Kerst

Het is weer tijd voor familie en voor een beetje rust. Ik heb natuurlijk nog wel duizend dingen te doen, die eigenlijk allemaal nog afmoeten, maar die laat ik met een gerust hart eventjes liggen. Kerst is een bijzonder momentje in het jaar, dat je weer even de dochter van je ouders bent, en dat het allemaal eventjes vanzelf gaat om je geborgen te voelen bij de mensen van wie je houdt.

Ik hoop dat jullie ook allemaal een fijne Kerst hebben, en dat ik jullie weer op mijn blogje zie terugkomen als het nieuwe jaar er weer is. Op vijf januari ga ik weer door met elke maandag mijn stukje plaatsen. Voor de echte verslaafden is mijn hele archief nog na te lezen, er is vast iets wat je wel weer een keertje terug wil lezen!

Antwoord op: De vliegen eromheen

Dit stukje is een antwoord op een heleboel soorten uitspraken. Dingen zoals "we zitten niet achter de prostituees aan, maar achter de vliegen die eromheen zwermen." Uitspraken als "het zijn geen vrije vrouwen, er zit altijd wel ongedierte achter." Als "Wanneer je doorzoekt, komt je altijd bij een uitbuiter terecht." Uitspraken over dat er zoveel criminelen rond de prostituees spoken, en dat er een heel sfeertje van smerige parasieten omheenhangt.

Daar zeg ik niet helemáál nee tegen, maar wel bijna, en wel dat hoe het gezegd wordt gewoon helemaal niet klopt. En dat het veel genuanceerder zit.

Er wordt door veel mensen gedaan alsof de mensen om de hoer heen allemaal smeerlappen zijn. De plaatjes die mensen hebben van pooiers, als genadeloze misbruikende gewelddadige galbakken, krijgt iedereen op zich afgebeeld als ze wat met je te maken willen hebben. Of het nou gaat om je maatje, je boekhouder, je advocaat, je beveiliger, je chauffeur, je verhuurder of je klusjesman. Er wordt vanalles bij gedacht.

Wat in de volksmond "pooier" heet, kan vanalles zijn. Ik gebruik zelf best een duidelijke definitie, maar in de media, bij de politie, en bij de overheid weet je niet wat ze bedoelen met die term, behalve dat het iemand is die met een hoer te maken heeft, en die je hoort te haten. Als je doorvraagt kom je hoogstens terecht bij alleen maar vagere termen als "mensenhandelaar" en "uitbuiter," en daarna weet je nog steeds niet wat ze nou voor definitie gebruiken.

Als hoer heb je alleen jezelf nodig. Je hebt geen kapitaalgoederen nodig, behalve je eigen lijf en een manier om contact te maken, een plek is in de escort nieteens nodig. Het is iets waar je altijd op kan terugvallen, want het enige wat je hoeft te hebben is je biologische zelf, je eigen seksualiteit. Dat is bovendien iets wat àltijd van jou is en blijft, wat je altijd houdt, en nooit kàn verkopen. In theorie kan je àlles alleen.

De praktijk is natuurlijk anders. Het is niet praktisch om àlles alleen te doen. Het is verstandig om compleet geïsoleerd te werken als je parttimer bent, maar als je er stevig tegenaangaat, dan wordt het al heel snel beter om je gedoe met de burocratie uit te besteden, en te zorgen voor je beveiliging. Zelf kàn je die dingen wel, maar het is goedkoper, makkelijker en beter om anderen diensten aan je te laten verlenen.

Gedeeltelijk is dat omdat het zo werkt voor èlk beroep. Bedrijven hebben boekhouders, receptionistes, secretaresses, concierges, beveiligers, schoonmakers, IT'ers, personeelsmensen. Dokters hebben assistentes, verpleegsters, administratieve medewerkers. Boeren hebben dagloners, veeartsen, monteurs, administratiekantoren. Schrijvers hebben agenten, redacteurs, uitgevers. Uitzendburo's doen goede zaken. Bedrijven die verloning en afdrachten voor je regelen ook. Advocatenkantoren ook. Al die bedrijfsdienstverlening vinden we normaal.

Bij de prostitutie vinden we dat weereens niet normaal. Dan is iedereen met wie je samenwerkt, en vooràl aan wie je betaalt, verdacht. Daar zit een luchtje aan, vinden de mensen. Dat zouden ze niet vinden als het om andere soorten werk ging, maar omdat we hoeren zijn, is het weer anders met de regels. Het heet heel snel pooier als het bij een andere bedrijfstak een portier, een telefonist of een administrateur zou worden genoemd.

Vooral waar de overheid het moeilijk of onmogelijk maakt om dingen voor jezelf te regelen heb je natuurlijk een hoop aan hulp. En omdat die moeilijkheden zogenaamd juist zijn neergelegd als barrière tegen mensenhandel is het meteen mis als iemand je daarmee helpt. Dus mensen die voor een schappelijk bedrag je voorbij die drempels helpen heten in het nieuws steevast pooiers, en hoe weinig ze ook rekenen, het heet altijd uitbuiting.

Ik weet bijvoorbeeld van een geval van een vrouw die andere vrouwen hielp met de admi om niet verneukt te worden door [een gemeente -B], en zorgde voor vergunde locatie en alle papieren. De overheid rekende er daar [veel geld - niet in details treden. Weet je nog? -B] voor, en zij vroeg voor zo'n vijf uur werk [enkele honderden -B] Euro. Dat is goedkoper dan waar ik mijn auto laat repareren, en het valt in het niet bij hoeveel het je anders van de gemeente zou hebben gekost. Toch vonden de rechters dat uitbuiting, en dus mensenhandel.

Op die manier krijg je een self-fulfilling prophecy. Hoe meer je een meid afhankelijk maakt door haar eigen mogelijkheden te beperken, hoe afhankelijker ze wordt van mensen die haar helpen. En die afhankelijkheid heeft de overheid gebruikt om goed te praten dat ze al die pestmaatregelen nemen. Dan kunnen ze achteraf makkelijk zeggen dat ze gelijk hebben, kijk maar hoe die meiden met vage types samenwerken.

Zoals elke industrie waar het meer opbrengt om je tijd te besteden aan meer omzet dan wat je bespaart om alles zelf te doen krijg je in de seksindustrie een ondersteuningssector. We zijn een kleine bedrijfstak, dus het gaat dan om kleine dienstverlening, maar ze zijn er. Ongeorganiseerd, en meestal ook onprofessioneel, maar het is economisch hetzelfde als al die IT-bedrijfjes, schoonmaakbedrijfjes, leasemaatschappijen, en uitzendburo's.

Als er een schijnheilig hoofd op TV praat over dat de hoererij moet kunnen, maar wèl schoon moet zijn, zonder al die vliegen die eromheen zwermen, dan hebben ze het over die mensen. Dat zijn mensen die niets oneerlijks doen, maar die wel leven van het geld dat via ons komt, en dùs zijn ze vies, fout, besmet. Dat is heel onterecht, en zorgt er bovendien voor dat je niet iedereen voor je behoeftes kan vinden. Mensen nemen een extra risico om voor je te werken.

Dus heb je veel van de mensen aan de zelfkant van de samenleving die mee willen doen aan dat soort dingen. En schnabbelaars. Je hebt er ook gewone, goudeerlijke mensen tussen, maar die moet je wel kunnen vinden dan. Dat ziet er niet uit als iets eerbaars, want er zijn dus veel vreemde types met vreemde geschiedenissen die met ons werk te maken hebben. Dat maakt het makkelijker om er hun fantasie overheen te plakken.

Hier wordt het wat ingewikkelder. Want het is niet afgelopen door te wijzen op een normale ondersteunende branche, en dat daar veel normaal in wordt gewerkt. Er is wel degelijk gedoe met onfrisse types die om ons heenhangen. Niet zoveel als de media en de overheid zeggen, maar er is wèl wat. En dat handjevol gevallen wordt gebruikt om te doen alsof de gewone, nette, nuttige mensen net zo zijn.

Dan heb ik het natuurlijk vooral over afpersers en rovers. Mensen die weten dat we in een hoekje zijn gedrukt en sociaal zwak staan kiezen ons graag uit als ze iemand willen aanvallen, afpersen, chanteren of beroven. Het "mag" een beetje van de samenleving. De politie is bij ons nòg minder effectief dan bij "echte" mensen die wat aan te geven hebben, dus hoeren zijn aantrekkelijk om lastig te vallen. Vooral als ze nog geen beveiliging hebben geregeld.

Maar echt ingewikkeld wordt het als het gaat om zachte pooiers. Dat is het geilst, en haalt dus het vaakst het nieuws, en dat is waar de mensen meteen aan denken als er wordt gepraat over optreden tegen de mannen rond de hoeren. Daar zit dan ooknog de loverboyhype overheen, en voor je het weet is het allemáál op één hoop gegooid. Terwijl de pooiermeiden zelf kiezen voor de pooiers, en ze zelfs vaak zelf máken.

Dan is er dus een man bij betrokken die in een ongezonde, en vaak uitbuitende positie zit met die hoer. Maar daar gaat ze wel zelf inzitten. Echt gedwongen gevallen zijn namelijk extréém zeldzaam. Dan is er dus wel een foute vent in de buurt van de hoer, maar dan klopt het idee van de vlieg die eromheenzwermt weer niet. Ze haalt hem er zelf bij. Het idee dat we haar pooierloos kunnen houden door die mensen weg te jagen klopt dus van geen kant.

De meeste mensen rond de hoer worden onterecht beschuldigd. Die zijn niet fout. De mannen die in een pooierrelatie zitten met zo'n meid kan je fout vinden, maar dan moet je bij die meiden zijn, niet bij die mannen. Daar kiezen die meisjes namelijk zelf voor. En juist de echte foute klootzakken, die zich opdringen of je gewoon echt gewèld komen aandoen, daar is geen tijd, aandacht en aanpak voor. Want ze hebben het veelte druk met iedereen die wèl eerlijk is aan te pakken.

Nieuwe baan

De hele dag door kan mijn telefoon gaan. Vaker 's avonds dan overdag, maar het is nooit echt opvallend dat het ding weereens afgaat. Tijdens bezoek van klanten kan ik natuurlijk niet gaan opnemen, dus dan ligt dat ding stil. Ik maak me ook niet druk over een gemist telefoontje, en ik ben echt niet zoiemand die meteen opspringt van haar ringtone. Nou ja, ik heb er al eens een heel stukje over geschreven.

Het was daarom een hele rare ervaring om het eens anders mee te maken. Ik was met een klant bezig, hij lag op het bed terwijl ik hem aan het pijpen was, en opeens hoor ik een ringtone. Dat is niet ongewoon, het gebeurt best vaak dat een klant wordt gebeld tijdens de wip. Maar deze ringtone kwam niet van waar de klant zijn kleren had liggen. Het duurde echt eventjes voordat ik besefte dat het kwam van mijn veiligheidstelefoon.

De telefoon waarmee ik gewoon bel voor mijn werk, heeft natuurlijk een sneltoets voor mijn beveiligers. Maar ik heb nog een telefoon verstopt op een plek waar ik snel bijkan, voor als ik niet bij mijn gewone telefoon kan. Dat is een heel oud Nokiaatje, die vierentwintig uur per dag aan zijn lader zit, en die alleen maar het nummer heeft van de telefoon van mijn beveiligers.

Ik was bestwel afgeleid toen ik dat besefte. Normaal gaat dat ding nooit, want er is niemand die dat nummer heeft. Het had iets griezeligs. Dat zijn dingen die je in horrorfilms tegenkomt. Ik ging natuurlijk snel weer met al mijn aandacht naar de klant, maar toen die was vertrokken ging ik meteen op die telefoon af. Hij was gebeld vanaf het nummer van mijn beveiligers, en dat is raar, want die bellen anders nooit.

Met terugbellen heb ik een uurtje gewacht. Ik denk dat het wel duidelijk is waarom. Daarna kreeg ik de beveiliger aan de lijn die het langste al voor me werkt, en die alle moeilijke uurtjes doet dat de andere niet kan. Hij wou even met me praten, zei hij. Want hij had wat te bespreken. Hij wou het er niet over de telefoon over hebben. Daar werd ik alleen nieuwsgieriger van.

Gelukkig had ik snel de tijd om even in het café te gaan zitten, en daar vertelde hij me dat hij een baan had gekregen. Na jaren in de WAO kon hij eindelijk weer aan het werk. Ik was natuurlijk heel blij voor hem, maar ik had er wel opeens de zorg bij dat ik wel snapte dat hij niet meer mijn beveiliger kon zijn. Ik heb nog gevraagd of hij er wel zin in had in zijn vrije tijd, maar het was wel snel duidelijk dat het er niet inzat.

We hebben even afscheid zitten nemen. Er staat niets in de weg om mekaar toch af en toe even te spreken, en een kopje koffie te doen, maar je weet gewoon ook dat dat niet gaat gebeuren. Bij sommige soorten mensen weet je dat je makkelijk contact kan houden, en bij sommige andere soorten mensen weet je dat je te weinig overeenkomsten hebt om het natuurlijk te houden om elkaar te zien.

Ik was eigenlijk verdrietiger dan ik had verwacht. Ik heb nooit heel veel contact met die mannen van me gehad, en we hadden altijd een heel professionele verhouding, maar toch raak ik dan weer gehecht. Ik ben ze toch echt een beetje als mijn mannetjes gaan zien, ookal moet ik van mijn geldmannetje altijd duidelijk hebben dat ze niet mijn werknemers zijn, op geen enkele manier.

We hebben heerlijk nostalgisch alle akkefietjes zitten herinneren waar hij me mee geholpen had. En ik leerde nog wat extra's ook, want ik wist nooit dat hij niet alleenmaar bezigwas met mijn zaak veilig houden, maar ook met de lastpak "goed op de straat zetten." Dat houdt in dat hij ze kalmeert, en met ze praat over hoe ze zich voortaan gedragen. Dat was ook iets wat hij uit zijn portierstijd mee had gekregen.

Het was iets waar ik eigenlijk nooit rekening mee had gehouden. Er zit nog best wat aan vast om het goed te doen. Voor mij waren ze natuurlijk altijd mijn redders die op kwamen dagen, maar voor hem is het opeens opgeroepen worden naar een mogelijk gevaarlijke situatie, waar hij niets van weet vantevoren. Het kan een vent zijn die niet wil vertrekken en teveel teut, maar het kan ook een gewapende overval zijn. Hij weet dat niet.

Die paar honderdjes die ik hem toestopte had voor hem heel veel verschil gemaakt. Hij was in de WAO, en dan scheelt het heel snel wat. In de bijstand krijg je een boel extra's, die je als WAO'er niet zomaar krijgt. Die paar roteuro's, daar was hij dankbaar voor. Ik heb toch al snel het idee dat ik mensen uitbuit die ik inhuur om wat voor me te doen, en nu kreeg ik dat idee alleen maar veel méér!

We praatten nog wat over zijn nieuwe baan. Die ga ik jullie niet vertellen natuurlijk, maar ik wil wel vertellen dat het een zware uitvoerend technische baan is, die hem ziek gemaakt had. Dat hij nu weer kon werken was niet omdat hij beter was geworden, maar omdat ze zijn ziekte opnieuw hadden geëvalueerd, en vonden dat hij eigenlijk best kon werken. Hij wou dat al jaren, maar mocht niet. Dus hij vond het prima.

Ik had niet de kans om een kadootje voor hem te halen, dus ik heb hem maar iets leuks gegeven wat ik nog had liggen. Het is iets stoms en kleins, maar ik vond het belangrijk om het te geven. Dat hoor je toch te doen. Ik was al blij dat ik wat anders dan een fles wijn had liggen. Ik schoot meteen weer terug in wat ik ooit als personeelstrutje bij een middelgroot bedrijf had geleerd wat je hoort te doen.

Er moet altijd als ik werk een beveiliger klaar kunnen staan. Je hebt niets aan een beveiliger "af en toe." En nu zou dat opeens heel anders worden, en ik moest maar snel een nieuw iemand vinden. Nou ja, ik heb al eerder over mijn beveiligers geschreven, en er zijn genoeg dingen in andere stukjes waaraan je wel kan zien dat ze vaak genoeg nuttig zijn geweest. Al was het maar vanwege mijn rust.

Hij had wel tips voor me. Er was een man met wie hij vroeger portierwerk had gedaan, die vond hij wel betrouwbaar. Die man heb ik ook in de arm genomen, maar die is in de eerste twee weken twee keer niet komen opdagen om de werktelefoon op te pikken. Daar heb ik dus helemaal niets aan zo. Hij luisterde ook niet, en vond mij ook maar iemand om niet serieus te nemen. En als je me niet serieus neemt vanwege mijn beroep, ga je niet mijn beveiliger spelen.

Ik had mazzel gehad met mijn beveiligers. Het café is vlak in de buurt, en daar zaten ze tòch al de hele dag, en deze man woonde ooknog vlak in de buurt van mijn werkflat. Ik kan niet zomaar mensen vinden die net zo'n regeling willen. Ik heb er een paar honderdjes per maand voor over om beschikbaar te zijn, en dat is inclusief gevarengeld. Als ik iemand moet hebben die niet al vanzelf in de buurt klaarzit, is dat voor hem natuurlijk gauw niet de moeite meer.

Nu heb ik af en toe mijn andere beveiliger, maar die zit niet de hele tijd klaar. En voor de rest mijn witte beveiliger, maar die is nietzo nuttig als ik vroeger altijd dacht. Ik ben op zoek, maar het is moeilijker dan ik dacht om iemand te vinden. De eerste keer was ook al lastig, maar daar denk je niet aan tot het opeens nodig is om er weer mee aan de slag te gaan.

Ik hoop ergens dat die nieuwe baan niet lang zal gaan duren. En dat vind ik heel stom van mezelf, en daar voel ik me eigenlijk een beetje schuldig over. Want hij verdient hem, dubbel en dwars.

Wiebes, woningcorporaties, Jojanneke en meer

Het wordt weereens tijd om wat aan het nieuws te doen. De haatgolf is nog steeds aan de gang, maar hij is wat afgezwakt. We moeten maar zien wat de toekomst gaat brengen. Ik ga weer niet alles behandelen, want er is teveel, en daarvan weet ik ook van teveel niet wat er nou ècht speelt, ik heb van teveel nog niet genoeg informatie, er is teveel niet belangrijk genoeg, en ik heb ook nog een bedrijf wat ik moet laten lopen!

Undercover in Nederland, twee keer extra
De eerste aflevering van Undercover in Nederland van deze serie is al in mijn vorige nieuwsstukje aan bod gekomen. De week daarna kwam er weer een aflevering. Daarin werd een man als pooier opgevoerd, en een beetje slecht geblurd. Daar kom je bij hoeren mee weg, want die staan zwak. Als je iemand beschuldigt die niet zwak staat, dan gaat dat mis. Dat is Alberto Stegeman overkomen, en die heeft excuses moeten maken.

Zelfs bij zijn excuses moppert hij nog wat over dat een andere pooier wel degelijk door de politie is opgepakt, en voor moet komen, maar dat is erg schrale troost. Je bent bij het minste al het haasje bij mensenhandel, want vanalles is een signaal, en vanalles is mensenhandel. De kans is levensgroot dat hier niets aan de hand is, en er gewoon weer een jongen voor niets de bak in gaat, en een meid voor niets door een reddingssekte wordt bewerkt.

Die aflevering is dus ook niet meer na te kijken. Er bleef namelijk niet veel van over zonder het stalken van die pizzabezorger. Daar hield het nog niet mee op met Alberto en zijn hetzerige flauwekul over de prostitutie. Er kwam nog een halve aflevering achteraan waarin Alberto probeert hoerenlopers te strikken. Die paste prima in het rijtje van dingen opkloppen die eigenlijk niets om het lijf hebben.

Alberto had advertenties geplaatst met dingen die hij tekens van gedwongen prostitutie noemde. Hij had bijvoorbeeld de advertentie in de derde persoon geschreven, en zelf de telefoon aangenomen. Dat vindt hij tekens dat het erg mis moet zijn. Hij beweerde ook dat zijn medewerkster zeventien was. De man die haar nog niet had gezien zag toen af van de transactie. De mannen die haar wèl konden zien voordat hij met die bewering kwam, konden wel zien dat dat alleenmaar verkooppraatjes waren. Maar zo komt het niet over op de kijker.

Het is allemaal riooljournalistiek die toch al met een flinke korrel zout moet worden genomen, maar ik vond het wèl heel ergerlijk dat er een politie-bobo in het tweede programma aan het woord kwam die deed alsof hij veel wist van hoe onze business werkt, maar intussen kennelijk nog niet op de hoogte was dat de straf op mensenhandel al een hele tijd van acht jaar naar twaalf jaar is verhoogd. Wat zetten ze zich te kijk. Voor mensen die iets meer weten, dan.

Woningcorporaties
In een blad voor woningcorporaties wordt uitgelegd hoe het werkt om hoeren hun werkplekken en woningen af te pakken. En dat je je daarvoor niet zorgen hoeft te maken over de bescherming die huurders meestal hebben, want het gaat om hoeren. En prostitutie hangt immers nauw samen met mensenhandel, dus dan mag je meteen alle remmen los laten gaan. Voor mensen die denken dat er "echt wel meer achter zal zitten" is dit wel even een goed artikeltje om te zien dat ik niet zomaar wat zeg.

Global Slavery Index
De Australische club Walk Free heeft een rapport gepubliceerd. Dit is de Global Slavery Index. Hier vertellen ze welke landen goed of slecht bezig zijn met slavernij. Nederland heeft de hoogste score van de hele wereld, en dus heeft dit rapport een beetje stof laten opwaaien. Niet veel, want de verbiedertjes hebben veel meer aan een rapport waarin Nederland een standje krijgt voor te weinig repressie tegen de hoererij.

Er komt van de kant van de sekspositieve mensen wel wat gejuich. En eigenlijk, ik vind het erg dat ik het moet zeggen, vind ik dat onterecht. Ik heb veel respect voor Marijke Vonk, maar ik zie haar in dit artikel heel veel dingen onterecht héél positief uitleggen. Er wordt in het rapport niet aanbevolen minder druk op het sekswerk te zetten, en er wordt ook niet gesuggereerd dat verdere regulatie niet nuttig is. Dat is haar eigen indruk.

Ik heb het rapport aan mijn statistiekmannetje gegeven. Die stelt al een aantal weken uit dat hij met zijn resultaten komt, en ik kan niet wachten tot hij klaar is. Ik denk dat de arme lieverd het erg druk heeft, want normaal houdt hij zich altijd aan zijn beloftes. Daar rekende ik ook een beetje op, vandaar dat het allemaal een paar weken heeft moeten wachten. Zosnel hij klaar is, komt het in een eigen stukje.

Gloria Steinem
Feministe Gloria Steinem heeft samen met een hele hoop verbiedertjes een brief opgesteld over dat wij hoeren niet "sex workers" moeten worden genoemd, omdat ze koste wat kost wil voorkomen dat mensen denken dat wij wèrk doen, en ons misschien door het taalgebruik anders kunnen gaan zien dan als slachtoffers van verschrikkelijke uitbuiting en vieze seks. Intussen heb ik wel geleerd niets beters van feministen te verwachten. Gelukkig is er een goed artikel verschenen over haar nieuwste toneelstukje.

Onvindbare overlast in Zutphen
De reden die je steevast hoort om prostitutie te verbieden en te verdrijven is omdat het zoveel overlast geeft. En er komen ook genoeg overlastmeldingen bij de politie binnen als ze eenmaal weten dat je een hoer bent. Tot lang nadat je gestopt bent, tot lang nadat je uithuisgezet bent. Maar je ziet nu alweer, als ze niet weten waar je zit moeten ze heel hard zoeken naar die overlast, en kunnen ze die niet vinden.

Het WODC
In de Metro verscheen een raadselachtig stukje met informatie die kennelijk van onderzoekers van het WODC, het pseudowetenschappelijke buro van het ministerie van Veiligheid, afkwam. Ik denk dat veel mensen het gewoon een normaal stukje onzin over prostitutie zouden noemen, maar ik vond het echt heel opvallend, omdat het nog meer een bord voor hun kop liet zien dan ik al intussen gewend ben.

Ik kan niet nagaan waar Metro zijn informatie vandaanhaalt, want ze verwijzen nergens naar, en op de website van WODC kan ik ook niets vinden wat de bron kan zijn. Ik zal maar Metro op zijn woord geloven, want het is wel weer het soortvan onzin dat we van het WODC gewend zijn. Anders hebben ze het ook aan zichzelf te danken, want dan moeten ze maar reageren op het nieuwsartikel als ze fout zijn weergegeven.

We krijgen al meteen te horen dat "de raamprostituees" omringd worden door slechteriken. Dat zien ze aan het bekijken van twaalf polítierapporten. Daar ga je dus al hélemaal mis, want de politie weet niets, omdat ze alleen zien wat ze wìllen zien. Zelfs als de politie het wèl goed zou zien, dan nog kijk je met die politierapporten alléén naar gevallen waar er iets miszit. Nu doen ze alsof dat kan worden aangenomen voor de hele branche!

Het wordt pas echt interessant als ze gaan praten over wat de hoeren nou kwetsbaar maakt voor foute praktijken. Dat zien ze namelijk eigenlijk precies goed. Normaal krijg je dan verhaaltjes over kwetsbare, beschadigde meisjes en toverpooiers met zesde zintuigen, maar in dit geval leggen ze de vinger op de zere plek:

„In de praktijk blijkt het lastig voor prostituees om onafhankelijk van anderen werkzaam te zijn. Dit betekent dat prostituees nog steeds op zoek moeten naar een leefbaar compromis tussen werk en uitbuiting in”, concluderen de onderzoekers.

Wat ze hier beschrijven is het zogenaamde barrièremodel. Dat houdt in dat de overheid zijn best doet om het zoveel mogelijk onmogelijk te maken om als hoer aan het werk te gaan. Er zijn veel regeltjes en papiertjes die moeten worden afgehandeld, en dan mag je misschien werken. Daar kom je als Nederlandse al snel mee in de knoei, laat staan als je een buitenlandse meid bent die hier nog niet thuis is. Dat is iets waar ze zelf aan meewerken, dus dat het nu als een soort ontdekking wordt opgenoemd vind ik héél vreemd!

Ze zeggen ook heel terecht dat het vooral het stigma is wat ons dwingt om ons te verbergen. En net als je dan verwacht dat ze wat nuttige conclusies gaan trekken, gaan ze weer terug naar het gebruiken van vermoedens uit de politieonderzoeken oprekken om de hele prostitutie er verder mee te stigmatiseren. Is het niet raar dat ze wel zien dat het stigma eigenlijk is waar alle problemen vandaankomen, maar er dan gewoon blind mee doorgaan dat erger te maken?

Als uitsmijter verwijten ze weer de prostitutie dat we allemaal massaal zwartwerken. "Belastingontuikding" noemen ze dat. Nou komt zwartwerk best voor hoor, maar we worden echt kapotgecontroleerd, dus je vindt in de prostitutie niet veel meiden die het risico nemen. De belastingdienst wordt immers gebruikt om onafhankelijke prostitutie te bestrijden. Daar heb ik zo een kopje over. Je komt in de prostitutie niet weg met zwartwerken. Dat gebeurt veelmeer in horeca, bouw, schoonmaak, landbouw, transport, enzovoort. Maar dat willen ze niet zo graag stigmatiseren. Het is overigens gewoon niet waar, dat weet zelfs Opstelten.

Zweden
Het Zweedse model is iets wat wel vaker op mijn blog langsgekomen is. Er wordt door veel mensen naar gekeken met een roze bril, alsof het iets is wat eerlijk is voor de hoeren, ookal worden de klanten dan aangepakt. De werkelijkheid is anders, en wordt door de Zweedse overheid nogal geweld aangedaan. Hier is een artikel met wat goede kritiek van een onderzoeker.

Kritiek op het Zweedse model hadden we al eerder uit Noorwegen. Die hadden vanwege de slechte resultaten en de grotere hoeveelheden geweld tegen hoeren weerstand in sommige kringen tegen de verbiedertjes, maar daar komt misschien een eind aan als anti-feministische uitingen daar worden verboden. De ministerraad heeft daar namelijk een voorstel voor laten maken door een feministische "think tank." Het zijn hele enge landen daar, ik gruwel ervan.

Jojanneke
Jojanneke van den Berge, ex-pownews journaliste, heeft voor de EO een serie docu's gemaakt die in januari te zien gaan zijn. Dat het een negatieve serie ging worden was al duidelijk, want ondanks dat ze nu beweert dat deze docu het "onderzoeken" is van de prostitutie zei ze aan het begin van dit projekt al in de Viva:

"De plannen voor mijn docu over prostitutie staan nog in de kinderschoenen. Prostitutie is zo idioot, het moet allemaal maar kunnen want het hoort erbij. Ik vind dat vals liberalisme. Ik wil Nederland wakker schudden."

Het is dus al voordat ik de eerste aflevering zie duidelijk dat het weer een haatcampagne wordt. Ook de website die erover is geplaatst laat dat duidelijk zien. Ik ga even in op die website, want daar voel ik de behoefte even voor. Niet omdat het nou echt belangrijk nieuws is, maar gewoon even voor mezelf. Zoveel stigmatiserende stemmingmakerij, dan moet wat ik te zeggen heb me even van het hart.

De website begint met vier paragraafjes over mensen. De eerste, over een man die denkt dat we blij worden van zijn complimentjes als hij klant is, die geloof ik wel. Zulke mannen heb je bestwel. De tweede is al meteen een meid die twintig man per dag afwerkt. En zichzelf met een schuursponsje bewerkt omdat ze zich vies vindt. Daar wordt het al meteen duidelijk dat ze niet met echte hoeren bezig is, maar met karikaturen.

Als derde persoon heeft ze een pooier gevonden. Die niet praat zoals ik pooiers intussen ken, maar wèl zoals die neppooiers van Linda van Goch en dat soort types intussen in de media komen. Rare mannen die rare, ongeloofwaardige verhalen ophangen. En wat ècht ze door de mand laat vallen is de dingen die ze níét noemen, omdat ze niet weten dat die dingen belangrijk zijn.

De vierde persoon klinkt als Josje. Die heeft een heel eigen verhaal, en dat valt meteen op. Het zijn telkens dezelfde mensen die in de media komen. Ik vind Josje een lieve meid, en ik vind het fijn dat ze begrip wil maken, maar ze lult helaas wel alle roddels na over dat het op andere plekken allemaal zo erg is, en dat helpt niet. Het maakt haar wel aantrekkelijk voor de sensatiemedia, maar of je daar nou blij mee moet zijn?

We horen de vragen die Jojanneke voor ons stelt. Dat zijn hele beladen vragen. Hoe normaal is het werk eigenlijk? En hoe vrij is de keuze eigenlijk? Ze stuurt meteen naar de antwoorden die ze wil uitdragen. Dat we er èìgenlijk niet voor kiezen, omdat het een negatieve keus is. En het is natuurlijk abnormaal, vies, enzovoort. En het schokkendste is een schatting van het OM dat zeventig procent van de meiden gedwongen werkt. Want het OM houdt nog steeds vast aan Sneep.

Niemand in mijn tochwel flink uitgebreid geworden netwerk weet van wat Jojanneke nou zou hebben gedaan, behalve dat ze veel contact heeft gehad met de verbiedertjes. In het wereldje van de prostitutie is ze niet gezien. Misschien wist ze vantevoren wel dat ze daar niet zou vinden wat ze wil vinden, en heeft ze die stap maar overgeslagen. Veel zogenaamd-onderzoekers doen in dan ieder geval nog wel een poging.

Wiebes
Dit is misschien wel het belangrijkste kopje van dit nieuwsstukje. Ik las in AD dat staatssecretaris Wiebes de belastingdienst achter ons aan gaat sturen. Veel mensen zullen hun schouders ophalen, want die denken dat hier gewoon staat dat hoeren nu ook eens controles gaan krijgen of ze wel belasting betalen. Dat is ook zo raar niet, we moeten allemaal onze belasting betalen. Maar eigenlijk staat dat er niet.

Dit is Wiebes die de exploitanten met een opt-in overeenkomst tegemoetkomt door de meiden die zonder zo'n overeenkomst werken te gaan koeioneren. Een opt-in overeenkomst houdt in dat een exploitant belasting inhoudt voor zijn meiden. Dat levert op dat de meid geen ZZP'er meer is, dus alle nadelen heeft van werknemer zijn, maar volgens de opt-in regeling ook niet de voordelen heeft van werknemer zijn. De belasting vindt dat wel makkelijk zo.

Het is ook makkelijk voor de exploitant. Hij wordt door de belasting veel minder op zijn kop gezeten, en hij heeft nog steeds geen verplichtingen tegenover de meiden. Het is netzoals de kleinere pooiers die het afpersgeld voor Sjaban inhielden bij hun eigen hoertjes, en dan met rust werden gelaten. De enige die de dupe zijn, zijn de hoeren, en die hebben toch niets in de melk te brokkelen.

Even voor de duidelijkheid, het gaat dus niet over de nette exploitanten tegenover de belastingontduikers. Het gaat om mensen die een rare deal met de belasting hebben die door de belasting worden geholpen tegen hun concurrentie omdat de belasting extra moeilijk gaat doen tegen de mensen die niet die rare deal hebben. Daar horen nette mensen bij, die altijd hun deel afdragen, maar gewoon niet willen pooieren of gepooierd worden voor de belastingdienst.

De vergunde exploitanten hebben een broertje dood aan de onafhankelijke meiden. Die zijn concurrentie, en daar willen ze vanaf. Wiebes komt ze tegemoet, en gebruikt de belasting om die meiden de ZZP uit te treiteren. Maak je geen illusies, als je hoer bent word je niet als een andere ondernemer behandeld. De belasting wordt regelmatig gebruikt om je weg te pesten. Eindeloze WTP's, en ongefundeerde schattingen waar je maar van moet bewijzen dat ze niet kloppen, je blijft bezig.

Het is onderdeel van de oorlog die tegen de hoererij wordt gevoerd. Het is een stuk van de pooierplicht waar de overheid nu al jaren naartoewerkt. Ze hebben de mond vol van het verbeteren van het lot van de meiden, maar praten intussen alleen met de exploitanten. En als de keus moet worden gemaakt of het belang van de exploitant moet worden bevoordeeld, of het belang van de meiden, geven ze altijd toe aan de exploitant. Want door de exploitant meer macht over de hoer te geven, wordt haar positie zogenaamd zelfstandiger, onafhankelijker, beter.

De belasting is een middel om onafhankelijke prostitutie te kunnen bestrijden. Om het geld hoeven ze het niet te doen, want we betalen al massaal. Vaak meer dan we eigenlijk zouden moeten, omdat het risico veeltegroot is dat je wordt verneukt met beschuldigingen van fraude als je netjes bijhoudt wat je echt verdient. Ik betaal daarom óók belasting over klanten die niet op komen dagen, omdat de problemen anders te groot worden. Wat kan je anders?

Tip over je telefoon
Als je telefoon opeens veel sneller leegloopt dan normaal, dan kan het zo zijn dat het ding wordt gebruikt om je af te luisteren. Uitzetten helpt niet, je moet de batterij er dan uithalen, om te zorgen dat je veilig bent. Je kan het niet zien aan hoeveel mb's je gebruikt. Als je geen computergoeroe hebt die het voor je kan verwijderen, is die telefoon daarna gewoon beter om weg te gooien, en moet je ook oppassen met andere telefoons die je hebt. Het gaat vaak door met een andere.

Jongens, ik ben het weer even helemaal zat.

Antwoord op: Je bent een witte raaf

Door de komst van internet hebben we als hoeren een kanaal waarop we aan het publiek kunnen vertellen over ons werk, zonderdat we onze anonimiteit hoeven op te geven. Mijn stem, mijn gezicht, de tijdstippen dat ik aan de computer zit, zelfs mijn vingerafdrukken en DNA blijven veilig doordat ik technologie kan gebruiken om mijn verhaal naar buiten te brengen op een manier dat ik onvindbaar blijf, maar mijn verhaal gezocht kan worden, en mensen naar me kunnen verwijzen.

Vanwege internet kunnen nieuwsgierige mensen makkelijk mijn blog en de verhalen van andere meiden vinden. Voor wat goeie voorbeelden hoef je alleenmaar in mijn zijlijn rechts te kijken. Op Twitter zijn er een stel erg actief, en die springen er bovenop als mensen onzin aan het vertellen zijn over ons. We zijn tegenwoordig moeilijker dood te zwijgen, behalve in de massamedia. Daar komen een paar talking heads aan het woord, maar eigenlijk is het de mening van de journalist die je leest, hoort of ziet.

Omdat het nu onmogelijk is geworden om ons helemáál te negeren, moeten de anti-prostitutie-mensen iets anders gaan doen dan doen alsof we niet bestaan. Dan zouden ze op onze argumenten in moeten gaan, en dat kunnen ze niet. Of ze zouden een beeld moeten gaan tekenen in de media wat niet onwaar is zodat we ze dan niet aanvallen. Dat willen ze niet. Ze zouden ons als mensen moeten gaan behandelen. Dat gaan ze niet doen.

Het antwoord is nu telkens om manieren te vinden om ons monddood te maken. Ik heb daar al eerder wat van behandeld, zoals doen alsof we niet hoeven te worden gehoord omdat iedereen toch al weet dat... of dat we natúúrlijk niet toegeven dat... of dat we geen stem hebben, of dat later we wel anders piepen, en dat we èìgenlijk het niet eens echt kiezen, ookal denken we van wel, enzovoorts. Maar de makkelijkste manier die ze hebben gevonden is te doen alsof de vocále meiden er juist niet toe doen.

Dat doen ze door ons Witte Raven te noemen. Dat is een uitdrukking voor iets heel zeldzaams dat helemaal niet normaal is. Zo kunnen ze lekker makkelijk doen alsof wij kunnen worden genegeerd omdat we toch niet weergeven hoe het is voor bijna alle andere hoeren. Het is een monddood maken dat gebruikmaakt van het feit dat je ons door het stigma niet naar voren ziet komen behalve als we veilig kunnen zijn.

Vooral radfems gebruiken deze manier, maar hij begint ook in de mode te komen bij de andere verbiedertjes. Ze leren van elkaar. Als je voorbeelden wil, is hier zure radfem Renate van der Zee die haar flauwekul verdedigt met een ontwijking over dat degene die haar laat zien dat ze ernaastzit, met dat die een witte raaf is, en hier zure radfem Julie Bindel die zo ontwijkt om antwoord te hoeven geven op het feit dat ons bestáán al laat zien dat ze onzin verkoopt.

Wat ze dan gebruiken om ons uit te leggen is verschillend. Soms is het gewoon dat we in een bubbel in een zee van misbruik leven, en te kortzichtig zijn om de misstanden te zien. Soms is het dat wij mondige meiden de aandacht wegstelen van de gedwongen meiden die zij een stem geven. Soms zijn we niet representatief omdàt we mondig zijn, en iedereen weet toch dat hoeren niet mondig zijn.

Ze beelden ons af als buitenstaanders, zo zeldzaam dat we èìgenlijk niet bestaan, omdat je niet ècht in de prostitutie zit als je niet gedwongen wordt ofzoiets. Dat is wel een gotspe om dat te zeggen als je zelf helemáál niets met in prostitutie doet, en zeker als je niet zelf een sekswerker bent. Het is ook een cirkelredenering. Als je beweert dat er geen massaal slachtofferschap is, heb je ongelijk omdat jij geen slachtoffer bent en dus er niet bijhoort, want we hebben het over massaal slachtofferschap, en als je daar geen deel van bent ben je dus niet relevant, dus kun je je niet uitspreken tegen het foute idee van massaal slachtofferschap.

Vooral vanuit de religieuze kant krijg je vaak te horen dat je dat nu wel zegt, maar dat je over een tijdje wel anders zal piepen. En dat je natuurlijk liegt. Natuurlijk ben je óók een afwijking, en een vrouw die zichzelf wat wijsmaakt. Daar zit niet achter dat dat logisch bedacht is, dat komt vooral van het gedachtengoed over seks en preutsheid wat bij religie hoort, wat ze er voor naampje aan geven met mensenhandel of schadelijkheid van prostitutie is alleen een voorwendsel.

Door allebei de groepen word je graag uitgelegd als een afwijkend soort hoer, een soort gekkie, en dat zeggen ze met zoveel zekerheid dat je haast gaat denken dat ze èchte cijfers en èchte onderzoeken hebben. Die hebben ze niet, maar ze doen wel graag alsof. En zelfs als je ze probeert te confronteren met dat feit, en dat ze zelf te bewijzen hebben dat al die indianenverhalen over massale dwang ergens op gebaseerd zijn, gebruiken ze deze nog. Alsof je niets hebt gezegd.

Ze proberen je monddood te maken door te zeggen dat wat jij zegt niet uitmaakt, want van jou is er maar één, en ze vergelijken dat met de volksstammen seksslavinnetjes die ze verzonnen hebben. En voor de duidelijkheid, die bestaan niet. Als je echte mensen gaat benadelen om mensen te bevoordelen die niet bestaan, ben je alleen maar mensen aan het duperen. Om je eigen fantasie te bevredigen. Iets waar ze hoerenlopers graag van beschuldigen, en voor willen straffen.

En als laatste voorbeeld noem ik nog dat je het helemaal niet meent, maar dat je alleen zegt dat de prostitutie wel meevalt omdat je je eigen belangen aan het behartigen bent, en je helemaal niets aantrekt van de slavinnen die elke dag verkracht worden. Deze mensen weten hoe sterk anekdotes zijn om mensen hun emoties mee te beïnvloeden. Dus ze doen hun best om daar het alleenrecht op te hebben. Want ze zijn niet tegen anekdotes, en vooral niet als die gelogen zijn.

Want intussen worden verhalen van meisjes uit de zieligheidsindustrie eindeloos hergebruikt, met in elk artikel een andere schuilnaam, zodat mensen pas gaan zien dat het telkens dezelfde vijf meiden zijn als ze erin gaan graven. Maar dàt zijn dan weer géén witte raven, die zijn voorbeelden van hoe schrijnend het overal in de prostitutie is. Die hypocriete houding hebben ze allemaal. Wie dit gebruikt, gebruikt bijna altijd ook de ander.

Het vreemdste is als deze aanval op de mondigheid van vocale hoeren wordt gebruikt samenmet het argument dat al die repressie gerechtvaardigd is als er maar één meisje mee gered wordt. Ze zetten het belang van de meerderheid boven het belang van de minderheid als het ze uitkomt, en andersom precies zo. Dat is nog een vorm van hypocrisie. De logica is niet anders, het enige wat er anders is, is wat zij wìllen dat gehoord wordt.

Alleen als een meid zegt wat zij willen horen is het dapper en moedig als ze praat. Anders is het slecht, en is ze gek en egoïstisch. Ze bepalen graag de regels voor mondigheid, en als je niet zegt wat "mag" is jouw mondigheid een reden om jou niet te mogen horen. Als je niet aan hun kant staat heb je te zwijgen. Als je mondigheid wordt gebruikt om je de mond te snoeren, dan is het wel duidelijk dat ze geen snars geven om wat je ervan denkt. Dan ben je alleen een reddingsobjekt voor ze, of een vijand. Dan ben ik liever een vijand.

Vrienden onder elkaar

Mijn klanten zijn vooral vaste klanten. Mannen die al maanden of jaren af en toe eens komen. Sommige heb ik elke week, sommige komen elke paar weken, sommige mannen een paar keer per jaar. Ze kennen me, en ze komen terug. Daarnaast heb ik nog aanloop. Die komen meestal van mijn advertenties af. Die twee grote groepen zijn de klanten die ik het meest heb. Er is nòg een stroom klanten, en die is kleiner, dat zijn de mond-op-mond-reclame-klanten.

Ik blijf zoveel ik kan van de recensie-sites af. Daar heb ik al weleens redenen voor gegeven. Maar mannen praten. Je verbaast je er soms over. Er zijn best veel mannen die aan hun vrienden vertellen over de hoer die ze laatst hadden gescoord. Ze geven zo je reputatie door, en dat is heel belangrijk. Je reputatie kan niet uit je advertentie komen, en helaas komt het op Hookers ook niet uit de verf.

Het is niet echt opscheppen wat ze doen. Het is meer dat ze er een beetje vol van zijn. Het is een ervaring voor ze geweest, en ze zijn er een beetje van onder de indruk. Mannen praten dan met hun vrienden erover, en die worden ookwel nieuwsgierig. Dat merk je ook aan zo'n klant, de nieuwsgierigheid straalt van hem af. Ik probeer dan altijd een beetje uit te zoeken wat hem zo nieuwsgierig heeft gemaakt.

Die man heeft een verhaal over je gehoord, en hij wil graag datzelfde eens meemaken. En ik weet ècht niet waar de klant hem over heeft verteld. Als ik bij die andere klant bijvoorbeeld lang en loom heb liggen pijpen, en hij heeft daarover verteld aan zijn vriend, verwacht die vriend dat bijvoorbeeld. Maar als die vriend juist helemaal geen rust in zich heeft, ga ik niet loom doen. Als ik niet weet dat hij daar eigenlijk voor komt dus.

Bovendien vind ik het ook gewoon leuk om te horen wat zo'n klant nou eigenlijk over me te vertellen had. Ik ben soms toch een ijdel mensje. Mannen zijn niet makkelijk kritisch tegen een vrouw waar ze net mee genaaid hebben, ookal denken ze daar achteraf anders over. Maar ze gaan alleen over je praten tegen hun vrienden als je echt een hele goeie indruk hebt gemaakt, dus je hoeft ook niet te rekenen op een geknakt ego!

Het is iets van de laatste jaren voor mij. Bij andere meiden hoor ik dat ze het al langer hebben, en van veel meiden hoor ik dat ze het niet kennen. Het is iets voor de ervaren hoeren, die proberen om een goeie illusie te maken waar de klant echt van onder de indruk is. Klanten zijn niet snel onder de indruk van gewoon een beurt, je moet er iets speciaals van gemaakt hebben. Of dat nou vakwerk is, of iets in zijn hoofd zetten, of allebei.

Je hebt wel iets waar te maken. En meteen de eerste keer al ook. Bovendien zoekt die vent dus naar iets wat past bij wat je met zijn vriend hebt gedaan. Dat maakt het werk eigenlijk veel lastiger. Ik heb wel geprobeerd om dan duidelijk te maken dat ik beter maatwerk kan leveren, maar dat was iedere keer toch een teleurstelling. Het werkt veel beter om in elk geval dan maar de eerste paar keer te proberen te blijven bij wat hij verwacht.

De mannen die via deze route bij je komen, zijn meer dan de gemiddelde man geïnteresseerd om wat over je persoonlijkheid te ontdekken. Ze willen je echt een beetje leren kennen. Vaak zijn ze niet zulke grote hoerenlopers, heel regelmatig ben je hun eerste hoer, en dat merk je wel. Het is vaak een soort ontdekkingstocht voor ze. En ze komen jou ontdekken. Dat heeft wel wat vleiends.

Mannen die op deze manier bij je komen zoeken meestal iets GFE-achtigs. Ze willen contact, en ze willen er iets regelmatigs van maken als het klikt. Niet dat die mannen vies zijn van een one night stand, maar ze zijn bereid om een beetje te investeren. Je te veroveren soms. Ik heb nog niet meegemaakt dat ze kwamen voor een keertje, maar ik heb wel afknappers meegemaakt. En die zitten me best een beetje dwars, mag je weten.

Natuurlijk is het gewoon een klant, en kan je met die klant dezelfde dingen als met alle andere klanten, en moet je netzogoed je klant ontdekken om te zien hoe je met hem moet werken, maar de insteek aan het begin is anders. Hij komt anders bij je, hij komt met andere verwachtingen, en hij gaat andere dingen dóén. Hij heeft namelijk het gevoel dat hij wat achtergrond weet. Ookal is dat meestal juist de illusie die je aan zijn vriend had verkocht.

Ik doe wel mijn best voor zulke klanten. Ze waarderen je meestal erg, je hebt er makkelijk een goeie vaste klant aan, en het zijn vaak interessante mannen. Maar er is nòg een reden, en die moet je niet onderschatten. Dat is dat je je eerste klant voor schut zet als hij een groot verhaal op heeft gehangen over je, en je zijn vriend dan teleurstelt. Alleen al daarom moet je je best doen.

Je zit een beetje tussen die twee mannen in. En dat geeft een beetje spanning. Het is niet dat er echt een probleem is, maar er komen dingen naar boven die ik vantevoren niet zo gezien had. Soms ben ik echt nog een groentje, na al die jaren, en na zoveel ervaring, er komt altijd wel weer iets waar ik aan kan zien dat ik nog heel veel te leren heb in dit beroep. Maar dat houdt het ook weer interessant.

Die spanning komt omdat de nieuwe klant weet dat zijn vriend ook seks met je heeft gehad. Hij weet weliswaar dat alles boven tafel is, en dat hij niet met het vriendinnetje van zijn vriend vreemdgaat, maar het is toch iets wat tegelijk voor wat moeite zorgt, èn voor een kick.

In mannen zit iets competitiefs. En als het gaat om seks, willen ze eigenlijk niet eraan denken dat je ook met een ander hebt genaaid. Maar als ze daar niet omheenkunnen, komt er vanzelf een soort geldingsdrang tevoorschijn, met een agressief randje. Vaak herkent de klant dat zelf niet eens, maar je kan het als je oplet tevoorschijn zien komen. Dat kan, als je het goed bespeelt, heel heftig zijn, en voor geweldige seks zorgen. Zelfs voor hem.

Dat moet je goed doen. Hij probeert het zelf namelijk weg te drukken. Hij voelt zich niet op zijn gemak als hij het gevoel heeft dat hij agressief is naar zijn vriend toe als hij jou neemt. Maar het is wel iets waar in het diepst van zijn psyche iets voor gáát. Het is niet het relaxte dat vrienden soms hebben als ze groepsseks hebben. Dit is een soort competitie tegen iemand die een prestatie heeft neergezet, die hij niet kan zien.

Je moet het dus goed bespelen. Als je het helemaal negeert, duwt de klant het wel weg, maar kan het hem dwars gaan zitten. Maar als je het wil bespelen als het er niet, of nog niet, is, dan is het ook ongemakkelijk. Je moet hem dus goed in de gaten houden. Timing is belangrijk, maar ook dat je je aan de regels van het spel houdt. Want de dingen die tijdens de beurt het beste werken, zijn misschien niet iets wat je ook voor de rest van je klantrelatie wil.

Het makkelijkste is om als de tijd komt hem te vertellen dat hij groter, beter, ruiger, lekkerder is dan zijn vriend, en dat zijn vriend niet zo'n indruk op je heeft gemaakt als hij. Dat wil hij maar wàt graag horen. Maar dat is in één keer dan bevredigd, en zoals alles is een bevrediging waarvoor je niet hoeft te werken niet echt bevredigend. Er zit niet echt een uitdaging in die overwonnen is, en daar zijn mannen juist gek op.

En achteraf krijgt hij dan berouw. Het gaat aan hem knagen dat hij zijn vriend, die zo'n prachtige ervaring had met jou, zo in een slecht daglicht heeft gezet. Hij gaat zich ergens voelen alsof hij iets heeft verstoord. Mannen kunnen heel trouw zijn aan hun vrienden, op manieren die je niet zomaar begrijpt, en dit is er één van. Ze vinden het soms prima om de vrouw van hun vriend te naaien, maar niet om hem in bed voor schut te zetten.

Het is ook geen goeie reclame voor mezelf. Wat heel belangrijk is als hoer, is dat je discreet bent. En als ik verhalen ophang over zijn vriend tegen hem, lijk ik niet echt discreet. Dan voelt die klant zich heel terecht niet lekker bij me. Dus ik heb er een hoop aan om discreet te blijven, en netjes niets te vertellen over wat ik met zijn vriend heb uitgespookt.

Ik mag best vertellen dat ik zijn vriend gezellig vind, en ik mag best vertellen dat we een leuke tijd hadden, maar ik ga bijvoorbeeld niet vertellen hoe vaak die vent langs is gekomen, wat voor dingen we in bed hebben gedaan, wat wel en niet iets is wat hij lekker vindt, en vooral niet wat er niet goedgaat. Over zijn prestaties zeg je niets meer dan dat over die vriend helemaal niets te klagen valt.

Maar dan loop je weer tegen die frustratie aan dat hij eigenlijk ookwel competitief is met die vriend. Dat hij in elk geval niet mìnder wil zijn geweest. Dus dat moet je subtiel aanpakken. Dat heeft vooral te maken met dingen suggereren, maar nooit on-discreet zijn. Als hij vraagt, altijd ontwijkend antwoorden, en hem vooral aanmoedigen als hij aan het opbieden is. Maar je laat je lijf wel met hem praten.

Een vriendin van me, die in het topsegment van de dure escort werkt, heeft weleens boekingen gehad van mannen die een vrouw wilden die met een beroemdheid had genaaid, en dan concurreren met die beroemdheid. Zij vindt dat maar iets ongemakkelijks hebben. De klant betaalt, en véél, voor de ervaring dat hij kan concurreren met een celeb, maar zij heeft ook de verantwoordelijkheid om zo iemand met een kwetsbare reputatie een beetje te beschermen. Zij neemt zulke boekingen ook niet meer.

Vriendschappen zijn kwetsbare dingen. Daar moet je niet mee spotten. Je mag een man zijn eigen hersenspinsels laten volgen, maar je moet hem nooit wat geven wat hem aanmoedigt om te ver te gaan. Die vriendschap is voor die mannen veel waard, en ookal zit dat vooral in de achtergrond als seks aan bod is, het is iets wat meer waard is dan je beurt. Je mag ermee werken, maar je mag er nooit risico's mee nemen. Bro's before ho's. Zelfs vanuit mijn perspectief.

Antwoord op: Later komt de spijt

Wie in de prostitutie zit en daar open over is geweest, die kent deze wel. Hij is minder bekend bij mensen die weinig met ons te maken hebben, maar vooral een aantal jaar geleden was deze echt heel populair. De laatste tijd komt Linda van Goch er weer mee op TV. Waar het om draait is het idee dat het nu allemaal prima werkt als je hoert, maar dat je later, achteraf, er heel veel last van gaat krijgen. Dan bedoelen ze niet door het stigma in de maatschappij, maar omdat je jezelf kapot hebt gemaakt door het werk te doen.

Dit is er eentje waar ik me nog wel zorgen over heb gemaakt. Ik heb bij ouwe rotten ook altijd gevraagd hoe zijn dat meemaakten, en bij meiden die lang geleden uitgestapt zijn. Nu zou ik er niet meer intrappen, maar je maakt je natuurlijk toch ergens zorgen. Niemand kan overtuigend uitleggen waarom het zo zou gaan, maar ze zijn zo stellig, dat je toch aan jezelf gaat twijfelen als je jong bent.

Je kan meestal wel al aan de toon horen dat er iets niet klopt. Die toon is meestal dat je een standje krijgt namelijk. Er wordt afkeurend gedaan, en je wordt "gewaarschuwd" dat wat je doet hele erge gevolgen heeft. Ze zeggen dingen zoals "Je denkt nu dat het leuk is, maar wacht maar!" of "Je kan het nu nog aan, maar de klap komt nog wel, en dan word je nooit meer de oude." of "Het verdient wel lekker, maar voor die paar rotcenten betaal je de rest van je leven de prijs."

Als je een meid met een grote waffel bent, hoor je deze vaker dan als je stilletjes bent. Mensen kunnen heel boos op je worden, en je beschuldigen dat je jezelf overschat, en dat je arrogant bent, omdat ze vinden dat je denkt dat je sterker bent dan wat zij er zelf bij voelen. Ze voelen het als iets persoonlijks als je niet bang bent voor datgene wat zij zo eng vinden, en waar ze niet mee om kunnen gaan.

Het moet ook altijd even genoemd worden dat hoeren hun werk niet ècht leuk vinden, en dat je er veelte romantisch over denkt, dat de mannen niet om je geven, dat de gemiddelde klant een smeerlap is, dat je geen nee mag zeggen, dat je een pooier krijgt, dat al je collega's gedwongen zijn, dat je met criminaliteit te maken krijgt, en dat je nog wel meer dingen gaat tegenkomen die allemaal wel een stukje waard zijn.

Vanwege mijn achtergrond denk ik het eerst over de morele kant. Dat je de rest van je leven spijt hebt van je zonden. Dat je het doel wat de Here met je heeft niet zoekt, maar iets moreel verwerpelijks doet. Dat je iets gebruikt voor jezelf dat je volgens de Here voor het huwelijk moet bewaren. En daaronder nog een dieper gevoel, over zonde en smerigheid. Wat niemand me ooit goed heeft kunnen uitleggen.

De morele kant komt uit de onderbuik. Denken aan seks voor redenen die mensen niet "normaal" vinden, dat maakt mensen zenuwachtig en vinden ze iets om af te keuren. Dat komt omdat ze mensen om zich heen dat zien doen, en omdat ze het zelf niet kunnen verkroppen. En dat heeft een boel te maken met de angst voor seks. En het is natuurlijk onderdeel van het denkbeeld. Ik koppel zovaak naar dat stukje over het denkbeeld, het is vreemd dat dat niet al veel eerder op mijn blogje kwam.

Als het niet van religie komt, en dat is vaker zo dan je denkt als je door gaat vragen, dan komt het wel van het relatiedenken af. Dat is ook iets dat haast religieus door onze samenleving heenzit, alleen denken mensen over het relatiedenken dat het vanzelf bij het mens-zijn hoort, en dat het iets natúúrlijks is, waar je niet van af kàn wijken. Ongeveer dus zoals de mensen in de oudheid religie zagen.

Waar het ook vandaankomt, het gaat er wel altijd om dat ze graag doen alsof je na het hoer zijn niet meer met je geschiedenis kan leven, moreel. Bijvoorbeeld dat je jezelf voor altijd goedkoop en vies gaat vinden, of dat je als je eenmaal een net bestaan opbouwt nooit meer jezelf netjes kan vinden omdat je geneukt hebt voor geld. Je bent besmet van je werk, en je zal nooit meer normaal worden.

Er is nog een tweede manier om dit te doen, en die gaat ook over seks, maar dan over lichamelijke dingen. Er zijn nog steeds veel mensen die denken dat je uitgewoond kan raken van seks. En diezelfde mensen denken meestal ook dat je niet meer in staat zal zijn om liefdesrelaties te hebben als je veel hebt geneukt. Daar klopt gelukkig niets van, maar het is wel een schrikbeeld dat ze je graag aanpraten.

Je hoort hem nog vaak van zedenploerten. Je lijf is er volgens hen niet voor gemaakt om het zo vaak te doen als jij doet, en dat gaat toch een keer mis, en dan moet je drugs en glijmiddel gaan gebruiken om het dragelijk te maken. Bij een hoer die het nog niet lang doet kan dat misschien indruk maken, maar voor een doorgewinterde meid is het de zoveelste manier dat ze laten zien dat ze van toeten noch blazen weten.

Die twee manieren zijn ouderwets, en je komt ze steeds minder tegen. Bij de ervaren hoeren werken ze natuurlijk niet, want die weten wel beter, en mensen komen steeds makkelijker aan informatie over seks, dus je kan ze minder makkelijk overtuigen van onzin. Maar de waarschuwingen, en de verhalen over de schade die prostitutie aan je doet, die komen alleen maar meer en meer. Want de derde manier is ontzettend populair bij de verbiedertjes.

Als derde manier om de meisjes schrik aan te jagen, maar vooràl om ons allemaal als slachtoffers in de dop aan te wijzen, is te doen alsof het allemaal psychologische schade doet. Het is heel zeldzaam dat daar iets duidelijks over wordt toegevoegd aan de waarschuwing, maar als je doorvraagt, of als je het terugziet in artikeltjes, dan komen ze meestal aan met traumatisering, Stockholmsyndroom en PTSD.

PTSD staat voor post traumatische stressstoornis. Het is iets wat echt bestaat, en wat je ziet bij soldaten die verschrikkelijke dingen hebben moeten meemaken, of bij andere extreme ervaringen waar je niet meer de kans had om echt een menselijk mens te blijven. Omdat je je normale mens-zijn tijdelijk moest opgeven, voel je nog heel lang daarna dat het niet meer vanzelfsprekend is om normaal en veilig te zijn. Diezelfde dingen zeggen ze ook dat ze voorkomen bij mensen in de prostitutie.

Waar ze op spelen met de psychologische schade, is de angst voor seks. Mensen zijn doodsbang dat seks je kan veranderen in een geknakt kasplantje, kijk maar naar hoe overdreven veel schade ze denken bij seksueel misbruik. Dat is buiten alle proporties. Wat ik tegenkom is dat mensen meer vervreemd worden van het stigma dat aan seksueel misbruik vastzit, dan van het seksueel misbruik zelf.

Dat PTSD-verhaal komt, als je lang genoeg doorgraaft, altijd weer vandaan bij Melissa Farley. Dat is een radfem anti-seks activiste die een kruistocht tegen porno en prostitutie voert. Ze is een psychologe, die graag doet alsof ze onderzoek doet naar die dingen, en dan met schrijnende verhalen komt. Als je de rapporten gaat uitpluizen, kom je erachter dat ze manipuleert en verzint om haar zin te krijgen, en er geen wetenschap bij komt kijken. Ze krijgt nog wel een eigen stukje.

Ik zal het links laten liggen, maar op haar PTSD-verhaal moet ik wel ingaan. Ze komt er in verschillende papers mee tevoorschijn, maar ze legt erg weinig uit hoe ze bij haar conclusies komt. Mijn statistiekmannetje vindt dat ze helemaal niets onderbouwt, en een andere helper, uit de medische wereld, briest dat je meer nodig hebt dan een korte papieren enquete en wat feministische pop-psychologie om PTSD bij iemand te kunnen diagnosticeren.

Je komt af en toe ook luchtige onderzoekjes tegen, van dit soort nivo, waar er helemáál geen achtergrond bij komt kijken. Dat is meer opiniestukjes vermomd als wetenschap, en dat verbinden ze maar wat graag aan de dingen die mensen ooit eens gehoord hebben. Mensen geloven dingen die ze vaak horen, en vinden dingen die ze zelden horen maar moeilijk te geloven. En dingen die ze al geloven, daarvan nemen ze graag alles aan als bewijs. Dat heet volgens mijn statistiekmannetje "confirmation bias."

De jankverhalen over hoe èrg prostitutie is komen ook af van meiden die graag een slachtofferrol willen. Soms is dat omdat ze aandacht willen, ookal hebben ze nooit echt gehoerd, vaker is het omdat ze geld willen via de zieligheidsindustrie, maar het meest zit er iets aanvast van zichzelf moreel schoonpraten. Meiden die het werk een tijd hebben gedaan, en nu weer een geaccepteerd iemand willen worden, gebruiken het slachtofferverhaal om van hun stigma af te komen. Vaak meer voor zichzelf dan voor de maatschappij.

Er wordt grof geld verdiend door bedrijven als Fier Fryslan aan het PTSD-verhaal, ookal is er geen enkel bewijs voor dat de PTSD er echt ook is. De diagnoses worden gemaakt door de hersenspoelclubs zelf, en onderzoek hierover bestaat niet, of je moet feministisch gebaseerd neponderzoek serieus nemen. Er is een flinke lobby bij de politiek, en de media geven het zonder kritiek door. Helaas gaan de praatjes van de clubs die het zogenaamde probleem zogenaamd behandelen voor ècht geld uit het zorgbudget erin als zoete koek.

Dat is niet alleen erg omdat er een hele zieligheidsindustrie van leeft, op kosten van de zorg en de belastingbetaler, maar ook omdat het wéér een manier is om te doen alsof wij hoeren zelf niet weten waar we mee bezigzijn. Het is wéér een manier om ons monddood te maken, want je kan dan doen alsof later de verhalen wel komen dat we tòch fout hebben gezeten. Daar kunnen ze dan al een voorschot op nemen, zelfs als die verhalen èìgenlijk nooit zullen komen.

Want ik wil héél duidelijk zijn, van prostitutie loop je geen PTSD op, je wordt er niet uitgewoond van, je krijgt geen psychische schade, het is gewoon een báán, gewoon wèrk, door seksuele diensten te leveren. Je leert er een boel van, en het werk verandert je wel, zoals èlke soort van werk, maar je wordt er niet minder van. Hoeren zijn gewone mensen, en als er eens onderzoek naar wordt gedaan blijken we hoogstens een beetje béter in ons vel te zitten, niet minder goed.

Ingezonden stukje: vroeg beginnen ontsnapping, geen tragiek

Vandaag weer een ingezonden stukje. Deze komt van een meid die wel wat te vertellen heeft, maar nietzo ervaren is met schrijven. Ze kwam een poosje geleden in mijn mailbox, en ze heeft me veel interessante informatie gegeven. Het was weer zo'n moment dat ik merk dat ik toch niet zo goed uit iemand anders haar ogen kon kijken als ik dacht. Er gebeurt veel meer achter de schermen dan ik ooit had geraden.

Ze heeft me een stukje ingestuurd, maar dat was niet zo heel leesbaar. Ik heb er daarom heel veel in verbeterd, lay-out, grammatica en spelling, en vooral de woordkeus, maar het verhaal is wel hetzelfde. Ik heb het haar ook laten goedkeuren. Ik ben wel heel letterlijk bij haar verhaal gebleven, ookal heb ik alles herschreven. Ik zeg het er maar bij, want anders ben ik net als die journalisten die mensen een beetje napraten en doen alsof het echte citaten zijn.

Ik ben nu 27, en ik werkte sinds ik 14 jaar was in de prostitutie. Ik ben gestopt toen ik 24 was. Ik heb het gedaan toen ik het deed, maar ik wil er niet meer naar terug. Ik ben erg blij dat het er voor me was.

Ik ben nooit zoals jij geweest, Zondares. Ik hou niet van het vak. Ik vind het interessant om de kneepjes van het vak bij jou te lezen, maar ik heb het nooit zo aan willen pakken. Ik was een broodsnol, ik vind het niet erg om zo genoemd te worden. Ik deed het ook echt voor mijn brood. Ik vond het nooit spannend, en nooit leuk, maar voor mij was het vrijheid. Daarom denk ik er ook nog positief aan terug.

Voor mij was het nooit iets waar ik goed in wou zijn. Ik kijk er heel anders naar dan jij. En ik vind het interessant wat je schrijft. Eerlijk gezegd vind ik het verspilde moeite bij 99 procent van de klanten.

Je kan als jonge meid van 14 niet genoeg geld verdienen om op jezelf te gaan wonen. Ga je naar de woningbouw? Kan je rondkomen van kranten bezorgen?

Als je 14 bent kan je alleen met prostitutie een volwassen inkomen krijgen. Een volwassen inkomen heb je nodig om een plek te huren. De enige manier die je hebt om vrij te kunnen komen is prostitutie. Prostitutie is je enige ontsnapping.

Het begon omdat ik thuis problemen had. Mijn problemen waren niet klip en klaar, met drugsverslaafde ouders of seksueel of huiselijk geweld. Ik had alleen moeilijk met de verwachtingen van mijn ouders. Ik kon niet met mijn ouders omgaan. Ik zie ze gelukkig niet meer. Ze hadden een plaatje van me, en als ik iets anders deed, dan zeken ze aan mijn kop tot ik deed wat ze verwachtten. Ze maakten me gek.

Op school hebben ze geprobeerd te helpen, maar die mochten zo weinig. Die haalden maatschappelijk werk erbij, JZ kwam, en als ik wegliep politie. Die keken nietzo ver als school. Die waren alleen bezig om me weer bij mijn ouders te krijgen. Ik vertelde aan de vertrouwensvrouw dat ik wel naar school wou blijven gaan als ik wegliep, maar de school zei dat ze niet stil konden houden dat ik kwam. Ik ging daarom maar niet meer naar school.

Ik ben de hele tijd in aanraking geweest met plaatsingen en opvangtrajecten, maar die waren allemaal alleen even uitrusten voor ze me weer naar huis stuurden. Toen ik een tijdje onafhankelijk was geweest, was de drang naar onafhankelijkheid sterker geworden. Het bleef niet meer bij weglopen, nu was ik echt aan het onderduiken.

Ze zeggen altijd hoe jonger hoe hoger de prijs. Dat is niet waar. De gemiddelde prijs die mannen betalen als je zo jong bent is de helft van als je 18 bent. Je vindt amper klanten. Niemand wil met een minderjarige. Toen ik 16 was kon ik doorgaan voor 18, toen werd het beter, want dan kan je doen alsof je volwassen bent. De eerste paar jaar was het heel moeilijk. Ze willen liever met een 25-jarige die doet alsof ze 14 is dan met een echte 14-jarige.

Je bent heel afhankelijk van je klanten. Ze moeten terugkomen, je vindt geen nieuwe. Dat weten ze ook. Er zijn bij die klanten veel goorlappen. De volwassen prostitutie is duizend keer fijner. Dan word je niet vermeden door de leuke kerels.

Ik kreeg een vriendin, in het vak, zij was een jaar ouder. Die bleek geen echte vriendin te zijn. Zij heeft al mijn klanten afgepikt. Je bent zo jong, ze weten dat je te pakken bent. Dat was erg, want als je klanten wil zijn die heel veel werk. Die komen niet op je af, zoals wanneer je volwassen bent. Je moet contact zoeken. Dat is heel veel risico en heel veel werk.

Hoewel ik wel heb gezocht naar een pooier, heb ik nooit een pooier gehad. Ik was te jong voor de harde jongens die ik zocht. Zo'n half-pooier, zoals in Undercover in Nederland een paar weken geleden, wou ik niet. En toen ik 18 werd, had ik hem al niet meer nodig. In die vroege jaren heb ik het daarom wel moeilijk gehad. Zonder iemand om me te steunen moest ik zelf voor mijn belangen zorgen. De paar klanten die je kreeg waren rare types. Een sterke man achter me was een veilig idee geweest.

Dan was ik ook niet zo vaak gepakt. Ik kon nooit meer dan een paar weken, hoogstens maanden werken zonder gepakt te worden. Als je zo jong bent ben je zo gepakt, en dan zit je weer gesloten.

Pooiers willen je niet. Die zijn op zoek naar volwassen vrouwen. Ze zijn niet op zoek naar iemand die ze echt nodig heeft. Ze willen alleen profiteren. En ik wou geen pooierrelatie, ik wou iemand die op me kon passen. Daar vind je geen pooiers voor. Je staat als jong meisje helemaal alleen.

Omdat ik dus nooit een pooier had, heeft die me nooit problemen gegeven. Wel met chantage door klanten. Maar in mijn dossier staat wel dat ik een loverboyslachtoffer ben, en gedwongen prostitueerde. Die ideeën werden door zogenaamde specialistische hulpverleners verder bevestigd alsof het gedrukt stond. Zij hebben voor mij beslist dat ik een slachtoffer moest zijn. Ik heb daar geen keus mee gehad.

Ik heb geen plezier in het werk gehad. Ik ben er nooit zo mee bezig geweest als jij, maar het was voor mij vrijheid. Ik had er dus geen plezier in om het te doen, maar ik vond het erg de moeite waard.

Het werk zelf, ik had er ook niets tegen. Ik heb nooit ervan gewalgd, of mezelf afgeschermd. Alleen slikken vond ik smerig. De rest was gewoon iets wat ik deed voor het geld.

Het is belangrijk dat het er is. Ik ben echt niet de enige meid die geen andere manier meer had. Voor mij was het onafhankelijkheid of de dood. Ik heb echt op het punt gestaan om me van kant te maken.

Terugkomen in de maatschappij na jaren onderduiken was moeilijk. Na je 18de kan je nog steeds met hulpverlening in de problemen komen. Tot 23 willen die je hebben. Ik was niet naar school geweest. Dat was een groot probleem. Ik kon niet doorleren. Ik wou ook niet in de bijstand. Daar ben ik veel te trots voor. Ik ging dus maar door. Ik wou eigenlijk overstappen naar een normale baan, maar hoe je dat doet wist ik niet.

Ik heb uitstapprogramma's benaderd, maar die sturen je meteen door naar zo'n christelijke toestand of de bijstand. De hulp is echt een lachertje. Het enige waar ze goed voor zijn is een verblijfsstatus. Ik ben Nederlandse. Ik kon er niets mee.

Een klant heeft me aan een baan geholpen. Hij is nu mijn man en we hebben drie heerlijke kindertjes.

Ik denk dat ik nooit meer terug zal gaan in de prostitutie. Maar ik ben blij dat het er is, en ik zou me niet lekker voelen als het verder wordt aangepakt. Dan kan je nooit meer terug. Ik wil altijd 200 procent zeker kunnen zijn dat ik zelf voor mijn kindertjes kan zorgen. Daarom wil ik terug de prostitutie inkunnen als het moet.

Dit is geen tragisch verhaal en ik ben geen zielig meisje. Hoe het thuis was is tragisch, maar toen ik onderdook heb ik goed geleefd. De prostitutie was de ontsnapping, niet het gevangen zijn. Jeugdprostitutie is heel vaak zo. Zondares, jij schrijft over jeugdprostitutie netzoals de overheid over gewone prostitutie. Je weet het niet, dus dan moet je ook niet oordelen.

Antwoord op: interview-optimisme

Vandaag gaat het antwoordstukje even niet in op opvattingen die we uit de media over hoeren horen. Daar is nog genoeg mee te doen, maar ik heb nu even behoefte om te reageren op wat e-mails die ik heb gekregen, en wat dingen die ik om me heen heb zien gebeuren. Dit wordt een antwoordstukje op een paar opvattingen die juist aan onze kant leven. Dingen die ik mis zie gaan, juist als de bedoelingen zo goed zijn.

Één van de dingen waar veel hoeren zich aan frustreren, is dat we niet begrepen worden. Dat is vooral omdat er nooit naar ons wordt geluisterd. Als mensen iets over hoeren in de media willen hebben, gaan ze veel liever naar een "hulpverlener" of een verbieder. Alsof ze naar een veganistenclub gaan als ze een artikel willen schrijven over malaise in de slagerij. We weten allemaal dat we in ons eentje al veel betere informatie kunnen geven, ookal spreken we niet voor iedereen.

Het is makkelijk praten voor mensen die dat niet meemaken. Die zeggen altijd: "Doe niet zo boos, als je wat te zeggen hebt, ga dan praten. Licht ze voor, want als je nooit die tegenstanders vertelt hoe het zit, laat je het zo. Ga je laten interviewen, en sla bruggen!" Die begrijpen niet dat je daarmee wèl je veiligheid opgeeft, maar dat er gewoon níét naar je geluisterd gaat worden. En als puntje bij paaltje komt, óók niet door de mensen die je aanmoedigen je verhaal te vertellen.

Veel meiden willen best praten. Maar we weten ook allemaal wel, soms een beetje laat, wat de kosten zijn van naar voren stappen met je verhaal. Je anonimiteit is je laatste redmiddel tegen de mensen om je heen, en tegen de politie en de overheid. Dat geef je wel op om je verhaal te doen aan buitenstaanders. En dat verhaal gaat in tegen wat ze allemaal denken te weten, ze vinden het makkelijk om het weg te zetten als onwaar, want ze hebben al een onwrikbaar denkbeeld over ons.

Natuurlijk is dat frustrerend. Je kan het niet altijdmaar van je rug af laten glijden. Al die ellendeporno zou zó makkelijk worden betwijfeld als mensen maar eens na gingen denken of zo'n verzinsel wel klopt. Je ziet alleen om je heen dat iedereen het gelooft, en niemand twijfelt. Je ziet dat iedereen om je heen wat jij bent maar minderwaardig vindt, en dat ook van jou zou vinden als ze zouden weten wat je doet.

Met Internet heb je nu manieren om je verhaal aan de man te brengen zonderdat er een journalist aan te pas komt. Ik heb zelf mijn blog, waar ìk bepaal wat er wordt gezegd wat ik zeg. Op social media, en vooral Twitter, waar het veel om nieuws gaat, heb je sommige keien van meiden die laten zien hoeveel haar ze op hun tanden hebben. Dat vind ik heel mooi. Die brengen een ander geluid, en ze stippen belangrijke dingen aan, die door de media met rust worden gelaten. Die krijgen daar ook aandacht voor.

Als je heel vocaal bent, en vooral als je kritisch bent, en vooràl als je een manier hebt gevonden om gelezen te worden zonderdat er een journalist je verhaal verknipt, dan krijg je opeens wèl aandacht. Mensen gaan je antwoord geven, ze worden véél beleefder, ze behandelen je als een persoon, en ze zeggen ook dat ze geïnteresseerd zijn in wat je te zeggen hebt. Vooral de organisaties die je te kakken hebt gezet.

Na berichtjes dat ze erg geïnteresseerd zijn in je mening, omdat ze graag een vollediger of beter beeld willen hebben, waarbij jullie sámen kunnen werken aan verbetering voor iedereen, gaan ze je uitnodigen. Politici die je gekritiseerd hebt willen je in een achterkamertje spreken. TV-programma's willen je aan tafel. Er zijn interviews te maken. Je kunt in panels en klankbordgroepen aanschuiven. Je krijgt gesprekken met officiële organisaties en NGO's.

Je hebt van die cynische doorgewinterde meiden die al zien hoe dat misgaat, en er nooit intrappen. Maar veel van ons, en ook ik, zijn daar wel een keer ingetrapt. Dan leren veel van ons het af, ookal blijf je idealisten hebben die zich telkens weer laten verneuken. Het is heel verleidelijk. Je krijgt eindelijk de kans om de mensen met màcht over ons te spreken. Ze zijn eindelijk eens niet aan het negeren, en ze lijken geïnteresseerd om wat te leren.

Die meiden komen met sterren in hun ogen terug. Die zijn netjes behandeld, er is naar ze gelúísterd, ze zijn als mèns en als deskùndige gesprekspartner geweest. Dat is een betoverende ervaring. En achteraf is er het gevoel dat je nu eindelijk kunt samenwerken, en dat er een muur is doorgebroken. Je hebt genoeg informatie in huis om de hele situatie te veranderen, want je hoeft maar heel weinig van prostitutie te weten om te zien wat het ergste kwaad doet, en hoe het beter kan.

Het gaat netzogoed op voor belangenbehartigers. Dat is ergens gek, want die staan maar met één teentje in de prostitutie, dus die zouden nietzo kwetsbaar moeten zijn. Die trappen er meestal ook veel vaker na elkaar in, want die voelen de politieknuppel niet in hun nek, dus die krijgen alleen het lid op de neus omdat ze geloofwaardigheid verliezen. Ze reageren meestal heel heftig op dat negeren door de samenleving, omdat ze het niet gewend zijn.

Die meiden worden vaak genuanceerder over de mensen met wie ze hebben gesproken, en ze worden zo geduldig dat ze hun beurt om te praten voorbij laten gaan. Vaak gaat het dan om éénlingen, maar toen de Utrechtse meiden hun reservaat dicht zagen gaan, waren er maar een handvol die zich lieten horen, en die waren ook niet erg hard tegen de gemeente. Want die hadden het idee dat ze wel gehoord zouden worden. Dat word je als hoer gewoon niet. Leer dat nou. Dàt is juist wat we moeten veranderen.

Het probleem is, dat het inderdaad erg makkelijk is om met een beetje goeie wil veel leed te voorkomen, maar dat die goeie wil er eigenlijk nooit ìs. Het is bij neutrale mensen heel moeilijk om ze uit het denkbeeld te halen, omdat ze gewoon niet genoeg interèsse hebben om te gaan kijken naar wat ze geloven, maar bij mensen die belangen hebben bij het denkbeeld kan je het helemáál vergeten.

En toch zijn er nog steeds veel meiden die denken dat het gewoon een kwestie is van de goeie mensen met de goeie mensen laten praten, dat het een communicatieprobleem is, dat je een overbrugging van het onbegrip moet vinden, en dat je wat kan bereiken als je de sprong maar neemt. Die denken dat we samen moeten zien te werken met die lui, omdat tegen elkaar vechten toch nooit wat op zal leveren.

Daar wil ik even antwoord op geven.

Eindelijk iemand die je werk respecteert. Eindelijk iemand die jouw afwijkende stijl, jouw eigengemaakte leven, je zelfstandigheid respecteert. Die jou als deskundig behandelt, en jou je eigen respect laat verdienen. Die over je wil leren, en ondanks conflicten en misverstanden toch constructief door wil gaan. Iemand die jou wil steunen, en kritisch maar met een open hart naar je wil luisteren. Eindelijk iemand die met jou wil sámenwerken...

Meiden, herkennen we dat niet? Dat is de werkwijze van pooiers.

Denk je echt dat die documentairemaker of docu/reporter jou gaat interviewen om jouw info duidelijk weer te geven? Die mensen weten voordat ze beginnen al wat ze met hun documentaire gaan zeggen. Ze hebben jou alleen nodig om te kunnen laten zien dat ze zogenaamd ook hoeren mee hebben gewogen. Ze interviewen je een uur, en knippen daar alles behalve de vijf secondes weg, waar je iets zegt wat ze buiten context door kunnen laten gaan voor hùn idee van wat jij moet zeggen. Je kennis is verder alleenmaar lastig.

Denk je echt dat een Christelijke politicus die meer naar Judah dan naar Jezus trekt, en daar zijn plekje in het pluche door heeft, naar jou gaat luisteren? Die wil gewoon dat je milder over hem gaat schrijven, zodat het lijkt alsof je hem gelijk geeft. Al kom je daar later op terug, je hebt van toon gewisseld, en hij hoeft er later alleen naar te verwijzen als iemand ernaar vraagt. Je geloofwaardigheid is dan weg en je bent onschadelijk gemaakt.

Denk je echt dat de sociaal geëngageerde politica die waanzinnige uitspraken over de misstanden in de prostitutie doet, naar jou gaat luisteren? Die had allang kunnen weten dat het anders zit. Die had aan informatie via beveiligde e-mail al genoeg gehad, de nette mensen vragen ook niet meer dan dat. Er is op Internet ook genoeg te lezen om in ieder geval de ergste waanzin niet meer te accepteren. Die had allang een gematigdere positie aan moeten nemen als die echt zich had verdiept. Die wil alleen dat jij je bek houdt, en zegt dat je geconsulteerd bent, zodat zij er beter uitziet.

Denk je echt dat een gemeente die jou als klankbordhoer, als panellid of als organisationele partner heeft, gaat luisteren naar wat je vindt? Die voeren oorlog tegen ons, en je zit daar maar voor twee dingen: Om ze te vertellen wat er leeft en wat ze voor tegenstand kunnen verwachten, en om zichzelf geloofwaardigheid te geven. Als voorbeeldje, ze zijn heel blij als ze van ons horen dat raammeiden niet thuis willen werken, want daar waren ze bang voor. Dus je maakt alleen het sluiten van je raam makkelijker. Verder ben je alleen daar om te zeggen dat jij ingestemd hebt en blij was met het beleid.

Denk je echt dat de hulpverleningsclub, die jou uitnodigde voor gesprek, naar jou gaat luisteren? Ja, ze laten zien dat ze best wel snappen wat een uitgeputte hoer zoekt, en ze hebben de hulptante al klaarstaan met soep en een dekentje. Erg fijn om te weten dat dat er is. Of dat er nou blijkt te zijn als jij het nodighebt is natuurlijk een hele àndere vraag. Ze zeggen dat ze ook niet bezig zijn met zich bemoeien met de vrijwillige hoeren, daar hebben ze naar eigen zeggen alle respect voor. Leven en laten leven. Maar gaan ze ophouden met lobbyen en officiële rapporten schrijven waarin staat dat alles ellende is, om te zorgen dat hun geldstroom doorgaat? Je bent daar alleen om te kunnen zeggen dat hoeren blij zijn dat ze er zijn.

Denk je echt dat al die mensen netzo voorzichtig met je gegevens omgaan als dat ze beloven? Weet je heel zeker dat die politieke tegenstanders of die zieligheidsfabriek niet toch even je gegevens naar de politie of een smerigere organisatie doorbrieft "voor de zekerheid?" Als je dat denkt, kan ik je van eigen ervaring uit de droom helpen. Ik had een zedensmeris twee dagen nadat ik een vertrouwelijk gesprek bij een instantie had, en hij wist wat er besproken was. Dat was jaren geleden, toen het nog veel minder erg was met de hetze en de haat.

Nee, ze gaan niet luisteren. Dat hadden ze allang gekund als ze het ècht hadden gewild. Ze willen jou gebruiken, en het kan ze niet schelen wat er daarna met je gebeurt, zolang zij hun voordeeltje maar aan jou hebben gehad, zelfs al is dat maar dat je je kop houdt en ze niet meer te kijk zet. Ze willen je pooieren, en verder ben je niets voor ze. Of minder dan niets. Na een pooier ben je wat geld kwijt, en kan je dóór. Als deze mensen je pooieren, kan je daar nog lang last van houden.

Netzoals met elke soort pooier hebben ze alleen de macht die je ze geeft. Als jij ze je identiteit geeft, je laat misciteren zonder van alle daken te schreeuwen dat het niet klopt, toezeggingen stilletjes laat gaan als ze die niet nakomen, dan geef je ze macht, en dan word je genaaid. En zo snel je ziet dat je in zo'n kutsituatie zit, moet je meteen kappen. Pooiers verander je nooit terug. En dit zijn pooiers, en niet eens fatsoenlijke. Een fatsoenlijke pooier geeft je tenminste nog íéts.

Trap er niet in. Denk goed na voor je met iemand in zee gaat, meestal is het verloren moeite, maar als je het doet, laat je dan niet pooieren. Laat je niet kisten als je misgeciteerd bent, vanwege een soort saamhorigheidsgevoel met degene die je stem misbruikt. Hou je niet stil als je denkt dat je al gehoord bent. Ga niet voorzichtig kijken of je wel genoeg samenwerkt met de mensen die je gedold hebben. Blijf zeggen wat je anders zou zeggen. Laat je niet piepelen. Ze willen niet echt samenwerken, en als je dat ècht niet kan geloven: probeer dan maar om ze wat te laten doen wat ze hebben toegezegd. Dan zie je het wel.

Waarom mannen voor seks betalen en vrouwen minder

Dit is een stukje dat komt uit mijn ervaringen, en wat ik door mijn werk over mensen heb geleerd. Meestal zijn die stukjes dan helemaal mijn eigen inzicht, maar deze keer zit er ook wel flink wat doorheen van W en een andere tophoer. Die weten meer dan ik, en ze kunnen met dingen komen op zo'n manier dat ik opeens veel beter snàp wat ik al wìst. En vaak komen ze met dingen waarvan ik nog geen jaren ga begrijpen wat ze bedoelen.

We hebben het de laatste tijd gehad over de belabberde kwaliteit van gigolo's, over hoe je mannen moet verleiden tot verschillende dingen, hoe mannen werken, hoe vrouwen werken, en zo kwamen we eigenlijk terecht bij de grote verschillen tussen mannen en vrouwen op seksueel gebied. Zij snappen dat veel dieper dan ik, maar ik vond het eigenlijk best een kick om te zien hoe de dingen die ik wèl al had gezien daarin passen.

Als je dit werk lang genoeg doet, dan wordt het wel duidelijk dat sommige dingen gewoon "zo zijn." Ook als je wou dat het eigenlijk anders was, je kan er gewoon niet meer omheen. En als je het maar gewoon accepteert dat het zo is, werkt het allemaal veel beter. Die ideeën zijn vaak niet in de mode, en worden vaak primitief, simpel, ouderwets, ongenuanceerd en ongewenst gevonden. En weinig mensen die vinden dat het op hèn van toepassing is.

Maar het werkt. Als je leert wat de "basisimpulsen" zijn die iedere mens ergens heeft, dan merk je dat je die bij iedereen aangesproken kan zien worden. En ook dat bij een hoop mensen die basisimpulsen op moeilijke manieren geuit worden. De basisimpuls wil het ene, en de man kon daar niet mee omgaan of heeft het verkeerd geleerd, dus hij verbindt dat nu met iets anders. Als je die verbindingen snapt, kan je hem zo aanpakken dat die basisimpuls wordt bevredigd. Dat is best een leuk iets om te beheersen.

Het gaat tever om dat helemaal hier uit te leggen, want er zit bestwel wat ervaring aan die je ook moet hebben, en toen ik eerder al weleens tipjes van de sluier optilde kwam het ookal helemaal niet over. Dat kan ook best aan mij liggen, maar ik denk wel dat je voor sommige dingen toch wat andere ervaring nodighebt om het echt te kunnen snappen. Maar ik denk dat als ik wat dichter bij huis blijf, ik bestwel ook wat interessants kan delen met jullie.

Mannen en vrouwen zijn verschillend. In heel veel opzichten lijken we bestwel op elkaar, maar met seks is het helemaal anders. En dat is prima, want twee puzzelstukjes hoeven er ook niet hetzelfde uit te zien, zolang ze maar passen. En bij man en vrouw werkt dat precies zo, en niet alleen lichamelijk. Maar toch merken heel veel mensen wel dat het vaak toch aanpassen is, omdat we niet vanzèlf bijelkaarpassen.

Het ligt aan ontwikkeling. Je moet seks leren, je moet je seksualiteit ontwikkelen. Seks komt niet zomaar vanzelf. Dat kan je al zien aan hoeveel invloed de porno heeft op hoe mensen seks hebben. Er is een heel raar idee dat je seks vanzelf kan, en dat er alleen wat handigheid aan te leren is. Dat heb ik zelf ook jarenlang gedacht, en ik moest zelf in de hoererij aan de bak om te leren dat het niet zo was.

Voor een deel is het omdat mensen pas veeltelaat de kans krijgen om wat te gaan ontdekken, voor een deel is het omdat het heel moeilijk is om iemand te vinden die jou wat kan leren, en voor een deel is het ook omdat seks, als je eindelijk over al die obstakels heen bent die in je opvoeding en in je cultuur zitten, zo overweldigend kan zijn dat je helemaal niet eens meer bezig bent met het góéd doen, maar meer met het je laten overkómen.

W vergelijkt dat met honden. Reuen die veel hebben gedekt, gaan rustig te werk en doen het goed. Reuen die nooit wat mochten, en nu opeens de kans krijgen, die zijn buiten zinnen van de spanning, en rijen tegen alle kanten van hun partner op, soms zonderdat ze hem er maar inkrijgen. Ze weten het niet, en als hònden al moeten leren hoe ze moeten neuken, hoe is dat danwel niet voor mensen?

Dan heb ik het nognieteens over geraffineerde seks gehad. Aanvoelen van de processen in het lijf van je partner, je eigen patroon vinden, dingen kunnen forceren, dingen kunnen verleiden in het lijf van je partner, je partner overweldigen, lichaamstaal leren zien en weer andere dingen leren negeren, daar kun je veel over leren. Ik heb het nu alleennog over gewone seks, zonder dingen die verborgen gebeuren.

Het is voor veel mensen al moeilijk om te accepteren dat mannen en vrouwen seksueel gewoon heel anders zijn. Die zijn feministisch opgevoed, en die denken dat het verkeerd is als niet alles gelijkopgaat. Die maken zich er druk over dat de seksen andere tempo's hebben, dat ze andere dingen belangrijk vinden, dat ze op verschillende manieren reageren op dingen. Dat is zo zonde. Het is zo mooi om een man een man te zien zijn, ookal kan je je niet inleven in hoe hij het ervaart.

In seks is het niet zo dat je de ander moet behandelen zoals je zelf behandeld wil worden. Je partner zal niet zo reageren als jij zou reageren. Het is juist zo interessant dat je met iemand van een andere sekse bezigbent, die seksueel niets met je gemeen heeft. Die je moet behandelen als een hele andere soort. Die ergens een tegenpool van je is. Behalve als je homoseksueel bezig bent, natuurlijk, maar daar kan ik zelf weer niets mee.

Daarom heeft het zin om tijdens de seks niet met je partner om te gaan als iemand die je moet proberen te begrijpen, waar je je in moet leven. Juist met seksuele dingen werkt dat erg slecht, vaak averechts, en dan doe je juist de dingen die niet helpen. Je moet op dat moment gewoon accepteren dat je partner toch een beetje een alien is. Hij moet je sekspartner zijn, en je kijkt alleen naar zijn lichaamstaal, en denkt niets erbij over wat hij verder ìs of dènkt. Daar is een woord voor: Seksobject.

Je partner objectificeren is alleen voor tijdens seks natuurlijk. Je behandelt hem gewoon als een persoon zolang je niet bezig bent met seks, maar als je eenmaal lekker aan het stoeien bent moet je er wel mee om kunnen gaan dat je hem even heel anders ziet. Als je vasthoudt aan de inleving die je normaal met hem hebt, doe je jezelf èn hem tekort. Erken gewoon dat jullie andere geslachten zijn, en dat hij een vreemd beest is als die lul eenmaal staat, of als je met hem aan het baltsen bent.

Seks is zo beladen. Het is eigenlijk gewoon een biologisch iets, een behoefte, een sociaal iets, het is stoeien, het is een spel, het is een oefening die je lijf nodig heeft, het is simpel als je er goed mee om kan gaan. Ondanks al de ingewikkelde dingen die mensen eromheenhebben, die "nette" dingen die netzo kinky zijn als de dingen die we wèl kinky vinden, gaat het om allemaal impulsen die je toeduwen naar je gang gewit krijgen. Maar het wordt zo snel een ingewikkeld iets door al die verwachtingen die eraan vastzitten.

De verwachtingen gaan twee kanten op. Er zijn verwachtingen dat je seks hoort te hebben, en dat zijn van die sociale dingen dat als je een partner eenmaal op gang hebt, dat je dan eigenlijk lullig bent als je opeens niet meer wil. Of dat je al zo lang met iemand date, dat je toch aan seks hoort te gaan beginnen. Of dat je geen vent bent als je geen seks wil. Of dat je seks met iemand hebt omdat je van hem houdt. Of dat seks aan het eind van een romantische avond hoort.

Vooral vrouwen werken zichzelf soms zo naar seks toe. Die nemen de stap niet zomaar om zelf het initiatief te nemen, maar werken zich in een situatie waar hun eigen verwachtingen over hoe het gaat ze zal "dwingen" om seks te hebben. Van het één komt het ander, maar het is "verkeerd" om meteen het ander te doen, dus doen ze het één. Mannen doen dat minder, niet omdat ze dapperder zijn, maar omdat ze uiteindelijk tòch het initiatief horen te nemen.

Je kent zelf vast wel een voorbeeld. Een vrouw die op vakantie gaat met een man waarvan je weet dat ze elkaar wel zien zitten, terwijl ze bij hoog en bij laag volhoudt dat er ècht niets gaat gebeuren. Studentes die zorgen dat ze dronken genoeg lijken om te worden thuisgebracht door een jongen, of meerdere jongens. Zorgen dat je alleen komt te zijn met die vent met zijn "gevaarlijke" reputatie. Dingen waardoor je vriendinnen al grijnzend weten waar het heengaat.

Deze dingen zijn niet verkeerd. Als je dit doet, ben je bezig met een soortvan verleiding scheppen. Die is erg afhankelijk van je verwachtingen, en is daarom misschien wel een wat kleiner seksueel wereldje dan je kan hebben, maar ik hoor vaak over vrouwen die op deze manier scoren dat mensen het tòch veroordelen. Dat is oneerlijk. Ze hebben een bepaalde drang, ze hebben verwachtingen geleerd, en wat ze doen doet niemand kwaad.

Maar er zijn veel, véél meer verwachtingen die seks juist remmen. De grootste verwachtingen hebben te maken met de angst voor seks, die zoveel ellende voor mensen veroorzaakt. Daar kan ik een heel stukje over schrijven, en ik ben blij dat ik dat al een keer gedaan heb. Maar het gaat ook om regeltjes die je volhoudt ondanks dat je eigenlijk drijfnat bent, omdat je niet "zo iemand" wil zijn die op dat moment of voor die reden seks heeft.

Het is natuurlijk voor mensen in het relatiedenken ook erg remmend dat je dóór seks jezelf voor jezelf veroordeelt tot een relatie tegenover een partner. Je hebt nu seks gehad, dus nu is er iets speciaals, en kan je nooit meer terug naar daarvoor. Dat slaat eigenlijk nergens op, want die beladenheid maak je zelf, en als je die niet wil, waarom maak je hem dan? Het is zo normáál om zo te denken, dat mensen het heel moeilijk vinden om een ander idee uit te proberen.

Je zou ooknog kunnen praten over de verwachtingen hóé het hoort. En die komen uit romantische films èn de porno. Die zijn allebei niet realistisch. Zo werken mensen niet. En dat is gedeeltelijk omdat je seks niet alleen moet bekijken, maar moet dóén. Je kan het nooit goed meemaken door alleen te kijken. Sommige mensen kunnen heel expressief zijn tijdens seks, zodat je nog wat meekrijgt. Maar dat wordt niet begrepen door mensen die zelf niet ervaren genoeg zijn om dat te herkennen.

Deze dingen hebben nogal wat gevolgen. Het blijft er niet bij dat mensen gewoon door hun eigen gebrek aan ontwikkeling niet zulke goeie seks hebben als dat ze wel zouden moeten kunnen, maar hun seksleven wordt er nog op andere manieren door aangetast. En daarmee missen ze niet alleen een belangrijk iets in hun leven, maar ze missen het ooknog omdat ze niet eens beseffen dat het weleens anders zou kunnen.

Er is een rare toestand dat mensen zowel niets weten en kunnen van seks, omdat ze denken dat er niets aan te leren ìs en het allemaal vanzelf moet gaan, en ook dat ze vinden dat ze zelfverzekerd over moeten komen, en moeten doen voor zichzelf en voor de ander alsof ze het allemaal wel weten. Ze weten ongeveer hoe pijpen, neuken en beffen eruitzien, ze kunnen een beetje trekken, ze weten zelfs dat anaal bestaat, en in een dronken bui hebben ze dat ookeens geprobeerd. wat zou er nog meer te weten zijn?

Je kan het vergelijken met dat je weet hoe je met een kwast verf op een doek smeert, dus dat je kan kunstschilderen. Je kan het vergelijken met dat je weet hoe je je auto uit de parkeerplaats rijdt, dus dat je kan autocrossen. Of dat je kan typen, dùs dat je een blog kan laten bloeien. Je mist telkens dat er een hele verdieping aan zit, en dat is helaas met seks bijna overal hoe het ervoorstaat.

Het is niet alleenmaar onwetendheid. Het is ook hoe je lichaam zit. Als vrouw heb je flink wat te oefenen. Je kut heeft het nodig om in goeie conditie te komen en te blijven, dat je er wat mee doet. Je moet die kutspieren trainen, en niet alleenmaar streepjesplassen om te zorgen dat hij niet echt doorzakt en open gaat hangen! Voor ik het werk ging doen wist ik nieteens hoeveel spieren je in je kut hebt, maar ik ben erg blij dat ik het geleerd heb.

Dat duwt vrouwen ook terug. Als je met een ongetrainde poes gaat neuken, dan is dat net alsof je met de zwaarste gewichten van de sportschool op je eerste dag gaat powerliften. Of dat je op de evenwichtsbalk meteen zonder training begint met de moeilijkste en gevaarlijkste figuren. Je gaat jezelf pijn doen, en daarom word je alleen maar banger en voorzichtiger. Zo blijven bijna alle vrouwen hangen.

Zolang je een ongetrainde kut hebt, is dat een flinke beperking. Je kan niet lekker losgaan, je kan sommige soorten stimulering gewoon niet áán, dus daar heb je ook niets aan, en ruwe, ruige seks kan alleen met een vent die ervoor doorgeleerd heeft en jou veilig houdt, anders raak je bezeerd. Je kut is zo gemaakt dat je daarmee de pik goed kan sturen en op zijn plek kan zetten, maar dat lukt natuurlijk alleen als je die spieren onder controle hebt, en ze sterk genoeg zijn.

Het enige wat veel vrouwen daarom aankunnen, is tedere, zachte maagdjesseks met lang voorzichtig voorspel. Dat is gewoon maar een heel klein stukje van de seks. Seks is veel meer dan alleenmaar dat, en een heleboel komen ze dus gewoon niet aantoe, en als ze het proberen dan lukt het gewoon niet doordat ze hun lijf niet meehebben. En daar heeft niemand genoeg aan. Dat je het niet kent zal niet zeggen dat je het niet ergens mist.

Je wordt alleenmaar voorzichtiger met seks, want door je onervarenheid krijg je pijn, blaasontstekingen, weet je je geen houding te geven, schrik je ervan als je je vent per ongeluk echt geil krijgt zodat hij alien aan gaat voelen, raak je niet de knoppen die je ingedrukt moet hebben om echt los te komen, en heb je achteraf heel veel bevestiging nodig omdat je jezelf niet meer vertrouwt. En dat gevoel leg je als je niet beter weet bij hem neer. Een goeie beurt krijg je zo nooit voor elkaar.

Dat kom je tekort. En mensen komen toch al best veel seks tekort. Je kan het aan mensen zien, en ruiken, als ze een poos droogstaan. Niet eens alleen als ze al veeltelang single zijn, maar ook mensen in relaties waar de seks weg is gevallen. Die gaan er oud en ongezond uitzien, en die krijgen iets bedrukts, grauws, saais en ongemakkelijks. Het rare is dat die mensen de verbinding met hun gebrek aan seks zo moeilijk zien. Ik heb dat ookwel gehad, ik kan erover meepraten.

Wanneer je seks gaat zien als alleen een pleziertje, of alleen iets om je relatie nog wat te laten lijken, of zelfs alleen om te zorgen dat je partner niet vreemdgaat, dan mis je toch de belangrijkste dingen aan seks. Dat het eigenlijk gaat om een diepe biologische behoefte die juist al die andere dingen als bijzaak heeft. Dat het gaat om vròùw zijn, of màn zijn, en dat je niet voluit jezelf kan zijn zonderdat je je seksualiteit echt uitleeft.

Als je te weinig seks krijgt, haal je je in je hoofd dat je je zo voelt omdat je overwerkt bent. Of dat je teveel sociale verplichtingen hebt. Of dat je niets te doen hebt. Of omdat je misschien wel ziek bent. Of omdat je niet meer weet wat nou zin aan je leven moet geven. Of dat je geen respect meer kan opbrengen voor de persoon die je bent. Of dat je oud en saai aan het worden bent. Of dat iedereen om je heen gewoon vervelend is. Terwijl je je gewoon eens moet laten pakken door iemand die van wanten weet.

Je kan dat voor een deel verklaren door het feit dat je je aanpast aan gebrek aan seks. Je kan het ook zien dat het komt doordat onze maatschappij vindt dat er aan droogstaan niets wordt gemist. Je ziet dat mensen al die angst, rompslomp en problemen die ze met seks associëren gewoon niet de moeite vinden als hun libido toch al ingezakt is. Maar een heel belangrijk aspect is dat je beseft dat je toch meestal niet krijgt wat je zoekt, en dat is omdat mensen meestal niet weten hoe ze het kunnen sturen in bed.

Een man sturen, verleiden, manipuleren, dat wordt gezien als iets slechts. Niet alleen dat je hem manipuleert, maar ook andersom, dat hij niet spontáán al doet wat je wil, en dat je hem móét sturen of manipuleren. Dat is eigenlijk onzin. Het is niet negatief, het is zelfs zo dat mannen het een geweldige ervaring vinden als je hem verleidt en lokt om dingen te doen die je wil, en dat ze er veel harder op gaan dan als je ze gewoon hun zin geeft.

Maar ook de mannen kunnen er niet goed mee omgaan. Die moeten het juist níét van manipuleren hebben. Die hebben andere soorten van verleiden, en als het eenmaal zover is, moeten die het initiatief nemen door gewoon te handelen. Helaas, de generaties onder de veertig zijn ermee opgevoed dat dat niet màg. Ze zien het te snel als aanranden, terwijl het nou juist de natuurlijke manier is, waar de vrouw ergens op zit te wachten, en de man maar wat goed op zou gaan als hij het durfde.

Daarom hebben we een paar generaties mannen rondlopen die je niet grijpen, maar je in bed proberen te manipuleren. Die kletsen wat, en die komen met lulverhalen over liefde en watvoor relatie ze met je hebben, en dat er een klik is, en al die dingen die uit een mannenmond heel vreemd klinken. Ze weten hoe vrouwen een losse beurt aan hun vriendinnen goedpraten, en diezelfde praatjes gebruiken zij op ons. En dat werkt maar half, want zo zijn we niet gemaakt.

En het werkt ook andersom verkeerd, want omdat ze àlles als aanranden zijn gaan zien, hebben ze ook daar de grenzen helemaal niet meer voor in de gaten, en gaan ze veelte makkelijk te ver. Lomp gedrag is gevaarlijk als hij te maken heeft met iemand die niet om kan gaan met zijn directheid, en al helemaal als hij gewoon verder gaat dan waar ze nog wat tegen kàn doen. Mannen zijn toch de sterkere.

Nou moet een man best kunnen verleiden hoor! Het is niet zo dat zij maar alle subtiele dingen doet totdat hij haar opeens snuivend bestijgt. Dat is alleen het allerlaatste stukje. Intussen moet hij haar imponeren, en zij moet hem betoveren. En dat gebeurt niet, want bijna niemand weet meer echt hoe, en er wordt eigenlijk een beetje lacherig over gedaan. We vinden het idee maar zielig. Dat is erg jammer, want het is een geweldig stukje van het mens zijn.

Een man bespringen is leuk. Maar door een man besprongen worden heeft altijd toch een flink streepje voor. Zo zijn we gewoon geschapen. De rollen omdraaien is af en toe kinky en lekker, maar het zit ingebakken dat de man het initiatief heeft met wat er gebeurt met de daad. En het is netzogoed ingebakken dat wij subtiel op hem inspelen zodat hij als de kleren af worden gescheurd, zin heeft in wat wij zelf willen!

Soms kom je in een beurt terecht waar alles vanzèlf gaat. Je praat niet meer, je trekt elkaar wild en grof de kleren van het lijf, je pakt elkaar dierlijk, met krassen en beten en blauwe plekken, en alles is nat, stijf of onvermoeibaar, omdat je net die goeie manier van elkaar aanpakken hebt gehad. Bij de meeste mensen gebeurt dat dus per ongeluk, maar dat soort wippen kun je zelf máken, en zo hóórt het te gaan.

We hebben zo'n beperkt idee over seks. Het lijkt voor mij soms wel alsof we de hele maatschappij zo gemaakt hebben, dat het goeie seks zoveel mogelijk verhindert. Naakt, flirten, verleiden, dat wordt allemaal maar vies gevonden. Seks zelf ook overigens, ookal mag het soms. Je hoort met je sekspartner samen te wonen, terwijl samenwonen je libido verprutst. Niet monogaam zijn is abnormaal en meestal immoreel. We doen alsof seks eng is. En altijd iets met relaties te maken heeft. En dat moeten we zo houden. Wat een doolhof!

Doordat zo weinig mensen wat anders openlijk aanhangen dan alle regeltjes en bijgedachtes die we leren over seks, komen we nooit los van die regeltjes, die ons klein houden, en zo leren we het nooit. We ontplooien onszelf nooit, want als je je vleugels uit zou slaan ga je meteen over de regeltjes heen. In een tijdperk dat we wetten en opsporing willen hebben over "grensoverschrijdend seksueel gedrag" wordt dat niet echt aangemoedigd. Het ergste is dat we het onze kinderen ook aandoen, door ze weg te houden van seks tot ze niet meer durven te experimenteren.

Met alle regeltjes over seks naar buiten, zijn we nou juist heel makkelijk geworden over masturbatie. Dat is gezond en een goeie manier om jezelf te leren kennen, zeggen ze. Helaas doen mensen dat inderdaad zo. Ze leren hun lijf om zich aan te passen aan het gemakkelijke rukken of vingeren, en te wennen aan de soort stimulatie. Ze leren hun lijf niet om met seks om te gaan, maar met masturbatie. Voor veel mensen is masturbatie hun belangrijkste soort van seks.

Dat is jammer, want met masturbatie kom je er nooit. Je krijgt nooit alle voordelen van seks, alle opkikkers, en alle lichamelijke soepelheid en blozende jeugdige gezondheid die je van veel en gevarieerd ketsen krijgt. Het is een losse flodder. Het is de druk weg laten lopen, zonderdat je wat met die druk doet. Die maakt je lijf niet voor niets. Je maakt je lijf blij met een dooie mus.

En het kàn allemaal zoveel beter! Als ik kijk hoeveel ik geleerd heb van het hoeren, en hoeveel ik daarmee mijn leven heb verbeterd, dan ben ik daar gewoon zó blij mee! Ik heb wel vaker gezegd, als meiden gewoon tijdens hun studie hoeren, hebben ze daar een hele nuttige stage aan. Daar leer je goeie lessen van waar je je leven lang wat aan hebt. Het is niet voor iedereen, dat begrijp ik wel, maar ik weet niet waar je het anders zou moeten leren.

Ik kan soms mannen ook wat leren. Dat is lastig, want de meeste mannen zijn vooral lessen van hun vuistje aan het leren, maar je krijgt soms een klik met zo'n vent, en die pakt dan echt wat mee. Die zie je opbloeien. Dat komt voor een deel omdat ik ze wat leer, maar ook omdat ik ze uitdaag. De vrouwen in hun leven doen er niets aan om zo'n man op te stoken, of zelfs maar de weg te wijzen. De hints die ze vooràl krijgen is dat ze harder "mogen" of dat het nu zeer doet. Met een kruimel zijn ze al helemaal in de wolken.

Vrouwen hebben helemaal niet minder zin dan mannen. De vrouwen die ik ken die het geleerd hebben hoe het werkt, zijn minstens zo gretig als mannen. Die begonnen ook zoals de meeste vrouwen blijven steken. Maar door ervaring, en door te leren hoe het nou wèl werkt, hebben die hun eigen seksualiteit ontwikkeld. Die leven daar goed bij, en die hebben een gezonder en groter libido dan de meeste mannen. Niet dat dat makkelijk of handig is in onze maatschappij.

Maar je leert het niet vanzelf. De doorsnee meid krijgt wel zin, maar ze krijgt nooit de gelegenheid om zich te ontplooien. Ze leert het niet, en ze komt er ook niet verder mee omdat ze niet wordt gestimuleerd om er wat van te leren. Haar partners laten het haar niet zien hoe het moet, en het besef is er ook niet dat ze lichamelijk verder moet komen dan een gescheurd maagdenvlies. En dan is het heel moeilijk om genoeg conditie te krijgen, en genoeg te leren over wat je doen moet, om het echt te gaan kùnnen, en er echt alles uit te krijgen.

Voor mannen is het veel makkelijker. Die zijn de kant van de seks die het makkelijkste voor zijn eigen stimulatie kan zorgen. Dat doen ze ook, en voor de man is het helemaal niet moeilijk om het zo te leren dat ze helemaal tevreden van elke wip afrollen. Ze hoeven niets aan hun conditie te doen om het al lekker te vinden, en ze krijgen haast nooit van de vrouwen iets inhoudelijks te horen dat het beter moet.

Dus de mannen leren het vooral van hun hand, en die leert ze niet veel. En wat die ze leert leert vrouwen niets. De vrouwen weten het ook niet beter, en die hebben het voor seks binnen de regeltjes niet nodig om eens wat te leren over hoe gewone seks nou beter kan worden uitgevoerd. Dus het blijft prutsen met gewone seks, en als ze eens wat anders willen dan wordt het neuken niet aangepakt, maar worden het seksspelletjes. En daar ligt het dus niet aan.

Eigenlijk willen alle mannen wel de vrouw behagen. Ze hebben alleen geen idee hoe seks lichamelijk voor een vrouw goed werkt, ze hebben ook nauwelijks de gelegenheid om het te leren van ervaren vrouwen, dus ze doen maar wat ze van hun hand hebben geleerd. Zonderdat ze zelfs maar beseffen dat het anders kan. En zoals ze worden voorgelicht, en zoals ze eigenlijk alle invloeden van buiten krijgen, kan je dat ook niet raar vinden.

Vrouwen kijken tegenwoordig heel erg naar het klaarkomen. Met spuiten en al. Zo zit vrouwelijke seksualiteit niet, maar ze kijken naar de mannen die wel hun behoefte bevredigen, ze zien dat ze zelf wat missen, en dus trekken ze de conclusie dat ze iets tekortkomen wat die mannen wèl krijgen, en dat zoeken ze dan bij mannelijke behoeftes. Inplaatsvan meer vrouw te worden, streven ze ernaar om meer màn te worden. En dat bevredigt eigenlijk nooit.

De seksen leren zo niets van elkaar. De meeste mensen leren niets meer over seks na hun twintigste, en raken zo vastgeroest dat ze zelfs bij een buitenkansje om wat nieuws te leren niets nieuws dóén! Voor de man is het meestal proberen om te doen wat hun pik geleerd heeft om lekker te vinden met masturberen, en voor de vrouw is het lichamelijke gedeelte van de seks meestal maar flauwtjes, dus die raken ook niet erg gemotiveerd om risico's te nemen.

Ze weten niet beter, dat is waar. Maar er zit ook wel gemakzucht in hoor. Genoeg mannen die niet blij zijn als hun vrouw betere partners in bed heeft gehad dan zij, en die vrouwen gaan zich er dan ooknog schuldig over voelen. En die mannen kunnen zichzelf ook veel aanpraten, dat andere vrouwen misschien beter in bed zijn, maar dat die daarom ook "mindere" vrouwen zijn. En nog wel meer manieren om het recht voor jezelf recht te lullen dat je tekortkomt èn tekortschiet in bed.

Het wordt zo nooit spannend. De vrouwen raken zo nooit los, de mannen wèl, maar die raken weer gefrustreerd omdat ze geiler zijn dan de vrouwen. Die zijn dat zó gewend dat ze het ongeloofwaardig vinden als je laat zien hoe seksueel vrij en actief je ècht bent als hoer, dus daar moet ik dan ooknogeens een beetje mee dimmen omdat ze anders denken dat ik ze fop. Dat vind ik ook wel heel achterlijk hoor.

Daarom leven we in een wereld waar vrouwen een beetje moe worden van al die libido van die mannen, en waar mannen meer libido hebben dan waar de vrouwen om ze heen mee kunnen omgaan. Daarom betalen mannen voor seks, en vrouwen veel minder. Als vrouwen en mannen allebei meer zouden ontwikkelen, dan zou je zien dat de broodmeiden steeds minder worden, maar de professionelles nog steeds goed boeren.

En minstens zo belangrijk, je zou eindelijk eens een gezonde gigolo-sector krijgen! Die loopt nu zo over van de mannen die er niets van kunnen, dat je niet zomaar iemand vindt die het geld waard is, ookal zijn ze zo goedkoop. Ik heb door mijn ontwikkelde libido bestwel behoefte aan een goeie gigolo afentoe, maar vind maareens een man die er genoeg van heeft geleerd om het te kunnen, èn nog ruimte in zijn klantenkring heeft. Ze kunnen maar één klant per dag optimaal afwerken. Op zijn hoogst!

Als mensen meer seksueel ontwikkeld zouden zijn, zou ik in een fijnere wereld wonen. Dan is het niet alleen over met al die bekrompenheid naar mensen die wèl seksueel een beetje ontwikkelen, omdat iedereen dat dan zou hebben. Maar we zouden ook interessantere levens hebben, en betere seks, met alle lichamelijke voordelen die daarbij horen. Er zou meer drama in ons leven zitten, op een goeie manier.

Ergens moeten mensen toch wel weten dat we dat missen. Overal op TV, en in de films, en in boeken, gaan er verhaallijnen over seksuele spanning. Dingen binnen het relatiedenken zijn niet spannend genoeg, en meestal gaat het dus om seksuele toestanden die niet echt in het plaatje passen waar mensen zichzelf aan willen laten voldoen. Kijk maar naar series, de seksuele verhoudingen worden steeds ingewikkelder als een serie langer loopt.

Vrouwen richten zich vooral om de omstandigheden rond de daad van seks, en dan vooral op romantiek. Maar romantiek is geen seks, als puntje bij paaltje komt. Het zorgt wel dat je loskomt, dat je verwachtingen naar seks gaan staan, dat je je partner onweerstaanbaar vindt, maar romantiek ìs geen seks, maar wordt alleen gevòlgd door seks. En dat kan frustrerend zijn als je daar niet mee uit de voeten kan.

De prostitutie-business is aangepast aan hoe de seksualiteit in de samenleving zit. Er zit geld in, dus die is heel pragmatisch met hoe hij omgaat met wat wordt aangeboden. En ik zie vanuit die business, dat we vooral leven van overlopend libido bij mannen en achterblijvend libido bij vrouwen. Maar dat er bij veel mensen ook wel een verlangen is om kwaliteit te ontdekken, waarvan ze wel ergens weten dat hij er moet zijn.

En dat stukje van de markt, daar richt ik me een beetje extra op. Dat levert je veel vaste klanten op, maar het is wel hard werken. Je klanten zo aanpakken dat ze zich wel opgejaagd voelen, maar niet zo erg dat je ze af laat knappen, dat is een risico nemen. Maar als je een man wat kan meegeven, waardoor hij wat meer màn wordt, dat is zo'n kick, die krijg ik nergens anders van.

Zolang we de angst voor seks, het relatiedenken en alle regeltjes die we hebben verzonnen om moralistisch te doen over seks nog belangrijker vinden dan een goed seksleven, zal dit ook allemaal zo blijven. Het is niet alleen de schuld van vrouwen, want die krijgen maar heel zelden de ervaring dat het ook de moeite waard kan zijn. Het ligt niet alleen aan de mannen, want die zouden best willen als hun partners ze eens goed lesgaven. Het ligt aan de bekrompen ideeën die we over seks hebben, en aan hoe die hardhandig worden verdedigd.