Snel nieuwtjes

Dit nieuwsstukje komt eigenlijk alleen omdat het dom is om wel het eerste deel van 3onderzoekt te bespreken, en niet het slot. Anders had ik het gewoon een poosje laten zitten. Ik pak nog wel de paar dingetjes mee die verder in het nieuws zijn gekomen, maar dit wordt geen groots stukje.

3onderzoekt, deel 2
Het tweede deel is een anticlimax. Het werd op de radio als spannender verkocht dan wat het bleek te zijn. Daar ging Anne-Mar zelfs nog iets verder met stemmingmaken dan tijdens het programma. Waarom, als je diezelfde avond haar af kunt zien gaan, begrijp ik ook niet. We zien vooral herkauwingen van wat we in het eerste deel hebben gezien, en dat wordt nòg korter door de bocht uitgelegd dan in het eerste deel zelf. Het meeste heb ik danook al gezegd.

Daar is één hele grote uitzondering op, en dat is het stuk waar Lyle vertelt over zijn werk. Die komt heel mooi uit, en hij brengt heel goed over. Dat hij met een klant laat zien hoeveel waarde een hoerenbezoek voor allebei kan hebben is erg sterk. Hij laat zich geen woorden in de mond leggen, en laat zich niet beschamen door de benadering van de interviewer. Dit is een dappere jongen die met beide benen op de grond staat.

De presentator probeert het in het negatieve te trekken door Lyle te confronteren met zijn ervaring dat hij ergens langs de weg is gedumpt door een klant, en door te doen alsof dat toont dat het gevaarlijk werk is. Zelfs nadat de klant van Lyle uitlegt dat deze dienstverlening hem van zijn zelfmoordgedachtes af heeft gebracht, probeert Johan nog te beweren dat hij wel huwelijken "verruïneert." Lyle dient hem prachtig van repliek.

Lyle is al eerder out gekomen over zijn sekswerk, en is daar toen zelf mee in de publiciteit gegaan. Dat vind ik nietzo verstandig, maar ik heb er veel respect voor. Daarom vind ik het ook niet erg dat ze hem niet geblurred hebben. En met het blurren gaat het de goede kant op, want Daisy, die in de vorige aflevering vol met haar gezicht in beeld kwam, wordt nu wèl geblurred. Denk daar maar even over na.

Ze weten het zelf namelijk prima. Ze zeggen het ook: "Onherkenbaar. Je wil later niet herinnerd worden aan je dubbelleven als studentenprostituee. Dat is namelijk niet erg handig voor je latere carriere." Die voorzichtigheid gunnen ze hun sprekers niet. Ze worden te kijk gezet, zonderdat er rekening wordt gehouden met het stigma, waar dit programma alleenmaar aan bij probeert te dragen.

We krijgen wat van de stemmen van de meiden en de jongen te horen. Er is wel duidelijk weer in geknipt, maar er komen in ieder geval stùkken van de boodschap over. Ik denk dat die erin zijn gebleven omdat de makers zo wouden laten zien hoe raar die hoeren wel niet denken.

De boodschap die de makers uitdragen is duidelijk. Ze laten geen kans voorbijgaan om te laten zien hoeveel afkeer ze hebben van het werk. Dan gaat het om opmerkingen dat het een gênante wereld is, dat de escort die niet high-class is zich afspeelt in treurige studentenkamertjes, en dat er geen grotere tegenstelling denkbaar is dan tussen het sekswerk en de collegebanken.

Het programma beweert dat er een enorm verschil is tussen gewone escort en high-class. Dat is niet waar. Het zijn twee verschillende soorten werk, de nadruk ligt anders, maar ze lijken veelmeer op elkaar dan ze verschillen. Ik heb allebei gedaan, en veel van de meiden die ik uit de high-class ken doen er gewone escort naast. Ik heb aleens geschreven over het verschil, maar er zit nog een stukje aan te komen waar ik er toch wat dieper opinga.

Als Anne-Mar een advertentie zet waar ze zich aanbiedt voor hete seks, krijgt ze telefoontjes van klanten die hete seks met haar proberen te regelen. Daar is ze verbaasd over. Ze wil weten wat de klant wil, en als hij daarop antwoord geeft gaat ze geschokt en verafschuwd zitten doen. We zien haar zich totaal passief opstellen, en overal "ja" op zeggen. Geen wonder dat ze geile praat aan de telefoon krijgt. Daar vraagt ze letterlijk om.

De apotheose van het tweeluik, waar al de hele tijd teasers van komen, is Anne-Mar's "date" met een klant. Vorige week gingen er al wat alarmbellen af bij die klant, en deze keer blijkt dat gewoon te zijn omdat die klant een acteur is, en helemaal geen klant. Het is heel bizar om als spil van je programma een nepontmoeting te nemen. Wie leert daar nu wat van? Het is erg vergezocht.

Voordat ze de klant ontmoet is er een momentje dat ze even in de camera gekscheert over het beeld wat de hoeren aan haar hebben geschetst, die zijn superenthousiast, vinden het een fantàstische bijbaan (schudt belerend haar hoofd), rozengeur en manenschijn. Anne-Mar weet het kennelijk veel beter dan de meiden waar ze zogenaamd langsging om wat over het vak te leren. En zo gaat ze naar haar eerste "ervaring." Hoog op haar vooroordeel.

In het gesprek met de klant kan je wel zien waarom het beter is om daarvoor een acteur te nemen. Anne-Mar neemt geen initiatief om de klant te verleiden, en zit alleen preuts en hautain naar de camera te spelen. De zogenaamde klant misdraagt zich een beetje, maakt wat drama, en accepteert haar wanprestatie volledig. Als een echte klant zich zo zou gedragen zou zijn hoer erg oppassen, want dit gaat niet de goeie kant op.

Maar een echte klant zou ook al snel afgehaakt zijn. Zij is te aftands om voor een studente door te gaan. Ze ziet er ook niet uit alsof ze goed kan neuken. Klanten letten daar erg op. Hij betaalt wel, en hij verwacht dat je seksuele spanning maakt. Anne-Mar deed het omgekeerde, die deed haar best te laten zien dat ze alle seksuele spanning meteen de kop in wou drukken. Haar lichaamstaal was er één van grote afkeuring, ookal was ze wel opgewonden.

Dat was het rare. Die acteur gedroeg zich als een kleffe grote gribus, en tòch beschrijft ze hem als aardig, charmant, en "een heertje!" Wat voor kijk heeft ze op mannen? Aan haar lichaamstaal kon je zien dat ze van haar stoel was gegleden als ze niet zo in paniek was over de onzedelijkheid van wat ze aan het doen was. Ze is totaal niet in control. En dat vind ik raar, want ze was duidelijk vanaf het begin niet van plan wat te laten gebeuren.

Tijdens een plaspauze zegt ze in de camera dat ze zich goedkoop voelt, omdat die man een beetje tegen haar aan zit te geilen, en omdat zij betaald wordt. Wat ze precies verwachten zou begrijp ik dan niet, maar ze mag er wel even over nadenken dat ze dit programma aan het maken is omdat het haar wèrk is. Dat haar betáált. Dit is geen persoonlijk experiment, ze is haar werk aan het doen. Denk daar maar even over na.

Na het programma zie ik in mijn software duidelijk een enorme piek bezoekers op mijn website, die op zoek zijn naar informatie over studentenprostitutie. Daar zijn ze op mijn blog gelukkig op het goede adres voor. Ik vind het fijn dat op die manier niet alleenmaar meer domheid van dit programma is gekomen. Van collegaatjes hoor ik ook dat het stormloopt in de studentenhoererij sinds het programma op TV was.

Als afsluiter wil ik nog even wijzen op de toelichtingstekst op de website van het programma. Daar staat, zonder verdere uitleg:

Studente Angela: "Door dit werk ben ik drugs gaan gebruiken. Ik gebruik steeds meer coke en GHB om dit leven aan te kunnen."

Die Angela zien we in het programma nergens. Waar dit vandaankomt kan ik niet zomaar zien, en ik vind het weer heel ráár. Coke maakt je moediger, maar dat heb je als hoer niet nodig, maar het maakt je ook dróóg. Dat is niet goed met het werk. Van GHB word je passief en slaperig. Dat werkt ook niet met het werk. Maar dit zijn wel drugs waar Zeden altijd naar vraagt, want van coke stap je makkelijker over je grenzen heen, en GHB wordt gebruikt door verkrachters. En Zeden denkt nog steeds dat prostitutie geen werk is.

Er is maar één ding goed aan dit programma, en dat is dat ze de hoeren even aan het woord hebben gelaten, ookal wordt er nogzoveel geknipt. De rest is gewoon hun eigen vooroordelen pijpen, zoals we gewend zijn. De bedoeling is duidelijk, ze willen mensen bang maken, en erinwrijven dat prostitutie vies en slecht is. Ik zie om me heen dat er genoeg mensen zijn die het programma wel positief vinden, omdat het negatiever had gekund. Zijn we dan echt zo murw?

Bangmaakactie
In de Achterhoek heeft de politie samen met GGD en de locale zieligheidsindustrie een bangmaakactie onder jongeren gehouden. Vijftienjarige meisjes werden gelokt, en als ze toehapten, kregen ze een gesprek met preventiemedewerkers die hen wezen op de gevaren van ronselpraktijken. Een preek van gezagsdragers hakt er best in bij vijftienjarige pubers, dus er kwamen ookwel wat traantjes bij kijken.

En hoe ver moest het gaan voordat het meisje werd uitgelegd dat ze in de val van een loverboy of lovergirl was getrapt? Als ze het eerste condoom over de eerste klant stroopte? Natuurlijk niet. Als ze aarzelend "okee" zei als de loverboy voorstelde om in de prostitutie te gaan? Als haar gevraagd werd om haar telefoon in te leveren? Als ze meeging van het terrein af, met begeleiders die ze niet aankon? Natuurlijk niet.

Het zieligheidscircus vindt dat je je hebt laten beetnemen door een loverboy of lovergirl als je meeloopt als iemand je een handtekening van de optredende artiest belooft, of als ze zeggen dat je modellenwerk zou kunnen doen. Er wordt dus al van die meiden, die op vijftien toch wel wàt onafhankelijkheid mogen proeven, geëist dat ze die situatie, van een jongen of meid die ze iets leuks aanbiedt, als bedreigend moeten ervaren.

Op je vijftiende ben je sociaal niet sterk. En je bent meestal ook verlegen en nogal onhandig. Je bent op zo'n evenement vaak toch een beetje overweldigd, en je geniet met volle teugen. Als je dan wordt benaderd door iemand die aardig voor je is, moet je dan automatisch wegvluchten of ze afweren? Je bent geen vijf meer. Je moet ooit toch met mensen om leren gaan. Als het er verkeerd uit gaat zien, dan haak je zelf wel af. Maar daar denkt de zieligheidsindustrie anders over. Je bent slachtoffer, vergeet dat nooit.

Moderatie in mijn commentaren
Al járen heb ik als regel dat ik alle reacties laat staan, behalve als ze commerciële spam zijn, of bedreigingen zijn waar de politie misschien in geïnteresseerd is. Dat werkt al jaren prima, en het zorgt ervoor dat niemand kan zeggen dat ik tegenargumenten negeer. Ik laat het immers allemaal staan. Er bestaan alleen geen goede tegenargumenten. Dit is mijn manier om dat te laten zien.

Ik hoor heel vaak van reacties, ook via de mail, dat mensen vinden dat ik meer moet gaan modereren. Die vinden de scheldpartijen, de egotrips, de off-topics en de gestoorde reacties zo onplezierig dat ze niet zelf gaan reageren. En ik zie ookwel dat als er weer één van de gekkies heeft gereageerd, dat de nuttige reacties dan ophouden. Niemand wil daarbij gaan staan. Dat vind ik erg jammer.

Daarom heb ik een enquete aangemaakt. Daar kan je stemmen of je vindt dat ik meer moet gaan modereren, en hoeveel dan. Ik wil eigenlijk niets veranderen, maar als tweederde van de stemmen vindt dat ik dat wel moet gaan doen, moet ik ook om mijn lezers denken. Dan moeten mensen me er maar op vertrouwen dat ik die moderatie niet gebruik om anderen monddood te maken, want dat kan ik niet verdragen.

dergelijks zou voldoende moeten zijn -B]