Antwoord op: Er moet toch wat achter zitten

Als een slachtoffer van mensenhandel, moderne slavernij, wordt verhoord om mensen daarvoor op te kunnen pakken en veroordelen, dan moeten er verklaringen komen. De politie besteedt lange dagen aan het masseren en onder druk zetten van hun getuige, en daarbij worden soms ook mensen van buiten politie en Justitie ingezet. Dat geeft een heleboel praat die op band komt te staan.

In die praat zit meestal een heleboel tegenstrijdigheid. Dat is nietzo raar, want het verhaal wordt in de verhoorkamer niet alleen afgedraaid, het wordt daar gemáákt. De zedenagent doet aan 'coaching' om het verhaal te krijgen wat de rechter verwacht bij een geknakt zedenslachtoffer. Daar komen vaak dingen bij voor die gewoon niet kloppen met wat de getuige of het slachtoffer eerder of later zei. Dat valt het OM maar zwaar op de maag, want het is niet altijd mogelijk om dat allemaal recht te praten.

Maar gelukkig is het niet erg. Ja, er zijn tegenstrijdigheden in het verhaal, of personen, vliegtuigvluchten, gebouwen, advertenties en grote sommen geld blijken niet te bestaan, of filmopnames, computerlogs en telefoonregistraties spreken de verklaring waar zo hard op is gezwoegd tegen. Maar dat maakt niet uit. Want het is zó'n heftig verhaal, daar móét wel een grond van waarheid onder zitten.

En dat is wel een heel erg rare knoop die je dan in je logica legt.

Je hoort deze heel weinig. Veel te weinig, vind ik. Niet omdat hij weinig wordt gebruikt, maar omdat er maar heel weinig van naar buiten komt. De stelling van vandaag zie je namelijk vooral binnen de politie en het OM. En dat is zo'n beetje de schadelijkste plek waar dit soort rottigheid kan zitten. Want die worden helaas gezien als een hele betrouwbare bron van informatie, ookal zijn ze dat helemáál niet.

Als je een beetje gaat graven zie je dat hij eigenlijk best vaak wordt gebruikt binnen die wereldjes. Tenminste, als ze daarmee het verhaal dichter bij hun eigen verwachtingen kunnen verbuigen. Anders niet natuurlijk. Als een verdàchte zich ergens mee tegenspreekt, ookal is het maar een nuance, dan wordt dat voor de rechter gebracht alsof het laat zien dat je geen woord uit zijn mond kan vertrouwen. Want dan is het opeens helemaal andersom.

Doe even een stapje achteruit, en denk er eens over na. Als je met iemand praat die iets heel heftigs vertelt, ga je er dan makkelijker of minder makkelijk vanuit dat het waar is? En als dat heftige verhaal opeens dingen bevat die helemaal niet kunnen, of waar het verhaal eerst iets heel anders over zei?

Stel je voor dat iemand je vertelt dat hij te laat is op je afspraak omdat hij werd beroofd. Een dief hield hem tegen met een geweer, en pakte zijn portemonnee, autosleutels en telefoontje af. Dus daarom kon hij niet op tijd zijn. Maar hij is na de beroving meteen in zijn auto gesprongen om zo snel mogelijk bij je te zijn! En dan hoor je zijn telefoontje afgaan. Maar niemand zou toch zoiets heftigs als een beroving verzinnen?

Het is onzin, en dat weten de Officieren van Justitie die deze uitspraken doen netzogoed als jij. Die moeten alleen wel hun verhaal doordrukken als ze hun moraal willen volgen. Barbertje moet hangen. Hoe dan ook. Maar moralisten zitten altijd met de moraal in hun maag. Als ze eerlijk zijn over wat er echt gebeurt, blijft hun moralisme onbevredigd. Maar als ze liegen, voelt dat ook niet moreel. Dus onzin aanmaken en dan zichzelf overtuigen dat het niet erg is, omdat ze er een hogere waarheid mee dienen, dat voelt het beste. Dat is zelfbevrediging.