Antwoord op: In Duitsland is PZC standaard

Dit "antwoordstukje" is wat anders dan de onderwerpen die ik meestal aansnij, maar deze zit me op mijn heupen, en ik wil erover schrijven. Als het gaat om misvattingen is deze namelijk niet echt toepasselijk, want hij is wel wáár, maar hij betekent helemáál niet dat ik er dan maar in mee moet gaan. Bij mij is alles met rubbertje, en dat hou ik zo, ookal krijg ik niet één klant meer.

Het zit me gewoon dwars hoevaak mannen, vooral het afgelopen jaar, komen met het zinnetje dat in Duitsland je niet eens om pijpen zonder condoom hoeft te vrágen, omdat ze het daar gewoon altijd al zonder condoom doen. Het zijn meestal toch al de condoomzeikers die erover beginnen, en ik word er doodziek van. Oh, in Duitsland is pijpen zonder condoom standaard, en wat dan nog?

Bovendien is pzc niet in heel Duitsland standaard, en is het niet in alle takken standaard. In Nederland wordt er in de clubs ook heel veel zonder gepijpt, en achter de ramen heb je er ook veel. Waar ze het over hebben is de grote massaclubs in Duitsland waar het omzet draaien is. Daar heb je de samenkomst van een bepaald soort klanten en een bepaald soort meiden, en dat ga ik niet als norm nemen voor mijn werkflatje.

In die Duitse sekssauna's, partytreffs, FKK clubs enzovoort komen mannen die zo'n massabordeel wel een geil idee vinden, en die meestal uitzijn op zoveel mogelijk goedkope actie. Vakvrouwschap, voorwerk, dat hoeven ze niet. Dat moeten ze natuurlijk zelf weten, maar dat is wel een flink verschil met hoe ik werk. Ik heb een specialiteitenrestaurant, zij trekken iets bij de Febo uit de muur. Dat is al iets waarom je er niet bij mij mee hoeft aan te komen.

Het andere verschil is dat in die soort clubs meiden werken die enorme omzetten draaien met weinig marge, en dan is pijpen met condoom iets wat erg oncomfortabel wordt. Pijpen zonder is prettiger werken. Maar wel heel dom. Dat weten die meiden alleen niet goed, want de seksuele voorlichting in Roemenië of Bulgarije bestaat haast niet eens. En die doen dus maar wat hun buurtjes doen. Meestal zijn het ook niet de beste hoeren die voor die plekken gaan, dus ze pakken wat ze nog kunnen krijgen.

Duitsland is goedkoper en de concurrentie is er harder. Het hele Oostblok kan in Duitsland terecht, want ze hebben eerlijkere regels over prostitutie dan hier in Nederland. De markt is verzopen, behalve voor mannen die een GFE willen. Een paar tientjes extra bieden voor een beetje onveiligheid kan daar dus betekenen dat zo'n meid drie keer zoveel verdient voor haar risico. Als je dan niet weet wat voor risico's je loopt, is dat verleidelijk.

Maar voor meiden in Nederland loont dat al gewoon veel minder. In Nederland zijn de prijzen zo hoog als ze zijn omdat de overheid een ontzettend hebberige pooier is, en wij leggen daar een flinke marge op omdat veel collega's toch wel weggepest worden. Je hebt ook te maken met weerbaardere meiden, want anders red je het hier niet tegen de gemeentes, belastingdienst en de politie. En ookal heb ik er niet véél kennis van, in Duitsland vind je ook genoeg hoeren die wel op zichzelf passen!

Ookal zou je in Duitsland overal voor een Euro pijpen zonder krijgen, dan moet je nog steeds gewoon accepteren dat mijn regels anders zijn. Je bent hier niet in Duitsland, je bent bij mij in mijn kast, en ik maak dus de regels. Daar is mijn advertentie al heel duidelijk over, en ik zeg het je nog een keer hier, dat je dan gaat zéíken, dat maakt me echt boos. Het is een soort van pingelen ergens, en ik haat pingelen.

Helaas zijn er mannen die het wel een leuke gedachte vinden om te denken: als het in Duitsland standaard is, dan is het dus iets wat geen kwaad kan. Nou, in Botswana is nzc standaard. Is dat een goed idee dan? Want kijk maar wat daarvan komt. Ik weet best dat je zonder condoom wil, maar dat gesus om maar je zin te krijgen ookal weet je ergens wel dat het een slecht idee is, dat is zo dòm, daar word ik echt boos van.

Dus als je pzc wil, omdat in Duitsland pzc standaard is, dan heb je hier bij mij de verkeerde. Zoek maar iemand anders die het wel doet. Ga maar naar Duitsland. Ik hoor dat in Duitsland pzc standaard is.

Kerst

Het is weer de donkere dagen voor de Kerst, en ik heb eigenlijk alles weer een beetje neergelegd. Kerst is voor mij altijd die paar dagen dat ik even niet de héle tijd met mijn bedrijfje bezig ben. Weer even de stad uit, bij mijn ouders, in de kerk, bij de buren met wie ik ben opgegroeid. Even niet denken aan het nieuws, de politiek, de maatschappij, de media, plannen maken om mensen voor te lichten, even een paar dagen weer mijn ouders hun dochter zijn.

Ik hoop dat al mijn lezers een vredige Kerst hebben. Ik wil jullie in ieder geval bedanken voor het lezen. Met al die mensen op mijn teller krijg ik tenminste van mijn blogje het idee dat er mensen zijn die me horen. Dat is een gevoel wat ik anders nietzoveel heb. Ik hoop dat jullie vinden wat je zoekt. Ik ben er weer op vijf januari!

Maak er maar een mooie Kerst van, iedereen!

Schepping van een pooier

In mijn hoofd is het concept dat ik in dit stukje ga uitleggen, heel simpel en doorzichtig. Ik dacht eerst dat ik dit stukje ergens mee moest gaan combineren om het een beetje body te geven. Maar uitleggen valt heel erg tegen, want er zitten veel verwijzingen in naar gedachtes, denkbeelden, en gevoelens in, die mensen buiten het vak meestal helemaal niet eens kennen. En dat is niet uit te leggen merk ik wel. Ik ben ontevreden met dit stukje, maar ik kan het niet langer op de plank laten liggen.

Pooiers groeien niet aan de bomen. Harde pooiers ontstaan vanzelf van andere soorten klaplopers en afpersers, die erachter komen dat een nachtwinkelier wel naar de politie kan, maar een hoer daar bot vangt. De zeldzame goeie harde pooiers beginnen als beveiligers, die er al snel achterkomen dat veel meiden maar wàt graag hebben dat je de hele boel overneemt en voor je werken.

Zachte pooiers ontstaan anders. Ik ga hier vertellen hoe een groot deel ontstaat, misschien wel allemaal, want iedere keer als ik het verhaal hoor, gaat het op dezelfde manier. Maar ja, iedereen is verschillend. En er is geen plekje in de wereld waar je als afwijkende vrouw zo makkelijk terechtkan als de prostitutie, dus je vindt er alle slag mensen. Ik kan niet iets schrijven wat in àlle gevallen gaat kloppen.

En toch komt het hier, en ben ik ervan overtuigd. Ik ben er namelijk zelf wel zorgvuldig mee omgegaan, en ik heb alles gecheckt en gedubbelcheckt, en het blijft kloppen. Ik durf het dus wel aan om dat op te schrijven op mijn blog. Ik kan me niet voorstellen dat ik geen gelijk zal hebben namelijk. Het past allemaal te precies, en ik kom ook niets tegen dat me laat twijfelen. En ik heb mijn best gedaan om wat te vinden.

Mijn twee stukjes over pooierrelaties, vooral die over zachte pooiers, heb je nodig als achtergrond om dit stukje te kunnen begrijpen. Dit is toch al een stukje dat makkelijk verkeerd kan worden begrepen, zonder achtergrond wordt het helemáál moeilijk. Vooral omdat je een beetje blanco moet beginnen, want als je je vasthoudt aan het pooierplaatje uit de media zit je al zo fout dat je het wel op kan geven.

Ik heb de laatste maanden heel wat uurtjes doorgebracht met collegaatjes waar ik vroeger echt niet van snapte dat ze met pooiers werkten. Ik had vroeger nooit veel met ze op, en zij meestal ook niet met mij. Dat is de afgelopen maanden wel veranderd. Ik heb begrip voor ze gekregen, en daarom kunnen zij nu ook met mij door één deur. Ik had het fout door het te zwartwit te zien, en ik ben door die meiden verbeterd.

Denk nou maar niet dat ik dan ook aan de pooier ga. Mijn standpunt is niet veranderd, ze zijn onnodig en ze kosten je veel geld, voor helemaal niets, maar ik begrijp nu wel dat andere meiden andere keuzes maken, en dat respecteer ik nu. Die vrouwen kiezen voor een pooierrelatie, en die moeten dat mogen kiezen. Wat ik er verder ook van vind.

Mensen zoeken een maatje. We zoeken een partner waar we mee verbonden zijn, iemand voor wie we specialer zijn dan voor wie ook. We willen iemand hebben waar we ook onze zwakke kanten aan kunnen laten zien, waar we zeker van kunnen zijn, waar we ons geborgen voelen, die van ons houdt. Hoeren ook. Maar voor hoeren in onze maatschappij is het lastig. Er zijn mannen sterk en flexibel genoeg om in een gewone relatie ertegen te kunnen dat je het werk doet, maar die zijn er maar heel weinig. Veel minder dan de mannen die dènken dat ze het kunnen.

Een zachte pooier begint meestal met iemand die tegen het wereldje aanzit. Dat kan gaan om een hoerenloper, een beveiliger, iemand die bij de verhuur van een exploitant werkt, zolang ze maar een insteek hebben om je als hoer te kennen. En dan wordt het gewoon boy meets girl, en je begint elkaar te leren kennen, en je begint iets te krijgen. Dat de man uit die groepen komt, heeft niet te maken met het soort van man, maar dat een man van buiten die groepen meestal meteen je dumnpt als hij merkt dat je een hoer bent.

In zo'n man hoeft helemaal niet iets pooierigs te zitten. Ze hebben geen aanleg nodig. In alle gevallen waar ik van heb gehoord hadden ze tot het laatste moment ook niet de ambitie om pooier te worden. Ze zijn niet penoze, ze zijn geen aasgieren, ze zitten niet te wachten om zich te ontpoppen. Ze zijn eigenlijk hele gewone mannen, en juist omdat ze hele gewone mannen zijn, hebben ze de zwakheden die die hele pooierrelatie laten ontstaan.

Voor hoeren is het lastig om een relatie te hebben. Je moet zorgen dat je vent je niet ergens toch nog met de bril van het stigma bekijkt. Maar dat is niet het enige. Er zit in mannen iets dat het heel moeilijk voor ze maakt dat jij met andere kerels neukt. Dat is gewoon jaloezie. Sommige mannen gaan daar juist geil op, die noemen we cuckolds, maar ook die krijgen heel snel al dat het ze te gortig wordt. Die vinden een stukje wel geil, maar je gaat toch wel heel ver voor ze. Het is dan niet jùllie spelletje, het is jóúw wèrk.

Het is voor je vent niet genoeg dat je zegt dat hij je enige echte liefde is, maar dat je wel nog neukt met anderen. Ookal is het voor je werk. De makkelijkste manier om hem er toch mee om te laten gaan, is te doen alsof hij seksueel ànders is dan die andere mannen. En door het iets van jullie samen te maken. En dan niet eens alleen voor hem, maar ook nog voor jou. Want als hoer raak je je "roze bril" over je vent kwijt, en dat is wel zwaar.

Wat ik hoor is dat het bij al die meiden natuurlijk, en geleidelijk, en soms sluipend ging. Je wil hem laten voelen alsof het iets van jullie allebei is, dus hij krijgt wat te doen. Meestal oppassen, en je admi doen, want dat is toch kutwerk, en misschien wel gewoon het regelwerk. En de meeste mannen die dat gaan doen, die pakken het dan meteen overdreven aan. Ik weet niet precies wat het is, maar ze grijpen het zo hard dat het iets voor ze moet betekenen.

De mannen die er aan mee mogen werken, om het iets "van ons" te maken, die pakken het zo verbeten aan dat je je echt afvraagt waarom ze er zo mee bezigzijn. Die vrouwen vonden dat normaal. Die hadden hem dat werk juist gegeven omdat ze wel zagen dat het zou helpen. Het lijkt voor die mannen wel een soortvan wegwerken van hun eigen ongemakkelijkheid te zijn, en een manier waarmee ze tóch nog het gevoel krijgen dat ze de boel de baas zijn. Dat ze er grip ophebben.

En natuurlijk zeg je dat die klanten je seksueel niets doen. Dat er echt niets erotisch aan is. Dat je afstand houdt. Dat je er niets van voelt. Dat het allemaal maar een kunstje is. Dat je zelfs bij aantrekkelijke mannen gewoon niet in de seksmodus zit omdat het je werk is. Dat hij de enige is waar je ècht seks mee hebt. Daar kan je hem wel mee voor de gek houden, maar jezelf helaas niet.

Het was wel elke keer de eerste stap die echt van de grond kwam, hem zijn vrede geven. Maar dan ben je zelf nog niet tevreden. Je hebt wel een vent, en die heb je toch nodig, maar je bent toch anders door je werk, en je hebt dingen nodig. Het is moeilijk om je bezeten te voelen door je vent als hij maar één van de mannen is die je neukt, en als je een beetje hoererij doet, kom je altijd mannen tegen die beter, groter, geiler, ruiger, aantrekkelijker of dominanter zijn dan je vent.

De eerste tijd vergelijk je nog je klanten, waar je niets mee hebt, met je partners uit je verleden, of die je nu nog hebt, waar je een relatie mee hebt, of die je in ieder geval intiem kent. En als je nog nietzo ervaren bent is dat best een groot verschil. Maar je gaat met steeds meer ervaring ook steeds minder die intimiteit nódig hebben voor goeie seks. En dan groeien de klanten langzaam intenser, steeds dichterbij je verkering. Dat verandert je leven meer dan je denkt.

Zelfs de allerslechtste hoeren kunnen dat niet altijd maar van zich af laten glijden. En dat is eigenlijk lastig, als je thuiskomt bij een gewonere vent dan die brute hengst die je net opengespleten heeft. Dat is ook heel oneerlijk, want die brute hengst hoeft immers maar af en toe zijn kunstje te doen, en je partner altijd. Bovendien wordt iedereen toch een beetje saai als je ze maar altijd ziet. Voor je vent wordt je lijf minder wild dan voor een nieuwe klant, en dat is best een groot nadeel. Dat is biologie, daar kan je niets aan veranderen.

Er gebeurde iets bij die meiden wat ik van mezelf ookwel herken. Je gaat meer voor agressieve, dominante types. En dat stimuleerden ze ook in die mannen van ze. Die konden hun jaloezie er ook in kwijt. Dat ging heel natuurlijk, en ik kan dat ook wel herkennen. Dat zal met heel veel mannen zo werken. Dat werkt voor allebei wel. De man kan haar overheersen, nemen, van hem maken, en zij heeft een wildeman in bed die lekker dominant is en haar néémt.

Wij willen netzogoed als gewone vrouwen van iemand zijn. We willen bezeten zijn. Je wilt je eigendom van je partner voelen. We willen genomen worden. Maar een hoer nemen is niet zomaar iets, je moet er wel uitsteken. En met een hoer kan je een heel eind gaan, die is wel wat gewend en heeft het wel onder controle. Als je dus iets hebt zoals dit, waarbij je allebei de kant van meer heftige mannelijke-dominantie-seks op wil, dan werkt dat wel. Trouwens, als klant gaat dit hele verhaal natuurlijk totaal niet op!

Maar ondanks dat je het nodig hebt, laat je niet zomaar de eerste de beste de baas over je spelen. Je bent juist in je werk iemand geworden die geen grote bek neemt, en die in opstand komt en terugvecht. De meeste mannen komen niet je relatie binnen met zo'n sterk ego dat ze een hoer wel even de baas gaan zijn. De enige oplossing is dan om het ze te leren. Soms letterlijk zo, soms onbewust door ze een beetje te gaan duwen.

Je gaat die vent dingen leren over dominant zijn, hij gaat merken dat als hij soft is je afstand neemt en je juist gretig op hem zit als hij hard en dominant is. Zelfs als je het niet wil begin je het hem al te leren. Je gaat hem uitlokken, en als je een beetje hoer bent weet je al aardig hoe je een man moet sturen. En bij je eigen vent is dat alleen maar sterker zo. Die ken je veel beter.

Het gaat ook combineren met dat hij dan betrokken is bij je werk. Hij wordt baziger, niet alleen in bed, maar ook met je werk. En dat werkt ook goed. Hoerenwerk is soms moeilijk met motivatie. De klanten zijn niet veeleisend bij het maken van dates, en je agenda volplannen is iets wat het voor mij nog wel helpt, maar hoerenluiheid is een echte ondermijning van je werk als je in de aanloop werkt.

Ik noem het maar hoerenluiheid, maar ik bedoel natuurlijk iets ingewikkelders. Hoeren komen voor pooiers snel lui over. Na matige seks heb je een soort ontspannenheid, en die ontspannenheid zorgt ervoor dat je motivatie er voor een aantal uur niet meer is. Daarom zijn meiden in bordelen ook vaak zo hangerig. Achter de ramen was het voor mij niet zo'n groot probleem omdat de seks zo kort was dat het niet echt de kop opstak, maar een stok achter de deur had daar ook best goed gewerkt.

Luiheid na een klant ga je ook jezelf aan irriteren. Als je daardoor minder presteert, of gewoon geen klanten trekt, dan kijk je de volgende dag terug, en dan ben je geïrriteerd op jezelf dat je zo lui bent geweest. Als je net begonnen bent, valt het allemaal wel mee, en ook als je niet veel werkt merk je het nauwelijks. Maar als je een beetje door de wol geverfd raakt, ga je de hoerenluiheid voelen. Breek me de bek maar niet open. Of is het misschien niet juist iets voor een eigen stukje?

Dat waardeer je zelf ook, als je vent je helpt met motiveren. En dat doet hij door bazig te zijn. Dat valt gewoon goed op zijn plek. Niet alleen maar omdat het werkt, maar ook omdat hij meer het gevoel krijgt dat het iets van hèm is, en omdat er voor de meid aanzit dat ze niet meer de hele tijd zichzelf moet motiveren. En natuurlijk zit er ook de seksuele kant aan. Wie heeft er nou geen slavinnetjesfantasieën gehad?

Je krijgt dus een situatie waarbij hij je aan het werk houdt, en lekker dominant over je is. Je verdient dan stukken meer. Niet alleen omdat je meer gaat werken, maar ook omdat er dan een extra seksuele spanning aan je werk zit. Deze kan ik niet goed uitleggen. Het komt omdat je niet alleen meer bezig bent met seksen met een klant, maar omdat je aan het seksen met de klant wordt gezèt door je vent, en dat je weet en vooruit ziet dat die zijn jaloezie daarvoor op jou gaat botvieren door je zalig te némen. Terwijl je een klant hebt ben je seksuele spanning met je vent aan het opbouwen, zegmaar.

Je gaat er een beetje naar staan. Omdat het zo lekker werkt om de ongelijkheid erin te houden, wordt dat al snel in je hele relatie zo. Daar is opzich niets tegen, veel relaties zijn ongelijk, maar als het gaat om een pooier die het eigenlijk niet volhoudt om dan redelijk en evenwichtig te blijven, dan krijg je al die pooierproblemen die ik eerder al noemde. Dit stukje is al lomp genoeg zonderdat ik dingen ga herhalen.

Natuurlijk krijg je vanaf het begin al het gevoel "wij tegen de wereld," maar dat wordt alleen maar meer omdat je steeds verderwegkomt van wat de maatschappij acceptabel vindt. Je gaat je heel erg aan elkaar vastklampen. Je krijgt echt dat Bonny-en-Clyde-gevoel. Alles werkt daarbij naar elkaar toe. Je draait je heel erg in elkaar vast. En dat wil je uitdrukken. En daarvoor zetten bestwel veel meiden een tattoo met zijn naam.

Dat je zo close bent, is lekker. En het wil helemáál niet betekenen dat er geen leugens in je relatie zitten. De twee partners doen haast alsof ze één zijn, maar ze bedonderen elkaar overal mee. Die vent is niet zo'n macho als hij doet alsof, hij heeft de boel helemaal nietzo onder controle, hij weet eigenlijk niet wat hij doet. En zij laat hem ook niet ècht zien hoe haar werk nou is, daar maakt ze een plaatje van dat bij hem goed werkt. En stiekem zorgt zij dat hij wel de goeie kant op stuurt.

Sturen doen ze meestal door hem meer macht te geven iedere keer als ze weer wat meer in het plaatje durven te gaan zitten. De meiden worden steeds kritieklozer, ze laten hem meer en meer bepalen wat hij wil geloven, en dan zorgen ze wel dat ze zich daaraan aanpassen. Dat maakt wel dat het kromgroeit. Waarom dat precies zo moet, heb ik dan niet begrepen. Misschien is het ookwel iets natuurlijks. Ze werken zo'n vent in een soort superioriteitspositie.

Er komt ooknog bij kijken dat je een beeld van je partner nodighebt. En voor de meeste meiden zit het scheef als ze als hun grote pooier een gewone vent op gympies hebben. Die moet dus nodig worden gepimpt. Je ziet regelmatig bij die pooiertypes dat ze zich versieren op toch wel vrouwelijke manieren, en nou weet je ook meteen hoe dat dan komt. Door dat overdreven "ons"gedoe wordt het toch al onduidelijk wat er nou van hem of haar is, en gaat ze hem als een pauw opdoffen. Op de manieren die zij mannelijk vindt.

Vooral mannen die zelf geen eerlijk werk hebben vallen hier heel makkelijk in. Het geld is een enorme bevrijding voor ze. Ze raken eraan verslaafd. En het zorgt ooknog dat die band tussen de twee sterker is, want het geld bindt ze aanelkaar. Dat vinden die meiden ook een kick, want het benadrukt alleen maar meer dat het werken móét. Het werk wordt een stimulans voor de relatie. En er zijn best wat meiden die liever hebben dat hun vent niet werkt, want dan is die afhankelijkheid van haar geld nog sterker. Dat versterkt alleen het plaatje waar ze in zijn gaan leven.

Dit is niet alleen bij prostituees zo. Je kan ook soortgelijke relaties vinden met andere beroepen, maar zonder het stigma en de seks is er toch wel véél minder de drijfveer. En in een sociale isolatie zitten helpt ook wel erg dat de bubbel die je om je heen hebt dan niet knapt. Dus als hoer gaat het wel veel makkelijker, en heb je er misschien ook wel meer aan. Want ik zou geen makkelijkere manier vinden om een man eroverheen te laten stappen.

En bij klanten is het ook wel prettig, ookal heb je daar niet nodig dat je echt een pooier hebt. Het is alleen een mentaal steuntje, en wie kan dat nou niet gebruiken? Maar er zijn ook wel minder goeie redenen die ik van de meiden heb gehoord. Voor sommige meiden was het ergens toch vooral een verzekering, want als je een pooier hebt kan hij altijd aan de politie worden geofferd, als jij anders in de problemen komt. Dat vind ik weer echt tè ver.

Ik vind het griezelig omdat ik er verder best veel van herken. Ik heb ook wel gehad dat ik een vent onbewust zat te stimuleren om dominanter en agressiever te worden. Ik heb eigenlijk van àl die aspecten ergens wel iets gehad. Ik herken het allemaal wel, ookal heb ik er nooit zoveel mee gedaan. Op wat suggereren naar klanten toe na dan. Maar het had wel zomaar gekund. En dat is een griezelig gevoel voor iemand die erg blij is dat ze onafhankelijk is, dat die afhankelijkheid toch wel heeft gelokt, terwijl je niet wist dat het zo dichtbij was.

Nou hoef ik er gelukkig niet echt bezorgd voor te zijn. Niemand vertelde me dat het haar echt overkwàm. Bij de mannen gebeurde dat wel, die vielen er een beetje in, maar de meiden hadden altijd de leiding, onder alles door. Die bespeelden de mannen, die duwden hard of zacht de relatie dieper die superverbinding in, die waren telkens degenen die de man de kans lieten zien om nog verder te gaan. Op hun eentje hadden zelfs ervaren pooiers geen schijn van kans.

Maar vaak genoeg besloot de man voor het zover was ook om ermee te kappen. Vooral als hij had gepraat met vrienden of familie. Die kijken daar toch anders naar. Als die vent even wakker wordt uit die droom waar ze elkaar inhelpen, dan ziet hij opeens dat hij in een rare situatie zit. Sommige mannen gaan er dan extra inzitten om zichzelf te overtuigen, maar de meeste verdwijnen gewoon. En die laten best veel pijn achter. Daar heb ik wel van gehoord hoeveel die meiden daarvan lijden. En die meiden pakken de volgende dan veel efficiënter in.

Zelf heb ik ook problemen genoeg met relaties, maar dat is juist omdat ik het iets van mijzelf hou. Ik wil geen pooier, en ik wil ook eigenlijk helemaal niet alles zo kunstmatig maken als in een pooierrelatie. En dat is voor de mannen tot nu toe altijd te taai geweest. Ik denk nu dat er een heleboel mannen mee zitten te lezen die denken dat zij het wel zouden kunnen, maar het is moeilijker dan je denkt mannen. Ik zoek echt niet de slapjanussen uit.

Je krijgt dus zo'n klassieke zachte pooier met zo'n klassieke pooierhoer zoals ik eerder al beschreef. En weet je wat het probleem nou is, je ziet dat je er kan komen zonder dat je slechte bedoelingen hebt. Je wordt een pooier ervan, die intense manier van samenzijn gaan die mannen makkelijk herhalen, vooral als ze worden versierd door een ander meisje dat een pooier zoekt. Het is een slechte rol, die van parasiet, maar de man die die rol heeft hoeft niet slecht te zijn. Het ontstaat gewoon zo. En is het echt zo verschillend van de huisvrouwen achter de succesvolle zakenlui?

Antwoord op: Regulering moet

Je hoort het regelmatig als het in het nieuws over politiek van de prostitutie gaat. Regulering is natúúrlijk belangrijk. Zelfs de mensen die niet proberen om mijn beroep uit te roeien zeggen het. Mensen zeggen het zonder onderbouwing, en alsof het iets is wat je niet hoeft uit te leggen. Prostitutie moet gereguleerd zijn, dat spreekt vanzelf. En ik heb daar natuurlijk weer een hele andere mening over.

Soms lijkt het wel iets Nederlands, dat óveral regels over moeten zijn. We zien het als onvermijdelijk, en alsof er iets verkeerd is als er geen regeltjes voor zijn. Alsof er iets verkeerd is als er te weinig regeltjes zijn. Alsof iets éígenlijk niet kan bestaan als de regeltjes er niet zijn. En alsof het eigenlijk tégen de regels is, als er geen regels voor zijn.

De opmerking wordt weleens gemaakt dat er overal regels voor zijn, dus dat die er ook voor de prostitutie moeten zijn. Dan denken ze niet na, want de regels die bestaan voor al die andere soorten werk zijn er al voor prostitutie. Je hebt te maken met alle arbeidsregels, van minimumloon totaan de KvK-verplichtingen, je betaalt belastingen netzoals iedereen anders, en eigenlijk méér, omdàt die regels er al zijn. Waar het om gaat is dat er telkens regels worden verzonnen speciáál voor, of eigenlijk speciaal tégen, de prostitutie.

Hoeren mogen niet moorden en stelen, hoeren mogen geen belasting ontduiken, hoeren mogen niet te hard rijden, hoeren moeten contracten nakomen, hoeren mogen de buren niet wakker houden 's nachts, hoeren mogen geen chemisch afval in de sloot dumpen, hoeren moeten een rijbewijs als ze willen rijden, hoeren mógen alleen niets. Hoeren vallen al onder alle wetten en regels die er voor gewoon werk zijn. En toch willen ze èxtra regels invoeren.

Andere beroepen hebben soms ook speciale regels. Een trucker moet een groot rijbewijs hebben en zich aan de rijtijden houden, een leraar moet een leraarsopleiding hebben gedaan, een dokter moet een doktersopleiding hebben gedaan, en ingeschreven zijn in een register om te kijken of hij wel netjes blijft werken, een asbestsaneerder moet zorgen voor gecertificeerd materiaal en alle asbest kunnen verantwoorden, dus aparte regels zijn niet raar.

Maar die aparte regels zijn wel altijd toegevoegd vanwege een goeie reden. Truckers kunnen als ze oververmoeid raken, of als ze niet met hun wagen om kunnen gaan, makkelijk grote ongelukken veroorzaken. Daar zijn die regels tegen bedoeld. Dat gebeurde, en dat hebben ze ingedamd, op de meest redelijke manier. En alleen als ze weten dat het ook de moeite is. Leraren kunnen een hele klas slecht de wereld insturen. Dokters hebben je leven in hun handen. Asbestsaneerders werken met hele gevaarlijke chemische stoffen waar je niet mee mag spotten. Daarom zijn die regels er voor hen, geadviseerd door mensen uit de branche, en zo weinig mogelijk.

Dat is dus even anders bij de hoeren. Wij worden verdreven met vergunningstelsels, en die regels worden niet gemaakt om een echt bestaand probleem aan te pakken. De regels voor hoeren zijn in veel gemeentes strenger dan voor grote LPGtanks, en hoeren ontploffen niet. We worden telkens bedreigd met wetten en regels vanuit de regering, die zonder íéts van prostitutie te weten willen gaan bepalen hoe we moeten worden behandeld.

Ze kunnen je nooit precies vertellen waarom je bijvoorbeeld een hoer uit een woonwijk weg moet houden. Er komt geen seks-straling vanaf als ze in haar slaapkamer aan het werk is, en de meeste hoeren hebben maar een enkel klantje per keer, die stil en verlegen aankomt, en weer stil en bevredigd wegrijdt. Drie tot zes extra auto's per dag voor een hoer door de straat, daar gaan mensen niet van wakkerliggen.

Als het om hoeren gaat is het niet praten over redenen, maar is het ongezegd al wel duidelijk waar we eigenlijk mee bezig zijn. Hoertje wegpesten, want we vinden het maar een vies idee dat ze er ìs. Er hoeft niet met een reden te worden gewerkt, ookal komen ze vaak met zogenaamd geluidsoverlast van schreeuwende hoeren. De politie kan het alleen zelf nooit horen. De klachten over dag en nacht seksgeluiden komen pas nádat ze ontdekken dat de meid weleens een hoer kan zijn. En ze horen kennelijk goed het verschil tussen een meid die per avond een klantje erbij heeft, en haar buurman die elke avond zijn vrouw naait. Het is een stok om de hond te slaan. We vinden het vooral niet normáál.

En de meeste van die regels hebben niet alleen geen reden, maar ze hebben ook geen nut. Neem nou al die registraties. De gemeentes zijn er geil op, de regering heeft het geprobeerd, gelukkig was er de Eerste Kamer die vroeg of het wel nódig was, en of het überhaupt wel nùt had! Toen kwam de minister met het verhaal dat deze regels een tussenstation zijn, en dat het symbolische betekenis had, en gelukkig was dat niet genoeg om de wet helemaal door te zetten. Maar zou het zover gekomen zijn als het om een ander soort van werk ging?

Regels hoor je in te voeren als ze nodig en nuttig zijn. En de prostitutie heeft geen speciale regels nodig. Alles wat mensen vervelend vinden aan wat er bij prostitutie hoort is allang met duizend regeltjes geregeld, en er is helemaal niet veel mis met prostitutie. Het is geen risico voor omwonenden, het levert geen of nauwelijks overlast op, en er komt geen chemisch afval vanaf ofzo. Het wordt alleen maar extra geregeld vanwege moralisme.

De prostitutie heeft geen extra regels nodig. Dus wie de opmerking maakt "we moeten de prostitutie reguleren" moet eens goed duidelijkmaken wat er dan precies is dat nog meer repressie met regels nodig maakt. Want we zijn al gereguleerd, en op veel plaatsen kapotgereguleerd. Hou je bij het maken van regels over de prostitutie, eens aan de regels die er zijn over regels maken.

Overwoekerd

Er komt vanalles aan nieuws op me af, en dat zijn allemaal dingen waar ik commentaar op wil geven, maar het wordt heel snel teveel voor mij om allemaal op te reageren. Ik kan wel even me afreageren in een stukje, maar niemand heeft er wat aan als ik gewoon alles tegenspreek, en niet zelf eerst even naga of er meer achter zit. En de pers doet niet zijn best om achtergrond mee te geven, die tikken alleen persberichten over.

Maar ik hou het niet bij. Er is teveel nieuws, vooral als je het nieuws meetelt dat niet in de grote pers komt, ik heb een blog dat heel veel tijd opslokt, vooral het stukje van overmorgen bijvoorbeeld, en ik heb ook nog mijn éénpits bedrijf waar ik moet werken! Eigenlijk heb ik geen tijd hiervoor, eigenlijk heb ik al geen tijd om te lézen wat er gebeurt, en eigenlijk ben ik het héél zat dat ik niet gewoon naar een goed werkende journalist kan doorkoppelen die eens kritisch naar het nieuws kijkt.

Nou, dan dus maar even kort door het nieuws heen.

Opinies in de Volkskrant
Ik verwees eerder al naar het stuk van Segers en zijn maatjes.
Je kan het stuk samenvatten met: "We doen wel alsof prostitutie normaal is, maar het is vies! Smerig! Het moet weg!"

Toen kwam er een antwoord van Fabian Schurgers. Je kan zijn stuk samenvatten met: "Hoeren zijn een uitlaatklep voor mannen, als je die wegdoet komen er problemen." Dat vind ik bijna het minst goeie argument wat je tegen het stuk van Segers zou kunnen maken, maar dat maakt verder niet uit. Goeie argumenten hoor ik vooral van andere hoeren komen, dus dat is geen verrassing.

De vòlgende dag al was dáár weer een antwoord op, van Jeroen Jonkhout. Die kan je samenvatten als: "Prostitutie is ook verkrachting, dus je wisselt gewoon verkrachtingen uit." Wat ook een zieke manier is om over ons te denken.

Het zijn opinies, en het is goed dat mensen hun opinie kunnen uiten, maar wat een gelul.

Utrecht blijft doen wat je kan verwachten
De burgemeester van Utrecht had maandenlang beweerd, bij hoog en bij laag, dat het niet mogelijk was om de prostitutie ergens anders onder te brengen dan bij de boten aan het Zandpad. Er moest door nieuwe exploitanten maar wat worden geregeld met de eigenaren. Ze wisten dat dat bijna niet te doen zou zijn, maar het was echt de énige mogelijkheid. Vervangende ruimte kòn ècht niet.

Toch slaagden er nieuwe exploitanten om boten te bemachtigen. En nu dat een beetje rond was, en de gemeente eigenlijk moeilijk nog wat kon vinden om nee te kunnen zeggen, is het opeens zo dat het waterschap vanwege verschrikkelijke mensenhandel de boten weg wil hebben, en is de gemeente van plan wèl vervangende ruimtes neer te zetten. En dan nog wel containers, want die kunnen ook makkelijk weer wèg. En nu hebben ze een reden om het allemaal tot medio 2015 te rekken voor er wat open zou kunnen gaan. En ik moet nog maar zien of het niet een spelletje wordt dat zonder exploitanten ze die containers helemaal niet eens neerzetten, want iedereen haakt komend jaar wel af.

Nog steeds niets wat niet in de voorspellingen past.

"Blunder" van het OM
Het openbaar ministerie is door de rechter, een mensenhandelrechter nota bene, op de vingers getikt in een mensenhandelzaak. De krant noemt het een "blunder" en een "vormfout." Van de vier koppelingen werkt er nog maar één, ik ben er laat bij. De blunder houdt in dat de B9-verklaringen van de vrouwen niet genoeg bijgeschaafd waren, dat er B9-vrouwen uit Brazilië opgehaald zijn, dat er geknipt en geplakt is in de verklaringen en dat er ontlastend bewijsmateriaal zoekgemaakt is. De rechtbank, een mensenhandelrechter zelfs, heeft het OM niet ontvankelijk verklaard.

Wat dat inhoudt, is dat de politie zoveel vals mag spelen als ze willen, het ergste wat er gebeurt is dat degene die ze onterecht willen laten pakken vrijkomen. Die corrupte dienders en die justitiemensen die dat allemaal maar doen voor de scoringsdrift worden niet aangepakt. Als die verantwoordelijk werden gehouden, bijvoorbeeld omdat ze hebben geprobeerd om mensen wederrechtelijk te gijzelen door meineed en misbruik van hun positie, zouden we snel geen last meer hebben van dat soort gluiperds.

Frankrijk en Duitsland
De Franse tweede kamer heeft een wet aangenomen die boetes van over de duizend Euro oplegt aan hoerenlopers. En de rare wetten die alle soorten exploitanten, èn het werven van klanten door de meiden, illegaal maken, die blijven. Er is daar een stuk meer protest dan hier, maar de hoerenhaat is sterk daar.

In Duitsland zijn ze bezig met wetgeving dat een klant strafbaar is als hij niets doet aan een meisje waarvan hij weet dat ze gedwongen wordt. Het is niet handhaafbaar, dat weten ze ook, maar ze willen het wel invoeren. Ik weet nog niet wat ik ervan moet vinden. Het is beter dan heel veel andere dingen, maar je weet nooit hoe zoiets uitpakt. Maar ik vertrouw de Duitsers wel stukken meer dan onze eigen overheid.

Loesje
Ik kende vroeger iemand die in Loesje zat. Of ermee te maken had, tenminste. Ze zou dit niet hebben gesteund. Loesje wou ook altijd een beetje in de schaduw blijven, en nu halen ze er twee domme actrices bij die vinden dat er kennelijk nog niet genoeg wordt gehitst. Ze plakken die posters demonstratief òp ramen van meisjes! De leuzen waren vroeger ook slimmer. Ik zal er een paar dingen over zeggen.

Rosse buurt. Was dat een knipoog, of een noodkreet?
Op die manier doen alsof je àlles maar als teken van misstanden moet opvatten, en vooràl niet naar ons moet luisteren, is alleen maar proberen ons monddood te maken.

Red light district. Gaat de rondleiding ook langs de uitbuiter?
Deze poster is bedoeld om te laten denken dat uitbuiting wordt genegeerd, en daarom niet wordt gezien. Gedeeltelijk is dat waar, want de rondleidingen gaan nooit langs de gemeente en de belasting!

Loverboy. Nog nooit zo snel een vriendje gedumpt.
Wat ze hier willen zeggen weet ik ook niet. Ik vind niet dat het veel laat nadenken.

Legaliteit prostitutie. En nu nog het misbruik oplossen.
De bedoeling van deze poster is dat je denkt dat we het aanpakken van misstanden hebben laten liggen na het legaliseren van bordelen. Maar ze suggereren weer dat er een hoop misbruik is. En dat is niet waar.

Daar staat ze achter het raam. Mooie ringen, dure armband. Maar haar echte ketting is onzichtbaar.
Weer een poster die bedoeld is om vooràl niet te kijken naar wat het denkbeeld tegenspreekt, maar te doen alsof het allemaal misstanden is.

De Wallen. Niet alles wat je in de etalage ziet is koopwaar.
Het oude idee dat meisjes te koop zijn. Kleingeestig vind ik dat.

Prostituee. Bij wie komt dat nou uit de beroepskeuzetest.
Die poster zegt dat niemand prostituee uit de beroepskeuzetest krijgt, en dat is waar. Want dat wordt eruit gehouden. Als het een eerlijk profiel in zo'n test kreeg, zouden best wat mensen die uitkomst krijgen hoor. Maar hier is het suggereren dat het nooit iemands "bedoeling" of "goeie plek" is om in de prostitutie te werken. En dat is gewoon totaal niet waar.

Dat waren ze àllemaal. Ze zeggen dat die posters tegen de mensenhandel zijn bedoeld, maar het enige wat er eigenlijk staat, is om de prostitutie verder te stigmatiseren. Met het denkbeeld mee, zonder afwijking. Loesje is diep gezonken, en ik vind het erg jammer.

Mariska Majoor met haar Prostitutie Informatie Centrum is tegenposters gaan maken. Die zijn ook opgeplakt. Zij is altijd goed met die dingen. Op die manier zie je op dezelfde plekken waar die Loesje posters zijn, nu ook dat er mensen met een andere mening bestaan. Dat is belangrijk. Haar slogans zijn wáár, maar nietzo emotioneel pakkend als die van Loesje. Maarja, die hebben ook maandenlang erover kunnen nadenken, dit moest natuurlijk supersnel. Dan vind ik de leuzen nog erg goed. Ze zijn

My body is my business!
Kan je ook slachtoffer zijn van medelijden?
Mag ik zelf beslissen wat ik doe?
Oordelen is makkelijker dan begrijpen
Sekswerkers genaaid door Loesje
Pak eens de uitbuiters, niet de uitbaters

Ik vind die laatste niet goed gekozen, hij kan erg dubbelzinnig overkomen. Maar de eerste tot en met de vierde vind ik goed gevonden.

En ik weet dat er op de radio door Maria Genova wat is geprutteld over het anti-prostitutie-keurmerk wat hotels willen gaan invoeren, en ik weet dat er in Opzij een herkauw-artikel is verschenen, en ik weet dat er enorme mensenhandelstraffen worden uitgedeeld in nogal twijfelachtige zaken, en ik weet dat er nog wel veel meer gebeurt aan nieuws. Maar ik vind het weer genoeg zo.

Defember

Donderdag is mijn dag om het nieuws te bespreken, en dat doe ik meestal in één stukje. Er is nieuws, meer dan genoeg, maar dat komt later in de week nogeens aan de beurt. Er is een stukje nieuws wat ik erg graag extra aandacht aan wil geven, zonderdat het tussen al het gekwaak in de media terechtkomt en wordt overgeslagen. En eigenlijk heb ik zelf ook even geen aandacht voor al dat gedoe terwijl er een mooi initiatief is.

Geenstijl komt deze december met Defember. Dat is aksie tegen de steeds diepere schendingen van onze privacy, en dat de overheid steeds meer van ons wil weten en bijhouden. Ik vind dat een hartstikke goed initiatief. En ik wil graag mijn steentje bijdragen, al is het maar een koppelingetje ernaar plaatsen. Geenstijl is soms wat studentikoos, maar dit vind ik ècht een goed iets, waar ik hélemaal achter kan staan.

Het draait nu een beetje om het internet. Dat is niet raar, want daar wordt nu veel gevochten. Internet is namelijk uit de hand gelopen op een hele ontroerend mooie manier. Het is een onbeheersbaar boeltje geworden, waar iedereen zijn mening kan uiten en gebruiken. Je kan vanalles met informatie verspreiden, vinden, en bespreken, wat je zonder internet niet zou kunnen. En dat is niet alleen vanwege de techniek, maar ook omdat er geen lagen redacteuren meer tussenzitten.

Omdat het internet onbeheersbaar is, vinden politici het maar wàt eng. Die willen de mening van hun volk besturen door de media te besturen, zoals ze al eeuwen doen. Met internet wordt dat steeds minder belangrijk, en schakelen mensen gewoon over op een andere nieuwsbron als er één wordt gemuilkorfd. Ze proberen daarom steeds meer te reguleren hoe mensen verantwoordelijk kunnen worden gehouden voor wat ze niet bevalt.

Tegelijk willen ze juist de informatie die technisch mogelijk is extra benutten voor zichzelf. Het liefst weten ze van elke verbinding die je maakt, elke koppeling die je klikt, en elk woord dat je schrijft. Ze willen weten met wie je contact hebt, hoe laat dat was, vanaf welke device, en waar je toen was. Ze willen meer van jou weten dan ze vroeger van criminelen mochten bijhouden. En ze geven zichzelf maar wat graag die rechten.

Nederlanders zijn heel braaf. En ze zijn gewoon dòm goedgelovig als het over hun overheid gaat. Als ze zien dat één van de weinige demonstraties die er dan wel eens zijn, hardhandig uitelkaar wordt geslagen, gaan ze er maar meteen vanuit dat de overheid wel een goeie reden zal hebben gehad. Ze gaan ervanuit dat politici kijken naar het belang van de burgers, en verstand van zaken hebben. Heel dom.

We hebben een welvarend land, en een cultuur die heel veel goedmaakt. Dat komt door de mensen in Nederland, en wat wij met zijn allen fatsoenlijk vinden. De mensen doen goed omdat ze goed willen zijn, niet omdat ze dat moeten van de overheid. Maar daar hoort respect voor de overheid bij. En die overheid hoeft dat in Nederland niet te verdienen, en dat weten hij ook. Zolang ze maar netjes in pak en stropdas hun woordje zeggen, legt de brave Nederlander zich erbijneer.

Het gaat er niet om dat de overheid vol met corrupte ambtenaren en politici zit. Dat ìs wel zo, maar dat is niet het ergste van wat er gebeurt. Het ergste is dat de overheid heel veel macht heeft, en die macht niet goed kan gebruiken omdat ze alleen kijken naar de waan van de dag, en niet doordenken over wat er gebeurt met hoe ze die macht gebruiken. Die daarom hele domme dingen doen, die mooi in de krant passen alsof ze iets goeds doen.

Een Nederlandse Lente zit er niet in. Daar zijn we te braaf voor. Maar we hebben wel nodig dat we de overheid ergens mee voor het blok kunnen zetten. Politieke partijen zijn het "aangewezen middel" vinden de politici, maar dat is vooral omdat die makkelijk mee kunnen worden gekregen in de dagelijkse sleur van de politiek. Zelfs met de enorme opkomst van de LPF en de PVV is er nooit ècht iets veranderd. Ze draaien na een paar maandjes gewoon mee met de sleur.

In Nederland gebeurt pas wat als opeens alle politieke partijen tegelijk een draai maken. Na de moorden op Theo van Goch en Pim Fortuyn veranderde wat de samenleving nog pikte van de overheid, en járen nadat de draai had moeten komen, ging de overheid toch maar mee, omdat er buiten de overheid om steeds meer gebeurde. Het enige waar de overheid echt bang voor is, en echt richting voor verandert, is de angst dat er iets náást de overheid opbloeit wat invloed gaat hebben.

Als hoer krijg ik al een aantal jaren de volle laag van de overheid. En mijn collega's ook. Wij worden behandeld alsof we in een soort maffiafilm spelen. Ze berechten mensen onterecht, maken belachelijke wetten, en besteden veel tijd en geld aan pure pesterij. Dat de overheid dat zogenaamd goed zou bedoelen vind ik geen excuus. Niet alleen is het niet wáár, maar je bent toch ook niet begrijpend en vergevend als de brandweer je huis blankzet omdat ze dachten dat er misschien wel brand zou kunnen zijn?

Je kan denken dat het ver van je bed is. Jou overkomt toch nooit wat. Jij bent zo normaal, jij doet niets verkeerd, jou hoeven ze nergens voor te hebben. En waarschijnlijk geloof je ook gewoon wat de kranten van de persberichten overschrijven. Dan begrijp je niet dat het machthebbers gaat om macht hebben. Om dingen onder controle krijgen. En daar hoor jij ook bij.

Ze hoeven niet eens wat met die macht te doen, maar dat mensen zich vrij bewegen zonderdat zo'n politicus daar ergens toch invloed op heeft is al iets waar politici moeilijk van in hun stoel gaan schuiven. Politici hebben een soort waandenkbeeld dat alles mis zal gaan als zij niet de richting aangeven. Ze zien hun burgers als kippen zonder kop, behalve als we stiekeme criminelen zijn die overal een slaatje uit willen slaan.

Ik ben hoer. Ik werk in een gestigmatiseerde branche. Wij moeten oppassen, of er gebeuren lelijke dingen met ons. Het werk zelf is prima werk, maar hoe de samenleving ermee omgaat, is niet normaal. De overheid heeft als bestaansrecht om te zorgen voor eerlijke behandeling van individuen, juist als het gaat om individuen die in de problemen komen met groepen. De staat doet bij ons alleen het omgekeerde.

Waar de staat zou moeten zorgen voor zorgvuldig onderzoek naar de situatie, gaan ze uit van indianenverhalen die lekker liggen bij de kiezer. Waar de staat zou moeten zorgen voor bescherming van verguisde individuen tegen vooroordelen en morele paniek, kiezen ze steevast partij voor de meute, en doen hun best om zich aan hun eigen regels te onttrekken. De staat schrikt niet terug.

Elk jaar krijgen wij meer te slikken van de staat. De brutaliteit wordt steeds groter, omdat er steeds meer wordt geaccepteerd over hoe we worden behandeld. En die acceptatie komt mede omdat mensen ons zo behandeld zien worden, en denken: waar rook is, zal wel vuur zijn. Sowieso krijgen ze te geloven, wat ze toch al willen geloven, dus dat is niet eens het nadenken waard.

Ik ben slordig geweest. Ik heb gedacht dat het wel los zou lopen. Ik dacht dat ze ècht op zoek waren naar misstanden, en als ze mij pakten, ik wel uit kon leggen hoe het echt zat, en dat ze me zouden laten gaan. En dat was gewoon niet waar. Nu is het nog erger geworden, dus eigenlijk mag ik blij zijn dat ik vroeg werd gepakt. Ze pakken je hard.

Nu moet ik leven met heel veel schuld aan de overheid, allemaal verplichtingen die nergens op slaan, en veel tijd, geld en problemen kosten, en ik sta op het lijstje van de overheid om meteen weer aan te pakken als ze wat nieuws voor me verzinnen. Allemaal dingen waar ik géén invloed op heb, en waar ik me ook niet van kan terugtrekken. Ik zit er gewoon vast in. Terwijl het allemaal op waanideeën is gebouwd.

Ik heb geleerd door schade en schande, dat de overheid niet weet waar hij mee bezig is. Ik heb geleerd dat je de overheid niet moet geloven, zéker niet als de overheid over de overheid vertelt. Je moet altijd na kunnen gaan of het klopt. En daar zouden we de pers voor hebben, maar de pers in Nederland is een schoothondje van de overheid. Zo'n schoothondje van een oud dametje, die ook nog een extra taak heeft, waar de buren niet van hoeven te weten.

Dat is één van de redenen dat een soepel internet belangrijk is, waar je dus achtergrondinformatie op kan vinden, èn beschikbaar maken. Zonderdat je kan worden gecensureerd, of voor het schrijven van dingen die de overheid maar niets vindt kan worden "verantwoordelijk gehouden." Want de overheid houdt ervan om je laf te bedreigen als je dingen schrijft die ze niet bevallen.

Ook daarom zit ik dit te typen op een "schoongemaakte" laptop, en gaat het straks via een "VPN" naar een "delay relay" die het via-via gaat doorsturen naar andere computers, die het uiteindelijk voor me op Blogger zetten. Zodat ik maar moeilijker te traceren ben. Soms voelt het als een overdreven iets, als ik hoor hoe knullig de pogingen van de politie en de politici zijn geweest om me te vangen, maar ik ben er maar blij mee.

Als je nu nog steeds niet aan het twijfelen bent, en nog steeds denkt dat niemand wat van jou hoeft, en dat ze jou alles mogen maken, dan ben je dom. Want iedereen heeft wel iets. Zelfs al ben je geen sportschutter, hardrijder, pokeraar, hoerenloper, pornokijker, casual drugsgebruiker, multiculti-tegenstander, islamiet, academicus, journalist, advocaat, ouder van een kind, of politiek kritisch over wat dan ook, dan gebruik je vast wel een keer per ongeluk een woord wat de politie op een lijst van codewoorden van pedofielen heeft staan. Onterecht natuurlijk, maar dat mag jij later uitleggen.

Dus ooit kom jij aan de beurt. Samen met iedereen anders, of op je eentje. In het groot of in het klein. Als je voor die tijd niet dood bent, kom je aan de beurt. De overheid offert jouw vrijheden maar wat graag op aan het grote goed. Of dat grote goed nou bestaat of niet, of het jouw vrijheid waard is of niet. Voor de overheid is het scoren altijd jouw vrijheid wel waard. En ze komen ermee weg als jouw kant van het verhaal mensen niet bereikt.

Juist daarom is het internet, en de vrijheid op dat internet, zo belangrijk. Het is het eerste en het enige medium dat zo laagdrempelig is om dit soort informatie te verspreiden, en dat zo effectief is om het gelezen te krijgen. Mijn blog heeft voor mij een hoop functies, en om eens de onderkant van de laars van de overheid te laten zien is een belangrijke tegenwoordig. Al bereik ik maar een handvol mensen, in vergelijking met de gesubsidiëerde propaganda van de verbiedertjes.

Ik ben met mijn blogje maar een druppel op de gloeiende plaat. En de mensen zijn in mijn verhaal eigenlijk nietzo geïnteresseerd, want de meeste voorstanders èn de meeste tegenstanders willen alleen geile verhalen horen over hoeren. Of dat dan porno of slavinnetjesporno is, maakt niet uit. Maar ik ben niet helemáál te negeren. Want als ik maar een paar mensen bereik, dan dragen die mijn ideeën mee, en die komen dan verder in de samenleving. En de verbiedertjes moeten hun verhalen al ingewikkelder maken, om de meest schrijnende tegenspraken op te lossen.

Internet is alleen maar internet. Maar het is een heel belangrijk stuk van de communicatie geworden, en je hoeft maar een dagje zonder te zitten om te zien hoeveel van je leven op internet gebeurt. De grote waarde van internet komt doordat het vanzelf zo'n mooi en vrij medium is geworden, waar niemand de baas is, en wat niemand echt beheerst. Het laat zien wat gemeenschappen gaan doen zonder overheidsbemoeienis. En dat is veel en mooi. Geen wonder dat de overheid het niet kan aanvaarden.

Niet voor het werk gemaakt

Het is weereens tijd voor een stukje over een collegaatje. Deze keer niet gewoon spontaan, maar om wat te laten zien wat één van de dingen is die ervoor zorgen dat ik denk wat ik denk van hoe de dingen werken, ook voor mensen die er heel anders tegenaankijken dan ik.

Dit stukje gaat over een collegaatje die ik kende in mijn tijd achter de ramen. Ik had toen andere dingen aan mijn kop, en ik had nietzoveel contact met mijn buurtjes, maar ik kon het daarom juist wel fijn vinden dat ze contact met me zocht. Ze was op zoek naar een beetje steun, en één van mijn buurtjes had haar toen naar mij doorgestuurd. Ik was toen zo iemand die zich overal voor laat vragen, en dan krijg je dat. Dat ben ik trouwens misschien nog steeds wel.

Ze was een mooie meid, iets ouder dan ik, mooi lang en blond van zichzelf. Ze had prachtig haar, waar je eigenlijk alleen maar wat shampoo voor nodighebt. Dat van mij ziet eruit als een vieze hooiberg als ik er niet elke dag een half uur mee bezig ben, en ik was best jaloers op dat haar van haar. Achter de ramen is je uiterlijk superbelangrijk, want de klanten komen pas met je praten als ze interesse hebben door hoe je eruitziet.

De kamer die ze had genomen was nietzogoed gelegen, maar wel een beetje uit de route ook van de toeristen. Dat was maar goed ook, want ze had geen grote mond. Als er toeristen komen, schuifelen die meestal met hun lege ogen voorbij, maar je hebt ze altijd die leuk proberen te zijn. Dat jaagt niet alleen klanten weg, maar het trekt mensen met fototoestellen aan, en het is gewoon superirritant. Een grote mond helpt dan nog het beste. Anders moet je je gordijnen dichthouden tot ze klaar zijn met leukdoen.

Mijn eerste indruk van haar was dat ze zelfverzekerd was, en dat ze heel duidelijk een doel had. Dat was veelbelovend, want meiden die maar een beetje aan komen waaien, die gaan nooit goed verdienen. Als ze het meer dan een week ofzo volhouden. Ze was op zoek naar een ervaren iemand waar ze met vragen naartoe kon komen. Ik was nog zo groen als wat, maar ik vond mezelf reuze ervaren, en ik wou wel helpen.

Ze was goed voorbereid, en heel gemotiveerd. De meeste meiden rollen er een beetje in, maar zij had heel bewust de keus gemaakt, en alles afgewogen. Dat is opzich een hele goeie aanwijzing dat er wel wat inzat voor haar, maar dan had je toch verkeerd gezeten. Want wìllen zegt niet dat je het ook kàn. En dat was bij haar niet omdat er iets mis met haar was, of dat ze dom was, maar omdat het gewoon niet bij haar paste.

De vragen die ze had zouden me nu meteen al hebben laten zien dat het niets ging worden. Ze was teveel bezig met de seks van zich afhouden, ze keek er niet nieuwsgierig en seksueel tegenaan, voor haar was het iets wat ze ging doen alleen voor het geld. Dat is de motivatie van de meeste meiden, maar die zijn dan tenminste op hun gemak met emotieloze seks. Niet mijn ding, maar je moet het ene of het andere hebben.

Ze werd al heel snel open tegen me, en ze was goed in grapjes maken om het ijs te breken. We zaten al heel snel te kleppen over vanalles, en ze legde me uit dat dit haar eerste keer in de prostitutie zou zijn. Ik vond het nogal een sprong, maar zij had er goed over nagedacht. Ze moest geld hebben voor een snelle start van een bedrijfje, die wou ze heel snel opdoen, en dit was voor haar de snelste manier om geld te verdienen.

Het viel erg mee dat ze zelf best gemakkelijk was met seks. Ze hield wel van een one night standje af en toe, ze had veel partners gehad, hield wel van een beetje ruig of een beetje slapjes en teder, ze had alle kunstjes weleens gezien en gedaan. Ze vond seks wel leuk, ookal was ze wel duidelijk dat ze nog niet zag hoe ze in een hoerenkast in de stemming zou moeten komen. Dat klikte nietzo bij haar.

Haar ideeën waren natuurlijk niet realistisch. Ze wou "rustig" beginnen, met tien klanten per dag. Dat was toen al best wel veel, dat waren getallen voor in het weekend, en nog steeds niet altijd. En de eisen die ze wou stellen zouden ook wel zorgen dat de meeste klanten weer wegkonden voordat er wat gebeurde. Ze wou vooral zo weinig mogelijk doen, en zoveel mogelijk de controle houden zonder aan de klant te denken. Ik had daar zelfs toen al een hard hoofd in.

Ik heb haar vanalles uitgelegd over SOA, ookal wist ik daar zelf toen nog heel weinig vanaf, ik dacht dat ik de wijsheid in pacht had. Ze onthield alles meteen, ze deed het heel serieus. Het lonken kon ze van zichzelf al beter dan ik, ze zei dat ze voor de spiegel had geoefend. Dat was trouwens wel een goed idee, want ik kon mijn eigen lonken daar toen ook nog goed mee verbeteren.

Eigenlijk had ik verwacht dat ze redelijk snel een luie hoer zou worden, die zo weinig mogelijk doet en zoveel mogelijk uitpeest, vooral op de toeristen afgaat, en overal extra voor vraagt. Daar had je er toen nog een hoop van, maar die zijn nu weggeconcurreerd door de Oostblokmeiden. Op sommige manieren pakte ze het serieuzer aan dan ik. Zij had een plan, voor mij was het gewoon een beetje wat doen. Het was een baantje.

Ze was er positief over. Ze had er goed over nagedacht, en ze was zelfverzekerd en enthousiast. De seksuele kant trok haar niet aan, maar er zit meer aan prostitutie vast, en dat had ze goed gezien. Ze had ook niets tégen de seksuele kant, ze had er alleen duidelijk helemaal niets méé. Niet omdat ze niets met seks had trouwens, ze had best goeie ervaring en hield van seks. Maar ze miste wel het plezier van werken met seks, en dat ging toen een beetje langs me heen.

Het was helemaal onverwacht toen ze een paar uur later, na haar allereerste klant, wit als een laken voor mijn raam kwam staan. Het was alsof ze een spook had gezien. Ik liet haar maar binnen, met wat tegenzin, want het liep net lekker door, om te vragen wat er was. Het was alsof ze een ander persoon was. Ze praatte heel zachtjes, en ze klonk alsof ze zomaar hysterisch zou kunnen gaan huilen.

Ik maakte me wel zorgen over haar. Ik dacht eigenlijk dat ze heel slecht behandeld was, of dat een foute klant haar iets had geflikt omdat ze zo onervaren was. Maar daar ging het niet om. Het was dat ze een hele gewone klant voor pijpen en neuken binnen had gehad, en nu overstuur was. Ze had het gedaan, maar ze had zich niet los kunnen koppelen, en dat was het plan geweest.

Dat loskoppelen is toch maar een hele rare manier om ermee om te gaan vind ik, ik heb het nooit zo gedaan, en ik heb haar uitgelegd dat het zo niet hoeft. Je kan het ook gewoon zelf doen, en er juist erg mee bezigzijn. Ze luisterde maar half denk ik. Maar ze wou niet meer terug naar haar raam die dag, en ze ging maar vroeg naar huis. Morgen zou het vast beter gaan. Ik verwachtte al dat ik haar niet meer terug zou zien.

Maar de volgende dag stond ze meteen al aan mijn raam, en terwijl ik nog de kamer in orde aan het maken was, had ze meteen alweer een hele nieuwe planning gemaakt die ze me uitlegde. Ze had niet verwacht wat er gisteren was gebeurd, maar nu was ze erop voorbereid. Ze had al flink wat vriendjes gehad, ze kon seks wel, en ze wist wel hoe ze mannen moest behagen. Daar moest ze zich gewoon op concentreren, vond ze.

Ik had mijn twijfels, maar ik liet haar maar. Misschien zou het wel voor haar werken. Ik moedigde haar een beetje aan, en ik kwekte lekker tegen haar over dingen die mij ook overstuur hadden gemaakt, en dat je er wel overheenkomt. Eigenlijk was ze een beetje een sta-in-de-weg, en ik wou maar dat ze snel aan de slag ging, want ik moest ook aan de bak. Ze vond geloof ik dat ik haar een beetje geadopteerd had, en ik wist niet of ik dat wel moest aanmoedigen. Maar ik ben niet van steen.

Het duurde nog geen uur, of ze stond alweer bij mijn raam. Ik had nog geen klant gehad, en zij was weer lijkbleek omdat zij wel beet had gehad. Ze wist niet waar ze voor kwam, ze wist niet wat ze me wou vertellen, maar ze ging wel na een minuutje over haar nek in mijn wasbak. Ik dacht dat ze ziek was, of dat ze misschien drugs had gebruikt, maar het was gewoon de stress.

Natuurlijk is het achteraf makkelijk te zien dat dit niets ging worden. Maar ik kon dat nog niet zien, en ik ging gewoon mee met wat ze zei, dat ze het moest kunnen, en dat ze eroverheen kon stappen. Dat viel nog erg tegen, want de tweede klant van die dag was nog erger, want die had na wat pijpen zijn biezen gepakt. Die kon er niet tegen hoe ze deed. Ze mocht het geld houden. Ik was jaloers, ik had nog steeds geen klant gehad, en ik moest mijn huur nog krijgen.

Ik zag haar niet meer tot ik wegging, toen kwam ze nog even buurten. Ze had nog wel aanloop gehad, maar die waren telkens tijdens het praatje of voor het uitkleden al afgeknapt. Toen ik zag hoe spookachtig ze eruitzag, begreep ik best waarom. Ik probeerde eruit te krijgen wat er nou aan de hand was. Ik was naïef toen, maar ik zag wel dat er meer aan de hand was. Ik dacht toen aan pooiers.

Ze had daar nog niet lang genoeg gestaan om ook nog last met pooiers te krijgen, en ze had ook niet echt stressdingen in haar gewone leven. Eigenlijk zat alles goed, behalve het werk. Daar kon ze niet tegen. Ze voelde het alsof haar lijf niet meer van haar was. Ze voelde het alsof er walgelijke dingen gebeurden. Ze voelde het alsof ze bezig was met een weerzinwekkend toneeltje. Ze voelde zich achteraf aangerand, en schuldig, en misbruikt, en verward, en ziek.

Als een klant haar aanraakte beschreef ze hoe ze zichzelf moest dwingen om niet van hem weg te rukken, ze vertelde hoe hard ze moest kokhalzen als ze een lul voor haar lippen kreeg, en hoe hard haar kut verkrampte als ze wist dat ze zo moest neuken. En dat ze elke kleine beweging tijdens het neuken voelde, en niet wilde voelen, en het leek alsof het uren duurde. Het deed niet eens pijn, het voelde gewoon als iets heel erg verkeerds. Ze noemde het "alien."

Ze had zich losgekoppeld met de tweede klant die het ook echt deed, maar dat had het alleen maar veel erger gemaakt natuurlijk. Vooral als je ophoudt met die zelfhypnose komt de klap keihard binnen. Jezelf een beetje losmaken van jezelf doe ik bij de tandarts ook wel, maar dan is het niet iets waar ik niet tegenkan om mee te maken, dan is het alleen de lichamelijke pijn van je afhouden. Bij seks is het omgekeerd. Je kut kan tegen heel veel.

De derde dag kwam ze nog door het straatje lopen, maar ze is niet meer bij haar raam binnengeweest. Ze liep erlangs, kwam bij mij langs, ging nog eens langs, hing wat rond. En daarna was ze weg. Ik dacht er meteen niet meer over na. Het gebeurt wel vaker dat zo'n nieuwe meid ontdekt dat het niets voor haar is. Ik stuurde haar nog een SMS-je om te vragen of alles goed was, maar daar gaf ze geen antwoord op, en ik liet het maar zo.

Nou ja, er kwam wel een antwoord. Maar dan meer dan een jaar later. Ik dacht toen eigenlijk dat het een verkeerd nummer was, maar na een poos snapte ik dat zij het was. Ik was naar de clubs over, en zij vroeg of we nogeens konden afspreken. We spraken bij mijn oude raam af. Eigenlijk had ik eerst niet zo'n zin, maar dat was minder dan hoe nieuwsgierig ik toch werd naar wat ze wou.

Mijn oude raam had nu een ander meisje, haar oude raam ook. We hebben even gekeken. Toen vertelde ze me ook waarom ze dit wou. Ze wou kijken of ze echt van haar trauma afwas. Ik was verbaasd. Ze had in die twee dagen zoveel stress gehad, dat ze een jaar lang therapie had gehad, om van die stress af te komen. Haar seksleven was verkloot, omdat ze meteen in de stress schoot als een man op haar afkwam, en ze kon het gewoon niet meer. Ze begon net weer seks te kunnen hebben.

Het verhaal wat ze me vertelde was voor mij ver van mijn bed, want ik heb die problemen nooit gehad. Maar ik heb altijd mijn seksuele handelingen gedaan terwijl ik er seksueel mee op mijn gemak was. En zij deed dat niet. Zij probeerde zich te dwingen. En ik heb wel vaker gehoord, dat gaat niet goed. Dan krijg je dat je steeds meer tegen jezelf moet vechten. En bij haar duurde dat twee dagen. Bij een ander bijna een maand, en bij een ander was het meteen al teveel.

Als je motivatie niet goed zit, dan is prostitutie iets wat niet goedgaat. Je kan jezelf een hoop dingen dwingen, maar voor prostitutie moet je je lijf zo intiem en zo compleet mee hebben, dat je tegen een muur aanloopt als het niet goedzit met je motivatie. Het is voor lijfmeisjes goedgenoeg om de motivatie zover te hebben dat ze het acceptéren wat er gebeurt, maar goeie hoeren wèrken met hun lijf, en hebben het zo zitten dat het méégaat.

Dat is een stukje talent, maar ook een stukje hoe je er tegenaankijkt. Je moet met jezelf samenwerken. Als je onderbewuste het niet aankan, kan je dat niet negeren. Je kan jezelf niet lang dwingen. Dat gaat niet goed, en die weerstand wordt niet minder, maar juist heel snel meer, totdat je er niet meer tegenopkan. Het is net een muur. Voor haar was die muur van wanhoop er eentje die ze al voelde bij de deur, ze kwam gewoon echt haar kast nietmeer in.

In het klein heb ik het ook meegemaakt. Nietzo sterk, en nietzo heftig, en terwijl ik veel beter wist wat me overkwam, maar ik kan niet met vrouwen werken. Ik ben te hetero, en mijn lijf komt gewoon in opstand. Ik weet ook dat als ik doorzet, dat ik dan met hetzelfde te maken krijg. Je kan mij misschien nog net met een geweer dwingen om seks met een vrouw te hebben, maar eerlijk gezegd denk ik dat ik dat ook niet langer dan een paar dagen zou volhouden voor ik niet meer kàn.

Deze vrouw was gewoon niet voor het werk gemaakt. Ze probeerde het, en het lukte niet. En inplaatsvan op te geven dwong ze zichzelf om door te gaan. En dat gaat meteen mis. Soms na een week, soms na een uur. Maar het kan niet goedgaan. Het werk kan je doen zonder dat je plezier hebt, of zonder dat je lijf reageert, maar als je iets in je voelt protesteren, dan verandert dat in een uitslaande brand als je toch doorgaat.

Het is iets in je lijf, je kon het wel aan haar zien. Ze werd wit, ze moest kotsen, janken, trilde, kon niet ophouden met oppervlakkig ademhalen. Ze probeerde zichzelf te beheersen, maar als zoiets over je komt, kan je beter gewoon naar huis gaan. Het is netzoals een wespensteek, als je de eerste keer allergisch bent, wordt dat alleen maar erger, en moet je goed oppassen.

Van gesprekken met gigolo's hoor ik dat het voor mannen anders is. Ik denk dat het komt omdat we gewoon verschillend zijn, maar ik hoor van mijn jongens die gay for pay zijn wel, dat die dat heel anders ervaren dan ik zou verwachten. Dan heet heet het dat ze wel stiekem bi zullen zijn, maar ik twijfel daar bestwel aan. Die jongens voelen zich veelminder aangetast. Misschien is dat biologisch, omdat mannen niet zwanger kunnen worden ofzo. Maar laat ik het maar hierbij laten, want ik weet er eigenlijk niets van hoe dat bij mannen werkt.

De vraag is natuurlijk of je nou uitzonderlijk bent als je wèl een hoer kan zijn, of als je het níét kan. Dat kan ik eigenlijk niet beantwoorden. Ik weet wel dat als je het hebt, je een leuke baan eraan kan hebben als je het een beetje goed doet, en dat als je het niet hebt, dat het dan niet gaat lukken, hoe hard je ook probeert, hoe gemotiveerd je ook bent, hoeveel je jezelf ook dwingt. Of gedwongen wordt.

Antwoord op: Je moet blij zijn met die politie-aandacht

Deze keer gaat het over een opmerking die ik bestwel vaak hoor. Vooral mannen, en vooral mensen die niets weten van prostitutie maar zich er wel een klein beetje in verdiept hebben, vragen me om me te verantwoorden waarom ik iets tegen de politie-inzet zou hebben als ik toch niets illegaals doe. Of dat ik blij zou moeten zijn met die politie-inzet, omdat een schonere branche ook goed voor mij is. Of dat ik er weliswaar niets aan heb, maar meiden die in de problemen zitten wel, en dat ik daar ook om moet denken. Nou, dat heeft wel even een antwoord nodig.

Ik begrijp de gedachtes wel. Mensen denken dat de politie in komt grijpen omdat ze broodnodig zijn. Ze denken dat er vanalles mis is in de business, en dat de politie te hulp wordt geroepen, maar zoveel te doen heeft dat ze het grootser moeten gaan aanpakken, omdat ze anders bezwijken onder het werk ofzo. Als ze iets meer uitzoekwerk hebben gedaan, en intussen weten dat de politie helemaal niet zoveel hulpverzoeken krijgt, dan denken ze dat de politie stevig optreedt om de impasse te verbreken waarin de meisjes zitten die anders niet voor hun misbruik uit durven te komen.

Als het zo zat, zou ik ook helemaal geen problemen hebben met al die politie-aandacht. Maar dat is dus helemaal niet hoe het gaat.

De politie is niet aan het reageren op wat de meiden zelf van ze vragen. Daar krijg je zelfs helemaal niets mee gedaan. Als je geluk hebt ga je zonder resultaat naar huis met een paar handenvol foldertjes, en als je pech hebt vinden ze genoeg signalen van mensenhandel om je op te komen zoeken. En dan begint het mensenhandelfeest, en voor je het weet moet je oppassen voor je vrienden en je partner, want oom agent denkt dat hij wel een makkelijke aan je heeft.

Ze zijn juist in hun eigen waan bezig. Ze hebben een beeld van de prostitutie, en ze passen alles wat ze kunnen vinden in dat plaatje. Dat heeft niets met de waarheid te maken, maar ze selecteren het personeel zo dat de mensen met de leiding ook de mensen zijn die die waan het ergste hebben. En ze doen aan interne voorlichting door de extremistische anti-prostitutie-mensen. Zo houden ze hun ideeën binnen onder controle.

Als je bij de politie aankomt, of door ze wordt binnengesleept, dan gaan ze proberen om je verklaringen te laten afleggen die binnen dat denkbeeld passen. Dat is niet subtiel, je merkt het meteen. Ze gaan je ook "coachen" om je verhaal te laten kloppen met dat denkbeeld. En alles wat niet past, dat laten ze weg, en daar zijn ze niet in geïnteresseerd. Dus als je niet meewil met wat ze je willen laten zeggen, dan loop je tegen een muur aan.

Voor de politie betekent dat dus dat ze twee groepen meiden overhouden, de meiden die ze precíés vertellen wat ze willen horen, en de meiden die "niet willen meewerken." En dat niet willen meewerken, dat is volgens het plaatje omdat ze onder de betovering van hun pooier zitten, maar eigenlijk diepvanbinnen wel zouden willen. Volgens de mensenhandelsmerissen kan je die dan óók meetellen als voorbeelden dat je plaatje klopt.

Ze werken zich steeds dieper in hun waandenkbeeld, en ze kunnen zich afsluiten voor de tekens dat hun waandenkbeeld niet klopt, want ze kunnen voor de gecoachte meisjes kiezen. Emotioneel is dat sterk genoeg. Vooral voor smerissen, want die hebben meestal een hele sterke drang om mensen te helpen, en een enorm reddertjescomplex. Van buiten worden ze ook door niemand teruggefloten, want naar ons hoeren wordt niet geluisterd.

Als je dus met een probleem komt wat niet in het plaatje past, zoals stalkers, buurtterreur, opdringerige types, verkrachters, messentrekkers of overvallers, dan zijn ze hoogstens lauw, en doen ze helemaal niets. En het ergste is, als er ècht sprake is van dwang of geweld van pooiers, maar niet op een manier die zij in het plaatje zien, doen ze helemaal niets totdat je met ze mee bent gegaan! Behalve als je weg kan blijven van zedencreeps, want gewone rechercheurs zijn veel betere mensen die wel nog willen luisteren. Maar ja, als je hoer bent halen ze die zedengluiperds er toch bij.

Ze zijn er wel als de kippen bij om je van de regen in de drup te werken. Als jij een conflict hebt met je exploitant, omdat die door het krampachtige vergunningenbeleid geen echte concurrentie heeft en je dus alles kan flikken, kan je daar wel mee naar de smerissen, maar dat levert alleen maar op dat je exploitant je niet meer hoeft, òf dat de politie het gebruikt om zijn tent te sluiten zodat je nog minder plek overhebt. Jou helpen doen ze niet. Je bent een stok om mee te slaan.

Niet dat ze heel nuttig zijn als je eens een echte gewelddadige pooier recht uit de boekjes hebt. Je wil niet weten hoeveel informatie de politie kreeg over Sjaban en zijn maatjes. Niet alleen van andere pooiers en exploitanten, of van de meiden die hulp wouden maar terug naar huis mochten na hun melding, maar ook "panklaar" van de Duitse politie. Ze deden jarenlang niets, pakten hem even op, en lieten hem op de meest stomme manier ontsnappen. Als zijn bende niet al door anderen in de knel had gezeten toen hij werd opgepakt, was er niets veranderd.

Als je dan eens tegen zo'n agent zegt dat je echt een probleem hebt, en dat je hulp nodighebt, dan krijg je ook vaak te horen dat ze "andere prioriteiten moeten hebben" als het om ons gaat. Mensenhandel enzo. Dus vanwege het achternajagen van iets wat niet bestaat, namelijk de epidemie van gewelddadige manipulerende pooiers die de domme hoertjes betoveren, krijg je niets gedaan tegen dingen die wel bestaan.

Maar dat gaat allemaal over wat ze níét doen. Het is misschien wel erger wat ze wèl doen.

Wat ze wèl doen, is tegenover de wetgever doen alsof ze weten hoe het werkt in de hoererij. Terwijl ze geen idee hebben. Echt geen idéé. Ze zijn altijd verbaasd, en ongelovig, als ze moeten vaststellen dat een meid het prima vindt om voor geld seks te hebben. Ze kunnen zich het werk niet voorstellen. Ze denken er vanalles bij. Ze luisteren liever naar hun waanideeën, dan om te accepteren dat er mensen anders met seks om kunnen gaan dan zij.

De informatie die ze geven is zogenaamd professioneel verzameld en bewezen en vastgesteld, en zogenaamd weten ze flink wat van hoe het toegaat. Maar wat ze zeggen is uit de fabeltjeskrant. De politie heeft een hele zware stem in de beeldvorming van politiek èn van de pers. Inplaatsvan te zeggen dat ze het niet weten, geen kijk op hebben, eigenlijk onderzoek zouden moeten laten doen, komen hun "schattingen" in monitors en rapporten naar buiten, en die hebben niets te maken met de waarheid. En daarop worden wel wetten gebouwd.

Het blijft ook niet bij antwoorden op vragen vanuit de pers en de overheid, ze komen ook zelf met boekjes en verhaaltjes op TV. En daar staat de hele politie als een blok achter. Ze komen het gewoon brengen. De politie is een anti-prostitutie-activistenclub. Het erge is dat ik intussen best veel politieagenten ken die het eens van dichtbij hebben gezien, en ook wel zien dat er iets hélemaal foutgaat. Die willen er graag wat aan doen, met die politie-naïviteit dat het wel goed zal komen, en die komen dus van een kouwe kermis thuis.

Ze laten het niet bij je laten stikken, en de wet en de publieke opinie tegen je opzetten. Ze komen ook met geweld. Niet alleen maar de razzia's, maar ook de nooit eindigende reeksen verhoren, controles, zoektochten, woordenspelletjes. Als iemand anders het deed, heette het bedreiging, stalking, huisvredebreuk, inbraak, vandalisme, diefstal, computervredebreuk, ontvoering, afpersing en valsheid in geschrifte, maar bij de politie heet het "ons beschermen."

Na al die razzia's, en al die manuren, en al die controles, blijft het bij een handvol zaken per jaar, en daar komt bestwel vaak uit dat het allemaal niet klopt. Zelfs met bevooroordeelde rechters, en zelfs met de hoeveelheid gecoach, gemanipuleer, knip-en-plakwerk en chantage. Ze willen nooit nadenken of ze nou eigenlijk wel goed bezigzijn. De acties worden alleen grootschaliger en harder. En ze vinden het nog steeds niet. Want het ìs er niet.

Ze staan er niet boven om te liegen over de resultaten. De actie in Alkmaar leverde twee arrestaties op. Zeiden ze. Want die twee werden allebei buiten de razzia gearresteerd. En de ene is al vrijgesproken, ik weet niet wat er met de ander is gebeurd. Of het enige resultaat bij het Baekelandplein, die niet was gearresteerd vanwege de razzia, maar omdat de exploitant op het Baekelandplein al een half jaar eerder de politie had ingelicht dat er iets niet goedzat. In de pers verdraait de politie dat maar wat makkelijk. En de pers doet zijn werk niet.

Maar ze pakken pas ècht hard aan als je onafhankelijk probeert te zijn. Grootschalige acties om alleenwerkende meiden te pakken en erbij te lappen, zogenaamd tegen mensenhandel, maar alleen gericht op "illegale" prostitutie. Ze doen hun best om het zo te draaien dat je onder een regel valt dat je illegaal maakt. Ik overdrijf niet. Er zijn vaak regels dat je op jezelf wel mag werken, maar dan zeggen ze simpelweg dat je niet alleen werkt omdat je meer dan één koffiekopje hebt staan. Letterlijk zó. Is dat jou helpen tegen uitbuiting?

De politie doet niets voor je. Ze zijn alleen in je geïnteresseerd als ze je kunnen misbruiken voor hun eigen denkbeeld, en verder kan je stikken. Wat ze wel doen veroorzaakt alleen maar ellende en helpt niemand. Ze gaan gemakkelijk buiten hun boekje, en niemand die ze op de vingers tikt. Ze krijgen alleen maar applaus en meer bevoegdheden. Als de politie helemaal niets meer met de business zou doen, zouden er veel minder misstanden zijn. De criminaliteit waar ze nut bij zouden kunnen hebben bestrijden ze toch niet of totaal oneffectief, dus we zouden ze zelfs niet missen.

Aandacht van de politie kunnen we missen als kiespijn.

null

Toch maar weer nieuws

Hier had ik eerst een stukje over het nieuws, maar ik was er zo gefrustreerd mee dat ik alwéér hetzelfde aan het zeggen was, dat ik het maar weggedaan heb. Nu krijg je nog wel een héél kort commentaartje, maar ik denk eigenlijk dat ik het allemaal niet uit hoef te leggen. Het is wel zo duidelijk denk ik.

Ten eerste, de documentaire "Sletvrees" van Sunny Bergman. Het is weer de gewone Sunny Bergman docu, nu over wanneer je een slet bent. Ze maakt een sloom filmpje over waarom ze eigenlijk bang is om een slet te worden gevonden. Ze suggereert dat het een iets is van de maatschappij, en dat het niet eerlijk is dat vrouwen er meer last van hebben dan mannen, ookal bewijst ze dat niet, en het gaat eigenlijk vooral over hoe zij het voelt. Ik vond het de hype niet waard.

Er is een stukje in het Reformatorisch Dagblad geschreven over het Stadsgesprek waar ik vorige keer een nieuwsstukje over schreef. Ik had daar eerst een lang saai stuk over wat er allemaal niet aan klopte, maar ik denk dat het nutteloos is. Alleen maar open deuren intrappen, daar komen jullie niet voor.

Mijn moeder las het RD, mijn vader vond het maar niets. Hij zei altijd: "Het RD vindt dat de Here wel genoeg waarheid in de Schrift heeft gezet, ze vinden dat ze daar niet meer voor hoeven te zorgen." Mijn moeder zat dan altijd op de kast, maar ik denk dat dat wel genoeg zegt. Ze hebben geen zin om het kloppend weer te geven, ze laten alles weg wat ze niet willen dat mensen horen, en ze vatten het "creatief" samen wat ze wèl zeggen.

De Volkskrant kwam met een stukje van Eddy Terstal, Hala Naoum Néhmé, en alwéér Gert-Jan Segers. Het is opinie, en dat is ook wel duidelijk. Eigenlijk is het alleen maar één groot waardeoordeel, en het moet een beeld vormen. Ik had het genegeerd als ik niet wist hoeveel mensen dit stukje omlaagpraat onder de aandacht brengen bij elkaar. Ik heb trouwens nagevraagd, niemand behalve Gert-Jan Segers kent het woord "vleescarrousel." Zelfs dat klopt niet, en dat is de onschuldigste fout die erinstaat.

Terstall is ermee op de EO-radio geweest. Zelfs de zachte vragen van Tijs van den Brink moet hij al pareren. Het gaat hem netzoals de andere twee helemaal niet om de meiden, maar om zijn moraliteit. Hij wil niet zien dat het ook anders kan. Het gaat hem om "ethisch kijken." Nu dat de mensenhandelgedachte vast erin gezeurd zit bij de mensen, kunnen ze het laten vallen dat het ze alleen om de meisjes gaat, en kunnen ze verder gaan met het afschaffen van wat ze dwarszit. Mensen die seks "verkeerd" doen.

Uit het oog is uit het hart, en dat weten deze mensen. Daarom is de zichtbare prostitutie ook altijd hun eerste prioriteit. En als je ons niet meer ziet, en geen praatje met ons kan maken, is het veel makkelijker om het denkbeeld te geloven. En als de verbiedertjes het nieuws over ons beheersen, zoals nu al bijna compleet zo is, dan maakt het helemáál niet meer uit wat nou waar is. En kunnen ze ons wel alles doen. En dat willen ze.

Sommige mensen denken dat het ook makkelijk scoren is als ze buiten de massamedia spreken, maar dat valt nog tegen. Dit stukje is geschreven als variatie op het stukje in de Volkskrant, maar vergelijk de reacties op dit stukje maareens met de reacties die je in de Volkskrant ziet. Dan vraag ik me af of dat eraan ligt dat de Volkskrant streng censureert, of dat mensen een grote krant makkelijker geloven.

Er is weer een nieuwe jacht op thuiswerksters. We zijn, zonder uitleg, een probléém. Ze hebben het over het gebruiken van huizen als "afwerkplekken" alsof we inbreken ofzo. Hoor ze praten over ons alsof we uitgewist moeten worden. Hun idee is, dat als je bij de raamprostituees al heel veel misstanden hebt, dat je dan bij de illegale sector in de woningen wel veel meer zal vinden. Nou vind je bij de raammeiden al bijna niets, maar in het thuiswerk ben je juist onafhankelijker, en klap op de vuurpijl, thuiswerken is niet per se illegaal. Ookal maken ze dat het liefst wel zo.

Deze mensen hebben nergens een idee van, en die verbinden daar een conclusie aan. Het zijn de verhitte ideetjes in hun hoofd, het domme denkbeeld, dat het acceptabel maakt wat ze hier staan te vertellen. Het is de onzin die al jaren wordt geaccepteerd. En ze worden gezien als mensen die het voor ons opnemen. Terwijl ze zelf ook wel weten dat het enige is dat ze die meiden opleveren, dat ze worden kaalgeplukt met dwangsommen, boetes en naheffingen, hun huis uitmoeten en misschien hun kinderen kwijtraken aan Jeugdzorg.

Nou, dan nog wat nieuws dat de gemeente bij de klanten wil gaan folderen op de Wallen, want die zullen nog nóóit van misstanden hebben gehoord. Het idee is natuurlijk dat zo'n vent te verlegen wordt nadat hij een gemeentefolder in zijn handen krijgt geduwd. Ze willen de klantjes zich gewoon betrapt laten voelen. En dat zijn nette mannen, die zijn daar heel gevoelig voor. Weer een flauwe pestmaatregel.

Er is nog meer in het nieuws, maar ik word hier echt flauw van. Ik ben wel weer klaar.

error: eof not found

error: catenation return null

Zachte pooiers

Twee weken geleden schreef ik over pooiers, en hoe ik die zie, en ik ging even in op de harde pooiers, zoals ik die dan noem. De zachte pooiers zijn veel interessanter, en daar gaat het voor het meisje ook vaak veel meer mis. Het is een raar iets, waar ik maar hoop dat ik er goed over doorkom, zonderdat ik alleen maar meer verwarring maak. Het is belangrijk dat je mijn stukje van twee weken geleden gelezen hebt, anders mis je echt wat!

Dit stukje is een boeltje geworden. Het is meerdere keren herschreven, en eigenlijk zou ik het nog een keer moeten herschrijven, maar er is geen tijd meer, en ik kan het niet meer opbrengen. Ik ben hier al teveel mee bezig. Er zitten nog stukken in van toen ik het maar half snapte, en nieuwere stukken, alles doorelkaar. Dus het is vast soms verwarrend. Maar ik kan het niet meer lezen, het is gewoon een waas voor me geworden. Dan maar een slecht stukje, het moet eruit, want ik moet dóór.

Zachte pooiers zijn geen manipulerende slimmerds. Zo zien sommige van hen het zelf graag wel, maar ik heb nog nooit zo'n relatie gezien die niet toch wederzijds was. En dan bedoel ik de machtsverhoudingen. Ze doen wel alsof al de macht bij hem zit, maar als puntje bij paaltje komt is dat meer vanwege haar beslissing dan vanwege hem. En als zij dat niet meer ziet zitten, dan klapt het meteen. Wat het allemaal mogelijk maakt is de hoer.

Het is niet maar één ding dat dat laat werken. Er is niet maar één patroon. Er zijn veel verschillende manieren waarom het gebeurt, en hoe het gebeurt. Maar je ziet zachte pooiers veelmeer succes hebben dan wat je verwacht, zelfs als je zelf hoer bent. Ik kan dus niet alles omschrijven, en ik kan niet een duidelijke grens aangeven. Ik hou het maar bij wat losse dingen, en ik hoop dat jullie begrijpen dat je die moet zien als losse dingen die me opgevallen zijn.

Het plaatje van de meeste mensen is van de slimme pooier die een meisje inpalmt, en haar verleidt om de prostitutie te proberen, terwijl ze daar zelf nooit opgekomen zou zijn. Dat heb ik nog maar één keer misschíén gezien. Je ziet veelmeer meiden die een zachte pooier nemen als ze al een poos werken, en als ik juist dacht dat ze wel béter wisten. Maar mensen verbazen je toch soms.

Ik vond het moeilijk om wat van die meiden terug te vinden. Ze zijn vaak verdwenen, en ik ga geen mensen opzoeken die niet willen worden gevonden. En toen ik contact met een paar van die oude collegaatjes had, was het nog veel moeilijker om ze aan het praten te krijgen over wat ze nou bezielde. Maar toen het balletje rolde, kreeg ik er wel gelukkig een hoop inzichten voor terug. Samen met ervaringen van ervaren hoeren kom je er dan wel een beetje.

Hoer zijn kan héél eenzaam zijn. Je komt genoeg mensen tegen hoor, en je hebt een enorme kennissenkring door je klantjes. Niet dat je geen mensen kent. Maar je staat alleen omdat mensen je werk niet begrijpen. Je bent eerder een freak, dan dat mensen respect hebben voor je werk of je aanmoedigen. Van je collegaatjes moet je het meestal ook niet hebben, die zijn tegelijk je concurrenten. En je bent als hoer meestal van jezelf al een eigenwijs meisje.

Die eenzaamheid die gaat aan je knagen. Je loopt soms een beetje achter jezelf aan, en je kan je heel verloren voelen. De mening van de samenleving drukt op je, je vóélt hem elke dag. Dat is een druk die je je niet voor kan stellen als je hem niet hebt meegemaakt. Dat levert best veel stress op. Vooral als je het full time doet. Want parttime-meiden hebben tenminste nog hun dubbelleven.

Aan de andere kant heb je bij de part timers ook veel meer intelligente meiden met hoge opleidingen, en die zie ik meer lijden aan die eenzaamheid dan anderen. Ik weet niet wat het is dat die meiden het moeilijker maakt, maar ze komen vaak meer in de problemen met hun omgeving dan de ex-ZMOK-meid die in de straat bekend staat als hoer en toch nergens last van heeft. Daar komt misschien nog een stukje over als ik dat ooit ga begrijpen.

Op een gewone baan heb je de sociale standing die bij een baan hoort, je hebt je baas en je collegaatjes die op je rekenen, je hebt dat iedereen van je verwacht dat dit is wat bij jou hoort, en dat je doorgaat. Dat stimuleert je erg, en het zorgt ervoor dat het makkelijk is om je werk belangrijk, goed en vervullend te vinden. Maar als hoer heb je juist dat je omgeving het omgekeerde vindt. Zelfs als je vrienden hebt die je wel steunen, weegt het gewicht van de samenleving flink op je.

Het is ook moeilijk om een partner te hebben. Je hebt er heel veel die er niet tegenkunnen dat hun vrouw voor haar werk met mannen sekst. En die het wel kunnen hebben, die hebben het er vaak moeilijk bij. Het lukt eigenlijk alleen met mannen die er wel een seksuele kick van krijgen, of die zich ervan kunnen overtuigen dat wat je op je werk doet éígenlijk geen seks is, of die héél sterk in hun schoenen staan. En die laatste zijn heel zeldzaam. En je moet hem voor de rest ook maar moeten willen. En ze moedigen je niet aan.

Maar de zachte pooier, die probeert om je te imponeren, en voor zich te winnen, die is wèl iemand die je aanmoedigt. Die is wèl iemand die graag wil dat je hard werkt. Die wil jou wèl gemotiveerd hebben. En ookal neem je hem in het begin niet serieus, je vindt het ergens in je onderbuik toch ook wel heel prettig om eens iemand tegen te komen die jou niet van het werk af wil helpen, maar áán het werk wil helpen.

Je komt nogal veel hoeren tegen die steeds dominantere mannen lekker gaan vinden nadat ze een poos hebben gewerkt. Als ze dus daar al een beetje naar zoeken is zo'n zachte pooier dus ook beter in het plaatje. Je klikt seksueel met iemand, en dat maakt het ook allemaal veel makkelijker. En dan is het toch wel heel verleidelijk om met zo'n vent te gaan werken, zolang je de controle maar houdt.

Hoeren zijn control-freaks. Dat hoort bij het werk. Je moet de klant en wat er gebeurt in de hand houden. Jij bent betaald, en jij hebt de verantwoordelijkheid dat het allemaal goedgaat. Je leert al snel genoeg dat de klant geen idee heeft van waarmee hij bezig is. Voor je eigen veiligheid, de zijne, èn de kwaliteit van je werk, is het belangrijk om de touwtjes in handen te houden. En je weet dat je hier ook de touwtjes vast kan blijven houden.

Zo'n zachte pooier gedraagt zich een beetje als een golddigger, want dat is hij ook gewoon. De geslachten zijn omgedraaid, dat is het enige. Hij vist naar prostituees die zich eenzaam en ongesteund voelen. Hij heeft geen grip op je, maar je weet dat je bij hem wel iets kan halen dat je op andere plekken niet kan vinden, acceptatie, en steun voor je werk. Dat is erg verleidelijk. En als je de touwtjes tòch in handen houdt, waarom dan niet?

De verhalen die ik tevoorschijn lokte bij mijn collegaatjes zijn verschillend. Soms heeft zo'n pooier zich eerst maanden moeten bewijzen met behulpzaam zijn, soms is het begonnen met een wilde one night stand, daar kon ik geen pijl op trekken. Meestal was er een lulverhaal omheen, waar ik dan wel eerst doorheen moet prikken, maar uiteindelijk blijkt telkens wel dat ze niet wist hoe hard ze hem nodighad voordat ze proefde wat hij haar kon geven.

Het is hetzelfde gevoel als je met puberrelaties vaak hebt. Hij en ik tegen de hele wereld. Verboden liefde, samen begrijpen we dingen die de wereld niet begrijpt. Die dingen zijn zalig, dat begrijp ik wel. En als hoer is het hard werken om je werk te doen èn alles af te handelen wat erbijkomt. Dan is een vent erg fijn, als beschermer, als secretaresse, als chauffeur, als carrièrecoach, en als man.

De handige zachte pooiers zorgen dat ze heel veelzijdig zijn. Zo'n man kan dan in elk stukje van je leven nuttig zijn, en dan is het veel makkelijker om een hele persoonlijke relatie met hem te beginnen. Daar is hij opuit. Hij doet echt zijn best om nuttig voor je te zijn, en jij ligt dan in een gespreid bedje. Dan maak je hem makkelijk je vriend, en voor je het weet heb je dan een relatie met iemand die je werk accepteert. Dat is lekker.

Die relaties zouden er nooit van komen zonder het stigma. Als je andere manieren had om minder eenzaam te zijn, dan zou zo'n pooier geen schijn van kans maken. Die mannen zijn helemaal niet zo dat ze je op handen dragen om je in te palmen, meestal is het vanaf het begin al dat ze je accepteren, maar alléén met voorwaarden, meestal dat ze dan wel willen dat ze er zelf ook wat aan hebben. Dat is geen geheim. Zonder het stigma zou een zachte pooier niet bestaan.

Volgens de boekjes begint het met verwennerij en kadootjes, maar dat ben ik eigenlijk helemaal nooit tegengekomen. Dat is ook een raar idee vind ik, want als je opeens de stroom van de kadootjes om zou draaien krijg je een hele andere relatie en haakt ze wel af. Inplaatsvan kadootjes komt hij juist met acceptatie, en met genieten van háár kadootjes voor hèm. Hij zorgt ervoor dat ze weet dat ze hem kan vertrouwen, en dat ze door hem geaccepteerd wordt.

In de boekjes is dat altijd het moment dat hij zich als een monster ontpopt, maar dat heb ik nog nooit zo gehoord. Misschien is het weleens gebeurd nou dat de voorlichting de hele tijd dat recept aan die jongens geeft, maar ik hoor er gewoon van dat zo'n vent als een echte golddigger zorgt dat alles "van jullie samen" wordt. Jij haalt het grote geld binnen, maar dat gaat in de pot, niet naar jouw eigen portemonnee.

Al draagt een aap een gouden ring, het is en blijft een lelijk ding. Maar toch probeerden die meisjes hun vriend op te pimpen met mooie kleren, juwelen, auto, en geuren. Hij geeft weer heel veel intimiteit terug. Hij werkt heel hard aan het samen-gevoel, dat jou je zo geaccepteerd laat voelen, en wat ervoor zorgt dat die gezamenlijke pot voor jullie huishouden zo logisch lijkt.

En hij heeft zo'n plezier van dat jullie rijk zijn. Hij is er ook echt dankbaar voor. Jij werkt, en hij geeft uit. Netzoals bij elke golddigger-relatie. Hij geeft een stukje van het geld ook uit voor dingen die jij krijgt, en die je voor jezelf nooit zou kopen. Dat is natuurlijk gewoon een sigaar uit eigen doos, maar juist omdat je jezelf nooit zo zou verwennen, voelt het alsof hij dat aan jou geeft. Die begrijp ik ook wel.

Die pooiers grijpen alles aan om maar onmisbaar voor hun hoer te zijn. Dat beschrijven mensen vaak alsof het van hem afkomt, maar eigenlijk klampen ze zich vast aan alles wat de vrouw hem geeft. Je kan zoiets niet goed afdwingen, want daarmee verziek je de relatie. Hij moet dus wachten tot zij hem manieren voor onmisbaarheid geeft. En dat gebeurt wel, want dat is best lekker.

Zo'n pooier neemt maar wat graag de verantwoordelijkheid voor alles in je leven. Ookal kan hij er niets van, hij wil alles uit je handen nemen. Zodat hij maar beter aan je vastzit. Bij sommige meiden begint de pooier met kinderen maken. Dat vind ik zelf veeltever gaan, want je hebt het dan wel over een afhankelijk nieuw leven. Dat zorgt voor een sterkere band, waardoor de pooier minder hoeft in te leveren, en toch zijn relatie veilig heeft.

Die onmisbaarheid is dus niet om meer te bepalen wat zij doet, hij probeert juist zich aan te passen aan haar verwachtingen zodat zij zoveel mogelijk met hem verbonden raakt. Als zij duidelijk maakt dat ze iets bij hem zoekt, zal hij zijn best doen om dat te zijn. Daar zijn ze meestal bestwel slecht in, maar het gaat erom dat hij het probeert, en dat hij het iets maakt waarvoor ze bij hem terechtkan. Meestal gaat dat om zichzelf motiveren.

Hoe minder zo'n meisje zichzelf kon motiveren, en hoe minder discipline ze had geleerd, hoe meer zo'n pooier het voor haar deed. Jezelf motiveren is zo'n belangrijk iets om gedaan te kunnen krijgen wat je wil, het is zo'n belangrijk iets om succes te hebben in je leven, het is het meest belangrijke ding om zelf te beslissen wat er met je gebeurt. Je kan alleen worden wat je wil als je jezelf kan motiveren.

Ik kan mezelf goed motiveren. Dat komt van mijn vader af, die heeft daar heel hard voor geknokt. Dat begreep ik als meisje nooit zo, maar daar ben ik hem nu wel heel erg dankbaar voor. Ik heb wel een tijd gehad in mijn studiejaren, en vlak daarna, dat ik het heel erg liet afweten, maar op een dag heb ik mezelf toch weer opgeraapt, en werd ik toch maareens volwassen. Maar er zijn veel mensen die het nietzo hebben getroffen, en die hebben toch problemen.

Als hoer is dat probleem dus erger, want je hebt de mening van de hele maatschappij tegen je, en níémand noemt je een opgever als je het werk in de steek laat. Dat moedigt de maatschappij zelfs aan. Als je zelf niet jezelf kan motiveren, dan is een impulsieve beslissing al genoeg om je hele klantenkring kapot te laten vallen. Of je andere contacten. Als je daarna weer terug wil komen, moet je dat allemaal opnieuw opbouwen.

Maar als je een pooier hebt, een zachte pooier waar je veel gevoelens voor hebt, die je coacht en aanmoedigt, die het fijn vindt dat je werkt, die je er een plezier mee doet, en die emotioneel heel heftig met je meeleeft, dan is die motivatie superveel makkelijker. Die vent weet wel dat alles stukvalt als jij ermee nokt, dus die houdt je wel aan het werk. Je doet het voor "ons" en dan hou je beter vol.

Iets wat ook wel heel duidelijk werd, als zachte pooier kan je maar beter goed bedeeld zijn, en hàrd werken in bed. De seksuele kant moet goed genoeg zijn, want als hoer is het moeilijk om respect te hebben voor iemand die het niet voorelkaarkrijgt tussen de dijen. Als het in bed goedging, bleven ze veel langer plakken, ook als het al misging. Want dat was "helaas" ook een terugkomend iets.

Dat in bed goedgaan houdt ook in dat zo'n pooier om moet kunnen gaan met de eisen van hoeren in bed. En doorgewinterde hoeren worden veeleisende krengen in bed, dat merk ik zelf heel goed, en ik hoor het ook van vriendinnen. Die willen dingen anders dan andere vrouwen. Zo'n man moet daar wel in meegaan, maar àls hij het doet, dan is hij verslavend. Dat soort seks is zeldzaam, want er zijn heel weinig mannen die het zo willen doen.

Het gaat altijd kapot. Of misschien gaat het ooit soms goed, maar dat ben ik niet tegengekomen. Het gaat stuk omdat het geen houdbare situatie is. Je komt geen stap verder met je leven, want de pooier zuipt en snuift alles weg wat je verdient. Die heftige emotionele relaties zijn vermoeiend, en ookal zijn ze een zalige achtbaan in het begin, ze worden vervelend, en als de liefde slijt komt toch wel duidelijk naar voren dat hij vooral aan je hangt voor je geld.

De hoer is dan blij als ze geen kinderen met hem heeft, want dan kan je best soepel van hem af. Hij gaat proberen om je terug te krijgen, en daar zal hij ook best ver mee gaan, want zonder jou is hij opeens weer straatarm. Maar als je kinderen hebt is dat een veel ergere band, ookal zijn beide meiden die kinderen met hun pooier hadden, van hem af vanwége die kinderen, want die moeten wel normaal opgroeien. Met een pooier in huis kan je dat niet verwachten.

Soms komt het omdat hij er andere meiden bijheeft. Dan hoopt hij dat jij met die andere meiden de concurrentie aangaat, maar daarvoor heb je echt hele slappe meiden nodig. Die zijn er wel, maar het werkt lang niet bij elke zachte pooierrelatie. Als je hoeren tegen elkaar probeert uit te spelen, hou je alleen maar meiden over die je om kan lullen, en dat zijn nooit de succesvolle.

Een pooiermeid gaat soms samenwonen met die man. Een man die van jou afhankelijk is, maar die wel invloed op jou heeft. En hij geeft daar ook om, het gaat niet alleen om jou. Ja, de meeste pooiers zijn ook echt verliefd op hun meid, maar dat is meer een reden voor meer problemen. Die wordt dan weer jaloers, en dan zit hij klem met zijn gevoelens of zijn golddigger-rol. Dat leidt naar een hoop ruzies, en pooiers zijn meestal van die typetjes met losse handjes. En ze zijn toch egoïstisch, als het eropaankomt.

Zoals het wel telkens uitkwam, was dat die meiden bezig waren met hoeren om hun relatie te financieren, niet voor hèm, maar voor de relatie. Dat was het belangrijkste. En die pooier was niet bezig met de prostitutie, waar hij haar voor nodig had, maar met aan haar vastzitten, want daar kwam zijn welvaart van. Die prostitutie kon hem alleen maar schelen omdat daar het geld vandaankwam, en een ander soort werk haar nietzo zou isoleren en in zijn armen drijven.

Geregeld was het ook de pooier die het afbrak. Die kon het niet meer aan. Je hebt een hoop stress als zachte pooier, en de druk wordt voor sommige mannen echt gewoon teveel. Vooral de jonge meiden, die het niets kan schelen wat hun vent eigenlijk voelt, en een soort karikatuur van een beeld van mannen hebben, douwen die pooiers soms voorbij wat ze kunnen hebben. En die haakt ook een keer af.

Dan is het tijd voor wraak. Hoeren die gedumpt worden door hun pooier, je vindt geen gekkere mensen in de wereld. De acceptatie die je al die tijd hebt gevoeld, die lijkt dan opeens niet echt te zijn, en dan ontploft er iets. Het is veel erger dan gewoon gedumpt worden, want je had voor àlles op hem gerekend, en je staat helemaal alleen in je liefdesverdriet, en hij heeft die beloftes waar je zo op rekende gebroken. En voor wraak staat de politie met open armen klaar. Ze hebben "jouw" verhaal al, je hoeft bijna alleen de plaatsnamen en de datums in te vullen, handtekening en klaar.

Het zijn drama's, die pooierrelaties. Maar ze werken dus niet zoals de boekjes het zeggen. Ik heb nog niet gevonden dat er echt zachte pooiers zijn die hun meid vast kunnen houden als ze niet of niet meer willen. Want het vastklampen moet van twee kanten komen. Hij heeft geen superkrachten, wat de media en de verbiedertjes je ook willen laten geloven. Het enige wat hij heeft wat het bijzonder maakt, is de kracht van het stigma, dat haar kwetsbaar maakt.

In die relaties bouwen er spanningen op, en die spanningen komen er vaak uit met veel geschreeuw en geweld. Daar kan je al aan zien dat het helemaal foutzit. Maar die mensen accepteren dat. Ze weten dat er spanning is, en dat die spanning er soms uit zal komen. Dan accepteren ze ook maar al die pijn en dat geweld, want dan is de stoom weer afgeblazen, en dan kan het weer even doorgaan. Ik zou het niet accepteren, maar andere vrouwen zien dat anders.

De boekjes hebben het hier wéér mis, want die ruzies en het geweld zijn niet bedoeld om haar aan hem te binden. Het doet het omgekeerde, je kan lastig nog vinden dat je wat aan hem hebt als hij zo is. Het is juist zijn frustratie, en soms de hare, die zorgt voor al die haat en nijd. Het is hoe hij zich aan haar vastklampt, dat hem zo frustreert. Hij moet het maar bijhouden. Ze blijven alleen omdat zij geen alternatief heeft voor een maatje dat haar accepteert, en omdat hij geen alternatief heeft voor een sugarmommy die afhankelijk genoeg van hem is om hem niet in te ruilen.

Ze hebben er soms steun aan dat zij niet alleen van hem moeten pikken dat hij alles opmaakt, en overheersend en soms gewelddadig is, maar dat hij moet pikken dat zij hun inkomen in haar macht heeft, en dat hij moet pikken dat zij voor haar werk met andere mannen neukt. Het is meer iets wat ik gewoon zíé, maar eigenlijk niet iets wat ik echt begrijp. Het maakt het voor sommige vrouwen makkelijker om te lijden, als ze zien dat hij óók lijdt.

Ik heb ook van meiden gehoord die een pooier een poosje nodig hadden. Meestal omdat ze ophikte tegen iets wat ze zelf niet goed durfde, of niet kon zonder dat iemand haar met haar motivatie hielp. Dan hebben ze er één nodig, en als ze over de hindernis heenzijn, dan komt de kift, en dan dumpen ze hem weer. Of dat nou cosmetische ingrepen zijn, een zakelijke verbetering aangaan, kids nemen, of naar full time in de prostitutie gaan. Die laatste zijn trouwens de loverboys waar iedereen het over heeft, en die hebben helemaal een eigen stukje nodig!

Je moet het niet met je verstand proberen te begrijpen. Deze dingen gebeuren niet met hun verstand, maar met hun emotie. Ook voor de pooier dus. Ze zijn meestal hele emotionele mannen, die niet met hun impulsen om kunnen gaan. Ergens herken ik er zelfs iets artistieks in. Er zijn er geen twee precies dezelfde. En dat is voor die meiden ook een valkuil, want je ziet ze na de eerste telkens weer een nieuwe proberen, want déze is ànders!

De vrouwen dweepten met die pooiers. Die maakten zichzelf wijs dat die relatie hun toekomst was, en die moesten zich echt helemaal onderdompelen. Als je je poten op de grond houdt dan trap je niet in dat dweepverhaal. Er was er één die het heel mooi zei. Ze zei: "het is net alsof je Bella bent in Twilight." En dat snap ik wel, want die gooit zich ook helemaal op zo'n vent die als enige ding heeft dat hij haar geaccepteerd laat voelen, terwijl hij haar eigenlijk meesleept naar een slecht lot.

Van die meiden die houden van vampierverhalen, die bleken wel een rode draad te zijn. Als ze dat geil vinden, vinden ze een pooier ook geil. En ik vind ook dat die Twilight-boeken heel wat weghebben van een pooierrelatie. Het meisje richt zich helemaal op wat die ene man wil accepteren, en ze doet alle achterlijke dingen die ze maar kan bedenken om dieper in die relatie te komen.

Zelfs de vampiers doen hetzelfde, ook de hele tijd die dreiging die ze oproepen, en die gevaren die ze meebrengen waar ze het meisje dan zogenaamd voor beschermen. Als ze niet de hele tijd probeert hem voor haar te winnen, gaan lullen dat ze zonder hem beter af is en dat hij beter kan verdwijnen, zodat zij hem weer achterna moet zitten. De hele tijd elkaar zitten te stressen, ik zie het allemaal terug. Twilight is bijna een pooierhandboek.

Het ontstáát. Die vrouwen en die mannen werken aan elkaar, en manipuleren elkaar, en raken echt in elkaar verstrikt. Je hebt niet een slimme pooier die een dom meisje dolt. Het gaat vaker juist om meiden die flink slimmer zijn dan die pooier van ze. Ze zijn allebei echt emotioneel met elkaar verbonden, en ze gebruiken elkáár. Er zit vanalles in, jaloezie, passie, hebberigheid, masochisme, dweepzucht, lust. Maar vooral liefde, op een hele perverse manier. En ze hebben er wat aan. Ze willen het, ookal is het genot de scherven achteraf niet waard.

Hopelijk heb ik nu wat duidelijker gemaakt hoe het werkt met pooiers. Het is nietzo simpel als je in de media hoort. Het is ook nietzo simpel als wat ik zelf dacht voordat ik het voor dit stukje ging uitzoeken. Dit stukje is bijna per ongeluk ontstaan, terwijl ik bezig was met uitzoeken hoe ik een stukje over loverboys kon schrijven. Ik heb er een heel stuk uitgehaald over hoe pooiers nou eigenlijk gemaakt worden, en misschien komt dat ook wel binnenkort aan de beurt. Maar dit stukje is hier nu, zodat je de dingen beter in perspectief kan zien. En loverboys, daar kom ik binnenkort ook hopelijk aantoe.