null

 null

Locktober en nofap november

Soms weet ik niet of iets nou meer mainstream wordt, of dat meer mensen met die behoeftes de weg naar mij toe vinden. Dat heb ik wel met fetisjisten gehad die elkaar aanraadden waar ze terechtkonden, maar andersom zie je ook dat dingen die in de porno populair worden dan vanzelf ook populairder worden bij de klanten. Je weet niet vanzelf wat er nou aan de hand is, dat moet je dan weer uitzoeken.

Nou ja, moeten... Ik wil soms weten waar iets vandaankomt omdat je soms het gevoel krijgt dat iedereen bezig is met een grote grap en dat jij de enige bent die niet snapt waar het allemaal heengaat. Als je weet wat je klanten motiveert, weet je ook hoe je het in goede banen moet leiden, want klanten reageren alleenmaar heel primair op de dingen die hun ballen aanspreken. Dus ik wìl uitzoeken waar het vandaankomt.

Dat heb ik deze keer maareens gedaan toen ik opeens meerdere sleuteltjes uitelkaar moest gaan houden. Ik was al tijdens mijn tijd op mijn werkflatje weleens keyholder voor een klant, en ik was een beetje verbaasd dat ik als escort ook gevraagd werd om keyholder te zijn, want je bent veelminder iemand waarvan de klant voelt dat hij er terechtkan voor hoge nood, terwijl mijn konijnenholletje dat idee wèl gaf.

Voor wie het nog niet weet, een keyholder is iemand die de sleutels bewaart voor een chastity device van iemand anders. Meestal is dat de vrouw of vriendin van een man die zijn lul heeft laten opsluiten in een kuisheidskooitje. Het idee is dat hij daarmee zijn seksualiteit in haar handen geeft, en dat vinden veel mannen een opwindend idee. Al zit er zoals wel vaker meer achter.

De lol voor die mannen zit er meestal in dat ze het idee hebben dat jij netzogoed de hele tijd aan zijn lul denkt als hijzelf. Jouw kooitje zit om zijn pik heen, en hij voelt zich de hele tijd door jouw beperkt. Beperken is belangrijk in seks, en dat krijgt nog een eigen stukje, als ik er ooit tijd voor heb om het af te schrijven, want dat is er weer zo eentje die telkens alleen langer en warriger wordt als ik ervoor ga zitten om hem eens strak te trekken en af te maken.

Elke keer als zo'n man dus zijn lul beperkt voelt worden door dat kooitje, voelt dat voor hem alsof jij op dat ogenblik aandacht aan hem besteedt, en alsof jij hem tegenhoudt om wat met zijn lul te doen. Voor veel mannen is het ergens een interaktie met degene die de sleutel bewaart. En ge-cock-blocked worden vinden die mannen een geweldig gevoel, de plagerij van het willen maar niet mogen.

Omgekeerd is het als je die vent dan weer bevrijdt een omgekeerd signaal. Dat houdt voor zo'n man niet gewoon in dat je hem uit zijn kooitje laat, maar vooral dat je hem ergens vóór uit zijn kooitje laat. Je geeft hem niet gewoon toestemming, je geeft hem niet gewoon de ruimte, maar je moedigt het echt aan. Je staat niet passief langs de zijlijn, je hebt hem aktief bevrijd. Dat voelt voor veel van die mannen dus geweldig.

Er zijn natuurlijk ook andere kanten aan, bijvoorbeeld vinden veel mannen die dingen ook gewoon spannend voelen. Mannen zijn toch al erg enthousiast over alles waarbij hun pik ergens ìn zit, en dit is niet anders. Die kooitjes zijn meestal niet heel ruim, sommige zijn zelfs gewoon verkrampt klein, en dat is niet zomaar zo. Het gevoel de hele dag lang dat er iets om hun pik heen klemt vinden die mannen geil.

Natuurlijk zitten er ook masochisten bij. Ik had verwacht dat ze de meerderheid zouden zijn, maar dat is dus helemaal niet zo. Het grootste deel van de kooitjesmannen heeft helemaal niets met BDSM. De masochisten die ertussen zitten pik je er snel uit, al was het maar vanwege de vernederend kleine kooitjes, soms met punten of stekels, en de slaafse houding die ze aannemen. Het zijn zelden de rellers die met een kooitje aankomen.

Die masochisten zijn op zoek naar lijden, en daar is zo'n kooitje natuurlijk goed in. Niet alleen omdat je met sommige kooitjes meteen pijnlijk afgestraft wordt voor een erektie, maar ook gewoon door de vernedering dat je niet mee mag doen met seks. Die mannen willen meestal ook idioot lang worden opgesloten, zodat je je over hun gezondheid zorgen gaat maken.

Nou denk je vast, die Zondares zei dat ze maar een paar sleuteltjes bewaarde, wat is dan die praat over "de meeste" en "het grootste deel?" Waarom denkt ze dat ze dat soort uitspraken kan doen? Nou, omdat ik dus al drie weken met mijn hulpploeg hierover schrijf, en daar zitten meiden tussen die er véél meer tussen hebben zitten dan ik. Die hebben ervaring van de afgelopen jaren, en kunnen de trends zien. En hebben ook hilarische verhalen!

Een vriendin van me heeft wel vaker mannen met kooitjes gehad, maar dan is zij de keyholder of heeft die man zelf zijn sleutel. Wat ze nog niet eerder was tegengekomen was dat de man wel een kooitje had, maar niet de sleutel. Hij droeg het ding namelijk voor zijn vrouw, die wel doorhad dat hij het niet allemaal bij haar leegspoot. Zij dacht dat hij veilig op slot zat, en hij wou daar onderuit.

Die vriendin had best veel ervaring met kooitjes, en had er ook mee geadverteerd. Daar was hij opafgekomen, want hij dacht dat zij er danook wel manieren omheen zou weten. Die kon ze wel bedenken, en ze hebben een goed nummertje gemaakt. Niet alleen omdat ze gewoon leuk neukten, maar ook omdat ze een obstakel hadden overwonnen. Achteraf werkte ze hem terug in zijn kooitje, en alles zonder het ding open te hoeven maken.

Ze zien er wel vervaarlijk uit, die kooitjes, maar eigenlijk zijn ze met wat volhouden makkelijk te omzeilen. Het is vooral het idéé dat het niet kan, meer dan dat het echt niet kàn. Vooral als je een flinke mouw van een voorhuid hebt is het makkelijk om de slappe pik eruit te trekken, en achteraf de pik aan de voorhuid er weer in te trekken met een klemmetje. Het slotje hoeft dan niet los, en na het losmaken kan je het kooitje om de balzak heen draaien om meer uit de weg te zitten zodat je kan neuken.

Ook bij de kooitjes die worden verkocht met hulpstukken om dat uittrekken te voorkomen werkt het gewoon. Het is soms meer werk, maar meestal nieteens dàt. Het enige wat het soms onmogelijk maakt is als er een kuisheidspiercing is, of bij van die dure hele kuisheidsgordels op maat die tot over zijn heupen gaan. En zelfs dan kan je soms nog wel wat frunniken. Maar de mensen die zulke dure grote ongemakkelijke dingen dragen zijn niet de types om dan vals te gaan spelen.

De kooitjes en gordels worden zo gemaakt dat ze de pik in een slappe houding houden. Als het er alleen om ging dat de man niet kan seksen zou het logischer zijn om een peniskoker te maken, dus een kooi in de vorm van een stijve, waar hij in kan krimpen en groeien. Dan zou ook het verschijnsel "eruit floepen als hij stijf wordt" ook niet zo'n probleem zijn. Maar het gaat om de man laten voelen dat hij gedwongen wordt zijn lichaam in een a-seksuele stand te houden. Dat vinden ze sexy.

Mannen zijn heel divers, en je komt ook bestwel veel uitzonderingen tegen. Niemand had bijvoorbeeld nog gehoord van de motivatie van een klant van een collegaatje, die zo'n kooitje wou omdat hij zichzelf wil leren anaal klaarkomen, en zonder kooitje kan hij in het heetst van de strijd nooit de verleiding weerstaan om het met zijn pik af te maken. Zoveel mensen, zoveel wensen.

Er komen dus mannen bij me om hun pik op te laten sluiten. Ik krijg dan het sleuteltje en ze "kunnen er niet meer uit" tot ze terugkomen. Dat is vaak wéken later. Ik vraag me dan altijd af hoe dat werkt met de hygiëne. Die mannen blijven pissen, zweten, en huidsmeer aanmaken. En sommige van die kooitjes zijn een siliconen buisje met alleen een klein gaatje voorin om uit te pissen. En dat gaatje zit niet altijd waar het gaatje in de pik zit.

De mannen zweren altijd bij hoog en bij laag dat ze erin kunnen wassen, en dat ze alleenmaar zeepwater erdoorheen hoeven te spoelen, en dat ze dan weer schoon zijn. Ik heb daar altijd bij geknikt, maar zodra die kooi afgaat mag zo'n man metéén naar de badkamer om zich eens goed schoon te maken. Dat lijkt me wel een goed idee, na een paar weken dat hij zijn voorhuid niet terug heeft kunnen trekken.

Na een tijd in zo'n kooitje en een stevige douche erop komen sommige pikken eruit om door een ringetje te halen. Sommige hebben boze rode ontstoken striemen waar de huid klem heeft gezeten. Heel veel pikken hebben geïrriteerde randen achter hun eikelrand waar de smegma een potje heeft liggen broeien. Ze hebben wat meegemaakt, die pikken. En vaak moeten ze even aan hun nieuwe vrijheid wennen.

Kooitjes vind ik dus opzich maar niks. Kijk, het is mijn lul niet, die mannen moeten het zelf weten, maar als je het mij vraagt is een pik om zijn werk te doen, niet om met een machientje tégengehouden te worden om zijn werk te doen. Ik doe wel mee met die mannen, ik geef ze wel wat ze zoeken, maar ik zou het uit mezelf niet doen. Al zie ik wel interessante dingen, waardoor ik twijfel of ik er niet anders over zou moeten denken.

De reden dat ik nu een handje sleutels heb om op te passen is omdat het locktober is. Dat is een onofficiëel evenement, waarbij mannen een challenge accepteren om zich de hele maand oktober op te laten sluiten in een chastity device. Gedeeltelijk natuurlijk om te laten zien dat ze de challenge kunnen volbrengen, maar in veel gevallen natuurlijk óók om de redenen die ik hierboven al schreef.

In veel gevallen. Lang niet altijd namelijk. Er zitten mannen tussen die er niets mee hebben, maar het als een versie van nofap november of no nut november die ze makkelijker kunnen volhouden omdat ze niet meer aan hun pik kùnnen komen als de lust hun zelfbeheersing overwint. Nou ja, totdat ze ontdekken dat die dingen best makkelijk te omzeilen zijn als je er eens wat mee probeert. Maar het gebeurt niet meer "per ongeluk."

Er bestaat een nofap beweging bij mannen, die daar echt een heel ding van maken. Nou ja, één nofap-beweging is het niet, het is weereens een aantal dingen die onder één hoedje gaan zitten. En zoals altijd als je zo'n verzameling mensen onder één hoedje hebt, is er een grote groep gematigde mensen die nog wel logische dingen doen, maar wel uit solidariteit meeknikken met de getikte verhalen die uit de extremisten komen, waardoor het een hele rare club lijkt.

Nou moet ik wel even uitleggen wat "nofap" nou betekent natuurlijk. Het woord "fap" is Amerikaans, en betekent rukken. Het komt van hoe in stripjes het geluid van een masturberende man als "fap fap fap" wordt opgeschreven. En "nofap" betekent dus "geen geruk." Het is een beweging van heteromannen die elkaar aanmoedigen om het masturberen eraan te geven, en elkaar daar steun bij geven.

De reden om te stoppen met masturberen is nogal verschillend. Sommige mannen doen dat voor religie, sommige mannen omdat ze porno schadelijk, afstompend, duivels of on-feministisch vinden, sommige doen het omdat ze overtuigd zijn dat orgasmes hun energie opvreten, en nog wel meer redenen. Vooral de gekke redenen zijn natuurlijk het opvallendst en domineren de groepen waar die mannen elkaar spreken.

Heel veel motivatie voor nofap is gewoon angst voor seks en bekrompenheid. Dat is geen goede reden om iets te doen, en het is danook niet nuttig voor die redenen. Ik erger me dan vooral aan de mannen die dit soort dingen doen omdat ze vooral de porno niet meer willen kijken omdat ze overtuigd zijn van enorme misstanden in die branche. En zoals gewoonlijk alleen bij de meiden of bij de mannen die zich laten penetreren.

Maar het interessante is dat heel veel mannen helemaal niet díé redenen hebben om aan nofap te doen. Meestal vinden die al die redenen een beetje mal, net als ik. En toch doen ze eraan, want die hebben andere redenen, die meestal meer persoonlijk zijn, en niet uit rare verhalen op het internet komen, maar uit dingen die ze zelf voelen en meemaken. Dat is natuurlijk een heel ander verhaal.

Ik heb niet alleen in november nofap-klanten, al zijn ze er in november meer. Ik denk dat dat is omdat ze in november steun aan elkaar hebben, en misschien zelfs denken dat ze vanwege het karakter van een wereldwijde challenge er meer begrip voor zullen krijgen. Al weet ik niet zeker of ze inderdaad de bekendheid van nofap november en alle varianten daarop zo overschatten.

Ook als mannen aan nofap doen zonder kooitje krijg ik er wel van te horen. Mannen luchten graag hun hartje, en bij mij voelen ze zich vrij om het over hun seksualiteit te hebben. Vrijer dan bij hun partner, want ik ben meer ervaren, ik heb dus een bredere blik, ik ben minder oordelend, en uiteindelijk maakt het ook minder uit wat ik oordeel. Ik ben immers iemand die spoorloos verdwijnt als ze me niet boeken. Ik ben geen risico.

De redenen die ze me ervoor geven zijn soms de malle dingen die ik eerder al noemde, maar vaak ook andere redenen. Vooral vinden dat ze teveel masturberen, en eens willen stoppen om te voelen hoe hun leven kan zijn zonder masturberen. In Duitsland noemen ze het Masturbationsfasten, al weet ik niet of heel Duitsland die term kent of alleen die handvol Duitse collega's waar ik kontakt mee heb.

Ze merken wel dat masturbatie niet alleen voordelen heeft, maar ook nadelen. Zo hoor ik van mannen die er veelteveel tijd aan kwijt zijn, omdat ze de drang om te masturberen wel hebben maar niet genoeg gestimuleerd kunnen raken om hem goed stijf te krijgen tot ze porno kunnen vinden waar ze nog niet verveeld mee zijn, of omdat ze het gewoon veeltevaak moeten doen uit gewoonte.

Ik hoor ook van mannen die problemen krijgen met erekties, van mannen die letterlijk rauw gerukt raken, van mannen die problemen krijgen met te snel komen bij de seks, van ongeïnteresseerd raken in seks met hoevaak ze rukken voor de ontspanning, van mannen die zich eraan ergeren dat ze uit gewoonte de hele tijd aan hun lul frutten, noem maar op. En die krijgen daar geen grip op, dus die lassen een radikale pauze in, waarin ze het hélemaal laten.

Vasten is makkelijker dan minderen, dat kan iedereen je vertellen die gediëet heeft. Het idee is dat ze na de pauze weer rustig op kunnen pakken, maar het dan wèl onder kontrole gaan houden. Als dat netzo gaat als bij een vasten-diëet, dan verwacht ik er niet veel goeds van. Maar ik snap wel dat die mannen een probleem herkennen, en zien dat masturbatie daar wat mee temaken heeft, en er wat aan willen doen. Dat vind ik dan weer goed van die mannen.

Ik krijg dat als een live-verslag mee. Ze komen sowieso vaker tijdens hun Masturbationsfasten, want ze hebben zaad weg te brengen. Dan krijg ik ook de enthousiaste verhalen mee over hoe goed het gaat, of ook vaak hoe hard ze balen dat het niet gelukt is om het vol te houden. Voor de mannen in kooitjes is het natuurlijk makkelijker volhouden, maar die halen danook bevrediging uit het opgesloten zijn.

Van de mannen die no nut november doen hoor ik natuurlijk minder. Die hebben zich voorgenomen om heel november geen zaad te lozen, en bij mij komen zou dan alleenmaar een kwelling zijn. Maar die hebben ook altijd de gèkke redenen om te doen wat ze doen, of een soort masochisme of een verlangen naar een bizarre challenge. Die doen het nooit als vasten om hun gewoontes te doorbreken.

Ik praat wel met die mannen mee, maar ik geloof er eigenlijk niets van. Dat komt gedeeltelijk door de grote hoeveelheid gekkigheid en malle ideeën die zo populair zijn bij de nofappers, maar vooral door hoe ik zelf masturbatie zie. Masturberen is normaal, masturberen is gezond, en als je er op zo'n manier mee omgaat ben je iets aan het frustreren wat je juist van je frustraties àfhelpt.
Dacht ik.

Het rare is namelijk, dat het wel resultaat lijkt te hebben. Voor de mannen zelf lijkt dat zo natuurlijk, maar die zijn zichzelf voor de mal aan het houden. Maar zelfs als ik alle mooie verhalen negeer die ze over zichzelf vertellen, over dat ze nu eindelijk aan sport toekomen, over dat ze eindelijk examens halen omdat ze niet meer de hand aan zichzelf slaan telkens als ze achter een studieboek kruipen, over hoe ze meer vrolijkheid, energie en libido hebben, dan nog merk ik wat.

Er zijn klanten die eerst potentieprobleempjes hadden, en die zijn minder of verdwijnen zelfs. Een flink aantal kan langer neuken voor ze spuiten, en soms is dat een verschil van dag en nacht. Belangrijker is dat ze meer gaan néúken en minder hun pik gaan bewegen zoals ze gewend zijn te rukken. De techniek wordt dus beter, zelfs bij mannen die dat niet bewust proberen, en ze zijn meer met jou bezig dan met hun pik. Dat wipt echt lekkerder.

Ja, dat kàn allemaal zelfovertuiging zijn. Maar er zijn er ook, meer dan één intussen, die ik gewoon dieper in me voel als hij een poosje niet gemasturbeerd heeft. Zijn pik voelt dan echt twee centimeter ofzo langer. Dat gaat dan weer weg als hij zichzelf weer toestaat te masturberen, maar het is gewoon te merken. Dat heb ik nu bij twee mannen gemerkt, en bij de rest niet, dus denk niet dat je nou een manier hebt gevonden om een superpik te krijgen.

Mijn collegaatjes verrasten me. Ik had dit onderwerp in de groep gegooid bij mijn helpers, en vooral de wildebrassen met veel ervaring waren het er allemaal over eens dat dit echte dingen zijn. Volgens hen doet masturbatie echt wat met je, en moet je ermee oppassen. Vooral als man. Zoals ze erover schreven was het echt passievol en overtuigd dat mannen het masturberen vooral niet teveel moeten doen.

Nou heb ik ookwel gemerkt dat ik als ik te vaak een vibo gebruik ik alleen nog maar met een vibo op mijn klit kan klaarkomen. Als ik dat een poos laat, kan ik weer gewoon komen. Dat herken ik wel. Maar is dat hetzelfde? Dat mijn seksleven slechter is als ik veel masturbeer kan ik ookwel zien, maar dat is oorzaak en gevolg omdraaien! Ik vind het moeilijk om het serieus te nemen als ik in mijn eigen leven niet herken hoe het werkt. Maar ja, ik merk wel resultaat.

Ik moest toegeven dat je wel bij veel mannen merkt dat masturbatie de eerste plaats inneemt in hun seksualiteit. Ze masturberen vooral, en seksen doen ze daarnaast. Het is makkelijk, toegankelijk, zonder losse eindjes met andere mensen, snel, gratis, en heftig. En je krijgt altijd wat je wil, zonderdat een partner kan beslissen om opeens te stoppen of iets anders te gaan doen. Heel praktisch. Maar zo'n man gaat er wel naar staan.

Mijn collegaatjes zijn veel overtuigder dan ik. Ik hang tussen ongeloof en de dingen die ik zo opmerk dat ik ze niet meer kan negeren, zij zijn allang òm. Als het om die meiden gaat, is het een bekeken zaak. Je hebt alleen wèl een groot verschil tussen de aartshoeren en de broodhoeren. Ookal zijn de aartshoeren flink oververtegenwoordigd bij mijn helpers, ik heb nogsteeds veel broodhoeren ertussen zitten. En dat vind ik fijn, want een ander perspektief maakt je blik breder.

Eerst maar de aartshoeren. Lux sprong meteen òp dit onderwerp, want ze heeft er sterke ideeën over. Volgens haar verkloten mannen hun techniek en hun uithoudingsvermogen als ze rukken, en ze vindt het heel gezond als ze dat aan banden leggen. Volgens haar moeten mannen gewoon niet rukken, nooit, behalve als ze langere tijd helemaal geen seks kunnen krijgen, ook nadat ze het ècht hebben geprobeerd. En in een wereld waarin je sekswerkers hebt, komt het nooit zover.

Als Lux vragen krijgt van klanten over hoe ze beter in bed kunnen worden, geeft Lux danook altijd de tip om op te houden met masturberen. Ze vindt het niet alleen slecht voor de techniek en de prestaties van een man om te masturberen, ze vindt het ook gewoon een afknapper. Volgens haar is het onmannelijk, en kinderachtig. En haar vriend thuis? Die kan maar beter niet betrapt worden...

KSP vindt dat masturbatie zo'n makkelijke go-to is, dat mensen er hun seksualiteit op bouwen. En dan gaat dat ten koste van alle andere soorten van seksualiteit. Masturbatie krijgt voorrang ten opzichte van seks. Ze vindt kooitjes contraproduktief, want die blijven stimuleren, en bovendien kan het maanden duren voor zijn pik weer naar zijn gewone lengte is gerekt. Ze snapt het wel als zo'n kooitje zou helpen om van je pik af te blijven, maar dat doet het dus niet. Fors minderen met masturbatie vindt ze wel verstandig, want volgens haar rukt de Nederlandse man veelteveel.

Bij klanten komt KSP er nooit mee, want dat vindt ze niet gepast. Maar in haar privéleven zet ze wel altijd even de kwestie op tafel. Als ze een partner heeft, probeert ze het voorzichtig en manipulatief uit te bannen, maar als ze een neukertje heeft is ze daar veel minder voorzichtig mee. Die krijgt gewoon te horen dat als hij blijft rukken, zij haar interesse gaat verliezen.

W is het wel met de vorige twee eens, maar heeft wel veel begrip voor de mannen die in een repressieve wereld wonen waar seks gewoon tè onderdrukt is, en heeft er ook veel begrip voor dat niet iedereen vaak genoeg een hoer in de arm kan nemen. Met haar prijzen is dat ook wel logisch. Ze vindt wel dat mannen niet moeten overdrijven, en zichzelf geen slechte gewoontes aan moeten leren. In een ideale wereld rukten mannen niet, maar dan hoefden ze ook niet te rukken.

Aan de andere kant merkt W wèl op dat in landen waar jongens nog een flink pak slaag kunnen verwachten als ze betrapt worden op masturberen, je wel duidelijk merkt dat ze er beter zijn in neuken. Zelfs als het een meer seksueel repressieve kultuur is. Ze ziet masturberen wel als een probleem, al was het maar omdat het "doorgaande bevingeren van hunne kweddel" zo'n man afleidt van waar hij mee bezig hoort te zijn als hij teveel privacy heeft. Ookal heeft ze er dus wel begrip voor.

Fury kwam wat later, want die moest in de wetenschappelijke literatuur zoeken, maar kon in elk geval wel artikelen laten zien waar gemeten werd dat mannen die helemaal niet masturbeerden een beetje ondergemiddeld scoorden op een aantal aspekten van seksuele gezondheid die werden gemeten, en mannen die weinig masturbeerden veel beter. En mannen die meer masturbeerden veel slechter. En mannen die veel masturbeerden héél véél slechter.

De aspekten waar naar gekeken werd waren vooral wat we eerder al bekeken, hoevaak ze het te kort volhielden voor hun partner, hoevaak het niet lukte om stijf te worden, maar ook concentratievermogen en hoe neurotisch ze waren. En wat dan veel en weinig is? Dit was een onderzoek uit een land waar masturbatie nog niet zo opgehemeld werd als hier, dus "niet" is nul keer, "weinig" is tot drie keer, "meer" is tot zeven keer, en "veel" is meer dan zeven keer. Per maand. Ik weet wel waar bijna alle Nederlands mannen in vallen.

Intussen hadden de broodmeiden er heel andere ideeën over. Het werd weer een beetje een wrijvingspuntje tussen de beide groepen in mijn discussiepanelen, en eerlijk gezegd voel ik me dan altijd een beetje opgelaten. Maar het viel eigenlijk vanzelf op zijn plekje toen iedereen gewoon aangaf wat ze belangrijk vonden en waarom. Want het gaat er vooral om dat we verschillende dingen belangrijk vinden, niet dat we iets vàn elkaar vinden.

Jutta vindt kooitjes wel best. Ze vindt het makkelijk dat zo'n vent geen akrobatiek wil, en dat je er niet zweterig of moe van wordt terwijl hij staat te kicken op zijn kooitje waar zij met haar hooggehakte plateauzolen langswrijft. Of een man masturbeert kan haar helemaal niets schelen. Ze heeft er nog nooit op gelet, nog nooit wat van gemerkt, en ze gaat er niet op letten ook.

Jess vond opvallend genoeg wèl dat mannen die veel masturberen minder goed neuken, maar ze vindt dat juist een voordeel. Die mannen komen liever naar haar dan naar een vrouw die zelf ook bevrediging wil, en die ruktechniek kan ze gebruiken om zo'n vent vlotter te laten klaarkomen. Op haar leeftijd heeft ze vooral oudere klanten, waar de puf nogweleens uit wil zijn voordat ze zichzelf klaargeneukt hebben, en als ze geen gebruik kon maken van zijn rukgewoonten zou ze veel bovenop moeten klimmen, en daar wil ze niet aan beginnen. Ze vindt rukken wel best, en kooitjes heeft ze nog nooit gezien.

Goed, een heleboel dingen die ik dus heb gezien, waar ik misschien van kan leren als ik kan snappen hoe het nou allemaal werkt, en hoe ik daarop in kan spelen, en als ik zeker kan zijn dat het klopt wat ik zie, en waar ik best nieuwsgierig van ben geworden. Ik ben beter om me heen aan het kijken, maar met een paar weken ècht kijken met de bril van meer kennis is nog niet veel, en dit komt langzaam.

Maar ik werd wel nieuwsgierig naar zo'n masturbatie-vasten, en dat kan ik dan gewoon ook dóén. Dus ik besloot om tot het eind van november niet meer te masturberen. Dat is meer dan een maand, maar dat deed ik expres. Die mannen rukken zich meestal suf, en dan merken ze het resultaat redelijk snel als ze er een keer mee stoppen. Ik heb er wat meer tijd voor nodig om de gevolgen op te bouwen, want ik masturbeer nietzoveel. Dacht ik.

Sinds ik het niet meer mag van mezelf, ben ik soms best ongemakkelijk. Ik help mezelf normaliter vaak na een onbevredigende beurt, en in mijn werk heb je die bestwel veel. Nu blijf ik gruizig en ontevreden, en daar word ik niet vrolijk van. En eerlijk gezegd, een kuisheidsgordel zou wel helpen, want als ik in bed lig te soezen trek ik erg makkelijk een kussen tussen mijn benen. En mijn vingers gaan ook op eigen houtje op zoek. Ik moet mezelf soms echt korrigeren.

En helpt het? Mwah. Ik heb het echt nog niet gemerkt. Ik spring niet enthousiaster op klanten, en mijn seksstijl is ook niet anders geworden. Maar ik merk wel dat ik ietsje meer tijd heb voor mijn studie dan als ik telkens even pauzes heb om mijn klit te kietelen. Maar of dat al de frustratie nou waard is? Ik weet het niet. Maarja, ik ben geen man natuurlijk.

Als je een man bent, dan kan zo'n masturbatiestop, tijdelijk of niet, best een interessante stap zijn. Maar het werkt alleen als je het wil, en er is maar een klein groepje mannen die ik het zie wìllen. Zoals altijd eigenlijk, er zijn voordelen en nadelen. Als je zin hebt om hem een maand in een kooitje te stoppen, of je wil een challenge om je wilskracht te oefenen, dan heb je hier wat moois aan.

Corona-instorting

Corona heeft op de prostitutie een diep stempel gedrukt, netzoals op de rest van de samenleving. Op sommige manieren misschienwel meer dan bij andere beroepen. Er werd immers aktief op ons gejaagd, wat met geen enkel ander beroep werd gedaan, en we werden expliciet uitgesloten van steunmaatregelen door de minister. Die steunmaatregelen zijn versoepeld, alleen voor vergunde meiden natuurlijk, maar het jagen ging voor de rest van ons door.

Dat jagen ging zelfs nog door toen we op één juli weer open mochten. Dat bleek wèl te gelden voor de vergunde meiden, maar nog steeds een reden te zijn om de onvergunde sector op te jagen. Het is een makkelijker iets om hoeren te jagen omdat ze corona-criminelen zijn dan wanneer je een verhaaltje moet kunnen verkopen dat je èchtwaareerlijk mensenhandel kon vermoeden. De zedenagenten maakt het niet uit, zolang ze maar hoeren kunnen verneuken.

Ik heb in maart mijn verantwoordelijkheid genomen, en ben opgehouden te werken. Dat heb ik best lang volgehouden. Toen aangekondigd werd dat we weer aan de slag mochten met één juli, hield ik nog even de boot af. Dat bleek een goed idee te zijn, want er werd nog steeds gejaagd. Ik ben rustigaan weer begonnen vanaf augustus, en dan eerst met vaste klanten, totdat het veiliger werd om te adverteren omdat er meer concurrentie was.

Natuurlijk kan het niet de orde van de dag zijn. Je moet oppassen, je moet voorzorgsmaatregelen nemen. Je kan niet op mondkapjes vertrouwen, en het idee van de politici dat we danmaar op z'n hondjes moeten doen laat weereens zien dat ze geen idee hebben waar ze over praten. Je kan eigenlijk alleen zorgen dat je niet zoent of teveel in elkaars gezicht ademt, en screenen of je klant ookmaar een béétje symptomen laat zien. En dat is alles wat je kàn.

Als je gaat kijken naar de kansen om besmet te raken met Corona, en je vergelijkt dat met de kansen om een gemene SOA op te lopen, dan bereken je al heel snel dat neuken zonder condoom een stuk gevaarlijker is dan mij je laten bezoeken in Coronatijd. Toch zijn er bestwel wat mannen die de bibbers hebben over hoerenbezoek in Coronatijd, die liever het rubbertje achterwege laten. Mensen hebben geen realistisch idee over kansrekening.

Hoeren zijn goed met hygiëne. Dat moeten we wel zijn. Met Corona omgaan is gewoon weer iets extra's om mee op te passen. Je loopt minder risico om besmet te raken van een klant waar je mee batst, dan van een dom wijf dat rochelend over je schouder heenleunt bij het koffieschap in de Jumbo. Want dat wijf kan jij niet screenen, en die supermarktwijven zijn met veel meer, en heb je veel meer besmettingsmomentjes mee.

Wat ik doe is een contactberoep, en daar moet je verantwoordelijk mee omgaan. Niet alleen voor mijzelf, niet alleen voor mijn klantjes, maar voor iedereen om ons heen ooknog. Ik zou me rot voelen als een opa van de kindertjes van een klant op de Intensive Care ligt te stikken als ik dat had kunnen voorkomen. En andere contactberoepen hebben ook regels opgelegd gekregen, dus is het mijn verantwoordelijkheid om me daaraan te houden, illegaal of niet.

Maar dat is zo makkelijk niet. Want mensen met een contactberoep moeten contactlijsten bij gaan houden, en ik ga mijn klanten niet zover krijgen dat ze hun naam, adres en telefoonnummer achter gaan laten. Of zich legitimeren, wat daar natuurlijk ook bij zou horen. Zo'n lijst is een goudmijntje voor zedenagenten die maar wàt graag bezoekers van onvergunde hoeren "confronteren met hun gedrag."

Je gaat geen contactonderzoek los kunnen krijgen bij iemand die weet dat ze haar klanten meer schade doet door ze op te geven dan Corona zou doen. Bovendien weet je als hoer heel goed dat wat jij opgeeft aan de GGD, bij toverslag bij de politie terechtkomt, en dat nette lijstje wordt gebruikt om aan de rechter te laten zien dat jij uit huis gezet moet worden. Vergeet dat dus maar.

Contactlijsten bijhouden zoals de overheid voorstelt is eigenlijk niet te doen in ons werk. Tegelijk ben je als escort misschien niet een groter risico van besmetting dan een kapper of een wijkverpleegster, maar je komt wel door het hele land heen, en je brengt het wel rond als je het hebt. Daar heb ik bestwel even mee geworsteld, want ik wil niet onverantwoordelijk zijn. Maar ik vond een manier om mijn verantwoordelijkheid te nemen.

Die contactlijsten moet je bijhouden zodat de GGD mensen die jij mogelijk hebt blootgesteld aan besmetting kan oproepen voor een test, zodat die niet verder mensen besmetten. Testen, testen, testen, we willen de haarden kunnen zien. Maar ik kan elke klant die ik in de afgelopen jaren heb gehad opzoeken in mijn eigen admi, die versleuteld is en alleen de minimale informatie bevat, zodat de zedenpolitie er geen kwaad mee kan zelfs als ze de decryptiesleutels tepakkenkrijgen.

En ik ben er honderd procent van overtuigd dat ik er beter in ben om een klant zover te krijgen dat hij zich laat testen, dan de GGD. En dus is het niet nódig om een contactenlijst bij te houden zoals de voorschriften zeggen, zolang ik zelf maar de verantwoordelijkheid neem die de GGD anders moet opnemen. Ik heb er eerst nogwel aan getwijfeld of ik dat wel even goed zou kunnen oppakken als zij, maar met wat er intussen is gebeurd twijfel ik daar niet meer aan.

In september kreeg ik een belletje van een klant. Eerst dacht ik natuurlijk dat hij een afspraak wou maken, maar nee. Hij was weken eerder bij me geweest, en hij vertelde me nu dat hij Corona had. Hij had getest, en het was positief. Ik moest me ookmaar laten testen. Ik schrok me een hoedje, en ookal had ik best nagedacht over hoe ik om moest gaan met de pandemie, ik moest toch even puzzelen over wat ik nou moest doen.

Het eerste waar ik aan dacht, was aan de klanten waarmee ik al had gedate sinds die klant die nu positief getest was. Het tweede was of ik nou de klanten die al een afspraak hadden moest afzeggen, en voor hoelang. Ik probeerde de informatie daarover te vinden, maar het werd niet duidelijk. Dat ik onmiddellijk aan de bel moest trekken, en dat ik in isolatie moest, dat wel. Maar wat er wèl kon, en wanneer, daar kwam ik niet uit.

Dus ik deed maar wat je overal door de overheid wordt aangeraden, ik ging bellen. De vrouw die me uiteindelijk sprak vertelde ik dat ik een contactberoep had, en dat ik melding had gehad van een klant. Die wilde toen héél graag weten watvoor werk ik dan deed, en dat duurde even om af te handelen. Toen kwam er wat tegenstrijdigs uit over wanneer na wat ik weer open zou mogen, en er bleek veel af te hangen van wanneer mijn klant positief was getest.

Ik belde mijn klant dus terug, en hoorde zijn hele verhaal aan. Dat vond hij ook wel fijn. Hij was wel gefrustreerd. Het bleek dat een paar dagen voor onze date zijn dochter thuis was gekomen van school met een hoest. Hij was naar mij geweest, en de volgende dag had zijn dochter koorts. Hij probeerde voor haar een Corona-test te regelen, maar die kreeg hij niet omdat ze onder de dertien is.

Hij kreeg zelf ook symptomen, dus hij ging meteen bellen om zich te laten testen. Maar hij kreeg nieteens gehoor. Toen hij het via internet probeerde, kreeg hij alleen een scherm te zien dat er geen testplekken beschikbaar waren voor zijn postcode. Toen hij belde met de huisarts kon die hem vertellen dat de Corona-straten overbelast zijn, en dat hij het later nogeens moest proberen.

Een aantal dagen meerdere keren per dag proberen later kreeg hij een afspraak. Voor iets meer dan een week later. In een andere stad. Die afspraak was nu al bijna twee weken na zijn eerste symptomen, en meer dan twee weken sinds zijn dochter met koorts en hoesten zijn gezin binnen was gekomen. Hij wachtte de afspraak af, en liet zich testen. Hij had al bijna geen symptomen meer.

De test werd afgenomen, en hij hoorde dat hij binnen één of twee dagen uitslag zou krijgen. Hij wachtte af, maar na die twee dagen had hij nogsteeds niets gehoord. Daarna gingen ze het weekend in, en hij verwachtte dat hij danwel uitslag zou krijgen op maandag. Maar ook op maandag niets. Hij belde er achteraan, na zes dagen, en kreeg te horen dat hij moest wachten omdat het zo druk was.

Eindelijk, zeven dagen na de test, kreeg hij uitslag. Hij was positief. Hij zou een brief krijgen met voorschriften waar hij zich aan moest houden, en in lockdown gaan. Hij legde uit dat iedereen in zijn gezin intussen symptoomvrij was voor bijna een week, maar hij moest zich tochmaar aan de voorschriften houden. Het was heel belangrijk dat hij zich aan de letter van die brief hield.

Die brief is nooit gekomen. De klant heeft na een paar dagen zelf maar in zijn telefoon zitten wroeten om te kijken wie hij besmet kon hebben toen hij het nog wèl had, en daarom had hij mij gebeld. Ik had alleen niet begrepen dat hij danwel vier dagen eerder de positieve uitslag had gekregen, maar meer dan een week dáárvoor getest was. Omdat ik ook geen symptomen had gehad, en ons contact meer dan drie weken eerder was geweest, zeggen de richtlijnen dat ik geen besmettingsrisico meer ben. Denk ik.

Maar dan weet ik nogsteeds niet wat ik nou met mijn klantjes van vorige week moet, of met die van deze week, of met die van de week nadat hij kwam. Ik zoek me rot in de richtlijnen, en heb ook mijn helpersploeg maar ingeschakeld. De medici zeggen dat het raar en tegenstrijdig is, de technische mensen zeggen dat het ongedefiniëerde situaties maakt, en iedereen anders kan er geen kop of staart van maken. Als je net begint met lezen lijkt het nogwel wat, maar als je de héle rits documenten doorneemt spreekt het elkaar teveel tegen.

De klanten die ik heb gezien maar naar de teststraat sturen is onzin. Ik werd zelf al afgewezen omdat ik geen symptomen heb, dus ik weet nieteens of hij me nou besmet heeft of niet, en mijn klanten zonder symptomen zelf uit testen sturen en dagen laten wachten op een test is natuurlijk ook zinloos, als ze al een afspraak zouden krijgen. En watvoor nut het dan nog heeft om ze te melden dat een andere klant positief is getest zie ik dan ook niet.

Als ik alle voorschriften lees zoals mij goed uitkomt, zou ik zeggen dat ik allang genezen ben àls ik ooit besmet was, en dat ik dus helemaal geen voorzorgen hoef te nemen. Toch laat ik het daar liever niet bij, want ik heb wel een verantwoordelijkheid aan mijn klantjes vanuit mezelf, dus me er zo makkelijk vanaf maken door naar wat vage richtlijnen te wijzen wil ik niet. Maar wat dan wel? Er is niets wat ik kàn doen.

We krijgen vanaf de overheid veel gepredik en opgeroep om je aan de telkens veranderende regeltjes te houden, maar ze laten hun eigen eind heel hard vallen. In de belangrijke eerste maanden was er helemaal geen testcapaciteit terwijl andere landen dat wel hadden, en nu ze ons niet meer ontmoedigen om te testen maar juist oproepen om te testen, krijg je dit soort onzin omdat ze hun testcapaciteit nogsteeds niet in orde hebben.

Die Coronabestrijding is zo een wassen neus. Testen heeft helemaal geen zin zo, want als de uitslag komt ben je al genezen. Je kan er mensen niet op tijd mee waarschuwen, want als je weken achter de feiten aanloopt is het intussen al veel verder verspreid. En met de hoeveelheid mensen die ze weigeren te testen is het ookwel duidelijk dat de cijfers die ze publiceren flink onder de werkelijke aantallen liggen.

Een andere manier waarop de overheid hun deel niet doet is door geen duidelijke strakke regels te stellen. Er wordt weinig verplicht of verboden, er wordt vooral veel aan de mensen zelf overgelaten en "aangemoedigd" of "opgeroepen." En het is met alle veranderingen en vage uitspraken ook niet erg overtuigend dat het belangrijk is om te doen wat ze zeggen. Je ziet dus ook dat veel mensen het aan hun laars lappen.

Die paar regels die ze dan maken nemen ze zelf nieteens serieus. Als er in het parlement grote discussie moet komen over of een minister nou dezelfde boete moet krijgen als een burgertje als blijkt dat hij zijn eigen regels totaal aan zijn laars lapt, en hij danmaar zijn boete en aantekening krijgt omdat er een signaal naar de burger moet, maar snel daarna de boete omlaaggaat en de al gemaakte aantekeningen worden geschrapt, dan is je geloofwaardigheid natuurlijk helemaal weg.

Volksgezondheid doet maar wat. De burgers hebben wat discipline getoond in het begin, maar dat begint te verslijten. Het is moeilijk om jezelf te verdorsten als je ziet dat iedereen anders de kraan laat lopen. Als er dan geen discipline wordt opgelegd, of zelfsmaar overtuigend wordt uitgelegd wat er moet gebeuren, dan laat je het versloffen. Wie kijkt er naar Rutte en denkt dat hij met een praktische en passende oplossing komt? Het is vooral emotioneel smeken om mee te blijven doen.

Neem nou de maskertjes in winkels. In winkels kan je vaak geen afstand houden, vooral omdat andere mensen die afstand niet respekteren. Maskertjes verplichten zou helpen. Dat doet de overheid niet, die geven alleen winkels de kans om het zelf te verplichten. Dus dan leg je de verantwoordelijkheid voor een onpopulaire zet naar de klant toe bij de winkel, die daarbij moet bedenken of een andere winkel die maskertjes weglaat en zich populairder maakt bij de klanten. Het is de verantwoordelijkheid afschuiven door de overheid, meer niet.

Er wordt veel blindgestaard op de economische belangen die worden geschaad door de maatregelen, alsof dat het belangrijkste is waar de overheid zich op moet richten. Afwegen van economische belangen tegen de volksgezondheid. En niemand die bedenkt dat dat onzin is. De economie is alleen belangrijk omdat de mensen ervan moeten leven, niet als iets op zich. Het gaat hier om het belang van mensen die blijven leven, die willen niet hoeven sterven voor de economische belangen van iemand anders.

Maar wiens economische belangen eigenlijk? Gedeeltelijk natuurlijk die van de staat, want die kan heel veel belastinggeld nu niet uitgeven aan politieke stokpaardjes, of aan braaf doen tegen de EU, wat ook een stokpaardje is. Maar we kunnen ook kijken naar lobbies en eigenbelang. Het is allemaal VVD en D'66 in het kabinet wat de klok slaat, dus het is niet raar om daar even naar te kijken.

De politiek wijst steevast naar het RIVM. Maar dat RIVM is netzoiets als het WODC, een wetenschappelijk instituut dat de politiek moet vertellen wat de politiek wil horen. En na mijn ervaring met het WODC heb ik daar bar weinig vertrouwen meer in. Ze zijn er om de politiek wetenschappelijke flair te geven, en hun doel is om de overheid vrij te spelen van verantwoordelijkheid.

Toen het RIVM zei dat Corona niet naar Nederland zou komen, dat we geen maatregelen nodighadden, dat mondkapjes niet werken, dat kinderen het niet over kunnen brengen dus dat scholen best openkonden, dat was allemaal omdat dat dingen waren die de overheid graag wou horen. Want als je in de onderzoeken gaat neuzen, of dat laat doen door iemand die daar handiger mee is, dan zie je dat toen ze dat zeiden al bekend was dat je daar op zijn minst héél hard aan moest twijfelen.

Als ik mijn hulpploegje toch niet had, die voor me door alle wetenschappelijke publicaties gingen, dan had ik nogsteeds niets meer dan de informatie van het RIVM. En belangrijker, dan had ik de informatie niet die het RIVM doodzwijgt. Er is intussen namelijk bestwel wat onderzoek over hoe mensen het nou krijgen, zodat je beter voor je veiligheid kan zorgen. Zodat je weet welk mondmaskertje goed is, en wanneer. Zodat je weet hoe je besmetting kan voorkomen van besmette oppervlakken.

Maar ik zie het donker in. We gaan niet de goede kant op. Door al het gelul over "het nieuwe normaal" denkt iedereen dat er geen eind meer aan is. Een vaccin gaat waarschijnlijk niet goed genoeg helpen zonder daarnaast inspanning van iedereen, het kan alleen helpen om dat ene zetje te geven om de ziekte in te laten storten. Wat ècht werkt is hygiëne door iederéén, tot we het beheerst of uitgebannen is, en dat ontbreekt nu. Want de mensen geven de inspanning op.

null

Minpuntjes

Volgens mij is er niemand in de wereld die in de spiegel kijkt, en alleenmaar moois ziet. Iedereen heeft wel iets wat ze graag anders heeft. Zelfs de mooiste meiden zien minpunten aan zichzelf, zelfs als andere mensen die helemaal niet zien, of in ieder geval niet een minpunt vinden. En helaas zie je je eigen minpunten altijd als veel groter en belangrijker dan ze zijn.

Ik heb door mijn blogje de afgelopen bijna twaalf jaar behoorlijk wat kontakten gekregen, en sommige daarvan zijn best close met me geworden. De meeste helpers kennen me alleen via de computer, want we moeten aan onze anonimiteit denken. Maar er zijn ook mensen die ik wel persoonlijk ken, meestal omdat die me via een andere route dan mijn blogje óók hebben ontmoet.

Met die helpers heb ik afentoe echt persoonlijk kontakt. Het zijn er maar een paar, maar het is misschien wel daarom extra leuk om met ze af te spreken. Onder hoeren zijn is sowieso leuk, omdat je allebei dingen begrijpt die buitenstaanders niet snappen, en je kan even helemaal jezelf zijn. Met hoerenvriendinnen ben je anders dan met burgervriendinnen, en héél anders dan met klanten. Als ik dat niet kan hebben, mis ik dat enorm.

Zo kwam het dat ik een poosje geleden twee helpers bij me over de vloer had om te praten over het stukje "Oprisping." Ik wist niet goed wat ik daar nou mee wou, en ze hebben me heel goed advies gegeven, vooral over dat ik het kort moest houden. Dat is nou eenmaal advies wat ik heel vaak moet horen. De rest van de tijd hebben we vooral zitten kankeren op de samenleving en de rotmensen die daar de toon in zetten, en zitten keten samen.

Een helper, ook een escort, die er toen bij was, was voor de verandering eens goed gekleed. Meestal had ze kleren aan die haar niet pasten. Ze droeg altijd te strakke broeken, omslagdoeken om haar heupen, laaghangende handtassen, en het zag er gewoon niet uit. Nu had ze een leuk jurkje aan dat haar brede heupen mooi liet uitkomen. Ze zag er meteen een stuk lekkerder uit. We maakten daar complimentjes over.

Zij was daar nietzo gemakkelijk over. Ze zei dat ze dit aanhad op verzoek van een klant, maar dat ze dit soort kleren nooit droeg omdat het haar brede heupen zo liet zien. Dat verbaasde ons een beetje, want wij vonden haar brede heupen nou juist mooi. Ja, ze waren vast lastig bij het broeken kopen, maar haar middeltje zag er meteen uit als een wespentaille, en haar kont is historisch.

Maar dat hebben we allemaal wel. We zijn allemaal gewoon vrouwen, en er zijn maar heel weinig vrouwen die precies het ideaalmodel zijn. En onze afwijkingen, daar staren we ons blind op. Hoeveel onze collega's ons ook vertellen dat het niet belangrijk is, en dat het juist mooi is, en dat je er genoeg klanten mee krijgt. Juist dáárvoor. En zelfs wanneer je ziet dat het zo is, dan blijft het ongemak.

Een collega heeft dus brede heupen. Een andere heeft een huid die slecht tegen elke soort van ontharen kan, dus die heeft altijd huid als een sinaasappel. Weer een ander heeft rekstriemen van haar zwangerschap. Nog een ander heeft buitenmaats grote voeten, en voelt zich altijd als Pipo de Clown. KSP heeft nauwelijks tieten, geen heupen, is kort en ontploft elke lente van de sproeten. N is altijd òf te mollig geweest, òf had theezaktietjes. Alleen W is perfekt, tenminste dat lijkt zo. En daar heeft ze genoeg voor betaald.

Al die vrouwen krijgen werk. Geen van die vrouwen heeft ooit wat negatiefs erover gehoord van de klanten. Want klanten vinden het helemaal niet erg als je geen bovenwereldse engel bent, maar een vrouw. Mannen vinden het eerder een pluspunt als ze zich niet ongemakkelijk hoeven te voelen met iemand die veel perfekter is. Je kan zelfs zeggen dat minpuntjes hebben je pluspuntjes sterker naar voren laat komen.

Maar je hebt ook dat wat wij als minpunten zien, voor de klanten helemaal geen minpunten zijn. Rekstriemen vinden wij verschrikkelijk, maar de meeste mannen kan het niets schelen. Een flink aantal vinden ze zelfs aantrekkelijk, als een soort vruchtbaarheidssymbool. Tieten die klein of groot of zacht of ongelijk of puntig zijn, bijna altijd vinden mannen ze mooi, ook als jij ze liever perfekt had. Er zijn zelfs flink wat mannen die jouw niet-perfekte tieten leuker vinden dan de perfekte.

En zo gaat het met zoveel dingen. Ik heb een collega die het heel erg vindt dat ze geen lang haar kan laten groeien. Haar haar is heel breekbaar, dus zelfs extensions worden niet mooi. We snappen allemaal hoe erg dat voor haar is. Maar ze krijgt veel positieve reakties op haar advertenties sinds ze wat shots van haar achterhoofd erbij heeft, omdat er bestwel mannen zijn die het juist mooi vinden.

Ik heb wel ontdekt dat er geen betere manier is om op je gemak te worden met je schoonheid, je schoonheidsfoutjes en je aantrekkelijkheid, dan te hoeren. Een stroom van mannen die bereid zijn om te betalen om je te neuken omdat ze je aantrekkelijk vinden, dat kan je niet afdoen als goedkope complimentjes om je te troosten met je lelijkheid. Zelfs de meiden die danmaar gaan wegwuiven dat mannen geen smaak hebben, geloven daar niet heel hard in.

Je merkt namelijk heel snel dat die klanten niet alleen je vergéven wat je minpuntjes zijn, maar dat ze er vaak juist opafkomen. Die vinden dat aantrekkelijk. Vaak hoor je dat expliciet als ze reageren op je advertentie, en je krijgt het tijdens de beurt ook regelmatig te horen. Zo'n klant kan helemaal in vervoering raken van je minpunt, en dat zijn echt geen uitzonderingen.

Dat valt vaak niet goed. Bij anderen zou ik zeggen: "Gek genoeg valt dat vaak niet goed." Bij mezelf schrijf ik dat toch niet zomaar neer, terwijl dat toch ergens wel raar is. Ik vind het bij mezelf moeilijker te zien dan bij anderen. Als KSP een compliment over haar sproeten heeft gekregen, moet ze dat bijvoorbeeld uit haar hoofd zetten omdat het haar afgeilt. Andere meiden worden er echt onzeker van. Tegen hen kan ik volmondig zeggen dat het onzin is, maar als het bij mij gebeurt voel ik het ook wel.

Want als puntje bij paaltje komt, gaat het er eigenlijk helemaal niet om of de mannen je wel willen. Dan zou het immers snel weg zijn, en zou KSP lekker in de zon gaan zitten, zou het meisje met de brede heupen Braziliaanse broeken bestellen, zou de vrouw met de rekstriemen croptops gaan dragen, zou N een abonnement op roomsoesjes nemen, en zou W ons wel vertellen wat zij niet mooi aan zichzelf vindt. Maar zo is het niet.

Seks gaat vooral om op dingen geilen. Je geilt op de dingen die je doet, je geilt op de situatie waarin je het doet, je geilt op je partner, en je geilt op jezelf. Je moet mìnstens je voelen alsof je even thuishoort in de rol waarop je geilt. Mensen die niet op zichzelf geilen, hebben geen fijn seksleven. Je kan veel beter niet op iets anders geilen, dan dat ontbreekt dat je op jezelf geilt.

Op jezelf geilen klinkt heel narcistish, maar zo moet je het niet zien. Het gaat erom dat je jezelf voelt en ziet als een seksobjekt, als iemand waar andere mensen seks mee zouden willen hebben, omdat je naar jezelf kan kijken en dan denkt: "Ja! Als ik een vent zou zijn, zou ik mezelf willen pakken!" En dat gaat natuurlijk alleen lekker als je geen dingen hebt die voor jou jezelf diskwalificeren.

Dat jezelf diskwalificeren, dat zie ik véél. Veel te veel. Bij de hoeren om me heen zie ik het nog het minste, en daar zie ik het dus al veel. En dan nog wel bij de klantjes, reken maar dat het in hun persoonlijke seksleven erger is. Maar dus ook bij vrienden en vriendinnen, bij mensen die hulp vragen in mijn mailbox toen ik daar nog inkon, en natuurlijk bij klanten. En ik zie het ook mezelf wel doen.

Het gebeurt telkens. Een meisje ziet een jongen, en ze vindt hem aantrekkelijk. Hij kijkt, zij wil flirten, maar ze voelt zich stom, en ze heeft een ijselijk gevoel bij het idee dat ze wat zouden gaan aanrotzooien en hij gaat zien dat haar ene tepelhof veel bruiner is dan de andere. Dus kapt ze het af, want ze voelt zich er niet lekker over. En daar gaat weer een kans op een leuk avontuurtje.

Of een vrouw is lekker aan het borrelen met een knappe collega, en hij maakt een flirterige opmerking. Zij voelt hem wel, zij is meteen gefascineerd en wil doorflirten. Maar dan kijkt ze naar hem, en ziet hoe knap hij is, en meteen komt in haar hoofd een plaatje op van haar en hem samen. Dat plaatje is van een lekkere man en een saai lelijk wijf, en ze vindt het belachelijk. Dus ze schaamt zich en zet niet door.

Nog eentje dan, je bent lekker aan het dansen met een spannende kerel, je hebt zin in hem, en je wil hem wel verleiden. Je krijgt het ideale moment, er zijn even geen pottekijkers, je hebt net een flinke rumba met hem gedanst, en je wil je beproefde versiertruuk gebruiken. Maar dan kijkt hij je aan met een vrolijke blik, en je denkt opeens er alleenmaar aan dat je het niet awkward wil maken, en dat je zijn vrolijke, vriendelijke houding zou verpesten door er seks tegenaan te duwen. Want hij is leuk en los en spontaan, maar jij moet het weer seksueel maken.

Ook mensen die opzich niet onzeker zijn hebben dat. Mensen hebben een héleboel redenen om de stekker uit een flirt te trekken, zelfs voordat het een flirt wordt. Dus zelfs voordat ze hun seksobjekt de kans hebben gegeven om dat oordeel te maken waar je vast maar vanuitgaat. Je pakt dan dus wel die ander de kans af om het veel mooier te laten aflopen dan dat je had gedacht.

Er zit aanvast dat begeerd worden door iemand die je niet ziet zitten een soort aanranding is. Dat je niet "lastiggevallen" moet worden door mensen die je seksueel benaderen. Niet zo raar in een wereld waar de Nationaal Rapporteur Mensenhandel En Seksueel Geweld Tegen Kinderen al "ongewenste seksueel getinte blikken" als seksueel geweld telt. Maar toch komt seksueel kontakt alleen van iemand seksueel benaderen als er nog geen seksueel kontakt ìs.

We krijgen van de samenleving, ook via school, via ouders, via media, telkens te horen dat iemand seksueel benaderen geweld is. Niet echt met dat woord, maar bijna wel. Nafluiten wordt als geweld behandeld, een flirt die ongemakkelijk wordt ontvangen behandelen we als een aanranding, en het wordt helemáál naar als het binnen een kring van collega's of op een school gebeurt.

Tegelijk laten die media wèl zien dat seks en seksueel benaderen allemaal geweldig en gezond is, zolang het maar geaccepteerd en welkom is. Wat je dus vantevoren niet kan weten. En als je afgaat op wat je leert uit de geïdealiseerde verhaaltjes in de voorlichting of de fiktie in boeken en op TV, zie je dat perfekte mensen geaccepteerd worden en "goede" seksuele wezens zijn, terwijl de iets-minder-perfekt-mooie mensen die de bad guys spelen er juist mee laten zien hoe slecht en verkeerd ze zijn.

Het is een wonder dat er nog íéts gebeurt. Nou ja, we hebben danook als samenleving wel manieren gevonden. Van gala-plicht tot puberspelletjes als flesje draaien of seven minutes in heaven;, als er maar peer pressure bijhoort is het opeens weer helemaal goed. En dan is er opeens ook geen zelfdiskwalifikatie meer, dan is er geen gevoel meer dat je iemand aanrandt, zelfs als die spelletjes eigenlijk dichter tegen aanranden aanliggen dan je collega uitvragen bij het kopiëerapparaat.

De meest gebruikte manier om hier tochnog overheen te komen is natuurlijk alcohol. Daar heb ik aleens een heel stukje over geschreven, en op dat stukje ben ik best trots. Het sloeg niet zo aan, en het heeft nooit veel views gekregen, maar ik vond het zelf wel erg mooi. Waar het opneerkomt is dat alcohol wordt gebruikt om alle kronkels in je kop te verdoven, en eens wat natuurlijk gedrag door te laten.

We hebben allemaal ongezonde ideeën over hoe dodelijk onze minpuntjes zijn voor ons recht om seksueel te zijn. Terwijl als je als hoer gaat adverteren, je héél duidelijk ontdekt dat er meer mensen zijn die je minpuntjes juist mooi vinden dan die erop afknappen. Als ik luister naar mijn collega's hoor ik dat al teveel, en onder de klanten en mijn burgervriendinnen is het helemáál prijs. Sommige mensen hebben nooit een flirt, omdat ze zich àltijd diskwalificeren. Dat is zo jammer!

De meeste minpuntjes zijn nieteens minpuntjes. Dat vinden veel mensen nieteens echt lelijk, of zelfsmaar minder mooi. Mensen die klagen over hun ogen die tever uitelkaar staan, hou toch op! Verlegen zijn over je knokige knieën, ga toch weg! Piekeren over je smalle schouders, wat een onzin! Ja, jij vindt het minder mooi, maar de mannen zíén het vaak nieteens!

En ook echte minpuntjes, want ik ben niet zo iemand die helemaal body positivity gaat over alles, die zijn niet het eind van de wereld. Als je te dik bent kan je daar wat aan doen, als je bieflapjes hebt hangen of een harige moedervlek dan zijn er dokters die je daar vanafhelpen, netzoals wanneer je scheelheid hebt of slechte tanden. Als het je dwarszit, blijf er dan niet mee lopen.

Maar er zijn ook èchte minpunten waar je ècht niets aan kan doen. En dat kan heel veel zijn. Bestwel veel mensen hebben die. Van ontsierende littekens tot blindheid tot vingers of voeten kwijtzijn, scoliose of gewoon een heel onregelmatig, lelijk gezicht, ja. Dat is naar, dat begrijp ik wel. Maar hoevaak ik wel niet van die mensen heb gehoord dat ze verbaasd zijn hoe goed ze tòch in de seksuele markt liggen!

Wees een seksobjekt. Dat is wat we allemaal nodighebben. Je moet jezelf kunnen zien als iemand die seks opwekt bij anderen, en seks met anderen bedrijft. Als je je betrapt op dat je verlegen wordt of niet durft om een seksobjekt te zijn, stuur jezelf dan bij. Het is zo zonde om jezelf zo af te serveren. Leer om te geloven dat je mooi en begeerlijk bent, voor bijna iedereen. En nou nog voor jezelf.

Je bent een mens, een seksueel wezen. En als je geluk hebt, heb je geen grote minpunten. Als je geen grote minpunten hebt, dan heb je ècht niets om je zorgen over te maken. Dan kan je gewoon vol zelfvertrouwen en trots seksueel zijn, en mensen seksueel behandelen. Heb je wel grote minpunten, dan loop je vaker een blauwtje. Dat is naar en oneerlijk, maar dat is nou eenmaal zo. Maar nog steeds kan je vol zelfvertrouwen zijn, en mensen seksueel behandelen. Want ook jij bent een mens, ook jij bent seksueel, en ook jij mag een seksobjekt zijn. Geil op jezelf!

Nu nog de allereerste

Voor flink wat klanten ben ik de eerste prostituee waar ze ervaring mee hebben. Dat was niet zo tijdens mijn ramentijd, en tijdens mijn clubtijd was het ook niet heel erg vaak, maar tijdens mijn thuiswerkperiode en nu tijdens mijn escort is het heel vaak raak. Mijn advertenties zijn aantrekkelijk voor mannen die voor de eerste keer de stoute schoenen aantrekken. Ik ben laagdrempelig voor ze.

Maar ook voor klanten die al wat hoerenbezoekjes erop hebben zitten voordat ze bij mij komen ben ik vaak in sommige opzichten de eerste. Ik heb een andere insteek dan veel collega's, en dat merken ze wel. Maar dat is niet genoeg om je te voelen alsof je iets nieuws meemaakt. Wat ik wèl heb geleerd, is aanvoelen wat een klant wil maar niet vraagt, en proberen om hem ertoe te verleiden.

Daar ben ik niet de enige in. Er zijn massa's hoeren die dat doen. Maar er zijn er nog veel meer die dat niet doen. Een klant verleiden tot iets spannends wat hem wel diep in zijn hartje aanspreekt, maar wat hij nog niet kent, dat moet je maar net willen doen. Maar als je het doet, ben je voor die klant wel meteen speciaal. Je houdt er erg vaak vaste klanten aan over.

Voor veel klanten ben ik dus de eerste. Soms de eerste hoer die ze neuken, soms uberhaupt de eerste vrouw die ze neuken, soms de eerste keer dat ze een bepaald iets spannends doen, soms gewoon de eerste hoer met wie ze ooknog een kopje koffie drinken. Het is voor een minderheid van de klanten zo, maar ik kom het regelmatig tegen. Dan ben ik de eerste in een bepaald opzicht, en dan ben ik bijzonder, en deel ik hun verhaal met ze.

Andersom weet ik mijn eerste klanten ooknogwel. Sowieso mijn eerste klant ooit, de eerste klant waarmee ik ruzie kreeg, de eerste klant die niet klaarkwam, de eerste klant met wie ik anaal deed, de eerste klant die me belazerde, de eerste klant die me een fooi gaf, mijn eerste klant achter de ramen, mijn eerste klant in de club, de eerste klant in mijn werkflatje, de eerste klant die me wou redden, ga maar door, er zijn heel veel klanten die de eerste voor me waren op één of andere manier. En bijna allemaal van lang geleden.

Je wordt ervarener in al die jaren. Je leert en verandert, maar het klantenbestand niet. Die veranderen wel, maar dat is niet leren. Dat is beïnvloed worden door de samenleving. De klanten veranderen weinig, en niet op manieren die me echt verrassen. Dus ookal ben ik voor klanten nogsteeds regelmatig de eerste, zij zijn dat voor mij haast nooit nog. Ik heb het meestal wel al eerder gezien.

Goed, het gebeurt afentoe nog wel. Je hebt het nooit allemáál gezien. Er is gewoon tevéél in die koppies van de mannen, en natuurlijk komen ze juist met wat ze bij de burgervrouwen niet kwijtkunnen naar een hoer die laagdrempelig is in haar advertenties. Dus het blijft afentoe wel voorkomen. Maar zovaak als in het begin, toen ik me er ook afentoe echt over van mijn stuk voelde, dat is het helemaal niet meer.

Mannen die fetisj-ondergoed onder hun broek aanhebben, daar moet ik me gewoon bewust even bij de les voor houden en doen alsof ik het opvallend vind. Mannen die een <i>chastity cage</i> om hebben ook niet. Hele bossen piercings, dat is lastig maar het is niet nieuw of opvallend. Tattoos zijn zo populair nu dat het niet meer opvalt, zelfs als er "slutboy" op zijn buik staat. Furries, sounders, wrappers, gewoon mannen met de gangbare kinks, daar kijk ik ook echt niet meer van op.

Dat komt ook omdat freaky en kinky zijn eigenlijk véél meer voorkomt dan die freaks en kinksters denken. En die kinks houden die mannen bij mij ooknogeens niet geheim, terwijl ze dat bij hun burgervriendinnetje wèl doen. Er zijn maar zoveel manieren waarop een man seksueel echt ànders kan zijn, en na een paar tientallen jaren heb je de gangbare wel gezien. Maar denken de klanten nogsteeds dat het voor jou nieuw en bizar zal zijn.

Het heeft als voordeel dat je met bijna alles waar de klant mee komt wel meteen weet wat je ermee moet. Je hebt immers vaak meer ervaring met zijn kink dan hijzelf. En je mist die nieuwheid ookniet echt, want telkens een helemaal nieuwe seksuele ervaring hebben is niet waarmee je de ervaring voor jezelf fris houdt. Dat is juist de persoonlijkheden en de menselijkheid van de klanten, en die zijn veel ingewikkelder dan hun kink.

Ik heb veelmeer het gevoel dat ik een verfrissende, interessante wip heb gemaakt als het is met een leuke, vriendelijke, interessante vent met wie ik een robbertje missionaris doe, dan met een saaie kwezel met wie ik een ingewikkelde beladen beurt maak met een grote lul en alle smaakmakers die je maar kan bedenken. Ja, het zijn allebei dingen die je wil hebben, maar als het gaat om het doorbreken van de sleur, is een persoonlijke klik het enige wat nooit oud wordt.

Dus toen ik was neergestreken in de slaapkamer van de klant waar ik op escort kwam, nadat we snel van de begane grond waren gevlucht omdat de buren daar teveel inkijk hadden en hij niet wou dat ze zagen dat hij een vrouw over de vloer had, was ik niet verbaasd toen de klant wat gespannen aankondigde dat hij een verrassing voor me had, en dat hij anders was dan andere mannen. Want dat zijn veel mannen, zelfs als ze het niet proberen.

Eigenlijk verwachtte ik dat deze klant zou gaan voorstellen om samen porno te maken. Dus dat hij een kamera aanzet en dat wij dan een potje wilde dingen gaan doen. Meestal wordt er dan bij hoog en laag gezworen dat hij die opname alleen voor zichzelf zal bewaren, en dat ik me geen zorgen hoef te maken, maar natuurlijk gaat die vlieger niet op. Ik kan me niet veroorloven dat één van die mannen tòch stiekem me op Pornhub gooit, en ik herkend word.

Ik dacht dat hij dat zou voorstellen omdat hij me vibes gaf van exhibitionisme. Mannen die exhibitionistisch zijn willen vaak plaatjes van zichzelf maken tijdens de seks. Je hebt de verlegen exhibitionisten die de afstand fijn vinden, en graag door een dominante vrouw worden bekeken, je hebt de agressieve exhibitionisten die vrouwen bang willen maken met hun seksualiteit, en je hebt ook de enthousiaste blote dansers, die gewoon samen door de wereld willen worden gezien. Die laatste soort was hij.

Je hebt nogwel meer soorten exhibitionisten trouwens, maar dat laat ik wel over aan een eigen stukje ooit.

Zo'n soort exhibitionist wil dus graag porno maken, en wil dat liefst ook verspreiden. Dan moet ik hem teleurstellen, want dat gaat dus niet. Daar zat ik me al een beetje op voor te bereiden, toen hij toch met iets onverwachts kwam: hij begon me te waarschuwen dat hij groot geschapen was, en dat ik er nogweleens problemen mee kon gaan krijgen. Ik had al een blik op zijn broek geworpen toen we binnenkwamen, en ik was verbaasd, want zo groot zag hij er niet uit.

Ik vertelde hem dat groot geen probleem was, en dat was niet wat hij wou horen, dus ik maakte daar snel van dat ik me in dit werk er gewoon bij neergelegd had dat het soms pijn ging doen, en dat ik nou eenmaal had afgesproken om een nummertje met hem te maken, dus dat ik maar op mijn tanden moest bijten dan. Dat viel stukken beter. Hij begon te strippen, terwijl hij vertelde over dat veel vrouwen hem te groot vonden om te kunnen neuken, en hoe moeilijk ze het vonden om met zijn monsterpenis om te gaan. Ik werd er bijna nieuwsgierig van.

Hij erkende dat ik wel ervaren zou zijn vanwege mijn werk, maar hij was tochwel wat anders. Hij zou de eerste voor me zijn die zo groot was. En ik moest maar naar hem luisteren, hij wist wel hoe hij het toch kon laten lukken. Ontspannen was het belangrijkste, en daarvoor moesten we gewoon even samen naakt zijn, om aan elkaar te wennen, en hij zou me masseren en beffen, dan lukte het wel.

Toen ging met een dramatische beweging de slip uit, en daar hing een heel gemiddelde Nederlandse pik van misschien net vijftien centimeter, die duidelijk gepompt was. Dan is hij iets groter, maar door al het vocht dat onder de huid en in de voorhuid zit, ziet het er meer uit als een hotdog in een broodje dan een pik. En hij zag er niet uit alsof hij erg hard kon worden.

Dus niet alleen was het niet de uitdaging waar die vent me voor waarschuwde, het was nieteens anders dan een gewone Nederlandse pik. En dat een man met een gewone pik denkt dat hij een overmaatse probleempik heeft is óók al niet nieuw. En ik betrapte me erop dat ik dacht: "Ah, dit weer." En dat is geen gedachte om een leuke date mee te beginnen. Ik zou niet zo moeten denken, maar dit soort dingen voelt soms gewoon als een sleur. Doen alsof iets nieuw is als het dat niet is, dat vreet gewoon aan me.

Het voelt alsof ik te murw ben geworden. Daar komt het niet door, het komt gewoon doordat ik teveel ervaring heb. Maar netzoals je op een squashclub te ervaren kan worden voor je tegenspelers en er nauwelijks nog lol in hebt omdat je niet uitgedaagd wordt, heb ik met mijn klantjes soms dat ik graag eens wat nieuws te zien zou krijgen. Ookal is het niet het belangrijkste.

Daar zal ik later wel anders op terugkijken. Want als ik nu terugkijk op de gouden tijd van de nieuwe dingen meemaken, mijn vroege dagen in mijn werkflatje, dan ziet dat er heel interessant en inspirerend voor me uit. Maar als je het me toen had gevraagd, had ik alleenmaar gezeurd dat ik het gevoel had dat ik het nooit zou leren, want telkens als ik dacht dat ik het nu allemaal wel wist, werd ik weer verrast door een klant die me de eerste keer iets nieuws liet zien.

Oprisping

Afgelopen donderdag, 3 september dus, was er een debat in de Tweede Kamer over prostitutie. Het was naar aanleiding van het burgerinitiatief van Exxpose, waar ik al eerder over geschreven heb. Het heeft ze lang gekost, en dat kan je vooral zien door hoe ouwelijk dat meisje van Exxpose is geworden als je haar ziet spreken in de Kamer. Ze moet nogsteeds een twintiger zijn, maar je ziet het niet aan haar af. Haat is ongezond.

Het hele debat is vier uur lang, en ookal is er een downloadknop, je kan het niet echt downloaden. Het is immers overheids-IT, het werkt dus niet. Je kan het wel op de website bekijken, hier is de koppeling. Ik schrijf tegenwoordig niet meer over het nieuws. Het is teveel werk, het is teveel herhaling, het wordt niet gewaardeerd. Maar als het gaat om dingen die de politiek doet, maak ik wel een uitzondering.

Ik ben ook nietmeer de enige die kommentaar heeft. Dat is vroeger toen ik begon altijd de reden geweest om te schrijven ookal wou ik niet. Tegenwoordig komen er ook andere mensen tevoorschijn die kritiek hebben in de kranten en op de nieuwssites. Dat vind ik wel een vooruitgang. Ook op Twitter zijn er tegenwoordig mensen die laten zien wat er allemaal niet klopt. Hier zie je bijvoorbeeld de timeline van Laura K, die live flink wat kritiek geeft op 3 september.

Daarom denk ik ook niet dat ik het hele debat moet gaan voorzien van kritiek, en àlles moet gaan uitleggen. Niet alleen omdat dat dubbelop werk is met andere mensen, maar ook omdat er níéts nieuws langskomt. Het is allemaal teruggekotste praatpuntjes die allang ontkracht zijn, maar die politiek te lucratief zijn om van te erkennen dat ze onzin zijn. Het hele debat is één lange zure oprisping.

Exxpose trapt het debat af met een serie onwaarheden waar je U tegen zegt. Vanaf minuut één kookte mijn bloed al, toen ze zich beklaagde over "Laura" die helaas niet langer opgesloten kon worden "voor haar eigen veiligheid" toen ze meerderjarig werd. Wie dit stukje aleens gelezen heeft, weet waarom ik dan zo boos was. De rest is niet beter, gewoon stemmingmakerij met het ene na het andere waar al antwoordstukjes op zijn. Hier is de hele lijst.

Alle politici leveren ook een flinke lading gelik aan het adres van Natasja. Het is bijna dweperig. Je zou je dat soort gedrag voor kunnen stellen bij een basisschoolleerling die een opstelwedstrijd heeft gewonnen, maar voor een late twintiger vind ik het nogal kinderachtig. Alsof bekrompen fundamentalisten ophitsen zo'n prestatie is. Het zal wel zijn om te laten zien hoe geweldig de politici het vinden dat de burger met ze koppelt, als ik het zo positief mogelijk probeer te zien.

De CU heeft van der Graaf als spreker. Vreemd, want tot nu toe was dat altijd Segers. Van der Graaf noemt dit een historisch moment, en komt met geile lulverhaaltjes om lekker emotioneel stemming te maken. Het lijkt dom, maar al snel merk je dat ze best goed haar huiswerk heeft gedaan. Nee, niet dat ze de waarheid gaat spreken, juist niet, maar ze anticipeert op de tegenargumenten die ze kan krijgen.

Ze gebruikt dat verdomde Proud-SOA/Aids onderzoek om te kunnen doen alsof sekswerk automatisch geweld en ongezondheid veroorzaakt. Dat onderzoek is ingestoken met goede bedoelingen, maar het is zo neergezet en uitgelegd dat er heel veel slachtofferschap uit spreekt. In de kringen waar de mensen die het rapport schreven rondgaan is dat slachtofferdenken heel populair, het is modieuze social justice die doorlekt in wereldbeschouwingen, maar het is contraproductief. Daar zijn ze op aangesproken, maar ze hebben het toch slachtofferig geschreven, en dat is in ons gezicht ontploft. Ook nu weer.

Maar ik zag vooral hoe geslepen het verhaal van de CU is geworden toen ik uit het niets hoorde dat we "afmoeten" van het idee dat klanten zulke belangrijke meldingsbronnen zijn. Dat is namelijk een best sterk en gevorderd argument dat hoeren hebben gebruikt om uit te leggen dat klanten criminaliseren hun meldingsbereidheid vernietigt. Dat argument veeg je alleen zo weg als je weet dat het gaat komen, en je weet alleen dat het gaat komen als je van het argument weet. Kuik is wel vaker benaderd om haar uit te leggen hoe schadelijk ze is. Maar dat kan haar niet schelen.

De tweede spreker is Kees van der Staaij. Die komt met een opvallend zwak verhaal, wat we al heel vaak hebben gehoord, en gaat vooral even zeuren over dat mensen die het niet met hem eens zijn wegkijkers zijn. Als hij in een interruptie daarmee wordt geconfronteerd, krabbelt hij terug. Hij heeft niet echt iets interessants in te brengen.

Spreker drie is Bolkestein, van de VVD. Dat is niet de oude Bolkestein, het is een nieuweling die hier voor het eerst komt spreken. Zijn standpunt is warrig. Aan de ene kant heeft hij het erover dat prostitutie legaal moet blijven, maar aan de andere kant heeft hij het er wel over dat wij hoeren hem nooit ge-e-maild hebben, en suggereert dat we niet echt met deze toestanden bezig zijn. Hij wil graag weten of het extra geld voor bestrijding van misstanden tot meer resultaten heeft geleid.

Een interessante spreker is nummer vier, van den Berge van Groen Links. Hij staat voor een scheiding tussen mensenhandel en prostitutie, en bepleit het overwegen van het Nieuw Zeelandse model. Hij interrumpeert anderen scherp, en weet ook de jengelende interrupties met emotionele beeldvorming die hij zelf krijgt goed te beantwoorden. Het is alleen nèt jammer dat hij wèl belijdt dat er zoveel mis zou zijn in de branche.

Minstens zo interessant is nummer vijf, Bouali van D'66. Ik vertrouw die partij niet meer met hoe vaak ze hun principes hebben laten vallen, maar deze man laat goede dingen zien. En slechte helaas. Hij neemt stelling tegen het Zweedse model, en haalt onderzoek aan. Dat is goed! Daar reageert Kuik als door een wesp gestoken op, en komt met feitenloos gezwam over Sjaban, dat vijfennegentig procent van de hoeren hier uit arme Oost Europese landen komen, en dat vijfenzeventig procent van de hoeren tussen de dèrtien en vijfentwintig jaar zijn. Hij prikt daar niet doorheen.

Mocht je het je afvragen, al die "feiten" komen uit stukken van de Europese Commissie die onder andere onder Honeyball onzin over hoererij verspreiden vanuit feministische ideologie. De bron die zij weer gebruiken is de Fondation Scelles, een Franse NGO die een kruistocht tegen prostitutie voeren. Het getal van vijfennegentig procent arme Oostblokkers, dat volgens èlk echt onderzoek veel te hoog is, heeft Scelles weer van het Scharlaken Koord, een Nederlandse Christen-reddertjes-organisatie.

Het verhaal over vijfenzeventig procent van de hoeren die tussen de dertien en de vijfentwintig zou zijn, is een schatting waarvoor ze geen enkele basis geven. Maar zoals zovaak wordt die schatting in het volgende rapport aangehaald als een onderbouwde schatting, en als dat rapport wordt aangehaald is het intussen een waarneming geworden, en één citaat verder is het dan een feit dat uit onderzoek blijkt. Zo gaat dat helaas.

Als je wat kontekst wil, een hoofdstuk uit dat rapport heet "PROSTITUTION = VIOLENCE", er staat in dat hoeren gemiddeld op hun veertiende beginnen met hoeren, maar vaak al op hun elfde, en dat vijfenzeventig procent van de escorts zelfmoordpogingen doet. Beginnen met sekswerk noemen ze "DESCENDING INTO HELL." Het is ontzettend schreeuwerige propaganda, die cijfers uit de hoge hoed tovert. Je kan niet in hun rapporten lezen zonder op te merken dat het allemaal wel héél extreme verhalen zijn, die niet echt waar kunnen zijn.

En wie over Sjaban wil lezen, kan hier terecht, of als je Engels leest hier.

Kuik probeert ook de ijzersterke onderzoeken van Amnesty International te ondermijnen door te zeggen dat ze gebaseerd zouden zijn op verouderde informatie over Noorwegen. Dat is één van de bokkesprongen die feministische verbiedertjes maken als ze met Amnesty geconfronteerd worden. Iedereen die het Amnesty-rapport heeft gelezen kan meteen zien dat het onwaar is, en dat bovendien zonder de Noorse informatie het punt overeind blijft, maar Bouali heeft waarschijnlijk alleen de samenvatting gelezen. Of er alleen van gehoord.

Ook de Graaf interrumpeert hem, en wil dat hij niet alleenmaar naar zijn eigen onderbouwde, feitelijke verhaal luistert, maar ook breder kijkt en haar emotionele chantageverhalen vol emotie en zonder feiten, over enorme groepen onzichtbare slavenmeisjes meeneemt. Bouali laveert daar tussendoor, en gaat niet tegen haar in. Dat is in die parlementaire kringen ook ontzettend not done, zelfs al weet iedereen dat het onzinverhalen zijn.

Bouali houdt wel koers, en als hij wordt beschuldigd van zijn ogen sluiten, legt hij neer dat de verbiedertjes hun ogen sluiten voor de ellende die criminaliseren veroorzaakt. Het is goed, het is alleen jammer dat hij niet aandurft in te zien dat de ellende die de verbiedertjes zo verlekkerd naar voren brengen niet bestáát, en de ellende die komt van criminalisering wèl.

Wat me wèl erg dwarszit is dat hij zijn geloof in grote misstanden belijdt. Daar komen de verbiedertjes haast automatisch mee weg, en ook deze vent speelt ze met volle zeilen in de kaart. Hij doet ook alsof meer zedenagenten zoden aan de dijk gaat zetten. Als we íéts kunnen missen als kiespijn is het wel meer zedensmerissen die ons leven komen verwoesten. Die doen helemaal niets voor ons, en heel veel tégen ons.

Dan nummer zes, Markuszower van de PVV. Daar kan ik kort over zijn, het is crimefighter-gebral, en omdat hij echt gelooft in de mensenhandelmythologie inplaatsvan het te gebruiken als een rookgordijn om moraliteit te kunnen opdwingen, doet hij heel gefrustreerd over hoe slecht de politie scoort met het oppakken van al die pooiers waarvan we doen alsof ze bestaan. Zijn oplossing is natuurlijk meer politie, meer bevoegdheden, en zeiken over immigranten en de EU.

Nummer zeven is Kuiken, van de PvdA. Die is van het klantcriminaliseringswetje, dus je weet meteen dat je daar niets van hoeft te verwachten. Ze komt met wat bizarre uitspraken. Zo heeft ze op de "Groningse Wallen," waar ze de naam niet van kent, gepraat met een sekswerker die danwel vrijwillig was, maar zei dat ze hoorde bij de slechts vijf procent die het werk vrijwillig deed.

Volgens haar zíén we dat prostitutie in vijfennegentig procent van de gevallen misbruik is. Wat haar bron is, daar zwijgt ze over. We moeten haar wilde verhalen maar geloven. Ze plugt haar eigen wetje, ze komt weer met de vijfenzeventig procent van de hoeren die tussen de dertien en vijfentwintig zou zijn, en ze komt met de voor mij nieuwe "meest conservatieve schatting" dat één op de zeven hoeren gedwongen zou zijn. Die moet ik nog nazoeken. Sowieso zijn er veel conservatievere schattingen.

Ondanks dat ze graag leunt op anekdotes en illustratieve voorbeelden, vindt ze het maar niets als er een interruptie komt met een voorbeeld van een Ierse, en hoe die gedupeerd wordt door het Zweedse model dat daar van kracht is. Het emotionele beeld moet natuurlijk wel eenzijdig blijven, want als we moeten gaan afwegen welke verhalen meer waarheid bevatten, is dat niet lekker voor de verbiedertjes.

Kuiken praat kort, en na haar komt nummer acht, Kuik van de CDA. Die is al in de krant geweest met onzinverhalen over dat prostitutie "niet meer van deze tijd" is, en meer van die vage maar ernstige beschuldigingen over criminaliteit, onrecht en oneerlijkheid.

Kuik heeft duidelijk geleerd van haar botsingen met hoeren op Twitter. Niet dat ze ingezien heeft dat haar standpunt fout is, maar wel dat haar argumenten hol en kwetsbaar zijn. Ze doet dus veel aan "immuniseren" door vantevoren tegenargumenten in een kwaad licht te proberen te zetten. Ze weet dat ze fout zit, maar ze wil toch haar haatwet doordrukken. Ze speelt het veilig, en blijft zoveel mogelijk uit de buurt van feiten, en speelt in op dat haar tegenstanders ook belijden dat er zoveel misstanden zijn.

Na haar komt van Nispen van de SP. Ik was heel benieuwd. De SP heeft zowel Quik-Schuijt gehad, die onze sterkste pleiter was tegen de WRP in de Eerste Kamer, als Kooiman, die met Segers in bed kroop om de klantcriminaliseringswet te schrijven. Het kan dus van extreem goed naar extreem slecht gaan. Van Nispen belijdt dat er zoveel misstanden zijn, en praat daarna alleen over dat het allemaal zo teleurstellend is. Hij komt nergens mee.

Dan is het de beurt aan staatssecretaris Broekers-Knol. Die plugt vooral de WRS waar ze mee bezig is. Als de Christenpartijen duidelijk maken dat die te lang duurt, vertelt ze dat die op dertien juli naar de Raad van State is gegaan, extra haastig. Maar het duurde nou eenmaal even, want de internetconsultatie was onverwacht ingewikkeld om af te handelen.

Er moet onderzoek komen, want de onderzoeken spreken elkaar tegen volgens de staatssecretaris. De enige tegenspraak die ik zie is dat de schattingen en propagandaverhalen van verbiedertjesorganisaties tegengesproken worden door echt onderzoek van academici. Ze vraagt zich ook af of de Rode Draad niet wat kan doen, en of die nog bestaat. Zo slecht is ze dus op de hoogte.

De Nationaal Rapporteur moest in eerdere rapporten goedpraten dat de tellingen van mensenhandel blijven dalen ondanks alle heksenjacht, en had daarom beweerd dat de aandacht van de politie voor mensenhandel was ingezakt. Daar klopt natuurlijk geen flikker van, maar de staatssecretaris moest dat nu wel aanhoren. Ze beloofde beterschap, onder andere doordat na de zomer er meer zedenpolitie wordt geworven. Dus we krijgen verse vingers in de doos.

Inplaatsvan eerlijk te kijken naar de kwaliteit van alles wat haar kant opkomt, neemt ze juist even de gelegenheid om de Nationaal Rapporteur de hemel in te prijzen. Want die werkt zó hard!

Er komen wat moties dat het kabinet wat met het Zweedse model moet gaan doen, en de staatssecretaris raadt die moties af. Er wordt morgen over gestemd.

Zo, nu heb ik je vier uur bespaard.

Aan het begin van dit stukje heb ik geschreven dat het allemaal een oprisping is, allemaal oud spul. Maar zoals je kan zien zijn er nu bij GL en D'66 wel mensen die in ieder geval wéten van onderzoek en van echte feiten. Dat is al veel  beter dan wat het was, dus waarom zeg ik dan dat het toch weer hetzelfde is, en eigenlijk een herhaling van zetten?

Ten eerste omdat dit een stukje in de zijlijn is. De grote dreiging is de gortdroge WRS waar niemand behalve de hoeren en de verbiedertjes interesse in heeft. Dit is een kansloos voorstel omdat het veel te simpel en onhandig is. Maar het is er danook niet om aangenomen te worden. Het is er om de politici in te wrijven dat er vanuit de kiezersmassa lust is om hoeren te onderdrukken. De wil van het volk wordt gesuggereerd aan de stemmenjagers.

Dit verandert dus niets behalve dat het de geesten rijp maakt voor meer repressie. Het is bedoeld om mensen murw te maken over het inperken van onze rechten. Als heftige dingen worden voorgesteld om een probleem aan te pakken, wordt er sneller een gematigde versie daarvan gebruikt, inplaatsvan na te denken of er wel echt een probleem is, of dat een overheidstaak is om aan te pakken, en hoeveel ellende dat mag veroorzaken. Het is een techniek die in sales <i>anchoring</i> wordt genoemd.

Maar ten tweede is er ook echt weinig nieuws als je het van een afstandje bekijkt. Ja, de verbiedertjes durven heftigere dingen voor te stellen, en ja, de andere politici hebben intussen van de echte onderzoeken gehoord. Maar de verbiedertjes zijn ze nog steeds een stap voor, en de kennis van de andere politici is nog steeds niet genoeg om daar doorheen te prikken. De verbiedertjes beheersen zo het debat, omdat niemand die leugens herkent.

Het belangrijkste, ten derde, is dat allebei de kanten belijden dat er zoveel mìs is in de prostitutie. Dat jaar na jaar de oogst miniem blijft, dat we speciale rechtbanken nodighebben om ergens te komen met de slappe bewijsloze verhalen die het OM voor zaken door laat gaan, en alle hetze in de kranten gebakken lucht is, dat de Nationaal Rapporteur onzin bij elkaar laat rekenen, dat zal geen politicus zeggen. Zelfs als ze het intussen wel weten. Want dat is politiek te kostbaar.

Dat spelletje blijft hetzelfde, met de verbiedertjes en hun zwakke emotionele chantage als argument, en de andere politici, voorzover ze er al een fuck om geven, geblinddoekt door te weinig kennis en inzicht. En telkens falen de extreme rechtenschendende voorstellen, maar telkens wordt er toch terrein gewonnen door de verbiedertjes. De golven slaan stuk op het strand, maar ze spoelen wel telkens zand weg.

Ze rekenen erop. Voor rationele mensen is het frustrerend, en een hoop werk om telkens al die verschillende valse argumenten en drogredeneringen na te moeten gaan. En als de ene golf voorbij is, loopt de andere alweer op de kust. Voor de verbiedertjes is het heel anders. Die zien vorderingen, al is het nòg zo langzaam, en die kunnen elke keer weer lekker dwepen met hun voze fantasietjes. Daar is het zelfbevrediging voor.

En ik hou er niet van om naar publiek masturberende haatzaaiertjes te moeten kijken. Telkens weer.

Hengsten

Toen ik net begon achter de ramen, vond ik het een hele vreemde ervaring. Ik had al wel wat ervaring met prostitutie, ik had al wat ervaring met seks, en ik had al wat ervaring met me laten bekijken, maar het was wel heel anders om daar achter het raam te staan, zichtbaar klaarstaan om je werk te doen voor iedereen die langskomt. En ik was dus ooknog begonnen op de Wallen, en daar ben je gewoon een toeristentrekpleister. Al was dat toen minder de hoofdmoot dan nu.

Ik weet nog hoe opgelaten ik me voelde. Ik had een kruk, daar ging ik de hele tijd op en af omdat ik me zo ongemakkelijk voelde, en me geen houding kon geven. Ik wist dat ik oogcontact moest proberen te maken, maar ik sloeg de hele tijd mijn ogen neer omdat ik verlegen was. Het is achteraf heel grappig om aan terug te denken, maar ik voelde me dus alsof ik me aan het opdringen was aan de mensen die daar liepen.

Je moet het leren, het lonken achter het raam. En ik had wel goede tips gekregen, maar die kwamen niet goed bij me door toen ik er eenmaal stond. Ik heb het maar moeilijk geleerd de eerste tijd. Als ik niet klanten had gehad die puur voor de nieuwigheid op me af waren gekomen, had ik de eerste dagen geen klanten gehad, en dan had ik het misschien wel opgegeven. Ik stond daar best een beetje om mezelf te bewijzen namelijk.

Het bleek helemaal niet moeilijk te zijn om te zien wie een klant zou kunnen zijn, en wie een geilende toerist was die alleen ging staan aapjeskijken. Dat had ik op de tweede dag al goed door. De geilende toeristen keurde ik geen blik waard, dan gingen ze ook het snelst weer weg. Klanten kregen blikken, daar lonkte ik tegen, en liet ik een lekker wiebeltje aan zien.

Dat deed ik in het begin ook tegen de mogelijke klanten die in een troep toeristen mee waren. Een samenzweerderige knipoog naar de huisvader die met zijn vrouw en twee kinderen door de Wallen schuifelde, of een wenk naar een man die probeerde niet op te vallen tussen een hele toergroep. Dat werkte wel, maar het moedigde de toeristen enorm aan. De toerleiders kwamen dan telkens bij jouw raam terug. Dat vond ik de omzet niet waard. Andere meiden vonden dat andersom.

Van die toeristen begreep ik wel dat ze me even opgelaten aankeken, met de andere toeristen mee wegschuifelden, en dan pas uren later langskwamen, weggedoken in hun jas, en zo snel mogelijk achter mijn deur wouden verdwijnen. Die willen niet voor de neus van de aapjeskijkers, of van hun gezin zelfs, met mij in gesprek over wat ze wouden hebben en dan naar binnen verdwijnen. Dat is teveel van het goede.

Ik begreep het alleen niet van de klanten die in hun eentje kwamen. Die kwamen ook kijken, die namen ook die knipoog of die tong langs de lippen aan, die keken even ondeugend, en die liepen, bijna huppelden, dan weer verder de straat af. Dat gebeurde echt héél veel, en elke keer voelde ik me dan alsof hij me niet goed genoeg vond. Maar een deel van die klanten kwam een uur later wel langs om een nummertje te maken.

Er waren wel klanten die je zagen, die even naar je geflirt stonden te kijken, en dan meteen naar binnen kwamen. Maar dat waren er niet zoveel als ik had gedacht. Veruit de meeste hingen een poos rond, en liepen de meiden af voordat ze een praatje maakten. Ja, goed, dat praatje was kort en krachtig, en daarna had je in een handomdraai je wip gepiept, maar die ronddwalende mannen vond ik moeilijk te begrijpen.

Mijn collegaatjes waren er minder mee bezig. Zo ging het nou eenmaal, dat was hoe het was. Er was zelfs een werkwoord voor: "hengsten." Mannen die voor de hoeren kwamen, en voor de ramen rondhingen totdat ze eens ergens binnenstapten. En daarna waren ze weer weg. Van sommige mannen wist je dat ze niet hengstten, andere mannen stonden er juist om bekend dat ze de hele avond konden hengsten, en soms zelfs dàn niet ergens binnenstapten.

Hengstende mannen kon je gewoon accepteren, je kon ze negeren, maar veel meiden vonden ze vooral irritant. Je hebt zo'n vent die langskomt, je flirt met hem, en hij gaat weer weg. En komt even later weer langs. En weer. Je stopt er werk in, en hij loopt weg. Dus je doet werk voor niets, en ookal geven we het niet graag toe, het is niet fijn voor je zelfvertrouwen.

Als een man die bij jou heeft lopen hengsten bij een ander naar binnen gaat, is dat zuur. Zij is wel lekker genoeg, jij niet. Je gelonk heeft niet gewerkt, je flirten was kennelijk niet spannend genoeg, of zij is mooier. Waarom komt hij dan wel bij je hengsten? En waarom komt hij volgende keer wéér bij je hengsten, ookal stapt hij wéér bij haar binnen? Soms voelt het alsof ze met je spotten.

Sommige meiden krijgen er wat van. Als die een hengstende man zien, dan negeren ze hem of kijken hem weg. Die komen tòch alleenmaar bij je geilen en je gratis flirts kijken, en geven je niets terug. Je hebt niets aan zo'n man, laat hem oprotten. Je kan beter hebben dat hij snel doorloopt, want zolang je met hem bezigbent komen de echte klanten niet voor je raam staan. Zo dacht ik ook een tijdje. Bestwel lang eigenlijk.

Ik was al bijna weg achter de ramen, omdat ik de hele toestand met Sjaban Baran te hachelijk vond worden. Niet dat ik veel van die klootzak gemerkt had, maar collegaatjes wèl, en ik was vooral angstig geworden door te zien dat de politie helemaal niets tegen hem ging doen. Collegaatjes waren al naar eigen bescherming toe aan het trekken, en ik wou niet klem komen te zitten in een pooieroorlog. Achteraf gezien begreep ik maar half wat er gebeurde, maar dat is een heel ander verhaal.

Het was bijna het eind van de shift, en ik was komen buurten bij een collegaatje waar ik goed mee op kon schieten. Ze was serieuzer dan ik, en was ook achteraf gezien gewoon geschikter voor de ramen. Ze werkte door tot het laatste moment van de shift, terwijl ik tegen haar aan stond te praten, in het hoekje waar ik van buiten niet te zien was. Ze keek niet naar me, alleen naar buiten.

We waren aan het praten, ik weet niet meer waarover, en zij flirtte met een man die langs kwam hengsten. Hij liep door. Wij praatten verder, en hij kwam nòg een keer hengsten. Zij flirtte weer met hem, met evenveel vriendelijkheid en openheid als de keer ervoor. Het viel me op, wist ze dan niet dat dat gewoon moeite voor niets was? Ik zei tegen haar dat hij alleenmaar kwam hengsten. Moest ik hem voor haar wegsturen?

Ze maakte eerst haar flirt af, tot hij weer wegschuifelde, en ging toen met me in discussie. Waarom zou hij wegmoeten? Hij is een klant. Ze wil hem hebben, nu er nog even tijd was in de shift is. Ik snapte haar niet, zij snapte mij niet, maar al snel was duidelijk dat zij heel anders naar hengstende mannen keek dan ik. Omdat ze beter snapte hoe raamwerk werkte dan ik.

Hengsten is namelijk niet alleenmaar een irritant soort gedrag waar je mee moet dealen in het raamwerk. Het is juist wat raamwerk zo goed laat werken en zo goed laat verdienen. En ik kwam er dus pas achter toen ik zo'n beetje ophield. Ik had nog niet genoeg ervaring en kennis van de business om het een goed plekje te geven, en ik was nog niet volwassen genoeg om een brede blik erover te hebben, maar ik had wel wat nieuws geleerd.

Die collega legde me uit dat die hengstende klanten niet bezig zijn met gratis showtjes van je te stelen, maar dat ze zichzelf op aan het werken zijn om bij jou de afmaker te komen halen. Waar je eigenlijk mee bezigbent is voorspel. Die mannen kijken naar alle meiden, en kiezen er dan eentje. En dat is er dan natuurlijk niet één die geïrriteerd gaat doen als hij niet meteen naarbinnen is gesprongen.

Ze had gelijk. Zo werkt het met de hengsters, ookal begrijpen die hengsters vaak ook niet wat ze precies aan het doen zijn. Al denk ik dat ze best herkennen wat er speelt als je het er met ze over hebt. Het is niet vergezocht, je hebt er geen diep inzicht voor nodig ofzo. Het is eigenlijk alleen kijken naar je klanten ook als ze buiten je kast zijn, inplaatsvan ze te negeren zolang ze buitenblijven.

De ramen zijn uniek doordat klanten komen kijken ook als ze nog niet besloten hebben om een bezoekje te brengen. Of vaker, als ze nog niet aan zichzelf toegegeven hebben dat ze dat van plan zijn. Ze zijn gewoon passanten, ze zijn gewoon door de straat aan het wandelen, ze zijn toeschouwers, ze zijn nog niet over die drempel van het deelnemen heen. Naar de hoeren gaan kijken is immers gewoon toeristengedrag. Dat kunnen ze zichzelf in ieder geval vertellen.

En als zo'n man langs de ramen loopt, en de ene na de andere meid ziet, dan gaat hij hengsten. Dat krijg je vanzelf. Hij voelt zich aangetrokken. Hij voelt ook dat we willen dat hij komt. Hij voelt zich nietmeer sociaal gepusht om bij ons weg te blijven, maar juist om naar ons toe te komen. Vooral als het ene na het andere raam hem toelonkt, en hij heel veel die bevestiging krijgt.

Iedere keer als hij een klein zetje krijgt doordat hij vanuit een raam door een knap meisje wordt toegeflirt komt hij dichterbij het aanspreken. De drempel wordt steeds lager, het wordt steeds natuurlijker om toch even verder te gaan. Hij laat zich lokken, en hij heeft het gevoel dat hij er eigenlijk weinig initiatief in heeft allemaal. Hij laat het zich een beetje aanleunen, en hij laat het zich een beetje overkomen.

Het is niet alleenmaar moed verzamelen, al is dat zeker een belangrijke. Het is ook funshoppen voor mannen. Netzoals je een geweldige dag kan hebben in een winkelcentrum met veel hippe kledingwinkels, en uiteindelijk alleen met drie nieuwe topjes en een sjaal thuiskomt, hebben die mannen ook plezier in het "aanproberen" van de flirts van de meiden. Kijken wat ze leuk zou staan.

Bij hengsters heb je ooknog dat ze er wel op kicken dat we met zijn allen naar hem staan te lonken. Dat gaat niet alleen om dat hij keus heeft, maar ook om de kick dat er zoveel vrouwen op hem staan te wachten. Op hem staan te hopen zelfs. Zo'n man voelt zich alsof hij een hele harem voor zich heeft staan. Mannen verzamelen graag vrouwen, al is het maar heel vluchtig. kijk maar naar hoe ze met pornoverzamelingen omgaan.

Dat hengsten is een manier om over de drempel heen te komen. Om zich sterk genoeg te voelen, om zich begeerd genoeg te voelen, om de moed te verzamelen, om af te komen van het idee dat hij zich opdringt en niet welkom zou zijn. En dat begint op de meest vrijblijvende manier: gewoon door de straat lopen. Een echte straat, die ergens heengaat. Waar ook mensen lopen die niet komen voor de hoeren.

Tegelijk is het ook voorspel. Die man staat daar zichzelf van voorspel te voorzien door al dat geflirt en gelonk aan te kijken. Hij doet het meeste werk zelf, en hij komt alleen voor de afmaker naar jou toe. Als je hem binnen kan krijgen, is het zo gepiept om hem een heel bevredigende wip te geven, zonderdat je zelf voorspel moet gaan leveren. Dat is toch al heel lastig achter de ramen.

Maar dat hij bij jou naar binnen komt is natuurlijk niet zeker. Jij bent één van heel veel meisjes die met hem flirten. De aandacht die je aan hem geeft, gaat ten koste van wat je aan andere mannen zou geven, vooral als het zo'n tiepje is die een minuut blijft staan kijken voordat hij weer doorloopt. Dat is natuurlijk helemaal onbelangrijk als het toch al niet erg wil lukken met de aanloop, maar als het druk is ga je keuzes moeten maken.

Je hebt er voordeel van als de klant bij jou binnenstapt, en zijn hengsten heeft gehaald bij al je collegaatjes. Je hebt er niets aan als hij bij een ander binnenstapt. Het kan dus nuttig zijn om te kunnen gokken of de man bij jou binnen gaat stappen. Dat weet je nooit zeker, want mannen zijn onvoorspelbare beestjes die veel impulsiever zijn dan ze zelf denken, maar er zijn wel wat signaalvlaggen die je kan zien.

Een man die wat rondhangt en nog niet aan het hengsten is, moet je altijd wat extra aandacht geven. Hengsters lopen namelijk bijna altijd binnen bij de meid waarbij ze begonnen zijn met hengsten. Als hij nog niet bezig is, probeer hem dan aan te zwengelen. Ookal loopt hij dan weg, de kans is groot dat hij uiteindelijk bij jou terechtkomt. Als je een passant even toelonkt en hij komt even later langshengsten, dan kan dat makkelijk jouw klant worden. Jaag hem dan dus niet weg.

Sommige hengsters willen telkens een ander meisje, dat lijkt ook logisch met hun achtergrond. Maar opvallend veel van die mannen hengsten de hele straat en de hele buurt af, maar stappen dan toch weer naarbinnen bij hun vaste meid. Als je dat weet, dan hoef je er geen aandacht aan te besteden natuurlijk. Dat is dan verloren tijd, en verloren aandacht. Nou ja, alles is een gokje waard als het niet wil lopen op een shift natuurlijk.

Bij verlegen mannen wil het weleens werken om een babbeltje met ze te maken, of even samenzweerderig te doen. Bij hengsters werkt dat helemáál niet. Die reageren juist goed op een gebrèk aan intimiteit, een beetje afstand tijdens het lonken. Die willen niet gezien worden, die willen vooral zíén. Liefst hebben ze dat je elke keer doet alsof je hem voor het eerst ziet.

Het is verleidelijk om een beetje druk op hem te zetten om binnen te komen. Wenken, tikken, deur openmaken, dat soort dingen. Maar dat is voor een hengstende man juist niet aantrekkelijk. Daarmee maak je de kans dat hij binnenkomt eigenlijk alleenmaar kleiner. Het moet juist telkens een flirt zijn. Telkens een lonk, en dan hem de vrijheid geven. Als je te hard lokt komt het te dichtbij. Hij moet zelf voelen dat hij er klaar voor is. En als jij dan telkens gelonkt hebt, voelt hij zich bij jou op zijn gemak.

Een goed teken is ook als hij telkens even bij jouw raam komt hengsten, terwijl hij nog niet een heel rondje heeft gemaakt. Als hij een paar keer vlak na elkaar komt hengsten, is dat extra hinderlijk, maar ook een teken dat hij bijna klaar is om binnen te stappen. Dan is de kans dat hij naar een ander gaat al flink verminderd. Even doorzetten is dan nuttig.

Hengsters niet wegsturen lijkt meer investeren dan de huisvaders die in hun jas gedoken binnenstappen centraal stellen. Maar hengsters hebben een paar flinke voordelen als ze langskomen. Ten eerste zijn ze goed geil, en hebben ze vantevoren geen budget met zichzelf afgesproken. Ze gaan dus sneller mee met extra's en hoge prijzen. Hengsters rekende mijn collega ook altijd de hoofdprijs.

Als tweede heb je dat hengsters hun eigen voorspel al hebben gedaan. Je hoeft ze niet op te stoken, je moet eerder oppassen dat ze niet te snel over het randje gaan. Ze hebben in hun hoofd al een enorm avontuur beleefd met hun hele lonkende harem, waarbij jij er positief uitsprong omdat je hem bleef lonken terwijl de andere meiden hem al beu waren en al op het raam tikten.

Ten derde hebben hengsters vaker de neiging om plekken als Hookers op te zoeken, en zijn ze meestal heel positief met hun recensies. Ze zijn dus goede reclame, en ze zijn vaak ook gewoonteklanten, die een hoop geld naar de buurt brengen. Als je een hengstende man als vaste klant kan krijgen, heb je er goed omzet aan. En niet te vergeten is het ook belangrijk dat andere klanten zo'n man naar je raam zien kijken als je raam niet goed in de loop ligt.

Hengsten is dus niet zomaar een irritant gedrag van sommige klanten, het is belangrijk. Vooral omdat dan weliswaar alleen echte hengsters er een heel ding van maken, maar eigenlijk èlke raamklant wel een beetje hengst. Het is een ding dat hoort bij het raamwerk, en waar niet gehengst kan worden, daar loopt het raamwerk niet lekker. Het is nou net dat ene ding dat zorgt dat je zonder flink voorspel kan.

Ja, achter de ramen wordt ook gepijpt en gerukt, maar dat is nauwelijks voorspel. Je hebt er ook gewoon geen tijd voor. Je kan niets opbouwen. Het moet er al zijn als je begint. Als je de klant binnenkrijgt is dat voor de afmaker. Verlangen scheppen doet hij zelf, jij bevredigt dat. En dat is niet erg zolang hij er maar de kans voor krijgt. En daar zijn de ramen ideaal voor.

In andere takken van de branche, vooral in clubs, proberen we ookwel om de mannen wat te laten hengsten. Vooral de clubs die hardnekkig blijven proberen zichzelf als een uitgaanstoko met optionele kamerbezoekjes neer te zetten. Die hopen ook dat met het gezuip aan de bar de klant zichzelf al in de mood brengt. In de praktijk is het gewoon niet mogelijk om te hengsten, en blijft het met tegen één meid of een groepje aanhangen tot hij daarmee naar boven gaat. Waar je hem alsnog moet opwekken en voorspel moet doen.

Raamwerk heeft een eigen voordeel, en dat komt eigenlijk alleen uit het hengsten. Dat wordt moeilijk herkend, maar als je ernaar gaat kijken zie je het zeker. En soms denk ik weleens dat de verbiedertjes dat beter doorhebben dan wij als deelnemers. En dat ze daarom de afgelopen jaren zo bezigzijn om het raamwerk te "verplaatsen" naar Laufhausen of naar onzichtbare plekken waar niet gehengst kan worden.

Als raamwerk niet meer raamwerk is wordt het totaal anders. Het hele hengsten valt dan weg. Dat is een grote verandering, zelfs als de klanten dat nog niet zien aankomen. Een Laufhaus is al veel minder toegankelijk, het hengsten is daar al flink minder. Door ramenstraten in een gebouw te stoppen, probeer je er gewoon een bordeel van te maken. Een gemankeerd bordeel. Want bordeelwerk is wel heel ander werk, en daar aarden die raammeiden niet. En ook daar wordt niet per ongeluk op aangestuurd.

Ramen verplaatsen naar binnen maakt de ramen kapot. Verplaatsen naar ergens waar een man niet een gewone passant kan zijn maakt hengsten moeilijk te beginnen, en is economisch dus ook rampzalig. Raamprostitutie met de gordijntjes dicht zet ook een streep door het hengsten. De toegang beperken tot mannen die een ticket kopen om aan te geven dat ze voor een wip komen maakt de drempel hoger. Al die maatregelen zijn er om de hengst-interaktie tussen hoer en klant te storen.

Hengsten is niet sjiek, en het lijkt ook niet netjes te zijn naar de meiden toe. Maar het is wat de ramen vitaal en winstgevend maakt. Het legt werk en verantwoordelijkheid bij de klant. Het zorgt voor doorloop, en het zorgt dat de hoeren dichterbij de huisvader kunnen komen voordat die in het diepe hoeft te springen. Hengsten is wat de ramen máákt. Kijk uit dat ze het je niet afpakken.