf. Dit vinden ze insider informatie. Mensen die ik hierover hoor klagen zijn àllemaal mensen die de prostitutie vanbinnen kennen. Niemand anders zegt er een woord over, het wordt stil geaccepteerd. Want na al die stigmatisering gaat het steeds verder wat mensen over ons willen geloven.

Diverse mensen uit de zieligheidsindustrie worden gefeliciteerd door andere verbiedertjes met hun bijdrages aan de campagne. Die is in zijn geheel gebaseerd op de verhalen van de verbiedertjes. Het ministerie wil van niemand wat horen behalve van hen. Als wij proberen om contact te maken krijgen we niet eens antwoord. Want waarom zou je luisteren naar wat je weg wil hebben?

Bangmakerij in Harderwijk
Kinderen krijgen op school loverboyvoorlichting. Wat dat inhoudt, daar komt nogweleens een stukje over. Meestal gaat dat om mensen uit de zieligheidsindustrie die het loverboyverhaal komen indoctrineren bij de schooljeugd. Die het meestal maar half geloven, op die paar na die er toch wel erg geïnteresseerd in zijn. Maar het gelukkig meestal toch niet durven te gaan doen. Dat weet de overheid ook, dus er moet weer méér olie op het vuur.

In Harderwijk hebben de "ketenpartners," dus de organisaties die mensenhandelhype lopen te maken en samenwerken om het zo makkelijk mogelijk te maken om de hoererij te pesten, besloten om neploverboys en neplovergirls op straat te sturen, om jongeren over te halen dingen te doen. Als zo'n jongere meeging in de suggestie van de neploverboy, dan werd het uitgelegd dat ze eringetrapt was, en dat dit nou kwetsbaar zijn is voor loverboys.

Het is bangmakerij. Ze doen hun best om tieners zich kwetsbaar te laten voelen, en ze angst aan te praten om spontaan dingen met anderen te doen. Het ging om dingen als persoonlijke gegevens vragen, hen over te halen geld te pinnen, mee uit te gaan in een andere plaats, of mee te doen aan een fotoshoot. Geld pinnen en een fotoshoot, daar kan je vragen bij stellen. En daar zijn ze ook niet duidelijk over. Maar de andere dingen? Zijn dat nou echt dingen die je per sé móét weigeren? Is het niet juist leuk om spontaan mee te durven gaan met iemand? Is dat niet juist wat een puber met zelfvertrouwen af en toe moet doen? Moet je dat verpesten met bangmakerij? Ik vind van niet.

De WRP in de Tweede Kamer
Ik kan nergens vinden hoe het gaat met de WRP in de Tweede Kamer. De gewijzigde wet is eens besproken, en dat vond ik niet erg veelbelovend, en daarna is er niets gebeurd. Mijn mail naar de kamerleden kreeg een boel auto-reply's dat ze het zo belangrijk vonden en me snel terug zouden mailen, maar er is maar één iemand geweest die dat heeft gedaan, en eerlijk gezegd bevestigde die mijn idee van de Tweede Kamer alleenmaar meer.

Die ene persoon is Marith Rebel van de PvdA, en ookal waardeer ik dat ze als énige wat heeft teruggeschreven, ik kon het echt maar heel moeilijk slikken dat ze, ondanks mijn hele duidelijke Jip-en-Janneke-uitleg, het voorelkaar kreeg om niet te begrijpen dat ik tégen de hele opzet ben van die wet als eenzijdige verplichting voor hoeren, en niet dat ik hem niet strèng en effectief genoeg vind tegen waterbedeffecten. Ik ging er maar vanuit dat ze hem te oppervlakkig gelezen had, maar ze beweert van niet. En wat kan je dàn nog.

Thuiswerkovervallen
Intussen gaan de razzia's op thuiswerkers door. Het is een handjevol per dag, maar er zijn inmiddels meer thuiswerkers gekoeioneerd en geruïneerd dan meiden uit de aanloop. De aanpak is ook veel harder. Er wordt flink ingezet op bestuurlijke actie, met alle bestuurlijke boetes, uithuiszettingen, en straf die daarbij hoort, en het informeren van werkgevers. Er wordt soms wel en soms niet ook Jeugdzorg bij de kinderen gehaald, en dat is voor de meesten met kinderen de grootste angst. Het gaat maar door.

Reacties
Tot slot nog even over de reacties onder mijn stukjes. Jullie weten dat je bij mijn stukjes anoniem kan reageren, en dat ik alleen strafbare stukjes en handelsreclame weghaal. Dat doe ik uit principe. Zo kan iedereen zien dat ik me niet verstop voor tegenspraak, zoals bijna iedereen anders doet, en dat de mensen die wat tegen me in te brengen hebben niet met sterkere argumenten kunnen komen dan de mijne.

Er zijn soms opmerkingen die ik erg goed vind, en waar ik graag mee in gesprek zou willen gaan. Soms gewoon omdat ik iets niet duidelijk genoeg in het stukje had staan, en dus wat wil toevoegen. Ik zou graag wat vaker zelf willen reageren, maar Blogger heeft antispammiddelen die ik maar heel moeilijk voorbijkom met mijn veilige browser. Het lukt dus heel erg vaak niet. Daarom zet ik hier maar even een opmerking neer.

Mijn reactiepanelen zijn bedoeld om te reageren op mijn stukjes. Ze zijn niet om te klieren, en ze zijn niet om het over hele andere dingen te hebben waar je publiciteit voor wil. Ik krijg genoeg goeie raad om eens te gaan "snoeien," maar zover hoop ik niet dat het komt. Ik wil jullie gewoon vragen om er geen boeltje van te maken. Dan blijft het tenminste een goeie plek om met elkaar in gesprek te gaan.

Zal ik je pooier roepen?

Macht is erotisch. Voor beide seksen is het lekker als er machtsspelletjes bij seks horen. Daar komt nog een keer een heel stukje over, met allemaal achtergronden, maar dat ligt nu lekker op de plank, want ik ben eigenlijk een beetje moe van al die diepgravende stukken over de misstanden, de motivaties die mensen echt hebben, enzovoort. Ik ben er af en toe wat mee bezig, maar die komt wel weer als ik er zin in heb.

De meeste klanten zijn juist heel voorzichtig met macht. Ze doen hun uiterste best om je niet per ongeluk gedwongen te hebben. Vooral met het gedoe de laatste jaren is dat best extreem geworden, en het is een belangrijk stuk van mijn werk om ze te laten voelen dat dat goed zit. Sommige klanten moet je echt helemaal overtuigen dat je vrij en onafhankelijk bent voordat ze hem overeind krijgen. Maar veel erger zijn de klanten die pas achteraf overtuiging nodighebben.

Je hebt ze die binnenkomen, en hele gewone klanten zijn, en na het klaarkomen opeens in de paniek schieten dat je misschien wel een gedwongen gevalletje bent. Het zijn er gelukkig nog weinig, maar vroeger had je ze nóóit, en nu bestaan ze. Die mannen zie je denken, en als je goed nawerk doet, merk je dat er wat miszit. Dan moet je in die laatste vijf minuutjes uitloop nogeens gaan overtuigen dat je onafhankelijk bent. En na het komen denkt geen man nog goed na.

Ik heb eigenlijk makkelijker werken aan de mannen die wel wat met macht hebben. De maso's, de onderdanige types die graag horen wat ze moeten doen, en de dominante mannen. Van die laatste soort kan ik ooknog geil worden. Als ze het menen tenminste, want een nep-dominante man is een flinke afknapper. Ik zou het nog ontroerend vinden als zo'n vent het voor mij deed, maar meestal is het om onzekerheid te bedekken.

De onderdanige mannen zijn ver in de meerderheid. Die vinden hun draai ook best makkelijk bij hoeren, want wij zijn vaak toch een beetje haaibaaien. Wij zien het vaak als lui. Zo'n man laat alle initiatieven aan jou over, en wil dat jij overal het begin mee maakt. Dat heeft te maken met hoe zo'n man geboren is, maar vooral met hoe feministisch hij is opgevoed, dus hoe diep het erin geprent is dat hij de vrouw alles moet laten beslissen.

Je hebt er tegenwoordig ook best wat tussen, die als je even gaat zoeken, eigenlijk geilen op het idee dat je door een pooier wordt gedwongen. Dat was lang geleden al iets waar je mee kon spelen, maar tegenwoordig zit daar wel een scherper randje aan. Ik speel er liever nietmeer mee mee, want voor je het weet heb je toch weer bijgedragen aan de fabeltjeskrant. Als ik er al iets mee doe, krijgt de klant achteraf nog een preek.

Maar deze mannen hebben allemaal hun dominantie of onderdanigheid ìn de seks. En die weten ookwel dat ze daarbuitenom gewoon goeie klanten moeten zijn. Af en toe heb je ook mannen die zich opgeilen aan hun gedrag buiten de seks om. Dat kan zijn door te proberen om je ego omlaag te halen, maar dan kennen ze hoeren nog niet, maar vooral door te proberen om je te koeioneren, stalken of chanteren.

Er is een heel klein groepje klanten die hun best doet om een slaatje uit je te slaan. Dan heb ik het nieteens over pingelaars, ookal lijken die er erg op. Maar mannen die proberen om op de één of andere manier je te verneuken. Gelukkig ben ik ze bijna helemaal kwijt sinds ik voor mezelf werk, en ze zoeken sowieso naar meisjes die kwetsbaar lijken, maar er komt er af en toe nogweleens eentje.

Het grootste deel daarvan zijn wannabe-pooiers. Ik dacht vroeger altijd dat die mannen geen echte pooiertypes waren, maar maar deden alsof, want ik vond alleen harde pooiers geloofwaardig, maar ik heb het afgelopen jaar geleerd dat dàt de zachte pooiers zijn. Die het meeste hun voet aan de grond krijgen dus. Ik heb altijd een beetje meegespeeld, en ze na de wip de deur uitgezet. Ik vroeg me al af waarom ik ze nooit terugzag.

Een wannabe-pooier benadert me dan meestal als een gewone klant, maar hij gaat me uitleggen als hij er eenmaal is dat hij kan zorgen dat ik veel meer verdien, en dat we samen moeten werken, en dat hij goed voor me zal zorgen, máár dat ik wel meewerkend moet zijn. Ik liet dat maar lullen, hij kreeg zijn wip, en als hij dat lekker vond als illusie was ik de kwaadste niet. Ze zijn op die manier prima klanten.

Ja, het was soms irritant als ze probeerden om me een beetje te intimideren, om macho te lijken. Maar meer was het niet. Ik kon ook wel zien dat ze niet over het lijntje zouden gaan. En juist daarom vond ik het ook "nep" en voelde ik me echt niet bedreigd. Achteraf vind ik het wel interessant, en met de volgende ga ik echt wel achteraf in discussie. Niet omdat ik een pooier wil, maar gewoon om eens met zo'n vent te praten die mij wel zou willen pooieren. Ik weet nu een stuk meer.

Soms heb je weer zo'n gevalletje wat je hieraan laat denken. En dan moet je wel lang wachten voordat je hem beschrijft, want hij moet een beetje vergeten zijn wie je was en waar je woont. Je wil geen represailles, want sommige van die mannen zijn daar stom genoeg voor. Dat is altijd wel een nadeel van de thuisontvangst, ze weten je adres. Maarja, het kan nou eenmaal niet anders.

Een man had een afspraak met me gemaakt. Ik weet niets meer van het werven, dus hij zal wel heel gewoon zijn geweest. Toen hij aankwam had ik eerst mijn twijfels of hij een politieagent was, vanwege zijn houding en zijn kleren, maar dat bleek niet zo te zijn. Hij was opgefokt, maar dat zijn er wel meer, en hij was hanig. Dat zijn er niet zó veel. Ik liet hem snel binnen, bood hem drankje en douche aan, maar hij wou meteen beginnen. Dat ging niet zomaar, want ik rook hem wel.

Toen ik wou afrekenen, voordat we zouden beginnen, schudde hij van nee. Hij zei: "Nee, deze is gratis. Ik ben een vriend van je pooier en hij heeft gezegd dat ik niet hoef te betalen." Ik vind mezelf achteraf een beetje dom, want ik dacht eerst dat hij een grap maakte, en toen bleek dat hij het niet grappig bedoelde dacht ik dat er een grap met hèm werd uitgehaald. Maar hij was bloedserieus. Ookal loog hij.

Voor de nieuwe lezers, ik heb geen pooier, en ik heb nooit een pooier gehad. Dan klinkt zoiets heel raar. En rare dingen kom ik meestal tegen omdat het een fantasie van de klant is. Daar moet je wat van maken, dat is de helft van het werk. Ik ging dus maar gewoon door dat ik dat prima met hem wou doen, maar eerst betalen. En dat deed hij dus ècht niet. Dan gaan de alarmbellen af.

Hij deed dik, hij ging breed staan, hij stond echt op zichzelf te geilen, en gebruikte kleine woordjes voor me. Hij verwachtte dat ik bang zou worden van wat hij deed. Hij gebruikte het idee van een pooier als een boeman, en geen moment dat hij twijfelde of ik wel zou geloven. Dat maakte het zo onwerkelijk, dat ik het eerst niet in mijn hoofd kon krijgen wat hij nou aan het doen was. Ik wist dat het niet goedzat, maar het kwam maar heel langzaam eigenlijk dat ik het echt begreep.

Ik had natuurlijk gewoon moeten vragen wie mijn pooier dan was. Of zeggen dat ik hem dan eerst even moest bellen. Maar ik was eerst in de war, omdat ik niet kon bedenken dat deze vent mij gewoon aan het belazeren was op zo'n oliedomme manier. En daarna werd ik meteen boos, en dan heb ik geen zin meer in die soort van handigheidjes, dan krijgt hij meteen de grote scheur.

Toen ik begreep dat hij me probeerde te verneuken heb ik hem meteen gezegd dat ik geen tijd heb voor die rotgein, en dat hij eruitmoest. Hij weigerde, en begon over anaal en zonder condoom. Ik kan er zo slecht tegen, als mensen denken dat ze wel even over me heen lopen, dat ik even stevig tegen hem aan heb gescholden, en hem vroeg waar hij dacht dat hij het recht vandaanhaalde om me zo te behandelen. Ik wou hem even stevig laten zien dat ik de baas was.

Hij probeerde nog even door te gaan, maar hij was vooral met zichzelf bezig, en hij leek gewoon helemaal niet te snappen wat ik zei. Het was alsof ik Chinees tegen hem praatte. Daar werd ik alleenmaar bozer van. Hij stond echt even paf, maar hij werd niet normaler. Ik wees hem de deur, en toen leek hij weer terug op zijn script te zijn, en hij probeerde me te intimideren met gelul over dat hij mijn pooier wel wat zou vertellen.

Ookal hield ik mijn poot stijf, hij wou niet weggaan, en ik weet echt niet wat hij dacht dat er zou gebeuren. Zijn truukje was mislukt, en dan vind ik niet logisch dat hij dan met zijn plannetje doorgaat. Ik had hem al de deur gewezen, en hij stond te glunderen dat hij niet wou gaan. Toen was ik het echt zat ook, en heb ik mijn beveiligers gebeld. De klant probeerde om me tegen te houden, maar die liet zich met één duw weghouden. Hij was dus ooknog een echte slapjanus.

Mijn jongens deden er maar heel eventjes over, en zo snel als die het halletje binnenkwamen, zag je die klant leeglopen als een ballon. Het was echt alsof je een stijve lul zag verslappen. Mijn jongens zijn allebei een kop groter, en flinke kerels. De klant begon nog wat te stamelen over dat hij andere pooiers kende, maar niemand geloofde hem. En mijn jongens zijn moedig, die hadden hem nog steeds aangepakt ookal kende hij elke pooier van Nederland.

Die vent hebben ze even apart genomen, wat telefoonnummers uit zijn telefoon overgeschreven, de gegevens van zijn rijbewijs overgenomen, en ze hebben hem op straat gezet. Heel netjes, en zonder geweld. Ze vragen me altijd even wat ik wil om het af te handelen, maar ik vind eigenlijk dat ze dat zelf erg goed kunnen. Ik wil alleen dat ze geen onnodige risico's nemen. Voor mij, maar ook voor zichzelf.

Nu had ik de twee uur over die hij geboekt had. Om eens na te denken, en af te koelen. Want er waren een heleboel boze gevoelens aan het werk gezet, en die moesten allemaal even gehoord worden. Achteraf besef je pas hoe dom je bent geweest om je zo boos te laten maken. Het voelt heel rechtvaardig om je zo op te winden, maar uiteindelijk heb je er veel meer aan als je meteen je jongens belt, en het van je af laat glijden.

Ik vind het nooit leuk als ik mijn jongens moet bellen. Het is altijd weer risico's, en ik hou er niet van dat er mensen gedwòngen moeten worden om normaal tegen me te doen. Dat vind ik toch een raar idee. En ik vond het een belediging dat hij dacht dat ik zo makkelijk gemanipuleerd zou kunnen worden. En ik vond het ook heel vervelend dat ik mannen erbij moest halen om te laten zien dat ik onafhankelijk was. Dat klopte voor mijn gevoel toch niet.

Maar ik werd ook weer boos op mezelf omdat ik risico's had genomen door te wachten met bellen, omdat ik wat te bewijzen had naar die smeerlap toe. Dat is gewoon dom. Ik had gewoon meteen een stil bericht moeten sturen en hem aan de praat moeten houden tot ze hem kwamen halen. Dat is ook wat we hebben afgesproken. Ik deed het niet omdat ik bezig was om me te bewijzen aan iemand die het helemaal niet verdiende.

Ergens vraag ik me ook af wat er zou gebeuren als die man bij een echt gedwongen meisje zou komen. Ik weet dat de kans daarop bijna niets is, maar hij is er wel naar op zoek. Ik denk dat hij daar ook geen kans zou maken. Die belt haar pooier wel. En dan heeft die vent pas ècht een probleem. Het is teveel om op te hopen, maar hij verdient het om eens te leren waar zo'n pooier goed voor is. Vanaf de verkeerde kant.

Antwoord op: Hoeren genieten er niet van

Meestal zijn mensen die dit argument gebruiken slim genoeg om het niet in een gesprek tegen ons hoeren zelf te gebruiken. Maar ik ben hem weleens tegengekomen. Toch is dit een argument wat het meest wordt gebruikt als we worden verdedigd door een man, en is het vaak een persoonlijk getinte opmerking. Hij werkt erg goed, want die mannen worden snel, terecht of niet, beschaamd en voelen zich betrapt.

Hij komt in meerdere vormen. De meest voorkomende is dat we het werk maar vies vinden, en het alleen voor het geld doen, of het wordt gebruikt om een klant te vertellen dat hij geen kijk heeft op de hoererij als hij denkt dat wij het leuk vinden, of ook genieten. Juist als hij zijn ervaring met ons kan gebruiken, om aan te geven dat wij helemaal niet walgend ons werk doen, kunnen ze hem op deze manier met een steek onder water aanpakken.

Minder vaak heb je ook dat mensen vertellen dat niemand dit werk leuk kàn vinden, soms met de redenen erbij: met zoveel mannen doe je het vastweleens met een vent die je niet aanstaat. Je komt echtweleens in een beurt terecht die niet fijn is, en seks als je het niet leuk vindt is verkrachting, dus je voelt je verkracht, en dus ben je een slachtoffer, of in ieder geval iemand die kapotgemaakt is door haar werk.

De extreemste vorm is dat ze beweren dat je dit werk alleen maar kàn doen als je "dissocieert," dus jezelf mentaal losmaakt van je lichaam of van wat er gebeurt. Dat hoor je de professionele slachtoffertjes bijvoorbeeld vaak zeggen, en dan weten we ookal meteen dat je erop kan vertrouwen dat dàt al in elk geval niet waar is. Dissociatie is een iets wat in extreme misbruiksituaties voorkomt, en die verbinding maken ze graag.

De zachtste vorm is dat ze zeggen dat je echt niet moet geloven in verhalen van hoeren dat ze het zo leuk vinden, en dan halen ze weer aan dat we niet geloofd moeten worden, en steunen ze erop dat mensen weten dat we "natuurlijk" niet toegeven dat het mis met ons is. En daar heb ik dus al eerder een antwoord op getikt.

Je komt ook regelmatig de vorm tegen dat ze iemand die zegt dat het goed werk kan zijn, verwijten dat hij denkt dat hoeren bij elke klant gillend klaarkomen. De vorm, dat ze de verdediger van prostitutie in het hoekje met een extreme positie zetten, is de manier waarop ze de stelling van vandaag het vaakst gebruiken. Het is weer een "valse tweedeling."

Het antwoord van vandaag is weer simpel, namelijk dat ik het er helemaal niet mee eens ben.

Je hebt heel veel broodsnollen die het maar een beetje doen omdat ze er meer mee verdienen dan met ander werk. Die doen maar wat, ze vinden het snel genoeg hoeveel werk ze ervan maken, en ze hebben geen liefde voor het vak. Ik heb weleens over zoiemand geschreven, en ik heb zoiemand aan het woord gelaten. Maar zelfs die vrouwen dissociëren niet, ze blijven er gewoon bij, ookal hebben ze er geen liefde voor.

Je hebt ze wel die zeggen dat ze zich afscheiden, en al dat gezeik. Dat is vooral om sjiek te zijn, want als je na gaat vragen prik je er zó doorheen. Het is iets wat van je wordt verwacht, en iets wat jou vrijpleit. Daarom is het zo populair. Maar sommige meiden halen ook dissociëren doorelkaar met boven de wip blijven staan, en de boel in de gaten houden. Dat zijn twee heel verschillende dingen. De ene is een psychische instorting, de andere is acteren.

Ik ben ook niet op elke klant botergeil. Van de gemiddelde klant smelt ik niet mijn slip uit. Wat ik doe is werken met seks. Maar seks is nog steeds seks. En ookal krijg ik meer dan genoeg slechte en matige seks, werken met seks is leuk. En seks is een kick, ookal is hij nog zo slecht. Als je houdt van het wèrk, zoals ik en àlle goeie hoeren, dan hoef je ook niet elke wip geil te vinden, en is het nog prettig werken.

Je hebt hoeren die er wel elke keer geil bovenopspringen, zoals Lux. Die is een beetje gek. Die kickt op het idee van prostitutie. En je hebt ze ook wel met andere redenen, en die zijn konden dan ook meestal niet wachten voor ze mochten beginnen. En zo zijn er andersom ookwel vrouwen die het doen ondanks de tegenzin. Die vind ik ook een beetje gek, want dan word je nooit goed, en de tevredenheid die ik van mijn werk haal kennen zij dus ook niet.

Er zitten veel dingen aan een wip waar je tevredenheid uit kan halen. Ten eerste natuurlijk dat je je boterham verdient. Dat is in elke baan een motivatie, dus waarom zou dat bij ons niet zo zijn? Een loodgieter raagt niet de plee van zijn klant door omdat hij het zo leuk vindt om in poepwater te prutsen, maar hij gaat wel met een tevreden gezicht naar zijn busje terug. Hij heeft weer zijn boterham verdiend. En dat is iets om trots op te zijn. Daar haal je tevredenheid uit.

Natuurlijk is het ook heel fijn om een klant blij te maken. Dat is óók iets wat je van andere soorten werk wel kan herkennen. Een tevreden klant is een goeie motivatie, en in de prostitutie komen ze letterlijk klaar op je werk. Dat is toch wel een lekkere bevestiging. Werk waar je trots op kan zijn, omdat het echt iets voor je klanten dóét, is iets wat heel veel voor je kan betekenen.

Je wordt gewaardeerd. Mensen onderschatten heel erg hoeveel waardering je in dit werk kan krijgen. Je bent voor de meeste klanten meer dan zomaar iemand waar hij seks mee heeft, en stukken meer dan zomaar iemand die een dienst voor hem verleent. Je bent bijzonder voor je klanten. Dat is een eigen stukje waard, trouwens. Voor iets wat zoveel verschil maakt, vind ik dat ik er te weinig over schrijf.

Seks is ook léúk om mee te werken. Netzoals een masseur het fijn vindt om zijn patiënt los te maken, vind ik het leuk om mijn klant los te laten komen. Je bent als vakvrouw bezig met het bewerken van je klant. Jij bent degene die de beurt máákt, en jij bent degene die het meeste verschil maakt of het lukt of niet. Je hebt de kwaliteit voor een heel groot stuk in je handen. Een goeie wip is een kunstwerk. En je kan jezelf er netzoveel inleggen als elke soort kunst. Met passie, met vakvrouwschap, met emotie, en met liefde.

En je leert van het werk, als je ervoor openstaat. Je leert bijvoorbeeld om op een andere manier met seks om te gaan, en je lijf gaat daar ook in mee. Het wordt een andere soort seks voor je, maar het wordt wel een soort seks waar je flexibel mee om kan gaan, en waar je ook heel veel uit kan halen. Gestopte meiden vertellen me regelmatig dat dàt is waar ze het meeste naar terugwillen.

Hoe je het ook bekijkt, aan het eind zijn we wel bezig om de heetste beurt te maken die erinzit. En dat laat je niet koud. Je kan proberen om het van je af te houden, maar als puntje bij paaltje komt, ben je aan het neuken. En dat is seks, en dat doet wat met je, en dat is goed. Ook als je niet geil bent. Je komt toch altijd wel een beetje mee. Je loopt altijd wiegend weg. Zelfs bij de slechtste beurten. Zelfs als je de man niet mocht. Je hebt in ieder geval geneukt.

We zijn niet de meisjes uit naïeve fantasietjes, die echt totaal geil zijn op de eerste de beste klant. De nymfomanes tussen de meiden houden dat zelfs niet vol. Maar de goeie meiden genieten echt van hun werk, op seksueel gebied, op vakvrouwschap, en gewoon omdat het hun wèrk is waar ze iets van zichzèlf in leggen. Het is werk, en werk heeft zijn goeie en slechte kanten. En dit is goed werk. En het blijft seks. En seks is goed, je hoeft er niet voor te vluchten, want je hoeft er niet bang voor te zijn.