Dit stukje gaat over een hele brede stroom van opmerkingen. Ik had eerst wat verschillende opmerkingen apart genomen, maar dan krijg je antwoordstukjes van één paragraafje. Dat vind ik maar niets, en bovendien zou dat te saai en te herhalend worden. Niet alleen voor mij trouwens, ook voor jullie. Daarom veeg ik het maar op een grote hoop, want al de uitspraken gaan eigenlijk over hetzelfde, mensen die vertrouwen hebben in iets wat niet betrouwbaar is.
Het gaat om uitspraken zoals:
Als je niets misdaan hebt, heb je ook niets te vrezen.
Er zal wel veel meer achterzitten, ookal klinkt het raar wat ze doen.
Ze zullen het echt wel goed uitgezocht hebben.
Je overdrijft.
Waar maak je je druk om?
Moet dat nou?
Ze bedoelen het toch goed?
Ze zeggen die dingen niet zomaar.
De politie zoekt dat echt wel goed uit.
Als de rechter het bewezen vindt, moet het ècht goed onderbouwd zijn.
Geef gewoon opheldering, en dan laten ze je wel met rust.
Je bent gewoon paranoia.
Als je zo wantrouwig bent, zal je wel wat verkeerd hebben gedaan.
Ik vind het maar rare verhalen hoor.
Als je alleenmaar tegen de overheid ingaat, kom je ook nooit verder. Werk nou eens mee.
Jij bent zo wantrouwig, geen wonder dat de overheid je niet kan helpen.
Als je niets op je kerfstok had, maakte je je ook niet zo'n zorgen.
Ik denk dat hoe het uitpakt echt mee zal vallen.
Die verhalen komen niet zomaar in de pers.
Het blijft bij dit ene ding, dus je moet het niet groter maken dan dit.
Die mensen willen je alleenmaar helpen
Had je maar netjes moeten werken, dan gebeurde dit niet.
Waarom trek je je dat persoonlijk aan?
Het gaat toch over slachtoffers, niet over jou?
Daar heb ik echt nog nooit van gehoord hoor.
Ik hoor heel vaak hele andere dingen.
Waarom ga je niet de politiek in als je het beter weet?
Gewoon je burgerrechten opeisen, dan kunnen ze je niets maken.
Stap gewoon naar de pers als je echt iets hebt!
Dit zou toch wel in de krant komen als jullie dit echt overkwam?
En zo nogwel meer. Waar het op neerkomt is dat mensen vinden dat het raar is dat wij ons uitspreken over hoe we behandeld worden, omdat ze het niet overeen vinden komen met hun ideeën. In Nederland hebben we namelijk het idee dat we heel goed onze vinger aan de pols hebben, dat we een mondig volkje zijn dat door democratie de politiek er goed onder heeft, en dat hier in Nederland alles in de haak is.
Als hoer zie je snel dat dat niet zo zit. Onze burgerrechten en mensenrechten worden aan alle kanten geschonden. Maar juist omdàt dat gebeurt, geloven mensen niet dàt het gebeurt. Want zoiets gebeurt niet in Nederland. We zijn zo'n tolerant land, we zijn zo eerlijk, alles is zo boven tafel. Alles is gereguleerd, geregeld en beslist. Er wordt in Nederland alleen populistisch gedaan over Marokkanen, voor de rest gebeurt alles hier totaal objectief. Ze kunnen zich lètterlijk niet voorstellen wat er echt gebeurt.
Het is veel makkelijker om te doen alsof wij hoeren wel een beetje aan het liegen zullen zijn. En als er iets gebeurt wat laat zien hoe het echt gaat, of dat nou een razzia is, een wetsvoorstel met allemaal dingen die niet door de beugel kunnen, of leugens die de overheid na een beetje journalistiek toch nog opbreken, dan sussen ze zichzelf door te doen alsof dat een incident is, of dat het gewoon verkeerd wordt geïnterpreteerd.
Iedereen wéét toch dat het allemaal mis is in die hoererij, terwijl we het wel normaal behandelen? Dat kan ook niet anders met al die pooiers en loverboys. Zo denken mensen maar wat graag. Dat past mooi in het denkbeeld, en dan hoef je ook niet te zien dat er wat mis is met je morele superioriteit. Want ookal hebben we onze mond vol over gelijkheid, niemand wil graag met een hoer vergeleken worden. En helemáál niemand wil als een hoer behàndeld worden!
Het is vreemd dat mensen zo heilig geloven in de overheid. Ze zien aan alle kanten hoe er wordt geprutst door de overheid. Ze zien overal dat er gegraaid en zelfverrijkt wordt, en dat er geen èchte gevolgen aanzitten voor de politici die toevallig worden betrapt. Altijd toevallig, want haast niemand zoekt naar of politici wel betrouwbaar zijn, want dat geloven we wel.
Net zo met het vertrouwen in de media. Ookal zijn die nogzo lui, en knippen en plakken ze gewoon artikeltjes van elkaar waar niemand van heeft uitgezocht of het nogwel klopt nadat de helft van het persbericht is weggeknipt, en of dat persbericht waar het vandaankomt wel klopte, we geloven nogsteeds alles wat op TV komt, zelfs als we alleenmaar die kranten geloven die ons naar de mond praten.
Als we het op TV hebben gezien, hebben we het zèlf gezien, en wéten we het dus. Als je in discussie gaat weten mensen best dat beelden op TV zo nep als wat kunnen zijn, en het verhaaltje en het knipwerk er wel àlles van kunnen maken, maar zo ervaren ze de media niet. Als ze het op TV zien, is het waar, want er is een plaatje bij geweest. Dus hebben ze het zelf gezien, dus is het bewezen. Dat is zo sterk, daar kan je met logica niet tegenop. Dat krijgt nog een eigen stukje.
De mensen vinden de overheid alleen bar en boos als die weer wat doet waarvan zij in hun dagelijkse leven kunnen zien dat het niet klopt en niet werkt, maar ze sussen zich door te denken dat er wel een hele goede reden voor zal zijn, en dat het èìgenlijk tòch niet beter zou hebben gekund. En van de media zien ze wel dat daar onzin wordt gekraaid als het over iets gaat waar ze van wéten, maar dan is het verhaal dat de media nèt deze éne keer daar een blind vlekje hebben.
Soms is het moeilijk voor de overheid, als ze proberen om de samenleving te sussen, bijvoorbeeld over allochtonen. Soms is het makkelijk, zoals over ons. Want bij hoeren vinden mensen het niet alleen makkelijk om die wilde slavinnenpornoverhalen te geloven, maar ze vinden het ook lèkker. Nieteens alleen omdat het geile verhalen zijn, maar omdat ze kunnen doen alsof ze tolerant en verlicht zijn, maar toch een uitlaatklep hebben om hun ongelikte afgunst en kleinzieligheid over hoeren bot te kunnen vieren.
Zo sussen de mensen zichzelf telkens weer, terwijl ze worden geregeerd door een systeem dat alle regeerders uit hetzelfde inteeltvijvertje vist, wat zo is gebouwd dat er telkens dezelfde eenheidsworst uitkomt wàt je ook stemt, en wat wordt gecontroleerd door de media die vooral bij de overheid in de gratie willen blijven, en dus nooit hard aan de kaak stellen dat de "rotte plekjes" tot aan de wortels doorgaan.
Voor de meeste mensen gaat dat prima. Die leven hun leven wel om de stommiteiten van de overheid heen. Maar als je een zondenbok bent, en de overheid je keihard achternazit, dan wordt dat wel heel anders. Als je dan de politiek ècht gaat volgen, door debatten te beluisteren en de stukken te lezen, inplaatsvan de praatjes in nu.nl te geloven, dan ontdek je dat er geen verstand in die politieke partijen zit, en je alleen kan hopen dat de waakhonden het niet te erg laten worden.
Oproepen om in gesprek te gaan geven ook aan dat mensen het gewoon niet begrijpen. Zolang ik hoer ben, weet ik al dat hoeren tevergeefs proberen om gehoord te worden, en dat gaat làng voordat ik begon te kijken nog terug. In gesprek gaan doen we allang, we worden genegeerd. Wat de overheid niet wil horen, kunnen ze immers doodzwijgen. De overheid kan alles doen, van pure verkwisting tot in oorlogen meegaan, terwijl het hele volk het weet en ertegen is. Want eigenlijk helpt "in gesprek gaan" helemaal niets.
De mensen die denken dat de overheid het eigenlijk goed met de hoeren bedoelt, hebben niet opgelet. De overheid krijgt al jaren en jaren informatie recht van ons uit, en negeert dat totaal omdat ze liever het denkbeeld hebben. Hun razzia's en zogenaamde hulpakties leveren droog brood op, maar nog steeds willen ze niet de conclusies trekken die daarbijhoren. Hun onderzoeken worden vantevoren al aan een conclusie vastgebonden, want ze willen niet horen hoe het echt is.
We leven niet in een veilige, eerlijke rechtsstaat. En van sussen wordt het erger, want dan kan het doorzweren.
Nooit zo over nagedacht, het is toch je eerste reactie, je denkt eerst dat je even op de rem moet gaan staan, want het komt allemaal zo op je af, maar je moet wel door blijven luisteren, want je houd er wel kansen mee tegen om te horen wat er nou word gezegd, en je moet dat afwegen.
BeantwoordenVerwijderenhttps://twitter.com/FritsRouvoet/status/727599190927396865?lang=nl
BeantwoordenVerwijderen(Proest)
"Het is vreemd dat mensen zo heilig geloven in de overheid."
BeantwoordenVerwijderen.
Nee dat is helaas niet zo vreemd. 12 jaar indoctrinatie op een overheidsschool doet dat. Makkelijk beïnvloedbare kinderen wordt geleerd heilig te geloven in alles wat de overheid doet. Het 'algemeen belang', het 'sociale contract' dat je nooit tekent, de 'democratische wil van het volk' et cetera.
Daarnaast wordt ieder kind met zijn of haar eigen interesses, creativiteit en ontwikkelingsniveau murv gemaakt met een one-size-fits all curriculum. En wil dat niet lukken dan geven ze je kind wel een pilletje.
.
Dat is waar de makke schapen vandaan komen. Dat is waarom zoveel mensen niet kritisch kunnen nadenken. Jij Zondares hebt de gereformeerde kerk ontsnapt, het krakerswereldje, en werkt nu in een gemarginaliseerde beroepssector. Het merendeel van de mensheid helaas doet echter braaf wat van ze gevraagd wordt. Ze weten niet meer beter.
Over het algemeen, over de hele linie bekeken, zou ik zeggen dat het vertrouwen in overheid, rechterlijke macht en media niet zo heel erg groot is. Het was eens groter, zoals ook de tolerantie tegenover hoeren eens groter was...
BeantwoordenVerwijderenIk zou denken... enerzijds lijkt het me veel groter (iets als: tijdsgeest of zoiets), maar anderzijds kan het ook veel kleiner zijn, alsof het eigenlijk iets persoonlijks is...
Overigens... de term "zondebok"...
BeantwoordenVerwijderenDe onlangs overleden Franse filosoof René Girard had daar nog een heel aardige theorie over...
Mensen zijn sociale wezens en imiteren elkaar graag. Dat leidt regelmatig tot conflicten binnen gemeenschappen, omdat mensen soms ook hun verlangens of dromen van elkaar overnemen - de mimetische begeerte. Die conflicten kunnen betrekking hebben op redelijk concrete voorwerpen (grond), maar ook een abstracte vorm aannemen (liefde, macht, status). Mensen kunnen zich ervan bewust zijn dat dit gebeurt, maar veel vaker vinden mensen zich terug in een dynamische situatie die ze niet kunnen overzien en die ze niet prettig vinden.
Volgens Girard gaan de oudste mythen van de mensheid over stammen of kleine gemeenschappen, die werden verscheurd door zulke conflicten. Die conflicten vonden soms een uitweg in dodelijk geweld, dat zich in de eerste plaats tegen het afwijkende kon richten. Hoewel niet bewust zo door iedereen bedoeld, loste het geweld ook het achterliggende conflict op, waarna de geschokte gemeenschap ertoe neigde de slachtoffers te vergoddelijken.
Eens per jaar, in de lente, lieten hogepriesters van de tempel in Jeruzalem een bokje los. Ik dacht dat het de woestijn in werd gestuurd om daar te sterven. De hogepriesters beladen het symbolisch met de schulden van Israel, zodat het volk het nieuwe jaar verenigd en vrij van schulden kon beginnen. Dit was de zondebok.
In de filosofie van Girard is de zondebok niet direct betrokken bij een minetisch conflict binnen een gemeenschap, maar trekt het het conflict naar zich toe zodra het symbool wordt van een afwijking van het normale. Als het conflict toevallig is opgelost met de dood van de zondebok, dan ziet de gemeenschap kans om zich weer te verenigen. De zondebok heeft goede kans in mythen herdacht te worden.
Volgens Girard heeft dit zo gefunctioneerd tot de komst van Jezus Christus. In de visie van Girard doorzag Jezus de werking van het zondebok-mechanisme. Hij aanvaardde het als iets menselijks. Volgens Girard bevat het Christendom nog vervormde elementen van Jezus´ inzicht, maar is het voldoende gebleken om het zondebok-mechanisme effectief te ontkrachten. Met uitdrukkingen als "vergeef hen, want zij weten niet wat zij doen", of "hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen" wordt de dynamiek binnen een mimetisch conflict tegen gegaan. Het zou van christenen iets meer beschaafde mensen maken.
Girard is als atheïst geboren, maar heeft zich om deze reden op latere leeftijd bekeerd tot het katholicisme.
Ik moet soms wel eens denken aan Pim Fortuyn. Als lid van een minderheidsgroep, als niet-normale homo, kon hij zich tegen andere minderheden afzetten en zo dingen bespreekbaar maken. En dan die mythevorming na zijn dood - het is niet moeilijk om mensen te vinden die geloven dat hij door een moslim is vermoord...