Huwelijken redden

Het grootste deel van mijn klanten heeft een relatie. Sommige mensen geloven nog steeds dat mannen alleen naar de hoeren gaan omdat ze anders geen seks kunnen krijgen, maar dat is de reden niet. Daar heb ik zo langzaamaan een heel blog over volgeschreven. Ze zijn niet op ons aangewezen als allerlaatste optie als ze geen seks kunnen krijgen bij andere vrouwen, ze zijn op zoek naar sekswerk. Mannen zoeken sekswerk omdat ze de dienst willen, en ook mannen in relaties hebben behoeftes.

Er zijn best mannen die geen behoefte hebben aan sekswerk omdat ze alles hebben in hun relatie wat ze willen. Er zijn ook mannen zonder relatie die genoeg hebben aan hun hand. Maar netzogoed zijn er mannen die verpieteren met wat ze in hun relatie hebben, en meer nodighebben. Die komen als ze verstandig zijn dan bij ons, want wij zijn veilig voor je relatie, en minnaressen zijn dat vaak niet.

Of een klant nou een relatie heeft of niet maakt mij weinig uit. Ik merk het verschil eigenlijk vooral aan de manier waarop de man zijn relatie met mij gaat ontwikkelen als we langer met elkaar omgaan. Gebonden mannen hebben daar iets afstandelijkers mee, die staan toch nog de hele tijd in hun gezinnetje, ook als ze graag wat meer binding met me aan zouden willen gaan. Ongebonden mannen hebben daar geen gedoe mee, maar die moet ik dan weer wat duidelijker af blijven wijzen.

Heel veel gebonden klanten hebben hun dates met mij gewoon als avontuurtje, als even een uitstapje om wat anders en wat nieuws te beleven, om even uit de sleur te springen. Maar er is een deel die het meer doen als een manier om even op te duiken uit hun poel van ellende, en even adem te halen voor ze weer ondergetrokken worden. Die mensen moet je echt even redden op zo'n moment.

Iets wat je echt tegen gaat komen als je je klanten iets geeft wat ze hard nodighebben, is dat ze zich gaan beklagen over dat ze daarvoor niet terechtkunnen in hun eigen relatie. Het heeft me echt heel vaak verbaasd hoeveel mensen niet tegemoet gekomen worden in hun behoeftes door hun partner, gewoon omdat die geen zin heeft om in hun partner te duiken. Dat zie ik natuurlijk vooral veel bij mannen, maar ik weet intussen dat het andersom nètzogoed heel veel gebeurt.

Zo'n klant loopt dan rond met een behoefte, meestal nieteens een hele rare, en haast nooit een vervelende, en inplaatsvan te leren om daarin mee te groeien, wordt het gewoon genegeerd of geblokkeerd. Die man raakt dan gefrustreerd, en als hij dan bij mij meemaakt dat het allemaal wèl kan, en helemaal niet zo'n toestand voor mij is, dan worden ze vaak extra gefrustreerd over hun partner.

Of over zichzelf. Want ongeveer netzoveel mannen leggen het gewoon helemaal bij zichzelf neer dat ze het met hun partner niet zo lekker hebben als bij een professional. Die kijken ook naar hun relatie als een dood iets, waar de seksuele kant gewoon niet doet wat hij moet doen. Die denken dat het komt omdat ze tekortgeschoten zijn, en schamen zich daar dan ooknogeens over.

Waar dat allemaal op uitdraait, is dat er heel veel klanten hun hart bij me uitstorten over hun relatie, en hun wrok en teleurstelling over hun vrouw of vriendin bij me neerleggen. Ik heb namelijk net laten zien dat ik moeiteloos wèl met ze kan klikken, en hun partner doet dat niet, omdat ze gewoon niet wil. Dus zal ik het wel met ze eenszijn dat die relatie een doodlopend iets is.

Er zijn heel veel collegaatjes die daar een broertje aan dood hebben. Een man die je probeert uit te lokken om over zijn vrouw kwaad te spreken, dat voelt niet lekker. Die voelen dat aan als wreed zijn tegen die arme bedrogen vrouw, ook als je wel kan zien dat die man echtwel wat te klagen heeft. Het is geen klasse van die man, en het is ook een soort intimiteit waar we niet voor getekend hebben. Het is onbehoorlijk.

Ik ben daar wat genuanceerder in. Niet dat ik het nou makkelijk vind om een boze tirade over zijn vrouw aan te horen, maar ik begrijp waar het vandaankomt, en dat hij het soms kwijtmoet. Tegelijk vind ik het ook gewoon vervelend hoor. Ik knik natuurlijk begrijpend, en sus hem. Maar er hoort ook bij dat je een beetje gaat lijmen in dat huwelijk, want dat is voor iedereen goed.

Relaties ontstaan meestal uit seks. Mensen komen bijelkaar omdat ze zich tot elkaar aangetrokken worden, en uit die seksuele aantrekkingskracht komt het samenzijn. Dat settelt dan tot je een gewone relatie hebt, en vaak komen er dan ook kindertjes, die nogmeer de relatie laten settelen. En dan kijkt zo'n man terug naar de verliefdheid en de hete seks van het begin, en vraagt zich af waar dat heen is.

Dat is eigenlijk onterecht. Het is niet ongemerkt gegaan. De seks was eerst belangrijk, maar al snel wordt een relatie voor bijna iedereen iets waar ze vooral gemak en comfort uithalen. Die draait dan om iemand te hebben bij wie je meer ervanuit kan gaan dat je wel geaccepteerd wordt dan bij je vrienden, om samen een huishouden draaien, en om iemand te hebben die verantwoordelijkheden voor je oppakt. En bijna iedereen is daar meer mee bezig dan met het seksuele.

Seks gebeurt in het begin vanzelf. Dat is hetgene wat je bijelkaar brengt, dat is hetgene wat je doet, en dat is waar die hele band vandaankomt. Die seksuele verhouding wordt langzaam dan een kleiner deel van wat je samen hebt omdat je er steeds meer bij gaat doen, en als je er niets aan doet verpietert hij dan een beetje tot je vooral op elkaar springt omdat je spontaan geil bent en je partner de makkelijkste manier is om dat te bevredigen.

Investeren in je seksuele relatie doen mensen niet graag. Seks hoort vanzelf te gaan, vinden we. Dat is natuurlijk onzin, je moet de spanning blijven zoeken en maken, je moet de ander blijven interesseren, je moet het verleiden levend houden. En dat is werk hoor, als je intussen elkaar zoveel ziet dat je elkaar nieteens meer opmerkt. En het is werk dat mensen niet vinden dat ze zouden moeten hoeven doen. Dus dat doen ze niet.

Sowieso is het idee dat seks in je relatie compleet zou moeten zijn onzin. Het relatiedenken zegt dat je genoeg hebt aan een relatie en de seks die daarbijhoort, en dat je bezig bent je relatie op losse schroeven te zetten als je meer seksuele spanning in je relatie probeert te brengen. Wat er gewoon aan seks gebeurt omdat je toevallig de hele tijd bij elkaar in de buurt leeft moet maar genoeg zijn. Ookal is het dat voor heel erg weinig mensen.

Daarnaast zijn mensen gewoon niet monogaam. Zo'n beetje iedereen gaat vreemd, zo'n beetje iedereen wordt ongelukkig van echt monogaam zijn. Er zijn uitzonderingen, maar die zijn er veel minder dan je zomaar ziet. Iedereen zegt namelijk dat ze monogaam zijn, en vreemdgaan verschrikkelijk vinden. Ook mensen die keihard vreemdgaan, en er gewoon handigheid in hebben gekregen. Maar ook die zien dat als een soort tekortkoming bij zichzelf. Soms zelfs als een seksverslaving.

Maar ja, hoe ga je daar dan mee om als iemand dat soort dingen bij je komt dumpen? Je kan wel meelullen, maar het enige wat je krijgt is dat je het verhaal nog tig keer aan gaat moeten horen. Je kan hem kil afhouden, maar dan voelt hij ookwel dat je geen interesse in hem hebt, en ben je de klant kwijt. Bovendien maakt hij zich iedere keer een beetje bozer op zijn vrouw, en krijgt hij iedere keer een beetje meer het idee dat hij met jou wèl zou klikken. Dat gaat soms mis.

Dus je gaat wat pappen en nathouden. Je sust het wat, je lokt uit dat hij ook goede dingen over zijn vrouw gaat vertellen zodat hij de balans weer vindt, of je legt uit hoe hij het wat spannender thuis kan maken. Als je een duidelijk probleem of misverstand ziet, kan je hem wat tips geven hoe hij dat op moet lossen, want meestal zijn die niet zo ingewikkeld. Je kan zelfs zijn relatie ophemelen, en doen alsof je jaloers bent op zijn intieme gehechtheid die nou net zijn libido de das omdoet.

Zijn huwelijk redden is goed voor iedereen. Ten eerste voor je klant, die gelukkiger is. Ten tweede voor zijn kindertjes als hij die heeft, want die hebben ook niets aan stress tussen Papa en Mama. Ten derde natuurlijk voor zijn vrouw, die ook niets aan ruzie heeft. En tenslotte is het goed voor mij, want hij komt graag bij me terug als hij zich lekkerder voelt, hij krijgt minder met jaloerse vrouw temaken zodat hij meer vrijheid heeft om naar me toe te komen, en ik hoef het gezeik niet meer aan te horen. Gezinnetjes houden we heel.

Alleen Oekraïens

Lang geleden, toen ik nog veel naïever was, ging ik nog best regelmatig om met N. N was een Oekraïense die hier achter de ramen was komen werken toen dat nog kon tijdens het gedoogbeleid. Toen het bordeelverbod werd opgeheven in 2000 was dat natuurlijk voorbij, want het opheffen van het verbod hield vooral in dat er nu veel meer verboden was voor ons. Daar kan je hier een heel bittere reeks stukjes over lezen.

Toen ik N leerde kennen, sprak ze al best goed Nederlands. We hoefden eigenlijk nooit iets in het Engels te vertalen omdat er iets niet goed werd begrepen. Haar accent was heel zwaar, maar ze maakte best ingewikkelde zinnen, en ze begreep ook een heleboel van de rariteiten van Nederlands prima. Er waren wel dingen waaraan je kon horen dat ze niet perfekt doorhad hoe alle regeltjes werken, maar je verstond haar, en zij verstond jou.

Afentoe gingen we een terrasje pakken in de stad. Soms in haar stad, soms in de mijne. Zij rookt als een stoomboot, dus we zaten eigenlijk altijd buiten. Een kop koffie voor mij, een cocktail voor haar, en lekker bijpraten. Ze had een hele andere stijl van werken dan ik, en we waren altijd heel geïnteresseerd in hoe het werk van de ander nou uitpakte. Ik was een huismus, zij was een ontheemde nomade. Het enige wat overeenkwam, was neuken voor geld.

Er is iets wat mannen naar je toetrekt als je het werk een poosje doet. Iets wat je zelf niet ziet, en wat je ook niet uit kan zetten. Ook als je gewoon lekker je kopje koffie zit te nippen en probeert te bedenken of je nog ruimte in je dieet hebt om een punt slagroomgebak te bestellen, en helemaal geen behoefte hebt aan iemand die in je zonnetje komt staan en gaat proberen om kontakt met je te maken.

Mannen kunnen heel charmant zijn, en vaak is het gewoon leuk om aangesproken te worden. Ook als je echt helemaal níéts in hem ziet, het is een leuk complimentje en het heeft iets gezelligs. Daar dacht ik vroeger wel anders over trouwens, ik vond als onervaren meisje een man die op me afstapte maar eng en bedreigend. Seks was eng, en een man die me ongevraagd benadert vond ik heel indringend in mijn leven. Dat is gelukkig wel over.

Dat betekent helaas niet dat het elke keer feest is als een man kontakt probeert te maken. Soms omdat ìk het druk heb en gewoon geen zin heb, maar meestal omdat de man er zelf een onprettige toestand van maakt omdat hij geen idee heeft of er niets om geeft hoe je leuk kontakt maakt met iemand. Gewoon joviaal doen over dat je iemands aandacht komt opeisen is prikkelend, maar niet op de manier die hij denkt.

Een goede versierder maakt het leuk dat hij je aanspreekt. Die eist geen aandacht op, die krijgt aandacht omdat je geamuseerd bent. Daarvan kan je best weten dat hij alleenmaar met je flirt omdat hij je wil neuken, maar zolang het leuk blijft laat je hem zijn gang wel gaan. En als hij je goed genoeg versiert dat je ook zin hebt om hem je te laten neuken aan het eind, krijg je allebei wat je wil. Zo hoort het.

Helaas denken veelteveel mannen die je willen hebben dat ze gewoon een beetje lollig en lomp moeten doen om je aandacht te krijgen, en dat je dan wel na een poosje spontaan zin in ze zal krijgen. Dat soort mannen is bovendien oostindisch doof als je ze duidelijkmaakt dat je geen interesse hebt, en het niet gaat gebeuren. Het lijken soms wel kleuters die hun moeder proberen zover te krijgen dat ze een spelletje met ze speelt. Er zijn weinig vrouwen die daarop geilen.

N is tegenwoordig een dikke matroesjka, maar toen dit zich afspeelde was ze echt een lekker ding. Perfekt verzorgd, slank, een poppig gezichtje met een dikke laag make-up, en een strak lijfje met grote tieten. Haar kleding stak dat ook niet onder stoelen of banken, ze pronkte graag met zichzelf. Dus was het logisch dat een vent die kwam versieren op haar afstapte en niet op mij, daar had ik niet sjagrijnig over hoeven zijn.

Hij begon zijn praatje, en we hadden hem allebei na de eerste zin wel ingeschat. Hij was niets bijzonders om te zien, en hij had ook geen leuk praatje. Hij kwam even stoer doen, en een beetje druk zetten dat we hem beleefd aan ons tafeltje zouden laten. Daar had ik geen zin in gehad als hij mij had aangesproken, en N ook helemaal niet. Ze maakte eerst een opmerking dat het haar speet, maar dat ze hier met een vriendin was.

Die vent had geen zin om op te geven, zoals helaas heel veel mannen denken dat de manier om in je bed te komen is om maar lang genoeg te zuigen. Meestal ben ik dan een kwartier bezig met steeds bozer worden voordat zo'n man afdruipt. Ik weet dat een beetje nijdig doen helpt, maar ik ben nou eenmaal niet zo nijdig geschapen. Ik was dus erg verbaasd hoe snel N van die vent afkwam.

Na haar eerste opmerking bleek ze namelijk helemaal geen Nederlands meer te kennen. Ze maakte wat vragende opmerkingen in het Oekraïens, en na die eerste Nederlandse woorden was er geen verstaanbare klank meer bij. Alleen het schouders ophalen was duidelijk. Hij pruttelde nog wat dat ze net in het Nederlands had gezegd dat ze hier met haar vriendin was, maar na twee zinnetjes hield dat ook op, en vertrok hij met hangende pootjes.

We kwamen erover aan de praat. N vertelde me dat "de taal niet spreken" een hele goede manier is om van mensen af te komen die tegen je aan zeiken. Afwimpelen blijft een onderhandeling, niets zeggen kan een zuiger ook aanzien voor instemmen met verdergaan, maar onbegrijpelijke klanken, dat knipt de ballen van de meest overtuigde zuiger nog af.

N gebruikte het overal. Niet alleen voor lastige versierders, maar ook bij klanten. Sommige meiden willen best stevig seksen, maar vervelen zich rot als ze met de klant moeten praten. Als je zijn taal niet spreekt, kap je dat heel makkelijk af. Maar ook mensen die proberen je iets te verkopen, of die hun geloof aan je op komen dringen, of zedensmerissen op zoek naar geile verhaaltjes, daar was je ook vanaf.

Je realiseert je pas hoe belangrijk het is om een taal gemeenschappelijk te hebben als je iemand tegenkomt met wie je dat níét hebt. Er staat dan een soort muur tussen jullie in, en je kan netzogoed van een andere planeet zijn. Het kan een heel groot probleem zijn, maar dus ook heel handig om mensen weg te houden. Dan helpt het natuurlijk wel als je dat realistisch kan laten lijken, want mensen horen het wel aan je accent als je maar doet alsof.

Toen N naar Nederland kwam, sprak ze geen woord Nederlands. Ze las wel Engels, maar sprak het slecht, en vooral kon ze wat Duits spreken. Tijdens het gedoogbeleid was dat nog niet zo'n probleem. Tegenwoordig is het een verplichting op de meeste plekken om te kunnen werken dat je Engels of Nederlands spreekt, en is het sowieso bewijs van mensenhandel als je dat niet kan. Toen was dat nog niet zo, we leefden nog in een realistischere tijd.

Ze wist al snel hoe belangrijk het was om de taal te spreken, en ze heeft er dus werk van gemaakt om het te leren. Eerst door gewoon wat op te pikken, maar later heeft ze heel veel geleerd van een klant die het leuk vond om haar Nederlands te leren. Het kan ook een manier zijn om zo'n klant closer met je te laten voelen, dus dat heeft ze ooknog herhaald met andere klanten toen ze het eigenlijk al nietmeer nodighad.

Maar mensen hoeven niet te weten dat ze de taal spreekt. Bovendien hebben mensen meer respect voor je als je je advertentie in slecht Engels schrijft dan in slecht Nederlands, dus ze deed haar advertenties wel altijd in het Engels. En liefst simpel Engels, anders dachten mensen nog dat ze Engels wel zonder problemen sprak.

En zo kwam het dat je kon zien aan N wat ze van iemand vond door te luisteren naar hoe ze met hem of haar sprak. Als ze je mocht of met je wilde praten kwam er rap en vloeiend Nederlands uit, met een zwaar accent wat nooit echt in de weg zat. En hoe meer ze van je af wou, hoe krakkemikkiger het Nederlands werd. Je wist dat ze echt op het randje met je zat als je krom Engels hoorde. Tot ze helemaal geen Nederlands of Engels sprak.

Meiden uit mijn kring die weleens in het buitenland werken gebruiken diezelfde truuk. En Nederlands is een harde, alien taal voor de meeste mensen, die al heel snel door onze G en onze tongval geïntimideerd worden en afhaken. Alleen is de kans dat je klant toch een woordje Nederlands spreekt hoger dan bij veel talen, omdat Nederlanders nou eenmaal wereldbewoners zijn, en overal opduiken.

Dansen

Ik ben gek op dansen. Ik doe het niet zo vaak, ik doe het niet zo goed, maar ik doe het wel heel graag. Ik heb in het verleden wel lessen genomen, maar met een onregelmatige baan die vooral piekt als de lessen zijn, mis je vaak zoveel lessen dat je niet meer meekomt. Of zo ga je je voelen, en dan laat je het maar zitten, ook als je achteraf wel ziet dat je wel door had kunnen gaan.

Het was telkens zo'n goed voornemen dat er maar niet van komt, en als je het dan eens probeert dan raakt het achterop bij al je andere dingen. Het was telkens zoiets dat je wel wil, maar wat je niet zo belangrijk vindt dat je er ook echt je tijd aan besteedt. Het was telkens zoiets wat ik eerst niet in mijn planning op kon nemen, en wat je uiteindelijk dan opeens toch gaat doen omdat een vriendin een cursus boekt en je er dan in meegetrokken wordt.

Dan heb je dus een cursus waar je aan begint, en geen tijd voor hebt. Daar kom je dus snel mee in de problemen, en dan ben ik weer zo iemand die zich dan heel ongemakkelijk gaat voelen om zich nog te laten zien als ik al twee lessen gemist heb. Dan kom ik liever helemaal niet meer, en neem ik me voor een andere cursus te gaan volgen als ik er wèl tijd voor heb. Want nu is het te druk.

Zo'n tijd komt nooit. Want nu is het te druk, en mijn agenda over twee maanden is nog bijna leeg, dus dan doe ik het wel. Maar als die tijd komt heeft mijn agenda zich gevuld en past daar geen danscursus meer in. Dat heb ik heel erg lang gekost om te beseffen, eigenlijk tot het me gewoon werd vertèld, maar het is gewoon heel waar als je gaat kijken. Je komt nooit zo rustig terecht dat je genoeg tijd hebt voor zoiets.

Toen ik ging studeren had ik me er eigenlijk bij neergelegd dat het er niet meer van zou komen. Sowieso omdat ik nu èn een escortpraktijk op moest bouwen zonder echt te kunnen adverteren, èn een studie moest gaan volgen met alle tijd die daarin moet gaan zitten, maar ook omdat met alles wat ik in mijn leven moest veranderen niet het gevoel had dat ik nog een plekje zou hebben voor iets wat ik toch als iets onbenulligs zag.

Het kan soms gek lopen, want dat studeren dwong me om anders te leren organiseren. Je moet gestructureerd met je tijd omgaan, en veel projekten kan je niet doen door er gewoon tijd tegenaan te gooien. Je moet kijken waar je afhankelijk van bent, welke dingen even moeten wachten, en welke dingen even sudder-tijd nodighebben. Plannen wordt heel belangrijk, soms belangrijker dan hóé je het doet.

En wat daarbij hoort is dat je ontdekt dat je héél makkelijk een keivolle agenda bijelkaar kan plannen, en jezelf een bezige bij kan maken, maar dat dat niet gaat werken. Of je je nou niet aan je planning gaat houden omdat je het niet meer ziet zitten, of dat je nou totaal instort omdat je je wèl aan je onmogelijke planning houdt, dat maakt niet uit. Je kan gewoon veel te makkelijk meer plannen dan je aankan.

Heel naïef dacht ik dat de opleiding daar rekening mee hield. Dat die de uren die ze je voorschrijven hadden afgestemd zodat je het kán. Dat is dus niet zo, er wordt vooral gepusht in de hoop dat dat "excellente" studenten op gaat leveren. En dat doet natuurlijk het omgekeerde, want als je zo wordt gepusht leer je vooral te schatten wanneer je een zes hebt, zodat je dan op kan houden en aan je volgende klus kan beginnen.

Maar zelfs als je dat zo doet hou je nog weinig tijd over, en die tijd komt dan op momenten dat je er heel weinig goeds mee kan doen. Voor je het weet Facebook je die gewoon weg, of hang je voor de TV. Wat het beste werkt is om dus wel mijn agenda hutjemutje vol te proppen, maar niet alleenmaar met werkdingen. Sommige van die geplande blokken zijn geplande ontspanning.

Ontspannen gaat het best als je iets dóét. Voor de buis hangen maakt je niet frisser. Ik had er goed advies over gekregen, ik zat achter mijn agenda, te kijken naar al die blokken die al bijna een muur werden, en ik wist eigenlijk meteen al wat ik in de open plekken kon gaan plannen. Ik ging danscursussen doen. Eerst twee, samba en tango, en dan kon ik later kijken of ik er eentje ging laten vallen.

Het gaf me meer rust en zekerheid om zo met mijn planning om te gaan. En het werkte ook heel goed als rustpunt. Ik leefde toe naar mijn uurtjes ontspanning, en zelfs een volle middag met werkcolleges kon me dan niet afmatten. Ik had zometeen iets leuks, en dat gaf me energie. Natuurlijk ben je die avond als je thuiskomt wel gebroken, maar wel voldaan. Veel beter dan wanneer je alleenmaar uitzakt.

Dus nu had ik mijn danscursussen als vaste ontspanning, en merkte ik dat ik ook niet meer zo'n neiging had om ze te laten schieten als ik eens moe was. Ik wist immers dat ik de energie die ik erinstak weer zou terugkrijgen. En als je het regelmatig doet, wordt het een gewoonte, en wordt het alleenmaar makkelijker om door te zetten. En zo maakte ik moeiteloos mijn cursusjes af, en schreef me meteen in voor de vervolgcursussen.

Wat ik geleerd had met studeren gaf me ook een hele andere manier om zo'n cursus te beleven. Ik was niet meer zoveel bezig met mijn eigen ding doen, of kijken naar of andere mensen in de cursus wel op de goede manier naar me keken, maar het ging meer om het leren, en het ontdekken van het plezier van de nieuwe vaardigheden die je opdoet door juist precies mee te gaan met wat de instrukteur zegt.

Door die cursussen ben ik nu een betere danser, maar eerlijk gezegd heb ik er nog steeds hetzelfde onbeholpen prutsgevoel bij als toen ik begon. Ik pruts nu alleen op een hoger nivo! Dansen is een goede manier om met je lijf bezig te zijn, en je blijft er ook lekker fris en soepel van. Ik kan er niet mijn joggen mee vervangen, en ook de sportschool niet, maar het is wel een goede toevoeging.

Mensen zeggen wel dat dans een verticale versie is van een horizontale bezigheid, en ik vond dat altijd een beetje raar om het zo te bekijken. Ik dans al sinds ik kan lopen, en het was nooit seksueel voor me. Ja, je wordt vooral versierd op plekken waar je danst, en dansen is een goede manier om de aandacht te trekken, maar het is niet een uitdrukking van iets seksueels. Vond ik toen.

Daar ben ik van teruggekomen. Dansen is wel degelijk seksueel. Kijk maar eens hoe awkward twee heteromannen doen als ze samen de basis moeten oefenen omdat iedereen anders veel beter is dan zij. Merk ook maar hoeveel makkelijker het dansen is als je een beetje kan flirten met je danspartner. Dansen is netzogoed seks als bij een vogel die een paardansje doet. En als je er beter in wordt, ga je dat ook meer voelen.

Housen is als masturberen, je bent eigenlijk vooral met jezelf bezig. Ja, je staat de wereld om je heen uit te dagen, maar dat is het ook als je op een podium zit te soppen met een dildo. Samba is als wanneer je sekst met een lekkere losse jongen en je op de bank eindigt met een spoor van kleren vanaf de deur. Walsen is eerder romantisch, als een bruidje dat door haar man naar het bed wordt gedragen en zachtjes wordt geminnekoosd. De tango is meer als met de beheerste bruut die je ondanks je ongemeende afwijzingen zorgvuldig in bed gooit en dan je bloes met één ruk openscheurt. Het verschil is vooral stijl.

Ritme, beweging, en de koppeling met de muziek, het maakt allemaal een sfeer waarin je dat paargedrag, die seksualiteit, kan beleven. Seks is ook geiler met een goed muziekje om de stemming te bepalen. Of je dat nou het liefst doet op Fun Loving Criminals of op Slayer. Maar het grote verschil is altijd dat seks seks is, en dansen alleen de suggestie van seks. Dus eigenlijk is elke dans een tease.

Pikorde

Klanten komen bij mij vooral zoeken dat ze welkom zijn. Dat ze met hun seksualiteit ergens terechtkunnen, en dat ze met hun seksualiteit en al geaccepteerd worden. Daar heb ik al vaker over geschreven. Als alles goedgaat, voelt een klant dat hij helemaal zichzelf kan zijn bij mij, en kan hij dus zonder de hele tijd ongemakkelijk en onzeker te zijn zijn ding doen.

Voor sommige mannen zijn mijn collega's en ik zelfs de énige vrouwen waarbij ze seksueel terechtkunnen. Voor veelmeer mannen zijn mijn collega's en ik de enige vrouwen waarbij ze dènken dat ze terechtkunnen, en dat is iets heel anders. Veelteveel mensen diskwalificeren zichzelf als seksobjekt, en dat is heel jammer. We kunnen ze iedere keer proberen gerust te stellen, maar die mannen kunnen het meestal gewoon niet over zichzelf geloven.

Zo ben ik dus veel bezig met mannen een plekje gunnen, met mijn klantjes laten voelen dat het goed is, dat ze welkom zijn, en dat hun seksualiteit niet iets is waardoor ik op ze afknap. Sommige collega's noemen het therapeute spelen, en ookal vind ik dat eigenlijk geen hele goede vergelijking, ik kan toch niet ontkennen dat we wel veel dingen doen die therapeuten doen. Onze klanten ontwarren zodat ze zichzelf kunnen zijn, zodat ze even opgelucht zijn, zodat ze kunnen genezen zelfs.

Er zijn bestwel wat collegaatjes die die therapie-klanten krijgen. Ik heb een tijdje gedacht dat ik de enige was, maar echt heel veel hoeren hebben wel klanten voor wie ze therapeute zijn, soms zelfs vooràl therapeute zijn. Ik vind dat wel prima werk, al maak ik me altijd wel zorgen dat zo'n man eigenlijk iemand nodig heeft die beter weet wat ze doet. Veel andere meiden vinden het maar niets.

Dat is niet omdat therapeute zijn nou zo moeilijk is. Eigenlijk is het vooral de klant zelf tot zichzelf laten komen. Daarvoor moet je hem de ruimte geven, maar zoveel ruimte hebben de meeste mannen helemaal niet nodig. Elk beetje ruimte is meestal genoeg. En voor je het weet heb je gewoon met een lief knikje al een man die snikkend op je boezem ligt een doorbraak te hebben.

Natuurlijk zijn we voor de meeste mannen niet echt therapeuten. Ja, we geven ze wel een uitlaatklep of zelfs een bliksemafleider, maar het is niet waar het om gaat. Veruit de meeste mannen komen gewoon voor de sèks. Natuurlijk willen die ook welkom zijn, natuurlijk willen die mijn enthousiasme en acceptatie, maar het is geen therapeutische beurt voor ze. Liever niet zelfs.

Het is net als bij chocolade, alleenmaar zoet is niet lekker. Het moet vooral zoet zijn, maar wel met een beetje bitter om het zoet beter te proeven. Een boek is niet leuk zonder konflikt, een achtbaan is niet leuk als hij niet eng is, een wedstrijd is niet interessant tegen een zwakke tegenstander, en seks is niet leuk zonder spanning. Alleenmaar genieten is gemankeerd met seks omgaan.

Seks is performatief. Dat is een duur woord om te zeggen dat seks om een prestatie gaat. Je moet het dóén. Je kan een goede wip maken, of een slechte. Als je weet wat je doet, werkt seks beter. Dat is nieteens een waarde-oordeel, seks is gewoon iets waarbij hoe goed je het aanpakt voor een groot deel bepaalt hoe goed het kan uitpakken. Dat ligt wat gevoelig, want mensen voelen zich snel alsof seks niet performatief màg zijn.

Meestal gaat dat erom dat seks iets heel persoonlijks is, en mensen zich heel ongemakkelijk voelen over het idee dat wat ze doen "verkeerd" is. Seks is al eng, waarom zou je het nog enger moeten maken door je het gevoel te geven dat je er ooknogeens niets van kan? Maar diep vanbinnen voelt bijna iedereen wel dat seks een performatief iets is, en op een heel diep biologisch nivo ook een soort wedstrijd.

Ik ben niet zo iemand die overal een biologisch verhaal over leest en dan denkt dat dat alles is. Ja, we hebben dingen vanuit onze biologie, maar je kan niet zeggen dat je dan meteen daarvan kunt aflezen wat er "goed" of "natuurlijk" is. Dat iets een biologische bron van gedrag is, maakt dat gedrag nog niet goed. En gedrag dat voor "je biologie" goed is, betekent meestal dat het voor de mens als soort goed is. Daar heb jij zelf best vaak helemaal niets aan.

Het helpt alleen wel heel erg om te begrijpen wat er allemaal aan processen en driften in ons zitten, en waar dat vandaankomt. Dat geeft je wel een beetje perspektief om er wat mee te kunnen doen wat gaat werken. En het is een goede manier om vreemd gedrag te kunnen begrijpen dat je overal om je heen ziet. Vooral als je één van de weinige mensen bent die dat gedrag vreemd vinden.

Iets wat ik bijvoorbeeld heel naïef jarenlang heel vreemd heb gevonden, is dat mannen die naar een hoer gaan bestwel gaan hengelen naar hoe goed ze zijn. Ik had best snel wel door dat het niet echt naar komplimentjes hengelen was, al heb je dat soort klanten ookwel, maar ik kon niet goed begrijpen waar ze nou mee bezig waren. Ik dacht toen dat ze bij me kwamen voor een pleziertje, dus wat maakt het nou uit wat ik van hun prestatie vind?

Er zit iets achter wat heel diep in mannen zit, en waar ik pas heel laat, met wat hulp van meer door de wol geverfde tophoeren, wat van ben gaan begrijpen. En misschien zit het ook wel in vrouwen, maar daar is het anders, en eerlijk gezegd weet ik gewoon veel meer van mannen omdat ik gewoon veelmeer met mannen bezig ben. Ik heb het ookwel gezien bij vrouwen, maar alleen bij hele ervaren meiden, maar die zijn niet echt de doorsnee.

Het is een soort oerdrift, die op allemaal manieren naar buiten komt, en waar je kien op moet zijn. Net als heel veel andere oerdriften is hij bij de meeste mannen kreupel gegroeid, en heeft hij geen duidelijke vorm gekregen, en weten ze niet wat ze ermee moeten. En als de man je niet laat zien wat ermee moet, wat heb jij dan voor kans om aan hem af te lezen wat jij ermee moet?

Waar ik bijvoorbeeld heel lang niet van heb gesnapt hoe het zat, waren de vragen tussen neus en lippen door over wat ik ergens van vond. Die krijg je best regelmatig als je oplet. Wat vind je van grote pikken? Wat vind je van gewaxte pecs? Wat vind je van tattoos? Wat vind je van travestie? Wat vind je van zwarte mannen? Wat vind je van piercings? Wat vind je van leren ondergoed bij mannen? Allemaal vragen die worden gesteld op een heel nonchalante en neutrale manier. Omdat ze echt je mening willen weten.

Mijn eerste reaktie was altijd om er gewoon mijn schouders over op te halen. Zelfs al zou ik iets hebben met waar de vraag over gaat, dan is het meestal niet iets wat me bij klanten wat kan schelen. Bij een klant ben ik met het werk bezig, en ik geil niet echt hard met hem mee. Soms krijg ik mezelf goed op gang, maar in de eerste plaats is het werk. En dan kan zo'n ding waar hij mee komt me eigenlijk weinig schelen.

Dat antwoordde ik danook altijd eerlijk. Als hij niet liet zien dat hij er wat mee had, dan vertelde ik gewoon dat als hij eyeliner wou dragen, of een roodverlichte kamer wou, of een BH wou dragen, dat dat allemaal kon als hij wou, soms met een toeslag. Of ik vertelde hem dat zijn piercing hem wel stond, en dat ik het wel mooi vond. Of dat ik het lekker fris en glad vond dat hij zijn hele lijf had laten harsen. Maar dat was dan dat.

Ik kon toen ookwel zien dat de klant dan een beetje bleef hangen. Dat was nooit een bevredigend antwoord. Zo'n man vraagt zoiets omdat hij er zelf iets mee heeft. Ze vragen het nooit zomaar uit nieuwsgierigheid. Het lijkt soms alsof het een vraag is waarmee hij een fetisj-sessie wil uitlokken, en soms is dat ook zo. Maar veel vaker is het voor hem een manier om te kijken hoe hij in de markt ligt.

Seks is een markt. En ècht niet alleen voor hoeren. Seks is voor vrouwen een kwestie van de steun en het zaad van de sterkste mannen krijgen, in ruil voor hun eigen sterke punten, en voor mannen is het een kwestie van hun zaad in zoveel mogelijk van de vruchtbaarste en best opvoedende vrouwen krijgen, in ruil voor hun eigen sterke punten. Allebei de seksen willen zo hoog mogelijk grijpen, maar als ze te hoog grijpen krijgen ze niets. Dus ze willen weten hoe ze in de markt staan.

Vrouwen hebben een passievere rol in het spel, de eerste stap moet door de man worden gezet. Nou zeg ik dat eigenlijk niet goed, want de vrouwen zijn wel bezig om de mannen uit te lokken om die eerste stap te zetten. Alleen is dat uitlokken niet iets wat echt een eerste stap kan worden genoemd. Daar heb ik ooit een stukje over geschreven, maar dat kan ik helaas niet zomaar meer terugvinden. Als iemand dat in de reacties kan zetten, ben ik daar erg blij mee!

Maar allebei de seksen willen graag weten hoe ze in de markt staan. Dan weten ze wie ze af kunnen wijzen, en bij wie ze een blauwtje zullen lopen. Bij wie ze kunnen flirten, en bij wie dat als seksuele intimidatie over gaat komen. Het is belangrijk om te weten, al was het maar om zelfvertrouwen te hebben bij het versieren, of juist te weten wanneer je je tijd aan het verdoen bent en een reputatie aan het opbouwen bent die het alleenmaar moeilijker gaat maken.

Allebei de seksen hebben ook iets competitiefs. We willen graag onze rivalen en rivales de loef afsteken. En als er rivalen zijn, weten we dat dat betekent dat degene over wie die rivaliteit gaat ook de moeite waard is, want anderen willen hem of haar ook hebben. Dat zweept je op, en dat maakt het allemaal spannender, en meer een verovering. Dat is seksueel iets wat voor mensen werkt. Kijk maar hoeveel films en boeken seksuele rivaliteit gebruiken.

Het is alleen wel verschillend voor mannen en voor vrouwen hoe die competitie en die rivaliteit werkt en aanvoelt. Wat voor ons aanvoelt als afkeuring, en ons onzeker maakt, voelt voor veel mannen juist alsof ze worden aangespoord en opgezweept. Als je performance niet genoeg is, voelt dat heel naar, en ga je heel erg aan jezelf twijfelen. Je knapt dan zelfs makkelijk af op zo'n vent. Een man voelt zich juist uitgedaagd om meer te gaan presteren, en zet je op een voetstuk.

Mannen hebben ergens in zich de oerdrift om te denken dat ze nog zo'n schlemiel kunnen zijn, als ze maar goed presteren kunnen ze toch de vrouw krijgen. Met werk, met geld, met cool zijn, met gespierd en ripped zijn, met de bink van de disco zijn, en vooral in bed. Vrouwen hebben juist het gevoel dat ze wel seksueel hebben geleverd aan de man, maar dat hij niet genoeg onder de indruk van ze was om ook haar beschermer te worden. Die voelen zich eerder dom en mislukt dat ze zich met hem ingelaten hebben.

Daar komt ook vandaan dat een Don Juan als een hele vent wordt gezien, en een slet juist als minder dan een onervaren saaie burgertrut. In ieder geval voor een flink stuk. Mannen die veel vrouwen wippen, zijn kennelijk goed in het presteren volgens die logica. Voor dat presteren hebben andere mannen respect. Vrouwen vinden dat als ze onervaren zijn maar eng, maar tegelijk is zo'n man meteen een seksobjekt voor iedere vrouw die zijn reputatie kent.

Een slet heeft het heel anders. Ook als ze er gewoon pap van lust en het lekker vindt om een hele harem van potente stieren eropna te houden, wordt ze toch gezien als iemand die de mannen alleen kan interesseren door ze seksueel terwille te zijn, en dat dat de enige manier is waarmee ze kan concurreren op de seksmarkt. Die wordt veracht als iemand die de markt verpest, en van weinig waarde moet zijn. Terwijl mannen om je vinger winden terwijl ze nooit aan je mogen komen dan weer het omgekeerde is. Al word je daar evengoed voor gehaat, maar juist omdat je waarde dan te hoog is.

Het is niet eerlijk, en het is dom, en het is een stom systeem dat niet zo zou moeten werken, maar we zijn als samenleving nog heel ver verwijderd van volwassen genoeg zijn om er nuchterder en gezonder over te gaan denken. Leef er dus maar mee. Mannen en vrouwen gaan heel verschillend om met de competitie, en iedereen moet weten waar hij aantoe is. Dat is moeilijk af te zien aan wat je om je heen ziet, dus dat is iets wat heel vruchtbaar is als clickbait en om bladen mee te verkopen.

Dus als zo'n man vraagt wat je vindt van mannen met een XTC-pilletje op in bed, wil hij weten hoe hij in de markt ligt met zo'n gimmick. Bij jou, maar jij bent ècht niet de enige die hij vraagt hoe het zit. En als jij ongeïnteresseerd of lauw reageert, dan kom je op hem over als iemand die niet kieskeurig is. Iemand die niet meedoet in de grote marktplaats, en die niet afweegt wat de waarde van een man is. Op zijn best voelt hij dan bij je dat je a-seksueel bent.

Neutraal of nietszeggend lijkt de veilige optie, maar het is juist de slechtste. Als je een man hebt die hoopt dat je kickt op zijn dikke aderen, dan kan je aan zijn armen al wel zien wat hij wil horen. Als het gaat om een gemiddelde man die je mening wil over reusachtige kerels, dan moet je maar gokken. Het kan zijn dat hij erop kickt als jij een size queen bent die het liefst met een Amsterdammertje werd gepaald, of juist dat jij iemand bent die het kleine waardeert.

Zelfs al gok je precies verkeerd, het is nog steeds béter dan zeggen dat het je niet uitmaakt. Je hebt in ieder geval laten zien dat je seksueel meedingt, en dat je erover nadenkt. Dan deel je zijn kink misschien niet, maar je bent in elk geval geen lauw bordje pap zonder zout in zijn ogen. Ik kies dus altijd maar snel wat ik echt prettiger zou vinden, gewoon in een ogenblik, en daar ga ik maar mee. Dan kies ik hartstochtelijk partij. Soms heb je pech, soms heb je een toegewijde fan erbij.

Gelukkig is het meeste van die competitiedrang wel duidelijker, en weet je makkelijker wat er speelt. Maar dan nog moet je weten wat je doet.

Een voorbeeldje is een collegaatje. Zij was geen beroepshoer, ze deed afentoe een klantje om het wat breder te hebben. Haar vriend wist ervan, en het was goed afgesproken tussen die twee. Er kwam alleen wat spanning in het paartje, omdat ze het moeilijk vonden om erover te praten. Want ze hadden danwel afspraken over hoe het mocht, en wat de regels waren, maar ze waren er allebei heel gespannen over om het met elkaar te bespreken.

Het werd een soort olifant in de kamer. Hij was duidelijk gespannen erover, en zij was er vol van en zou hem het liefst tot in elk detail uitleggen wat ze had meegemaakt, maar ze wou er niet mee naar hem toe omdat ze dat moeilijk vond. Hij deed er zo moeilijk en geïrriteerd over. Of hij nou jaloers was kon ze niet beslissen, maar die spanning in de lucht vond ze heel moeilijk. Als ze per ongeluk wat zei, reageerde hij alsof hij een stroomschok had gekregen. Soms vroeg hij wat, en wist ze niet wat ze nou moest zeggen.

Na een jaar ofzo bedacht ze dat ze het eens aan W moest voorleggen. Die is voor wel meer meiden een vraagbaak, ook voor mij trouwens. Die kon haar wel uitleggen wat er aan de hand was, en dat ontstopte dat klemzitten van die twee meteen. Ze legde uit dat het een probleem was wat wel meer koppels hebben die proberen niet jaloers te zijn, ze probeerden te doen alsof die hele jaloezie en competitiedrang niet bestond, terwijl ze die wel allebei voelden.

Sommige mensen hebben die competitiedrang echt niet. Dat zijn er niet veel, en meestal is het gewoon dat die drang op een laag pitje zit tot er iets gebeurt dat het wakkermaakt, of dat hij er wel is maar ze zichzelf bewust manipuleren om het niet te voelen. Vooral polyamoureuze mensen hebben daar vaak een heel werk van gemaakt, omdat het anders een heel dramatische toestand kan worden met al die jaloezie die dat op kan wekken.

Het is mogelijk om jezelf te conditioneren om niet jaloers te zijn. Het is ook mogelijk om jezelf te conditioneren om niet competitief te zijn. Dat maakt het allemaal makkelijker in deze wereld die vergeven is van het versieren, het vreemdgaan en het overstappen van de ene relatie naar de andere. Je mist aan de andere kant alleen wel wat, want jaloezie en competitief zijn kan ook heel lekker en gezond zijn als je er goed mee omgaat.

In dit geval was het dus dat de man best jaloers was, en eigenlijk alle details wou weten. Maar hij voelde dat alsof hij zichzelf dan blootstelde aan een vernedering, en zo wou hij niet op zijn vriendin overkomen. Zij wou maar wat graag hem erover vertellen, haar hart luchten, en misschien zelfs een beetje teasen, maar ze dacht dat ze hem boos zou maken. Allebei vonden ze het ook heel ongemakkelijk voelen om erover te beginnen. Dus zat het maar vast.

Pas toen W wat tips had gegeven, begon zij los te komen. En nadat ze een paar keer had gevoeld hoe hartstochtelijk hij haar pakte nadat ze had verteld over haar avonturen, was dat ongemakkelijke voor haar ook wel weg. Het werd toen meer een soort ding van die twee, iets waar ze allebei veel aan hadden. Vooral toen ze wat truukjes leerde om hem aan te sporen om de competitie aan te gaan, werd het natuurlijk vuurwerk.

Dat mannen er niet voor uit willen komen dat ze nieuwsgierig zijn naar hoe andere mannen het doen, en hoe ze daar zelf bij afsteken, dat kom je héél veel tegen. Dat lijkt iets te zijn dat ze het associëren met homoseksualiteit, ookal is dat ontzettend vergezocht. En hebben ze het weer totaal niet met porno waarin mannen het met vrouwen doen. Ik vind dat onlogisch, maar zo zijn mannen nou eenmaal.

Kom je een man tegen die over die onzekerheid heen kan kijken, en zijn jaloezie een beetje de vrije loop kan laten, dan is dat interessanter. En je komt ook meteen tegen wat zo'n man denkt dat belangrijk in bed is. "Hoe groot was zijn pik?" "Kon hij beter likken dan ik?" zijn de vragen die je het meeste hoort. Vragen over zijn techniek of over zijn flow hoor je eigenlijk nooit. Het is al heel wat als ze er genoeg van snappen om te vragen naar zijn uithoudingsvermogen.

Natuurlijk hoeft dat niet te gaan om mannen die je hebt gehad tijdens je relatie met de man in kwestie. Je kan ook best je lover langs de lat leggen van de minnaars die je soms letterlijk járen eerder hebt gehad. Maar het steekt een man altijd harder in zijn jaloezie als het kort geleden is. Liefst als je net thuiskomt van je andere minnaar, en nog niet eens tijd hebt gehad om je op te frissen.

Daar zijn niet veel mannen mee op hun gemak. Voordat je daar bent en ze er gezond mee om kunnen gaan hebben de meeste mannen wel wat volwassenworden te doen. Dat volwassen worden kan je er natuurlijk wel mee afdwingen als je het toch doet, want je zet ze in een soort slikken-of-stikken positie, maar dat moet je ook maar net willen, en over je hartje kunnen verkrijgen. Het blijft wikken en wegen.

Je moet natuurlijk ook niet denken dat de mannen dit zèlf wèl snappen. Mannen snappen van zichzelf netzomin iets als van jou. Het is iets wat opkomt vanuit hun onderbewuste, en waar hun bewuste zelf juist vaak problemen mee heeft. Als je dit stukje hebt gelezen, weet je meer van wat er in hem speelt hierover dan hij zelf. Het zijn geen gedachten die hij bedenkt, het zijn dingen die opborrelen vanuit zijn oerdriften, en waar hij ook maar mee geconfronteerd wordt.

Het is veel minder confronterend, maar wel goed bevredigend voor het competitiegevoel van de man, om hem niet met andere mannen per persoon te vergelijken, maar langs de lat te leggen zoals je op school zou doen. Met een rapportcijfer. In sommige landen is dat algemener dan hier, vooral in machoculturen kom je het wel tegen. Zo kan je heel goed hem een idee geven hoe hij erin staat.

Je bent dan niet bezig om hem een cijfer "als man" te geven. Het is geen cijfer dat hij mee kan nemen. Je geeft hem alleen een cijfer voor zijn prestatie in deze ene beurt. Dan heeft hij er wat aan, en bovendien kan je hem anders maar één keer een cijfer geven. Het is niet alleenmaar zijn competitiedrift bevredigen, het is ook voor jou de gelegenheid om hem te vertellen of hij genoeg zijn best doet. En hoe je hem ziet.

Met zo'n cijfer vertel je hem twee dingen. Aan de ene kant hoe hij het gedaan heeft, en aan de andere kant hoe je hem ziet. Mannen weten ook bliksems goed dat we ze afmeten aan hun bedprestaties, dus dat een slecht cijfer ook betekent dat we hem een beetje minder man vinden komt wel door. Dat kan opvallend goed werken om zo'n man te stimuleren een betere minnaar te worden. Ook als andere manieren gewoon totaal niet gewerkt hebben.

Dat hij naar je luistert moet je aangrijpen als kans, maar natuurlijk niet gebruiken om te gaan zeuren. Als je het gebruikt om te gaan zeuren knapt hij meteen af, en leert hij niets. Daarnaast sluit hij je ook af als iemand van wie hij het oordeel belangrijk vindt. Dat heb ik weleens zien gebeuren bij iemand die net geleerd had hoe dit werkte, en het meteen wilde gebruiken als nieuwe manier om haar vent meer in het huishouden te laten doen.

Als je eerlijk cijfers gaat geven, komen de meeste mannen uit tussen de vier en de zeven. Toch echt wel onvoldoende tot net voldoende moet je denken. Helaas zijn mannen nou eenmaal meestal niet zo goed in bed. Als je ze eerlijk gaat beoordelen, valt ze dat meestal heel vies tegen, en denken ze dat je gemeen bent. Daar moet je je cijfers een beetje aan aanpassen.

Geef je een man een te laag cijfer, dan is hij al snel zo ontmoedigd dat hij nooit meer van je wil horen wat je ervan vond. Een mannenego is een heel kwetsbaar ding, en ze kunnen er heel kleinzerig over zijn. En heel moeilijk terugveren als er een kras op dat ego gekomen is. Wees dus maar voorzichtig met onvoldoendes, want dan kan je bijvoorbeeld temaken krijgen met erectieproblemen.

Aan de andere kant moet je ookwel een beetje oppassen met hoge cijfers. Een tien komt niet over alsof je een geloofwaardig cijfer geeft, en met een negen zijn mannen vaak al zo tevreden met zichzelf dat je jezelf geen plezier doet. En als het gaat om seksuele uitdaging is een vrouw die te makkelijk onder de indruk is, ook niet spannend. Dan ben je veroverd, en voelt hij zich niet alsof hij je nog beter moet pakken om je te veroveren.

Bij mijn werk krijg ik er dus ook mee te maken. Dat is natuurlijk wel makkelijker dan als het gaat om een romantische partner waar je een ingewikkelde emotionele relatie mee hebt, want wat ik met zo'n man deel is puur seksueel. Dat is denk ik ook een makkelijkere manier om hiermee te leren spelen. Al heb ik er natuurlijk ook een heleboel aan dat ik gewoon zat ervaring heb om zo'n man mee langs de lat te kunnen leggen.

Er zijn zelfs mannen die speciaal eens langs een hoer komen omdàt we heel ervaren zijn, en hem dus goed kunnen vergelijken. Die winden er ook geen doekjes om, en stellen meteen de hamvraag na het nummertje. Ze doen dat liever bij mij dan bij een meid uit de kroeg, want er zijn veel vrouwen die het maar ongemakkelijk vinden. Ik heb dat helemaal niet, ik vind het juist wel gezond, en ik vertel hem graag hoe de vlag erbij hangt.

Als de klant de vraag meent, en niet alleenmaar uit is op een complimentje of zijn onzekerheid geruststellen, dan geef ik hem wel altijd een antwoord waar hij wat mee kan. Meestal tel ik stilletjes twee op bij zijn echte cijfer, maar ik geef hem er wel feedback bij zodat hij weet hoe hij het cijfer volgende keer omhoog kan krijgen. En een man die dat niet nodigheeft, die moet ik nog tegenkomen.

Het is ook een manier om een klant naar een vaste klant om te toveren. Als je hem een negen of een tien hebt gegeven, komt hij verrassend vaak niet meer terug. Ik denk dat dat is omdat je dan veroverd bent, en er geen nieuwe eer meer te behalen is. Of misschien is hij wel bang om zijn fantastische indruk te verpesten. Je hebt juist mannen die hardnekkig terugkomen als de cijfers net niet bevredigend zijn. Vooral als je vertelt dat de cijfers nog wel omhoog zullen gaan als we eenmaal op elkaar ingespeeld zijn.

Competitiedrang zit qua oerdriften dicht in de buurt van vernedering. Maar competitiedrang ligt veel minder gevoelig, en je hebt met vernedering bij mannen niet veel gelegenheid om fouten te maken. Mannen die vernederd willen worden hebben vaak niet zo'n interesse in competitie, maar ze knappen er niet op af. Andersom zeker wel! Dus pas heel goed op dat je een man met competitiedrang niet aanziet voor een man die vernederd wil worden. Zelfs als hij zo slecht in bed is dat ze eigenlijk op hetzelfde neer zouden komen.

Nou ik erover nadenk is dat misschien niet helemáál waar. Vernederingsklanten kunnen wel degelijk problemen hebben met competitiedrang stimuleren. Sowieso de man die liefst hoort dat competitie helemaal niets voor hem is, omdat hij een onmannelijk onderkruipsel is dat zich mag afrukken terwijl hij mijn hakken likt, die wil niet aan de slag in de competitie. Maar ook andere vernederingsklanten zijn gevoelig op manieren die niet logisch lijken.

Ik had bijvoorbeeld een klant die al vanaf het eerste belletje duidelijk had gemaakt dat hij kickte op verbale vernedering. Dat vind ik prima, daar kan ik goed mee werken. Hij had een paar thema's en een paar toverformules, en het draaide allemaal een beetje erom dat ik hem met tegenzin toeliet om me te neuken, overtuigd door zijn gelik, en dan hem tijdens het neuken vertelde dat hij waardeloos en onmannelijk was. Het werkte voor hem.

We hadden al minstens tien sessies gehad, en hij had iedere keer duidelijk zijn vet gehad. Het ging prima. Hij hield ervan om telkens net wat anders te doen, me even uit te proberen, en ik speelde daar natuurlijk in mee. En zo gebeurde het dat hij me een half uur gelikt had, waarna ik tòch maar besloot dat ik pik nodighad nadat hij me met zijn geweldige tongvaardigheden zo geil had gekregen. En hij was er helemaal klaar voor.

Hij neukte me op zijn hondjes, terwijl ik een hele speech aan het geven was over dat hij zo'n teleurstellend mannetje was, met die vette bolle bleke buik die ik tegen mijn kont voelde botsen, walgelijk, dat hij zo'n saaie vent was, met zijn zeikerige stem, gaap, en dat hij een aarzelende, wriemelende slapjanus zonder doortastendheid was, die me alleenmaar kon neuken omdat hij de enige in de buurt was nadat hij me enorm geil had gemaakt als likslaaf, maar niet omdat hij het als man verdiende.

Dat waren ook allemaal dingen waarover je echt kon zeggen dat ze hem omschreven. Goed, ik zou het nooit zo extreem en neerbuigend hebben gezien, maar het waren allemaal dingen die niet onwaar over hem waren. Ik moest dingen pakken die hij ook echt had. Anders deed het hem niets en voelde het hele feestje nep voor hem. Ik had overwogen om hem te vernederen over zijn nogal oninteressante pik, maar ik had daar niet het gevoel bij dat het goed zou aanslaan. Maar ik kon wel wat melden over zijn techniek. Die was ook heel matig.

Ik had er nog niet eens een hele speech van gemaakt. Ik had net een beetje het onderwerp aangesneden. Alleen gezegd dat hij geen idee leek te hebben welke kant hij op stootte, en dat hij de hele tijd scheef leek te gaan, en dat als ik niet de hele tijd bijstuurde hij er telkens uitgefloept zou zijn. Dat was ook zo. Er was nog niets aan de hand op dat moment.

Maar toen ik de opmerking maakte, heel casual en bijna zonder na te denken, dat ik nog nooit iemand had geneukt die zoveel bijsturen nodighad, wat dan weer niet helemaal waar was, sloeg hij opeens om als een blad aan een boom. Ik voelde meteen de sfeer in de kamer in rook opgaan. De klant was eerst met stomheid geslagen, en hield op met naaien. En werd toen heel boos.

Wat er precies zo boosmakend over was weet ik niet. Ik heb een scheldpartij over me heengekregen dat ik al blij mocht zijn dat hij hem stijf kon krijgen voor zo'n lelijk varken, maar meer informatie zat er niet in. Hij was niet te kalmeren, en ik heb hem na zijn vertrek ook nooit meer gezien. Maar ik denk dat het die vergelijking met andere mannen was. Ik denk dat hij de vernedering lekker vond, maar niet als hij zichzelf vergeleek met andere kerels.

Nu heb ik een wespennest aangesneden waar ik eigenlijk zelf nog niet helemaal van weet hoe het werkt. Aan de ene kant is vernedering heel dichtbij competitiedrang, en aan de andere kant zijn ze weer heel duidelijk verschillende dingen die je ook verschillend aan moet pakken. Bij de ene man is de overlap ook veel groter dan bij de andere. En soms wordt het gewoon een beetje schizofreen hoe je die twee dingen tegelijk aan moet pakken. Daar kan ik nogwel een ander superlang stukje van maken.En dat doe ik misschien ook wel als ik het eenmaal zelf uitgevogeld heb.

Mannen en hun ego's, het blijft altijd moeilijk om de balans te vinden. Want die ego's zijn een man heel veel waard, en ze zijn heel breekbaar, maar als je nooit iets doet wat dat ego ráákt, dan raak je de man zelf ook nooit. De mooiste bloempjes groeien toch altijd naast de afgrond, ook hier weer.