Boter op mijn hoofd

Ik wou vandaag eigenlijk het stukje, wat ik allang beloofd had, over loverboys en hoe dat nou echt werkt gaan schrijven. Daar zit namelijk een hoop achterbaksheid in die mensen liever niet zien. En het heeft een grote naam in de samenleving gekregen. Maar het ging toch niet lekker. Ik kan dat stukje niet publiceren met een opgeheven hoofd als ik niet eerst even zelf mijn hand in eigen boezem steek.

Het zit me al een hele tijd dwars, en met de ingezonden stukjes van Puttana de laatste tijd moet ik er nou echt eens een keer wat over schrijven. De beeldvorming over prostitutie is namelijk ook voor een stuk door onszelf verkeerd gedaan, en ik heb erover zelf ook boter op mijn hoofd. Ik vind het niet leuk om er zo over te denken, maar het is wel waar, en we moeten ook naar onszelf kijken, en dat is ook zo voor mij.

We willen als business graag worden behandeld als volwassen vrouwen die voor onszelf kunnen denken. We worden genegeerd omdat niemand ons zelf serieus neemt. We protesteren daar wel tegen, maar zoals Puttana al zo duidelijk schreef, we werken niet samen om dat beeld te veranderen. Maar helaas hebben we wèl metzijnallen het verkeerde beeld naar voren geschoven, en dat mogen we niet langer doen.

Ik heb wel eerder geschreven over de meiden uit het buitenland die vrijkomen van de Belasting en de politie als ze maar zeggen dat ze slachtoffer van mensenhandel zijn. Dat is een groot probleem, en dat geeft een verkeerd beeld. Het is wel heel erg lui van me als ik nou ga zeggen dat het àllemaal van die buitenlandse meisjes afkomt, want dat is gewoon niet waar. De Nederlandse meiden hebben er ook flink wat mee te maken gehad.

Het idee dat er veel kwetsbaarheid en slachtoffers in de prostitutie zitten is al heel erg oud, en ik wist toch toen ik begon ook al wel dat die perceptie er was. We zijn allemaal gewoon meisje geweest voordat we begonnen, dus dan geloof je wat de rest ook gelooft. Ik heb mezelf er nooit bijgeteld, maar voor ik een poos had gewerkt had ik het idee zelf ook wel. Het is een verkeerd idee, waar we allemaal wel van weten omdat we het zelf ook hebben gehad.

Je weet dus vanaf het begin al wat er leeft bij de mensen over je werk, en het is zó makkelijk om opin te spelen. Je probeert toch een poppetje te zijn in het begin, als je nog denkt dat mannen dat het geilste vinden. Een teer poppetje past in het hoofd van een klant eigenlijk niet goed bij het werk, dus moet er wel een triest verhaal achterzitten. Dat vullen ze zo voor je in, en je gaat daar makkelijk in mee.

Het is iedere keer makkelijker. Zo'n vent denkt een tragisch verhaal van een verloren zieltje bij je, en je kan zomaar daarin meegaan, en hij wordt supergeil. Het is voor een jonge meid toch al aantrekkelijk om een verloren ziel te spelen, ook als ze niet in het werk zit. Het past een beetje bij de leeftijd. Je wil aandacht, en je doet vooral een beetje moeilijk om die aandacht te krijgen. Toen ik jong was had je net dat de Alto's overgingen naar de Goths, en dat was juist die manier om te laten zien dat je een verloren ziel was.

Je wentelt je makkelijk in die tragische rol hoor. Het voelt alsof je heel filosofisch bent, en je kan je lekker een echte overlever voelen. Zelfs als je het niet tegen de klanten doet is het lekker, en dat weet ik heel goed. Lekker vinden dat je aan de rauwe zelfkant van de samenleving zit is een kick, zolang het maar niet ècht wordt. Daarna is de lol er wel af. Dan moet je volwassen worden, en dat onvolwassene gaat dan eerder in de weg zitten.

Dat onvolwassene werkt alleen maar door. Want er zijn heel veel mannen die daar dominant van worden, en de meeste mannen zijn niet vaak genoeg dominant, en die lusten er dus wel pap van. En als je daar als meisje ook nog de smaak van te pakken krijgt is het natuurlijk helemaal iets wat een eigen leventje gaat leiden. Voordat je het weet ben je een hele rol op je gaan nemen, omdat jij en je klant er allebei een kick van krijgen.

Ze hoeven niet altijd dominant te worden. Er is ook een hele grote groep die juist beschermend wordt, en heel erg medelijden met je krijgt. Die worden extra lief, en gaan je verwennen en heel dik tippen. Als je tragisch bent, worden mannen zalig beschermend. Ze verwennen je als een prinsesje! Ze hebben respect voor je, want slachtoffers krijgen nou eenmaal respect.

Er is nog een andere soort van beschermend, waarbij ze je niet zielig vinden, maar juist je op het rechte pad willen zetten. Als je dat verkeerd aanpakte kreeg je een preek dat je niet in deze gevaarlijke baan moest blijven. Dat hielp niet met het werk, en de klant was je dan kwijt. Maar als je het goed deed, dan kreeg je hem aan het denken dat je door omstandigheden het werk wel moest doen. Dan ging hij meer proberen om je praktisch te helpen, en bij de meeste mannen betekent dat geld geven.

Mannen kunnen heel geil worden van een norse onvolwassen puberige meid, zolang ze er maar niet echt te jong uitziet. Als je maar je gedraagt alsof je schijt hebt aan alles, en mokkig en pruilerig doet, dan komen ze soms letterlijk in hun broek. Het is iets wat ik wel heb gebruikt, maar ik heb het nooit begrepen tot W het aan me uitlegde. Helaas was ik er toen al wel te oud voor om er wat mee te kunnen!

Zij vertelde me dat mannen dat gedrag wel kennen van toen ze nog schooljongens waren, en de meiden om hen heen ook hormonen kregen. Dat snappen ze dus wel dat er iets seksueels aanzit. Mannen houden er ook van om een meid op een positieve manier een lesje te leren, maar bij een gewone vrouw hebben ze geen goeie manier om dat te doen. Maar iedereen vindt een onvolwassen puber irritant, en dan hebben ze een positieve manier. Ik denk dat ze gelijk heeft. Nou ja, ze vertelde wel meer maar dit is de samenvatting.

Als je het werk gaat doen, ontdek je al meteen dat mannen vanalles geloven wat je ze maar vertelt. Voor jonge meiden is dat heel makkelijk om te manipuleren. Als bakvis is het toch al verhaaltjes ophangen, en nu betalen ze je er ook nog extra voor! Ik ben gelukkig nietzover gegaan, maar ik heb voor ik ook maar ging studeren al wel een hoop fantasieverhalen aan leraren enzo verteld om maar geen slecht cijfer te krijgen. De waterkraan kon ik zó openzetten. Dat is wel jammer dat ik dat niet meer kan.

Het idee, dat we allemaal aan de pooiers en de loverboys vastzitten, is ook zó makkelijk. Het is heel veel gedoe om een vent zich aan je regels te laten houden, vooral als je een jong ding bent. Je kan uitleggen wat je wil, maar ze luisteren niet. Dan moet je de heks of de strenge juf gaan zijn als ze in discussie willen over je regels. Je komt over als iemand die niet ècht een geile slet is, die gek is op hem.

Dan is het makkelijk om je been om hem heen te slaan, je tieten tegen zijn kin te drukken, met je nagels in zijn nek te kietelen, en in zijn oor te fluisteren dat je ècht maar wàt graag hem zonder condoom in je kont zou willen, maar dat je pooier dat niet wil hebben, en die wéét het meteen als het gebeurt, en die is súpergevaarlijk. Dan krijg je slaag van hem, en dat wil de klant toch niet op zijn geweten hebben? En zo is het voor alle regels of dingen die je niet wil.

Je kan niet buiten het werk eens vrijblijvend wat gaan drinken, je pooier wil dat niet. Je kan niet hem je privé-telefoonnummer geven, want dan ziet je pooier misschien dat hij gebeld heeft. Je mag niet meer dan een glaasje drinken, je pooier wordt boos als je dronken wordt. Je kan niet MSN'en, cammen of frienden op Facebook, dat wil je pooier niet hebben. Je hoeft niet eens pooier te zeggen, als je het over je vriend hebt denken ze dat er zelf wel bij.

Klanten manipuleren is één ding. Daar komen ze voor, voor de illusie en om eens lekker in die fantasie te duiken. Maar we hebben zo wel indrukken achtergelaten bij de klanten. Die indrukken, die gaan zich verspreiden. En ik was ècht niet de enige die zo deed, het is alleen maar meer de gewone manier geworden. Dat doen heel veel meiden, en ik ben netzo schuldig. Die indrukken hebben bijgedragen aan het belachelijke idee dat er nu leeft over de prostitutie.

Ik heb dus boter op mijn hoofd. Ik heb nu mijn leven wel gebeterd, maar ik heb met mijn klantjes manipuleren wel bijgedragen aan het verkeerde beeld. Ik probeer het nu met mijn blog wel recht te zetten, maar ik heb zelf dus óók schuld. Ik kan niet ongedaan maken dat ik het verkeerd heb gedaan, maar ik roep mijn collegaatjes wel op om er ook zelf eens over na te denken.

Het spijt me. Ik ben er gelukkig mee opgehouden, maar ik ben zelf ook een stukje van het probleem geweest.