Antwoord op: Het is crisis

Welkom op mijn vijfhonderdste stukje!

Je hoort regelmatig dat de smoor in de prostitutie zit door de crisis. Dat we daarom het voor een tientje doen, of dat er daarom ramen leegstaan. En je kan wel raden, ik ben het er niet mee eens. Maar deze ga ik goed moeten uitleggen, want iedereen is het erover eens, zelfs de prostitutie-hulpverlening en stichting Geisha.

Het is waar dat de klad er al een paar jaar goed inzit. Ik kan het aan mijn administratie goed zien. Ik heb nog steeds wel een volle bak, maar het kost véél meer werk. En overvol is nog maar afentoe, terwijl het vroeger de hele tijd zo was. Ik merk de mindere markt wel, ookal heb ik er minder last van dan de meeste meiden, omdat ik zo'n goeie klantenbasis heb opgebouwd. Ookal had ik geen aanloop, ik kan mijn omzet halen.

De crisis is een ingewikkelde toestand. Als ik aan mijn geldmannetje vraag om het uit te leggen, of aan G, dan krijg ik een heleboel aspecten te horen die allemaal meer of minder meetellen. Mijn statistiekmannetje stuurt alleen maar dit. Sommige dingen zijn filosofisch, maar het zijn allemaal praktische mensen, dus die laten dat een beetje. De crisis vindt vooral plaats bij de banken, bij de overheid, bij de pensioenfondsen, en andere grote financiële instellingen. Die komen niet neuken, dus waarom voel ik dan de crisis zo?

Het is waar dat er crisis is, en dat mensen daarom anders met hun geld omgaan. Het is waar dat iedereen het moeilijk heeft. Het is ook waar dat de prostitutie toch een luxebranche is, en dat het daar makkelijk bezuinigen op is. Maar dan verwacht je dat hoerenbezoek netzoiets is als sterke drank of vakanties, een vrijetijds-iets waar je minder van gaat gebruiken. Maar die worden nietzo hard geraakt als wij. G schrijft het zo:

Our clients are mostly salaried. They have no direct reason to change their spending habits. Their income is fixed. With European governments actively casting doubt upon future value of pensions, investments and guarantees, and prospects of increasing unemployment, there is a tendency toward building reserves and avoiding being stuck with unredeemable value and uncovered risks. Typically for our target consumer this manifests as avoiding use of credit facilities. Large purchases are avoided or postponed until enough means have been pooled to purchase without using credit. Since we don't require use of credit this doesn't significantly affect our sector. Diminishing leisure spending is predicted often by pundits, but as a rule does not materialize. It diminishes to the extent that the consumers total budget is strained by avoidance of credit, but otherwise the consumer spends as long as he stays within his means. This is visible across the board. As recession becomes a reality, the consumer steps down spending to stay within his means, but the spending of the remaining income stays level after this step. Only the increase of unemployment and inflation lowers the total value of spending. This is the picture in Germany and Switzerland, but less so in the Netherlands. This is only because of the Dutch governments more destructive fiscal policies and the untimely failure of the Dutch housing bubble. Uncertainty about redeeming the value of the mortgage stimulates some consumers to be extra frugal, even though on Dutch scale mortgages this is unlikely to make any difference in case of calamity.

En zo gaat ze nog even door over de economie. Vooral bedrijven die van krediet afhankelijk zijn, of bedrijven die consumenten nodig hebben die krediet nemen, zijn beschadigd door de crisis, en de rest moet het met wat minder doen. De prostitutie in Nederland heeft een klap gehad door de crisis, tuurlijk, maar daarna is het niet pappen en nathouden geweest, zoals in de rest van de economie.

Ik heb geen cijfers over de hele prostitutie. Natuurlijk niet, want we weten niet eens hoeveel hoeren er in Nederland zijn. Ik heb hele precieze cijfers over mijn eigen geld, en ik heb veel minder precieze cijfers van andere hoeren, maar ik kan alleen maar zien wat er in de rest van de branche gebeurt door er met een timmermansoog naar te kijken. Dat is niet erg betrouwbaar.

Als ik dat timmermansoog gebruik, zie ik dat er steeds minder seksbedrijven zijn door het uitsterfbeleid dat bijna heel Nederland in zijn greep heeft, dat er steeds minder ramen zijn, en steeds minder meiden in de aanloopsector, maar dat de concurrentie steeds harder wordt. Er wordt steeds onveiliger gewerkt. De prijzen dalen niet, wat iedereen ook zegt, want dan haal je de idiote huren en afdrachten niet meer, maar dan wordt de klant wel weer maar met meer extremiteiten of onveilige seks binnengehaald.

Niemand heeft kijk op de illegale sector, maar in hun advertenties zijn de prijzen na een dip in 2011 ook weer gewoon op het oude peil. En ik zie niet heel veel meer meiden dan vroeger, maar dat is makkelijk om me mee te vergissen. De concurrentie is hier netzo hard. Er wordt veel aangeboden wat je vroeger niet zou zien. En dat is al jaren aan het groeien. De rest van de economie krimpt ècht nietzohard als de prostitutie.

Denk nou eens na. Dat klopt toch niet met het idee dat de klant minder te besteden heeft? Die heeft dan toch niet opeens meer te besteden als je hem zonder condoom pijpt? Met steeds minder ramen en vrije meiden zou de aanbodkant toch minstens netzohard moeten krimpen als de vraag. Toch is dat niet zo. De klanten komen nog wel en hebben nog genoeg te besteden, maar het zijn er veel mìnder. En daarom wordt er om de klanten gevochten door steeds meer risico te nemen.

Er zijn minder vissen in de vijver, maar die zijn nog bijna netzodik als voor de crisis. Dat klopt toch niet met te denken dat het minder gaat in de business omdat iedereen de buikriem aan gaat halen? Het is niet drukker geworden in de goedkope segmenten, daar is het misschien juist wel harder ingestort. Dat zou je denken als iedereen minder heeft te besteden, dat de klanten een treetje naar beneden gaan, maar dat gebeurt dus niet.

Kijk maar naar dingen waar mannen netzolief op bezuinigen als seks. Namelijk sterke drank en gokken. Dat zijn dingen die ze kunnen laten, en waar ze moeder niet van kunnen overtuigen dat ze móéten. De omzetten daarvan blijven best stabiel, als je prostitutie in dat lijstje bekijkt doen we het héél slecht. Wij blijven maar zakken, terwijl drank en gokken allang de put voorbij zijn.

Ik heb een grafiek van mijn geldmannetje bekeken, en het ziet eruit als een soort trap naar beneden. En die treden zijn elke keer als er weer groot nieuws over de prostitutie is. Elk boek van Perquin, elke razzia, sommige tv-documentaires over de prostitutie, dan is er opeens een klap in mijn omzet. En die herstelt maar héél langzaam. En voor het ook maar een beetje beter wordt, is de volgende klap er. Mijn vaste klanten verminderen een stukje, maar de aanloop verdwijnt gewoon stap voor stap.

Dat is niet de crisis. Dat is mannen die niet meer naar een hoer gaan omdat ze denken dat er wat mis is. Die willen geen deel zijn van misstanden. Die willen geen meisje misbruiken. Het beeld van de documentaire of uit het nieuws zit in hun hoofd, en klanten zijn gewone, lieve mannen, die voor geen goud een misbruik van een kwetsbare vrouw willen maken. Ze blijven dus maar weg. Want dat idee wordt ze dus gegeven. En iedere keer is er weer een nieuw stuk van de klanten die overtuigd worden door de media.

Aan de andere kant heb je dus ook mannen die door diezelfde media-aandacht ideeën krijgen. Netzoals je de psychopaten krijgt iedere keer als we op TV komen als hulpeloze slachtoffertjes, of zelfs als er weer een Britse krimi is waar een hoertje wordt vermoord, krijg je bij nieuws over dalend prijzen de pingelaars, en ze zijn brutaler dan ooit. En er zijn natuurlijk meiden die daarvoor zwichten.

Het is vooral de haatcampagne in de media. Je kan zó duidelijk zien dat je klanten zich anders gaan gedragen als er weer wat in de media is geweest. Als er geen crisis was, dan zou het net zo zijn gegaan. Misschien zou het deel van de klanten wat nog wel komt iets meer uitgeven, maar mijn vaste klantjes zijn zo tussen de nul en vijfentwintig procent per kwartaal minder aan me uit gaan geven, gemiddelde tien procent. Maar mijn omzet heeft een klap van bijna veertig procent gehad sinds dit stukje uit oktober 2009.

Die superlage prijzen die ze noemen in het nieuws zie ik ook best binnenhaalprijsjes zijn. Dan kom je binnen voor een tientje, maar als je schoenen uit zijn is het meteen bijbetalen voor BH uit, bijbetalen voor pijpen, bijbetalen voor een extra standje, scherp met de tijd zijn als je niet bijbetaald, en dan betaal je alsnog de gewone prijs. Maar dat soort van pezen is niet meer van deze tijd. De zakelijke meiden die in de jaren negentig hier kwamen hebben die uitpeesters kapotgeconcurreerd.

En dat is ook nog als ik niet rekening hou met de pers. Die journalisten roepen maar wat. Die verzinnen meer dan dat ze echt opzoeken, en die zoeken alleen maar het plaatje wat goed verkoopt. Dus als die moeten liegen om hun krant te verkopen, dan doen ze dat wel. En in de krant willen ze ook geen nuance, en geen ingewikkelde dingen. Het moet overzichtelijk zijn en lekker spannend klinken.

Het is niet de crisis. Het is het stigma.

Denkbeeld

Dit stuk is eenvoudiger geworden dan wat ik wou. Maar als mijn nakijkteam het niet meer kan volgen, dan is het te verward geworden, en het is beter om maar een stuk uit te leggen dan alles, zodat ik tenminste iets overhou. Anders begrijpt niemand meer waar het nou om gaat. Het is een heel erg lang stuk geworden, maar het moet in één stuk, sorry. Er zit geen goeie "knip" in.

Als dit het eerste stukje is wat je van me leest, moet ik je eigenlijk even afremmen. Dit stukje is iets voor als je een beetje weet hoe ik werk, wat ik heb gezien, en wat er allemaal komt kijken bij prostitutie. Daar heb ik nou in bijna vijf jaar bijna vijfhonderd stukjes over geschreven, en als je niet de achtergrond weet van waar dit stukje vandaan komt, ziet het er denk ik veelteveel uit alsof ik maar wat roep. Dus lees eerst even wat andere stukjes, zodat je weet wie het zegt.

Het succes van mijn hoererij komt voor een heel belangrijk stuk doordat ik bézig ben met mijn klantjes. Ik ben altijd op zoek om de klant zo goed mogelijk van dienst te zijn. Daar moet ik hem voor begrijpen, want klanten weten vaak niet waar ze echt voor komen. Dat moet je ontdekken, en hem verleiden. Ik ben ook bezig met een goeie balans tussen vriendschappelijk en zakelijk zijn met de klant.

Daar komt dus veel contact en begrip bij kijken. Je moet je klant kunnen lezen als een boek. En dat geeft je wel wat te doen, want je hebt weinig tijd, en weinig kans om fouten te maken, dus je moet het goed leren doen. Dat heeft ook wel een tijdje gekost. Als je het kan is het erg de moeite waard, en ik vind het eigenlijk een belangrijk iets wat mijn werk interessant houdt.

Als je in een winkel werkt, dan leer je te zien bij wie je op moet letten omdat hij gaat stelen. Als HR-meisje wist ik ook na een poosje wel of een werknemer problemen ging geven. Dat is gewoon een onderdeel van overleven in een baan, je leert opletten op wat belangrijk is. En bij de prostitutie is dat niet anders hoor. Je gaat kijken naar de dingen waar je mee op moet passen, en een belangrijke is watvoor ideeën een klant over je heeft.

En ook mijn blog heeft me een hoop geleerd. Je denkt anders na over dingen als je erover moet schrijven. Mijn statistiekmannetje schreef aleens: Als je het niet kunt uitleggen, begrijp je het eigenlijk niet. Daar heeft hij gelijk in. Ik heb een hoop dingen opnieuw moeten doordenken door mijn blog, en ik kan ook wel zien dat ik een hoop geleerd heb, en een hoop stomme ideeën heb moeten laten gaan.

Die ideeën ontstaan onderbewust bij mensen, en zoals mensen er met elkaar over praten leiden ze mekaar allemaal in dezelfde richting. Die stromingen kan je volgen als je lang genoeg bezig bent met hoe mensen over je werk denken, dan krijg je het plaatje wel door. Het is alleen heel veel moeilijker om uit te leggen hoe het inelkaarzit, dat mensen niet meteen je te snel vinden gaan, en losraken van wat ik vertel en dan maar denken dat het niet klopt.

De makkelijkste manier die ik heb gevonden om het uit te leggen zonderdat het een boeltje wordt, is een soort van vraag en antwoord. Een dialoog, eigenlijk. Er is de stem van de onderbuik, die is scheefgedrukt, en er is de stem van de twijfel, die is gewoon geschreven. Die twee komen samen naar het beeld toe wat de mensen van de prostitutie hebben, en hoe ze het samen hebben geschapen.

Ik denk niet dat het lètterlijk zo gebeurt. Het gebeurt in een soort van groepsdynamiek, een wisselwerking tussen mensen, en wat die aanvaardbaar vinden. Maar de onderbuikgevoelens van die mensen, die komen wel uit die mensen zelf. Ik hou het er maar bij dat dit de makkelijkste manier is om het uit te leggen, maar dat het ingewikkelder totstandkomt dan wat ik hier schrijf. Ik kan niet alles uitleggen. Je kan het lezen als de gedachtes van de maatschappij, als je dat makkelijker vindt.

Het begint ermee dat mensen weten, en dat hun aandacht eropkomt, dat er prostitutie bestaat. Ze hebben meestal geen idee wat het nou echt inhoudt, en wat er allemaal achter zit, het enige wat er bijblijft is dat elke man naar een prostituee kan stappen om daar voor geld seks mee te hebben. Zonder al die toestanden die er normaal aan seks vastzitten. Op een manier die de mensen niet kennen, en waar ze niet van hebben geleerd dat het goedzit. Er zit zelfs al een luchtje aan, van de vorige generaties.

Dan komt er een opeenvolging van gedachtes, en dat gaat ongeveer zo:

Seks voor geld? Seks is eng! Stel je voor dat ik daarmee zo om zou moeten gaan! Dat kan niet, ik voel me seksueel onder druk gezet om dat ook te kunnen, alleen al omdat het bestaat! Als andere mensen dat kunnen, dan word ik weggeconcurreerd, als ik niet mee ga doen! Of bij mannen: Seks is eng! Ik voel me seksueel ongemakkelijk omdat er vrouwen zijn die seksueel vrijer zijn dan ik ben gewend, omdat ze zoveel macht over hun eigen seksualiteit, maar vooral die van hun klanten, hebben dat zij er hun werk van kunnen maken! Daar ben ik kwetsbaar voor! Hoe moet ik die ooit imponeren?

Maar die hoeren, die doen het toch, dus die willen het wel...

Ik wil het niet doen, en dus kan niemand anders het willen. Seks is eng, en als ik het me voorstel, dan schrik ik van het beeld. Bovendien hoort seks bij relaties, en dit is seks zonder relaties, daar is wat mis mee. Ik kan het me niet voorstellen om het acceptabel te vinden, dus kan het niet acceptabel zijn.

Maar misschien komt dat wel omdat zij iets kunnen dat ik niet kan...

Nee, dat kan niet. Ik ben best wel gevorderd met mijn seksleven. Ik vind mezelf al seksueel heel vrij, ook al hou ik er wel balans in en ga ik niet te ver. Ik vind het leven en laten leven, en ik trek de lijn pas bij dingen die ècht niet meer kunnen. Ik vind mezelf zelfs wel veel vrijer dan de meeste mensen. Natuurlijk heb ik wel principes, maar die hou ik voor mezelf. Ik hou me zelfs een beetje stil, omdat ik niet tè vrij wil lijken. Mensen die vrijer makkelijker met seks zijn dan ik, die vind ik eerder een beetje dwangmatig bezig met hun seks. Ik heb die balans beter. Ik weet hoe seks werkt, en ik geloof niet dat er manieren zijn om met seks om te gaan die ik niet begrijp. Ik kan niet wat zij zouden moeten kunnen voor dat werk, en dus kunnen zij het niet want ik ben een seksgod/seksgodin en ik zou het niet aandurven of kunnen! Dus die minderwaardige ordinaire domme kutjes hoeren kunnen dat dus helemáál niet!

Maar kijk, die hoeren doen het wèl. Dus kunnen ze het misschien toch...

Nee, zij moeten het ook verschrikkelijk eng vinden. Niemand kan dit vrijwillig doen, want anders moet ik mijn ideeën over seks kritisch gaan bekijken. En ik vind seks eng. En het wordt alleen maar enger als er meer aan seks zou zijn dan ik weet. Want dan ben ik hulpelozer en is seks nòg groter en enger. En hoeren zijn maatschappelijk verketterd, en ik ga me niet onder hoeren laten plaatsen met wat ook. Dat vind ik kwetsend. Dus ze mogen niets beter kunnen dan ik.

Maar hoe komt het dan dat het tòch gebeurt...

Ze moeten heel verkeerd gemotiveerd zijn. Ze hebben het fout. Afhankelijk van mijn opvoeding vind ik het een morele fout van de meisjes, zoals hebzucht of lust, of ik vind het domheid van de meisjes, ze weten niet beter omdat ze debielen zijn, of ik ga uit van dwang. Dat laatste kan ik sowieso zèggen, want dan klink ik niet gemeen. Dan klinkt het niet alsof het over mijn moraal gaat, maar dan is het voor hun bestwil, en dan kijken mensen niet naar mij. En dan zit ik ook goed als het toch niet aan het meisje blijkt te liggen. Ook terwijl ik eigenlijk de eerste twee geloof.

Mensen tot prostitutie dwingen is toch wel een beetje raar...

Het moet! Anders is de beslissing van zo'n meisje niet in mijn referentiekader passend. En de meest geloofwaardige manier om dat te zien is dat er geld mee is te verdienen. Veel geld! Ze worden gedwongen om zich te laten gebruiken als geldverdieners voor de dwingers! Die vrouwen vinden het verschrikkelijk, maar ze moeten wel, om de geldlust van hun pooiers te bevredigen!

Maar de hoeren zelf zeggen van niet...

Nee, dat kan niet waar zijn, want dan zijn mijn eerdere ideeën ook onzin want ik kan als bewijs mijn eerdere ideeën gebruiken. Niemand wil dit. Want het is eng en vies.

Waarom zouden ze het dan zeggen...

Omdat ze gedwongen worden om het te zeggen. Die pooiers dwingen die meisjes om te doen alsof ze het zelf kiezen. Of ze maken ze seksverslaafd. Of we zien alleen maar de gekke wijven, en de grote groep zien we niet. Of ze hebben een false conciousness, en ze dènken dat ze het niet erg vinden omdat ze zijn betoverd door hun pooiers.

Waarom ontsnappen ze dan niet aan die pooier? Dan zou je daar toch de hele tijd van moeten horen...

Die pooiers zijn heel machtig. Want die hebben ze betoverd. Of ze zijn enorme netwerken die altijd en overal mensen hebben die de vrouwen kunnen opsporen. Die meisjes kunnen niet ontkomen. Dat moet wel, anders zou ik al mijn vorige ideeën één voor één moeten opgeven dat is logisch door mijn eerdere ideeën.

Maar dat is toch illegaal? Waarom gaan die meiden niet naar de politie...

Dat kan niet, anders vallen al mijn eerdere ideeën als een kaartenhuis in elkaar dat is niet logisch. Het moet dus zo zijn dat de politie niets kan vinden. Dus de meisjes moeten perfekt weten hoe ze de politie af kunnen weren. Dat moet gedwongen worden door de pooiers.

Maar waarom zouden die meisjes daar niet uit willen breken? Die kunnen toch dan bij de politie schuilen...

Nee, die zijn door de pooiers betoverd en denken dat ze het zelf willen. Of hun pooier heeft hun kind gegijzeld, en niemand doet toch ook aangifte van ontvoering of bedreigt hun familie in het buitenland waar de politie machteloos is en in handen van die internationale mensenhandelnetwerken.

Ze zeggen zelf dat ze het voor het geld doen...

Dat kan niet, als ze geld mogen houden is het raar. Je gaat niet iemand dwingen en uitbuiten en dan toch nog geld teruggeven. Dus het is belangrijk dat ze alles af moet staan. Dus die meid dènkt alleen maar dat ze geld krijgt. En weigeren moet ze ook niet kunnen, want ze is verplicht om alles te doen door die pooier, en het wordt nòg ongelooflijker als die dan toestaat dat ze omzet mist. En dat is dan weer een extra bewijs dat het slecht is! Ik heb al zo'n compleet plaatje gemaakt, daar kan je logisch uit zien dat het wel waar moet zijn, want mijn ideeën zijn het allemaal met elkaar eens!

En zo gaat het maar door. Dit was eerst vier kantjes, maar dat werd te ingewikkeld en verward. Er komt telkens een laagje op, om maar niet afstand te moeten nemen van het onderbuikgevoel dat je het niet zou kunnen.

Voor de ongeïnteresseerde Nederlander is het snel genoeg, maar hoe meer iemand er echt mee bezig is, hoe meer het nodig is om alles erin te passen. Daar komen die rare ideeën en kronkels in de verhalen van de verbiedertjes vandaan. Sommige dingen kunnen ze ècht niet ontkennen, zoals dat de politie tegenwoordig echt óveral razzia's doet en tòch niets vindt, en daar moeten ze dan op die manier hun verhaal omheen verzinnen. En ze gebruiken vooral hun eerdere foute ideeën om hun nieuwe foute ideeën op te bouwen.

Maar het hele beeld, dat nu bijna iedereen heeft, is een soort van Jenga-toren. Het is een opstapeling van dingen die zo móéten zijn om je onderbuikgevoel waar te laten zijn. Het is een hele wiebelige toren, die al zijn blokjes nodig heeft om niet om te vallen. En ergens geeft dat ook wel aan waarom mensen er heel snel boos van kunnen worden als je ze niet gelooft. Ze hebben het nodig dat het blijft staan, want anders is hun onderbuikgevoel niet gerustgesteld.

Daarom gaan mensen ervoor vechten, en dat doen ze door twijfels te bestrijden, en door bevestiging te zoeken. Die bevestiging komt vooral door elkaar. Van de hoeren krijgen ze dat niet, maar van andere anti-hoer-activisten veelmeer. En een paar ex-hoeren, of mensen die zeggen dat ze dat zijn, zijn genoeg om een smoes te hebben om met een gerust hart te kunnen negeren wat de echte hoeren zelf zeggen.

Het is lèkker om bevestiging te krijgen. Dat weet ik, het is een stuk van mijn werk. Maar niet alleen met seks is dat zo, al je kleine oordeeltjes bevestigd krijgen is lekker. Daarom gaan mensen graag lezen in een krant die alles in hun politieke licht zet. Daarom gaan mensen naar een kerk. Daarom praten mensen over steeds hetzelfde met steeds dezelfde mensen. Dat zijn allemaal dingen waar je niet wat nieuws hoort, maar juist bevestigd krijgt wat je al had beslist.

Dus boekjes van mensen als Patricia Perquin, Maria Genova, de boekjes geschreven door de professionele slachtoffers en hun heropvoedings-pooiers, maar ook boekjes die minder gefocust zijn zoals van Renate van der Zee of Myrthe Hilkens, die een bredere anti-seks agenda hebben, spreken allemaal op een emotioneel nivo aan dat dit klopt, en dat het goed is, en dat je bevestigd bent met alles wat je al voelde.

Ze zijn best goed met die emotie ook. Kijk bijvoorbeeld maar naar de geraffineerde manier waarmee ze racisme gebruiken om vrouwen uit bepaalde buitenlandse landen meteen maar kwetsbaar te verklaren. Ze doen graag alsof vrouwen uit Oosteuropa, en vooral de Roma, vanzelf al minderwaardig, dom, en makkelijk te misleiden zijn. Dat racisme gebruiken ze om het voor je onderbuik geloofwaardiger te maken. Het is onzin natuurlijk. Die meiden zijn geen domme kipjes, en ze weten daar ook wat neuken is. Beter dan hier vaak.

Er is wel een probleem met al die emotie. We leven wel in een maatschappij waar geloof niet meer genoeg is. We doen tegenwoordig vanalles met wetenschap, en anders vinden we het ergens toch niet helemaal volwaardig. Dus we hebben graag ook wetenschap die ons gelijk bewijst. Met prostitutie is dat een probleem, want de emotie druk je nietzo makkelijk uit als kille getalletjes. Er moeten definities worden gebruikt. Voor mij was het al moeilijk genoeg, en ik had niet eens een emotie te bewijzen.

Daar komen Farley en dat soort onderzoeken goed van pas. In Nederland hebben we vooral Sneep, die na al die jaren nog steeds van stal wordt gehaald ook al is het geen wetenschap. Die schattingen zijn nog steeds dè schattingen voor Nederland, ookal ging het om de schattingen van anonieme politiemannen, ambtenaren en hulpverleners over iets waar ze geen grip op hadden en over de tijd vòòrdat de opheffing van het bordeelverbod de bendes de strop omdeed.

En daarom ook dat èchte onderzoeken, van Wagenaar of Bovenkerk bijvoorbeeld, zo lauw worden begroet. Ze zijn er niet om je emotie te ondersteunen, en ze passen meestal heel slecht bij de vooroordelen. Ze zijn geen manier om je toren mee overeind te houden. Daarom vinden mensen dat maar moeilijk en onbevredigend. En voor de verbiedertjes zijn ze zelfs iets om je heel boos over te maken.

De verbiedertjes zijn veel meer, en soms echt gewoon als beroep, bezig met zo diep mogelijk in deze redenering gaan zitten. En die hebben er echt heel veel in geïnvesteerd. Wat je meteen opvalt is hoe emotioneel, verdedigend, en verongelijkt ze kunnen zijn. Ze zijn niet makkelijk met informatie, en ze maken je heel snel uit voor naïef of tegenwoordig romanticus, en als je een man bent is het meteen ook suggereren dat je hoerenloper of pooier bent. Als vrouw ben je dom, heb je false conciousness, of ben je betoverd door je pooier. Of je hebt belangen, dat is ook een mooie manier om je verdacht te maken.

Verdachtmakingen komen héél snel als je kritisch bent, en ze zijn vooral bedoeld om je monddood te maken. Ze hebben dan een hoop aan het feit dat mensen het denkbeeld toch al hebben, dat de prostitutie zo slecht is, en ze komen meteen al met dingen die neerkomen op "Je hebt iets gezegd wat de prostitutie niet veroordeelt, dus ben je slecht omdat je iets héél slechts als prostitutie niet veroordeelt. Je bent slecht dus ik wil niet dat er naar je wordt geluisterd."

Als je met "oute" meiden uit de prostitutie praat, zoals in Zweden Petite Jasmine voordat ze werd vermoord, maar eigenlijk overal in de wereld, maar hier in Nederland bijvoorbeeld met vrouwen als Ilonka Stakelborough, Metje Blaak of Mariska Majoor, dan hoor je dat ze veel makkelijker praten, en niet snel boos worden als je vragen hebt. Je kan ook gewoon dóórvragen als je iets niet snapt, of om te kijken watvoor bewijs of reden achter iets zit. Bij de verbiedertjes heb je dan meteen gesnauw en verdachtmakingen.

Je ziet dus dat de professionele verbiedertjes niet minder, maar juist méér bezigzijn met zich verstoppen en zelf bevestiging willen hebben. Je hoeft mij niet te geloven, ga maareens wat social media van hardline feministen of Christengroepen af. Je zal geen uitzonderingen zien, want die heb ik ook niet gevonden. Ze willen het maar op één manier zien, want het anders kùnnen zien is al een bedreiging. Hun denkbeeld is immers "bewezen" doordat het niet anders kàn zijn. Vanwege de andere gedachtes die erachter zitten, en die ze niet op willen geven.

Mensen verdedigen het denkbeeld dus ook. En daarom word je echt gewoon behandeld als een onmens als je niet meegaat in het denkbeeld. Ze vallen je persoonlijk aan, en ze zetten je moraal in een slecht daglicht. Als je twijfels laat zien is het meteen teruggrijpen naar: "Oh, jij vindt het dus niet erg als een zwak meisje tientallen keren per dag wordt verkracht?" em ze doen alsof dat de enige twee dingen zijn die je kan vinden. Dus dat je ofwel vindt dat het denkbeeld klopt, ofwel dat het wel best is als er massaverkrachtingen zijn.

Je kan ook niet vergeten dat er een flink stuk jaloezie bijzit. Mensen zien ons gemakkelijk met seks omgaan, en daar geld mee verdienen. Dat is leuk met leuk, en dat vinden mensen niet éérlijk. Wij doen iets waar ze te bekrompen voor zijn, en op een sociaal ongeaccepteerde manier, en als beloning krijgen we het allerwildste seksleven en veel geld. Dat zit mensen echt dwars, dat vinden ze niet eerlijk en daar willen ze dat we voor gestraft worden.

En er zit nog wel meer achter dan alleen maar bevestigen van vooroordelen en jaloezie. Het is geil. Slavenmeisjes zijn een geil idee voor mannen èn vrouwen. Van tienertjes tot omaatjes, slavenmeisjes zijn een lekker fantasietje. Nietzo gevaarlijk en gewelddadig als de verkrachtingsfantasie, maar het zit zo'n beetje in mensen gebakken dat slavinnetjes geil zijn. Het prostitutieverhaal is daarom óók zo prikkelend.

De voorbeelden die in de boekjes worden gegeven over de verschrikkelijke dingen die er gebeuren, zijn bedoeld om het plaatje niet alleen èrg te maken, maar ook geil. Kwetsbaarheid zit bij de allermeeste mensen aan seks vastgeplakt, en die verbinding die wordt in de boekjes vaak toch geprikkeld. Niet pornografisch, dat zou te duidelijk zijn, maar wel de hele tijd er nèt bij in de buurt. Het is niet het geile wat in het boek staat, maar het geile dat in het hoofd van de lezer ontstaat. Daarom verkoopt Perquin en Genova ook beter dan Werson, want die heeft daar de plank net mis mee geslagen. Maar Werson geilt zelf danook meer op geweld dan op kwetsbaarheid.

De manier dat er met twijfels wordt omgegaan is dus niet door die twijfels te proberen aan te pakken, want dan weten de verbiedertjes ookwel dat ze alleen maar dieper in de problemen komen. De manier die ze gebruiken is overschreeuwen. Hoe kan je nou aandacht geven aan zo'n twijfel over dat iets niet klopt, iets niet logisch is, als het zo èrg is waar het over gaat? Die manier gebruiken ze nu voor bijna alles wat met de business te maken heeft. Tot in de Eerste Kamer toe, door een minister.

Na zo'n prikkelend boekje zijn je vooroordelen bevestigd, en zijn je twijfels niet echt beantwoord, maar wel overschreeuwd. Je kan weer lekker naar bed, voor wat wilde dromen, en je voelt je alsof je wat gedáán hebt. Jij houdt niet je ogen gesloten voor het onrecht. Jij bent verontwaardigd over dit hele erge ding. Dat is raar, want je hebt niets veranderd aan hoe de wereld werkt, maar dat is wel een gevoel wat nog een beetje wordt aangemoedigd door de hele tijd in de media te horen dat we meer negatieve beeldvorming over de prostitutie moeten hebben.

Soms kan je weleens iemand echt in een gesprek vastzetten aan een standpunt, en echt bewijzen dat het onzin is. En dat is heel moeilijk, want je moet dan vaak bewijzen dat iets er niet is, en dat is volgens mijn statistiekmannetje logisch onmogelijk om "sluitend" te doen. Maar die mensen geven dan op dat ene punt nog wel toe, en je ziet ze denken, en er komt wat nuance in, en ze zijn milder. Maar bijna allemaal komen ze langzaam weer terug naar hun oude standpunt, en ze willen later nóóit meer overtuigd worden! Het is te oncomfortabel om niet in de gemeenschappelijke mening te zitten. En om dat ene punt op te geven, zou het hele denkbeeld omvallen.

Ergens weten de mensen het ook wel. Daarom doen ze soms zo schichtig als er andere ideeën komen, want daar kunnen ze niet mee omgaan. Dat weten ze. Sommige mensen voelen zich daar zelfs een beetje schuldig over. Dat vind ik heel terecht trouwens. Want hun ideeën zijn dom, en onterecht, alleen maar voor hun onderbuik. En er zitten ook nog èchte gevolgen aan, voor èchte mensen.

Het is ook heel lekker om het denkbeeld zo te hebben, want dan is het meteen duidelijk dat die prostitutie, die je zo vanuit je onderbuik háát, hartstikke crimineel en slecht voor de meisjes is, dus dan kan je de hele business uitroeien. Je doet een goeie daad, de betrokken mensen worden gestraft, en de prostitutie die je onzeker maakt bestaat niet meer. Als je genuanceerd zou gaan kijken, of accepteert dat er meer aanvastzit, zou je dat niet kunnen denken, en zou je het niet weg kunnen verbieden. Dan zou het te duidelijk zijn dat je bezig bent met leugens te volgen. Voor de verbieders is het dus heel nodig om het plaatje perfekt te houden.

Eigenlijk alleen de meiden zèlf spreken het denkbeeld tegen. De goeie soort hulpverlening heeft ookwel door dat er wat is, maar die gaan niet zover dat ze echt het denkbeeld aan gaan pakken. De meiden zelf zijn de enige die echt terugvechten. Zelfs de klanten geloven het denkbeeld zelf vaak toch nog een beetje, maar dan wel over de meiden die ze zelf niet kennen. Het is maar wat moeilijk om over iemand die je kent zulke rare dingen te denken.

Daarom weigeren de verbiedertjes ook om de meiden zelf aan het woord te laten. De meiden uit de business worden buitengesloten van discussies over de branche. Daar maken ze geen geheim van. Wij zijn niet betrouwbaar, want een hoer kan alleen maar voor zichzelf spreken, we hebben belangen bij de business, en dat we hoer zijn geworden geeft al wat aan over ons. Mensen moeten er zo weinig mogelijk mee te maken hebben om er zoveel mogelijk over te mogen zeggen.

Het wordt een bevroren beeld, een ansichtkaart. Het plaatje is emotioneel beladen, en er kan geen stapje buiten het plaatje worden gedaan, want dan valt het beeld uitelkaar. Het is een romantisch beeld, heel letterlijk. Niemand die bedenkt dat mensen geen bevroren beelden kunnen zijn, en dat er altijd iets verandert. Vanuit de branche zie ik dat hele beeld wat van ons wordt gemaakt, niet alleen dat het onwaar is, maar ook dat het niet langer dan heel even kàn bestaan.

Iemand die nadenkt, die gaat toch zien dat er maar heel weinig mis hoeft te gaan voor zo'n pooier voordat hij erg kwetsbaar wordt om te worden gepakt. En dat meisje, hoelang blijft die zo dom, of bang? Zelfs al blijft ze bang, hoelang houdt ze het vol om die doodsangst dan te verstoppen? Hoelang voordat het plaatje knapt? Alles moet heel netjes recht door het midden blijven gaan, anders gaat het kwetsbare evenwicht kapot. Maar iemand die er niet over nadenkt, heeft alleen dat ene plaatje in zijn hoofd, en dat is zijn beeld voor altijd.

Als ze even na zouden denken, dan zien ze wel dat het onmogelijk is om een hoer honderd procent af te sluiten van de buitenwereld. Alleen de klanten al zijn allemaal een groot risico. De eindeloze controles, argwanende bazen of verhuurders, en je kan zien dat al die meiden een mobieltje hebben, het gaat gewoon niet. Daarom hebben ze van die rare toeren nodig om je te laten geloven dat die meiden meewerken door een soort toverdwang. Daar moet maar een apart stukje over komen, want dit wordt veeltegroot.

Zo denken mensen nou eenmaal. Maar het wordt een hele andere toestand, als de overheid ook zo gaat doen, en dat is ontstaan de laatste jaren. Die doen precies hetzelfde, maar die pakken het groot aan. En daar kan ik heel bang van worden, want mensen op straat zijn al in staat om je banden lek te steken, en de overheid heeft de hele politie als knokploeg, en die bende is niet te stoppen. Die kunnen je alles maken.

Daar wordt het ook veel lelijker. Want het gaat niet alleen maar meer om het denkbeeld, als er meer aan de hand is dan alleen maar iets vìnden. Het zit al heel fout bij die Perquins, van der Zees en Genova's, die het denkbeeld met extra leugens ondersteunen, en ons zo verder in de shit douwen om te verdienen aan hun flutboekjes. Maar als een overheid het denkbeeld gaat gebruiken om de vastgoedmarkt te beïnvloeden, dan is het gewoon vuil spel. En als het om stemmetjes winnen gaat, dan is het zo'n beetje het ergste. Want dan douwen ze ons in de shit om meer macht te krijgen om ons in de shit te douwen.

De regering heeft dezelfde soort stappen genomen als de verbiedertjes. Een plaatje nemen, en alles wat daar niet inpast wegpoetsen. Er werd een BNRMeSGtK aangesteld om niet geconfronteerd te worden met een ingewikkelde stroom van informatie, maar alles hapklaar in het plaatje binnen te krijgen. Daarom ook dat ze een anti-prostitutie-activiste als Nationaal Rapporteur kozen, want dan weet je tenminste dat je het plaatje krijgt dat je wil.

Netzoals in de gemeenschappelijke mening proberen ze het ook in de regering niet met redelijkheid en argumenten. Hier doen ze precies hetzelfde. Er moet wat gebeuren, en daar moet je niet te kritisch over zijn want het is zo èrg. We hebben alleen maar onzin gehoord in de Tweede Kamer, niemand heeft kritisch gekeken naar wat we nou eigenlijk weten over prostitutie. Er is geen onderzoek gedaan. Want al die kamerleden, die vinden dat ze het al wéten.

Er klopt vanalles niet aan het denkbeeld. Daar ga ik nog wel dieper op in, per stukje, want dat is veel meer uitleg dan dat ik hier zomaar even doe. Ik ben al begonnen met mijn serie "antwoord op," maar het gaat niet om het weghalen van alle aparte blokjes van de Jenga-toren. Mensen schrikken dan even en stoppen het stilletjes weer terug achteraf als ze niet meer op zichzelf letten. Die hele toren moet omvergaan.

Tot een poosje geleden hadden we nog de rechters die de politie terugfloten. Die hebben we niet meer. De rechters moesten experts worden, want ze waren veel te kritisch over de heksenjagers die ons in het denkbeeld propten. De rechter weet dat het zijn taak is om te kijken of iets wel bewezen is, en daar heeft het denkbeeld natuurlijk weinig mee te maken. Daarom liep het toch heel vaak mis voor de heksenjagers.

Nu is het zo dat de rechters die mensenhandelzaken mogen doen, rechters met "expertise" zijn. Ze willen niet meer dat een gewone rechter moet worden overtuigd van de dunne verhaaltjes die ze als bewijs proberen te gebruiken. Daarom worden sommige rechters opgeleid tot expert. Weet je wat een expert is? Een expert is iemand die het niet meer uitgelegd en bewezen hoeft te worden, want een expert ben je als je het al wéét. De bewijslast bij een mensenhandelzaak moet minder streng worden bekeken, want het is zo èrg, en het is al heel wat dat een "slachtoffer" aangifte "durft" te doen. Iemand neersteken is ook emotioneel en erg, maar daar is nog wel gewoon bewijslast nodig. Veel zelfs, want normaal moet het onderzoek grondiger zijn bij een ergere zaak. Behalve bij mensenhandel, want dan wéét een rechter met expertise het verhaal al.

Wat me nog het meeste ziekt, is dat expert niet het goeie woord ervoor is. Het woord wat we hebben voor iemand die zijn oordeel al klaarheeft, en je vanwege wat of wie je bent al vantevoren in een plaatje drukt, en niets wil zien wat er niet in dat plaatje past, maar die wel doet alsof hij een eerlijk oordeel gaat geven, is niet "expert." De enige naam wat daar ècht bij past is "Farizeeër."

Antwoord op: Waar rook is, is vuur.

Regelmatig krijg ik op mijn lezersmail-adres vragen hoe ik durf, of kan, zeggen dat het wel meevalt met hoeveel dwang er eigenlijk is. Er worden immers honderden en honderden signalen geturfd door Comensha. Waar rook is, is vuur, en er moet dus wel iets mis zijn. Vaak in de vorm, dat ze me vragen hoe ik verklaar dat de politie zoveel slachtoffers aantreft. Nou, dat doen ze dus niet.

Als ze het hebben over signalen van mensenhandel, dan hebben ze het meestal over vinkjes die worden geplaatst op een officiële lijst met signalen van mensenhandel. Die leveren punten op, en die hangen af van welk signaal er wordt aangevinkt. Die lijst heb ik, en de toelichting heb ik ooit eens gekregen omdat een vriendelijke politieagent het bij een controle had laten liggen. Ik denk dat dat expres is gebeurd, de politie laat nooit wat liggen normaal.

Daar komen journalisten nou nooit mee, als ze over de prostitutie schrijven. Ze doen in de media altijd alsof er niets te vinden is over hoe de overheid ons aan wil pakken, maar toen ik even aan Nerd vroeg om me te helpen zoeken, had ik binnen een uurtje ofzo een heleboel documenten recht van de overheid. Mijn statistiekmannetje kwam ook met overheidsdocumenten aan. Dat was toen ik mijn brieven naar de Eerste Kamer schreef erg nuttig.

In die documenten blijkt dus dat de politie allang hele stapels met aanpak-strategieën had liggen, en afspraken met het OM, over hoe de ongeregistreerde meiden zouden worden opgejaagd. De minister deed lekker alsof er geen plannen waren om er werk van te maken, maar intussen waren de kaderdocumenten, handreikingen, beleidsschetsen, ketenregie, standaardformulieren ketendoorgifte en stuurgroepstructuren al uitgetikt. Die mensen zullen wel balen dat de registratie er niet komt, want zonder registratie wordt het ongeveer onmogelijk om de helft van de dingen te doen die ze opschreven.

Gelukkig maar. Want die dingen gingen er bijna allemaal over om de ongeregistreerde meiden te kunnen straffen, en de geregistreerde meiden te kunnen aanpakken met "bestuurlijk beschermen van het woon- en leefklimaat" van hun gemeente. Die vinden het vervelend dat er veel meiden onzichtbaar thuiswerken of van huis escort doen. Waarom weet ik niet, zolang je je belasting betaalt is het goed. En die controleren apart wel.

Maar als je zo'n signalenlijst voor je neus krijgt, is het natuurlijk meteen kijken hoe je zelf scoort. Dus met de toelichting ernaast ga je in zitten vullen, en je kan het wel raden. Ik geef signalen van mensenhandel. Toch hebben ze nooit echt een onderzoek gestart als ze bij me kwamen, dus zo consequent zijn ze niet. Maar dat kan ook zijn omdat ik gewoon niet de verkeerde smeris ben tegengekomen.

Ik ga niet vertellen hoe ik mijn puntentotaal bereikte, dat is niet handig voor mijn privacy. Maar ik vind het wel interessant om te laten zien hoe makkelijk het is om tot een onderzoek te komen. Als je nieuwsgierig bent naar hoe je boven de tien punten kan komen in die lijst, dan geef ik je hier wat voorbeelden:

Dreiging met of daadwerkelijke toepassing van geweld
Onvrijwillig tewerkgesteld in de prostitutie
Het onthouden van medische hulp
Slachtoffer mag geen contact hebben met de buitenwereld

Deze dingen zijn inderdaad redenen om te denken dat het mis zit met iemand, en dat die hulp nodigheeft. Daar gaat niemand het niet mee eens zijn. Maar inplaatsvan hulp krijgen ze een onderzoek op zich geladen. En als het hierbij bleef, dan was het niet nodig om op die hele lijst in te gaan. Ik ben er natuurlijk helemaal niet tegen dat je iemand helpt als die niet naar de dokter mag. Maar hier blijft het alleen niet bij. Want je kan ook op hele andere manieren tien punten bijelkaarkrijgen:

Niet vrijelijk kunnen beschikken over de eigen verdiensten 10 p

Ja, dat lijkt wel logisch, maar als je even bedenkt of jouw baas wel al zijn omzet elke dag aan jou meegeeft, dan wordt het wat anders. Als jij bijvoorbeeld je kost en inwoning nog moet betalen, en de kosten die zijn gemaakt om jou aan het werk te helpen, dan is het niet raar dat je daar geld voor inlevert. En veel van die meiden sluizen hun geld meteen weg, zodat het niet belast wordt, èn zodat het niet "in beslag" wordt genomen door de politie. Maar het is een teken van mensenhandel vindt de politie, want het kassameisje van de C1000 neemt toch ook haar kassala mee naar huis 's avonds?

Ontbreken van eigen woonruimte in Nederland 6 p + overnachten op de werkplek 6 p

Deze twee samen scoren heel goed. Die meiden huren een kast met een bed, er is een douche en WC, en er is vaak ook ergens een keukentje. Dan is het vooral voor de vrije meiden, die niet door een pooier ergens worden gestald in een appartement, erg aantrekkelijk om dan niet nogeens een huis te moeten zoeken. Het mag vaak niet, want regeltjes zijn regeltjes, maar dit is geen reden om te zeggen dat iemand een slachtoffer is.

Door werkgever of derden is een overnamebedrag betaald 10 p

Als je geen voetballer bent, of muzikant, of een chipsontwerper, of iets anders dat géén hoer is, dan is het een duidelijk teken dat je een slachtoffer bent van mensenhandel. Je wordt immers verkocht, dat is behandeld worden als eigendom, dat is slavernij, dus je bent mensenhandelslachtoffer. Als je een hoer bent alleen, natuurlijk. Niet als de gewone regels voor je gelden.

Het in bescherming nemen van de werkgever 6 p + veel nieuwe contacten hebben 2 p + veel nieuwe spullen hebben 2 p

Je leest het goed, isolement is een teken van mensenhandel, maar veel nieuwe contacten hebben ook. Wat inbeschermingnemen van de werkgever allemaal in kan houden weet ik ook niet, maar ik weet dat het aangevinkt werd toen een meid zei dat ze geen idee had wat haar exploitant allemaal deed, en dat ze zich daar niet mee bezighield. En veel nieuwe spullen hebben, dat kan al zijn als ze vinden dat je een heel hippe mobiel hebt. Het is wel een politieagent die dat moet beoordelen, op drieduizend bruto in de maand.

Zwakke economische situatie 4 p + werkgever regelt ook huisvesting, vervoer, kleding 6 p

Dus als je arm bent is het sneller mensenhandel, en een werkgever die je niet in de kou laat staan moet ook een slavenhandelaar zijn. Ik begrijp dat het opvallend is als je iemand ziet die voor alles op maar één persoon vertrouwt, maar het is geen teken dat er iets mis is. Het geeft alleen aan dat de meid in ieder geval niet zelf aan het shoppen is voor haar ondersteuning, maar dat is nietzo raar als je kijkt naar hoe moeilijk het kan zijn om een huis te huren in Nederland.

Bewaking hebben 8 p + afwisselend op verschillende plaatsen werken 2 p

Dat is toch knap raar? Er wordt gebromd over alarmknoppen die niet werken, maar er mag dan niemand aan de andere kant van die knop zitten. Het gaat om "bodyguard-types" die op het meisje passen. In de escort zijn die best normaal, vooral als het gaat om meisjes die niet naar de politie kunnen, of grasgroen zijn, of gewoon zich er veilig bij voelen omdat je dan een sterke vent bij je hebt. En rondtrekken kan heel goed verdienen zijn, ik heb het ook wel gedaan.

Afkomstig uit een bronland 4 p + niet zelf visa en/of reis geregeld 8 p

Ik kom door mijn werk heel vaak expats tegen, en die hebben meestal ook hun eigen reis niet geregeld. Die laten dat rustig door hun bedrijf doen. En mensen gaan vaak op reis terwijl ze de regelwerkjes aan een reisburo overlaten. En Nederland maakt het ook niet makkelijk voor vrije onderneemsters uit het buitenland. Het is dat het moet van de EU, maar anders zouden we ze gewoon niet toelaten. Die meiden merken ook wel hoe het is om zelf dat te proberen te regelen, die zijn maar wat blij om dat aan iemand over te kunnen laten. Zelfs al kost dat flink geld. Het is een teken dat we dat onnodig ingewikkeld maken, niet dat er mensenhandel is. En uit een bronland komen, daar kan het meisje ook niets aan doen.

Onwetendheid over eigen rechtspositie 4 p + misleidende inrichting pand 8 p

Misleidende inrichting is bijvoorbeeld, dat je een weggewerkt kluisje hebt, of dat je een vluchthokje of geheime deur in je peeskamer hebt. Dat vindt oom Agent maar verdacht. Ik heb zelf ook wel handige inrichting, maar laat ik daar maar niet opingaan. Als je in de gastvrijheidsindustrie werkt, en zo kwetsbaar bent als wij, dan moet je oppassen, en de politie vindt het maar een teken van foute boel als je daar de inrichting voor hebt.

En onwetendheid over de eigen rechtspositie, dat is een hele gotspe. Die controleurs komen je namelijk altijd uitleggen wat je rechten zijn. Als je daarnaar luistert, en je denkt niet even na of dat wel klopt, kom je in de problemen. Want je hebt misschien wel allemaal rechten om dingen over je werk te bepalen, maar het kan bijvoorbeeld tegen de gemeenteregels zijn om daar wat mee te doen. En voor jou tien anderen, als je verhuurder het niet ziet zitten. En als je een recht hebt, maar de overheid laat je vallen als je dat probeert te gebruiken, dan zien de meiden dat ook niet als een echte mogelijkheid. Maar die cynisme zien ze dus wel als onwetendheid over je rechtspositie. En dat is voor binnenlandse meiden, laat staan hoe het is met de Oostblokkertjes.

Sporen van afhankelijkheid: Tattoo 10 p

Er gaat al járen zo'n verhaal rond over pooiers die hun vrouwen brandmerken. Je hoort hem telkens langskomen. Dat is voor mij altijd een teken dat die schrijvers en vertellers dus geen idee hebben van hoe dat gaat. Daar komt nog een stukje over binnenkort, want dat leg ik niet zomaar uit in een paar paragraafjes, maar het idee dat pooiers zich zouden laten afschrikken door een tattoo van een ander is flauwekul.

Die tattoos zijn voor mij eerder een teken dat ik temakenheb met een bepaald soortvan meid, die erg aangetrokken is tot een bepaald soortvan pooier. En óók, dat dat een meid is die daar zelf voor gaat. En ook nog dat dat meiden zijn die zichzelf achteraf heel zielig vinden als het niet zo uitpakt als dat ze dachten dat het zou doen. Dus als ik cynisch ben, zie ik dat het een goed merkteken is van iemand die wel gecoacht kan worden voor een mooi indianenverhaal. En misschien zijn ze daar eigenlijk wel naar op zoek.

Maar ik zeg niet dat er met deze dingen niets mis kàn zijn, alleen dat het veel te lichte signalen zijn om maar meteen dat signalen van mensenhandel te noemen! En laat ik maar meteen met de klap op de vuurpijl komen, er is één signaal dat die hele lijst meteen overbodig maakt:

Intuïtie 10 p

Ja, als een agent een "niet-pluis-gevoel" heeft, dan is het meteen raak. Daar hoeft hij geen reden voor te kunnen vinden. Die signalenlijst is niet gebruikt om de politie binnen de perken te houden, maar juist om ze meer te laten rapporteren dan er is. Zelfs als hij met die hele signalenlijst nog niet genoeg aanwijzingen kan vinden om een meid in de ketenaanpak te gooien, kan hij gewoon zijn intuïtie gebruiken, en is ze verneukt.

En die intuïtie is helemaal van de gekke tegenwoordig. Die agenten worden gekgemaakt met de ene na de andere voorlichting van de Taskforce mensenhandel, waarbij ze mensen als Linda van Goch als bron gebruiken, die serieus moet worden genomen. Je kan het ze bijna niet kwalijknemen. Ze worden gehersenspoeld, en er is bestwel veel groepsdruk van politiemensen op elkaar. Het is een raar clubje. Ze lijken het zo goed te bedoelen, maar wat ze doen is niet goed te praten.

Zonder dat er tien punten worden gehaald, is er ook nog steeds ellende hoor. Als je ook maar één puntje haalt, en het minimum voor elk signaal is al twee, dan is er al sprake van een signaal van mensenhandel. En een turfje voor Comensha. Dat geeft toch wel een heel ander beeld van de razzia's waarbij ze zoveel signalen vonden, vind je ook niet? En vooral van hoe het in de media komt.

Waar rook is, is vuur, zeggen de mensen. Maar dat is hier anders. Er komt geen rook van de prostituees af, het is geen reactie op ons, ze komen speciaal naar ons toe omdat ze wìllen dat er wat te vinden is! Ze komen juist zoeken in de hoop wat te vinden, met razzia's, eindeloze controles, en superbrede signalenlijsten. En ze vinden héél erg weinig. Er is geen rook, er wordt alleen maar naar rook gezocht. En niet gevonden. Is er dan vuur?

EDIT: Er was wat misgegaan met de koppelingen. Nu werkt het weer!

Raad voor de Rechtspraak, Opstelten, Renate en de NRMeSGtK

Dit stukje is vooral omdat ik boos ben, en ik het van me af moet praten. Je krijgt hier geen grote nieuwe inzichten ofzo.

Ik ben al een tijdje bezig met een hele reeks zware stukjes, waar ik dieper inga op allemaal dingen die met het imago van prostitutie te maken hebben, en die vertellen over de diepere lagen van seks in onze maatschappij, en dat doe ik niet zomaar. Eigenlijk vind ik het moeilijk om te schrijven, en ik vind het leuker om gewoon af en toe een ervaring neer te zetten.

Die zware stukjes van de laatste tijd, en ook die serie "antwoord op:" die ik aan het doen ben, hebben een belangrijke reden. Ik heb gemerkt dat mensen niets weten van hoe het nou werkt in de prostitutie, en dan vooral met de mannen en de prostitutie, zoals pooiers en bikkers. Ik heb contact gehad met een paar goeie onderzoekers, en een heel stel slechte, die me hele prikkelende vragen hebben gesteld. Ik ben daarom bezig om zelf wat duidelijks hierover te schrijven.

Maar dat valt helemaal niet mee. Ik val mezelf vooral tegen, want ik moest deze stukjes gaan schrijven om genoeg onderzoek te doen over hoe dat hele pooierschap nou werkt. Want ik ben zelf altijd uit de buurt van pooiers en loverboys gebleven, daar zag ik niets in. Maar nou dat ik meer onderzoek, ook bij kennissen van vroeger die daar wel aan doen, kom ik erachter dat het toch dichter bij me ligt dan ik dacht. Ik ben best naïef geweest. Ik had hele simpele zwart-witbeelden over pooiers, en zo simpel is het dus echt niet.

Om dat allemaal uit te leggen moet ik een stukje schrijven dat zo dik is als een boek. Dat gaat niemand lezen, en het komt er ook niet makkelijk uit. Ik ben dus maar bezig gegaan met voorlichting geven, en er komt nog veel meer aan, ookal weet ik nog niet hoe het gaat verlopen en ook niet hoe het gaat eindigen. Ik kan alleen maar hopen dat er een goed beeld van komt. Het is alleen zwaar, het kost veel tijd, en ik word er erg moe van. Ik kijk ertegenop.

Het nieuws is de afgelopen tijd weer eens kut. Het blijft maar komen. Ik hou me volgens mij best goed aan mijn voornemens om niet meer teveel op het nieuws in te gaan. Maar het maakt me wel boos, en dat had ik wel weer net even nodig om verder te kunnen gaan aan mijn zware stukjes, en al het onderzoeken dat daarbij komt kijken. Mijn boosheid kan ik dus voor wat goeds gebruiken, en dat is fijn. Maar toch had ik liever dat het allemaal al klaar was en op mijn blog stond.

EenVandaag
Er was wat ophef hier en daar over een item op EenVandaag, waar ze uit de doeken deden dat de prostituees van het Zandpad door de sluiting er nu veel slechter aan toe waren. Sommige mensen deden verbaasd, sommige mensen vonden het heel goed van EenVandaag dat ze eens een heel klein beetje kritisch leken te zijn, maar uiteindelijk is er niets nieuws aan, kan je netzogoed dit stukje nog een keertje lezen, en werden alleen de dingen die aan iederéén duidelijk en niet te ontkennen waren genoemd, waarna Wolfsen er kritiekloos overheen mocht praten. Er is dus niets nieuws.

Raad voor de Rechtspraak
Als een wet eraan zit te komen wordt hij bekeken door een groep rechters die hem moeten gaan gebruiken, die er dan advies over geven. Dat heet advies vragen aan de Raad voor de Rechtspraak. Dat is met de WRP dus ook gebeurd. Ik heb al eerder hele stukken volgeschreven met wat er allemaal wel niet mis is met dat wetsvoorstel. Het is nu weer tijd om te kijken, omdat er zoveel is veranderd in de WRP. De Raad heeft maar op twee dingen commentaar, en wil graag wat onderbouwing weten. Niet erg streng dus.

Het eerste waar ze hun vraagtekens bij zetten, is dat de wet wordt veranderd zodat je strafbaar wordt als je het met een hoer van onder de éénentwintig doet. Niet dat ze problemen hebben met dat je normaal met achttien over jezelf mag beslissen, maar als je een hoer bent dat opeens niet mag en je nog drie jaar extra kind blijft, maar over dat het samenvoegen van de nieuwe regel met de oude regel opeens een veel hogere strafbaarheid oplevert dan oorspronkelijk was bedacht in de WRP.

Ze vinden het ook moeilijk dat je als klant dan ook nog strafbaar bent zelfs al had je niet kunnen weten dat ze onder de éénentwintig is. Dat is namelijk ook niet onderbouwd in de WRP. Daar willen ze graag wat achtergrond bij, want het is wel schokkend om kinderprostitutie gelijk te trekken met prostitutie van volwassen meiden die door een PVV-regeltje niet legaal mogen werken.

Het andere is de regel dat gemeente-ambtenaren zonder toestemming van de bewoner huizen mogen binnenvallen waar ze vermoeden dat er prostitutie kan zijn. Ook jouw huis, lezer. Daar mogen ze benodigde apparatuur voor meenemen. Ik hoop dat dat blijft bij een emmer om de tranen van dankbaarheid van het overvallen meisje mee op te vangen. De Raad vraagt voorzichtig waar die bevoegdheid nog voor nodig is als het niet meer is voor registratie-razzia's.

Wat een zachte eieren.

Opstelten en de gemeentes
Minister Opstelten heeft volgens de jubelende pers een conferentie gehad met de burgemeesters van gemeentes die veel met prostitutie-en-mensenhandel te maken hebben. Let maar niet op het plaatje boven het nieuwsbericht, dat is gewoon gejat van DeviantArt. Ze moeten toch een gevallen vrouw als beeld erbijhebben, en het kunstwerk heet toevallig "Falling" dus dat gaat mooi samen met het bericht.

Het blijkt te gaan om een bijeenkomstje met alleen de Taskforce-jongens voor wat Taskforce oude jongens krentenbrood. Nou dat de registratieplicht uit de WRP is gehaald omdat de Eerste Kamer de grove mensenrechtenschendingen ècht niet kon slikken, wordt er in deze achterkamertjes gesmoesd tussen de gemeentes om tóch het voorelkaar te krijgen dat de hoeren worden opgeschreven in een lijst "voor het geval 'er een keer wat misgaat'" volgens Wolfsen. Wie iets kan bedenken dat goed uitpakt voor de opgeschreven hoer mag het in mijn reacties noemen.

Nou dat het landelijk niet lukt om in één keer alle meiden te gaan brandmerken, doet Ivo het gewoon met de gemeentes. De grote doen makkelijk mee, en de kleintjes krijgen een recept in de vorm van "best practices" voorgeschoteld, en het vooruitzicht overspoeld te worden met vluchtende hoeren als ze niet meedoen. Volgens Bouche kunnen we ook wel op zachte dwang vanuit het ministerie rekenen. Zo krijgt hij zijn afgekeurde wet toch in de praktijk.

De Nationaal Rapporteur geeft de achterkamertjesmannen zelfs een pluimpje in haar toespraak, op deze manier wordt onder de nationale overheid door toch nog een landelijke regeling erdoorgerommeld. Het doel heiligt de middelen.

Ik was erg verbaasd toen ze het hadden over het verbeteren van onze sociale positie, vooral met banken en verzekeraars. Daar hameren wij al jaren op, en we worden genegeerd. En nu komt het nota bene van deze gabbers af dat daar wat aan moet gebeuren? Ik zal wel achterdochtig zijn hoor, maar ik verwacht dat hier een addertje onder het gras zit. Symbooltje terwijl ze ons muurvast zetten, zoiets. En ik verwacht ook niet dat ze iets voorelkaarkrijgen.

Jojanneke
Jojanneke van den Berge gaat voor de EO een programma over prostitutie maken. Jojanneke is een B-journalist, die vantevoren al heeft besloten dat prostitutie een idioot iets is. Dat wordt dus weer lekker neutraal. Maar eerlijk gezegd wil ik daar nietteveel opingaan, behalve dat mensen er maar nietteveel naar uit moeten kijken. Het wordt weer het normale morele gezemel.

Renate weer eens
Wie haalt het toch in zijn hoofd dat het zure gezeik van Renate van der Zee betaald moet worden? Ze krijgt geld voor haar slappe gesjaggerijn. Ik kan daar met mijn kop niet bij. Ik denk dat ik maar heel weinig stukjes op mijn blog heb die niet beter zijn dan àlles wat Renate schrijft. En die verdient er goed aan. Waarom nemen mensen überhaupt iets van haar aan? Ze onderbouwt niets, en ze schrijft vooral opvattingen uit het buitenland over. Wie heeft ooit bedacht dat ze iets kan of weet?

Renate heeft net een nieuw boekje uit. Het heet "de waarheid achter de wallen", niet te verwarren met "achter het raam op de wallen" van Perquin, en in dat boekje komt ze met de schokkende verhalen van meiden uit een hersenspoelfabriekje, netzoals in "meisjes van mevrouw de Wit" van Perquin, maar Renate heeft Linda van Goch's kliekje gekozen. Nou zal daar best overlap zijn, want die meiden komen in meerdere instanties voor. Renate heeft wel gezien wat de route is naar een bestseller, en die komt even cashen.

Ze was op de radio bij "Dit is de dag." Dat is een programma van de EO, en toch al bevooroordeeld tegen de prostitutie, en ze kreeg dan ook geen tegenspraak of kritiek. Ze krijgt niet alleen alle ruimte om haar belachelijke ideeën te brengen, maar ze krijgt zelfs bijval van Pleij, die aan tafel zit als gast. Ze hoeft niets te verantwoorden, ze kan gewoon haar gang gaan met haar ongefundeerde zwartmakerij. Vies mens.

Laat ik dan sportief zijn en wat dingetjes eruitpikken en beantwoorden, want anders is het gewoon weer welles-nietes, en daar hebben jullie ook niets aan. Ookal denk ik wel dat mijn vaste lezers genoeg weten om hier geen toelichting bij nodig te hebben.

Ze zegt bijvoorbeeld dat we geen onderscheid zouden moeten maken tussen minderjarige, gedwongen prostitutie, en gewone prostitutie, want zij heeft verhalen gehoord over dat het zoveel ellende en geweld is. Het kan haar niet schelen dat ze die indianenverhalen over ellende juist opzoekt om haar eigen gelijk te onderstrepen, en dat ze er helemaal geen bewijzen voor kan vinden, en heel goed moet oppassen met wie ze praat om het beeld netjes veroordelend te houden.

Prostitutie is volgens haar een wereld waar vrouwen kapot worden gemaakt. Ik ben niet kapot, mijn vriendinnen niet, en eigenlijk weet ik van niemand die door de prostitutie kapot is gemaakt. Ja, ik weet bijvoorbeeld wel van meiden die hun huis, werk of kinderen kwijtraakten doordat ze hun anonimiteit kwijtraakten en de maatschappij zijn afkeer kon laten zien door ze te "redden" of af te straffen. Maar dat lag niet aan de prostitutie, dat lag aan de heksenjacht. En die zit Renate hier op te ruien.

En wat dat kapotmaken dan inhoudt, daar doet ze maar lekker vaag over. Niemand die de vraag stelt ook. Ze willen niet dat blijkt dat het gewoon onderbuikgevoel is, ze willen juist lekker smullen.

Herman Pleij komt haar te hulp, en zucht dat er het probléém is dat er steeds weer een prostituee opstaat en zegt: "bemoei je er niet mee, dit is mijn keus, dit is mijn leven..." en Renate vindt dat dat klopt. Volgens haar horen we in Nederland alleen de stemmen van die paar mondige prostituees die het goed voorelkaarhebben. Zij heeft het boekje geschreven met de vraag, zullen we nu eens kijken naar dat hele grote aantal prostituees die het niet goed voorelkaarhebben.

Dat is gelul natuurlijk. We zijn geen "probleem" omdat we onze stem probéren te laten horen als we gemarginaliseerd worden. Als je het als probleem gaat zien dat je zwartwitplaatje door de waarheid wordt doorgeprikt, dan is het goed mis hoor. Hij moest zich schamen. Maar Renate zit netzo fout. Je kan makkelijk nagaan dat het grootste deel van de meiden goed is, daar hoef je niet eens mijn hele onderzoek voor te lezen. Maar het liegt wel lekker.

En iets waarvoor je niet met die vieze hoeren hoeft te praten, je kan ook even in Google kijken of het nou wel echt waar is dat we "alleen maar" de stemmen van de blije hoeren horen, en niet van de zielepietjes. Als je kijkt, zie je dat er véél meer negatief nieuws is dan positief nieuws, en dat het één stortvloed van ellende is die ze over ons heengieten. Wanneer een hoer spreekt, is het meestal als reactie op weer een actie die ons wereldje kleiner en zwaarder maakt, en daar heeft Renate het over. We moeten zwijgen en lijden, zodat we in haar denkbeeld passen.

Die schokkende verhalen van die meisjes, en die pooier trouwens, zijn de nogal onbetrouwbare cliënten van Linda van Goch. Daar heb ik eerder al wel commentaar op gegeven. Ze doet dus gewoon een Perquinnetje hier.

Hoerenlopers hebben een verantwoordelijkheid omdat ze de zak van de gemene criminelen spekken, vindt Renate. Dat is de laatste tijd een populair idee. En een populair idee dat de lievere klanten nogal wegjaagt. Zijn klanten van een supermarkt die overvallen wordt dan ook medeverantwoordelijk voor die overval? Want zonder hun geld zou die er ook niet zijn. Klanten hebben de verantwoordelijkheid om nette klanten te zijn, en de laatste tijd moeten ze van de opiniemakers maar beter werk doen dan de politie met het opsporen van misstanden. Wat een onzin.

Als het nou zou zijn dat mannen ziek werden of doodgingen zonder hoeren, dan vond Renate het nog wel iets om over na te denken. Maar ze vindt het niet nódig genoeg dat een man het voor zichzelf beslist, dus moet het maar niet kunnen. Waarom zou het een recht moeten zijn? Nou, Renate, alles mag behalve als je er kwaad mee doet, en een bezoek aan een prostituee zorgt ervoor dat je terechtkan met je seksdrang, en dat zij omzet heeft. Daar is niets mis mee. Wie ben jij dan om dat recht onnodig te vinden?

Het is simpel volgens Renate. Het komt omdat prostitutie een criminele wereld ìs. Renate heeft het over geweld van klanten, en ik kan je vertellen dat dat héél weinig voorkomt. Het zijn vaker overvallers en gekken, die een hoer zoeken omdat ze daar maatschappelijk toestemming hebben om ons aan te vallen. Vooral door de stemmingmakerij. Door mensen als Renate. Die daar haar verantwoordelijkheid wel voor mag nemen.

Dat prostitutie crimineel is, en dat het er een vast iets aan is, daar heb ik het aleens over gehad. Maar ze gebruikt het toch vooral als opstapje om gewoon prostitutie in het algemeen "slecht" te vinden, en er een moralistische toestand van maken. Ze is in een hersenspoelclubje gedoken en doet alsof het een volledig beeld zou kunnen geven van de hele prostitutie.

We krijgen van de zandpadschaapjes nog even wat wilde verhalen te horen over harde feiten die puntje bij paaltje toch nooit op te sporen blijken te zijn. Er zijn best zandpaddertjes die je zover krijgt. Die willen dat hun boten weer opengaan, en die komen met de wildste verhalen dat het overal anders zo gevaarlijk is. Het zijn toch al rare meiden. Aan het Zandpad moest je met de overheid in zee, daar krijg je een heel bizar soort meiden mee. Heulen met de vijand zijn ze gewend.

Renate is blije meiden niet tegengekomen. Daar heeft ze ook wel voor opgepast. Niet dat het heeft gewerkt. Ze zegt wel dat ze die niet is tegengekomen, maar ik ken iemand die geprobeerd heeft met haar een gesprek te voeren, toen ze wegstampte met een hysterisch "ik ga niet met jou in discussie", en er is natuurlijk ook nog de meid die ze op de radio een "witte raaf" noemde. Die is ze maar vergeten denk ik. En er zullen er wel veelmeer zijn geweest waar ik niet van weet.

Volgens haar is het geslaagd "als we erover kunnen praten." Nu is dat nog niet zo, want ze krijgt boze antwoorden op Twitter! Nou ja, als je pas vindt dat je ergens over kan praten als niemand je meer antwoord geeft, dan heet dat niet praten, dat heet opleggen en prediken. En dat gaat je niet lukken zolang ik nog kan publiceren, Renate. Ookal blijf ik dan weg van Twitter, vanwege mijn privacy.

Het hele programma liet me terugdenken aan de één-april-grap die ik dit jaar had. Hij was wel van toepassing vond ik. Ookal is die wel beter geargumenteerd.

Congres "andere kijk op prostitutie"
Er komt in het gebouw van de Tweede Kamer een congres over prostitutie, en dan speciaal met de insteek dat we er maar vanafmoeten. Extern zijn ze daar wat vaag over, maar intern niet. Kijk maar naar de sprekerslijst, het wordt weer een feestje. Om mee te gaan moet je je inschrijven met je naam en toenaam, en je aan de deur identificeren, dus ik blijf weg. Wil er een lezer gaan om verslag te doen?

De Hoge Raad vindt dwang maar onnodig
De Hoge Raad heeft een uitspraak gedaan over iets waar ik het al eerder over had, namelijk dat er helemaal geen sprake hoeft te zijn van dwang of uitbuiting als het gaat om prostitutie waarvoor er iemand over een grens gaat. Dat is dan meteen al mensenhandel. Niet nieuw, maar wel expliciet. Voor wie me nog niet geloofde.

Negende rapportage Nationaal Rapporteur Mensenhandel
Dit is allemaal natuurlijk slecht, en allemaal dingen die het erger voor ons maken in de maatschappij, maar ze zijn niets vergeleken met de impact van de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen. Die heeft weer een rapport geschreven, en het is weer een stukje extremer dan het vorige. De maatschappij slikt meer en meer over ons. Het is zoals de Nazi's al zeiden, als je een leugen vaak genoeg herhaalt gaan mensen hem geloven. Nu wil ze het voorstel van Segers om klanten te vervolgen als ze "hadden kunnen weten dat er wat mis was" doorduwen. Ik zie dat donker in.

Ik heb nog geen verslag over de rapportage. Ik weet alleen wat er al in de pers staat, en dat is vooral gewoon het persbericht, maar ik denk dat ik het pas moet bespreken als ik het helemaal heb doorgewerkt. En dat gaat pas werken als mijn hulpen er tijd voor hebben, en die hebben wel meer te doen dan al hun tijd besteden aan een rapport dat ik "over de heg gooi." Dat komt er nog wel, maar helaas moeten jullie daar nog even op wachten. En het is al lang genoeg zo, toch?

Feminisme (3/3)

In de vorige twee stukjes heb ik verteld over hoe ik feministe werd, hoe ik het weer kwijtraakte, en waarom ik van mijn oude feministische ideeën ben afgestapt. Ik moet niets meer hebben van mijn oude ideeën over de patriarchie, en al die verziekte mannen- en vrouwenrollen. Inplaats daarvan heb ik geleerd dat het juist veel beter was om eens uit te zoeken hoe dat nou echt werkt, zo'n man.

Denk trouwens maar niet dat ik dan aan de kant van de masculinisten, of de Men's Rights beweging sta. Die zijn volgens mij netzo erg. Je moet van allebei de kanten afstand nemen als je eerlijk wil zijn. Ik begrijp best dat er nog dingen zijn die niet eerlijk zijn, tegenwoordig vooral voor mannen, maar als je een plaatje gaat maken waarbij het oorlog is tussen bewegingen van mensen, dan ben je netzo verkeerd bezig.

Ga maar strijden voor gelijke rechtspraak, waarbij vaders netzovaak de kinderen toegewezen krijgen, of vrouwen evenveel kans hebben om opgepakt en veroordeeld te worden na dezelfde misdaad, en voor dezelfde straf. Kijk maareens naar die toestand met die moord in IJsselstein. Denk je echt dat als het niet de moeder, maar de vader was geweest, die de dochter doodstak omdat ze met jongens omging, dat de straf dan nog steeds zo laag zou zijn geweest?

En dat mannen minder beschermd worden tegen ongelukken of geweld dan vrouwen in de praktijk, ook iets wat je aan kan pakken. En dat vrouwen meer seksuele vrijheid hebben als het bij mannen al aanranding heet is natuurlijk de wereld op zijn kop, als we wèl van mannen verwachten dat ze het initiatief nemen. Maar maak er geen levensbeschouwing van, want dan ga je mis.

Mannen hebben nog meer dan vrouwen te maken met verwachtingspatronen in de maatschappij. Als een vrouw niet vrouwelijk zich gedraagt, dan is daar wel begrip voor, maar voor mannen heb je dat niet. Er zijn nog steeds hele strenge verwachtingen over hoe een man voor zichzelf op moet komen, anders is hij een verachtelijk watje, en een man die van zijn vrouw haar inkomen leeft, daar kotsen we op als maatschappij. Als je als man buiten die boot valt, heb je het zwaarder dan een vrouw in een mannenwereld.

Nou zijn er genoeg feministen die inhaken hierop, en zeggen dat mannen dus feminisme nodighebben, om daarvanaf te komen, maar dat is niet echt wat feminisme dóét. Rechten voor mannen zijn er hoogstens een bijprodukt van, en alleen als feministen daar nut bij hebben. Het gaat er vaak meer om mannen uit de race te halen tegen vrouwen op powerposities, als je beter kijkt. Als het echt om mensenrechten ging, was het nietzo op vrouwen gericht.

Er is ook nog genoeg te doen, begrijp me niet verkeerd. Ik geef geld aan organisaties die vechten tegen onderdrukking van vrouwen in India. Daar is ècht wat te klagen, en die vrouwen zijn goed bezig. Daar hoor je ook niet de ingewikkelde filosofietjes, en de mannenhaat. Daar gaat het soms letterlijk om overleven, en om een menswaardig bestaan. Dan vind ik dat je daar zo hard tegen mag zijn als je wil. Maar het is hier niet India.

Wat ze daar wel onderkennen is dat het niet vechten tegen mannen is, maar vechten tegen ideeën. Je moet mannen, maar vooral vróúwen leren dat dingen niet acceptabel zijn, en dat het moet stoppen. Daar gaat het om, want ik heb van mannen nooit zoveel onderdrukking gemerkt, maar vrouwen halen elkaar àltijd naarbeneden als er één iets doet wat tegen de groepsregels ingaat, en dan vooràl bij kliekerige culturen zoals de feministische bewegingen.

Heel anders is, dat vele soorten feminisme mijn vijand werden toen ik hoer werd. Je hebt de radfems die uitspraken doen dat we als verraders geëxecuteerd zouden moeten worden, maar een veel grotere groep vindt dat wij de patriarchie versterken en de positie van vrouwen ondermijnen, door seks als een produkt te behandelen. En dan heb je de keus om ofwel een vijand te zijn, ofwel gemanipuleerd te zijn door de patriarchie.

Ik had het eigenlijk moeten weten. Ik heb zelf meegedaan aan discussies over een vrijwillige porno-ster, en hoe die éígenlijk toch verkracht werd. Door haar tegenspeler, want die stopt zijn lul erin zonderdat hij een echte liefdesrelatie met haar heeft, de regisseur omdat hij een overwicht heeft en haar baas is, en door de kijker, want die heeft van haar nooit de persoonlijke toestemming gekregen om opgewonden van haar te raken, ze weet niet eens wie hij is. Dat vonden we toen logisch.

Het heeft lang geduurd voordat ik het zag. Ik was heel naïef, en ik dacht dat we het echt meenden toen we zeiden dat we opkwamen voor alle vrouwen, vooral die in de greep van de patriarchie, zoals in de seksindustrie. Dat was natuurlijk helemaal niet waar. Maar ik heb me veeltelang nog op mijn gemak gevoeld met feminisme, omdat ik me er nog mee identificeerde, zelfs als ze over me heenliepen en me haatten.

Bij het voorbereiden van dit stukje ging ik naar een radfem-forum, waar ik me voorstelde en wat vragen beantwoord wou hebben om te zien of er veel veranderd was. Mijn vraag kwam niet eens op het forum, want ik kreeg meteen een ban omdat ik geen "trigger warning" had bijgezet over prostitutie. Het enige wat ik schreef was dat ik een "sex-worker" was, en dat was al genoeg. Ze willen je niet eens horen.

Omdat ik toch moet kiezen, ben ik liever vijand. Want dat slachtofferrolletje, dat doet zoveel schade. De feministen hebben hun handen ineengeslagen met de religieuze moralisten, waar ze normaal niet mee door één deur kunnen, en de professionele zieligerds. Twintig jaar geleden waren die allemaal slachtoffer van satanistisch kindermisbruik, en nu van "mensenhandel." Zie je dan niet met wat voor mensen je samenwerkt? Want denk eens na, hoe komen die drie groepen nou overéén? Daar kom ik nog op terug.

Je kan best wel vaak horen hoe alle prostitutie eigenlijk verkrachting is. Daar hoeven ze niet eens radfem voor te zijn. Ik vind het ergens bitter dat heel veel vrouwen in de dagen dat feminisme nog echt over belangrijke dingen ging, zoals stemrecht of studeerrechten, die het voortouw namen voor de vrouwen, hoeren waren. Die zouden het niet mooi vinden hoe er nu over ons gepraat wordt.

Alle prostitutie is dus verkrachting, omdat seks alleen maar geen verkrachting is als de vrouw de seks zelf wil. Ik bedoel dat de vrouw de seks wil omdat ze de sèks wil, niet omdat ze er wat mee krijgt. Want seks omdat je er wat mee krijgt, dat is dan dat de vrouw ergens mee gemanipuleerd wordt, en seks als je gemanipuleerd wordt is verkrachting. Ik vind het nu te gek voor woorden om het zo op te schrijven, maar ooit geloofde ik dit heilig.

Ik zou het graag gewoon helemaal achter me laten. Dan zou het gewoon een herinnering zijn waar ik me een beetje schaapachtig voor kon schamen, maar waar ik geen tijd meer mee verspil. Maar zo makkelijk is het weereens niet hoor, ik heb genoeg te doen door het feminisme. De politiek is één ding, want feministen zijn goed te horen in de media, en die maakt toch de politiek, maar vooral door mijn klanten.

Klanten tussen de twintig en de veertig zijn opgevoed met feminisme. Vooral de groep die nu rond de vijfendertig is heeft de hardste klappen gekregen. De groep jonger dan vijfentwintig heeft het minder, en het is onder de twintig zelfs veel minder, maar dat komt vooral omdat die meer vermarokkaanst zijn op school. Dan hebben ze nog andere invloeden gehad. Ik weet alleen niet of ik daar nou blij mee moet zijn.

Die feministisch opgevoede mannen, daar heb ik mijn handen aan vol. Die zien overal misbruik in, hun seksuele dominantie is verknipt geraakt, en ze hebben meer knopen in hun hoofd over seks dan je zomaar even aankan in een sessie. Er zit iets aarzelends in die mannen, en als je eventjes niet oplet zet dat opeens je beurt stil. Je moet ze de hele tijd aan de gang houden. En ookal willen ze initiatief nemen, er zit de hele tijd iets bij ze in de achtergrond dat ze bang zijn dat ze druk op je zetten.

Je kan zien dat ze de hele tijd denken: ik zet toch geen druk op haar? We zijn toch wel gelijk genoeg? Ze wil het toch wel zelf? Ze vindt het toch wel leuk genoeg? Ze geniet toch wel genoeg? En ze denken nooit dat het mijn eigen verantwoordelijkheid is om te zorgen dat ik het naar mijn zin heb, en dat ik zelf wel mijn bekkie bij me heb. Want op school leerden ze dat zij daarvoor verantwoordelijk zijn, en ook al zullen ze vrouwen respecteren als onafhankelijke wezens, bij seks zijn ze altijd bijna verkrachters in hun eigen ogen.

Een man ervan genezen, dat lukt me niet. Ik kan erop inspelen, door de hele tijd de nadruk te leggen dat alles naar mijn zin is, maar eigenlijk bevredig je dan zo'n vent ook niet. Die is van binnen gewoon een man, en die heeft de dominantie ergens wel in zich zitten. Als je de hele tijd zo duidelijk maakt dat jij bepaalt dat het goed zit, dan laat je wel aan zijn innerlijk duidelijk zien dat jij eigenlijk dominant bent.

Bij de oudere mannen, die het allemaal minder meegekregen hebben, zie je best geregeld onderworpen mannen, of mannen die wel van een beetje femdom houden. Wat je ziet bij de feministisch opgevoede mannen is ontevreden femdommers. Ze zijn een beetje de femdom ingerold, niet omdat ze daar een kick van krijgen, maar omdat het een manier is om onder dat schuldgevoel uit te komen, en het te doen zoals ze tussen de regels door geleerd hebben dat het moet zijn.

Ze schrikken bijvoorbeeld ook van zichzelf als ze je zien als een seksobject. Een seksobject, dat is iemand waarvan je alleen maar de seksuele aspecten ziet. Daar kunnen feministen heel boos om worden. Je kan dat verkeerd vinden, vooral als je daarom mensen van het andere geslacht niet goed behandelt. Maar niemand die het verschil maakt, dat het wèl goed en gezond is om iemand als een seksobject te zien tijdens seks, of seksueel getint contact.

En we doen ons best ook wel om een seksobject te zijn. Sexy zijn is de nadruk leggen op jezelf als seksobject. En dan ga je ook niet de nadruk leggen op de dingen die niet seksueel zijn. Mannen kunnen ook seksobjecten zijn, en als ze te horen kregen hoe ze dat slim konden doen, deden ze dat allemaal. Seksobject zijn is leuk als je in de stemming bent, en we willen allemaal ook seksobject zijn af en toe.

Af en toe, dat is wel belangrijk. Want waar de afkeer vandaankomt is dat mannen veel vaker vrouwen als seksobject benaderen dan dat die proberen een seksobject te zijn. Dat komt ook niet omdat die mannen zich niets ervan aantrekken of je zin hebt een seksobject te zijn, maar omdat mannen onze signalen niet altijd begrijpen, en dus maar wat doen. Wij zien het als subtiel, en zij zien het als onduidelijk.

Die feministisch opgevoede mannen hebben het wel ìn zich om je een seksobject te laten zijn tijdens seks, maar dat is ze afgeleerd. Ze willen tijdens seks de hele tijd contact met je maken als persoon. Net als een maagdje die de intimiteit van een tedere knuffel zoekt tijdens een neukpartij, omdat ze de intimiteit van een beurt nog niet begrijpt, en dus maar eng afstandelijk vindt. Echt een afknapper bij een vent van dertig.

Je krijgt dus als hoer een heleboel truukjes om zo'n man toch in de val te laten lopen en zich te laten gaan, en je tòch eventjes als een seksobject te zien. Soms makkelijke truukjes, zoals een rollenspel, en soms veel subtieler. Het is best even werken, en dat is maar de helft. Achteraf, als hij niet meer in de roes van seks zit, moet hij nog zien dat het okee is wat er net is gebeurd.

Laat ik maar even duidelijk zijn, dit zijn dingen die bij héél veel mannen in die leeftijden voorkomen, maar ècht niet bij iedereen, en de meeste hebben het ook nietzo erg dat je er wat aan moet doen, maar als je het eenmaal ziet, herken je het bij veel mannen en kan je er bij best veel mannen ook wat aan doen. Ze zijn geen seksuele gehandicapten ofzo, maar als je het onderste uit de kan wil geven, dan is het iets waar je mee aan de slag moet.

De echte erge gevalletjes, die krijg je in mijn werk ook niet. Die gaan niet naar de hoeren, want dat is fout. Die denken dat ze voor eeuwig besmet zijn als ze het eens proberen. Die denken dat ze dan hoerenlopers, en dus verkrachters zijn, en dat is zo'n beetje het ergste dat ze zich kunnen voorstellen. Die kom ik alleen maar tegen bij het daten, en gelukkig niettevaak, want ik kan daar echt niet tegen.

Niet alleen mannen raken gefrustreerd door feministisch gedoe. Feministes gáán voor seksuele frustratie, en al die boosheid die daarbijkomt. Het wordt gecultiveerd, en je wordt er een "betere" feminist van als je lekker gefrustreerd doet. Die seksuele frustratie straalt ervanaf, zelfs mannen die normaal niets snappen van vrouwen kunnen het eraanafzien. En die grapjes die ze maken, die komen hard aan, juist omdat ze waar zijn.

Het is makkelijker om in de filosofie te geloven als je hem voelt, en feminisme komt uit de onderbuik. Hoe minder pik je in je onderbuik douwt, hoe harder die meewerkt aan je feminisme. En dat is een soort kick. Je overgeven aan die frustratie en die boosheid, het voelt machtig. Je kan daar power van krijgen, je hebt een soortvan energie die je kan gebruiken voor vanalles.

Ik was dus ook helemaal niet verbaasd over het nieuws over Heleen Mees, van dit stukje, een tijd terug, die een vent seksueel stalkte en zijn gezinnetje lastigviel. Als je zolang je leven aandrijft met je seksuele frustratie, dan neemt zoiets een plek in die je niet kan negeren, en als je lang genoeg gefrustreerd bent gaat dat rare dingen met je doen. Seks is nou eenmaal nodig om je balans te houden.

En je hoeft je ook niet te verbazen over hoe de feministische bolwerken in Nederland reageerden. Seksistisch. Normaal zou je bij een vent horen dat hij een voorbeeld is dat alle mannen gewelddadige psychopaten zijn, en dat hij dood zou moeten, maar niet bij haar. Niet alleen omdat ze een vrouw is trouwens, want die kunnen ooknog worden ingepast in de patriarchie als je ècht wil. Maar omdat ze een prominente feministe is.

Alle zinnetjes kwamen tevoorschijn waar je meestal mannen van beschuldigt dat ze vinden van slachtoffers. Het is eigenlijk zijn schuld, het kwam van twee kanten, hij had haar uitgelokt en nu moest hij niet klagen, het is al erg genoeg voor haar dat het uitgekomen is, het was allemaal véél genuanceerder die relatie, en de meest prominente feministen hebben zelfs nog geprobeerd om druk op de pers te zetten. Wat ik hoor is dat nog gedeeltelijk gelukt ook.

Het was heel anders toen Petite Jasmine vermoord werd. Er was rouw bij de hoeren, vooral wij aktivistiese hoeren kenden haar wel. Ik heb niet heel veel contact met andere activistes, maar net wèl met haar. Zij was een lieve vrouw, die echt op geen enkele manier verdiend had wat haar overkwam.

De radfems moesten op de rouwpagina's en op de discussies op internet komen schijten. Belerende toespraakjes over dat we moesten zien hoe het de patriarchie was die haar had vermoord. En natuurlijk "kijk eens hoe hoeren aan hun eind komen." Maar het was vooral politie spelen om commentaar te geven op mensen die de moord in verband brachten met het Zweedse Model. Ze weten hoe sterk een voorbeeld kan zijn, dus dat moest in de kiem worden gesmoord. Bij mij stond het er niet lang, niet op mijn blog.

Op hun eigen plaatsen waren ze er grappen over aan het maken, en duurde het best eventjes voordat het verhaal verdween dat ze door een klant was doodgestoken. Is dat nou vrouwenrechten verwerven? Feminisme laat veel lelijke kanten zien, en ze doen zelf waar ze de patriarchie van beschuldigen. Die niet bestaat, maar waar ze wel overal van de schuld aan geven. Als je ze kent vanaf de buitenkant, is feminisme een hele gemene, lelijke beweging.

In de media is feminisme meteen de goeie kant van elk debat. Als er iemand de seksismekaart trekt, werkt dat netzogoed als de racismekaart, de tegenstander is meteen ongeloofwaardig. Het werkt zelfs tegenover vrouwen. We krijgen van alle kanten te horen dat racisme en seksisme slecht zijn, en dat zelfs nadenken waaròm en hoezó al zelf racisme en seksisme is. Je moet het voelen. Dat maakt het onaantastbaar, en dat vind ik heel verkeerd. En dat doe je alleen maar als je iets te overstemmen hebt, dat anders niet het daglicht verdraagt.

Weet je nog wat ik eerder vroeg, hoe radfems, professionele zieligerds en kleine rechtse partijen samenkomen? Dat is namelijk waar nu de politieke kijk op de prostitutie vandaankomt. Die drie groepen hebben de microfoon. De conservatieven in de samenleving denken dat het wel goed zit door lui als Segers van de Christenunie, vrijdenkende mensen gaan meestal met feministen mee, want die denken dat die voor mensenrechten staan, en de PVV-stemmende SBS6-kijker gaat mee met de tranentrekkers. Maar wat ze gemeen hebben, die drie groepen, is dat ze de waarheid graag overstemmen met hun levensbeschouwing, de levensbeschouwing van het heilige slachtofferschap.

EDIT:Feminisme deel 1
Feminisme deel 2

Feminisme (2/3)

Vorige week schreef ik mijn eerste stukje van de drie over mijn tijd als feministe. Ik ga het niet allemaal herhalen, maar ik beschreef vooral hoe ik erin rolde, wat ik er nou van meekreeg, en watvoor soort feministe ik nou was. Een groot stuk van het Marxisme achter feminisme hoorde ik wel, maar daar was ik nooit actief mee. Maar ruzie zoeken met de patriarchie, daar had ik wel wat aktivisme voor over!

Dat soort aktivisme kost nog best veel tijd, dus toen ik harder moest gaan werken liet ik het een beetje gaan. Dan raakt het ook op de achtergrond, maar je kon me nog echt wel aan het schreeuwen krijgen over de patriarchie. Dat ging pas over toen ik ging hoeren, en eerlijk gezegd toen ook nog pas toen ik volwassen besloot te worden. En hoe meer ik leerde door het werk, hoe verder ik van mijn oude idealen afkwam.

Je leert mannen wel kennen van het werk. En als je leert hoe mannen denken, en wat ze motiveert, en wat er allemaal gebeurt in ze dat ze niet laten zien, dan kan je gewoon niet meer geloven in de filosofie van radfem. Alle feministische theorie kan gewoon niet samen met hoe het echt zit met mannen. En als je zo met mannen werkt als ik, en moet gaan leren hoe het in het diepst van hun ziel gaat, dan zie je dat ze niet eens lijken op wat ik dacht dat ze waren.

Het is natuurlijk al moeilijk om al die dingen over mannen en hun samenzwering te geloven als je kijkt naar die aardappel thuis op de bank, die nog niet eens goed met een roddeltje kan omgaan. Maar daar kan je nog wel mee omgaan, vooral als je het als defensief ziet als hij niet met je uitgebreid wil praten over feminisme en wat hij daar nou eens aan gaat doen. Je moet je een beetje aanpassen, maar dan kan je wel elke man zo'n beetje in het plaatje laten passen.

Mijn werk is mannen een illusie geven, over de dingen die ze echt belangrijk vinden, en dan gaat het niet als je niet begrijpt wat ze echt willen en hoe ze echt denken. De mannen openen zich bij een hoer op manieren die ze vaak bij andere vrouwen niet eens probéren. We krijgen met sommige mannen zelfs de enige echte intimiteit die ze durven. Mannen betalen voor een hoop dingen bij hoeren, en een héle belangrijke is acceptatie.

En wat ik leerde, was dat mannen helemaal niet bezig zijn met vrouwen eronderhouden. Er is geen patriarchie die vrouwen onderdrukt, hier in het vrije Westen. Het hele plaatje brokkelde stukje bij beetje af. Je ontdekt hoe al die dingen komen die je dacht dat bedoeld waren om vrouwen te onderdrukken. Je leert mannen kennen als hele redelijke, vriendelijke wezens. De grootste stap was om te accepteren dat mannen en vrouwen verschillend zijn.

Mannen zijn niet méér dan vrouwen, maar ze zijn wel ànders. Op een heleboel kleine manieren. En dat ligt er echt niet aan hoe ze opgevoed zijn. Als je ze feministisch opvoedt kan je ze leren om hun mannelijkzijn te onderdrukken en zich ervoor te schamen, maar het zit diepvanbinnen toch in ze. Feministisch opgevoede mannen weer een beetje zichzelf laten zijn is een stuk van mijn werk waardoor ik nu nog steeds goed inkomen heb, dus ik heb het er goed van.

Ze vinden andere dingen belangrijk dan wij. Ze vinden andere dingen leuk dan wij. Ze maken zich zorgen over andere dingen. Ze willen andere dingen. Ze voelen andere dingen. En dat zit gewoon in ze. Als je dat niet begrijpt, en je gaat doen alsof ze hetzelfde werken als vrouwen, dan ga je er dingen over bedenken om te verklaren dat ze zo anders zijn. Die dingen zijn meestal dat ze wel dezelfde gevoelens hebben, maar anders doen om je af te troeven.

Er zit wel iets competitiefs in mannen, maar hallo, ook in vrouwen. Wij doen het alleen anders. Mannen vinden het bijvoorbeeld niet bedreigend of gemeen om zich met iemand te meten, en een man die niet sportief daarmee om kan gaan wordt door andere mannen toch voor minder aangezien. Dat is trouwens met feministisch opgevoede mannen wel een stuk minder! Ze voelen het gewoon niet als iets bedreigends, of als iets waarmee je een ander kwetst. Maar zo voelen wij het vaak wel.

Mannen bouwen graag wat op, en ze zetten veel in op hun werk. Daar zijn ze zo hard mee bezig, met zo'n vanzelfsprekendheid, geen wonder dat ze zo makkelijk carrière maken. Als vrouw moet je bijna een neuroot zijn om netzo in een baan te passen als een man. Maar in een relatie emotioneel investeren, dat moeten ze juist met heel veel moeite doen. Voor een man is een relatie veel sneller iets in de achtergrond.

Wij zagen bijvoorbeeld dat mannen veel harder bereid zijn om te werken, en heel veel dingen op willen geven voor hun carrière, en wij zagen dat als mannen die dat deden om van ons te winnen. Wij vonden dat overdreven gedoe, dat was bedoeld om ons de keus te geven om ons ook kapot te werken, of slecht te worden gevonden in de vergelijking. We trokken dat erg naar ons toe, maar alléén op de ogenblikken, dat we niet deden alsof het niet bestond en vrouwen netzo gemotiveerd waren voor workaholisme.

Mannen onderelkaar zijn bezig met duidelijk maken wat ze belangrijk vinden door over elkaar heen te stampen. Ze zijn van ons af gezien daar best grof mee, en ze houden bijna geen rekening met elkaars gevoelens. Dat is geen stoerdoenerij. Want ze vinden het ook echt niet erg van elkaar. Wij noemen dat haantjesgedrag, maar eigenlijk is het dat meestal helemaal niet. Het is een werkende manier voor hen om met elkaar om te gaan, en ze vinden het niet een manier om onaardig te zijn. Ze doen het niet erom.

Vrouwen schrikken soms op internet omdat de mannen zo grof en hard doen, en zulke harde grappen maken en zo op de vrouw spelen. Dat is precies het mannengedrag van de vorige paragrafen, maar dan zien ze je niet, en dan werkt het dus niet dat ze inhouden omdat je een vrouw bent. Want mannen doen dat als ze je zien of horen. Dat komt ook weer vanbinnen, zelfs mannen uit de meest vrouwonvriendelijke culturen doen het. Ze zijn dus op internet niet vrouwonvriendelijk, maar ze behandelen je juist zoals ze elkaar ook behandelen.

In mannen zit dat ze vrouwen het naar de zin willen maken. En dus gaan ze best akkoord met dingen die ze zelf niet leuk vinden. Ze hebben dan gedaan alsof ze het helemaal ermee eens waren, en ze laten niet eens zien dat ze het voor jou doen. Ze willen het laten lijken alsof het vanzelf gaat. Je merkt pas voor het eerst dat hij het heeft lopen faken als je ruzie hebt en de aap uit de mouw komt. Daar kan je heel onzeker van worden, als je zo'n vent niet snapt. Maar zo werken ze nou eenmaal.

Je kan heel makkelijk het idee krijgen dat mannen macht over vrouwen willen hebben. Maar dat zit dus anders. Meestal komt dat door twee dingen in een man. De lieve is dat mannen vrouwen willen beschermen, en dan passen ze dus op je dat je niet in de problemen komt. En dat is erg vervelend voor een volwassen zelfbewuste vrouw. Maar als je het als iets anders gaat behandelen kom je niet verder.

De andere manier is minder lief, en dat is dat mannen "hun vrouwen" willen beschermen. En dat is niet alleen hun vrouw, maar ook èlke vrouw die misschien ooit plat voor hem zal gaan. Of voor zijn vrienden, familie, of zijn nageslacht. Soms wil dat zeggen: alle vrouwen van de kroeg, alle vrouwen van het dorp, of zelfs van het land. Volgens mij komt daar een hoop buitenlanderhaat vandaan, want die medelanders houden hun vrouwen weg van de autochtonen, maar zitten wel achter de Nederlandse meiden aan. Het is een heel vreemd iets, en mannen ontkennen het vaak, maar ik merk elke keer weer hoe stèrk dat erinzit!

Kijk maar eens op een schuurfeest hoe de dorpsjongens gaan doen als er een jongen van buiten met een meisje gaat flirten. Westerse jongens zijn netjes opgevoed, dus die laten het wel gebeuren, maar als blikken konden doden! Daar komen ook genoeg vechtpartijtjes van, en het zou me niets verbazen als de jongens niet eens goed snapten wat ze zo boos heeft gemaakt. Het komt van diep vanbinnen.

Alletwee die dingen zijn niet bedoeld om vrouwen te onderdrukken, maar om mannen die een bedreiging zijn weg te houden bij de vrouwen. Het is een soort beschermingsidee. Dat is dus niet opdringerig of onderdrukkend bedoeld, en zo zien de mannen het zelf ook nieteens. Dat moet je ze echt léren zien, ookal heeft dat eigenlijk geen zin. Het gaat er toch nooit uit, en een vent die zich de hele tijd in zit te houden is niet leuk in de omgang. Maar ja, je zit er wel mee.

Relaties bekijken mannen veel simpeler dan vrouwen. Al die vragen die wij de hele tijd over onze relaties voelen, die heeft een man gewoon nietzo. Dat moet je hem echt leren, en eigenlijk vind ik dat wreed. Als je met een man in de diepte wil gaan over relaties probeert hij je meestal een plezier te doen door te doen alsof hij met je meevoelt, maar het gaat ze meestal gewoon boven hun pet.

Als ze emotioneel worden is het helemaal alsof je met een andere diersoort te maken hebt. Ze zijn gewoon heel verschillend vanbinnen, met hormonen enzo. Ze voelen dingen anders, en ze beleven dingen anders, en dat is geen keus omdat ze jouw gevoelens onbelangrijk vinden. Het is bijvoorbeeld wel belangrijk om te weten dat beheersing bij een man heel anders werkt. Wij gaan opeens helemaal gek, als we ons niet kunnen beheersen, maar mannen gaan vaak een klein stukje door hun beheersing heen. Dat ziet eruit alsof ze beheerst iets doen, maar dat is niet zo.

Ja, en voor de rest kan ik je nog wel de simpele dingen vertellen die iedereen wel weet. Ze zijn sterker, zwaarder, sneller, groter dan wij, en daar kan je nogzoveel over zeggen, maar dat is nou eenmaal de natuur. Ze hebben andere ziektes dan wij, en ze kijken anders naar kinderen. Ze vinden actie, sport en geweld opwindend, maar ze hebben nietzoveel met meidenfilms en meidenboeken. Dat zit er ook gewoon ìn, en ook al kan je het eruit-opvoeden, het gaat nooit helemaal weg.

En al deze dingen, gaan vanzèlf, de verschillen komen uit de man, niet omdat hij vindt dat hij zo moet zijn ofzo. Ik weet dat ik het herhaal, maar het is het belangrijkste ding wat ik wil duidelijkmaken. Want als je gaat denken dat hij netzo is als jij, en ervoor kiest om zich zo te gedragen omdat hij dan macht over je kan hebben, dan zit je er echt hélemaal naast. Mannen zijn gewoon mannen, en dat doen ze niet expres.

Ik zou zo wel even door kunnen gaan. Mannen zijn hele andere wezens dan wij. En hoe meer je leert, hoe meer je mannen gaat zien als volwaardige mensen. We leggen veelteveel vrouwelijke waarden neer bij mannen, en daar proberen ze wel in te passen, maar ze worden nooit vrouwen. Ze gaan het nooit zo zien. En zelf zijn ze veel te líéf om ons te leren dat het anders moet. Want in mannen zit dat ze vrouwen graag een plezier doen.

Ja, ik weet ook dat er zat mannen zijn die niet passen in wat ik net schreef. Maar vanbinnen zijn de allermeeste mannen wel zo. Als je ze de kans geeft, tenminste. Sommige mannen hebben zichzelf nog niet zo gevonden, of ze zijn verkeerd opgevoed. Maar vaak weten ze wel dat het in ze zit. En de mannen die het nooit hebben geprobeerd om een natuurlijke man te zijn, kan je verleiden om het eens te proberen, en je hebt er weer een vaste klant bij.

Eigenlijk kan ik wel zeggen dat je mannen en hun mannelijke dingen gaat waardéren. Want al die dingen, die ik beschreef, die zijn raar en niet iets waar je zomaar van weet hoe je ermee om moet gaan, maar het zijn lang geen slechte dingen. En als vrouw kan je door die dingen als gelijke met een man omgaan terwijl hij gewoon veel beter is in de mannelijke dingen als jij. Dat is een les die ik nodig had, dan was ik nooit het feminisme ingerold.

Je hebt namelijk ook hele grote voordelen als mannen mannen zijn. Mannen zijn gemaakt om te bespelen. Ze vinden het niet alleen maar niet erg, ze hòùden ervan! Zelfs als ze weten wat je doet. Want het gaat het fijnste als ze geen idee hebben waar je mee bezig bent, maar hem gewoon om je vinger windt. Daar zit zo'n bijsmaakje aan van golddiggers die een man uitmelken, maar je hoeft je macht helemáál niet voor het slechte te gebruiken natuurlijk.

Probeer niet om een man te benaderen als een man. Dan kom je nergens. Zakelijk zijn mag best, maar je kan ook vrouwelijk èn zakelijk zijn. Je hoeft als vrouw nooit niet-vrouw te zijn. En als je je vrouwelijkheid leert kennen, kan je prima met mannen omgaan terwijl je je niet minderwaardig hoeft te voelen. Want dat is het gekke idee, waardoor alles misgaat. Vrouwelijk zijn, en mannen bespelen inplaatsvan confronteren en afblaffen, is niet minder of fout. Het is hoe we geschapen zijn.

EDIT: Feminisme deel 1
Feminisme deel 3