Antwoord op: Je kiest er zelf voor

Sinds ik mijn blogje schrijf, heb ik bestwel veel mensen gehad die me mailen om me te vertellen dat er niets klopt van wat ik schrijf. Ik krijg te horen dat ik blij moet zijn met al die politie-aandacht, dat ik natuurlijk lieg, dat ik later nog wel spijt zal krijgen, dat ik een afwijking ben die niet voor andere meiden mag spreken, en nogwel meer. Die mensen probeer ik dan altijd uit te leggen hoe het echt zit, en meestal haken ze dan af.

Niet iederéén haakt af. Best nogwel wat mensen willen er gewoon niet aan dat ze het niet beter weten dan iemand die door de wol geverfd is in de business. Die halen er dan meestal dingen bij zoals dat ze iemand kennen, of dat al mijn argumenten er niets toe doen zolang er nog één meisje in de problemen zit. Daar zijn ze met argumenten niet zomaar vanaf te brengen. Ook niet als ik uitleg hoeveel ellende ze voor lief nemen om hun doelen te bereiken.

Maar het komt ook voor, en dat vind ik echt altijd verbazend, dat er mensen zijn die me doodleuk vertellen dat ik niet moet klagen over al die overheidsrepressie, de razzia's, het geweld, alle misstanden en ellende, omdat ik voor mijn werk gekozen heb. Als ik kies voor wat ik wil doen, moet ik ookmaar accepteren wat er allemaal voor ellende aanvastzit, want daar kies ik dan meteen ook voor.

Grote onzin natuurlijk.

Als ik kies voor mijn werk, kies ik voor wat ik redelijk bij mijn werk vind horen. Als ik niet met bloemen wil werken ga ik niet als bloemist aan de slag, als ik niet tegen bloed kan word ik geen hartchirurg. Dat zijn dingen die erbij horen omdat ze onderdeel zijn van het werk. Ik moet daar wel mee omgaan als ik het werk wil doen, want dat is een stuk van het werk. Maar dingen die geen stuk van het werk zijn, daar heb je niet meteen voor gekozen als je het werk kiest.

Dat is voor ander werk immers ook zo. Als je als stagiaire op een kantoor komt werken, en de manager van de boekhoudafdeling grijpt je in de lift bij je tieten, dan is dat ook niet iets wat je hebt gekozen omdat je stage bent gaan lopen. Van winkelbediendes zeggen we ook niet dat die ervoor kiezen om overvallen te worden. Als je piloot wordt en je stort neer, dan halen we niet onze schouders op en zeggen we "ach, hij heeft ervoor gekozen."

Ja, in al die gevallen zijn het wel dingen waar je rekening mee moet houden. Als je in een tankstation wil gaan zitten, is de kans er best dat je overvallen gaat worden. Dat is geen geheim, die mensen zijn daar vaak de dupe van. Maar daarvan vinden we niet dat ze voor die overvallen gekozen hebben, en we vinden ook niet dat ze niet mogen klagen over die overvallen, en dat ze die overvallen gewoon verdienen vanwege die beroepskeus.

Daar gaat het uiteindelijk om, verdienen. Het is weer een idee over zonde en bijbehorende straf. Als je kiest voor de zonde van het sekswerken, dan zit daar de straf aanvast van de verwerpelijkheden die mensen ermee associëren. Ook als die dingen niet komen dóór de hoererij, maar erbij worden gemáákt door de maatschappij die ons wil sturen, bekeren of straffen. En dat zijn de meeste nadelen in de hoererij.

Misstanden en ellende horen helemaal niet bij prostitutie. Het is gewoon werk, we leveren seksuele diensten voor ons geld. Alles daarbuiten, alles wat erbij bedacht wordt, is allemaal dingen buiten het werk. Er is niets aan sekswerk dat ons gevoeliger maakt voor dwang, voor misleiding, uitbuiting of geweld. Er zijn wel dingen aan te wijzen aan het denkbeeld dat mensen over ons hebben, die ons gevoeliger maken voor die misstanden.

Wat het betekent, uiteindelijk, is dat je iemand bedreigt met alle gevolgen die je aan haar keus vastmaakt, zonder dat die gevolgen echt bij haar keus horen. Je zet dwangmiddelen neer, en dan doe je alsof die haar verantwoordelijkheid zijn. Het is net als wanneer je iemand op straat berooft, en haar neersteekt als ze haar geld niet meteen geeft. Ze koos zelf om haar geld niet af te geven, dus dan word je neergestoken. Eigen schuld.

En ik overdrijf niet.