Veeltevaak hoor ik in de discussies over alle soorten van sekswerk, of het nou om hoererij, porno, chatten of glamourfoto's gaat, dat mensen het maar een probleem vinden dat we het doen, omdat het voor hen vanalles betekent over onze eigenwaarde en ons zelfrespect. Volgens heel veel mensen is sekswerk of iets wat je niet kan doen met eigenwaarde en zelfrespect, of iets wat je eigenwaarde en zelfrespect kapotmaakt.
Je hoort hem soms expliciet, dat we als samenleving prostitutie niet moeten accepteren omdat het de waardigheid van vrouwen aantast, of dat meiden met zelfrespect zichzelf niet gaan verkopen, of dat je hoeren moet leren dat ze meer waard zijn dan een lap vlees, en zichzelf weer leren respecteren, maar dat is eigenlijk alleen bij verbiedertjes die je niets uit moet leggen, omdat ze toch niet willen luisteren. Impliciet hoor je deze gedachte vaker. En het meeste zit er toch wat verborgen in bij mensen.
Soms is het een verhaal over persoonlijke integriteit die wordt geschonden als je sekst voor je geld, of dat je menselijke waardigheid er niet tegen kan, of dat zelfs je menselijkheid wordt geschonden. Het is allemaal hetzelfde idee. Dat werken met seks en menselijke waardigheid, eigenwaarde en respect voor jezelf hebben niet samen kunnen gaan. En belangrijker, dat hoererij die andere dingen kapòtmaakt.
En daarop is mijn antwoord: het is je reinste onzin.
Zelfrespect betekent dat je met jezelf rekening houdt. Dat je jezelf in waarde houdt, dat je jezelf eerbiedigt, en dat je jezelf netjes en waarderend behandelt. Eigenwaarde betekent dat je prijs stelt op jezelf, dat je jezelf niet onderschat, dat je jezelf waardevol vindt. En dat zijn allebei dingen die je nodig hebt als je een beetje goed wil kunnen hoeren, want je klanten willen niets wat jij niet waardevol vindt.
Dus is het maar goed dat er niets klopt van al die verhalen over dat je eigenwaarde en je zelfrespect zo zouden lijden onder sekswerk, want dan konden we het nooit langer dan een paar dagen volhouden zonder als geknakt en werkloos hoopje achter te blijven. Sekswerk is werk, en het is nodig om het serieus als werk aan te pakken, anders werkt het niet. En een prijs vragen voor iets waarvan je vindt dat er geen waarde aan is, leert je die waarde vanzelf wel.
Toch zit het er diep in bij mensen uit allerlei lagen van de bevolking, en is het iets wat je mensen eigenlijk nieteens hoeft te leren, zoals ze het misstanden-geloof wel moeten horen in allemaal verhaaltjes voordat ze het langzaam gaan geloven. Ookal is het niet iets uit èlke samenleving van de wereld en van de geschiedenis, je ziet wel een heleboel overeenkomsten. Dus het is wel iets anders.
We hebben het natuurlijk eigenlijk weer over de angst voor seks. Daar komt sowieso heel veel van wat je aan verhalen over de prostitutie hoort op uit. Maar de reden dat ik daar niet gewoon naar verwijs en aan mijn volgende stukje begin, is omdat je wel wat meer nodighebt dan dat om te begrijpen waarom juist sekswerk zo makkelijk wordt gezien als iets waar je met eigenwaarde en zelfrespect niet aan de slag kan.
Het is iets heel raars namelijk, om te denken dat je zelfrespect en waardigheid ook maar íéts temaken hebben met seksuele handelingen, en wat je daar voor reden voor hebt. Dat betekent dat we eerst even moeten kijken naar wat de gedachte onder het gevoel nou is, en op welke manier die dingen voor onze cultuur aan elkaar vastzitten. Er zitten drie richtingen aan wat mensen geloven, en die ga ik apart behandelen in dit stukje.
Seks maakt je kapot
De eerste richting is om te denken dat seks je op een wereldlijke manier kapot kan maken, en dat je daardoor je integriteit, dus je "heelheid als mens," moet inleveren. En dat je daarom met seks je waardigheid en dus je zelfrespect verliest. Deze gedachte is heel populair bij de zedenpolitie, en ook bij veel paniekzaaiers die je proberen te overtuigen dat je verkeerd bezigbent. Ik heb daar al veel over geschreven in mijn stukje over angst voor seks en over dat je nog wel spijt zal krijgen.
In het kort is het onzin. We hebben met zijn allen al heel lang proefondervindelijk vastgesteld dat je prima kan sekswerken zonder ziektes op te lopen, en dat is het enige realistische risico. Alle andere angsten, dat je kut er niet tegen kan om flink aan de slag te gaan, of dat je een soort seksuele uitputting krijgt, die blijken al heel snel andersom te werken. Je blijft geen scheurbaar maagdje, je wordt juist sterker.
Als je met je kut werkt, wordt die sterker en word je er handiger mee. Er zijn geen mannen meer die me met hun pik pijn kunnen doen. De pik wordt niet zoveel sterker, die blijft kwetsbaar. Daar heb ik escortjongens wel over gehoord. Het idee van de kut als wond, die met de grootste tederheid moet worden verzorgd, is gewoon onzin. Van veel seksen gaat er niets kapot, je leert en wordt sterker, net als met alles van je lijf dat je goed gebruikt.
Er zit gewoon onder dat je waarde is dat je onbevlekt bent door vieze seks. Dat je kilometerteller van je kut op een laag getal staat. Alsof je een auto bent die verslijt met elke kilometer, maar dan erger. Het beruchte beeld van de afgelikte boterham. Tegenwoordig heet dat slut-shaming. Want alleen als je onervaren, bekrompen en onhandig bent, ben je een goede partner voor iemand met wie je mooie dingen wil maken. Dom hoor.
Betaalde seks doe je alleen als je geen zelfrespect hebt
De tweede richting is om betaalde seks te zien als iets wat áángeeft dat je geen zelfrespect of waardigheid hebt, omdat je het anders niet zou zijn gaan doen. Dat is zo'n geaccepteerd idee, dat je uit moet gaan leggen waarom het níét klopt, terwijl je eigenlijk zou verwachten dat mensen die zo denken moeten bewijzen dat het wèl zo is. Wie stelt, bewijst, dat is de regel, en als je stelt dat je alleen seks voor geld hebt als je geen respect voor jezelf hebt is dat nogal een stelling.
Maar in zo'n wereld leef ik niet, dus ik moet het toch maar uitleggen. Er is geen basis om te denken dat je geen zelfrespect moet hebben om sekwerk te doen. We hebben nog steeds respect voor onszelf, ook als we seks hebben en ook als we ons geld verdienen. En dus ook als dat samengaat. Het zit eigenlijk aan de gedachte vast dat je pas gaat hoeren als je jezelf net zo veracht als dat hoeren veracht worden. Maar niemand die erbij nadenkt dat hoeren misschien hoeren niet verachten.
Het is een stukje gebrek aan empathie. Net als met het denkbeeld kunnen mensen zich maar heel moeilijk voorstellen dat andere mensen andere dingen waarderen en respecteren dan zijzelf, en gaan ze er makkelijker vanuit dat jij jezelf net zo verachtelijk vindt als zij je vinden, dan dat jij andere dingen waardevol vindt, en niet in een rare psychologische knoop zit.
Waar het op neerkomt is dat mensen die deze richting aanhangen, niet komen vanuit de gedachte dat wij geen respect voor onszelf hebben. Ze kunnen zich alleen niet voorstellen dat wij wel respect hebben voor waar zij geen respect voor hebben, zelfs als het over onszelf gaat. Dat komt niet omdat ze zich voorstellen hoe dat voor ons moet zijn, integendeel. Die komen vanuit het feit dat zij geen respect voor ons hebben, en niet willen zien dat wij niet met dat soort minachting naar onszelf kijken. Ze zeggen eigenlijk alleen iets over zichzelf. Dat ze geen respect voor ons hebben.
Onbehoorlijke seks maakt je moreel kapot
De vorige twee richtingen lopen best snel dood, en mensen blijven er ook minder in hangen als je met ze discussieert. De eerste richting is het makkelijkste uit te leggen, de tweede daar blijven alleen kwaadwillende mensen in achter. Deze derde en laatste blijft meer hangen, en willen mensen toch nietzo opgeven. Zelfs mensen van goede wil. Hij is ook de interessantste, want hij komt omdat mensen een beetje klemzitten tussen hun biologie en hun cultuur.
Als je met iemand omgaat, buiten de seks, zitten daar allemaal regels en manieren aanvast. Als je seks met iemand hebt, dan ga je over heel veel van die regels heen, maar dat hoort nou eenmaal bij seksen, dus dat accepteren we. Maar daar zit wel iets dat knaagt. Want tijdens seks hinderen al die omgangsmanieren van de cultuur, en tijdens gewoon "cultureel" met elkaar omgaan is het ongepast om al te seksueel te zijn.
Heel veel cultuur is elkaar te laten zien dat je respect voor elkaar hebt, en met elkaar rekening houden. Je geeft elkaar de ruimte, je gunt elkaar om mee te doen aan de samenleving, je hebt respect voor iedereens waardigheid. Door manieren te hebben laat je mensen weten waar je grenzen liggen, en dat je die van anderen zal respecteren. Je probeert zo om fijn gezelschap te zijn in een wereld waar we met elkaar overweg moeten.
Dat botst met seks. Als het op seks aankomt zijn we allemaal door onze biologie gedreven om te verleiden, vreemd te gaan, monopolies op onze partners af te dwingen, druk te zetten, en dingen te doen die de rest van ons leven soms hopeloos overhoop gooien. Actief of passief, we zijn aan het duwen en trekken aan andere mensen. Die zijn daar best van gediend, maar intussen botst het wel met hun beschaving.
Een woord wat je daar veel bij hoort is "objectificeren." Als je gaat zoeken wat daarmee bedoeld wordt, krijg je veel geschrijf voor je neus wat er een beetje omheen lijkt te dansen. Het gaat dan om termen als "ontmenselijken" en mensen zien als dingen. En nu en dan hebben ze het over menselijke waardigheid, en dan snap je wel waar ik heen aan het gaan ben.
Objectificeren betekent dat je de regels van het niet-seksueel met elkaar omgaan loslaat, en nietmeer de hele tijd bezig bent met die respectbetoningen. Dat loslaten hoort bij seks, maar als jij dat doet en je partner is niet zo met seks bezig, of nòg niet zo met seks bezig, dan kan dat opgevat worden alsof jij ze niet meer hun menselijke waardigheid gunt omdat je geil op ze bent, en dat voelt dan bedreigend.
Dat bedreigende is dan vooral omdat de meeste mensen niet goed met seks om kunnen gaan, en het ze maar een beetje overkomt, want als je eenmaal seks goed in de vingers hebt is er niets bedreigends meer aan dat "objectificeren." Als ik word nagefloten, of een vent naar me kijkt als een seksobjekt, dan vind ik dat prima. Als ik het niet wil hebben dan heb ik hem zo teruggefloten, en dan is het voorbij. Het is voor hem wel een afknapper, maar mannen zijn dat echt gewend.
Ja, het gaat er weer over dat seks eng is. Maar er zit meer aan vast. Als bij respect en menselijkheid hoort dat je iemand niet seksualiseert, dan werkt dat ook andersom. Als iemand je seksualiseert, heb jij het idee dat je bescherming van je menselijkheid en je respect wegvalt. Dat voelt kwetsbaar. Het voelt prima als je kan zorgen dat iemand op je geilt als je dat wilt, maar als je niet goed snapt wat er gebeurt voel je je heel kwetsbaar als het gebeurt zonderdat je het zelf wil.
Er zit in mannen en vrouwen ingebakken dat er dominantie, verleiding en rivaliteit in seks zit. Dat hoort bij onze soort, maar je ziet het ook veel bij andere sociale dieren. Je kan seks hebben zonderdat die dingen spelen, maar dan mis je toch wel de interessantste kanten van seks. Dan wordt het meer gewoon een soort wederzijdse massage, alleen voor het genieten. Dat mag, maar het is zonde als je jezelf die beperking oplegt alleen omdat je er te zenuwachtig voor bent.
In sommige culturen is dat sterker dan andere. Hier in Noordwest Europa heb je dat "macho" gewoon een lelijk woord is, en dan is het zelfs al lastig om te flirten zonderdat je daarmee over sociale grenzen gaat. Vrouwelijke seks heeft iets bedrieglijks, mannelijke seks heeft iets agressiefs. Binnen seks vinden we dat keigeil, maar buiten seks vinden we dat onhebbelijke eigenschappen.
Mannen hebben iets agressiefs. Maar lang niet alle mannen hebben dat zo uitgesproken dat het echt als iets bedreigends voelt. Toch hebben we als cultuur het idee dat seks, en vooral neuken, een soort agressieve daad is. Zo schelden we er ook mee. Het is de man die een soort agressie op de vrouw uitoefent door haar te penetreren. Dat is eigenlijk niet logisch. Als je een broodje eet, is dat broodje toch ook niet de agressor? Waarom dan wel de pik die je uitmelkt met je kut?
Zelfs bij verkrachting, wat toch wel flink voorbij wat ik beschrijf is, kan je dat nog niet zo zien. Het geweld van een verkrachting is niet het neuken, maar het dwingen tòt het neuken. Daar gaat het verschil om. Daar ga ik nu ook niet verder opin, want over verkrachten heb ik al wel meer dan genoeg geschreven, maar het moet even gezegd worden omdat ik weet dat er nu mensen zijn die meteen in die richting gaan denken.
Seksuele verhoudingen botsen vaak ook met verhoudingen buiten seks. Mensen die in het dagelijks leven dominant over anderen zijn, zijn dat seksueel soms helemaal niet. We kennen allemaal wel het personeelsfeestje waar de manager eerst de baas is over de groep, en naarmate er meer drank ingaat de seksueel dominantere mannen meer de toon gaan bepalen. Onderhuids merken we wel dat er seksuele dominantie in mensen zit, en dat die niet hetzelfde is als de culturele hierarchie. Dat botst, en het maakt mensen onrustig.
Het hóórt dus ook niet in onze samenleving. Je hoort mensen niet te seksualiseren, en je krijgt met de paplepel ingegoten dat je mensen niet mag seksualiseren als je niet aan een boel regeltjes, het relatiedenken dus, hebt voldaan. Mannen hebben dat natuurlijk veelmeer dan vrouwen, want mannen worden gezien als seksueel veel aktiever en agressiever, hoe onterecht ook, maar ook vrouwen krijgen het mee.
Zoals seks de culturele sociale verhoudingen stoort, en mensen daar ongemakkelijk van worden, komt ook de culturele maatschappelijke structuur binnen in seks. Dat zie ik veel bij klanten die pas lekker loskomen als ze je een vieze slet noemen, en ander omlaaggepraat. Dat is niet omdat ze me verachten, helemaal niet. Maar dan zijn ze bezig om gewoon, ondubbelzinnig, tegen de sociale regels in te gaan, en voor de seksuele verhoudingen te kiezen.
Je ziet dat vooral bij mannen die feministisch zijn opgevoed, of veel in feministische omgevingen zijn. Dat zie je ook bij Amerikaanse "bro's," die op universiteiten met veel feministisch gerichte omgangsvormen zijn opgegroeid. Die "bro culture" zie je veel in gonzo-porno, waar er de hele tijd gemeen over de meiden gespot wordt, en ze de hele tijd worden afgekamd. Die meiden kan het niet schelen, maar het is zó kinderachtig.
Hoe groter de drempel van niet-seksueel naar seksueel gedrag is, hoe groter de rol die dat gaat spelen in je seksleven. Hoe meer hij zich zorgen maakt dat hij een vrouw vernedert door haar seksueel te behandelen, hoe meer het vernederen van sletten een geile fantasie wordt. Dat ìs seks immers dan. Respect is daarbij de hindernis om seksueel los te komen, en is intimiderend. Dat maakt het zo geil om een vrouw te zien als een teefje dat je wel even gaat neuken.
Goed, ik ben hier kort door de bocht, maar het stukje is al veel langer dan de bedoeling is, dus alle andere dingen die hier spelen die laat ik nu maar even. Die komen hier en daar toch al wel in mijn blog opduiken. Ik zal dus niet ingaan op BDSM, waar dit veel ingewikkelder wordt omdat er veel meer speelt, of op alle manieren dat mensen toch voor zichzelf goedpraten dat ze uberhaupt seks kunnen hebben.
Ik wil niet zeggen dat er iets mis is aan direkte seksuele interakties buiten de dagelijkse omgang te houden. Maar dan moeten we wel flexibel zijn met het feit dat seks er soms doorheenkomt, en dat mensen dan anders met elkaar omgaan. En niet denken dat mensen die over de culturele regels heenstappen omdat ze seksueel met je willen omgaan, vinden dat je dat culturele respect niet wáárd bent.
Want dat is niet zo. Seksueel met je omgaan, zelfs als je dat objectificeren noemt, is niet respectloos. Het is alleen dat seks bijna onverklaarbaar gedrag veroorzaakt, bekeken vanaf onze niet-seksuele kant van de beschaving. Ik word door mijn klanten en lovers ook zat gerespecteerd. Zelfs als ik ze dingen heb verleid te doen die "ze niet met nette meisjes horen te doen." Want daar komt het gewoon op neer.
Als je respect ziet als iets wat seks niet verdraagt, en andersom, dan is het moeilijk om hoeren te zien als mensen die zichzelf kunnen respecteren. Dat begrijp ik wel. Maar er worden dan wèl uitzonderingen gemaakt voor relaties binnen het relatiedenken, en niet voor andere smaken. Dat is natuurlijk raar. Maak die uitzondering dan ook voor ons. Of erken in elk geval dat wij die uitzondering voor onszelf kunnen maken.
maandag 26 juni 2017
maandag 19 juni 2017
Mijn hulpploeg
Toen ik met mijn blogje begon in 2008 was dat gewoon wat schrijven. Zonder na te denken, hup op internet. Dat was een kick op zich. Maar mijn blogje werd groter, en ging puberen. Ik was geen schrijfster, en ook geen onderzoeker, en er moest toch steeds meer en meer op van mezelf.
Dat begon toen ik mijn geldmannetje tussen neus en lippen door vertelde over mijn blogje. Die was eerst helemaal niet blij, want die wou niet betrokken raken bij iets waar hij niet van wist hoe het zou gaan lopen, maar hij sloeg heel snel om naar een enthousiaste helper die me graag af en toe hielp corrigeren of controleren, vooral als het met geld of cijfers temaken had.
Het was een hele tijd alleenmaar hij en ik, en toen kwam er een reageerder op mijn blog in mijn e-mail, die me hele nuttige dingen vertelde over waarom de overheid deed wat hij deed. Dat was Bouche, een studentescort die rechten studeerde. Die was onderweg om rechter te worden, ookal heeft ze uiteindelijk wat anders moeten kiezen omdat er vermoed werd dat ze seksueel uitspatte. Want dan mag je geen rechter zijn.
Kort daarna kreeg ik ook kennis aan Puttana. Een Nederlandse hoer die veel met de Oostblokkers omging omdat ze daar wat familiebanden mee had. Een meid met haar op haar tanden, die er geen probleem mee had om me tegen te spreken als ik dat nodighad. Dat had ik in die tijd vaak nodig terwijl ik niet wist dat ik het nodighad. De ontwikkeling van mijn blogje maakte me overmoedig, en ik keek over dingen heen.
Er las een computergoeroe mee met mijn blogje, en die maakte me op een dag erg aan het schrikken doordat hij me liet zien hoeveel informatie hij toch nog van mijn computer kreeg, ondanks dat ik al vanaf het begin TOR gebruik om mijn blogje te schrijven. En die heeft me toen geholpen om mezelf beter te beveiligen, ookal heeft dat werken aan mijn blogje stukken moeilijker gemaakt.
Toen mijn blogje volwassen werd, had ik een boel dingen die ik moest gaan uitzoeken en vertellen, om het verhaal volledig te maken zodat mensen echt konden begrijpen waar ik over schreef. Maar daar had ik gewoon niet alles voor in huis. Ik had de contacten niet om het nieuws te verzamelen, ik wist niets van statistiek enzo, en ik ben ook zéker niet de meest ervaren en wijze hoer in Nederland. Ik had dus hulp nodig.
Dat begon met een netwerkje van vrijwilligers, en daarna ging het opeens heel snel. Vooral toen ik wat controversiële stukjes had geplaatst kreeg ik opeens meer aanloop dan waar ik mee kon dealen. Mijn goeroe was weer mijn reddende engel, en die zette toen groepen voor me op zodat er groepen binnen mijn kring beveiligd konden praten met elkaar. Het werd een soort dorp bijna.
Er kwamen telkens weer mensen bij, en eerlijk gezegd werd het moeilijk om bij te houden wie nou wie was. Mijn goeroe had het zo ingesteld dat helpers alleen met elkaar konden communiceren als ik ze aan elkaar introduce-te, maar dat was ookal veel werk. Bovendien bleek dat er een heleboel helpers vooral heibel kwamen maken als de dingen niet precies zo gingen als ze wouden, en sommige types leken heel nuttig maar waren vooral uit op mijn identiteit.
Nou dat mensen mijn blogje kenden, kreeg ik ook temaken met lui die wouden dat ik hùn verhaal ging vertellen, en die me voor wouden schrijven wat ik moest bloggen. Of ik kreeg opeens een mail van een andere hoer die met hetzelfde onderwerp bezigwas als ik, en me alsof ze mijn baas was op een groot kantoor beval om "alles wat je hebt over" dat onderwerp op staande voet aan haar te mailen. Of met beheerders van andere blogs en websites, of van hoerenorganisaties, die wouden dat ik bij ze aansloot.
Die aansluiting vinden bij andere mensen en andere groepen vond ik eerst heel fijn, een soort erkenning. Maar de toon waarmee dat gebeurt is niet als collega's onder elkaar, of mensen die elkaar proberen te helpen. Het ging juist om een soort haantjesgedrag waarbij die andere groepen benadrukten hoe belangrijk ze waren, en dat ik me aan moest gaan passen. Er zat een afstandelijkheid in en een dominantie die meteen mijn haren overeind liet staan. Ik hield het maar bij mijn eigen mensen.
Na een hele hektische tijd heb ik dus de groep weer kleiner laten worden. Iedereen die wil helpen mag nog steeds meedoen, maar het is gewoon beter om niet van iedereen een netwerk te maken. Inplaatsvan een heel dorp is het nu gewoon een groepje mensen waar ik op kan rekenen, en die goed met elkaar omgaan zonderdat er de hele tijd relletjes moeten worden gesust.
Ik vind het ook fijn dat ik iedereen nu een beetje ken. Als je de hele tijd nieuwe mensen moet inpassen, en al die namen uitelkaar moet houden waar je geen gezicht bij hebt, dan wordt het soms een beetje vreemd. Je moet met iedereen uitvinden hoe persoonlijk ze willen worden, en hoe voorzichtig je met ze moet zijn. Als je een klein groepje hebt, dan wordt het veel natuurlijker en losser. En je kan gewoon meer jezelf kwijt.
Mijn steun en toeverlaat is mijn geldmannetje. Hij is al jaren en jaren mijn boekhouder, vecht voor me tegen Belastingdienst, gemeente en bank, en hij laat zich zonder een boze blik helemaal van onder tot boven controleren. Hij helpt me al jaren met de kleine dingen, met nakijken en met zien of ik wel goed overkom, en hij heeft het nooit onze professionele band laten aantasten. Hij is ooknog de enige van mijn ploeg die ik nogweleens in levende lijve zie.
Er is een stagiaire bij een grote landelijke politieke partij, die weet wat er allemaal in de wandelgangen van de politiek speelt. Zij is een meesterlijke intrigante, en heeft heel veel losgekregen bij allemaal lobbyisten en belangrijke figuren. Daar heb ik een heleboel aan gehad voor een hoop begrip en een hoop stukjes. Zij staat aan onze kant, ookal doet ze zelf nieteens sekswerk.
Maar ik kan vooral veel hebben aan andere hoeren die met me meedenken, en die niet bang zijn om me terug te fluiten. Bouche, die ooknog een grootse jurist is met veel kennis, Puttana, die niet op haar mondje is gevallen en me zo goed kan helpen met informatie uit de Oostblokse meiden, KSP met haar scherpe tong en nog scherpere intelligentie, die me graag bijstuurt als ik dingen niet helder en hard genoeg neerzet.
Ook W en F, tophoeren die me veel kunnen leren omdat ze gewoon veelmeer ervaring en véél meer talent hebben dan ik, en me dus onschatbaar waardevol advies geven voor mijn loopbaan en voor mijn blogje. N, die me een goed begin heeft gegeven in het begrijpen hoe die hele mensenhandel-toestand er nou uitziet voor mensen aan de binnenkant. Lux, die me telkens uit mijn schulp haalt als ik bang ben dat ik te ambitieus ben wanneer ik een groot onderwerp wil aanpakken.
En natuurlijk mijn goeroe, de man of vrouw die àlles met computers kan, en me met elk computerprobleem bijstaat. Die als antwoord op bijna alles aankomt met download-koppelingen of "scripts," programmaatjes die hij speciaal voor mij voor één taak geschreven heeft waardoor hij dingen doet waarvan ik nieteens wist dat die kònden met computers. En vooral zorgt hij dat ik onvindbaar blijf voor mensen die het niet goed met me voorhebben.
Ik wil ook even mijn mannen van de politie noemen. Ik heb weinig goeds over de politie te zeggen, maar ik zeg er wel altijd bij dat er fijne mensen bij die politie werken. En mijn politieman en mijn ex-rechercheur zijn twee van die gouden mannen die je echt kan vertrouwen. Die hebben niet alleen heel veel verteld over de politie, waardoor ik meer begrijp, maar zijn ook gewoon trouwe helpers als er iets moet gebeuren voor een stukje.
Mijn statistiekmannetje begon als iemand die me rechtzette met een paar dingen die ik niet snapte aan statistiek, maar die heeft intussen een belangrijke rol gekregen in alles waarin ik onderzoek doe of moet verwerken. Hij is een allesweter die ook echt alles wéét, en dat is heel zeldzaam. Hij heeft een vlijmscherpe geest, en heeft in een vloek en een zucht de verborgen foutjes in elke redenering en elk rapport te pakken. Hij is ook heel streng voor mij als ik niet strak genoeg redeneer, maar van mij mag hij altijd zo streng blijven.
Voor sommige van mijn stukjes heb ik heel veel aan mijn advocaat. Die is nog niet bovenaan de ladder, maar daar komt ze wel. Ze is slim, gehaaid, en weet heel goed wat er wel of niet kan. Ze heeft ook gehoerd in haar studententijd, en weet dus wel waar ik over schrijf. Ze houdt me tegen als ik iets ga zeggen wat niet mag, ze weet ook wanneer ik verdwaald ben in de juridische doolhoven, en ze doet haar best om alles uit te leggen zodat ik het ooknog snap.
Dat is mijn vaste ploeg, maar mijn blogje zou niet hetzelfde zijn zonder de mensen die een keertje wat insturen. Zoals de huisarts, Y, de jong begonnen hoeren, en iedereen die me tipte met iets wat niet meteen een ingezonden stukje werd, maar wat voor mij wel de puzzel steeds vollediger maakt. Iedereen draagt bij aan mijn blogje, en iedereen heeft me geholpen om het te maken wat het nu is.
En weet je wat het fijne is? Het is allemaal om mij te helpen om mijn blogje beter te maken, maar zonderdat ik op hoef te geven dat mijn blogje mijn kindje is. Ik ben nog steeds de vrouw die bepaalt wat het volgende stukje wordt, waar ik over schrijf, en hoe. Ik heb heel veel aan mijn hulpgroep, en zonder die mensen zou ik heel veel waar ik trots op ben niet hebben kunnen doen, maar het blijft mijn blogje.
Dat begon toen ik mijn geldmannetje tussen neus en lippen door vertelde over mijn blogje. Die was eerst helemaal niet blij, want die wou niet betrokken raken bij iets waar hij niet van wist hoe het zou gaan lopen, maar hij sloeg heel snel om naar een enthousiaste helper die me graag af en toe hielp corrigeren of controleren, vooral als het met geld of cijfers temaken had.
Het was een hele tijd alleenmaar hij en ik, en toen kwam er een reageerder op mijn blog in mijn e-mail, die me hele nuttige dingen vertelde over waarom de overheid deed wat hij deed. Dat was Bouche, een studentescort die rechten studeerde. Die was onderweg om rechter te worden, ookal heeft ze uiteindelijk wat anders moeten kiezen omdat er vermoed werd dat ze seksueel uitspatte. Want dan mag je geen rechter zijn.
Kort daarna kreeg ik ook kennis aan Puttana. Een Nederlandse hoer die veel met de Oostblokkers omging omdat ze daar wat familiebanden mee had. Een meid met haar op haar tanden, die er geen probleem mee had om me tegen te spreken als ik dat nodighad. Dat had ik in die tijd vaak nodig terwijl ik niet wist dat ik het nodighad. De ontwikkeling van mijn blogje maakte me overmoedig, en ik keek over dingen heen.
Er las een computergoeroe mee met mijn blogje, en die maakte me op een dag erg aan het schrikken doordat hij me liet zien hoeveel informatie hij toch nog van mijn computer kreeg, ondanks dat ik al vanaf het begin TOR gebruik om mijn blogje te schrijven. En die heeft me toen geholpen om mezelf beter te beveiligen, ookal heeft dat werken aan mijn blogje stukken moeilijker gemaakt.
Toen mijn blogje volwassen werd, had ik een boel dingen die ik moest gaan uitzoeken en vertellen, om het verhaal volledig te maken zodat mensen echt konden begrijpen waar ik over schreef. Maar daar had ik gewoon niet alles voor in huis. Ik had de contacten niet om het nieuws te verzamelen, ik wist niets van statistiek enzo, en ik ben ook zéker niet de meest ervaren en wijze hoer in Nederland. Ik had dus hulp nodig.
Dat begon met een netwerkje van vrijwilligers, en daarna ging het opeens heel snel. Vooral toen ik wat controversiële stukjes had geplaatst kreeg ik opeens meer aanloop dan waar ik mee kon dealen. Mijn goeroe was weer mijn reddende engel, en die zette toen groepen voor me op zodat er groepen binnen mijn kring beveiligd konden praten met elkaar. Het werd een soort dorp bijna.
Er kwamen telkens weer mensen bij, en eerlijk gezegd werd het moeilijk om bij te houden wie nou wie was. Mijn goeroe had het zo ingesteld dat helpers alleen met elkaar konden communiceren als ik ze aan elkaar introduce-te, maar dat was ookal veel werk. Bovendien bleek dat er een heleboel helpers vooral heibel kwamen maken als de dingen niet precies zo gingen als ze wouden, en sommige types leken heel nuttig maar waren vooral uit op mijn identiteit.
Nou dat mensen mijn blogje kenden, kreeg ik ook temaken met lui die wouden dat ik hùn verhaal ging vertellen, en die me voor wouden schrijven wat ik moest bloggen. Of ik kreeg opeens een mail van een andere hoer die met hetzelfde onderwerp bezigwas als ik, en me alsof ze mijn baas was op een groot kantoor beval om "alles wat je hebt over" dat onderwerp op staande voet aan haar te mailen. Of met beheerders van andere blogs en websites, of van hoerenorganisaties, die wouden dat ik bij ze aansloot.
Die aansluiting vinden bij andere mensen en andere groepen vond ik eerst heel fijn, een soort erkenning. Maar de toon waarmee dat gebeurt is niet als collega's onder elkaar, of mensen die elkaar proberen te helpen. Het ging juist om een soort haantjesgedrag waarbij die andere groepen benadrukten hoe belangrijk ze waren, en dat ik me aan moest gaan passen. Er zat een afstandelijkheid in en een dominantie die meteen mijn haren overeind liet staan. Ik hield het maar bij mijn eigen mensen.
Na een hele hektische tijd heb ik dus de groep weer kleiner laten worden. Iedereen die wil helpen mag nog steeds meedoen, maar het is gewoon beter om niet van iedereen een netwerk te maken. Inplaatsvan een heel dorp is het nu gewoon een groepje mensen waar ik op kan rekenen, en die goed met elkaar omgaan zonderdat er de hele tijd relletjes moeten worden gesust.
Ik vind het ook fijn dat ik iedereen nu een beetje ken. Als je de hele tijd nieuwe mensen moet inpassen, en al die namen uitelkaar moet houden waar je geen gezicht bij hebt, dan wordt het soms een beetje vreemd. Je moet met iedereen uitvinden hoe persoonlijk ze willen worden, en hoe voorzichtig je met ze moet zijn. Als je een klein groepje hebt, dan wordt het veel natuurlijker en losser. En je kan gewoon meer jezelf kwijt.
Mijn steun en toeverlaat is mijn geldmannetje. Hij is al jaren en jaren mijn boekhouder, vecht voor me tegen Belastingdienst, gemeente en bank, en hij laat zich zonder een boze blik helemaal van onder tot boven controleren. Hij helpt me al jaren met de kleine dingen, met nakijken en met zien of ik wel goed overkom, en hij heeft het nooit onze professionele band laten aantasten. Hij is ooknog de enige van mijn ploeg die ik nogweleens in levende lijve zie.
Er is een stagiaire bij een grote landelijke politieke partij, die weet wat er allemaal in de wandelgangen van de politiek speelt. Zij is een meesterlijke intrigante, en heeft heel veel losgekregen bij allemaal lobbyisten en belangrijke figuren. Daar heb ik een heleboel aan gehad voor een hoop begrip en een hoop stukjes. Zij staat aan onze kant, ookal doet ze zelf nieteens sekswerk.
Maar ik kan vooral veel hebben aan andere hoeren die met me meedenken, en die niet bang zijn om me terug te fluiten. Bouche, die ooknog een grootse jurist is met veel kennis, Puttana, die niet op haar mondje is gevallen en me zo goed kan helpen met informatie uit de Oostblokse meiden, KSP met haar scherpe tong en nog scherpere intelligentie, die me graag bijstuurt als ik dingen niet helder en hard genoeg neerzet.
Ook W en F, tophoeren die me veel kunnen leren omdat ze gewoon veelmeer ervaring en véél meer talent hebben dan ik, en me dus onschatbaar waardevol advies geven voor mijn loopbaan en voor mijn blogje. N, die me een goed begin heeft gegeven in het begrijpen hoe die hele mensenhandel-toestand er nou uitziet voor mensen aan de binnenkant. Lux, die me telkens uit mijn schulp haalt als ik bang ben dat ik te ambitieus ben wanneer ik een groot onderwerp wil aanpakken.
En natuurlijk mijn goeroe, de man of vrouw die àlles met computers kan, en me met elk computerprobleem bijstaat. Die als antwoord op bijna alles aankomt met download-koppelingen of "scripts," programmaatjes die hij speciaal voor mij voor één taak geschreven heeft waardoor hij dingen doet waarvan ik nieteens wist dat die kònden met computers. En vooral zorgt hij dat ik onvindbaar blijf voor mensen die het niet goed met me voorhebben.
Ik wil ook even mijn mannen van de politie noemen. Ik heb weinig goeds over de politie te zeggen, maar ik zeg er wel altijd bij dat er fijne mensen bij die politie werken. En mijn politieman en mijn ex-rechercheur zijn twee van die gouden mannen die je echt kan vertrouwen. Die hebben niet alleen heel veel verteld over de politie, waardoor ik meer begrijp, maar zijn ook gewoon trouwe helpers als er iets moet gebeuren voor een stukje.
Mijn statistiekmannetje begon als iemand die me rechtzette met een paar dingen die ik niet snapte aan statistiek, maar die heeft intussen een belangrijke rol gekregen in alles waarin ik onderzoek doe of moet verwerken. Hij is een allesweter die ook echt alles wéét, en dat is heel zeldzaam. Hij heeft een vlijmscherpe geest, en heeft in een vloek en een zucht de verborgen foutjes in elke redenering en elk rapport te pakken. Hij is ook heel streng voor mij als ik niet strak genoeg redeneer, maar van mij mag hij altijd zo streng blijven.
Voor sommige van mijn stukjes heb ik heel veel aan mijn advocaat. Die is nog niet bovenaan de ladder, maar daar komt ze wel. Ze is slim, gehaaid, en weet heel goed wat er wel of niet kan. Ze heeft ook gehoerd in haar studententijd, en weet dus wel waar ik over schrijf. Ze houdt me tegen als ik iets ga zeggen wat niet mag, ze weet ook wanneer ik verdwaald ben in de juridische doolhoven, en ze doet haar best om alles uit te leggen zodat ik het ooknog snap.
Dat is mijn vaste ploeg, maar mijn blogje zou niet hetzelfde zijn zonder de mensen die een keertje wat insturen. Zoals de huisarts, Y, de jong begonnen hoeren, en iedereen die me tipte met iets wat niet meteen een ingezonden stukje werd, maar wat voor mij wel de puzzel steeds vollediger maakt. Iedereen draagt bij aan mijn blogje, en iedereen heeft me geholpen om het te maken wat het nu is.
En weet je wat het fijne is? Het is allemaal om mij te helpen om mijn blogje beter te maken, maar zonderdat ik op hoef te geven dat mijn blogje mijn kindje is. Ik ben nog steeds de vrouw die bepaalt wat het volgende stukje wordt, waar ik over schrijf, en hoe. Ik heb heel veel aan mijn hulpgroep, en zonder die mensen zou ik heel veel waar ik trots op ben niet hebben kunnen doen, maar het blijft mijn blogje.
donderdag 15 juni 2017
Quiz
Hoeveel snap jij van sexwerk? Test jezelf!
Vraag 1
Vul aan: Liefde is...
Vraag 2
"Je laatste boeking van dit weekend is naar Antwerpen" zei Dieuwke tegen Isabel. Isabel trok een pruillip.
"Op zondagavond helemaal uit Antwerpen terug naar Mijdrecht met het OV is veel te ver. Kan Sjaak me niet rijden?" antwoordde ze.
Dieuwke zuchtte. "Nee," zei ze nadrukkelijk, "Sjaak rijdt de hele week al, en morgen is zijn vrouw jarig. Hij heeft een vrije dag, je neemt maar gewoon het OV."
Isabel pruilde nog een momentje, zag dat het geen uitwerking had op haar werkgeefster, en pakte toen zelf haar telefoon. Ze belde naar Sjaaks mobiel. Ze gebruikte haar werkstem, met een klein vleugje wanhoop en een snufje weemoed.
"Hoi Sjaak, lieverd, met mij, ik hoor net dat ik naar Antwerpen moet, kan jij me alsjeblíéft rijden? Ah, wat fijn lieve schat! Ja, dan zie ik je morgen, kus! ... Ja, het is morgen pas ... Oh ècht? Maar net zei je nog dat je me zou helpen..." Ze zette onderbewust haar heup opzij, en pruilde tegen de telefoon.
"Maar dan moet ik helemaal alleen midden in de nacht op stap, dat durf ik ècht niet lieverd!" vervolgde ze, nog iets meer aangezet. Na een paar tellen klaarde haar gezicht op, met een brede grijns.
"Je bent een schàt! Je krijgt een hele dikke zoen van me! Tot morgen, lekkere beer van me, ciao!" en legde neer.
Met haar gewone stem zei Isabel nog even: "Kijk, zo doe je dat." tegen Dieuwke, en wiegde de deur uit. Dieuwke schudde haar hoofd.
Vul aan: Sjaak...
Vraag 3
Hoeveel klanten heeft een hoer gemiddeld per werkdag?
Vraag 4
Wat is mensenhandel?
Vraag 5
Wat doet een prostituee nou eigenlijk?
Vraag 6
Wat is géén signaal van mensenhandel volgens het OM?
Vraag 7
Wat zijn de grootste risico's om als hoer rekening mee te houden?
Vraag 8
Hoe herken je dat een prostituee gedwongen wordt om het werk te doen?
Vraag 9
Welk percentage van de prostituees wordt gedwongen?
Vraag 10
Wat is de minst erge vorm van mensenhandel?
Vraag 11
Wie is onze stem?
Vraag 12
Waar kun je het best informatie verzamelen over prostitutie?
Vraag 13
Meike is een leuk fris meisje van net achttien. Ze heeft een leuke vriend, Dries, een knappe brede vent met een mooie kaaklijn, die zich goed verzorgt en niet op de kleintjes let als hij haar mee uit neemt. Ze heeft het fijn met hem. Opeens ondergaat hij een radikale verandering. Hij wil dat ze achter het raam gaat staan, om geld voor hem te verdienen. Hij bedreigt haar met een mes, slaat haar, en scheldt haar uit. Als ze niet gaat hoeren, dreigt hij haar dood te steken...
Wat is het logische vervolg van dit verhaal?
Vraag 14
Hoe denkt de gemiddelde Nederlander over de prostitutie?
Vraag 15
Vul aan: De illegale prostitutie...
Vraag 16
Wat is het belangrijkste om goed omzet te draaien als hoer?
Vraag 17
Hoe weet je zeker dat je als klant geen risico loopt om strafrechtelijk vervolgd te worden?
Vraag 18
Vul aan: Klanten zijn...
Vraag 19
Meiden die door instanties en hulpverlening uit prostitutiesituaties worden gehaald, en worden begeleid en behandeld om ze te normaliseren, gaan in de regel binnen afzienbare tijd na hun vrijlating terug naar hun eerdere situatie, en meestal intensiever. Dit verschijnsel van recidive wordt in de hulpverlening 'hervictimisatie' genoemd.
Wat is de logische conclusie die we hieruit trekken?
Vraag 20
Wie heeft het initiatief in een pooierrelatie?
Vraag 21
Na de wip kruipt de hoer tegen haar klant aan. Hij heeft op zijn leeftijd wat meer tijd nodig om weer op adem te komen. Ze praten wat, hij over zijn leven, zij over haar dromen. Zij vertelt hem over haar arme jeugd, en hoe ze graag voor zichzelf zou willen werken, maar nog een schuld van dertigduizend Euro heeft af te lossen voordat ze kan ophouden te werken voor haar huidige baas, die haar geld afpakt en niet eerlijk tegen haar is. De klant is ontroerd door haar verhaal, en wil haar het geld wel lenen. Dan neemt hij in één keer de schuld over, en kan zij op haar gemak aflossen, en voor zichzelf gaan werken. Hij gunt het haar wel, en hij zal niet eens om rente vragen. Zij geeft hem een dikke kus, en bedankt hem innig voor zijn hulp.
Vul aan: Deze klant is...
Vraag 22
De politie en het OM hebben de afgelopen jaren grote aantallen acties uitgevoerd om misstanden in de prostitutie op te sporen en bloot te leggen. De veronderstelling is namelijk dat er vanuit de hoeren geen aangifte of hulpvraag zal komen als er misstanden zijn. Daarom worden er razzia's en overvallen uitgevoerd waarbij zonder melding, hulpvraag of zelfs maar gerede aanleiding vrouwen worden onderworpen aan opsporingsmiddelen. Het gaat dan om door misleiding vergaren van informatie, binnentreden op plaatsen van arbeid, binnentreden in woningen, vernielingen in de zoektocht naar bewijs, inbeslagname van documenten zoals papieren, agenda's, dagboeken en kalenders, inbeslagname van telefoons, tablets, baar geld en computers, en urenlange intimiderende verhoren waarbij gedreigd wordt met arm, werkloos, dakloos en kinderloos maken. Ondanks de massale politieinzet en de manipulaties van de verslagen van verhoren is het resultaat van deze acties extreem mager geweest. De enige zaken waarbij de acties enige bijdrage leverden waren ook zonder de acties aan het licht gekomen. Wat zou voor politie en OM de logische conclusie zijn?
Vraag 23
De Wet Regulering Prostitutie brengt veel nieuwe regels waar gemeenten de prostitutie mee kunnen bedwingen. Waar zijn de regels voor gemaakt?
Vraag 24
Waarom doen sexwerkers sexwerk?
Vraag 25
Wat is de weg vooruit?
Antwoordsleutel:
Elke A: 0 punten.
Al die antwoorden zijn samengeraapt van de opmerkingen van mensen die nooit hebben stilgestaan bij wat er speelt in de hoererij, en die alleen wat vaags hebben meegekregen via de media. Dat zijn op zich meestal goedbedoelende mensen die denken dat ze genoeg weten voor een mening, maar hun huiswerk niet hebben gedaan.
Elke B: -2 punten.
Deze hersenkronkels komen uit samenzweringstheorieën over een grijze onderwereld in de prostitutie, met alle verzinsels die nodig zijn om te zorgen dat die bokkesprongen niet heel raar overkomen als je erover gaat nadenken. En van alle betweters, die zich niets aantrekken van hoe het echt zit, omdat ze hun eigen mening belangrijker vinden.
Elke C: 4 punten.
Elk punt is een tiende van een rapportpunt, dus met alleen C heb je 100% verdiend. Dit zijn de correcte antwoorden.
Elke D: -12 punten.
Die zijn geknipt en geplakt uit wat het OM schrijft, voor de buitenwereld, voor de rechter of voor zichzelf. Vanzelfsprekend raken die kant noch wal. Als je ze ondanks de hysterische taal *toch* kiest, zit er een steekje bij je los en verdien je die 12 punten aftrek.
Als je een leek bent is een 6 of meer voldoende, maar bijstuderen is verstandig. Als je in politiek of hulpverlening werkt zou ik een 9 de ondergrens vinden. Bij een negatief cijfer heb je een mooie toekomst bij Justitie voor je, dan is er toch niks meer aan je te redden.
Vraag 1
Vul aan: Liefde is...
- ...onbetaalbaar
- ...een valstrik die door loverboys gebruikt wordt om kwetsbare meisjes mee de prostitutie in te dwingen
- ...te faken met glijmiddel
- ...in elk geval niet: je vriendin aanzetten tot prostitutie.
Vraag 2
"Je laatste boeking van dit weekend is naar Antwerpen" zei Dieuwke tegen Isabel. Isabel trok een pruillip.
"Op zondagavond helemaal uit Antwerpen terug naar Mijdrecht met het OV is veel te ver. Kan Sjaak me niet rijden?" antwoordde ze.
Dieuwke zuchtte. "Nee," zei ze nadrukkelijk, "Sjaak rijdt de hele week al, en morgen is zijn vrouw jarig. Hij heeft een vrije dag, je neemt maar gewoon het OV."
Isabel pruilde nog een momentje, zag dat het geen uitwerking had op haar werkgeefster, en pakte toen zelf haar telefoon. Ze belde naar Sjaaks mobiel. Ze gebruikte haar werkstem, met een klein vleugje wanhoop en een snufje weemoed.
"Hoi Sjaak, lieverd, met mij, ik hoor net dat ik naar Antwerpen moet, kan jij me alsjeblíéft rijden? Ah, wat fijn lieve schat! Ja, dan zie ik je morgen, kus! ... Ja, het is morgen pas ... Oh ècht? Maar net zei je nog dat je me zou helpen..." Ze zette onderbewust haar heup opzij, en pruilde tegen de telefoon.
"Maar dan moet ik helemaal alleen midden in de nacht op stap, dat durf ik ècht niet lieverd!" vervolgde ze, nog iets meer aangezet. Na een paar tellen klaarde haar gezicht op, met een brede grijns.
"Je bent een schàt! Je krijgt een hele dikke zoen van me! Tot morgen, lekkere beer van me, ciao!" en legde neer.
Met haar gewone stem zei Isabel nog even: "Kijk, zo doe je dat." tegen Dieuwke, en wiegde de deur uit. Dieuwke schudde haar hoofd.
Vul aan: Sjaak...
- ...is een soort bordeelbaas ofzo
- ...zal hier wel goed aan verdienen
- ...is de sjaak
- ...is een mensenhandelaar, en Isabel is zijn slachtoffer. Het gaat hier niet slechts om een technische schuld, maar om een verminkt meisje en de ongeneeslijke wonden op haar ziel. Mensenhandel is moderne slavernij, en de slachtoffers worden door hun afschuwelijke ervaringen voor het leven getekend. Isabel zal haar leven lang met de psychische littekens moeten proberen te overleven.
Vraag 3
Hoeveel klanten heeft een hoer gemiddeld per werkdag?
- Acht uur per dag, half uurtje per klant, dus zestien ofzo?
- Met al dat zwarte werk komen we daar nooit achter, de politie zegt dat het er veertig zijn, maar dat kan dus best twee keer meer zijn, achter de schermen.
- Nooit genoeg.
- 15 tot 70, daar kan een vrouwenlijf echt niet tegen hoor! De gezondheidsschade die zoveel sexuele handelingen een vrouw aandoet kan nooit helemaal genezen.
Vraag 4
Wat is mensenhandel?
- Dat is als gewelddadige boeven meisjes dwingen om in de prostitutie te werken. Soms gebruiken die ook psychische dwang.
- Het is een levensgrote internationale maffia die erbij gedijt dat de mensen niet zien hoe geraffineerd ze te werk gaan
- Een sjabloon om migranten en vooral sexwerkers te kunnen wegpesten terwijl je doet alsof je ze redt
- Mensenhandel is een mensenrechtenschending. Het is een foltering, een onmenselijke behandeling van kwetsbare mensen. Het is een grove inbreuk op de fundamentele rechten van het slachtoffer, die levens onherstelbaar verwoest. Mensenhandel is de antithese van menselijke waardigheid. Het is de ultieme verlaging van de waarde van een mens tot gebruiksvoorwerp. Mensenhandel, de moderne slavernij.
Vraag 5
Wat doet een prostituee nou eigenlijk?
- Ze verkoopt haar lichaam
- Ze is een figurant in de uitvoering van een toneelstuk, een ballet, waar de man zijn patriarchale sexuele vooroordelen kan uitleven op een weerloos lichaam
- Een klant zijn geld in sex om laten zetten zonder de gebruikelijke tussenpersonen als autodealers, kledingverkopers, juweliers, makelaars enzovoort.
- Een prostituee is handelswaar in de sexindustrie. Verkocht als vee, tentoongesteld als vlees in een vitrine is zij het zichtbare deel van een meedogenloze criminele wereld, die vrouwen tot gebruiksvoorwerpen maakt, en hun menselijke waarde ontneemt.
Vraag 6
Wat is géén signaal van mensenhandel volgens het OM?
- Dat het meisje zelf zegt dat haar partner haar niet misbruikt
- Dat het meisje veel méér geld dan normaal heeft te besteden. Verder kunnen er heel veel subtiele signalen zijn, pas maar op
- De zedenagent pijpen is nog nooit als signaal van mensenhandel gebruikt
- Bij het verzamelen van signalen mensenhandel wordt objectief gekeken naar de situatie van het (mogelijke) slachtoffer, en wordt zorgvuldig de afweging gemaakt op basis van expertise van het mensenhandelteam. Een vaag niet-pluisgevoel is dus niet genoeg om te mogen spreken van een signaal van mensenhandel.
Vraag 7
Wat zijn de grootste risico's om als hoer rekening mee te houden?
- Gewelddadige klanten en pooiers
- Dat je door de manipulaties van je pooier zelf gaat geloven dat je er zelf voor hebt gekozen, en dat hij zo je wil wegneemt om te ontsnappen
- Geslachtsziektes van de zedensmeris. Als je hem gratis moet naaien om af te kopen dat hij je ruïneert loop je risico, want die goorlappen willen zonder condoom.
- Mensenhandel is het grootste risico voor prostituees. Zelfs als ze "vrijwillig" beginnen, waarbij de waarde die aan die vrijwilligheid moet worden toegekend maar zeer de vraag is, komen ze zeer vaak toch terecht in een situatie van mensenhandel, moderne slavernij.
Vraag 8
Hoe herken je dat een prostituee gedwongen wordt om het werk te doen?
- Doordat ze onder de blauwe plekken zit, en niet kan ophouden met huilen, en duidelijk niet wil
- Pooiers zijn zo doortrapt en geraffineerd dat ze niet zullen toestaan dat hun hoer laat zien dat ze gedwongen is. Met psychische druk zorgen ze dat die vrouwen je een happy hooker voorspiegelen. Je kan het dus nooit zien.
- Omdat ze het vertelt, en na wat scherpe kritische vragen nog niet door de mand valt als de zoveelste oplichtster
- De politie heeft het heel moeilijk om gedwongen prostitutie te ontdekken, want natuurlijk zal een gedwongen prostituee nooit toegeven gedwongen te worden. De dwang is onzichtbaar, en kan alleen door gespecialiseerde ambtenaren worden opgespoord. Dit maakt de bewijslast extreem moeilijk, en daarom zijn de verstrekkende uitbreidingen van opsporingsbevoegdheden zoals de grote politie-acties en controles waarbij huizen worden doorzocht, roerende zaken in beslag worden genomen en de prostituees uren worden verhoord helaas noodzakelijk. Klanten en exploitanten kunnen het in een kwartiertje echter zeker wel zien, die kiezen er alleen voor om het niet te zien, en die zouden eindelijk eens daarvoor strafbaar moeten zijn
Vraag 9
Welk percentage van de prostituees wordt gedwongen?
- Meer dan de helft
- Niemand kiest voor dit werk. Linksom of rechtsom, dwang is het altijd.
- Je komt nog boven de procent uit als je de meiden meetelt die zelf regelen dat ze worden gedwongen voor de kick.
- Zeventig procent, maar van die overige dertig procent moet je je ook maar afvragen of dat wel zo vrijwillig is.
Vraag 10
Wat is de minst erge vorm van mensenhandel?
- Als er geen lichamelijk geweld wordt gebruikt, maar alleen psychisch geweld
- Er zijn mensen die vormen van mensenhandel zonder lichamelijk geweld minder erg vinden, maar die begrijpen niet hoe erg psychisch geweld is. Eigenlijk is een simpele klap veel minder erg dan psychisch verkracht worden.
- Verliefd zijn op een behulpzame jongen.
- Elke vorm van mensenhandel is mensenhandel, moderne slavernij. Dat er subjectief verschillen in ernst worden gezien tussen de verschillende vormen van mensenhandel doet daar niets aan af. Het blijft mensenhandel, moderne slavernij, een foltering, een onmenselijke behandeling van kwetsbare mensen. Het is een grove inbreuk op de fundamentele rechten van het slachtoffer, die levens onherstelbaar verwoest. Mensenhandel is de antithese van menselijke waardigheid. Het is de ultieme verlaging van de waarde van een mens tot gebruiksvoorwerp. Mensenhandel, de moderne slavernij. Minder erg is ook erg!
Vraag 11
Wie is onze stem?
- Renate van der Zee, Elma Drayer en Jojanneke van den Berge
- Anke van Dijke, Henk Werson, Melissa Farley, Mary Honeyball, Patricia Perquin
- De enige reden om 1 stem te willen zoeken voor zo'n diverse groep als de hoeren, is als je maar 1 mond wil hoeven snoeren.
- De Nationaal Rapporteur Mensenhandel en sexueel Geweld tegen Kinderen, officier van Justitie Jolanda de Boer en Parketofficier Warner ten Kate
Vraag 12
Waar kun je het best informatie verzamelen over prostitutie?
- Documentaires bekijken en kranten lezen
- Door slim te combineren wat je in boeken van overlevers leest, met wat je via het nieuws vanaf de politie hoort, kan je de overkoepelende netwerken die achter de facade van prostitutie zitten herkennen
- Door het zelf te proberen. Iedereen vertelt je maar wat.
- De Nationaal Rapporteur Mensenhandel en sexueel Geweld tegen Kinderen, Comensha en het OM
Vraag 13
Meike is een leuk fris meisje van net achttien. Ze heeft een leuke vriend, Dries, een knappe brede vent met een mooie kaaklijn, die zich goed verzorgt en niet op de kleintjes let als hij haar mee uit neemt. Ze heeft het fijn met hem. Opeens ondergaat hij een radikale verandering. Hij wil dat ze achter het raam gaat staan, om geld voor hem te verdienen. Hij bedreigt haar met een mes, slaat haar, en scheldt haar uit. Als ze niet gaat hoeren, dreigt hij haar dood te steken...
Wat is het logische vervolg van dit verhaal?
- Het klinkt heel onwaarschijnlijk dat ze bij hem blijft, maar er zal wel meer achterzitten...
- Pooiers zijn echte top-psychologen, en gebruiken heel veel trucs om zo'n meisje achter de schermen helemaal onder controle te krijgen. Zij weet niet dat het gebeurt, en is machteloos in zijn handen.
- Ze schrijft een jankpost op het Viva- of Flairforum en krijgt van alle kanten het advies om "voor haar relatie te vechten" door eindeloos op hem in te zaniken. Hij wordt stapelgek en dumpt haar.
- Het slachtoffer is verliefd gemaakt door een loverboy, een proces dat "grooming" heet. Daardoor is ze in zijn macht, en kan niet loskomen van zijn invloed. Het is een schijnliefdesrelatie die wordt gebruikt om het slachtoffer tot prostitutie te dwingen. Zij is te bang en te veel onder zijn invloed om zelf nog te kunnen denken, en wordt volledig gestuurd door de mensenhandelaar. Ze is vanaf het begin van het groomingproces al slachtoffer van mensenhandel, moderne slavernij. Alleen door haar in een gespecialiseerde gesloten inrichting langdurig te behandelen kan ze weer in haar eigen kracht komen.
Vraag 14
Hoe denkt de gemiddelde Nederlander over de prostitutie?
- We vinden in Nederland prostitutie heel normaal.
- We zijn in Nederland veel te naïef als het over prostitutie gaat. Het is een ernstige vorm van georganiseerde criminaliteit waar omvangrijke meedogenloze multinationale netwerken achter zitten. De politie staat machteloos omdat ze de slimheid van de criminele netwerken onderschatten.
- Niet met het grote koppie. Slavernijporno is veel te lekker om het te vergallen met kritisch nadenken.
- De publieke opinie over prostitutie is er één van vrijheid, blijheid, maar zo is het niet. Mensen hebben romantische ideeën over prostitutie, zo van het hoort erbij, maar zo is het niet. Het is mensenhandel, moderne slavernij. Het is niet normaal, en dat moet je durven zeggen.
Vraag 15
Vul aan: De illegale prostitutie...
- ...is als er gedwongen prostitutie is, of als er minderjarigen werken ofzo
- ...laat door te bestaan al zien dat de prostitutiewereld helemaal niets aan de misstanden wil doen.
- ...is een oase van rust en redelijkheid, zo lang de overheid je niet pakt
- ...is per definitie een criminele wereld, omdat de scheiding tussen legaal en illegaal is gemaakt om het grijze gebied op te heffen. Werk je niet met een vergunning van de gemeente, dan bedrijf je illegale prostitutie en kan je handhaving verwachten.
Vraag 16
Wat is het belangrijkste om goed omzet te draaien als hoer?
- Jong en slank zijn
- Klanten zoeken naar het grensoverschrijdende. Hoe smeriger de handelingen, hoe groter de winst.
- Je klant elke keer afgepeigerd naar huis laten gaan, pas als hij moet stoppen omdat hij niet meer in zich heeft, en met grote verwachtingen voor de volgende keer
- Pooiers dwingen hun slachtoffers de winst te vergroten door lange dagen te maken, lage prijzen te vragen, onveilig te werken en telkens van locatie te veranderen. Dit vergroot hun winsten ten koste van de waardigheid en menselijkheid van hun slachtoffers, die worden verkocht als vee.
Vraag 17
Hoe weet je zeker dat je als klant geen risico loopt om strafrechtelijk vervolgd te worden?
- Als je niet kiest voor een vrouw die zwarte borsten van de mishandeling heeft, of waar er in de advertentie staat dat ze minderjarig is.
- Klanten en pooiers lachen in hun vuistje, want door mazen in de wet zijn ze nog steeds niet strafbaar.
- Alleen als je dispuutgenoot bent van de minister van Veiligheid en Justitie
- De klant is de grote financier voor de mensenhandelindustrie, door zijn onstilbare vraag naar meer en steeds jongere meisjes voor illegale prostitutie kan deze onmenselijke moderne slavernij voortduren. Omdat er nog geen wetten zijn om de klant verantwoordelijk te kunnen houden kan de klant niet aangepakt worden. Het grote probleem is de immense bewijslast die nodig is om verwijtbaarheid bij hoerenlopers aan te kunnen tonen. Hier moet een eind aan komen door klanten breder strafrechtelijk verantwoordelijk te stellen.
Vraag 18
Vul aan: Klanten zijn...
- sexbeluste zielenpieten
- naïef, want ze krijgen bij een prostituee eigenlijk niet wat ze echt zoeken
- welkom om eens langs te komen bij iemand die niet meteen een oordeel over ze klaar heeft
- de financiers van mensenhandel, de onmenselijke moderne slavernij die zij in stand houden
Vraag 19
Meiden die door instanties en hulpverlening uit prostitutiesituaties worden gehaald, en worden begeleid en behandeld om ze te normaliseren, gaan in de regel binnen afzienbare tijd na hun vrijlating terug naar hun eerdere situatie, en meestal intensiever. Dit verschijnsel van recidive wordt in de hulpverlening 'hervictimisatie' genoemd.
Wat is de logische conclusie die we hieruit trekken?
- Ze pakken die meisjes kennelijk niet stevig genoeg aan, die moeten echt leren hoe ze zelfstandig kunnen zijn. Ze moeten eindelijk echt worden losgemaakt van hun loverboys. Ze moeten beter worden behandeld, en meer aandacht krijgen. De loverboys moeten lang achter de tralies om ze weg te houden bij die kwetsbare meisjes.
- Het bewijst dat pooiernetwerken zelfs binnen de gesloten inrichtingen hun mannetjes hebben, die de meisjes onder druk blijven zetten. Het groomingproces gaat door binnen de zogenaamd veilige muren van de instellingen, zodat het meisje weer miljoenen voor de loverboy kan gaan verdienen als ze weer op straat wordt losgelaten. De hulpverleners staan machteloos tegen de miljardenindustrie van de pooiers.
- Dat het met die toko's er meer om gaat om hun morele superioriteit met vette winst bot te vieren op zondige meisjes, dan om ze iets mee te geven waar die meiden zelf het nut van zien. Misschien ging het hier toch niet om een rechtschapen engeltje à la Victor Hugo, die alleen een kansje nodig had om een deugdzaam sexloos modelmeisje te worden.
- Dat deze meisjes telkens weer slachtoffer worden van pooiers kan alleen worden voorkomen door veranderingen aan te brengen in de samenleving. Als wij als maatschappij kunnen zeggen: "stop, dit willen wij niet, dit accepteren wij niet," en daar geloofwaardige strafrechtelijke sancties aan verbinden, dan kunnen we optreden tegen dit soort misstanden, en kunnen deze meisjes een menswaardig bestaan opbouwen buiten slachtofferschap in de mensenhandel, de moderne slavernij. Daarom is het nodig ze langdurig gesloten op te vangen bij behandelende instanties die nauw samenwerken met Justitie, zodat hervictimisatie onmogelijk wordt.
Vraag 20
Wie heeft het initiatief in een pooierrelatie?
- De pooier, de vrouw probeert juist weg te komen
- De hoer en de pooier zijn allebei marionetten van internationale mensenhandelnetwerken
- De hoer bespeelt de pooier zodat hij haar precies zo dwingt als ze lekker vindt.
- De pooier heeft alle macht. Die feitelijke positie van overwicht misbruikt hij om het vaak minderjarige meisje te manipuleren om valse verklaringen af te leggen, en zo de rechtsgang te frustreren. Hij brengt haar tot prostitutie en heeft daar voordeel van, en is derhalve een mensenhandelaar. Deze relaties zijn schijnliefdes, en het voorwenden van een liefdesrelatie vult het dwangbestanddeel in van mensenhandel, moderne slavernij.
Vraag 21
Na de wip kruipt de hoer tegen haar klant aan. Hij heeft op zijn leeftijd wat meer tijd nodig om weer op adem te komen. Ze praten wat, hij over zijn leven, zij over haar dromen. Zij vertelt hem over haar arme jeugd, en hoe ze graag voor zichzelf zou willen werken, maar nog een schuld van dertigduizend Euro heeft af te lossen voordat ze kan ophouden te werken voor haar huidige baas, die haar geld afpakt en niet eerlijk tegen haar is. De klant is ontroerd door haar verhaal, en wil haar het geld wel lenen. Dan neemt hij in één keer de schuld over, en kan zij op haar gemak aflossen, en voor zichzelf gaan werken. Hij gunt het haar wel, en hij zal niet eens om rente vragen. Zij geeft hem een dikke kus, en bedankt hem innig voor zijn hulp.
Vul aan: Deze klant is...
- ...iemand met een hart
- ...vast meer van plan. Die heeft nu een gratis privéhoertje!
- ...net in een duizenden jaren oude truc getrapt
- ...een mensenhandelaar. Door haar geld te lenen creëert hij een schuld die een feitelijk overwicht inhoudt, waarmee aan het dwangbestanddeel van de delictsomschrijving is voldaan. Door de betalingen te innen wordt het uitbuitingsbestanddeel van de delictsomschrijving ingevuld. Hiermee is het bewijs compleet voor ongekwalificeerde mensenhandel, moderne slavernij. Hij is een mensenhandelaar, zij is zijn slachtoffer. Het is een groot onrecht dat het betalen van zo'n overnamesom nog niet als bewijs van mensenhandel door de zittende magistratuur wordt geaccepteerd.
Vraag 22
De politie en het OM hebben de afgelopen jaren grote aantallen acties uitgevoerd om misstanden in de prostitutie op te sporen en bloot te leggen. De veronderstelling is namelijk dat er vanuit de hoeren geen aangifte of hulpvraag zal komen als er misstanden zijn. Daarom worden er razzia's en overvallen uitgevoerd waarbij zonder melding, hulpvraag of zelfs maar gerede aanleiding vrouwen worden onderworpen aan opsporingsmiddelen. Het gaat dan om door misleiding vergaren van informatie, binnentreden op plaatsen van arbeid, binnentreden in woningen, vernielingen in de zoektocht naar bewijs, inbeslagname van documenten zoals papieren, agenda's, dagboeken en kalenders, inbeslagname van telefoons, tablets, baar geld en computers, en urenlange intimiderende verhoren waarbij gedreigd wordt met arm, werkloos, dakloos en kinderloos maken. Ondanks de massale politieinzet en de manipulaties van de verslagen van verhoren is het resultaat van deze acties extreem mager geweest. De enige zaken waarbij de acties enige bijdrage leverden waren ook zonder de acties aan het licht gekomen. Wat zou voor politie en OM de logische conclusie zijn?
- Ik kan niet geloven dat de politie zoiets zomaar doet. Er zal wel meer aan de hand zijn. In de krant noemen ze het toch ook telkens een succes?
- Hieruit concludeer je dat de politie te langzaam en te lui is om de mensenhandelnetwerken te volgen. Die spelen razendsnel in op veranderingen, en ontwijken de politie makkelijk.
- Dat het eens tijd wordt om de hele heisa op te schorten, te concluderen dat al die misstanden op zijn zachtst gezegd fantasie zijn gebleken, en eens te onderzoeken of de aanstichters van deze brutale burgerrechtenschendingen niet eens op de korrel moeten worden genomen in strafrechtelijk onderzoek naar détournement de pouvoir
- De conclusie is dat het misdrijf mensenhandel, moderne slavernij, moeilijk op te sporen is. Het verplaatst zich telkens naar sectoren waar de acties niet plaatsvinden, en door de beperkte opsporingsbevoegdheden is het OM aan handen en voeten gebonden. De conclusie is derhalve dat er meer opsporingsbevoegdheden nodig zijn om door het stilzwijgen van daders, slachtoffers en getuigen heen te breken, grootschaliger politie-inzet noodzakelijk is, en er betere wetgeving moet komen om de bewijsdrempels te verlagen en de strafmaat te verhogen. De zittende magistratuur moet in deze zaken haar obstructionistische houding laten varen en constructief met het parket samenwerken.
Vraag 23
De Wet Regulering Prostitutie brengt veel nieuwe regels waar gemeenten de prostitutie mee kunnen bedwingen. Waar zijn de regels voor gemaakt?
- Om mensenhandel te bestrijden en de sociale positie van prostituees te verbeteren.
- Om gemeentes de kans te geven misstanden in de prostitutie aan te pakken, want nu kunnen de pooiernetwerken zich achter de bestaande regels verstoppen.
- Om rust in de vastgoedmarkt te brengen, door te kunnen garanderen dat waardevermindering van kavels door nabije prostitutie (en andere bedrijvigheden waar het bordje "sex" op kan worden geplakt) kan worden tegengegaan.
- Om de gemeentes beter houvast te geven voor hun deel van de interorganisationele taken die zij als ketenpartners in de strijd tegen mensenhandel, moderne slavernij, moeten uitvoeren. Zo hebben zij middelen om dwang en geweld in de prostitutie tegen te gaan. In nauwe samenwerking met hulpverlening, politie en het parket kunnen zij zo de gelederen sluiten en barrières opwerpen voor mensenhandelaren.
Vraag 24
Waarom doen sexwerkers sexwerk?
- Omdat het zo gelopen is, en ze er door omstandigheden wel aan moesten beginnen
- Omdat ze in de macht zijn gekomen van mensenhandelnetwerken. Die hebben loverboys en pooiers die een zesde zintuig hebben voor kwetsbare vrouwen, die door een criminele machine tot de laatste cent worden uitgebuit
- Sex. Geld. Allebei tegelijk. Is het niet logischer te moeten uitleggen dat er mensen zijn die dat niet doen?
- Het is voor te stellen dat er vrouwen zouden kunnen zijn die het vrijwillig doen, maar het is gebleken dat het beeld van de vrije, blije prostituee die voor zichzelf kan opkomen een illusie is geweest. Vrouwen worden gedwongen, soms door geweld of psychisch geweld, soms door armoede of een situatie waar hun uitbuiter overwicht op ze heeft. Bij de vrouwen die volhouden zelf te kiezen voor prostitutie moeten er maar eens kritische vragen worden gesteld naar hoe vrijwillig dat nou eigenlijk is.
Vraag 25
Wat is de weg vooruit?
- Tja, de gulden middenweg dan maar...
- De staat moet prostituees kansen geven om uit te stappen, en daarbij de pooiers genoeg gevangenisstraf geven dat de vrouwen niet bang hoeven te zijn hem ooit weer te zien.
- De Nederlandse manier om met alles om te gaan: De hoeren niet vervolgen of controleren zodat ze lekker zaken draaien en omzet maken, en intussen kraaien we in media en parlement dat we het een schande vinden, maar dat we het omdat we zo ruimdenkend zijn maar tolereren. Niemand doet iets om een ander te zieken, en iedereen kan lekker prat gaan op zijn eigen gelijk.
- Er moet worden ingezet op het schoon maken van de branche. De conclusie is derhalve dat er meer opsporingsbevoegdheden nodig zijn om door het stilzwijgen van daders, slachtoffers en getuigen heen te breken, grootschaliger politie-inzet noodzakelijk is, en er betere wetgeving moet komen om de bewijsdrempels te verlagen en de strafmaat te verhogen. De zittende magistratuur moet in deze zaken haar obstructionistische houding laten varen en constructief met het parket samenwerken. Als dat niet werkt, rest alleen nog de onvermijdelijke stap van het afschaffen van de prostitutie. Wie kan daar tegen zijn?
Antwoordsleutel:
Elke A: 0 punten.
Al die antwoorden zijn samengeraapt van de opmerkingen van mensen die nooit hebben stilgestaan bij wat er speelt in de hoererij, en die alleen wat vaags hebben meegekregen via de media. Dat zijn op zich meestal goedbedoelende mensen die denken dat ze genoeg weten voor een mening, maar hun huiswerk niet hebben gedaan.
Elke B: -2 punten.
Deze hersenkronkels komen uit samenzweringstheorieën over een grijze onderwereld in de prostitutie, met alle verzinsels die nodig zijn om te zorgen dat die bokkesprongen niet heel raar overkomen als je erover gaat nadenken. En van alle betweters, die zich niets aantrekken van hoe het echt zit, omdat ze hun eigen mening belangrijker vinden.
Elke C: 4 punten.
Elk punt is een tiende van een rapportpunt, dus met alleen C heb je 100% verdiend. Dit zijn de correcte antwoorden.
Elke D: -12 punten.
Die zijn geknipt en geplakt uit wat het OM schrijft, voor de buitenwereld, voor de rechter of voor zichzelf. Vanzelfsprekend raken die kant noch wal. Als je ze ondanks de hysterische taal *toch* kiest, zit er een steekje bij je los en verdien je die 12 punten aftrek.
Als je een leek bent is een 6 of meer voldoende, maar bijstuderen is verstandig. Als je in politiek of hulpverlening werkt zou ik een 9 de ondergrens vinden. Bij een negatief cijfer heb je een mooie toekomst bij Justitie voor je, dan is er toch niks meer aan je te redden.
maandag 12 juni 2017
Antwoord op: Voorrang
Als je met sekswerkerrechten bezig bent, en mensen uitlegt hoe schadelijk het beleid en het stigma zijn voor ons, krijg je heel vaak te horen dat dat geen voorrang heeft, en dat ze die dingen nieteens willen hòren totdat er belangrijkere dingen zijn opgelost.
Niet met die woorden natuurlijk. Het gaat om uitspraken als "Dat is ook vervelend, maar het gaat hier om vrouwen die elke dag verkracht worden" of "We moeten eerst kijken naar de misstanden in de seksbranche" of "Dat leidt af van het aanpakken van de misstanden in de prostitutie" of "Hoe kan je dat belangrijker vinden dan mensenhandel" en nog wel meer, vagere toepassingen van het idee.
Meestal zit er een randje aan dat je tussen de regels door wordt beschuldigd van egoïstisch, naïef of vastgebeten in je eigen navelstaarderij zijn. Dat je niet verder kijkt dan je neus lang is, omdat je alleen kan zien waar je zelf mee temaken krijgt. Hoe durf je aan je eigen belangen te denken als er nog zulke misstanden bestaan? Je negeert die misstanden, die misstanden kunnen je niet schelen, omdat je alleenmaar aan jezelf denkt!
Dat komt dus neer op "Ja, jullie kunnen geen zakelijke financiële producten kopen, worden uit huis gezet, je kinderen worden afgepakt, als je minderjarig bent sluiten we je op in een sekte, je bent een criminogene tweederangsburger en iedereen kotst op je, maar wij zijn ervan overtuigd dat er overal bizarre seksslavinnenverhalen gebeuren, en totdat die opgelost zijn kan je de pot op met je rechten. En dat kan even duren, want we vinden ze ondanks alle burgerrechten schendende sleepnetten en razzia's maar niet."
Het is onzin natuurlijk.
Buiten de prostitutie om kent bijna iedereen deze ookwel. Wie heeft als kind niet gehoord als hij iets vies te eten kreeg "Jamaar de kindertjes in Afrika hebben helemáál geen eten, die zouden maar wàt blij zijn met glazige aardappels." Zolang iemand het erger heeft, mag je niet klagen, en moet je dankbaar zijn. Ook als je best mag verwachten dat je ouders in Nederland je wel beter eten voor kunnen zetten, of je in elk geval niet verplichten om het op te eten. Nee, je moet je schamen.
Als je wil kijken hoe dit soort gedachtes werken, zie je dat er een paar dingen spelen. Ten eerste het idee dat je het ergste idee als eerste aan moet pakken, omdat je ze ziet als een soort stapeltje wat je één voor één af moet werken. Dat is verleidelijk omdat mensen zo hun eigen kleine problemen in hun leven moeten benaderen soms, maar zelfs op die schaal klopt het al niet helemaal.
Het tweede idee is dat je met het behandelen van het probleem van de hoeren de aandacht weghaalt van het probleem van de slachtoffertjes. Dan moet je dus denken dat je maar aan één groep tegelijk kan denken, of maar één groep in de samenleving eerlijk kan behandelen. Of in ieder geval dat het aan een "slachtofferigere" groep kwaaddoet als je eerlijke behandeling wil van een andere groep.
Wat hier gebeurt is weereens een drogredenering. Hij heet de fallacy of relative privation. Helaas kan ik hier geen Nederlandse naam van vinden, zoals wel vaker met drogredeneringen. Die drogredenering gaat erom dat je een onderwerp als onbelangrijk of aandacht onwaardig moet behandelen omdat er (in zijn categorie, soms in het algemeen) belangrijkere onderwerpen te behandelen zijn.
Er zijn omstandigheden waar dat geen drogredenering is. Je make-up bijwerken inplaatsvan de vlam in de pan te blussen is dom, en dan geef je het verkeerde je aandacht. Maar meestal is het gevolg van het ene doen niet, dat je het andere niet doet. Vooral met maatschappelijke dingen als sekswerk, waar alles langzaam gaat, en de uren werk die je erin moet stoppen laag zijn, is het onzinnig om zo te denken. Je kan het best allebei, en nog steeds tijd hebben voor alles in je leven.
Als deze drogredenering wordt toegepast is het weereens om dezelfde reden dat de meeste drogredeneringen op de proppen komen. Er komt een argument wat het denkbeeld van de drogredeneerder niet uitkomt, en er moet een manier komen om dat argument nieteens te hoeven behandelen, laat staan er antwoord op te moeten geven. Er komt emotie bij kijken, en er wordt niet eerlijk geargumenteerd. Dus dat zegt wat over wie deze foute redeneringen gebruikt.
Niet met die woorden natuurlijk. Het gaat om uitspraken als "Dat is ook vervelend, maar het gaat hier om vrouwen die elke dag verkracht worden" of "We moeten eerst kijken naar de misstanden in de seksbranche" of "Dat leidt af van het aanpakken van de misstanden in de prostitutie" of "Hoe kan je dat belangrijker vinden dan mensenhandel" en nog wel meer, vagere toepassingen van het idee.
Meestal zit er een randje aan dat je tussen de regels door wordt beschuldigd van egoïstisch, naïef of vastgebeten in je eigen navelstaarderij zijn. Dat je niet verder kijkt dan je neus lang is, omdat je alleen kan zien waar je zelf mee temaken krijgt. Hoe durf je aan je eigen belangen te denken als er nog zulke misstanden bestaan? Je negeert die misstanden, die misstanden kunnen je niet schelen, omdat je alleenmaar aan jezelf denkt!
Dat komt dus neer op "Ja, jullie kunnen geen zakelijke financiële producten kopen, worden uit huis gezet, je kinderen worden afgepakt, als je minderjarig bent sluiten we je op in een sekte, je bent een criminogene tweederangsburger en iedereen kotst op je, maar wij zijn ervan overtuigd dat er overal bizarre seksslavinnenverhalen gebeuren, en totdat die opgelost zijn kan je de pot op met je rechten. En dat kan even duren, want we vinden ze ondanks alle burgerrechten schendende sleepnetten en razzia's maar niet."
Het is onzin natuurlijk.
Buiten de prostitutie om kent bijna iedereen deze ookwel. Wie heeft als kind niet gehoord als hij iets vies te eten kreeg "Jamaar de kindertjes in Afrika hebben helemáál geen eten, die zouden maar wàt blij zijn met glazige aardappels." Zolang iemand het erger heeft, mag je niet klagen, en moet je dankbaar zijn. Ook als je best mag verwachten dat je ouders in Nederland je wel beter eten voor kunnen zetten, of je in elk geval niet verplichten om het op te eten. Nee, je moet je schamen.
Als je wil kijken hoe dit soort gedachtes werken, zie je dat er een paar dingen spelen. Ten eerste het idee dat je het ergste idee als eerste aan moet pakken, omdat je ze ziet als een soort stapeltje wat je één voor één af moet werken. Dat is verleidelijk omdat mensen zo hun eigen kleine problemen in hun leven moeten benaderen soms, maar zelfs op die schaal klopt het al niet helemaal.
Het tweede idee is dat je met het behandelen van het probleem van de hoeren de aandacht weghaalt van het probleem van de slachtoffertjes. Dan moet je dus denken dat je maar aan één groep tegelijk kan denken, of maar één groep in de samenleving eerlijk kan behandelen. Of in ieder geval dat het aan een "slachtofferigere" groep kwaaddoet als je eerlijke behandeling wil van een andere groep.
Wat hier gebeurt is weereens een drogredenering. Hij heet de fallacy of relative privation. Helaas kan ik hier geen Nederlandse naam van vinden, zoals wel vaker met drogredeneringen. Die drogredenering gaat erom dat je een onderwerp als onbelangrijk of aandacht onwaardig moet behandelen omdat er (in zijn categorie, soms in het algemeen) belangrijkere onderwerpen te behandelen zijn.
Er zijn omstandigheden waar dat geen drogredenering is. Je make-up bijwerken inplaatsvan de vlam in de pan te blussen is dom, en dan geef je het verkeerde je aandacht. Maar meestal is het gevolg van het ene doen niet, dat je het andere niet doet. Vooral met maatschappelijke dingen als sekswerk, waar alles langzaam gaat, en de uren werk die je erin moet stoppen laag zijn, is het onzinnig om zo te denken. Je kan het best allebei, en nog steeds tijd hebben voor alles in je leven.
Als deze drogredenering wordt toegepast is het weereens om dezelfde reden dat de meeste drogredeneringen op de proppen komen. Er komt een argument wat het denkbeeld van de drogredeneerder niet uitkomt, en er moet een manier komen om dat argument nieteens te hoeven behandelen, laat staan er antwoord op te moeten geven. Er komt emotie bij kijken, en er wordt niet eerlijk geargumenteerd. Dus dat zegt wat over wie deze foute redeneringen gebruikt.
maandag 5 juni 2017
Friend Zone
Vandaag een stukje over iets wat niet met de hoererij temaken heeft. Ik krijg namelijk op mijn mailadres veel meer vragen over seks dan over hoererij, en ik merk wel dat mensen mijn blogje ook veel lezen om wat te leren over seks. Dat gaat veel over simpele seksuele voorlichting, met op nummer één vragen over hoe je aan seks komt, en op nummer twee zorgen over SOA en zwangerschap.
Bestwel vaak zitten daar verhalen aanvast. Ik krijg dan mails van vijf bladzijdes die alleenmaar volstaan met verwarring over hoe seks nou werkt, en wat je nou aanmoet met het andere geslacht. De meeste van die mails komen van mannen, maar vrouwen schrijven ook wel degelijk. Soms is het iemand met een probleem in het autismespectrum die me vraagt om hulp, maar ook juist veel mensen die verder helemaal in orde zijn raken de weg kwijt in de seks.
Iets wat me heel vaak wordt gevraagd door mannen, is hoe je om moet gaan met de friend zone. Dat is dat een man een seksuele relatie met een vrouw wil, maar dat hij al vrienden met haar is, en zij hem alleen als vriend ziet en niet als sekspartner, of zelfsmaar iemand die sekspartner zou kunnen wòrden. Het is een bestwel veel voorkomend probleem, niet alleenmaar in mijn mailbox, maar ook in de rest van de wereld.
Het is een beetje een hype. Toen ik een meisje was had je het woord nog helemaal niet, en ik zou het echtwel zijn tegengekomen want ik las àlle bladen. Tegenwoordig is het overal, en staan er overal onzinartikelen op het internet over hoe de friend zone werkt, en hoe je ermee om moet gaan. Ik lees dat, en ik kan al zien hoe dat voor een heleboel mensen een heleboel teleurstelling gaat veroorzaken.
De mensen die mij vragen naar tips over de friend zone hebben allang al die artikelen gelezen, daarom kennen ze het woord ook, en hebben dus ook hele duidelijke ideeën over hoe het inelkaar zit. En daar klopt niets van, want die verhalen zijn allemaal gebouwd op een heel slecht en heel negatief begrip van hoe vrouwelijke seksualiteit werkt. Al die tips hebben iets machine-achtigs, iets dwingends, en spelen eropin dat vrouwen vaak onzeker zijn.
Ik ga niet alles uitleggen wat vastzit aan het friend zone verschijnsel, want dat liep eerst al over de zeven kantjes heen, en toen besefte ik dat er nog veel meer uitgelegd moest worden om dàt al te kunnen begrijpen, dus dat heb ik geschrapt. Vooral omdat, en dat bedoel ik ècht niet lullig, de mensen die hier problemen mee hebben heel makkelijk misverstaan hoe het werkt, zelfs al leg je alles uit. Het is interessant om te bekijken hoe het precies werkt, maar ik hou het maar bij simpele dingen, want die vinden mensen al moeilijk genoeg.
Vanaf de basisschool krijgen mannen al mee dat ze vanalles niet mogen omdat dat seksueel misbruik is. Soms wordt dat letterlijk zo gezegd, en heel veel wordt meer ingegoten door hoe we als maatschappij tegen mannen aanpraten. Mannelijke seksualiteit wordt als iets agressiefs, gevaarlijks en negatiefs gezien, dat alleen tevoorschijn mag komen in een hele bepaalde vorm en alleen binnen de grenzen van het relatiedenken.
Tegelijk zien we ook om ons heen wel dat die regels overal geschonden worden. En dat dat wèrkt. Maar ook dat mannen die dat net teveel doen worden gezien als players, macho's, foute mannen en zelfs verkrachters. En hoeveel net teveel is, dat hangt er maar net van af wie er kijkt en hoe. Dat zorgt natuurlijk dat mannen nooit weten hoeveel over die regels heenstappen nou veilig of goed is.
Daarmee zijn we er nog niet.
Seksueel contact maken is de rol van de man. Hij moet het initiatief nemen, en de vrouw interesseren. Als hij geluk heeft doet hij dat per ongeluk, en gaat zij hem wel verder uitlokken, maar de openingszet is altijd van de man. Hij moet haar verlangen wakker maken. Ik krijg nu vast in de reacties vrouwen die vertellen dat ze zelf ook initiatief nemen, en die moeten deze paragraaf nog maar eens beter lezen.
Als een man een vrouw seksueel benadert, zit daar een element van risico nemen in. De man kan afgewezen worden, en dat is geen fijn gevoel. Afwijzing wordt bovendien ooknog vaak nogal hard of gemeen gedaan, en daar worden veel mannen schuw van. Bovendien is er de stress dat je als man eigenlijk maar één kans krijgt, want als je een seksuele openingszet hebt gedaan die is afgewezen, houdt ze daarna altijd nog afstand. Probeer je het nog een keer, dan ben je een opdringerige loser.
Daar komt nog bij dat mensen geen idee hebben hoe hun seksualiteit werkt, en dus maar wat doen. Dat wordt heel snel ongemakkelijk, en daarmee is een man snel in haar ogen een opdringerige zak, terwijl hij eigenlijk alleen onhandig is en ze hem best aardig had kunnen vinden. Zelfs de ranzige openingstruukjes van pick up artists werken, omdat het danwel domme en scheve technieken zijn om een vrouw te benaderen, maar tenminste een techniek is, en niet maar-wat-doen.
Mannen die er lol aan hebben, en die er een spelletje van maken, die hebben er veel minder moeite mee. Die worden ookwel afgewezen, maar die vinden het een deel van het spel. We noemen ze niet voor niets players. Die maken het daarmee ook ontspannener en leuker voor de vrouw. Het enige wat ze hun slechte naam geeft is dat het voor hem een spelletje is, en zij denkt dat ze hem serieus aan de haak heeft.
Vrouwen zijn er heel duidelijk en open over dat ze weliswaar versierd worden door foute mannen en players, maar dat die mannen een probléém zijn. Die bad boys zijn iets waar veel over geklaagd wordt, en waar veel over geschreven wordt dat die afgekeurd worden, ookal is dat eigenlijk helemaal niet zo. Ze zijn een geliefd uitje om mee uit de band te springen, en later af te zweren als de dolle rit voorbij is. Dat is weer een rare kronkel in onze samenleving.
Foute mannen zijn de Malle Babbe voor vrouwen. Lekker onzedig je uit laten wonen, en geen risico dat hij ook echt wat met je wil, dus je leven ingewikkeld maakt. En acheraf kan je dan hem de schuld geven van je uitspatting, want jij bent een nette vrouw die uitwas op huisje-boompje-beestje en hij heeft je meegesleept. Nou ja, ik heb er vier jaar geleden ookal een stukje over geschreven, maar dan uit een ander perspektief.
Ik schrijf misschien ooit nogweleens een stukje over hoe mannen en vrouwen elkaar benaderen, en wat er wel en niet aan werkt, maar eerlijk gezegd heb ik er geen vertrouwen in dat de mensen die het kunnen gebruiken het gaan snappen. De mensen die het wel snappen hebben het weer niet nodig, en mijn collegaatjes vinden het weer kleuterschool-spul. Dat levert me vooral heel veel haatmail en kritiek op, en daar doe ik het weer niet voor. Daarom ligt het ook al heel lang op de plank.
Mensen zijn heel gevoelig voor hoe ze gezien worden. En mannen zijn dus ook gevoelig voor hoe er gekeken wordt naar mannen die seksuele benaderingen doen die niet goed worden gekeurd. Die krijgen de hele tijd te horen hoe er vanalles fout is aan hoe mannen vrouwen benaderen, en die worden daar een beetje bangig van. De mannen die zich daar niets van aantrekken, en hun libido volgen, die stappen daar wel overheen. Maar heel veel mannen, die durven dat niet.
Die mannen zijn bij hun benaderingen van vrouwen dus heel veel bezig met niet-foutdoen. Die laten alles bepalen door wat een collega van me guilt avoidance noemt. Ze zijn respectvol, laten zien dat ze netjes feministisch en non-threatening zijn, laten alle initiatieven aan haar over omdat zij het tempo mag bepalen, en als ze daar te goed in zijn dan komt haar libido dus ook helemaal niet los.
Nou zijn er genoeg vrouwen die gewoon een vent willen, ook als hij niet met elke blik een donderslag in hun kut veroorzaakt. Dus ook zulke mannen komen wel aan de vrouw. Vooral als ze samen gaan drinken, en ze met hun zatte koppen al die bekrompenheid vergeten, en gewoon aan de slag gaan. Dan komt het wel goed, want dan heb je aan het relatiedenken een duidelijk uitgestippelde verwachting die je wel naar bed leidt.
Maar dat moet je dan maar net gebéúren. Als je passief probeert om vooral geen aanstoot te geven, ben je niet bezig om je begeerde te verleiden. Dan ben je maar aan het hopen dat het gebeurt, en dat het dan ook nog met jóú gebeurt, en ze niet een andere man kiest. Het is niet verkeerd om zo te proberen om je liefdesleven te laten gebeuren, en niemand zal het je kwalijknemen, maar je neemt niet de verantwoordelijkheid zo.
En het gaat mis als hij dan denkt dat die seksuele relatie dan "hoort" te gebeuren. Hij is non-threatening en a-seksueel vrienden met haar geworden, en dan gebeurt er niets. Inplaatsvan te accepteren dat hij hoopte op een mazzeltje, gebeurt het dan te vaak dat hij gefrustreerd raakt over dat het niet gebeurt, en boos wordt dat het niet seksueel wordt ookal is hij nog zo'n gewillige vriend. En dan gaat hij klagen over de friend zone.
De friend zone is het resultaat van de veilige route. Hij heeft nooit risico genomen om afgewezen te worden, hij heeft zijn seksuele interesse altijd verborgen, en nu is hij een platonische, a-seksuele vriend. Als hij handig is kan hij dat nog omdraaien, als hij geluk heeft kan zij besluiten om eens hem te benaderen, maar anders is hij de man die al lang doet alsof hij gewoon alleen vrienden wil zijn maar dat eigenlijk niet meent.
Want als je eerst verbergt dat je seksueel geïnteresseerd bent, en dan als vertrouwde vriend bij haar komt, dan voelt het heel creepy als je opeens vanaf je vertrouwenspositie probeert om er iets seksueels van te maken. Zij voelt zich ongemakkelijk omdat ze een vriend niet pijn wil doen met een afwijzing, maar ze is wel in een lastig parket gebracht omdat hij niet eerlijk was over zijn interesse. Dat voelt als het schenden van vertrouwen.
Laat staan dat je haar ook niet voordat je seksuele interesse toonde de kans gaf om je te vertellen hoe ze hem ziet zitten. Hij is misschien helemaal niet haar type. En als hij haar direct had benaderd had ze hem afgewezen. Nu heeft hij weken, maanden of jaren geïnvesteerd om dichtbij te komen voordat hij haar de kans gaf om dat te beslissen, en hij voelt zich bekocht voor iets wat hij zelf deed om maar geen risico te lopen.
Mannen worden niet door vrouwen in de friend zone gezet. Daar stappen ze zelf in, om dichterbij te komen en niet met open vizier haar seksueel te interesseren. Of hij dat nou deed omdat hij verkeerd geleerd heeft met vrouwen om te gaan of omdat hij geen risico durfde te nemen, dat maakt niet uit voor wat er gebeurt. De man is het verkeerde pad ingeslagen, naar een plek waar hij niet wil zijn. Dat moet je niet bij haar zoeken.
Allemaal de schuld van mannen dus? Nee, dat helaas nou ookweer niet. Want een vent die zich voor je uitslooft is erg makkelijk om je aan te laten leunen, en als je een beetje doet alsof je niet ziet dat hij eigenlijk met iets anders bezig is, heb je eigenlijk gewoon een dienaar zonderdat je ooit er iets voor hoeft terug te doen.
Intussen weet vrijwel elke vrouw, behalve de héél onervaren meisjes, dat die man eigenlijk bezig is om te proberen zich te bewijzen als seksuele partner. Die weet best dat hij zoekt naar een begin van een liefdesrelatie. Maar het is heel ongemakkelijk om hem daarover te confronteren als hij zijn best doet om het niet zo te laten lijken, en juist héél makkelijk om je maar te laten bedienen. Dus veel vrouwen laten het maar een beetje gebeuren.
Als een vent zich zo wil gedragen, moet hij dat zelf weten. Bovendien weet je helemaal niet zeker dat hij niet echt meent wat hij zegt over dat hij gewoon vrienden wil zijn. Of misschien kwets je hem wel als je dit van hem afpakt. Het is heel makkelijk om jezelf aan te praten dat je niet hem van zichzelf hoeft te redden. Maar dan moet je ook niet moeilijk doen als hij zich achteraf gebruikt voelt. En al helemáál niet gaan doen alsof hij jóú dan heeft gebruikt!
Dat is helaas ook in de mode namelijk. Als een friendzone eindelijk ophoudt, omdat het de vent duidelijk is geworden dat hij nooit iets romantisch gaat vinden met die vrouw, dan haakt hij af. Die is verbitterd en afgeknapt, en houdt op met zijn verwennerij. Dat gaat meestal in één keer, als hij eindelijk aan het eind van zijn Latijn is. En dan hoor ik eerlijk verbaasd aan hoe vrouwen dat lullig van hem vinden.
Soms is het zelfs nog èrger. Dan gaat de vrouw doen alsof alle liefde en aandacht en diensten die hij haar heeft gegeven, nu dat hij heeft laten zien dat hij haar eigenlijk als partner wou winnen, een soort misbruik is geweest. Omdat het nu, achteraf gezien, een soort seksuele toestand is geweest. En seks is eng, dus hij heeft haar iets verschrikkelijks aangedaan. Het is te gek voor woorden.
Er zijn ook mannen die tijdens de friendzone-periode zo duidelijk bij haar rondhangen dat andere mannen wel snappen wat er aan de hand is, en de vrouw niet benaderen. Daar klagen die vrouwen dan tijdens of na de friendzone-relatie over, en vinden het niet eerlijk dat hun aanbidder ze seksueel blokkeert. Maar de gedachte dat ze hem dan weg moeten sturen uit de friendzone blijft dan handig genoeg weg. Want het is toch net te comfortabel om op te geven.
Als je slim bent trek je er meteen de stekker uit als je het begint te merken. Als je het door laat gaan dan wek je verwachtingen. En dat weten de vrouwen die het zich vrolijk laten gebeuren ook best. Daarom worden ze achteraf ook zo boos over de verwachtingen die ze hebben gewekt, en nooit de bedoeling hadden in te lossen. Zolang ze kunnen doen alsof ze het nooit hadden hoeven weten kunnen ze doen alsof ze niet egoïstisch hem hebben uitgemolken.
Er zijn veel smoesjes om er niet de stekker uit te trekken. Het is meestal netzogoed een gebrek aan lef als wat die friendzone-vriend heeft, en vaak gewoon een verhaaltje over dat je hem niet wil kwetsen, zodat je het je langer aan kan laten leunen. En dan vooral niet doordenken over hoe hard hij gekwetst zal zijn als hij er na maanden of jaren achterkomt dat hij nooit een kans heeft gehad, maar jij hem daar nooit mee geconfronteerd hebt.
Het is onzin om over die mannen te klagen die de brui geven aan je behandelen als een prinsesje. Je hebt het je laten aanleunen, en hij heeft geen plicht om daar altijd mee door te gaan. Voor jou is het netzogoed je eigen schuld dat het zover kwam als voor hem. Jij hebt er alleen voordeel van gehad, en hij nadeel, dus bij hem is het dommer, en bij jou is het egoïstischer. Jullie gaan allebei niet vrijuit.
De friendzone is iets doms wat wordt gedaan om niet het lef te hoeven hebben om de confrontatie aan te gaan. Heel afentoe werkt het, en meestal loopt het gewoon dood. Als je het doet, ben je dom en verdien je wat je krijgt. Als je het je laat aanleunen, verdien je het ook om als een opportunistische potverteerder te worden gezien. Zie maar wat er gebeurt als je het lef niet hebt om eerlijk en open over je romantiek en seksualiteit te zijn.
Bestwel vaak zitten daar verhalen aanvast. Ik krijg dan mails van vijf bladzijdes die alleenmaar volstaan met verwarring over hoe seks nou werkt, en wat je nou aanmoet met het andere geslacht. De meeste van die mails komen van mannen, maar vrouwen schrijven ook wel degelijk. Soms is het iemand met een probleem in het autismespectrum die me vraagt om hulp, maar ook juist veel mensen die verder helemaal in orde zijn raken de weg kwijt in de seks.
Iets wat me heel vaak wordt gevraagd door mannen, is hoe je om moet gaan met de friend zone. Dat is dat een man een seksuele relatie met een vrouw wil, maar dat hij al vrienden met haar is, en zij hem alleen als vriend ziet en niet als sekspartner, of zelfsmaar iemand die sekspartner zou kunnen wòrden. Het is een bestwel veel voorkomend probleem, niet alleenmaar in mijn mailbox, maar ook in de rest van de wereld.
Het is een beetje een hype. Toen ik een meisje was had je het woord nog helemaal niet, en ik zou het echtwel zijn tegengekomen want ik las àlle bladen. Tegenwoordig is het overal, en staan er overal onzinartikelen op het internet over hoe de friend zone werkt, en hoe je ermee om moet gaan. Ik lees dat, en ik kan al zien hoe dat voor een heleboel mensen een heleboel teleurstelling gaat veroorzaken.
De mensen die mij vragen naar tips over de friend zone hebben allang al die artikelen gelezen, daarom kennen ze het woord ook, en hebben dus ook hele duidelijke ideeën over hoe het inelkaar zit. En daar klopt niets van, want die verhalen zijn allemaal gebouwd op een heel slecht en heel negatief begrip van hoe vrouwelijke seksualiteit werkt. Al die tips hebben iets machine-achtigs, iets dwingends, en spelen eropin dat vrouwen vaak onzeker zijn.
Ik ga niet alles uitleggen wat vastzit aan het friend zone verschijnsel, want dat liep eerst al over de zeven kantjes heen, en toen besefte ik dat er nog veel meer uitgelegd moest worden om dàt al te kunnen begrijpen, dus dat heb ik geschrapt. Vooral omdat, en dat bedoel ik ècht niet lullig, de mensen die hier problemen mee hebben heel makkelijk misverstaan hoe het werkt, zelfs al leg je alles uit. Het is interessant om te bekijken hoe het precies werkt, maar ik hou het maar bij simpele dingen, want die vinden mensen al moeilijk genoeg.
Vanaf de basisschool krijgen mannen al mee dat ze vanalles niet mogen omdat dat seksueel misbruik is. Soms wordt dat letterlijk zo gezegd, en heel veel wordt meer ingegoten door hoe we als maatschappij tegen mannen aanpraten. Mannelijke seksualiteit wordt als iets agressiefs, gevaarlijks en negatiefs gezien, dat alleen tevoorschijn mag komen in een hele bepaalde vorm en alleen binnen de grenzen van het relatiedenken.
Tegelijk zien we ook om ons heen wel dat die regels overal geschonden worden. En dat dat wèrkt. Maar ook dat mannen die dat net teveel doen worden gezien als players, macho's, foute mannen en zelfs verkrachters. En hoeveel net teveel is, dat hangt er maar net van af wie er kijkt en hoe. Dat zorgt natuurlijk dat mannen nooit weten hoeveel over die regels heenstappen nou veilig of goed is.
Daarmee zijn we er nog niet.
Seksueel contact maken is de rol van de man. Hij moet het initiatief nemen, en de vrouw interesseren. Als hij geluk heeft doet hij dat per ongeluk, en gaat zij hem wel verder uitlokken, maar de openingszet is altijd van de man. Hij moet haar verlangen wakker maken. Ik krijg nu vast in de reacties vrouwen die vertellen dat ze zelf ook initiatief nemen, en die moeten deze paragraaf nog maar eens beter lezen.
Als een man een vrouw seksueel benadert, zit daar een element van risico nemen in. De man kan afgewezen worden, en dat is geen fijn gevoel. Afwijzing wordt bovendien ooknog vaak nogal hard of gemeen gedaan, en daar worden veel mannen schuw van. Bovendien is er de stress dat je als man eigenlijk maar één kans krijgt, want als je een seksuele openingszet hebt gedaan die is afgewezen, houdt ze daarna altijd nog afstand. Probeer je het nog een keer, dan ben je een opdringerige loser.
Daar komt nog bij dat mensen geen idee hebben hoe hun seksualiteit werkt, en dus maar wat doen. Dat wordt heel snel ongemakkelijk, en daarmee is een man snel in haar ogen een opdringerige zak, terwijl hij eigenlijk alleen onhandig is en ze hem best aardig had kunnen vinden. Zelfs de ranzige openingstruukjes van pick up artists werken, omdat het danwel domme en scheve technieken zijn om een vrouw te benaderen, maar tenminste een techniek is, en niet maar-wat-doen.
Mannen die er lol aan hebben, en die er een spelletje van maken, die hebben er veel minder moeite mee. Die worden ookwel afgewezen, maar die vinden het een deel van het spel. We noemen ze niet voor niets players. Die maken het daarmee ook ontspannener en leuker voor de vrouw. Het enige wat ze hun slechte naam geeft is dat het voor hem een spelletje is, en zij denkt dat ze hem serieus aan de haak heeft.
Vrouwen zijn er heel duidelijk en open over dat ze weliswaar versierd worden door foute mannen en players, maar dat die mannen een probléém zijn. Die bad boys zijn iets waar veel over geklaagd wordt, en waar veel over geschreven wordt dat die afgekeurd worden, ookal is dat eigenlijk helemaal niet zo. Ze zijn een geliefd uitje om mee uit de band te springen, en later af te zweren als de dolle rit voorbij is. Dat is weer een rare kronkel in onze samenleving.
Foute mannen zijn de Malle Babbe voor vrouwen. Lekker onzedig je uit laten wonen, en geen risico dat hij ook echt wat met je wil, dus je leven ingewikkeld maakt. En acheraf kan je dan hem de schuld geven van je uitspatting, want jij bent een nette vrouw die uitwas op huisje-boompje-beestje en hij heeft je meegesleept. Nou ja, ik heb er vier jaar geleden ookal een stukje over geschreven, maar dan uit een ander perspektief.
Ik schrijf misschien ooit nogweleens een stukje over hoe mannen en vrouwen elkaar benaderen, en wat er wel en niet aan werkt, maar eerlijk gezegd heb ik er geen vertrouwen in dat de mensen die het kunnen gebruiken het gaan snappen. De mensen die het wel snappen hebben het weer niet nodig, en mijn collegaatjes vinden het weer kleuterschool-spul. Dat levert me vooral heel veel haatmail en kritiek op, en daar doe ik het weer niet voor. Daarom ligt het ook al heel lang op de plank.
Mensen zijn heel gevoelig voor hoe ze gezien worden. En mannen zijn dus ook gevoelig voor hoe er gekeken wordt naar mannen die seksuele benaderingen doen die niet goed worden gekeurd. Die krijgen de hele tijd te horen hoe er vanalles fout is aan hoe mannen vrouwen benaderen, en die worden daar een beetje bangig van. De mannen die zich daar niets van aantrekken, en hun libido volgen, die stappen daar wel overheen. Maar heel veel mannen, die durven dat niet.
Die mannen zijn bij hun benaderingen van vrouwen dus heel veel bezig met niet-foutdoen. Die laten alles bepalen door wat een collega van me guilt avoidance noemt. Ze zijn respectvol, laten zien dat ze netjes feministisch en non-threatening zijn, laten alle initiatieven aan haar over omdat zij het tempo mag bepalen, en als ze daar te goed in zijn dan komt haar libido dus ook helemaal niet los.
Nou zijn er genoeg vrouwen die gewoon een vent willen, ook als hij niet met elke blik een donderslag in hun kut veroorzaakt. Dus ook zulke mannen komen wel aan de vrouw. Vooral als ze samen gaan drinken, en ze met hun zatte koppen al die bekrompenheid vergeten, en gewoon aan de slag gaan. Dan komt het wel goed, want dan heb je aan het relatiedenken een duidelijk uitgestippelde verwachting die je wel naar bed leidt.
Maar dat moet je dan maar net gebéúren. Als je passief probeert om vooral geen aanstoot te geven, ben je niet bezig om je begeerde te verleiden. Dan ben je maar aan het hopen dat het gebeurt, en dat het dan ook nog met jóú gebeurt, en ze niet een andere man kiest. Het is niet verkeerd om zo te proberen om je liefdesleven te laten gebeuren, en niemand zal het je kwalijknemen, maar je neemt niet de verantwoordelijkheid zo.
En het gaat mis als hij dan denkt dat die seksuele relatie dan "hoort" te gebeuren. Hij is non-threatening en a-seksueel vrienden met haar geworden, en dan gebeurt er niets. Inplaatsvan te accepteren dat hij hoopte op een mazzeltje, gebeurt het dan te vaak dat hij gefrustreerd raakt over dat het niet gebeurt, en boos wordt dat het niet seksueel wordt ookal is hij nog zo'n gewillige vriend. En dan gaat hij klagen over de friend zone.
De friend zone is het resultaat van de veilige route. Hij heeft nooit risico genomen om afgewezen te worden, hij heeft zijn seksuele interesse altijd verborgen, en nu is hij een platonische, a-seksuele vriend. Als hij handig is kan hij dat nog omdraaien, als hij geluk heeft kan zij besluiten om eens hem te benaderen, maar anders is hij de man die al lang doet alsof hij gewoon alleen vrienden wil zijn maar dat eigenlijk niet meent.
Want als je eerst verbergt dat je seksueel geïnteresseerd bent, en dan als vertrouwde vriend bij haar komt, dan voelt het heel creepy als je opeens vanaf je vertrouwenspositie probeert om er iets seksueels van te maken. Zij voelt zich ongemakkelijk omdat ze een vriend niet pijn wil doen met een afwijzing, maar ze is wel in een lastig parket gebracht omdat hij niet eerlijk was over zijn interesse. Dat voelt als het schenden van vertrouwen.
Laat staan dat je haar ook niet voordat je seksuele interesse toonde de kans gaf om je te vertellen hoe ze hem ziet zitten. Hij is misschien helemaal niet haar type. En als hij haar direct had benaderd had ze hem afgewezen. Nu heeft hij weken, maanden of jaren geïnvesteerd om dichtbij te komen voordat hij haar de kans gaf om dat te beslissen, en hij voelt zich bekocht voor iets wat hij zelf deed om maar geen risico te lopen.
Mannen worden niet door vrouwen in de friend zone gezet. Daar stappen ze zelf in, om dichterbij te komen en niet met open vizier haar seksueel te interesseren. Of hij dat nou deed omdat hij verkeerd geleerd heeft met vrouwen om te gaan of omdat hij geen risico durfde te nemen, dat maakt niet uit voor wat er gebeurt. De man is het verkeerde pad ingeslagen, naar een plek waar hij niet wil zijn. Dat moet je niet bij haar zoeken.
Allemaal de schuld van mannen dus? Nee, dat helaas nou ookweer niet. Want een vent die zich voor je uitslooft is erg makkelijk om je aan te laten leunen, en als je een beetje doet alsof je niet ziet dat hij eigenlijk met iets anders bezig is, heb je eigenlijk gewoon een dienaar zonderdat je ooit er iets voor hoeft terug te doen.
Intussen weet vrijwel elke vrouw, behalve de héél onervaren meisjes, dat die man eigenlijk bezig is om te proberen zich te bewijzen als seksuele partner. Die weet best dat hij zoekt naar een begin van een liefdesrelatie. Maar het is heel ongemakkelijk om hem daarover te confronteren als hij zijn best doet om het niet zo te laten lijken, en juist héél makkelijk om je maar te laten bedienen. Dus veel vrouwen laten het maar een beetje gebeuren.
Als een vent zich zo wil gedragen, moet hij dat zelf weten. Bovendien weet je helemaal niet zeker dat hij niet echt meent wat hij zegt over dat hij gewoon vrienden wil zijn. Of misschien kwets je hem wel als je dit van hem afpakt. Het is heel makkelijk om jezelf aan te praten dat je niet hem van zichzelf hoeft te redden. Maar dan moet je ook niet moeilijk doen als hij zich achteraf gebruikt voelt. En al helemáál niet gaan doen alsof hij jóú dan heeft gebruikt!
Dat is helaas ook in de mode namelijk. Als een friendzone eindelijk ophoudt, omdat het de vent duidelijk is geworden dat hij nooit iets romantisch gaat vinden met die vrouw, dan haakt hij af. Die is verbitterd en afgeknapt, en houdt op met zijn verwennerij. Dat gaat meestal in één keer, als hij eindelijk aan het eind van zijn Latijn is. En dan hoor ik eerlijk verbaasd aan hoe vrouwen dat lullig van hem vinden.
Soms is het zelfs nog èrger. Dan gaat de vrouw doen alsof alle liefde en aandacht en diensten die hij haar heeft gegeven, nu dat hij heeft laten zien dat hij haar eigenlijk als partner wou winnen, een soort misbruik is geweest. Omdat het nu, achteraf gezien, een soort seksuele toestand is geweest. En seks is eng, dus hij heeft haar iets verschrikkelijks aangedaan. Het is te gek voor woorden.
Er zijn ook mannen die tijdens de friendzone-periode zo duidelijk bij haar rondhangen dat andere mannen wel snappen wat er aan de hand is, en de vrouw niet benaderen. Daar klagen die vrouwen dan tijdens of na de friendzone-relatie over, en vinden het niet eerlijk dat hun aanbidder ze seksueel blokkeert. Maar de gedachte dat ze hem dan weg moeten sturen uit de friendzone blijft dan handig genoeg weg. Want het is toch net te comfortabel om op te geven.
Als je slim bent trek je er meteen de stekker uit als je het begint te merken. Als je het door laat gaan dan wek je verwachtingen. En dat weten de vrouwen die het zich vrolijk laten gebeuren ook best. Daarom worden ze achteraf ook zo boos over de verwachtingen die ze hebben gewekt, en nooit de bedoeling hadden in te lossen. Zolang ze kunnen doen alsof ze het nooit hadden hoeven weten kunnen ze doen alsof ze niet egoïstisch hem hebben uitgemolken.
Er zijn veel smoesjes om er niet de stekker uit te trekken. Het is meestal netzogoed een gebrek aan lef als wat die friendzone-vriend heeft, en vaak gewoon een verhaaltje over dat je hem niet wil kwetsen, zodat je het je langer aan kan laten leunen. En dan vooral niet doordenken over hoe hard hij gekwetst zal zijn als hij er na maanden of jaren achterkomt dat hij nooit een kans heeft gehad, maar jij hem daar nooit mee geconfronteerd hebt.
Het is onzin om over die mannen te klagen die de brui geven aan je behandelen als een prinsesje. Je hebt het je laten aanleunen, en hij heeft geen plicht om daar altijd mee door te gaan. Voor jou is het netzogoed je eigen schuld dat het zover kwam als voor hem. Jij hebt er alleen voordeel van gehad, en hij nadeel, dus bij hem is het dommer, en bij jou is het egoïstischer. Jullie gaan allebei niet vrijuit.
De friendzone is iets doms wat wordt gedaan om niet het lef te hoeven hebben om de confrontatie aan te gaan. Heel afentoe werkt het, en meestal loopt het gewoon dood. Als je het doet, ben je dom en verdien je wat je krijgt. Als je het je laat aanleunen, verdien je het ook om als een opportunistische potverteerder te worden gezien. Zie maar wat er gebeurt als je het lef niet hebt om eerlijk en open over je romantiek en seksualiteit te zijn.