Te oud en breekbaar

Het lijkt kort geleden, toch is het nu al echt jaren terug, dat ik in mijn werkflatje aan de slag was. Lekker doorwerken, een betrouwbare stroom van klanten, en er waren heel weinig dagen dat ik géén afspraak had. De meeste klanten waren vast, iedereen wist waarvoor hij kwam, en ze gingen tevreden weer weg. Ja, ik had genoeg te klagen, maar het liep allemaal, en het was een gezond bedrijfje.

Ik had een winstgevende routine. Ik werkte hard, ik zette me echt in, maar het betaalde zich uit in klinkende munt en stralende glimlachen. Ik was tevreden, ik keek met vertrouwen naar de toekomst, en ik dacht dat ik zo kon doorwerken tot ik oud was. Ik ken bestwel wat oude hoeren, en die vertellen allemaal hetzelfde: leeftijd hoeft helemaal geen probleem te zijn, als je maar aktief blijft hoeren. Maar daar heb ik wel vaker over geschreven.

Sowieso heb ik wel vaker geschreven over hoe ik tegen wil en dank de illegale escort in moest. De overheid heeft me mijn vergunning voor mijn werkflatje afgepakt, en dat was dat. Als jullie nu denken: "daar gaat ze weer!" dan snap ik dat best. Ik heb ongeveer hetzelfde als ik er weer over schrijf. Ik laat het ook liever gaan, vooral omdat het helemaal niet alleenmaar nadelen blijkt te hebben gehad.

Maar soms zijn er toch momenten dat het opeens even weer steekt. En dat is als ik onverwacht iets tegenkom wat het opeens heel voelbaar maakt dat ik niet meer anderhalve ton per jaar omzet, niet meer zo lekker kan genieten van de investeringen in mijn konijnenholletje, en niet meer een eigen plekje heb waar ik de dienst uitmaak. Dat is iets anders dan wanneer ik me boosmaak over het nieuws, of als ik een stukje schrijf en er wéér een punt van moet maken. Als het opeens steekt, raakt het me veel dieper.

Het kan zelfs wel zijn dat ik er daarom zo vaak toch aktief mee bezigben. Omdat ik het liever konfronteer op mijn eigen manier, op mijn eigen initiatief, dan dat ik er opeens weer mee gekonfronteerd wòrd. Niet dat ik het zo voorkom, maar het geeft me toch een gevoel dat ik er meer grip op heb ergens. Iets proberen te negeren geeft je er helemààl geen grip op, en dan sta je nog machtelozer.

Ik had een afspraak met een klant, dus ik was me aan het voorbereiden. Ik begon met het lezen van mijn notities over de klant, en terwijl ik me schoonschrobde, schoor, opmaakte en aankleedde, dacht ik na over hoe ik de date ging insteken. Een beetje het programma opstellen, een beetje bedenken of ik hem iets nieuws ging laten meemaken, een beetje de illusie opzetten.

Dat is een routine die ik al heel lang heb. Het is een soort ritueel voor de date, en dat is de manier geworden hoe ik me op èlke klant voorbereid tegenwoordig. Ik improviseerde meer toen ik nog in mijn werkflatje werkte, maar thuisontvangst is nou eenmaal ander soort werk. Nu moet ik me voorbereiden op elke date, al is het maar om van gestresste studente over te gaan op geile hoer.

Ik had me lekker opgewerkt, en ik was bijna klaar. Ik pakte mijn tas in, en ik liep in mijn hoofd het lijstje af van wat er in mijn tas hoort voor de date. Je escorttas is een heel belangrijk iets voor op escort, want je moet alles bij je hebben wat je nodig gaat hebben, want je kan het niet maken dat je date iets tekortkomt omdat jij je shit niet bij je hebt. En eenmaal bij hem thuis of in een hotel kan je niet ervanuitgaan dat je wel kan vinden wat je nodighebt.

De escorttas is zo'n ding wat eigenlijk een eigen stukje verdient, want anders wordt dit weer een stukje binnenin een stukje. Wat je moet weten is dat het een strak georganiseerde set is met wat je nodighebt voor je werk. En het belangrijkste wat je nodighebt voor je werk is natuurlijk condooms. Alles in die tas is belangrijk, maar als je maar één ding mag kiezen om bij je te hebben, is het uiteraard condooms.

In mijn werkflatje had ik wel tien of twaalf plekjes waar ik condooms bewaarde. Dan hoefde ik niet naar één bepaalde plaats toe om ze op te halen als we door de hele kamer heen, of ondersteboven overdwars, lekker bezig waren. Ik had ze altijd binnen handbereik. Op escort is dat natuurlijk anders, en daar zitten ze in het meest toegankelijke vak van mijn tas, en die tas sleur ik danmaar rond.

Per date gebruik ik meerdere condooms. Gemiddeld drie en een half tegenwoordig. Daar hoort ook bij dat er condooms niet willen, of dat ik een condoom wel openmaak, maar hem niet gebruik. Dan is hij ook foetsie. Je moet niet zuinig zijn met condooms. Condooms die niet perfekt zitten, moet je gewoon wisselen. Anders zit je toch de hele tijd extra op te passen, en condooms zijn goedkoop.

Niet als je ze in kleinverpakking koopt, zoals de consument dat doet. Dan ben je soms letterlijk meer dan een Euro per condoom kwijt. Als ik ze zo moest kopen, zou ik er nogsteeds hetzelfde mee omgaan, want je veiligheid is je topverantwoordelijkheid natuurlijk, maar ik zou het met een minder fijn gevoel doen. En dan zou ik niet alleen de hele tijd op moeten passen dat mijn klant veilig is, maar ooknog op mezelf moeten passen dat ik niet gierig word en ga beknibbelen.

Ookal gebruik je maar drie en een half condoom per date, je moet er meer bij je hebben natuurlijk. Ik reken tegenwoordig op zes condooms per klant, en een paar meer kan ook geen kwaad. Die gaan in mijn tas, in een voorvak dus, en die heb ik dus niet in een temperatuur-beheerste harde doos. Die dingen worden aan warmte blootgesteld, en kunnen geplet of gebogen worden in de verpakking.

Condooms zijn gemaakt van rubber of neopreen. Dat zijn allebei oersterke materialen, zolang ze maar vers en onbeïnvloed zijn. Als een condoom veroudert, of de verpakking beschadigd raakt, of het condoom lang warmte meemaakt, of hele hoge warmte, dan gaat het hard achteruit. En dan krijg je dus klappers en afglijers. Of erger, lekjes die je niet opmerkt tot je het condoom na het nummertje grondig inspekteert.

Dus condooms die in mijn tas hebben gezeten 's zomers, of als ze gekreukt kunnen zijn, of waar ik gewoon niet van kan weten wat ze hebben meegemaakt, die gaan in de afkeurhoop. De onderste la van mijn nachtkastje ligt helemaal vol met ouwe condooms, die nog prima zijn voor een dildo voor mijn eigen gebruik, of om als handschoentje te gebruiken, of om een wortelkluit bijelkaar te houden tijdens het verpotten. Maar bij de seks gebruik ik ze niet meer.

Ik kan makkelijk zo gul met condooms zijn, want hoe ik ze koop kosten ze bijna niets. Ik koop ze via importeurs, in dozen van duizend. Je kan ze nog goedkoper krijgen dan dat als je nog grotere partijen koopt, maar duizend is een mooi getal. Ik deed in mijn werkflatje een half jaar met een doos van duizend, en dat vond ik een mooie tijd. Zo worden ze ook niet te oud, en dat risico loop je wel als je er meer tegelijk koopt. Die paar centen die je bespaart wegen daar niet tegenop. Bezuinigen op een kwaliteitscondoom voor elf cent, of een latexvrije voor tweeëndertig cent, is onzin.

Zo kwam het dus dat ik de oude condooms uit mijn escorttas haalde, en in mijn la gooide. Dan doe ik ook meteen even het afvalzakje, en ik haar alles uit de tas wat erinzit, stal het op mijn bed uit, en pak het weer terug in. Zo hou je de boel georganiseerd, en zorg je dat er geen snippers en kruimels ophopen. Ik pakte nieuwe condooms uit de doos, en ik wou ze net in de tas doen toen me de datum opviel. Ze waren bijna een jaar oud.

De condooms waren niet over de datum. Die datum is nogal ver weg, en ver voor die datum beginnen de condooms al minder te worden. Collega's hebben daar eens grondig mee getest, en dat was heel interessant. De kwaliteit van een condoom begint vanaf dag één al te dalen, en tegen de tijd dat de vervaldatum er is, is het al best ver heen. We kwamen tot de conclusie dat je gewoon condooms niet langer dan een jaar wil bewaren, en dat het beter is om ze in de koelkast te zetten. Dat heb ik nooit gedaan, maar bestwel wat meiden uit mijn hulpploeg doen dat.

Ik ging eens door de dozen heen. De gewone maat condooms waren allemaal oud, en ik had zelfs nog een handvol nòg oudere condooms liggen. Mijn non-latex condooms, die even lang meegaan maar die vaak al een stuk ouder zijn als je ze koopt, waren nog ouder. Er zijn minder mannen die doen alsof ze latex-allergie hebben dan wat jaren geleden, en ik koop die dingen te groot in. Mijn oversize condooms waren nog best vers, en mijn kleintjes ook. Maar toch.

Toch was het een beetje een schok. Als je me had gevraagd of ik tegenwoordig minder condooms verbruik, had ik je meteen kunnen zeggen dat ik natuurlijk veel minder condooms erdoor draai dan vroeger. Maar om er op deze manier mee gekonfronteerd te worden, dat beviel me niet. Het liet zien dat ik nog steeds overschat hoe goed mijn bedrijf draait, en dat ik de dingen niet in de hand heb. Ookal was er niets aan de hand, het gaf me toch duidelijk aan dat er iets miszat.

Oude condooms zijn symbolisch voor me. Als je in een schilderij een verlopen condoom neer zou leggen, zou ik meteen het symbool lezen als een teken van een doodlopend seksleven, als seksuele dood. Natuurlijk is het bij mij helemaal niet in de buurt van seksuele dood, maar het laat me wel zien dat er iets afglijdt, en dat ik bezig ben met een schim van mijn vroegere werk. Hoeveel ik mezelf ook kan vertellen dat ik zo beter af ben.