De veiligheid van een vergunning

Ik wou mijn kerststukje deze week plaatsen, maar mijn stukje van vorige week was niet doorgekomen, dus moet die nu maar. Fijne Kerst iedereen! Ik ben er in Januari weer.

Er wordt heel wat geruzied in de samenleving als het over prostitutie gaat. Vooral tussen de moralisten aan de ene kant, en de hoeren aan de andere kant. Wetenschappers kiezen meestal onze kant, al doen ze dat aarzelend, mensen in de overheid kiezen meestal de moralistische kant, al doen die dat soms ook aarzelend. Wel een verhouding die aangeeft dat we gewoon gelijkhebben, maar niet een verhouding die betekent dat we een schijn van kans maken om onze zin te krijgen.

We ruziën over heel veel. Over wat het werk nou inhoudt, over wat ons motiveert, over wat het beste voor ons zou zijn, over wat ons allemaal overkomt, over wat het werk met ons doet, over wie onze vrienden zijn, ga maar door. Ik heb hier een hele lijst van dat soort onderwerpen. Maar de moralisten, de overheid, de wetenschappers, en zelfs de hoerenclubs zijn het over één ding eens: vergunningen maken het werk veiliger.

Luister maareens naar al die discussies over onvergund werken. Luister ook naar discussies over heel andere dingen die met prostitutie te maken hebben. Telkens wordt erbij gesleept, en gek genoeg vooràl door de hoerenorganisaties en de meiden die op TV komen zelf, dat we zonder vergunningen in een gevaarlijke situatie terechtkomen, dus dat er meer vergunningen moeten komen.

In principe bestaat er nog geen vergunningplicht voor hoeren. Dat proberen ze sinds het jaar 2000 al te regelen, maar het gebeurt maar niet omdat het telkens bij een enorme draak van een wet hoort die het niet door de Eerste Kamer heen redt. Dat houdt gemeentes niet tegen om ons te behandelen alsof die vergunningen wèl verplicht zijn, en ons bestuurlijk te straffen als we die niet hebben.

Nadat de WRP in de Eerste Kamer was gesneuveld, is de WRS in de steigers gezet. Een hélemaal andere wet, die een verknipte versie is van het Duitse ProstSchG. Daar kun je hier alles over lezen. Voor dit stukje is het vooral belangrijk dat hij een strak keurslijf van vergunningen verplichtstelt. Dat wetsvoorstel ligt nu al een goed jaar stil, omdat hij controversieel is verklaard.

Dat controversieelverklaren is trouwens niet omdat die wet echt controversieel zou zijn. Hij wordt nog net niet door alle partijen met palmbladeren voor de hoeven van zijn ezel gevlijd. De reden om hem controversieel te verklaren was dat de CU hem héél graag erdoor wil hebben, en je bij nieuwe formatiegesprekken de CU kunt kopen door ze die vette kluif voor hun neus te bungelen. Het nieuwe kabinet belooft dus niets goeds.

Er bestaan vergunde bedrijven. Bij bijna allemaal gaat het dan om bedrijven die bestonden toen het bordeelverbod nog niet war opgeheven, en ze onder een gedoogbeleid vielen. Door een "behoudsconstructie historische rechten," ookwel een "grandfather clause," hebben de penozetenten uit die tijd dus een vergunning. Het is bijna onmogelijk om een vergunning te krijgen als je die niet erft uit de tijd van het bordeelverbod.

Het kòn wel. Vooral in het begin, toen de gemeentes nog niet alle achterdeurtjes hadden dichtgetimmerd, en je stilletjes de juiste formulieren kon inleveren zonder slapende honden wakker te maken. Zo ben ik ook aan mijn vergunning gekomen. Daar kon ik hulp bij krijgen. Diezelfde helper heeft het al jaren opgegeven om het nogeens te doen, want al die routes zijn nu potdicht. Gemeentes zijn bereid om heelwat werk te doen om hoeren dwars te kunnen zitten.

Ik heb jaren gewerkt met vergunning. Nog net niet tientallèn, maar wèl meer dan tien jaar. Daarvoor werkte ik bij vergunde èn onvergunde bedrijven, of in mijn eentje onvergund. Sinds mijn vergunning is afgepakt voor een nog flauwere technikaliteit dan die ik gebruikte om er eentje te krijgen, werk ik weer onvergund. Of zoals je dat tegenwoordig noemt, "illegaal." Ik heb het allemaal van binnen en van buiten gezien dus. En ik ben ermee bézig geweest.

Dus ik ben niet zomaar iemand die wat roept. En ik heb wel wat te roepen over dit onderwerp, en dan vooràl naar de hoerenclubs en mijn collega's. Want die praten mee met het onzinverhaaltje dat vergunnen zo nodig en zo goed is voor ons. Want dat is het dus eigenlijk helemaal niet. Zeggen dat je vergund moet worden omdat onvergund werken zo fout en gevaarlijk is, slaat nergens op.

Want dat frame dat "illegaal" en "onvergund" op één hoop gooit met angst, ellende, geweld, dwang, wanhoop, onveiligheid, wantoestanden en mensenhandel is gewoon onzin gebouwd op meer onzin. We moeten ècht ophouden met meedoen aan dat frame. We moeten ophouden met dat eindeloze pleiten om iedereen een vergunning te gunnen, en eens aan gaan wijzen dat vergunnen helemaal niet gepast of nuttig is!

Dat we de hoerenclubs vooral horen pleiten voor vergunningen is voor een belangrijk stuk doordat die clubs vooral meiden uit de vergunde sektor aantrekken. Onvergunde meiden moeten zich niet in de kijker van de overheid spelen natuurlijk. Je hoort dus bij hoerenclubs vooral de stemmen van meiden die nog nooit hun neus in de onvergunde delen van de branche hebben gestoken, en daarover vooral horen via de pers en de hijgverhalen die ze van "partners" horen.

Als je die meiden hoort praten over de onvergunde wereld, waar ze toe veroordeeld gaan zijn als de duimschroeven weer een tandje verder dichtgedraaid worden, is het alsof ze denken dat ze dan van hun realistische hoerenwereld die ze kennen, zullen worden overgezet naar de onzinnige fantasiewereld die de moralisten over prostitutie hebben. Pak mijn vergunning af, en ik val in handen van pooiers, kwaadaardige klanten en mensenhandelaren!

Ik heb aleens uitgelegd dat werken zonder vergunning je eerder mìnder aantrekkelijk maakt voor pooiers dan mèt, en dat je meer aan een pooier hebt als je onvergund werkt omdat je hem dan als schild kan gebruiken, zodat een vergunningplicht opleggen eerder misstanden in de hand werkt dan oplost of voorkomt. Maar èìgenlijk is dat verschil bestwel klein. Zo klein dat je kan zeggen dat het er nauwelijks toe doet, dat het niet significant is.

Eigenlijk vind ik het fijn om nu illegaal te werken. Ja, het is jammer dat ik niet meer in mijn bedrijfje kan investeren zonderdat het een enorm risiko is, en ik dus mijn werkflatje niet meer kan gebruiken, en ik op moet passen voor razzia's. Maar tegelijk merk ik sinds mijn vergunning is afgepakt, hoeveel ik op eieren liep om die vergunning maar te houden. En dat is ook geen leven.

Zo'n vergunning beschermt je niet tegen misstanden. Hij beschermt je niet tegen pooiers, want die kan het níéts schelen of je vergund bent of niet. Die hebben liever vergunde meiden zelfs, omdat die minder hard gerazzia'd worden. Hij beschermt je ook niet tegen foute klanten, die immers geen idee hebben wie illegaal is en wie niet. Dat kan met de WRS wel anders worden trouwens, en dat foute mannen kunnen nagaan wie er kwetsbaar is voor chantage is één van de vele nadelen van die wet.

Het énige, echt het énige waar een vergunning je tegen beschermt, is de overheid zèlf. Als je vergund bent, kan je immers niet meer gepakt worden op dat je onvergund werkt. Maar voor de rest kunnen ze alle voorwaardes die ze willen aan je vergunning hangen, en je op alle andere manieren waar de vergunning niet tegen dekt je wèl verneuken. En dat hebben we de afgelopen twintig jaar wel gevoeld ook.

Als er geen vergunningen waren, zouden we ze niet missen. Als er geen vergunningplicht bestond, was het enige verschil dat het probleem van de vergunningplicht, die niemand beter maakt maar hoeren wel slechter, niet bestond. De vergunning is de oplossing voor het probleem van de vergunning, niets meer en niets minder. En een vergunningplicht is niet zomaar een probleem op zich, het maakt ook andere problemen.

Want als er een vergunningplicht is, en je bent onvergund, dan kijken mensen niet naar je als iemand die om een burokratisch dingetje wordt gestraft. Dan ben je iemand die te fout of te belazerd is om zelfs maar een vergunning aan te vragen. Dan zal je wel niet veel goeds in de zin hebben gehad. Het bestaan van een vergunningplicht geeft de mensen ooknog het idee dat er wel een goede reden voor die vergunningplicht zal zijn. En maakt ze dus onvriendelijker naar onvergunde meiden toe.

Een vergunning is schijnveiligheid, en vergunningplicht is een groot probleem. Zowel vanwege de sancties die de overheid eraan gaat hangen, die nooit lichter worden en àltijd zwaarder, als vanwege weer verder afbrokkelend draagvlak in de samenleving. Want vergis je niet, als de verguningplicht eindelijk officiëel wordt, verandert er niets voor de meiden die vergund werken. Voor de rest van ons komt er alleenmaar meer repressie en mishandeling.

De meiden die al een vergunning hebben, halen daar vaak hun schouders over op. Wat kan die illegale groep hen schelen? Maar elke vergunningregulering die tot nu toe is bedacht, heeft regels erin zitten die het héél makkelijk maken om die duimschroeven verder dicht te draaien. Of dat nou inhoudt dat jij steeds meer verplichtingen hebt, dat jij je steeds kwetsbaarder moet maken, of dat ze je je vergunning af kunnen nemen. Waar je staat brokkelt af.

Als je denkt dat dit samenzweringstheorietjes zijn, dan moet je maareens kijken naar wat de ministers van Veiligheid en Justitie de afgelopen jaren over deze wetsvoorstellen hebben gezegd. Dan zie je dit helemaal terug. Ik heb hier niets gezegd wat ze niet gewoon zelf hebben toegegeven, of zelfs gewoon trots hebben gezegd. Kijk maar naar wat de memories van toelichting allemaal kraaien. Dit is geen bijverschijnsel, het is de bedoeling.

Dus stop met pleiten voor vergunningen, stommelingen! Je graaft je eigen graf! En het mijne ook, en daar zit ik niet op te wachten. Ik zie bij de hoerenbelangenclubs altijd veel te weinig inzicht in wat de wetten en regels inhouden die er zijn, laat staan wat nieuwe wetten zouden gaan doen. Ga praten met juristen, en laat je voorlichten. Vergunningen zijn geen reddingsboei, ze zijn een steen om je nek.