Zes jaar!

Het is vandaag zes jaar geleden dat ik mijn blogje begon. Er staan nu vijfhonderdéénennegentig stukjes op. En het is weer een apart jaar geweest voor mijn blogje. Elk jaar verandert het weer, het heeft nooit lang precies hetzelfde karakter. En ik beleef het ook telkensweer anders. Het idee blijft altijd hetzelfde, maar toch komt er steeds want anders uit dan ik dacht.

Dit is een jaar van zware stukjes geweest. Ik heb heel veel controversiële dingen, en ook moeilijk te volgen dingen geschreven. Ik heb daar veel minder boosheid over gehoord dan ik eigenlijk had verwacht, want als ik het over die dingen heb als ik met iemand praat, dan irriteer ik die mensen snel. Misschien is het makkelijker te begrijpen als je rustig thuis met een kopje koffie erover kan nadenken.

Ik heb dit jaar per stukje er meer tijd aan besteed. Dat komt natuurlijk vooral door de uitzoekstukjes, waar je ècht veel tijd aan kwijtbent. Veel van de antwoordstukjes ook. Die antwoordstukjes kan ik heerlijk vlot uittypen, en vooral met veel plezier, als ik me er even lekker over boosmaak. Maar helaas moet ik wel heel veel controleren voor die stukjes, en dat haalt de sjeu eraf.

Die antwoordstukjes zijn aan de ene kant heel goed, en heel belangrijk, omdat je ze veel tegenkomt en ik merk dat er mensen zijn die ernaar verwijzen. Aan de andere kant zijn ze heel veel werk, en niet erg leuk. Voor mij niet om te schrijven, en ik denk ook voor jullie niet om te lezen. Ze voelen als gepreek. Als ik lekker kon uitrazen waren ze wel tof, maar dan zijn ze weer zo kwetsbaar om te worden genegeerd omdat er een foutje inzit.

En daarom probeer ik ze zo efficiënt mogelijk af te werken. Ik voeg concepten bij elkaar, zodat ik meerdere dingen met één stukje afkan. Ik heb zoveel dingen te beantwoorden op mijn lijstje, als ik dat allemaal apart moest doen, heb ik nu al genoeg antwoordstukjes in de lijst om vier jaar mee te vullen. Eigenlijk waren ze bedoeld als een serie van een jaartje, dus het loopt nu al flink uit de hand.

Ze geven me weinig bevrediging om te schrijven, weinig om ze op het blog te zetten, maar wel veel bevrediging dat ik het hèb geschreven, en dat het er stáát. En zo kijk ik er danmaar tegenaan. Het heeft ook mijn "gewone" stukjes gekleurd, dat merk ik heel erg. Ik kijk nu veel naar de samenhang met andere stukjes, en ik raak geïnspireerd voor gewone stukjes door waar ik over na moet denken voor mijn antwoordstukjes.

Voor alle stukjes geldt wel dat ik nooit meer het gevoel heb dat het echt af is. Ik weet intussen dat heel veel lezers maar één stukje lezen, en dan moet de boodschap overgekomen zijn. Als ik een belangrijk punt mis, dan lezen ze dat niet ergens anders in mijn blog wel. Ik moet simpel, compleet, overzichtelijk en makkelijk schrijven, anders lukt het niet. En dat betekent dat mijn stukjes me niet snel meer tevreden maken, maar er komt tòch de deadline.

Het nieuws heb ik minder behandeld dan de vorige jaren. Dat is voor een deel omdat ik vind dat ik wat extra's te zeggen moet hebben, buiten mijn mening om, maar ook omdat het nieuws alleenmaar meer van hetzelfde is. Er zit weinig nieuws in het nieuws. Ik hou me er minder mee bezig, en dat is voor een deel ook omdat ik zie dat er meiden op Twitter veel mee bezigzijn, en die zitten er toch al veel sneller op dan ik.

Politiek heb ik dit jaar wel wat geprobeerd, maar behalve een mail naar de leden van de Tweede Kamer is er eigenlijk nietzoveel gebeurd. Die Tweede Kamerleden geven bovendien geen antwoord. De Eerste Kamer vond ik al treurig dat er daar maar een handvol waren die interesse hadden, maar in de Tweede Kamer was er maar één die antwoordde, en die had de brief verkeerd gelezen. Armoe troef vond ik dat.

Er was deze zomer ooknog de Engelse serie, die ik samen met collegaatjes en helpers heb geschreven. Het werd een beetje een monster, maar uiteindelijk hebben we tòch een duidelijk, goed uitgezocht verhaal kunnen schrijven, dat iedereen een beetje recht deed. Het was zwaar om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen, maar het is gelukt, met wat hulp van de de diplomatiekere helpers zoals de strafrechtjurist en mijn geldmannetje.

Van die Engelse serie wordt vooral het eerste en het laatste deel, vooràl het laatste deel, goed gelezen. De rest wat minder. Dat is eigenlijk nietzo erg, want het is vooral een naslagwerkje voor buitenlandse hoerenrechtenactivisten. En daar zijn er gewoon nietzoveel van. Ik heb wel gemerkt dat het is gewaardeerd. Niet alleen door buitenlandse lezers, maar ook door meeschrijvers die wat kwijtwouden.

Ook dit jaar heb ik weer aan moeten zien hoe de situatie voor de prostitutie in Nederland is verslechterd. De pooierplicht wordt langzaamaan meer en meer ingevoerd, ramen sluiten, razzia's op onafhankelijk werkende meiden zijn schering en inslag, en ookal zijn er een paar kritische artikelen geweest, de media doen nog steeds braaf mee aan de heksenjacht. De overheid en de verbiedertjes kunnen steeds meer flikken, en worden langzaamaan steeds gekker.

Het openzetten van een mailadres heeft voor heel veel mail gezorgd. In het begin vorig jaar kon ik het nog wel bijhouden, maar dit jaar gingen de sluisdeuren open en kwam er meer dan ik kon beantwoorden. Ik heb het nog best lang geprobeerd, maar het werd teveel. Er zijn bestwel mensen die een verhaal kwijtmoeten, en dat niet in de reacties willen zetten. De mail is soms een mooie leeslijst, ookal is het vooral veel gedoe.

In mijn mail is het meest voorkomende onderwerp "vraagje" of "No Subject." En nog steeds zijn er grote aantallen mannen die denken dat ik voor hen een uitzondering maak, en dat ze klant kunnen worden. Of dat ik ze wel even gratis wat laat meemaken. In die laatste groep zit trouwens ook een hoop vrouwen. Veel van die mailtjes zijn lui, en niet eens met de moeite om netjes te spellen en punten en komma's te gebruiken.

Vanaf het begin kreeg ik al pooiers die zich aan me aanboden. Dat houdt denk ik nooit op. Maar sinds ik wat over pooierrelaties heb geschreven, krijg ik ook mailtjes van meiden die op zoek zijn naar een pooier, en hopen dat ik iemand voor ze weet. Het zou logisch zijn om die twee aan elkaar te koppelen, maar dat doe ik maar niet, want daar komt gedonder van, en ik hoef geen koppelburo te worden.

Maar er zijn ook geweldige contacten met geweldige mensen van gekomen. Ik krijg veel informatie van collegaatjes en van mensen die achtergronden hebben. Dat is alleenmaar meer geworden. Dat neemt veel tijd in beslag, maar het is belangrijk omdat ik zo wel op de hoogte blijf van wat er allemaal buiten mij om gebeurt. Ik schrijf voor een breed publiek, en over brede dingen, dus mijn informatie moet ook breed zijn.

Ik ben heel blij met mensen die me helpen, ookal is het met een enkel mailtje en wat persoonlijke informatie. Het hoeft echt niet een belangrijk inzicht te zijn om me weer wat meer te laten zien hoe andere meiden er tegenaankijken. Ook mensen die me vertellen wat ze belangrijk vonden omdat het ze hielp is een enorme steun in de rug. Ik ben blij als ik weet dat ik wat goeds voor de business kan doen, en mijn collegaatjes kan helpen.

Er zitten ook gekkies tussen, die me mail blijven sturen met hoe ik mijn blog moet maken. Ze worden vaak echt boos als ik niet schrijf wat ze willen, en roepen dan dat ze nooit meer zullen lezen of mailen, maar gaan dan meestal juist twee keer zo hard door. Soms zeggen ze dat ze recht hebben om op mijn blog te mogen plaatsen omdàt ik veelmeer lezers heb dan hun eigen websites.

Voor sommige mensen lijkt het wel alsof ze denken dat ze meebeslissen over wat er op mijn blog komt. Ze vinden dat hun recht van vrije meningsuiting betekent dat zij mogen beslissen wat ik schrijf. Maar niet alleen gekkies weten het beter. Er zijn genoeg mensen die me benaderen om mijn blogje om te bouwen naar een melkkoetje. Of die vinden dat ik het op het verkeerde platform doe, en dat ik het op Facebook moet gaan zetten.

Behalve ondubbelzinnige pooiers krijg ik ook veel vergunde escortburo's die mij willen werven. Steeds vaker met dreigende taal. Ze weten wie ik ben, en als ik niet meedoe stappen ze naar M of de politie. Meestal zijn het buro's die met spookmeiden werken, en die willen dat ik daarvoor in ga vullen. De vergunde sector is sowieso nogal onvriendelijker gaan mailen sinds mijn stukjes over de illegale sector en het zwartepieten.

De TV-huizen en uitgeverijen zijn dit jaar hun interesse in me verloren. En dat is eigenlijk wel prima zo. Ik was er nooit echt mee op mijn gemak, maar ik had wel altijd het gevoel dat ik kansen liet liggen als ik er niet mee in zee ging. Het geeft wel rust, en het geeft ookwel aan dat er een soort golfbeweging zit in hoeveel interesse mensen hebben in de prostitutie.

Aan de andere kant heb ik meer mensen gehad die me bij hun club wouden hebben. Dat vind ik altijd erg aardig, maar ik ben er niet van plan aan mee te doen. Wat ik nou juist fijn vind, is mijn eigen zegje doen, en ik wil me niet graag verbinden aan een club. Daarbij moet ik ook aan mijn privacy denken. En veel van die clubs worden toch door de politie in de gaten gehouden, daar brand ik me nietmeer aan.

Mijn reactiepanelen zijn wel veranderd. Het wordt langzaam steedsmeer geplaagd door gekkies en beterweters, en mensen die wat te zeggen hebben gaan wel de mail op. Dat vind ik geen fijne ontwikkeling. Ik krijg al heel lang van veel kanten te horen dat ik moet gaan modereren om mijn commentaren gezond te houden, en daar heb ik dus een enquete voor aangemaakt. Die loopt in principe nog maanden, maar het beeld is intussen wel duidelijk.

Ruim meer dan een tweederde meerderheid wil dat ik flink ga modereren. En dat wil ik best een halfjaartje proberen. Ik moet ook toegeven dat mijn reacties lezen de laatste tijd minder interessant is, hopelijk werkt het. De nieuwe regel is dat ik dingen ga weghalen die storen, en die geen onderdeel zijn van een discussie over het onderwerp van het stukje. Natuurlijk zijn tips en persoonlijke berichtjes nog wel welkom, maar ik ga gewoon huishouden.

Sinds ik begon verwijder ik al wel de spam. Daar horen "vind ik leuk" reacties bij die met een link naar een escortburo zijn geplaatst, maar ook Viagra-advertenties. En dit jaar een hele grote vloed van spamberichten over natuurlijke anti-kankermedicijnen uit Indonesië. Die man houdt maar niet op! Gelukkig pakt het automatische spamfilter bijna alle spam wel op, anders had ik er een dagtaak aan.

Ik weet dat er lezers zijn die de statistieken van mijn blogje heel interessant vinden, dus daar ga ik dan ookmaar even opin. Dit jaar zijn mijn totale aantallen bezoekers weer een stuk gedaald, met zo'n elf procent. Vooral bij de middelbare mannen ben ik veel lezers kwijtgeraakt, bijna de helft daar, maar er zijn wel veel vrouwelijke twintigers bijgekomen. Mijn lezersgroep is flink verjongd, en dat valt me wel op, want ik ben juist zwaarder gaan schrijven. Ik heb ook mijn vooroordelen!

De hele wereld leest mijn blog, behalve Chad, Central African Republic, Niger, en Guinea-Bissau. Uit Frans Guyana krijg ik sommige maanden heel veel, en soms helemaal geen verkeer. Mijn vaste lezers bij de Nederlandse, Hongaarse en Bulgaarse politie lezen nog steeds braaf mee. Maar afgelopen maart zijn mijn hits vanaf de Oekraïense politie opeens opgehouden. Ik weet van de oorlog daar, ik hoop maar dat hij in orde is.

Op zes en zeven mei kreeg ik opeens duizenden Tsjechen op mijn blog. Ik weet nog steeds niet waarom, want ik kon geen koppeling vinden die ze hebben gevolgd. De lijst met koppelingen die mensen naar mijn blog volgen is veel breder geworden. Ik heb veel minder verkeer vanaf GeenStijl, maar een boel kleinere sites hebben nu wel naar me gekoppeld, en daar krijg ik ook geïnteresseerdere lezers vandaan die meer dóórlezen.

Het populairste stukje van dit jaar was Smegma, met 5366 hits. Dat valt me heel erg op, want het is best ranzig, en niet heel erg informatief ofzo, en het is ook niet gekoppeld door andere sites. Het minst populaire stukje was Dutch Model - Legal history. Die heeft maar 49 hits gehad. De stukjes over juridische kwesties doen het nooit goed, maar deze heeft het toch wel erg slecht gedaan. Ik hoop dat die 49 lezers wel echt tèllen.

De populairste zoektermen om bij mijn blog te komen zijn op volgorde (not provided), zondares, beffen, kut, pijpen, pik. Een hoop mensen die waarschijnlijk naar porno op zoek zijn. Ik hoop altijd dat er relevantere zoektermen worden gebruikt, want ik heb graag dat de mensen die lezen ook vinden wat ze zoeken, en ik hoop danook dat ze naar informatie over prostitutie zoeken!

Op plaats elf van de ranglijst staat "sex met hond" en op plaats vierentwintig "seks met hond." Wat is toch de interesse daarin, en waarom komen die mensen op mijn blogje terecht? Sinds dit jaar kan ik zien watvoor metadata er vastzit aan mijn bezoekers, en ik was eigenlijk best verbaasd dat die honden-zoekers voor driekwart vrouwen zijn. Ik dacht dat zoiets vooral iets van mannen was, maar ik heb ook zo mijn vooroordelen, zie ik weer.

De zoektermen van de mensen die het langste hebben gelezen zijn "neuken pijn lange schaamlippen" 6h51m34s, "patricia perquin + metje blaak + mariska majoor" 5h41m00s, "kut alleen bij 1 man te nat" 4h02m26s, "waarom altijd vreemdgaan eisprong" 2h46m14s, en "nessuna hookers" 2h38m57s. Ookwel interessant is dat alle mensen die via zoekterment met "geil" erin, allemaal niet doorgeklikt hebben.

Wat opvallende zoektermen vond ik ook "ik wil aids" "het kale koppen huis" "afdicht dopjes die in de ramen van een caravan raam zitten waar kan ik deze bestellen" "hoe kan iets uit niets geschapen worden" "blonde tweeling hoer anaal sandwich met voorbindildo minder als 50 euro" "word je als man verkracht als je een timmerman niet betaald" "koffieopschuimer voor in bad" "dat kut ding doet het niet help me" "Jeroen Pauw is een foute man" "lekkere dingetjes doen" en "ik had de noun bijna vergeten."

Begrijpelijkere dingen kreeg ik ook. Veel vragen over besnijdenis, veel vragen over zwangerschap, veel vragen over condooms, en opvallend veel vragen over hoe je een hond zover krijgt dat hij seks met je heeft. Gelukkig ook veel vragen over hoe het leven voor een hoer is, hoe prostitutie werkt, en wat er speelt in de prostitutie. Die laatste soort is toch wel de belangrijkste vanuit mijn voorlichting.

Over voorlichting gesproken, er zijn nogal wat vragen die laten zien dat dat hard nodig is. "is het pervers dat mn vriend in mn vagina spuit ipv in mn gezicht" "kan ik zwanger zijn van mijn hond + overtijd" "hoe dwing ik mijn vriendin om pijpen geil te vinden" "moet condoom op pik zitten ook tijdens neuken" "pypen is dat vylich" "ik heb gezoent hij si niet moslim heb ik nou eeds" "kan doggy ook niet anaal" zijn allemaal termen die ik toch wel een beetje erg vind.

En dit jaar heb ik ookweer viespeuken in mijn zoektermen. "hoe dwing ik een hoer om zonder condoom te neuken" "kan ik sperma kopen van prostituee voor zwangerschap" "hoe dwing ik mijn vriendin om pijpen geil te vinden" "ho poppen bloed als gljimiddel" "geil verhaal gedwongen hoer" "club dvps doodmaken" "kan ik geld terug krijgen als ze niet echt gedwongen is om een prostitutie te zijn" en die mogen over zichzelf nadenken.

Het komende jaar ga ik nog wel door met mijn blogje, maar er zitten dingen aan te komen die mijn leven kunnen veranderen, en dat is iets waarvan ik nog niet weet hoe het gaat uitpakken. Telkens is elk jaar anders, en dat zal wel weer zo zijn voor jaar nummer zeven. Ik hoop dat er veel mensen ook aan dit jaar wat gaan hebben. En ik ben blij dat er nog steeds mensen komen lezen voor wie mijn blogje nieuw is.