Bijgeloof

"Bijgeloof is ongeloof!" Dat zei mijn opa altijd, en je moest ook niet waar hij bij was de horoscopen in de krant gaan lezen, want dan kreeg je een preek. Ik kom uit een gelovig nest, en we hadden een heel duidelijke scheiding tussen geloof en bijgeloof. Geloof was goed en waar, en bijgeloof was slecht en onwaar. Tegelijk heb ik wel gemerkt dat mensen die geloven ook makkelijker bijgeloven, en dat is wel een interessante tegenstelling.

In de kraak kwam ik in kontakt met allemaal dingen die mijn opa bijgeloof zou hebben genoemd. Niet onder een ladder doorlopen, zout over je schouder gooien, een schip dopen met een fles champagne, je vingers kruisen als je ergens op hoopte, je gelukspen gebruiken als je een sollicitatiebrief ondertekende, vanalles. Ik vond het maar wonderlijk, en ik heb er altijd een beetje interesse voor gehad.

In de prostitutie heb je ook bijgeloof. En daar wordt opvallend hard in geloofd. Wat ik dan zou verwachten, is dat die soorten bijgeloof dan overal te vinden zijn, maar wat er wordt geloofd verschilt van stad tot stad, van straat tot straat, en van bordeel tot bordeel. Je kan alleen wel heel makkelijk een bijgeloof meenemen van het ene bordeel naar het andere, heb ik wel gemerkt.

Ik werkte in een club, waar de eigenaar weinig in de melk te brokkelen had. Ja, officiëel is hij de baas, en hij kon je in principe wegsturen, maar in de praktijk durfde hij nooit wat. Veel meiden lichtten hem ook op, door zovaak maar kon klanten niet aan hem door te geven, en hun afdracht zelf te houden. Ik deed dat altijd wel netjes. Niet omdat ik er nou zo ethisch naar keek, maar omdat ik best een schijtlijster ben, en ik peentjes zweette bij de gedachte dat hij me kon betrappen.

Die club had zijn eigen bijgeloofjes, maar op een dag kwam er een nieuwe meid bij. Die was geen groentje, ze had al eerder in clubs gewerkt, en ze was naar ons overgestapt zodat ze hier nieuw was, en dan krijg je altijd wat meer klanten. Ze was niet zo goed, ze was niet zo handig, ze was ook niet zo mooi, maar ze droeg het hoerige heel goed. Sommige meiden zien er vooral raar uit in hoerenkleren en met hoerenmake-up, maar zij kon het overdrijven tot het te gek werd, en nog steeds vonden mannen haar aantrekkelijk.

Ze was best snel al ingeburgerd. Je had vantevoren niet gedacht dat er plek voor haar was, maar ze deed alles heel vanzelfsprekend, ze botste niet hard met de andere meiden, en ze had al snel de mores door. Binnen een week was ze gewoon een collegaatje, en had ze er al jaren kunnen zijn geweest. Wij hadden haar ook al snel geaccepteerd, en binnen een ommezientje spande ze met ons samen tegen de baas.

Dat begon met bijgeloof. We zaten met zijn allen bij de bar, te wachten op de eerste klant van de dag. De baas deed normaliter aan het begin van de shift de bar, later nam zijn vrouw het over. Die werkte overdag. De baas was altijd erg vrekkig met hoe hij inschonk, en de nieuweling moest daar niets van hebben. Die was toen ze een drankje wou hebben zelf achter de bar gelopen, en spoelde haar glas om. De baas keek wat moeilijk. Zij ging plompverloren door, tot ze een kreetje slaakte.

"Lege flessen!" riep ze, terwijl ze wees naar de kratten met lege pijpjes pils onder de bar. De baas gaf die altijd terug aan de jongens die de boodschappen kwamen afleveren, en dat stapelde dus weleens een beetje op. Het stonk altijd een beetje naar verschaald bier, maar er waren wel meer luchtjes in die toko, dus wij hadden er nooit zo'n last van. Wij vonden dat ze best heftig reageerde, en we waren wel nieuwsgierig wat er aan de hand was.

Ze wees, half paniekerig en half beschuldigend, naar de kratten vol lege pilspijpjes. De baas was een beetje schichtig, alsof hij ergens op betrapt was. Maar dat ging hij altijd doen als er iemand ergens boos over werd, dus dat betekende niets. Een collegaatje vroeg aan de nieuweling wat er met lege flessen was. De nieuwelinge legde uit, dat lege flessen in het bordeel armoe bracht, en de klanten weghield.

Dat is pure bijgeloof. Maar hoeren zijn een bijgelovig volkje, en ookal had níémand anders nog van dit bijgeloofje gehoord, binnen een kwartier waren we het er allemaal over eens dat die kratten het pand uit moesten, en dat dìt de verklaring was dat het zo leeg was in de club de laatste tijd. De baas wou niet sjouwen, maar hij had niet genoeg ruggengraat om op te staan tegen vijf hoeren die eisten dat die kratten wegmoesten. Hij bracht ze naar de berging.

Het bijgeloofje brachten de meiden die erbij waren geweest over op de andere meiden die op andere tijden werkten. En toen we een paar dagen later een goede dag hadden met veel klanten, was het voor iedereen heel duidelijk: dat was omdat die lege flessen eindelijk het bordeel uit waren. Op die manier bevestigden we het voor onszelf, terwijl het daarna, flessen of niet, weer veel te kalm werd.

Dat bevestigen van die bijgeloven zag ik wel vaker. Veel hoeren, veelmeer dan andere vrouwen, doen aan toekomstvoorspellingen. Er is geen klassieke theeblaadjeslezende hoer meer met theezakjes tegenwoordig, maar er zijn veel hoeren die in astrologie geloven, de hand lezen, kristal kijken, tarot leggen of pendelen. Waar dat door komt weet ik ook niet, maar ik denk dat we het moeten zoeken in dat je een beetje een heks wòrdt als er een heksenjacht op je is.

In een andere club waar ik even zat, was een Afrikaanse vrouw die ik stokoud vond, die kippenbotjes las. Die was ontzettend populair bij de collegaatjes, want haar voorspellingen waren niet de gewone zweefteef-babbels, maar dramatische voorspellingen vol spannende en gevaarlijke gebeurtenissen. Het nadeel van zulke specifieke en duidelijke dingen voorspellen is dat het zo duidelijk is wanneer het niet uitkomt.

Maar op een dag, voordat ik bij die club kwam, had ze voorspeld aan een collegaatje, dat die om zou komen in een botsing met de tram. Dat was natuurlijk schokkend, en iets om flink over te roddelen. En om het roerend eens te zijn dat trams levensgevaarlijke dingen zijn, en het idioot is om zo'n ding wat niet uit kan wijken in de stad te laten rijden. Maar eigenlijk namen we het tegelijk helemaal niet serieus.

Toen dat collegaatje máánden later ademloos binnenkwam en vertelde dat ze zich de tering geschrokken was van een tram waar ze bijna onder gelopen was, als die niet aan het bellen was geslagen, dacht iedereen terug aan die voorspelling. En al heel snel werd dat, dat die voorspelling haar leven had gered, want vanwege die voorspelling was ze alert genoeg geweest om de botsing te voorkomen. Iedereen bewaarde meteen haar kippenbotjes.

Ik heb sindsdien veel stukjes bijgeloof gezien. En mijn helpersploeg had ook veel gezien wat ik nog nooit was tegengekomen. Sommige dingen kenden we allemaal wel, zoals dat je je geld nooit op bed moet tellen. Dat moet mee naar huis, en daar tel je het pas. Als je geld telt op bed, slapen de zaken in. Je schoenen op tafel zetten is armoede afroepen, maar die kom je ook buiten de prostitutie wel tegen. Maar bijvoorbeeld dat het ongeluk afroept om je handtas op de vloer zetten, die is wel eentje die ik alleen in de prostitutie tegenkwam.

Glas voor je deur, vooral scherven, dat brengt ongeluk. Dat moet je meteen wegvegen. Klinkt logisch, want wie wil er nou haar klanten in glas laten trappen? Maar dat je na het vegen drie keer op de geveegde plek moet spugen, die slaat weer nergens op. En dat er altijd in je bordeel ergens een lampje moet zijn dat het niet doet, en dat absoluut niet een nieuw peertje mag, die kan ik ook niet verklaren.

Er waren clubs waar je je drankje niet op de bar mocht zetten. Ik dacht eerst dat dat door de overtrokken angst kwam om gedrogeerd te worden, wat trouwens ookwel een eigen stukje mag, maar dat heeft er dus mee temaken dat als je je drankje op de bar zet, je een SOA op zou lopen. Altijd je glas in je hand, of je glas leegdrinken dus. En weer heb ik geen idee waar die vandaankomt.

Je moet geen echte bloemen in je haar of in je kast hebben, want verwelkt een bloem, dan verwelk jij ook. Rode rozen zijn helemaal de moord voor je klanten, dan loopt het niet meer aan. En als je kunstbloemen neemt, neem dan een oneven aantal. Netzoals juwelen zoals kettinkjes, armbanden of ringen. Nooit een even aantal dragen, want dan halveert je omzet. Sommige meiden vinden ook dat het voor condooms geldt, en zorgen dat ze nooit een even aantal daarvan bij zich hebben.

Er zijn ook bijgeloven over condooms. Een condoompakje dat niet opengescheurd wil worden, moet je niet forceren. Als je dat toch doet, zal het condoom scheuren. Gewoon weggooien dus. Een condoom dat binnenstebuiten uit het pakje komt, en niet in één keer terug wil naar de goede kant op, is een condoom dat gaat glijden. Een condoom dat je hebt laten vallen, gaat scheuren. Maar een condoom dat je met je mond aanbrengt, zonderdat je "over hoeft te pakken" met je lippen, dat roept fooien op.

Oorbellen zijn ook zo'n ding. Hoe groter je oorbellen, hoe vrekkiger je klanten worden. Maar ook, hoe groter je oorbellen hoe meer klanten je krijgt. En ook, als je een oorbel kwijt bent, dan moet je meteen de ander ook wegdoen. En een man neuken met je oorbellen in is ongeluk. En een man neuken zònder je oorbellen in, is ook ongeluk. Met oorbellen kan je volgens het bijgeloof niet goed uit de voeten, je zit altijd in het pak genaaid. Het lijken wel mensenhandelsignalen.

Achter de ramen geloven er ook meiden dat je schoen aan je tenen op en neer wippen de klanten binnenlokt die anders niet zouden zijn gekomen. Ja, de voetfetsisjisten dus, maar voor de rest vind ik het een raar idee. Sommige meiden staan erop dat ergens in het bordeel dat oerlelijke schilderijtje van het zigeunerjongetje met de traan hangt. Als dat er niet is, betekent dat ongeluk.

Een andere achter het raam is dat je een keer voor je raam op straat moet pissen als je ovuleert. Ik weet niet of iemand dat ooit gedaan heeft, maar het is wel zoiets dat rondgaat. Een bankbiljet onder je matras verstoppen maakt de mannen guller. Dat geldt ook voor de speelkaart hartenvrouw onder je deurmat. Of een varkensstaart in je handtas, al heb ik die maar één keer gehoord.

In de thuisontvangst is het ongeluk als je een pan of ketel nog op het fornuis hebt staan. Dan komt de klant niet meer terug. Je spiegel in je werkkamer moet je met spiritus schoonmaken, anders kijkt de duivel mee. Je moet je huis op blote voeten schoonmaken, anders doet je volgende klant zijn schoenen nieteens uit en vertrekt meteen. Of je nou een hoeslaken gebruikt of niet, je moet altijd minstens één speld in je laken hebben zitten om het aan je matras vast te zetten. Anders vliegt je geld weg.

Als escort heb je dan ooknog het bijgeloof om eerst te kloppen voordat je aanbelt. Of dat een man die driemaal belt of schrijft zonderdat je geantwoord hebt een ongeluksklant is. Of dat je make-up kwijtraken een voorteken is van problemen, en dat je dan een week vrij moet nemen. Of dat je geen drie klanten op dezelfde schoenen moet doen. Of dat je bij opgedroogde klanten naar de kapper moet.

Er zijn ook praktischere bijgeloven. Bijvoorbeeld dat Sanex deodorant de geur van aftershave tegengaat. Dat je je laatste sigaret nooit zelf op moet roken, maar weg moet geven. Of dat geld aan de kerk doneren je beschermt. Dat heeft zelfs een keer gewerkt, een collegaatje werd door een Evangelische zedenploert opeens met rust gelaten toen bleek dat ze duizenden Euro's aan haar kerk had overgemaakt.

Als je een vriend hebt, dan moet die nu en dan tussen je tieten spuiten, om zo te laten zorgen dat hij van je hart houdt en niet alleen van je kut. Op elke vrije dag moet je vriend of man in je kut klaarkomen, of je raakt hem kwijt. Als je vriend niet in alle gaten is geweest waar je ook klanten in pakt, gaat je relatie nergens heen. En als je vriend rukt, rukt je volgende klant ook, en dat is altijd vervelend.

Goed beschouwd is het natuurlijk allemaal onzin. En als je één op één praat met je collega's, zijn ze dat ook allemaal wel met je eens. Het is een lolletje, het is iets wat ze eigenlijk niet ècht serieusnemen. Maar stiekem doen ze dat dus wèl, als ze ondergedompeld zijn in het cultuurtje. Al komt het niet allemaal uit het cultuurtje, want meiden die helemaal zonder kontakt met andere meiden zijn begonnen, hebben vaak zèlf bijgeloof bedacht.

Het is net als bijgeloof bij zeelui. Of bij boeren. Als je de hele tijd temaken hebt met een grote boze wereld die je zomaar weg kan vagen, dan ga je je vastgrijpen aan elke vastigheid die je kan vinden. Of dat nou de zee, het weer, of de overheid is. Ook als je weet dat het flauwekul is. Onzekerheid is zo verlammend, dat je snel beter af bent met onzin. En als je toch al de hele dag met illusies werkt, is het snel gebeurd om voor jezelf een illusie te maken. Misschien dat we klaar zijn met al dat bijgeloof, als we eens een plek in de maatschappij hadden waar we echt in konden geloven.