Loverboytechnieken

Dit is mijn langste stukje ooit. Het gaat over loverboytechnieken, waar je in de pamfletjes en in de media zoveel over hoort. Ik heb wel vaker daar kritiek op gehad, en eigenlijk wou ik ze apart behandelen, maar ze zijn zo flinterdun dat je van eentje geen stukje maakt, en je moet ze eigenlijk samen zien. Niet alleen voor het totaalbeeld, maar omdat er dan een heel ander iets naarbovenkomt. Daarom kan ik ook niet knippen. Al was het maar omdat weinig mensen die van buiten op mijn blog komen alle delen van mijn series lezen. Het moet er in één keer staan.

Ik ga niet in op elke uitspraak over loverboytechnieken. Er zijn teveel clubjes die er wat over zeggen, en teveel dingen die elk clubje zegt, en ze gaan ook telkens met de mode mee, dus het verandert ook gewoon wat ze zeggen. Ik heb hier maar gewoon wat dingen bijelkaargepakt die ik even in de schijnwerpers wil zetten, en ik vind ze genoeg om een duidelijke weergave mee neer te zetten. Als je vindt dat ik wat laat liggen, hoor ik het wel in de reacties.

Om meteen te zien dat er aan een zogenaamde loverboytechniek een luchtje te zien, heb ik wel veel gehad aan mijn ervaring in de prostitutie, en ook héél veel aan ervaringen van collegaatjes en mensen uit de achtergronden. Maar je hoeft mij niet overal op mijn mooie ogen te geloven. Ik heb overal ook de reden bijgezet, ik wil er geen welles-nietes-spelletje van maken. Denk er zelf allemaal maar eens heel goed over na.

Ik gebruik in dit stukje informatie uit mijn vorige stukjes, over pooierrelaties, zachte pooiers, loverboys en over hoe die pooiers ontstaan. Als je die niet hebt gelezen mis je heel wat om dit stukje in context te zetten. Lees die dus eerst maar. Dan zie je dat het hele beeld van de loverboy als manipulator toch wat anders inelkaarzit dan wat je nodig hebt voor het plaatje wat de hersenspoelertjes en verbiedertjes graag maken.

De verhalen gaan bijna altijd over kwetsbare engeltjes, die in het web van een gemene manipulatieve dwingende loverboy terechtkomen. Ze worden nooit afgebeeld als lastpakken, en dat is niet mijn ervaring. Het hele verhaal wat ze over zo'n meisje vertellen is om te benadrukken dat het zijn initiatief was, en zij tegen wil en dank is meegesleept. En dat kan je toch maar heel moeilijk volhouden als je weleens met zo'n meid gepraat hebt.

Eigenlijk gaat het namelijk heel vaak om meiden met een verleden van rellen, weglopen, manipuleren, niet met regels om kunnen gaan, uithuisplaatsingen, kleine criminaliteit, drugs, en geen verantwoordelijkheid nemen. En als ze eenmaal een loverboy hebben, hebben ze daar nog een smoes voor ook. Want het komt, volgens de meisjes, de ouders, de hersenspoelertjes, en iedereen die die serieus neemt, door hèm. Soms gebruiken ze dat misdragen juist om te laten zien hoeveel invloed de loverboy dan zogenaamd op die meid heeft.

Net als bij het denkbeeld over prostitutie begint het met een idee waar dan alles wat er gebeurt aan moet blijven gehoorzamen. Dat beginpunt is dat het niet kan zijn wat zij wil, dat zij kuis is en eigenlijk een normaal meisje wil zijn, dat zij dat hoeren zelf nooit zou willen of doen. We willen er niet aan dat een jonge meid zich niets meer wil aantrekken van het relatiedenken en zich in een hoerenrol stort.

Dat beginpunt, dat zo'n meid zelf géén verantwoordelijkheid heeft, en dat het de schuld van de loverboy is, daar draait altijd het hele verhaal om. Alles wordt zo verteld dat je alleennogmaar ziet dat ze alles deed vanwege hem. Hij is de dwingende tovenaar, en zij is het gefolterde prinsesje. En dat is voor de hele zieligheidsindustrie èn voor de Unit Mensenhandel belangrijk, want als blijkt dat ze het zelf doet, is het opeens geen klip en klaar misdaad meer.

Het is een sprookje. Die loverboyverhalen hebben altijd veel weg van het oudste loverboyverhaal dat ik weet: Roodkapje. Het deugende meisje gaat netjes door de wijde wereld, en komt daar een engerd tegen. Ze mag er niet mee praten, maar ze doet het toch, luistert naar zijn zoete woordjes, en dan stort die haar en haar oma in het verderf. De moraal is hetzelfde, en het verloopt ook ongeveer hetzelfde.

In werkelijkheid weet ik intussen dat de meiden de loverboys opzoeken. Dat is nietzo raar, want die pooiertypes lopen met zichzelf te koop, maar die meisjes pik je er niet zomaar tussenuit. Je kan de plannetjes in hun hoofd niet zien. Maar dan gaan we volgens het denkbeeld meteen al mis met de motivaties, dus het is voor het sprookje nodig dat hij haar opzoekt. Dus zeggen ze maar dat die jongens een zesde zintuig hebben voor "zwakke" meisjes.

Dat is meteen al iets waar mijn hoerenzintuigen van in opstand komen. Als hoer kan je beter geen zwakke meid zijn die makkelijk van dingen te overtuigen is. Seks is iets wat met veel sociale dingen te maken heeft, en waar grote verwachtingen aanvastzitten. Klanten kunnen best hard druk uitoefenen, vooral als je een jonge meid bent. Als je geen grote bek hebt, lukt het werk je gewoon niet. Hoeren zijn haaibaaien, en niet zomaar.

Hun zesde zintuig gebruiken ze niet eens alleen maar bij meiden die ze uitgebreid leren kennen, ze hangen rond bij schoolpoorten, en dan pikken ze die meiden er kennelijk zo uit. Dat zeggen leerkrachten, sommige publicisten, maar de politie en de hersenspoelertjes hebben daar gas terug genomen, want er blijkt telkens als die hangjeugd wordt gepakt dat die gewoon familie komen ophalen.

Ze zijn volgens veel opvattingen ook op Internet actief. Dat vind ik raar, want de pooiers die ik ken zijn schuw van Internet, omdat je daar heel makkelijk opgespoord kan worden als je geen grote toeren doet. Maar ouders zijn niet op hun gemak met contact via Internet, omdat ze daar geen kijk op hebben, en hun kind met de hele wereld wel kan praten. Dat kan met de telefoon natuurlijk ook, en de angst is hetzelfde als met de babbelboxen van vroeger.

Het is de eerste toverkracht die ze zeggen dat die loverboys hebben. Maar ze hebben er meer. De belangrijkste is dat ze meisjes verliefd kunnen máken. Ik denk dat ze beter kunnen verdienen door dat geheim te verkopen in boekvorm, dan door zo'n meisje te laten hoeren. Kijk maar naar hoeveel boekjes er zijn over hoe je een vrouw moet veroveren, en hoe slecht dat allemaal werkt. Maar niet bij loverboys. Die kunnen het in een ogenblikje.

Dat moet ook wel, want die dingen gaan meestal snel. Bakvisjes hebben geen tijd. Sommige loverboyfanatici, vooral vanuit de politie en het OM, willen het alleen graag anders hebben. Die hebben het graag over een periode van "grooming" waar het meisje langzaam wordt klaargestoomd. Ik weet niet precies waarom ze dat beeld willen gebruiken, want ik ben het niet tegengekomen dat er eerst een langzame gewone relatie werd opgebouwd.

[Dat is belangrijk omdat een gesuggereerde groomingperiode wetstechnisch al bij het delict mensenhandel hoort. Als aannemelijk kan worden gemaakt dat er een groomingperiode bestond die uitstrekte tot voor de datum van meerderjarigheid is daarmee het delict tot een delict op een minderjarige geworden, een strafverzwarende omstandigheid die ook een lichtere bewijslast behoeft dan het ongekwalificeerde delict. -B.]

Iets anders is dat het er alleen maar vreemder van wordt. Je lost er misschien mee op dat de loverboy snel kan toveren, maar die relatie kost hem tijd en moeite, en dat betekent dat hij er meer kosten aan heeft. Dat hele loverboyen levert toch al niet zoveel geld op, en als je eerst twee jaar aan het groomen bent, zonder dat je weet of het gaat werken, is best een grote investering. We weten allemaal denk ik nog wel hoeveel aandacht een bakvisje opeist.

Volgens het sprookje begint de loverboy met veel aandacht en liefde, en in oudere pamfletjes ook met kadootjes. Dat is intussen afgeschaft. Dat noemen ze weleens een "warm bad" of "de liefdesbom." Die eerste fase is klets. In alle gevallen waar ik weet van heb was het vanaf het begin al meteen overheersing en pooierrelatie. Daar komen ze immers voor. Die eerste fase wordt door de zieligheidsindustrie erbijgehaald om het te slikken te maken dat zo'n meisje kennismaakt met die loverboy.

Heel veel mannen die in hun puberteit meisjes hebben geprobeerd te veroveren, kunnen je vertellen dat het zo niet werkt. Als je vanaf het begin haar al met je karakter kan boeien, kan het best leuk worden, maar de pubermanier van snoep, bloemen en kadootjes werkt alleen zolang ze denkt dat ze er wat aan heeft. En als de stroom kadootjes afzwakt, voelt ze zich afgewaardeerd, en trekt ze zich van je weg, ookal zou ze je best aardig vinden.

Draag een vrouw op handen, en ze neemt het zwaar op als je daarvan afstapt. Bij bakvisjes is dat nog veelmeer zo. Dat maakt ook de volgende stap in het sprookje moeilijk om te geloven. Nadat hij haar met lieve woordjes, kadootjes en aandacht heeft ingepalmd, komt hij met een probleem dat hij wil dat ze voor hem oplost. Meestal een schuld, en hij kan het geld niet opbrengen. Om hem te helpen, of soms om hem terug te betalen, moet ze dan maar gaan hoeren.

Wat is dat een ongelooflijke draai aan het verhaal. Ga maar na. Je ridder op het witte paard houdt opeens op met jouw grote bink te zijn, en blijkt opeens niet eens zijn eigen stoepje te kunnen schoonhouden. Hij wil dat jij hem gaat redden. Met veel geld. En door iets te doen wat jij niet wil. Als je nagaat waar bakvisjesverliefdheden zoal mee af kunnen lopen, is dit toch wel een hele kansloze.

Eentje die je vaak hoort, is dat hij haar misleidt met valse beloftes. Hij belooft dat het snel over zal zijn en dat ze gaan trouwen. Hij belooft dat hij spaart voor haar, hij belooft haar de zon en de maan. Denk nou even na. Hebben we het nog over de bakvis? Die kijken niet ver vooruit, en die hebben geen verantwoordelijkheidsgevoel om van te spreken. Die gaan dat niet doen. Niet als er op de korte termijn echt hard werk tegenoverstaat. Kijk maar hoe snel ze een jaartje sparen voor een scooter opgeven en het toch aan iets anders opmaken.

Hij moet dan snel ergens mee over de brug komen. De enige manier om het te laten lonen is om haar làng aan het werk te houden, en als ze na een week al gaat zeuren hoever ze ermee zijn, en vooruitgang wil zien, dan wordt het heel moeilijk. Valse beloftes gaan snel mis. Dat geeft grote problemen voor de pooier, want als ze dan wegloopt omdat je haar hebt bedonderd stapt ze natuurlijk zo naar papa, en die stapt naar de politie. Hij kijkt wel uit!

Maar weet je wie daar wel mee uit de voeten kunnen? De politie. Ze beloven je opvang, schadevergoeding, hulp, zolang je maar verklaart. En dan hebben zij de vis binnen, en mag je erachterkomen dat de opvang pas na een maand in een Blijf van mijn Lijf huis is, waar je tussen de aso's zit, dat de hulp vooral samen bidden is, of gepreek dat je niet meer aan die loverboy moet denken, en er een plekje in een amateuristisch naaiatelier voor je is om "echt werk" te leren. Als je ouders willen betalen kan je ook nog in een hersenspoelertjesclub worden gezet. De politie geeft nadat ze je niet meer nodig hebben er geen zak meer om.

Soms gaat het verhaaltje erover dat die man vindt dat het meisje nu een schuld bij hem heeft omdat hij lief is geweest, en dat ze die nu zo moet aflossen. Het verantwoordelijkheidsgevoel van een puber aanspreken is al best kansloos, maar die meid weet ookwel dat dit geen goeie deal is, en dat ze wordt genaaid. Ookal is ze verliefd. En op iemand die je probeert te chanteren met iets wat hij je vroeger heeft gegeven verliefd blijven is niet iets wat goedgaat. Vooral niet met bakvisjes.

Chanteren met dat er een prijskaartje aan die aandacht zit, geeft de aandacht die ze heeft gehad een vieze bijsmaak, en dat zorgt er nou ook niet meer voor dat je hem geweldig vindt. Nee, pooiers kijken daar wel voor uit. Maar weet je wie dit wel gebruiken? De politie. Als die je opvangen komen ze altijd met dat ze er wel een verklaring uit willen halen, en het liefst een aangifte. Die proberen je je schuldig te laten voelen, want zóveel mensen doen hun best om jou te redden, en jij maakt ze machteloos door niet mee te werken! En wil je soms dat andere meisjes slachtoffer worden?

Loverboys zouden dan afhankelijk zijn van de buien van die bakvis, en als je niet meer geschikt bent om indruk te maken op vriendinnen heb je al veel van je aantrekkingskracht verloren. En een vent die op jou steunt gaat je niet meer status geven. Laat staan dat jou opofferen in plaats van zichzelf veel goeie kanten heeft in de ogen van een puber. Pubers letten vooral op zichzelf, en vooral materiëel.

En niet alleen maar dàt, hij was ook de man die jou geborgenheid gaf, en nou wil hij iets waar jij dan geen zin in zou hebben en heel eng zou vinden. Die omslag neemt ze ook niet zomaar. Dat is een moment dat de vlinders echt wel even gaan liggen, schrikken over dat je het allemaal verkeerd hebt gezien, en bij een puber betekent dat meestal terug naar Mama rennen en je opsluiten op je kamer. De zieligheidsindustrie snapt dat ook wel, en die hebben hun hoofd gebroken over héél veel rare verhaaltjes waarom dat niet gebeurt.

De makkelijkste verhaaltjes gaan erover dat ze zó verliefd is dat ze àlles wil doen voor die jongen. We zijn allemaal wel verliefd geweest. Voor verliefdheid ga je ver. Maar niet zó ver, en niet zó lang. En verliefdheid moet blijven werken. Als je vriendje niet blijkt te zijn wat je dacht, gaat de liefde uit, en blijf je met een gebroken hartje zitten. En dat gaat heel snel. Ga maar na bij jezelf. Je bent vast voor minder uit een verliefdheid gevallen.

Juist omdat mensen daar snel vraagtekens bij kunnen zetten, als ze tenminste niet in gesprek zijn met iemand die het voorstelt als haar eigen ervaring, want dan is het onbeleefd om te twijfelen, is er een groot stuk van die verhalen die gaan over hersenspoelen. Daarmee kan je namelijk àlle rare dingen die zo'n meisje doet verklaren. En hoef je er vooral niet over door te denken, zodat je weer uit zou komen bij dat ze zelf er flink de hand in heeft.

Hersenspoelen is nietzo ingewikkeld als dat ik ooit dacht. Het gaat er eigenlijk alleen maar om, om mensen andere dingen normaal te laten vinden. Mensen zitten zo inelkaar dat ze hetzelfde normaal gaan vinden als de mensen om ze heen. Vooral als daar zwaar de nadruk op wordt gelegd. Dat is alles wat eraanvastzit, gewoon sociale druk op iemand leggen, en zorgen dat ze denkt dat haar hele omgeving zo denkt.

Ik vond het wel interessant om eens bijelkaar te leggen hoe ze zeggen dat een loverboy zijn meisje hersenspoelt. Dat is nog moeilijk, want zo'n vent moet een jonge meid zoverkrijgen dat ze over haar angst voor seks heenkomt, hoeren als iets normaals gaat zien, ondergeschikt aan hem zijn ziet als normaal, en het normaal vindt dat hij haar geld afpakt. En dat is nog voordat we het over grof geweld gaan hebben, maar dat bewaar ik even voor verderop.

Dat is haar proberen te overtuigen van dingen die ze haar hele leven anders heeft geleerd. En hij moet ook maar met iets werkends komen om ervoor in de plaats te doen. Wat dat dan is, daar zijn ze heel vaag over. Dat moet wel iets heel sterks zijn. Want we praten hier over een jonge meid die opstandig en mondig genoeg is om zich niets aan te trekken van de regels van haar ouders, maar wèl zijn moraal overneemt.

Het is ook moeilijk voor een loverboy om de héle omgeving van zo'n meisje mee te krijgen. Hij moet haar dan haast wel isoleren tot alleen hijzelf contact met haar heeft. En dat isoleren is zo makkelijk nog niet. Vooral als ze wegwil. Hij moet dat kunnen voorkomen, want als ze weer even thuis is, dan is dat hele hersenspoelen natuurlijk iets wat opnieuw moet. En daar moet best veel werk in gaan zitten.

Isoleren is voor een loverboy al héél moeilijk. Je kan haar wel proberen weg te houden van mensen, maar een beetje contact is al snel teveel. Een telefoontje met een vriendin kan al voor heel veel twijfels zorgen. Ze moet dus niet kunnen bellen, niet kunnen internetten, niet naar buiten kunnen. Iemand opsluiten en isoleren voelt heel benauwend, ook als je iemand bent die niet vaak contact wìl, je wil het wel kùnnen hebben. Voor een loverboy is dat lastig als liefde te laten lijken.

Maar weet je wie wel zo werken? De hersenspoelertjes. In al die loverboy-opvangclubs hoor je dat je alleen mag bellen als de leiding erbij is, post wordt onderschept, internet is al helemáál iets waar ze spastisch over doen, en het is zogenaamd om je tegen je loverboy te beschermen. Tegen contact met je ouders hoeven die mensen je niet te beschermen, want die betalen immers voor je behandeling. Als je de publieke opinie meehebt, is het veel makkelijker.

Het wordt pas echt belachelijk als het meisje zou gaan hoeren. Want je leert een heleboel van klantjes, over seks, over hoe mensen verschillend èn hetzelfde zijn, over mensen in het algemeen, over dat je aantrekkelijk en vrouwelijk bent, over wat voor effect je op mannen hebt, over jezelf en wat je kan, maar je leert zéker niet van je klantjes dat wat je doet normáál is. Ze vinden het àllemaal iets abnormaals, ook de types die vinden dat het iets normaals zou moeten zijn.

Je loverboy kan je moeilijk van klanten weg gaan houden. En je kan het niet negeren, dat klanten je werk niet normaal vinden. Niet alleen omdat er best veel zijn die daarop kicken, maar ook omdat je het gewoon van ze oppikt. Ookal ben je een doorgewinterde, overtuigde hoer, het is iets wat op je weegt. Je voelt dat je niet wordt geaccepteerd door de samenleving, zelfs al word je wel een stukje door je klanten geaccepteerd. Dat gaat niet samen met hersenspoelen.

Klanten zijn ook nog een probleem met communicatie. Klantjes willen graag dingen voor je doen. Je klant vragen om een doos tissues voor je te halen is iets waar een grote groep klanten blij mee is om te doen. Daar voelen ze zich speciaal van. Je kan je dus wel voorstellen hoe ze zouden reageren als ze de kans krijgen om je te redden, of om in het geheim een bericht door te geven. Elke pooier weet dat. Elke hoer weet dat ook. Via klanten kan je altijd contact krijgen. Voor een grote groep klanten zou het de ultieme kick zijn. Dat weet iedereen.

Sommige pooiers zouden volgens het sprookje gebruik maken van slaaponthouding of drugs om de meisjes gewillig te krijgen. Nou ja, dat werkt wel, maar alleen totdat de drugs zijn uitgewerkt, of het meisje heeft geslapen. Daar hebben we allemaal wel ervaring mee, die avond dat je zo moe was heb je onbegrijpelijke fouten zitten maken, en die avond dat je goed doorzakte deed je dingen die je normaal niet zou durven. Maar ben je de volgende ochtend daar dan nog van onder de invloed? Denk eens na.

Het is wèl een nuttig iets voor als je niet blijvend iets in iemands denken voorelkaar wil krijgen, maar als je alleen op die ene avond iemand wil overtuigen. En wie denk je dat dat wèl doen? De politie doet die razzia's, en verhoort je dan de hele nacht. Ze blijven maar zeiken, totdat je doodop bent, en ze laten je niet los voordat ze je totaal hebben uitgeput. Dan kan je niet de hele tijd verstandig blijven, en één "ja" of "nee" op het verkeerde ogenblik is genoeg. Ze hoeven je maar eventjes te hebben.

Slaapgebrek is voor een loverboy ook moeilijk te regelen. Hij moet zelf ook slapen. En daar kan je wel wat foefjes bij bedenken, maar uiteindelijk werkt het alleen als je haar meer uit kan putten dan jezelf. En dan nog, wat hèb je dan nog aan haar? Ze leert niets, en ze kan doodmoe ook niet voor je werken. Al dat werk om niets? Daar zijn loverboys veel te lui voor.

Drugs werken bovendien niet zo. Die leiden je af of verdoven je, en ookal ben je dan zelf minder weerbaar tegen een loverboy, zijn grip op jou wordt ook verdoofd. Een dronken iemand overtuigen is verloren tijd, dat weten we allemaal. Wat heeft zo'n loverboy eraan om een gedrogeerd meisje iets te leren? Of hij zou haar altijd gedrogeerd moeten houden. Vind daar maar eens klanten voor.

Loverboys hebben in de verhalen vaak hele netwerken. Volgens sommige professionele slachtoffers is zo'n beetje iedereen een handlanger. Tot taxichauffeurs op straat, en barmannen in zomaar een disco toe. Dat is natuurlijk ook nodig om het meisje altijd terug te kunnen vinden als ze weg zou lopen. Tot in de opvang hebben loverboys hun undercovers. Voor een loverboy is dat natuurlijk helemaal niet lonend. Hoe groot en vertakt moet je netwerk dan niet zijn? Er moet dan geld naar àl die handlangers.

Het is nodig om te kunnen blijven geloven dat het allemaal door hem komt. De reactie dat zo'n meisje probeert weg te komen uit een jeugdinrichting, is dat de loverboy het wel zal hebben geïnfiltreerd, niet dat ze kennelijk zelf liever een loverboy heeft dan het uitzichtloze genormaliseer wat ze juist om te beginnen achter zich liet door met een loverboy weg te lopen.

Maar weet je wie dat netwerk wel hebben? De hersenspoelertjes natuurlijk. De politie heeft mensen in elk dorp. Hoeveel nut heeft het om nog weg te lopen als ze de politie naar je bekenden kunnen sturen die je op mogen halen, of als ze een Amber Alert op Internet zetten als je je goed hebt verstopt? De vernedering alleen al is genoeg om de meiden met hangende pootjes terug te laten komen. Zie maar eens een pooier zoiets doen.

Een stapje in het isoleren wat vaak wordt genoemd over loverboys is het meisje in de problemen brengen met haar ouders. Bijvoorbeeld door haar te laat thuis te brengen. Denk daar nou eens over na. Wat voor indruk geef je zo'n meid als je haar in de problemen brengt met haar ouders? Het is niet genoeg om je voor te dumpen, maar je lijkt niet betrouwbaar voor haar. En wat moet je wel niet doen voordat je de relatie met haar ouders genoeg verziekt dat ze daar niet meer mee kan praten?

Dat is alleen nog maar dat het niet wèrkt, maar het heeft ook andere bijwerkingen. Het komt natuurlijk meteen uit dat het door hem komt, en die ouders worden dan wantrouwig. Die willen misschien niet meer dat zijn meisje telkens uitgaat. Die beperken het contact waarschijnlijk. En die weten dan van hem. En voor het meisje is het ook duidelijk dat hij niet gewoon vrijheid betekent, maar juist haar vrijheid kòst.

Is het dan niet veel beter te volgen, als je ziet dat een meid weg probeert te breken van haar ouders, en daar haar vriendje voor beschuldigt? Dan past het allemaal wèl. Dat geldt wel voor zo'n beetje alles in dit stukje, als je het bekijkt vanuit mijn uitleg van de afgelopen maanden, dan valt het allemaal op zijn plek, en heb je al die rare dingen niet meer nodig om het te begrijpen.

Een techniek die de hersenspoelertjes graag noemen is dat het meisje elke dag of week moet vertellen wat ze allemaal fout heeft gedaan, om controle te krijgen. Dat doen loverboys natuurlijk niet. Want het is alleen maar het meisje een "geweten" aanpraten over dingen die niet kuis en netjes zijn. En loverboys willen dat juist niet, toch? Maar weet je wie dat wel zo doen? De hersenspoelertjes zelf. Die blijven dag in dag uit doorzeuren over de dingen die het meisje heeft gedaan, "heeft moeten doen," omdat ze moet "begrijpen" dat dat verkeerd is. Het is schaamte aanpraten.

Want denk nou eens na: Als jij iets verkeerd doet, en je weet dat je dat vernederend moet opbiechten straks, wat zou jij dan doen? Dat is iets wat weglopen alleen maar stimuleert. En dat is iets waar een loverboy maar wat moeite mee zou moeten hebben om te voorkomen. Maar de hersenspoelertjes dus niet. Bovendien worden de loverboys beschuldigd van meiden juist over grenzen laten gaan, en "seksverslaafd" maken. Werkt biechten juist niet daar tegenin?

Als loverboytechniek noemen ze ook heel agressief gedrag afwisselen met lief zijn. Hoe dat moet werken leggen ze niet uit, behalve dat het meisje er natuurlijk stress van heeft. Denk nou eens na. Wat voor voordeel zou het hebben om te denken dat je loverboy onstabiel en gewelddadig is? In je eentje good-cop, bad-cop spelen werkt niet. Dan heb je niet iemand om naartoe te trekken.

Maar weet je wie wèl graag good-cop, bad cop spelen? Dat is een inkoppertje, maar dan is het opeens wèl logisch. Eentje houdt het vuur aan je schenen, en de andere zedenrechercheur stelt zich open om je te redden, en dan wil je wel samenwerken. Het is dàn heel logisch, maar als een loverboy dat probeert, is dat iets waar je gewoon geen resultaat van krijgt. Het slappe smoesje dat het meisje zich maar gaat gedragen omdat hij anders zo boos wordt, klopt niet. Want het spoelt al dat vertrouwen wat hij nodig heeft weg, en het maakt het alleen maar aantrekkelijker om van hem af te zijn. Daar blijf je ook niet verliefd van.

Zogenaamd gaan loverboys graag voor meisjes uit "zwakke etniciteiten." Dat is wel raar, want je wil juist Nederlandse zijn als je het doet voor de omzet, meisjes uit "eerculturen" kunnen veel minder makkelijk contact genoeg met hem hebben om ze in te palmen, of hij moet wel heel snel kunnen toveren. En als je ruzie krijgt met iemand uit een "marginale groep" krijg je veel meer problemen dan met een Nederlandse vader uit een vinexwijk.

Weet je wie wel op de moslimmeisjes azen? De politie. Die weten dat een Nederlandse meid die uit de band is gesprongen zomaar terugkan naar Papa en Mama, maar dat sommige moslimmeiden een groot probleem kunnen hebben met de familie-eer. Die meisjes zitten echt klem als de politie ze te pakken krijgt met iets buitenshuis waar Papa en Mama niet van weten. Die kan je alles wel laten verklaren. Zolang het ze maar de verantwoordelijkheid afhelpt. En je laat je coachen, of anders vertelt de agent Papa wel dat je er meer aan had kunnen doen. Hetzelfde gaat ook op voor andere allochtone groepen, maar minder.

Ze zeggen dat de meisjes niet wegkunnen omdat ze "verstrikt" raken in leugens, beloftes, gebroken vriendschappen, en al dat soort dingen. Dat klinkt heel ingewikkeld. Maar denk nou eens na. Hoe lang moet je nadenken voordat je bedenkt dat al die schaamte over leugens en toestanden met je ouders tòch minder erg zijn dan je laten verkrachten voor en door een psychopaat, elke dag vanaf nu? Paniek en angst duren ook niet eeuwig. Behalve op een ansichtkaart.

Soms wordt het zo bizar. Er wordt gezegd dat loverboys hun meisjes nieuwe betekenissen van woorden leren, zoals het woord "helpen" laten associëren met een pak slaag. Zodat het meisje zal wegrennen van mensen die willen helpen. Dat is je reinste onzin natuurlijk. Hoogstens leert ze haar pooier anders te verstaan, die ken ik wel. Ik krijg ook altijd de kouwe kriebels als een zedenrechercheur of gemeentecontroleur zegt dat hij me gaat helpen. Dat heb ik met mijn Pa echt niet.

Het lijkt wel alsof de politie een fetish heeft voor de arme slachtoffers die geen aangifte durven te doen omdat hun familie wordt bedreigd. Ze gebruiken het zó vaak! Het zorgt ervoor dat het slachtoffer moediger en zelfredzamer kan zijn en tòch gedwongen. Lekker makkelijk. Het is een smerige truuk, maar het is er ook één die slecht werkt bij pubers. Vooral als die zelf langer dan een paar dagen met die toestand om moeten gaan. Volwassenen kunnen al snel zichzelf sussen, pubers helemáál.

Ik heb van die meiden dan ook nooit gehoord dat die pooiers dat echt doen. Dat is ook niet raar, want die jongens willen juist zo weinig mogelijk te maken hebben met je kring, want die kunnen voor problemen gaan zorgen. De kans is heel groot dat als je ouders worden bedreigd, dat je dan je ouders wil gaan waarschuwen. Dat geeft zo'n risico, niemand is zo dom. Als ze tenminste pooiers of loverboys zijn.

Want er zijn mensen die dat juist wèl kunnen gebruiken. Een meid waar ik mee heb gepraat was nog jong, net meerderjarig, toen ze met een zedenrechercheur in de verhoorkamer zat, en had een zusje die een stuk jonger, minderjarig was. Ze werd onder druk gezet om haar pooier erbij te lappen. Zij had een gewone zachte-pooierrelatie, en wou hem helemaal niet verlinken. Maar de zedencreep zei dat als ze zo haar "loverboy" zou blijven beschermen, die makkelijk haar zusje zou kunnen meekrijgen. Wat voor voorbeeld gaf zij immers? Misschien moest dat zusje dan maar in een internaat, voor haar eigen bescherming. Behalve als ze nu aangifte deed.

Zo heb je wat technieken die ze zeggen dat schering en inslag zijn bij loverboys. En die je in het echt dus niet tegenkomt. En die ook niet logisch zijn. Maar waar bijna niemand kritiek op heeft. Het hersenspoelen door een loverboy is geen oplossing om de rare situatie te verklaren, maar juist een extra drempel. En een risico, als het niet wil pakken en ze wegloopt, waar we dan vaak van zouden moeten horen.

De kans dat ze weg zou willen lopen, en daar ook risico's voor nemen, is groot. Iemand een nieuwe moraal opdringen is moeilijk. Het doet bijna lichamelijke pijn. Het is heel genant en ongemakkelijk om te moeten accepteren dat je altijd de verkeerde dingen goed en fout hebt gevonden. En wel meer dan genant, het voelt alsof je totaal bent vernederd. Dat weet ik van meiden die gehersenspoeld zijn. Maar dat was niet door loverboys.

Daar gaan we weer. Wie denk je dat er aan hersenspoelen doen? De hersenspoelertjes van bijvoorbeeld Stop Loverboys Nu, Fier Fryslan, en Open Ogen. Ik noem ze niet zomaar zo. Die kunnen namelijk die meiden goed isoleren, hebben de publieke opinie èn de ouders aan hun kant, kunnen die meiden opsluiten, en in ieder geval de politie ze laten opzoeken als ze weglopen. Die "veilige vestes" zien er niet zomaar uit als gevangenissen.

Zulke clubs proberen de meiden het relatiedenken te laten geloven. Kijk maar naar hun documentatie, alles is daarvoor bedoeld. Het antwoord dat de maatschappij accepteert op het zogenaamd hersenspoelen door een loverboy is nog veel harder hersenspoelen naar de mening van de maatschappij toe. En dan schieten ze meteen maar lekker door, naar de preutse conservatieve reactionaire kant van de maatschappij. Het is zieltjes winnen.

Laten we eens gaan kijken naar geweld, want dat komt ook in bijna al die verhalen wel voor. En dat is wel raar ergens. Want denk nou eens na, als zo'n loverboy genoeg overwicht op haar heeft om haar te laten blijven ookal hoert hij haar uit en slaat hij haar, waar is dat geweld dan nog voor nodig? Die invloed is dan duidelijk machtiger dan het geweld. Maar toch denkt hier weer niemand in de pers door.

De reden van het geweld in het sprookje is wèl duidelijk. Dan is het duidelijker dat hij slecht is, en zij gedwongen is en lijdt. Het verhaal voelt niet als dwang als er geen wreed geweld bij komt kijken. Dus wordt het erbij gesleept. Ook als het eigenlijk niet aan de orde was. Het plaatje is dan niet compleet, en het maakt ons ongemakkelijk. Dan is het opeens niet duidelijk meer dat alles aan hem ligt. Maar als hij slaat, dan móét het wel zo zijn. Denk daar ook maar eens over na.

Ik wil helemáál niet zeggen dat er geen geweld in loverboyrelaties zit. In de meeste komt dat namelijk best wel voor, niet alleen als "gewoon" huiselijk geweld vanwege alle spanningen, maar vooral ook omdat er een seksuele kant aanzit. Het is in mijn ogen niet SM, maar ik snap wel dat andere mensen dat wel vinden. De slavinnetjesfantasie wordt niet alleen maar beleefd door de kopers van boekjes van Perquin, Genova en van der Zee. Die loverboymeiden gaan daar zelf juist ook helemaal geil op.

Als voorlichters het hebben over een "honeymoon-periode" waar het meisje dolgelukkig "lijkt" ondanks het geweld en de seksuele excessen, zitten ze meer raak dan ze denken. Die meiden zijn net als bij een pasgetrouwd koppel losgeslagen aan het experimenteren en zich seksueel helemaal uit aan het putten. Dat is een enorme kick. Ik heb er niet één gesproken die daar niet met gezwijmel aan terug zat te denken. Dat is niet dolgelukkig lijken...

Het geweld is vooral om de dominantie en de slavinnetjesrol te benadrukken. Het hoeft daarom ook niet echt extreem te zijn. Een paar klappen of duwen is genoeg. Een hand om de keel tijdens een "verkrachting" is ook genoeg zonder te gaan knijpen. Die meiden zijn nog onervaren, ze hebben die loverboy juist om in het diepe te kunnen springen, in het begin gaat dat nog niet verder. Later, als ze wat ouder en ervarener worden, en de fantasie glans gaat verliezen, gaan ze meestal wel verder.

Dat bevalt de politie natuurlijk niets. Die gaan zitten hengelen met hun leidende vragen, om te zien wat voor geweld ze er nog meer uit kunnen halen. En dat hoor je via-via, lees je in de vonnissen, en je verbaast je. De politie krijgt toch een hoop te zien over geweld van dag tot dag, en dan is het niet te begrijpen dat ze ècht zouden geloven wat ze opschrijven. En dat wat ze niet opschrijven, ze niet aan het twijfelen brengt over wat ze wèl op hebben geschreven.

In de verhalen die door politie en OM worden geaccepteerd breken mannen honkbalknuppels op hoofden, worden knieën met honkbalknuppels bewerkt, worden neuzen en kaken gebroken, krijgen meiden in de vierde maand een miskraam geschopt, worden er brandwonden met strijkijzers en sigaretten aangebracht, worden meisjes dagelijks buiten bewustzijn geslagen, en dat allemaal zonderdat er sporen van achterblijven.

Het lichtere geweld laat dan weer wel sporen na, trouwens. Dat wordt ook trots in documenten opgeschreven. Maar het zware geweld wordt met een ijsbadje onzichtbaar gemaakt. Dat ze geen ijsbad bij de Eerste Hulp van het ziekenhuis hebben staan, die kunnen nog wat leren van de loverboys! Ik heb een lijstje met soorten geweld aan mijn huisarts gevraagd, of dat kàn zonder sporen. Hij vond het "bijna onmogelijk," en heeft me toen zo'n beetje binnenstebuiten gekeerd. De arme schat maakte zich zorgen over me.

De politie maakt tenminste geen gebruik van lichamelijk geweld. Een beetje psychisch geweld vinden ze genoeg, en daar mogen we blij mee zijn. Of misschien moet je gijzelen en opsluiten zien als geweld, dan weer wèl natuurlijk. Of je een huwelijk inrommelen. Maar slaan van de meisjes doen ze niet. Ze gaan tenminste daarmee de concurrentie met de pooiers niet aan. Netzoals ze geen seksuele relaties aangaan met hun slachtoffers om hun zin te krijgen. Nou ja, het gebeurt wel, maar je hoort er in ieder geval niet vaak van.

Ik kan zo nog wel wat bladzijdes doorgaan, maar ik denk dat jullie wel al de belangrijkste dingen hebben gezien om je beeld eens kritisch te bekijken, en het is zo wel genoeg. Ik heb denk ik wel laten zien dat er veel scheelt aan het beeld wat je in de media krijgt, en dat het niet blijft staan als je er eens goed over nadenkt. En ook dat de politie en de reddertjes zich wèl bezighouden met veel van die "loverboytechnieken." En dat zeg ik niet alleen maar om kattig te zijn.

Het is namelijk lógisch dat het zo terechtkomt. Die meiden worden bij hun verklaringen wel gecoacht, maar dat is vooral met hele leidende vragen, en daar moeten ze wel zelf een invulling bijbedenken. Alleen maar zeggen dat het door hem kwam, moet je toch in gaan vullen als er een interessant verhaal voor de rechter van moet komen. En die meiden hebben helemaal geen ervaring met dwang of druk. Behalve van de politie en hulpverlening.

Bij strafzaken beschuldigt het OM de mannen vaak van "subtiele manipulatie en het gebruik van feitelijk overwicht." Dat is een hele goeie omschrijving van wat de politie doet. Ze zijn nooit eerlijk over wat ze nou aan het doen zijn, en de politie heeft heel veel overwicht. Alleen al omdat ze je op kunnen sluiten en iedereen ze gelooft als ze wat verklaren. Ze kunnen je dwingen, en ookal doen ze dat nu niet, ze laten je wel weten dat dat zó kan komen.

Die loverboymeiden zitten in de verhoorkamer, en ze zitten tegelijk een kick te krijgen over dat ze in de spotlight staan en zielig worden gevonden, maar aan de andere kant willen ze niet worden doorgeprikt. De nieuwelingen weten nog niet dat de zedengluipers dat ook helemaal niet wìllen, maar ze zitten wel een beetje klem. Hun verhaal moeten ze invullen met wat ze om zich heen hebben. En dat is de politie-omgeving zelf.

Eigenlijk doen die meiden gewoon een Keyser Söze. Ze leggen alles neer bij een soort schaduwfiguur die alles weet en alles kan, en die bijna ongrijpbaar is. Dat is een natte droom voor rechercheurs, die gaan daar graag in mee. Die zijn hemelbestormers. Het liefst halen ze hooggeplaatste onaantastbare maffia-slechterikken neer in plaats van steeds weer die veelpleger voor wat uurtjes schoffelen naar de rechtbank te brengen.

Of misschien is het wel sterker dat die hersenspoelclubjes zo'n tunnelvisie hebben dat ze denken dat die loverboys alleen maar dezelfde dingen kunnen bedenken als zij. Die hebben minstens zoveel invloed op het beeld als de politie. Die hangen aan hun paar techniekjes, en die kunnen zich niet voorstellen dat die loverboy op een andere manier zijn zin kan krijgen dan zij. Die mensen zitten zo vast in hun wereldbeeld dat ze denken dat iedereen hetzelfde denkt.

Maar als je het mij vraagt is het een triootje. De hersenspoelertjes, de politie, en de loverboymeisjes zitten mekaar op te geilen en af te troeven, en samen bouwen ze een verhaaltje dat het meeste effect voor ze heeft om hun zin te krijgen. Het meisje is het gefolterde prinsesje en het geile slavinnetje, de politie is de prins op het witte paard die een belachelijk groot onrecht perfekt oplost, en de hersenspoelertjes maken van een vies hoertje weer een net meisje, en voelen zo hun morele superioriteit. Zie je wel wat er gebeurt met seksueel te vrije meisjes?

Jullie vinden het misschien overdreven dat ik het nogeens extra aanstip, maar dit heeft dus wel veel weg van een loverboy-pooierrelatie, waarbij je elkaar op zit te geilen en makkelijk zit te maken met leugens en rolletjes. Tegelijk gaan ze helemaal in elkaar op, en tegelijk verkopen ze elkaar zonder geweten. Ze zien de ander vooral als de kick. Ze combineren de intense nepintimiteit met dat ze eigenlijk meer geven om de perverse relatie dan om de ander.

En als Werson achteroverleunt met een sigaretje, het OM bezig is met knippen en plakken in de verklaringen, en Fier weer een verhaaltje heeft om achteraan te vragen of dit nou de schone prostitutie is, zit dat meisje nog bij die hersenspoelclub. En dat wordt naar. Sommige meiden zitten te vast in de hersenspoeling, die hebben ècht een probleem, die worden professionele slachtoffertjes, maar de meeste komen weg, via ouders of door gewoon weg te lopen. En dan is er altijd weer hun spannende oude leven.

Bij gewone hoeren noemen ze het "terugval" als je teruggaat de prostitutie in als je merkt dat andere soorten werk het toch er niet bij kunnen halen. Bij loverboymeiden hebben ze het over "revictimisatie." Ze breken zich het hoofd over hoe het toch kàn, want het past helemaal niet in het plaatje. Maar als je er zo naar kijkt als ik, is het allemaal heel logisch. Voor de politie is het een korte trip, die hersenspoelertjes hebben een stroom nieuwe meisjes zolang de hype maar blijft bestaan, maar voor zo'n meisje is het snel niet leuk meer. Als die is opgebruikt door haar triopartners moet ze weer door. En dan is teruggaan de hoererij in helemaal geen slecht idee natuurlijk.

Denk nou eens na, mensen. De loverboy-hype kan doorgaan omdat er geen kritiek op is. En hij zorgt voor meer en meer problemen voor alle meiden in de business. Wees nou eens kritisch. Denk nou eens na.