Friend Zone

Vandaag een stukje over iets wat niet met de hoererij temaken heeft. Ik krijg namelijk op mijn mailadres veel meer vragen over seks dan over hoererij, en ik merk wel dat mensen mijn blogje ook veel lezen om wat te leren over seks. Dat gaat veel over simpele seksuele voorlichting, met op nummer één vragen over hoe je aan seks komt, en op nummer twee zorgen over SOA en zwangerschap.

Bestwel vaak zitten daar verhalen aanvast. Ik krijg dan mails van vijf bladzijdes die alleenmaar volstaan met verwarring over hoe seks nou werkt, en wat je nou aanmoet met het andere geslacht. De meeste van die mails komen van mannen, maar vrouwen schrijven ook wel degelijk. Soms is het iemand met een probleem in het autismespectrum die me vraagt om hulp, maar ook juist veel mensen die verder helemaal in orde zijn raken de weg kwijt in de seks.

Iets wat me heel vaak wordt gevraagd door mannen, is hoe je om moet gaan met de friend zone. Dat is dat een man een seksuele relatie met een vrouw wil, maar dat hij al vrienden met haar is, en zij hem alleen als vriend ziet en niet als sekspartner, of zelfsmaar iemand die sekspartner zou kunnen wòrden. Het is een bestwel veel voorkomend probleem, niet alleenmaar in mijn mailbox, maar ook in de rest van de wereld.

Het is een beetje een hype. Toen ik een meisje was had je het woord nog helemaal niet, en ik zou het echtwel zijn tegengekomen want ik las àlle bladen. Tegenwoordig is het overal, en staan er overal onzinartikelen op het internet over hoe de friend zone werkt, en hoe je ermee om moet gaan. Ik lees dat, en ik kan al zien hoe dat voor een heleboel mensen een heleboel teleurstelling gaat veroorzaken.

De mensen die mij vragen naar tips over de friend zone hebben allang al die artikelen gelezen, daarom kennen ze het woord ook, en hebben dus ook hele duidelijke ideeën over hoe het inelkaar zit. En daar klopt niets van, want die verhalen zijn allemaal gebouwd op een heel slecht en heel negatief begrip van hoe vrouwelijke seksualiteit werkt. Al die tips hebben iets machine-achtigs, iets dwingends, en spelen eropin dat vrouwen vaak onzeker zijn.

Ik ga niet alles uitleggen wat vastzit aan het friend zone verschijnsel, want dat liep eerst al over de zeven kantjes heen, en toen besefte ik dat er nog veel meer uitgelegd moest worden om dàt al te kunnen begrijpen, dus dat heb ik geschrapt. Vooral omdat, en dat bedoel ik ècht niet lullig, de mensen die hier problemen mee hebben heel makkelijk misverstaan hoe het werkt, zelfs al leg je alles uit. Het is interessant om te bekijken hoe het precies werkt, maar ik hou het maar bij simpele dingen, want die vinden mensen al moeilijk genoeg.

Vanaf de basisschool krijgen mannen al mee dat ze vanalles niet mogen omdat dat seksueel misbruik is. Soms wordt dat letterlijk zo gezegd, en heel veel wordt meer ingegoten door hoe we als maatschappij tegen mannen aanpraten. Mannelijke seksualiteit wordt als iets agressiefs, gevaarlijks en negatiefs gezien, dat alleen tevoorschijn mag komen in een hele bepaalde vorm en alleen binnen de grenzen van het relatiedenken.

Tegelijk zien we ook om ons heen wel dat die regels overal geschonden worden. En dat dat wèrkt. Maar ook dat mannen die dat net teveel doen worden gezien als players, macho's, foute mannen en zelfs verkrachters. En hoeveel net teveel is, dat hangt er maar net van af wie er kijkt en hoe. Dat zorgt natuurlijk dat mannen nooit weten hoeveel over die regels heenstappen nou veilig of goed is.

Daarmee zijn we er nog niet.

Seksueel contact maken is de rol van de man. Hij moet het initiatief nemen, en de vrouw interesseren. Als hij geluk heeft doet hij dat per ongeluk, en gaat zij hem wel verder uitlokken, maar de openingszet is altijd van de man. Hij moet haar verlangen wakker maken. Ik krijg nu vast in de reacties vrouwen die vertellen dat ze zelf ook initiatief nemen, en die moeten deze paragraaf nog maar eens beter lezen.

Als een man een vrouw seksueel benadert, zit daar een element van risico nemen in. De man kan afgewezen worden, en dat is geen fijn gevoel. Afwijzing wordt bovendien ooknog vaak nogal hard of gemeen gedaan, en daar worden veel mannen schuw van. Bovendien is er de stress dat je als man eigenlijk maar één kans krijgt, want als je een seksuele openingszet hebt gedaan die is afgewezen, houdt ze daarna altijd nog afstand. Probeer je het nog een keer, dan ben je een opdringerige loser.

Daar komt nog bij dat mensen geen idee hebben hoe hun seksualiteit werkt, en dus maar wat doen. Dat wordt heel snel ongemakkelijk, en daarmee is een man snel in haar ogen een opdringerige zak, terwijl hij eigenlijk alleen onhandig is en ze hem best aardig had kunnen vinden. Zelfs de ranzige openingstruukjes van pick up artists werken, omdat het danwel domme en scheve technieken zijn om een vrouw te benaderen, maar tenminste een techniek is, en niet maar-wat-doen.

Mannen die er lol aan hebben, en die er een spelletje van maken, die hebben er veel minder moeite mee. Die worden ookwel afgewezen, maar die vinden het een deel van het spel. We noemen ze niet voor niets players. Die maken het daarmee ook ontspannener en leuker voor de vrouw. Het enige wat ze hun slechte naam geeft is dat het voor hem een spelletje is, en zij denkt dat ze hem serieus aan de haak heeft.

Vrouwen zijn er heel duidelijk en open over dat ze weliswaar versierd worden door foute mannen en players, maar dat die mannen een probléém zijn. Die bad boys zijn iets waar veel over geklaagd wordt, en waar veel over geschreven wordt dat die afgekeurd worden, ookal is dat eigenlijk helemaal niet zo. Ze zijn een geliefd uitje om mee uit de band te springen, en later af te zweren als de dolle rit voorbij is. Dat is weer een rare kronkel in onze samenleving.

Foute mannen zijn de Malle Babbe voor vrouwen. Lekker onzedig je uit laten wonen, en geen risico dat hij ook echt wat met je wil, dus je leven ingewikkeld maakt. En acheraf kan je dan hem de schuld geven van je uitspatting, want jij bent een nette vrouw die uitwas op huisje-boompje-beestje en hij heeft je meegesleept. Nou ja, ik heb er vier jaar geleden ookal een stukje over geschreven, maar dan uit een ander perspektief.

Ik schrijf misschien ooit nogweleens een stukje over hoe mannen en vrouwen elkaar benaderen, en wat er wel en niet aan werkt, maar eerlijk gezegd heb ik er geen vertrouwen in dat de mensen die het kunnen gebruiken het gaan snappen. De mensen die het wel snappen hebben het weer niet nodig, en mijn collegaatjes vinden het weer kleuterschool-spul. Dat levert me vooral heel veel haatmail en kritiek op, en daar doe ik het weer niet voor. Daarom ligt het ook al heel lang op de plank.

Mensen zijn heel gevoelig voor hoe ze gezien worden. En mannen zijn dus ook gevoelig voor hoe er gekeken wordt naar mannen die seksuele benaderingen doen die niet goed worden gekeurd. Die krijgen de hele tijd te horen hoe er vanalles fout is aan hoe mannen vrouwen benaderen, en die worden daar een beetje bangig van. De mannen die zich daar niets van aantrekken, en hun libido volgen, die stappen daar wel overheen. Maar heel veel mannen, die durven dat niet.

Die mannen zijn bij hun benaderingen van vrouwen dus heel veel bezig met niet-foutdoen. Die laten alles bepalen door wat een collega van me guilt avoidance noemt. Ze zijn respectvol, laten zien dat ze netjes feministisch en non-threatening zijn, laten alle initiatieven aan haar over omdat zij het tempo mag bepalen, en als ze daar te goed in zijn dan komt haar libido dus ook helemaal niet los.

Nou zijn er genoeg vrouwen die gewoon een vent willen, ook als hij niet met elke blik een donderslag in hun kut veroorzaakt. Dus ook zulke mannen komen wel aan de vrouw. Vooral als ze samen gaan drinken, en ze met hun zatte koppen al die bekrompenheid vergeten, en gewoon aan de slag gaan. Dan komt het wel goed, want dan heb je aan het relatiedenken een duidelijk uitgestippelde verwachting die je wel naar bed leidt.

Maar dat moet je dan maar net gebéúren. Als je passief probeert om vooral geen aanstoot te geven, ben je niet bezig om je begeerde te verleiden. Dan ben je maar aan het hopen dat het gebeurt, en dat het dan ook nog met jóú gebeurt, en ze niet een andere man kiest. Het is niet verkeerd om zo te proberen om je liefdesleven te laten gebeuren, en niemand zal het je kwalijknemen, maar je neemt niet de verantwoordelijkheid zo.

En het gaat mis als hij dan denkt dat die seksuele relatie dan "hoort" te gebeuren. Hij is non-threatening en a-seksueel vrienden met haar geworden, en dan gebeurt er niets. Inplaatsvan te accepteren dat hij hoopte op een mazzeltje, gebeurt het dan te vaak dat hij gefrustreerd raakt over dat het niet gebeurt, en boos wordt dat het niet seksueel wordt ookal is hij nog zo'n gewillige vriend. En dan gaat hij klagen over de friend zone.

De friend zone is het resultaat van de veilige route. Hij heeft nooit risico genomen om afgewezen te worden, hij heeft zijn seksuele interesse altijd verborgen, en nu is hij een platonische, a-seksuele vriend. Als hij handig is kan hij dat nog omdraaien, als hij geluk heeft kan zij besluiten om eens hem te benaderen, maar anders is hij de man die al lang doet alsof hij gewoon alleen vrienden wil zijn maar dat eigenlijk niet meent.

Want als je eerst verbergt dat je seksueel geïnteresseerd bent, en dan als vertrouwde vriend bij haar komt, dan voelt het heel creepy als je opeens vanaf je vertrouwenspositie probeert om er iets seksueels van te maken. Zij voelt zich ongemakkelijk omdat ze een vriend niet pijn wil doen met een afwijzing, maar ze is wel in een lastig parket gebracht omdat hij niet eerlijk was over zijn interesse. Dat voelt als het schenden van vertrouwen.

Laat staan dat je haar ook niet voordat je seksuele interesse toonde de kans gaf om je te vertellen hoe ze hem ziet zitten. Hij is misschien helemaal niet haar type. En als hij haar direct had benaderd had ze hem afgewezen. Nu heeft hij weken, maanden of jaren geïnvesteerd om dichtbij te komen voordat hij haar de kans gaf om dat te beslissen, en hij voelt zich bekocht voor iets wat hij zelf deed om maar geen risico te lopen.

Mannen worden niet door vrouwen in de friend zone gezet. Daar stappen ze zelf in, om dichterbij te komen en niet met open vizier haar seksueel te interesseren. Of hij dat nou deed omdat hij verkeerd geleerd heeft met vrouwen om te gaan of omdat hij geen risico durfde te nemen, dat maakt niet uit voor wat er gebeurt. De man is het verkeerde pad ingeslagen, naar een plek waar hij niet wil zijn. Dat moet je niet bij haar zoeken.

Allemaal de schuld van mannen dus? Nee, dat helaas nou ookweer niet. Want een vent die zich voor je uitslooft is erg makkelijk om je aan te laten leunen, en als je een beetje doet alsof je niet ziet dat hij eigenlijk met iets anders bezig is, heb je eigenlijk gewoon een dienaar zonderdat je ooit er iets voor hoeft terug te doen.

Intussen weet vrijwel elke vrouw, behalve de héél onervaren meisjes, dat die man eigenlijk bezig is om te proberen zich te bewijzen als seksuele partner. Die weet best dat hij zoekt naar een begin van een liefdesrelatie. Maar het is heel ongemakkelijk om hem daarover te confronteren als hij zijn best doet om het niet zo te laten lijken, en juist héél makkelijk om je maar te laten bedienen. Dus veel vrouwen laten het maar een beetje gebeuren.

Als een vent zich zo wil gedragen, moet hij dat zelf weten. Bovendien weet je helemaal niet zeker dat hij niet echt meent wat hij zegt over dat hij gewoon vrienden wil zijn. Of misschien kwets je hem wel als je dit van hem afpakt. Het is heel makkelijk om jezelf aan te praten dat je niet hem van zichzelf hoeft te redden. Maar dan moet je ook niet moeilijk doen als hij zich achteraf gebruikt voelt. En al helemáál niet gaan doen alsof hij jóú dan heeft gebruikt!

Dat is helaas ook in de mode namelijk. Als een friendzone eindelijk ophoudt, omdat het de vent duidelijk is geworden dat hij nooit iets romantisch gaat vinden met die vrouw, dan haakt hij af. Die is verbitterd en afgeknapt, en houdt op met zijn verwennerij. Dat gaat meestal in één keer, als hij eindelijk aan het eind van zijn Latijn is. En dan hoor ik eerlijk verbaasd aan hoe vrouwen dat lullig van hem vinden.

Soms is het zelfs nog èrger. Dan gaat de vrouw doen alsof alle liefde en aandacht en diensten die hij haar heeft gegeven, nu dat hij heeft laten zien dat hij haar eigenlijk als partner wou winnen, een soort misbruik is geweest. Omdat het nu, achteraf gezien, een soort seksuele toestand is geweest. En seks is eng, dus hij heeft haar iets verschrikkelijks aangedaan. Het is te gek voor woorden.

Er zijn ook mannen die tijdens de friendzone-periode zo duidelijk bij haar rondhangen dat andere mannen wel snappen wat er aan de hand is, en de vrouw niet benaderen. Daar klagen die vrouwen dan tijdens of na de friendzone-relatie over, en vinden het niet eerlijk dat hun aanbidder ze seksueel blokkeert. Maar de gedachte dat ze hem dan weg moeten sturen uit de friendzone blijft dan handig genoeg weg. Want het is toch net te comfortabel om op te geven.

Als je slim bent trek je er meteen de stekker uit als je het begint te merken. Als je het door laat gaan dan wek je verwachtingen. En dat weten de vrouwen die het zich vrolijk laten gebeuren ook best. Daarom worden ze achteraf ook zo boos over de verwachtingen die ze hebben gewekt, en nooit de bedoeling hadden in te lossen. Zolang ze kunnen doen alsof ze het nooit hadden hoeven weten kunnen ze doen alsof ze niet egoïstisch hem hebben uitgemolken.

Er zijn veel smoesjes om er niet de stekker uit te trekken. Het is meestal netzogoed een gebrek aan lef als wat die friendzone-vriend heeft, en vaak gewoon een verhaaltje over dat je hem niet wil kwetsen, zodat je het je langer aan kan laten leunen. En dan vooral niet doordenken over hoe hard hij gekwetst zal zijn als hij er na maanden of jaren achterkomt dat hij nooit een kans heeft gehad, maar jij hem daar nooit mee geconfronteerd hebt.

Het is onzin om over die mannen te klagen die de brui geven aan je behandelen als een prinsesje. Je hebt het je laten aanleunen, en hij heeft geen plicht om daar altijd mee door te gaan. Voor jou is het netzogoed je eigen schuld dat het zover kwam als voor hem. Jij hebt er alleen voordeel van gehad, en hij nadeel, dus bij hem is het dommer, en bij jou is het egoïstischer. Jullie gaan allebei niet vrijuit.

De friendzone is iets doms wat wordt gedaan om niet het lef te hoeven hebben om de confrontatie aan te gaan. Heel afentoe werkt het, en meestal loopt het gewoon dood. Als je het doet, ben je dom en verdien je wat je krijgt. Als je het je laat aanleunen, verdien je het ook om als een opportunistische potverteerder te worden gezien. Zie maar wat er gebeurt als je het lef niet hebt om eerlijk en open over je romantiek en seksualiteit te zijn.