De veiligheid van een vergunning

Ik wou mijn kerststukje deze week plaatsen, maar mijn stukje van vorige week was niet doorgekomen, dus moet die nu maar. Fijne Kerst iedereen! Ik ben er in Januari weer.

Er wordt heel wat geruzied in de samenleving als het over prostitutie gaat. Vooral tussen de moralisten aan de ene kant, en de hoeren aan de andere kant. Wetenschappers kiezen meestal onze kant, al doen ze dat aarzelend, mensen in de overheid kiezen meestal de moralistische kant, al doen die dat soms ook aarzelend. Wel een verhouding die aangeeft dat we gewoon gelijkhebben, maar niet een verhouding die betekent dat we een schijn van kans maken om onze zin te krijgen.

We ruziën over heel veel. Over wat het werk nou inhoudt, over wat ons motiveert, over wat het beste voor ons zou zijn, over wat ons allemaal overkomt, over wat het werk met ons doet, over wie onze vrienden zijn, ga maar door. Ik heb hier een hele lijst van dat soort onderwerpen. Maar de moralisten, de overheid, de wetenschappers, en zelfs de hoerenclubs zijn het over één ding eens: vergunningen maken het werk veiliger.

Luister maareens naar al die discussies over onvergund werken. Luister ook naar discussies over heel andere dingen die met prostitutie te maken hebben. Telkens wordt erbij gesleept, en gek genoeg vooràl door de hoerenorganisaties en de meiden die op TV komen zelf, dat we zonder vergunningen in een gevaarlijke situatie terechtkomen, dus dat er meer vergunningen moeten komen.

In principe bestaat er nog geen vergunningplicht voor hoeren. Dat proberen ze sinds het jaar 2000 al te regelen, maar het gebeurt maar niet omdat het telkens bij een enorme draak van een wet hoort die het niet door de Eerste Kamer heen redt. Dat houdt gemeentes niet tegen om ons te behandelen alsof die vergunningen wèl verplicht zijn, en ons bestuurlijk te straffen als we die niet hebben.

Nadat de WRP in de Eerste Kamer was gesneuveld, is de WRS in de steigers gezet. Een hélemaal andere wet, die een verknipte versie is van het Duitse ProstSchG. Daar kun je hier alles over lezen. Voor dit stukje is het vooral belangrijk dat hij een strak keurslijf van vergunningen verplichtstelt. Dat wetsvoorstel ligt nu al een goed jaar stil, omdat hij controversieel is verklaard.

Dat controversieelverklaren is trouwens niet omdat die wet echt controversieel zou zijn. Hij wordt nog net niet door alle partijen met palmbladeren voor de hoeven van zijn ezel gevlijd. De reden om hem controversieel te verklaren was dat de CU hem héél graag erdoor wil hebben, en je bij nieuwe formatiegesprekken de CU kunt kopen door ze die vette kluif voor hun neus te bungelen. Het nieuwe kabinet belooft dus niets goeds.

Er bestaan vergunde bedrijven. Bij bijna allemaal gaat het dan om bedrijven die bestonden toen het bordeelverbod nog niet war opgeheven, en ze onder een gedoogbeleid vielen. Door een "behoudsconstructie historische rechten," ookwel een "grandfather clause," hebben de penozetenten uit die tijd dus een vergunning. Het is bijna onmogelijk om een vergunning te krijgen als je die niet erft uit de tijd van het bordeelverbod.

Het kòn wel. Vooral in het begin, toen de gemeentes nog niet alle achterdeurtjes hadden dichtgetimmerd, en je stilletjes de juiste formulieren kon inleveren zonder slapende honden wakker te maken. Zo ben ik ook aan mijn vergunning gekomen. Daar kon ik hulp bij krijgen. Diezelfde helper heeft het al jaren opgegeven om het nogeens te doen, want al die routes zijn nu potdicht. Gemeentes zijn bereid om heelwat werk te doen om hoeren dwars te kunnen zitten.

Ik heb jaren gewerkt met vergunning. Nog net niet tientallèn, maar wèl meer dan tien jaar. Daarvoor werkte ik bij vergunde èn onvergunde bedrijven, of in mijn eentje onvergund. Sinds mijn vergunning is afgepakt voor een nog flauwere technikaliteit dan die ik gebruikte om er eentje te krijgen, werk ik weer onvergund. Of zoals je dat tegenwoordig noemt, "illegaal." Ik heb het allemaal van binnen en van buiten gezien dus. En ik ben ermee bézig geweest.

Dus ik ben niet zomaar iemand die wat roept. En ik heb wel wat te roepen over dit onderwerp, en dan vooràl naar de hoerenclubs en mijn collega's. Want die praten mee met het onzinverhaaltje dat vergunnen zo nodig en zo goed is voor ons. Want dat is het dus eigenlijk helemaal niet. Zeggen dat je vergund moet worden omdat onvergund werken zo fout en gevaarlijk is, slaat nergens op.

Want dat frame dat "illegaal" en "onvergund" op één hoop gooit met angst, ellende, geweld, dwang, wanhoop, onveiligheid, wantoestanden en mensenhandel is gewoon onzin gebouwd op meer onzin. We moeten ècht ophouden met meedoen aan dat frame. We moeten ophouden met dat eindeloze pleiten om iedereen een vergunning te gunnen, en eens aan gaan wijzen dat vergunnen helemaal niet gepast of nuttig is!

Dat we de hoerenclubs vooral horen pleiten voor vergunningen is voor een belangrijk stuk doordat die clubs vooral meiden uit de vergunde sektor aantrekken. Onvergunde meiden moeten zich niet in de kijker van de overheid spelen natuurlijk. Je hoort dus bij hoerenclubs vooral de stemmen van meiden die nog nooit hun neus in de onvergunde delen van de branche hebben gestoken, en daarover vooral horen via de pers en de hijgverhalen die ze van "partners" horen.

Als je die meiden hoort praten over de onvergunde wereld, waar ze toe veroordeeld gaan zijn als de duimschroeven weer een tandje verder dichtgedraaid worden, is het alsof ze denken dat ze dan van hun realistische hoerenwereld die ze kennen, zullen worden overgezet naar de onzinnige fantasiewereld die de moralisten over prostitutie hebben. Pak mijn vergunning af, en ik val in handen van pooiers, kwaadaardige klanten en mensenhandelaren!

Ik heb aleens uitgelegd dat werken zonder vergunning je eerder mìnder aantrekkelijk maakt voor pooiers dan mèt, en dat je meer aan een pooier hebt als je onvergund werkt omdat je hem dan als schild kan gebruiken, zodat een vergunningplicht opleggen eerder misstanden in de hand werkt dan oplost of voorkomt. Maar èìgenlijk is dat verschil bestwel klein. Zo klein dat je kan zeggen dat het er nauwelijks toe doet, dat het niet significant is.

Eigenlijk vind ik het fijn om nu illegaal te werken. Ja, het is jammer dat ik niet meer in mijn bedrijfje kan investeren zonderdat het een enorm risiko is, en ik dus mijn werkflatje niet meer kan gebruiken, en ik op moet passen voor razzia's. Maar tegelijk merk ik sinds mijn vergunning is afgepakt, hoeveel ik op eieren liep om die vergunning maar te houden. En dat is ook geen leven.

Zo'n vergunning beschermt je niet tegen misstanden. Hij beschermt je niet tegen pooiers, want die kan het níéts schelen of je vergund bent of niet. Die hebben liever vergunde meiden zelfs, omdat die minder hard gerazzia'd worden. Hij beschermt je ook niet tegen foute klanten, die immers geen idee hebben wie illegaal is en wie niet. Dat kan met de WRS wel anders worden trouwens, en dat foute mannen kunnen nagaan wie er kwetsbaar is voor chantage is één van de vele nadelen van die wet.

Het énige, echt het énige waar een vergunning je tegen beschermt, is de overheid zèlf. Als je vergund bent, kan je immers niet meer gepakt worden op dat je onvergund werkt. Maar voor de rest kunnen ze alle voorwaardes die ze willen aan je vergunning hangen, en je op alle andere manieren waar de vergunning niet tegen dekt je wèl verneuken. En dat hebben we de afgelopen twintig jaar wel gevoeld ook.

Als er geen vergunningen waren, zouden we ze niet missen. Als er geen vergunningplicht bestond, was het enige verschil dat het probleem van de vergunningplicht, die niemand beter maakt maar hoeren wel slechter, niet bestond. De vergunning is de oplossing voor het probleem van de vergunning, niets meer en niets minder. En een vergunningplicht is niet zomaar een probleem op zich, het maakt ook andere problemen.

Want als er een vergunningplicht is, en je bent onvergund, dan kijken mensen niet naar je als iemand die om een burokratisch dingetje wordt gestraft. Dan ben je iemand die te fout of te belazerd is om zelfs maar een vergunning aan te vragen. Dan zal je wel niet veel goeds in de zin hebben gehad. Het bestaan van een vergunningplicht geeft de mensen ooknog het idee dat er wel een goede reden voor die vergunningplicht zal zijn. En maakt ze dus onvriendelijker naar onvergunde meiden toe.

Een vergunning is schijnveiligheid, en vergunningplicht is een groot probleem. Zowel vanwege de sancties die de overheid eraan gaat hangen, die nooit lichter worden en àltijd zwaarder, als vanwege weer verder afbrokkelend draagvlak in de samenleving. Want vergis je niet, als de verguningplicht eindelijk officiëel wordt, verandert er niets voor de meiden die vergund werken. Voor de rest van ons komt er alleenmaar meer repressie en mishandeling.

De meiden die al een vergunning hebben, halen daar vaak hun schouders over op. Wat kan die illegale groep hen schelen? Maar elke vergunningregulering die tot nu toe is bedacht, heeft regels erin zitten die het héél makkelijk maken om die duimschroeven verder dicht te draaien. Of dat nou inhoudt dat jij steeds meer verplichtingen hebt, dat jij je steeds kwetsbaarder moet maken, of dat ze je je vergunning af kunnen nemen. Waar je staat brokkelt af.

Als je denkt dat dit samenzweringstheorietjes zijn, dan moet je maareens kijken naar wat de ministers van Veiligheid en Justitie de afgelopen jaren over deze wetsvoorstellen hebben gezegd. Dan zie je dit helemaal terug. Ik heb hier niets gezegd wat ze niet gewoon zelf hebben toegegeven, of zelfs gewoon trots hebben gezegd. Kijk maar naar wat de memories van toelichting allemaal kraaien. Dit is geen bijverschijnsel, het is de bedoeling.

Dus stop met pleiten voor vergunningen, stommelingen! Je graaft je eigen graf! En het mijne ook, en daar zit ik niet op te wachten. Ik zie bij de hoerenbelangenclubs altijd veel te weinig inzicht in wat de wetten en regels inhouden die er zijn, laat staan wat nieuwe wetten zouden gaan doen. Ga praten met juristen, en laat je voorlichten. Vergunningen zijn geen reddingsboei, ze zijn een steen om je nek.

Het nut van slechte neukertjes

Je hebt liefdes, je hebt vriendjes, je hebt klanten, je hebt stoeimaatjes of fuck buddies, je hebt one night stands, je hebt mannen waar je wat van wil en waar je de maitresse voor bent, en je hebt neukertjes. En misschien nog wel meer soorten ook. Allemaal mannen waar je mee ketst, en allemaal heel verschillende rollen in je leven. Zoals ik al eerder ergens schreef, je kan een hele harem van mannen aanleggen over de jaren, om al die verschillende rollen in te vullen.

Ik heb niet zo'n grote harem. Ik ben daar niet handig genoeg voor, en ik laat mannen veeltemakkelijk te dichtbij komen. Met klanten gaat het goed, met de mannen waar ik wat van moet ooknogwel, maar als het om mannen in mijn persoonlijke leven gaat, waar die discipline van de hoererij niet meetelt, dan gaat het bij mij de hele tijd mis. Ik word plakkerig en onzeker, en ik heb het niet meer naar mijn zin.

Afentoe date ik wel. Ik heb ook een relatieleven. Daar schrijf ik alleen heel weinig over, en soms denk ik weleens dat ik daarmee een verkeerd beeld neerzet. Het beeld wat we allemaal wel kennen van de hoer die zoveel klanten te neuken heeft, dat ze geen behoefte meer heeft aan seks, of aan een man. Of aan liefde of genegenheid. Ik ken wel meiden die geen tijd over hebben voor een eigen relatieleven, maar behoefte hebben we allemaal. We zijn toch mensen hè?

Ik bespreek de mannen in mijn leven wel met de meiden uit mijn hulpploeg. Alleen met de meiden, want met kerels kan je er toch niet op dezelfde manier over praten, en ook alleen met de meiden die hoeren of hebben gehoerd. Want die snappen meer van wat me dwarszit. En hebben vaak best goed advies, dat ik om de één of andere reden altijd in de wind sla, terwijl ik daar achteraf spijt van heb.

Ookal heb ik niet zo'n harem als veel meiden uit mijn hulpploeg, ik heb wel een hele lange telefoonlijst. Omdat ik telkens er niet in slaag om die mannen tot een vaste neuker of vaste vriend ofzoiets te maken, en het telkens weer probeer omdat ik een plekje open heb, wordt die lijst maar langer. Meiden die goed zijn in dat relatiegedoe, hebben al snel hun harem vol, en halen er alleen iemand bij als ze zin hebben in wat nieuws.

Je ziet wel dat meiden die goed zijn in mannen africhten, kortere lijstjes hebben. Die kunnen ook een man waar ze geen aansluiting mee hebben wel tot iets moois maken. Meiden die dat minder kunnen, moeten telkens opzoek naar een nieuwe. Dat is trouwens ook zo voor meiden die wel mannen kunnen boetseren en betoveren, maar er vervolgens telkens een boeltje van maken omdat ze zich niet kunnen beheersen en alles veelte ingewikkeld maken.

Hoeren hebben bij hun burgervriendinnen meestal nietzoveel te zoeken als ze het over hun relatieleven willen hebben. Burgervriendinnen weten meestal niet wat je voor werk doet, en gaan ervanuit dat jouw referentiekader hetzelfde is als dat van hen. Je zit op twee heel verschillende nivo's te praten. Soms voel je je als een viroloog op een verjaardag waar iedereen het over Corona heeft.

Dus we praten maar met collega's, niet alleen over onze klanten maar ook over ons relatieleven, omdat we dat allebei nergens anders kwijtkunnen. Echt nergens anders, zelfs een collega die stript naast het hoeren vertelt dat ze zich niet kwijtkan bij haar mede-strippers die niet hoeren. En daarvan zou je toch verwachten dat ze wel wat opener zijn en wat breder kunnen kijken. Maar kennelijk is onze beleving gewoon te anders, en te specialistisch.

Nouja, ik heb daar dus aleens over geschreven. Er wordt dus ook op de chat van mijn hulpploeg veel over vriendjes en avontuurtjes geklept, en we maken het er heel gezellig als we niet bezigzijn met mijn blog. Als je mee wil leven met de seks-avontuurtjes van een ander kan je volgens mij niet beter terecht dan bij mijn collegaatjes, want we zijn er goed in en we zijn er niet verlegen over. Behalve ik dan, merk ik dan wel.

Ik ben wel jaloers op hoe brutaal sommige meiden uit mijn hulpploeg kunnen zijn. Hoe exhibitionistisch en hoe ongevoelig voor sociaal risico ze zijn, hoeveel zelfvertrouwen ze hebben en hoeveel plezier ze erin hebben en houden. Ik heb toch altijd de neiging om dingen klein en intiem te maken, en dat voelt kwetsbaar om dan zo enthousiast over te praten. Dat is eigenlijk dom, dat kan ik ook wel zien, maar ik laat me toch teveel door mijn romantische gevoelens besturen.

Sommige meiden hebben me wel kritiek gegeven dat ik op mijn blog te weinig over dates en vriendjes schrijf. Daarmee zou ik immers wel meer over mijn eigen seksleven laten zien, en dat zou mensen een eerlijker beeld geven van hoe ik leef. Dat is ookwel zo. Ik heb er wel vragen over gekregen waarom, want de meeste collegaatjes zouden het niet zo'n probleem vinden, maar ik denk dat dat gewoon komt door hoe ik ben, èn hoe ik wèrk.

Maar goed. Ik zat dus met een pilsje op de bank, terwijl mijn huisgenootje TV zat te kijken, met mijn laptop op de armleuning te lezen in de chat van mijn hulpploeg. Ik had een lange dag gehad, en ik zou pas de volgende dag weereens een klant onder handen nemen. Ik had wel behoefte aan een goed verhaal over de avonturen van mijn collega's, anders zou ik toch alleenmaar uit frustratie gaan vreten.

Een collegaatje vertelde dat ze een vriendje had met voorkeuren waar ze weinig ervaring mee had, en die ze graag over zijn onervarenheid heen wou helpen. Maarja, als je zelf niet erg ervaren bent, kan je makkelijk net de verkeerde noot aanslaan, en dan kruipt zo'n man als een slak in zijn schelp. Dus ze kreeg van alle kanten het advies om het eerst eens te proberen met een wegwerp-neukertje.

Neukertjes zijn mannen die je niet hebt voor de romantiek, of omdat ze leuke stoeimaatjes zijn, of omdat ze vrienden zijn waar je ookwel mee neukt, maar mannen waar je alléén mee neukt, en verder niet. Het belangrijkste om te zien of een man een neukertje is, is kijken of je relatie met hem om de seks gaat, en of die nou echt zou veranderen als je àlles behalve de seks weg zou doen.

Als je relatie met zo'n vent netzogoed zou blijven gaan als je hem alleen opbelt voor een beurt, en hem daarna het huis uit pleurt omdat je andere dingen moet doen, dan heb je een neukertje te pakken. Het klinkt heel plat, maar het kan een heel waardevolle en gekoesterde aanvulling aan je harem zijn. Seks zonder gedoe eromheen heb je soms gewoon nodig. Dat is immers ook waarvoor veel mannen naar de hoeren gaan.

Goede neukertjes zijn zeldzaam. Vooral omdat de meeste mannen nietzoveel presteren in bed. Al heel snel schuif je je definitie op naar een man die goed kan gaan wòrden in bed. Als je niet in een neukertje bereid bent te investeren, is het heel moeilijk om per ongeluk een vent te vinden die goed genoeg is in bed om als neukertje interessant te zijn en te blijven. Vooral als je ervaren bent.

Er zijn nietzoveel mannen die echt willen leren. Ja, de meeste kan je wel hard genoeg duwen om te zorgen dat ze nèt wat anders doen dan ze gewend zijn, of meestal nèt iets meer ernáást, maar echt hun seksualiteit op de schop nemen doen er maar heel weinig. Dus mannen waarvan je eerst dacht dat het prima neukertjes konden worden, stellen je vaak toch teleur, en dan houdt het op.

Je ziet dan meteen heel duidelijk het verschil tussen de meiden die gewoon leuk met zo'n vent willen spelen, en het liefst zouden hebben dat alles vanzelf gaat, die een lange lijst mislukkingen hebben staan en nog steeds geen vaste neukertjes, en de meiden die het geweldig vinden om een man te manipuleren en te verleiden, en het liefst tot voorbij waar hij zelf heen zou gaan. Die laatsten hebben altijd véél meer succes.

Wat ik ook heel duidelijk heb gezien, is dat als je een neukertje wil omdat je geen tijd hebt voor een vriendje of een friend with benefits, het heel lastig is. Neukertjes moet je meestal máken, en als je te hongerig bent naar seks of mannen, wordt het moeilijk om je afstand goed te houden. Als je de vent al niet afschrikt, kom je vaak toch in een te intieme relatie terecht. Waar je dus geen tijd voor had.

Maar even terug. De collega kreeg dus te horen dat ze een wegwerp-neukertje moest proberen om haar nieuwe kunsten op te leren. Ik dacht eerst dat ze het hadden over een vent ergens oppikken, maar dat was het dus niet. Het ging er nou juist om, dat ze in haar oude telefoonlijst ging zoeken naar een oud neukertje die al afgekeurd was. Daar kon ze dan de kunst op leren, zodat ze met vertrouwen met haar vriendje kon beginnen.

Wat langzaam doordrong bij mij, was dat het er niet om ging dat ze zo'n man al kende, of dat zo'n man al voorbereid was, of dat ze vantevoren al een ex-neukertje uit kon zoeken die goed bij de kink paste, maar dat het er juist om ging dat ze hem al afgeschreven had. Met een man waar je een waardevolle relatie mee hebt, of denkt te gaan opbouwen, doe je sommige dingen gewoon niet.

Dat gaat er natuurlijk niet per sé om dat je hem onrecht aandoet. Al ben je wel een stuk genuanceerder over wat iemand onrecht aandoen ìs, als je hem niet meer ziet als iemand die deel uitmaakt van je leven. Je denkt alleen niet er telkens over na of wat je doet zijn beeld van jou gaat verprutsen. Dat is immers niet belangrijk meer. Hij heeft afgedaan, hij is een afgekeurd neukertje.

En soms is het nog verrassend leuk ook. Dan heeft hij onverwachte talenten, of is hij in de tussentijd opgegroeid. Goed, daar zijn heel weinig verhalen over, maar het komt wel voor en je kan geluk hebben. Of is het voor het experimenteren wat je doet nietzo belangrijk dat de man er wat van kan of lekker is, en je zelf gewoon lekker iets nieuws kan ontdekken wat onverwacht waardevol voor je is. Dat komt veel vaker voor.

Ik las dat verhaal van die meid, die er duidelijk resultaat van had, en ik bedacht me dat er heelwat dingen zijn die W aan me aangeraden had, die ik niet durf of kan met mannen waar ik waarde in zie. Ze heeft me technieken van verleiding aangeraden die ik helemaal niet kàn, en waar ik de eerste paar keer echt heel slecht in ga zijn. Dat kan ik bij klanten niet maken, en dat zou ik afgrijselijk vinden om met vriendjes of dates te doen.

Maar ik heb wel afgeschreven slechte neukertjes. Ik heb er zelfs bestwel véél. En ik ging me voorstellen hoe het zou zijn als ik dat ook eens ging durven. Want ik ben bestwel een schijtlijster, dus er zit altijd een extra stap in elke fantasie, namelijk dat ik het ga dùrven. Als ik dat niet er speciaal bijfantaseer, is zo'n fantasie altijd te buitenissig voor me.

En zo zat ik door mijn opschrijfboekje te bladeren, te kijken naar de oude mislukte neukertjes. Al die namen, en al die herinneringen. Meestal vind ik het maar afgeilend om die namen terug te zien, en vind ik het vooral genant, maar nu ik juist opzoek was naar een figurant in mijn fantasie, geilde ik niet af. En ergens begon te broeien dat het eigenlijk best haalbaar was. En wat was het ergste wat er kon gebeuren als ik een flater sloeg?

Zoals ik al zei, ik ben een schijtlijster, en het was dus een paar weken van afentoe eens overwegen en plannen voordat ik aan mezelf durfde toe te geven dat ik mezelf ernaartoe aan het werken was om het eens te proberen. Ik had een shortlist van mannen gekozen, en ik had een serie adviezen van W uit de enorme lijst die ze me stuurt gekozen die ik tocheens uit moest proberen, "je boven de man stellen," die nogal afwijken van wat ik normaal doe, maar waar ik de waarde wel van kon zien.

Natuurlijk, zodra ik aan mezelf toe had gegeven dat ik ernaartoewerkte kwamen onmiddellijk alle beren op de weg, en schrok ik terug, maar een weekje bangzijn later was ik toch weer aan het bladeren en fantaseren. Ik weet eigenlijk wel dat zoveel fantaseren over hoe het gaat zijn vaak zorgt voor een flop, omdat je nooit fantaseert wat er echt gaat gebeuren, maar zo bereid ik mezelf nou eenmaal voor.

Ik maakte de drempel zo laag mogelijk voor mezelf. Ik koos een man die me echt het minste kon schelen, ik koos het experiment wat ik al het meeste beheerste, en nog steeds was ik te zenuwachtig om ermee door te gaan. Ik bedacht me telkens weer iets wat ik eerst nog moest beheersen, of wat ik moest plannen, of waar ik vantevoren een oplossing voor moest hebben.

Dat ging pas over toen ik herkende wat ik aan het doen was: ik was aan het teuten. En uit mijn dagboek heb ik wel geleerd dat teuten àltijd slecht is, en dat het me àltijd alleenmaar tijd en kansen kost. Dus ik nam het appje wat ik al dertig keer opnieuw geschreven had, en ik stuurde het op. En toen bevroor ik helemaal omdat ik iets had afgetrapt waar ik toch wel schijterig voor was.

Het appje was te casual, en nodigde niet duidelijk genoeg uit om te antwoorden. En het was te wanhopig, ik kwam over als een zielig wicht. En het was te droog, hij zou er niet op flirten. Of nee, het was te sletterig, hij zou me vast vies vinden. Of nee, het was wel op de goede manier een flirt, maar eigenlijk wou ik er geen flirt van maken, maar een booty call. En ik had het op het verkeerde moment van de dag verstuurd. En zo fokte ik mezelf op.

Dat opfokken hield pas op toen hij heel enthousiast reageerde, en meteen wou afspreken. Dat was dus tegelijk een opluchting, èn het moment dat ik mezelf een dom schaap vond dat ik me zo opgefokt had, èn de aftrap van een nieuwe bundel afgrijselijke dingen die ik me in mijn hoofd haalde over hoe slecht dit idee al niet was. Ik ging er de hele tijd tegenaanhangen om het helemaal maar af te blazen.

Nou ben ik wel een schijtlijster, maar ik heb wel een béétje zelfdiscipline. En ik ben te trots om zoiets danmaar af te blazen omdat ik een smoes heb gevonden, en réken maar dat ik een hele rits smoezen meteen in mijn hoofd had, klaar om de boel mee af te kunnen kappen. Dus ondanks alle opfokkerij en gekke ideeën, liet ik de afspraak gebeuren. En dat was gelukkig de moeite waard.

Ik had deze man gekozen omdat hij ver buiten mijn sociale kring stond, en hij dus geen kwaad kon als ik hem boos zou maken of dingen zou vertellen die hij door kon roddelen. Ik had hem ook gekozen omdat ik wist dat ik nooit meer wat met hem wou, omdat wat me aan hem tegengevallen was niet iets is wat verandert. Deze man was een vent die oppervlakkig heel intelligent klonk, maar uiteindelijk vooral moeilijk deed om intellectueel te lijken. En daar kan ik slecht tegen.

Met deze vent was ik door zijn intellectuele praatjes misleid om te denken dat hij ruimdenkend zou zijn en met me mee kon denken. Dat bleek dus heel erg tegen te vallen, hij praatte vooral ruimdenkende mensen na, en was eigenlijk best beperkt, al was hij beperkt in zijn eigen "alternatieve" wereldbeeld. Het werd geen experimenteel en vrijdenkend neukertje, het werd gewoon saai.

Ook als het om het lichamelijke ging was hij niet interessant. Hij deed onder voor de meeste klanten, want er zat gewoon niet genoeg seks in. Hij wou wel seks, maar hij bleef zelf lauw, en was niet erg potent. Ik moest de hele tijd zijn seksuele filosofie tegemoetkomen, en doen alsof ik onder de indruk was van zijn zo verschrikkelijk vrijdenkende houding. Anders kwam er helemaal niets omhoog.

Veelteveel moeite, veel te weinig opbrengst, dus ik liet hem links liggen en ging wat beters zoeken. Nou ja, tot nu dan, want hij leek me de ideale man om wat nieuwe kunstjes op te proberen. Genoeg ego over ruimdenkendheid om niet meteen terug te schrikken van wat anders dan anders, maar eigenlijk een flinke uitdaging om er nieuw gedrag uit te krijgen. En geen punt als hij ook op mij afknapt.

De date kwam, en ik was op van de spanning. Met klanten drink ik nooit, met mannen in mijn privéleven meestal wel. Deze keer niet, want ik moest mijn koppie erbijhouden. Ik had zorgvuldig W's voorschriften uit mijn hoofd geleerd, want als je wat dingen laat liggen gaat daar meteen alles op stuk, maar dat was best moeilijk, omdat het niet iets was dat ik eerder geprobeerd had. Het kost best wat geestelijk werk om de hele tijd te bedenken wat je nu weer moet doen, als je de adviezen op dat moment toepast.

Het was vermoeiend, leerzaam, en niet erg seksueel bevredigend. Dat kwam omdat hij wel goed reageerde, zoals je van W's advies mag verwachten, maar nog steeds slecht in bed was. Maar ook omdat ik meer bezig was met de technieken leren dan met seksen. En toch was het erg leuk. Onverwacht leuk, omdat het eigenlijk heel bevrijdend voelde om het te doen met een man die afgeschreven was.

Sindsdien doe ik dat vaker. Niet alleen om dingen te oefenen die ik niet wil doen met een man die waarde voor me heeft, maar ook gewoon omdat het bevrijdend is om te seksen met een man waar je je niets van aan hoeft te trekken, en waarvan je het echt niet meer kan schelen wat hij van je gaat vinden. Ik ben iemand die me te snel drukmaakt, en het is een hele fijne verlossing als je een manier vindt om dat minder te doen.

Ik snap nu ook veel beter hoe meiden die hoge eisen stellen toch voor de lol slechte, afgekeurde partners terug blijven halen voor een nummertje afentoe. Er zit geen druk achter, en je opportunity cost als je wat wilds of doms doet is er niet meer. Je bent heel vrij om wat te doen. Of het nou is om een bizar soort kink te bevredigen, of super-egoïstische seks te hebben, of gewoon weer in vorm te komen, het kan met afgeschreven neukertjes.

Dat is nogeens gratis seks.