Antwoord op: Geknakt

Dit stukje is een antwoord op een idee, en niet precies op één opmerking die wordt gemaakt. Dit is namelijk een idee wat vooral wordt gesuggereerd, en wat ze maar aannemen dat je wel aanvoelt. Ik heb bij die dingen altijd het gevoel dat ze dat zo doen omdat ze ookwel weten dat wanneer ze het gewoon letterlijk zeggen, mensen toch kunnen gaan nadenken over of het wel zo ìs.

Het idee waar het vandaag om gaat, is dat je door seksuele dingen mee te maken geknakt wordt, en geknakt blijft. Als je iets seksueels doet of meemaakt, wat niet volgens de regeltjes van het relatiedenken is, dan ben je beschadigd, veranderd, geknakt, knapt er iets in je, en word je nooit meer dezelfde. Dan ben je een rare, en dan moet er voorzichtig met je omgegaan worden, en moet je je overgeven aan hulp.

Daar hoort bij dat je dùs als hoer, omdat je seksuele dingen doet waar mensen bang voor zijn, geknakt moet zijn. Je kan dit niet met een goeie motivatie zijn gaan doen, je kan dit niet een leuk beroep vinden, je kan dit niet doen zonderdat je psychische schade oploopt, het is allemaal ellende wàt we ook zeggen, allemaal dingen die horen bij het denkbeeld over ons.

Er hoort óók bij dat wij hoeren dit vast zijn gaan doen omdàt we geknakte bloemetjes zijn. Je kan immers geen zelfrespect hebben, en tòch je geld met seks verdienen? Dat we prostitutie doen is een uiting van dat we seksueel verminkt zijn doordat we grensoverschrijdende dingen hebben meegemaakt. Het wordt zelfs gezien als zelfverminking. Ze zijn bereid om al die dingen te geloven om het denkbeeld maar te kunnen blijven houden.

Niets klopt hiervan.

Ondanks alle angst voor seks die leeft in de samenleving krijg je geen knak van hoererij. Daar heb ik aleens over geschreven. Het enige wat gevaarlijk is om een knak van te krijgen is de haat vanuit de samenleving. Of die zich nou uit via de politie, via geweld van je buurt, via de haatverhalen die bijna elke week wel in de bladen of op de TV komen, het maakt niet uit. Daar kan je heel bitter van worden. Maar niet gebroken, niet op de manier die ze willen laten geloven.

Het is werk, en het is seks, en dat is prima. Je raakt er niet gebroken van. Je leert zelfs best veel van hoererij. Je leert over mannen en vrouwen, op heel veel manieren. Je leert over seks. Je leert over je lijf. Je zorgt voor jezelf, en je bedrijf werkt met iets wat helemaal van jouzelf is. Jij maakt de regels, en jij hebt de hele tijd de controle, zelfs als je dat voor de klant verstopt. Alles aan prostitutie gaat om je eigen kracht.

Als je een geknakt figuurtje bent, kàn je het werk niet eens doen. Er komt zoveel bij kijken, om je klanten de goeie kant heen te sturen, en om de controle te houden, alleen al om je klanten af te werken, laat staan om een bedrijf te laten draaien, dat iemand die daar geen kracht voor heeft niets voorelkaarkrijgt. Want je moet het uiteindelijk allemaal zèlf bijelkaar laten komen in die werkplek, want daar ben je alleen met de klant.

En daar hebben we meteen ook het andere ding mee. Denken dat mensen in de prostitutie terechtkomen omdàt ze gebroken mensjes zijn, is onzin. Waar gaan gebroken mensjes de kracht vandaanhalen om zo tegen de afkeuring van de samenleving in te gaan? Hoe krijg je een gebroken mensje zover dat ze strenge, en maatschappelijk niet aanvaarde voorwaardes gaat stellen aan seks?

Nu denken heel veel mensen meteen aan de perverse pornoverhaaltjes over lokkende loverboys en gewelddadige pooiers. Die verhaaltjes kloppen natuurlijk niet, daar heb ik al vaak genoeg over geschreven, maar zelfs als ze zouden bestaan zit zo'n meid alleen met een klant op het bed. En daar moet ze dan de regie gaan voeren. Daar moet ze zorgen dat hij na drie kanten zonder condoom niet zonder te betalen vertrekt. Moet een gebroken willoos dingetje dat lukken?

We krijgen dus geen gebroken meisjes in de business. Die redden het niet de business ìn, en ze redden het ook niet ìn de business. Maar de prostitutie is wèl een branche waar meiden terechtkunnen die misdaden of misbruik hebben meegemaakt. Niet als ze gebroken zijn. Ik heb in de hoererij nog nooit een meid meegemaakt die ik gebroken zou kunnen noemen. Maar in de hoererij kan je voort met dingen die in de ogen van de samenleving niet passen en kunnen.

Ik heb niet kunnen uitzoeken of je in de prostitutie nou méér meiden vindt die seksueel misbruik hebben meegemaakt dan erbuiten. Je kan niet zomaar statistieken gebruiken, want het is héél afhankelijk van watvoor dingen ze misbruik noemen in zo'n onderzoek. Kijk maar naar de Nationaal Rapporteur, die telt ongewenste seksuele blikken al mee als misbruik, en dan kom je wel aan hoge cijfers.

Je kan niet weten wat je ziet. Ik heb meiden gekend in de clubs die vrijuit praatten over hun misbruikverleden. Die waren ook niet bepaald geknakt, trouwens. Buiten de prostitutie ken ik ook misbruikslachtoffers. Die zijn er veelmeer naarbinnengekeerd over. Moet ik dat zien als iets dat aangeeft dat meiden binnen de branche opener zijn? Dat kan je weer niet zeggen.

En je weet ook niet hoeveel meiden je dingen niet vertellen die er wèl zijn. Dus ik kan je niets met zekerheid zeggen. Maar het beeld van een branche vol met misbruikslachtoffers herken ik in ieder geval niet. Ik kan het gewoon niet laten kloppen met wat ik meemaakte. En zij die een verleden hebben, zijn er nietzo door beheerst als de voorbeelden die ik wel ken van buiten de prostitutie. Dat kan natuurlijk ook niet, dan zou je jezelf elke wip weer door een hel halen.

Je moet daar grondig onderzoek naar doen, en dat bestaat niet. Tot die tijd heb ik alleen mijn indrukken. Die zijn wel breed, en ik heb een hoop gehoord, maar het is totaal niet een neutraal en objectief beeld. Aan hoeveel meiden ik heb geteld, en over hoeveel meiden ik wat heb gehoord zegt eigenlijk niets. Maar je kan wel aan àndere dingen bedenken hoe misbruikte meiden in de prostitutie kunnen passen.

Als je seksueel niet lekker in de lijntjes van het relatiedenken past, is er in de prostitutie plek voor je. Daar heb je altijd wel een soort klanten die goed met jou klikt. Dat geeft een plek voor meiden die niet goed kunnen aarden. Dat geeft plek voor meiden die iets met zichzelf aanmoeten. Hun afwijkendheid duwt ze niet de hoererij in, maar ze vinden juist een plek om zichzelf te zijn in de hoererij, waar de rest van de samenleving geen ruimte voor wil maken.

Het idee dat je een geknakt figuurtje moet zijn om een hoer te kunnen zijn, is iets waar ik al heel lang door gefascineerd ben. Waar het om blijkt te gaan, in de gedachtes van de mensen die zo denken, is dat je als hoer goedkoop bent, en geen zelfwaarde hebt, en dat iemand die wel zelfwaarde heeft het dus niet kan. Want betaalde seks is vernederend, seks is eng, het is geen leuk werk, en niemand droomt er ooit van om hoer te worden. Dat weet iedereen toch.

Netzogoed is het idee dat je een geknakt figuurtje wòrdt van hoer zijn helemaal verkeerd. Er zijn mensen die niet voor het vak zijn gemaakt, maar ook die komen er ookwel weer overheen dat ze wat hebben meegemaakt. Zoals ik in mijn stuk over angst voor seks al beschreef, een slechte beurt is maar een slechte beurt, je bent meer dan je seksuele dagboekje. Het idee dat je voor altijd onbekwaam wordt omdat er op de verkeerde manier wat je kut in is gegaan vind ik waanzinnig.

Er zijn dus geen redenen om te geloven dat geknakte poppetjes in de prostitutie verstrikt raken, of dat prostitutie een gebroken mensje van je maakt. Eerder andersom! Er is geen onderzoek dat daarnaar wijst. Er is geen aanwijzing of schijnbeeld dat je zo verkeerd zou kunnen opvatten. En toch is dit een geloofje dat heel veel aanhangers heeft, en waar de verbiedertjes maar wàt graag gebruik van maken. En waarom dan?

Omdat er belangen mee worden gediend. De zieligheidsindustrie heeft graag dat we worden gezien als reddingsobjecten. Daar worden ze dan voor betaald, en kunnen ons bewerken in hun zorgcircus op kosten van de zorgbudgets en de belastingbetaler. Er wordt grof geld verdiend aan ons met hun bekrompen moraliteit hersenspoelen.

Niet alleen worden we makkelijk als reddingsobject gezien als dit idee wordt geloofd, maar ze hebben meteen ook weer een reden om ons verder monddood te maken. En hun kritici, want die zijn onmenselijk als ze sceptisch durven zijn over die arme slachtoffers die gered moeten worden. Maar naar òns moet je sowieso niet luisteren, want wij zijn beschadigd, onmondig, niet in staat om zelf te zien hoe we leven, we zijn kapot, passief, onmachtig, we weten niet beter.

Het helpt ook erg bij de lastige vraag waarom de hoeren niet massaal proberen te ontvluchten als de prostitutie ècht zo erg is als de verbiedertjes er graag van maken. We zijn immers gebroken, we hebben de morele kracht niet meer om het zelf te doen. We moeten gehaald worden. We staan niet op tegen onze gemene pooiers, want we zijn geknakt, en kunnen niet tegen hem op. We moeten gered worden, en opnieuw opgebouwd. Door de reddingsindustrie.

Binnen de reddingsindustrie neemt dit concept van het gebroken slachtoffer de bizarste vormen aan. Ze halen immers hun hele bestaansrecht uit het opnieuw èchte mensen maken van geknakte hoertjes. De programma's waar ze hun slachtoffers aan onderwerpen zijn niet gemaakt om de patiënt zelf te laten genezen, maar om het kapotte ding waar ze hun klauwen in hebben gekregen te programmeren naar iets wat hun moraal gaat volgen.

Het is dan ook een grote frustratie voor de reddingsbedrijven wanneer hun ex-patiënten weer vrijkomen en weer dingen gaan doen die volgens de moraal van de zieligheidsindustrie niet door de beugel kunnen. Deze "hervictimisatie" zien ze niet als wat hij is, namelijk dat hun hersenspoeling niet blijft bestaan als de meid weer in een vrije omgeving is, maar als bewijs dat eenmaal geknakt altijd geknakt is, en het weerloze dingetje weer gered moet worden.

In hun filosofie gaan ze zelfs zover dat ze zeggen dat een vers hoertje eerst een paar keer groepsverkracht wordt òm kneedbaar te worden. Ze hebben het zieke idee, dat als je een vrouw of meisje bruut verkracht, ze dan seksverslaafd wordt, en makkelijker hoererij zal gaan doen. Zelfs als je niets weet van de prostitutie, en dat het vanwege wat je éígenlijk moet kùnnen al onzin is, dan moet je nòg stikken in die gedachte.

De waarheid is dat je nergens zulke harde tantes vindt als in de prostitutie. Van het werk leer je een boel, en daar hoort ook bij dat je leert op je strepen te staan. Met een hoer moet je niet proberen te sollen, die pikt dat niet. Sommige hoeren hebben wat meegemaakt. We zijn gewoon mensen, ook aan ons overkomt weleens wat. Die hebben hun eigen verhalen, hun eigen rafels en littekens. Maar als je geknakt bent is de prostitutie geen plek waar je lang zit.

Ons afschilderen als gevallen engeltjes is niet alleen beledigend, onwaar en misleidend, het is ook schadelijk. Het is wéér een manier om onze stem in de discussie die over òns gaat uit te vegen! Het zorgt ervoor dat mensen weer een manier hebben om op ons neer te kijken terwijl ze vinden dat ze zich daar niet voor hoeven te schamen. Het is weer een manier om ons te verdrukken, en ik ben die leugens zat.