Vriendschap met klanten

Vriendschappelijk met klanten omgaan is normaal in elke soort werk waar je klanten hebt. En veel mensen zijn ook best vrienden met klanten. Niet met allemaal natuurlijk, maar er zijn best veel mensen die afentoe eens een glaasje gaan drinken met een klant van hun bedrijf, die goed advies geven aan hun klant over dingen die nieteens met het werk temaken hebben, of die de inkoper van de klant neuken.

In sommige beroepen zie je je klant nieteens. Order picker bij een webshop bijvoorbeeld, of als je achterin de zaak werkt bij een fabriek. Dan heb je geen binding met je klanten, en zij niet met jou. In andere beroepen heb je wel wat contact met je klant, zoals bij winkeliers of bij glazenwassers. Maar dat is vluchtig. Dokters, kapsters of adviseurs hebben juist veel intenser contact. En als je nog een stapje verder gaat, kom je bij de hoererij.

Je levert je klant een seksuele dienst. Maar behalve in een paar gevallen ben je bezig om mèt je klant een beurt te maken. En je geeft hem het liefst ook het idee dat hij daar veel initiatief in heeft, of dat nou zo is of niet. Je bent sámen ergens mee bezig, en je bent bestwel intieme dingen aan het doen. Want daar komt hij voor. Wat je doet is al intiem, en als ik mijn werk goed doe is het voor hem heel diep duiken in die intimiteit.

Tegen elke klant moet je vriendelijk zijn. Zelfs de klanten die je huren voor vernedering of dominantie. Het blijft een klant zich welkom laten voelen met zijn seksualiteit. De klant is ook vriendelijk tegen jou, want zo reageren mensen erop als je je vriendelijk tegen ze gedraagt, en intieme dingen met ze doet.

Veel meer klanten denken dat ze vrienden met me zijn, dan dat ik klanten heb die ik mijn vrienden vind. Bijna èlke klant wil vrienden worden, en zoekt een manier om dat te laten gebeuren. Sommige klanten hebben daar veel meer voor over dan andere. Omdat ik professioneel werk probeer ik ze het gevoel te geven alsof het ook zo is, terwijl ik wel duidelijk maak dat ze in de eerste plaats klant zijn, en we het professioneel moeten houden.

Maar we zijn mensen. We gaan intiem met elkaar om, de klant opent zich naar mij, en ik geef bestwel om mijn klantjes. En ik trek me dus bestwel aan hoe het met mijn vaste klantjes is. Zoals zij het zich ook aantrekken hoe het met mij gaat. Daar krijgen ze wel een verhaal over, maar ik deel mijn persoonlijke leven niet met mijn klanten. Dat is niet alleen voor mijn privacy, maar ook omdat hij het echte verhaal eigenlijk niet wil weten.

De klant laten denken dat hij en ik intieme vrienden zijn, daar draai ik mijn hand niet voor om. Zelfs niet als je er eerlijk bij blijft aangeven dat je professioneel blijft, en dat er dus geen toekomst aan zit. Het is een kunstje dat ik wel geleerd heb. De eerste jaren schoot ik daar weleens mee verkeerd, maar ik beheers het nu zonder te hoeven proberen. Het is veel moeilijker als ik zelf vrienden word met een klant.

Er is een verschil tussen om je klant geven en vrienden met hem worden. Ik geef om bijna al mijn klantjes, het zijn mijn mannetjes en ik wil dat ze goed verzorgd zijn. Maar mannen die echt een stukje van mijn leven worden, waar ik mee kan lachen en plagen, en die ik meer ga gunnen dan wat een klant mag verwachten, die brengen me buiten mijn routine. En dan weet ik niet altijd goed wat ik nou moet.

Sommige klanten begrijpen me gewoon. Of die zijn in ieder geval sympatiek. Of hebben een ongrijpbaar iets waardoor ik me bevriend met ze ga voelen. Dat zijn mannen die ik mis als ze te lang wegblijven, en waar het me wat doet als we het niet eenszijn ergens over. Mannen die ik vertrouw, en waarbij ik erop kan vertrouwen dat ze mij als een vriendin zullen behandelen als dat ooit nodig is.

Ik ben niet iemand die makkelijk iemand een vriend noemt. En ik ben niet iemand die oppervlakkig vrienden kan blijven. Dat maakt het moeilijk als zo'n vriendschap met een klant ontstaat. Het gaat soms botsen met mijn illusies, het wordt soms moeilijk om de klant te gaan sturen, en allemaal omdat er iets in mij is dat op een hele andere manier met hem om wil gaan.

De mystiek die je voor een man moet hebben lijdt eronder. Als ik mijn gewone onnadenkende beetje grove zelf ben, dan werkt dat gewoon veel minder dan als ik mijn verleidelijke, geheimzinnige persona voor hem weef. Maar als ik een man een vriend vind, dan ben ik vanzelf wat ontspannener, en dan piept het er wel uit. Al was het maar dat ik onsierlijk ga lachen om zijn grapjes.

Ik werk het beste met hele duidelijke scheidingen. Je kan mijn vriend zijn, mijn neukmaatje, mijn partner, mijn klant, een vent die niet weet dat ik voor hem ingehuurd ben, een scharrel na een avond uit, een vreemdeling waarmee ik een leuk gesprek heb in de tram, maar die dingen kunnen bij mij niet goed samen. Ik ben anders tegen al die verschillende mensen, en ik kan het niet goed mengen.

Elke klant wil vrienden met me worden, en ik wil vriendelijk zijn met mijn klanten, maar ik wil het niet dieper laten worden dan gewoon een klant. En soms heb ik dat niet helemaal in de hand, en word ik toch vrienden met klanten. Dat gaat soms wel goed. Maar soms is zo'n klant-vriend ooknog heel goed in bed, en als je een vriend bent en je maakt me goed klaar, dan word ik verliefd. Daar kan ik niets aan doen. En dan wordt het pas echt ingewikkeld.

Ingewikkeld, en elke keer een pijnlijke toestand. Soms omdat ik me raar ga voelen en raar ga doen, soms omdat de klant opeens een hele andere vent is als partner dan als klant, soms omdat zo'n verliefdheid verdampt en dan de scherven achterlaat, maar altijd omdat ik een goede manier van omgaan met die man moest verlaten omdat ik het in mijn bol kreeg. Dus soms moet ik verstandig zijn, en een fijne, lieve klant laten schieten omdat ik me niet in bedwang kan houden.