Matras op de vloer

Toen ik nog lekker thuisontvangst kon doen, maakte ik mijn wippen op een echt bed. Ik vond bonk-bedden zoals je in bordelen en achter de ramen veel hebt niet lekker om in na te liggen, en de klant voelt zich er net wat minder in thuis, dat had ik wel gemerkt. En dat kleine beetje is belangrijk, want je bent in de eerste plaats bezig om de klant zich welkom te laten voelen.

Er is best ook wat te zeggen voor zulke bonk-bedden hoor. Een niet te dik waterdichte matras met een dikke plank als bedbodem, op een heel stevig bed, dat neukt prima. Lekker hygiënisch, lekker stevig, goed om je tijdens de wip af te kunnen zetten, de boel gaat niet zwaaien, je kan elk ritme gebruiken zonderdat je gaat zwalken, en het zorgt ooknog voor minder herrie.

Goede matrassen zijn nog wel te vinden, dan moet je gaan zoeken bij bedrijven die bijvoorbeeld aan verzorgingshuizen leveren. Bedden die tegen een beetje seks opkunnen, dat is al moeilijker. De meeste bedden zijn gemaakt om stil in te liggen slapen, en om afentoe eens een verlegen nummertje te overleven. Stevige bedden heb je niet genoeg. Zelfs bedden die worden verkocht als stevig, zijn niet tegen een hoerenwip opgewassen.

Het is toch een beetje je canvas. Je moet erop kunnen werken, en het moet overal tegenkunnen. Een goed werkbed is toch wel het eerste wat je nodighebt. Ja, ik heb ook veel kunnen doen met een sofa, en ik heb ook over het aanrecht, op tafels, op toogkasten en gewoon tegen de muur geleund veel gedaan, maar zelfs als je die allemaal bijelkaar neemt hebben ze nog niet zoveel meegemaakt als mijn bed.

Een bed is gewoon reuze praktisch. Ik gaf grif duizend Euro uit aan een bed waarvan ik wist dat het na een jaar of drie op zou zijn. Dat is gewoon wat je werk kost. Daar moet je ook niet vrekkig over doen, want je bent er toch elke dag mee bezig. Je klant voelt het bovendien ook, en die wordt ook liever niet in een doorgezakt kraakbed ontvangen. Als je hem een mooi bed kan aanbieden, voelt hij ookwel dat hij temaken heeft met iemand die serieus aanpakt.

Er staat dus in mijn werkflatje een prachtig bed. Superstevige lattenbodem, gore-tex over het matras heen, stevig koudschuimmatras, en een ledikant dat ik door een timmerman heb laten verstevigen zodat er geen kraakje uit te horen is. Perkal katoen lakens, met clips om ze om het matras heen te houden, want een gewoon hoeslaken gaat kruipen, en het is allemaal eerste keus. Jammer dat ik het niet meer mag gebruiken.

Sinds ik mijn werkplekje kwijt ben, staat dat rustig te verstoffen, en moet ik me behelpen met hotelbedden en bedden bij klanten thuis. Die hotelbedden zijn meestal best goed, ookal zijn ze niet te vergelijken met mijn werkbed in mijn werkflatje. Daar kan ik in ieder geval wel op werken, zolang de akrobatiek in dat bed niet te wild wordt. Ik ben niet de enige die een hotel opzoekt om eens flink te neuken natuurlijk.

Dan heb ik het tenminste over hotels die het professioneel aanpakken. Er zijn genoeg hotels die beknibbelen op de meubels, om het nog maar niet te hebben over andere plekken die je beter bed and breakfast kan noemen. De bedden daar zijn niet echt geschikt om dienst te doen in een hotel, en worden hardnekkig nog gebruikt als ze eigenlijk al uit elkaar beginnen te vallen van de ellende.

Bij klanten thuis is een groter probleem. Het bed van de klant is meestal ook geen superbed, en zo'n bed van consumentenkwaliteit wordt dan ooknogeens heel lang gebruikt. Meer dan tien jaar oude bedden zijn echt geen uitzondering. En dan heb ik het nieteens alleen over de ledikanten, maar ook over de matrassen. Ik vind dat eigenlijk smerig, maar totdat ik ging hoeren dacht ik er zelf ook nooit over na hoor.

Als je in een hotelletje het bed kapotneukt, is dat niet zo'n groot probleem. Ze doen er nieteens moeilijk over. Meestal komt de klusjesman wel even nieuwe schroeven erin draaien, en gebroken latjes verwisselen, en gaat het gewoon weer door. Bij een klant thuis is dat een heel ander verhaal. Niet alleen omdat de klant verwacht dat hij nog twintig jaar met dat bed door zou zijn gegaan als jij het niet gesloopt had, maar ook omdat hij wat uit te leggen heeft.

Je wil dus voorkomen dat je het bed beschadigt. Dat is moeilijker dan het lijkt, want je wil wel losgaan met je klant. En je kan niet zomaar risico's nemen. Bovendien zijn consumentenbedden niet leuk om op te neuken. Je kan niet goed afzetten, het zwabbert, het is te zacht en te klef, zweet blijft plakken, ga maar door. Vaak ontkom je er niet aan, en moet je maar gewoon je best doen om het bed heel te houden, en pas je je standjes erop aan.

Maar als er genoeg ruimte op de vloer is, kan je het matras van het bed trekken en op de vloer leggen. Dat helpt je niets met de klefheid en het zweet, maar je weet dat het bed heel blijft, en dat je een stevige ondergrond hebt. Bovendien kan je ook een voet of een knie buiten het bed zetten bij de moeilijke standjes, dus het geeft je meer flexibiliteit. Naliggen is minder lekker, maar dat is niet zo belangrijk.

Ik heb ook ontdekt dat het een ander voordeel geeft. Sommige klanten vinden het extra stout om hun nummertje te maken in hun huwelijksbed, maar de meeste vinden het juist een beetje extra moeilijk. Als je dan het matras op de vloer legt, is het net "anders" genoeg voor ze dat ze wat meer ontspannen. Het is net een soort uitstapje voor ze, en ze hebben wat minder het thuisgevoel. Dan komen die mannen beter los.

Andere meiden werken ook bij gehuurde appartementjes, soms expres verhuurd als hoerenkast, vaak gewoon onderverhuur bij iemand die het niet kan schelen wat er in hun appartement gebeurt. Daar heb je dan ook een consumentenbed, soms te klein, vaak te onhandig, en nooit stevig genoeg. Die leggen dus het matras ook graag op de vloer. Dan kan je het makkelijkst zelf een matrasje kopen, en die kan dan weg als je weer verder trekt, zonderdat opvalt hoe uitgewoond het bed is.

Zo'n matras op de grond wordt in de pers gezien als iets smerigs en afschuwelijks. Dat komt direkt van de politie, die het zien als iets smerigs en afschuwelijks, en een signaal van mensenhandel. De associatie die ze willen, is dat je zelfs geen bed hebt in je woonplek, en je leeft in een kaal hok van armoe. Dat er een goede reden voor kan zijn komt niet in ze op. Want ze willen helemaal niet dat dat in ze opkomt.

Omdat het zo in de pers komt, kan je het niet voorstellen bij elke klant. En als je het voorstelt, moet je eerst heel omslachtig uitleggen wat er een probleem is, en doen alsof je ter plekke verzint dat het een goed idee is om het matras op de vloer te leggen. Het moet vooral geen belletje laten rinkelen in zijn hoofd. Want voor je het weet zie je die verschrikte blik in zijn ogen, en ben je voor hem een slachtoffer.

Het matras op de grond leggen is gewoon een verstandig iets om te doen, in een aantal omstandigheden. Al was het maar omdat er kunstjes zijn die je nieteens kàn doen op een gewoon consumentenbed. Ik begrijp meiden best die het matras gewoon altijd op de vloer laten. Maar als je een controle krijgt is het wel het laatste wat je wilt dat de smeris ziet. En alleen daarom al doe ik het niet zo vaak als ik het zou willen doen.