Touren

Ik ben een beetje een huismus. Het liefst zou ik nog steeds werken in mijn werkflatje, met mijn klantjes die naar me toekomen, en hoogstens afentoe een escortklantje tussendoor. Ik vind al dat ge-escort wat ik nu doe eigenlijk al veel reizen, en het is me soms gewoon een beetje teveel. Niet dat ik het niet aankan, maar wel dat het me gewoon een beetje tegen gaat staan.

Er zijn zoveel voordelen aan je vaste stek hebben. Je hebt zelf alles in de hand, je kan er echt je eigen plekje van maken, je kan zelfs de hele inrichting zo maken dat je er optimaal kan werken. Je hebt geen reistijd, klanten vinden het ook prettig dat ze ergens terechtkunnen in een geheim plekje waar niemand ze per ongeluk gaat zien, je bent er de baas omdat het jouw plekje is, en het is gewoon fijn.

Zo denkt niet iedereen erover. Sommige meiden zijn wel honkvast, maar er zijn er ook bestwel veel in de escort die juist het reizen en het nieuwe plekken bezoeken heel tof vinden. Die zien ookwel de voordelen van kunnen ontvangen, en hebben ookwel graag hun vaste klantjes, maar ze vinden nieuw en onbekend leuker. De spanning en de verrassing doen ze meer dan lekker weten waar je aantoe bent.

De meeste escorts hebben een uitvalsbasis, hun huis dus, waarvandaan ze naar hun dates toe reizen. Die adverteren danook met waar ze wel of niet beschikbaar zijn. Als ik weleens naar de concurrentie kijk, zie ik meteen de studentes met de OV-kaarten, de meiden die de Ring A10 nooit uitkomen, en de meiden die binnen de Randstad willen blijven. Dat is eigenlijk wel een heel eigen stukje waard nu ik er zo over schrijf.

Maar dat is niet de enige manier om te werken. Er zijn ook meiden die gaan touren. Touren betekent dat je, netzoals een popband, een aangekondigde rondreis maakt waar je je werk doet. Dat is niet hetzelfde als geboekt worden voor een reisje naar een klant ver weg, want dat is dan voor die ene klant, en daar maak je niet een heel plan voor. Een keer proberen met een klant op reis te gaan is ook iets heel anders.

Touren is als je besluit om een week in een hotel in Limburg te gaan zitten om de markt daar eens aan te boren. Of in België. Maar die twee mogelijkheden zetten geen zoden aan de dijk. Touren wordt pas nuttig als je echt een heel eind weg gaat werken, naar plekken die een speciale aantrekking hebben. Eigenlijk doe je touren om het touren, want zakelijk is het meestal niet heel erg nuttig.

Ik zeg meestal, want sommige soorten touren leveren wel degelijk stukken meer geld op. Een tour in Hong Kong of Singapore kan idioot winstgevend zijn. Daar staat wel weer tegenover dat je erg op je tellen moet passen, want je bent eigenlijk strafbaar, en die straffen zijn niet mals. Als je er zou wonen, of langere tijd zou verblijven, dan zijn ze meestal hard met je. Als je een paar weken geboekt staat en daarna weer verdwijnt, blijft het als alles misloopt vaak bij je zuurverdiende geld inleveren en gedeporteerd worden naar huis. En dat is tochwel minder erg.

Er zijn voordelen aan touren. Als je tourt, ben je minder kwetsbaar voor overheidsrepressie. Dat is in ons werk héél belangrijk. Veel overheden doen hun best je leven onmogelijk te maken, en je vooral te pakken door alles stuk te maken wat je lief is. Maar als je een paar weken in het buitenland werkt, en je kinderen niet mee hebt, kunnen ze je kinderen niet afpakken. Als je daar geen werk hebt, kunnen ze je baas niet onder druk zetten je te ontslaan. En als je daar niet woont, kunnen ze je niet uit je huis zetten. Allemaal voordelen boven in je eigen land werken.

Als je tourt in een land waar je weer weggaat, valt er gewoon veel van je af. De overheid daar kan je minder maken, en ze hebben bovendien minder kans om je te pakken. Als je handig bent, doe je veel via mensen die daar contacten hebben, en ookal ben je daar ook geld aan kwijt, het is veel winstgevender dan zelf te proberen te werven in een land waar je niet weet hoe het klantencultuurtje daar werkt.

Dat er een ander klantencultuurtje is, kan wel aantrekkelijk zijn. Je bent toch weer ergens anders aan het werk, en je komt echt met een vreemde cultuur in aanraking. Daar kan je veel van leren. Het is een hele ervaring, en je maakt dingen mee die je op een gewone reis niet zou zien. Werken in het buitenland is leerzaam, en sekswerken is daar geen uitzondering op. Het maakt de reis interessant.

Maar het is ook economisch zinnig. Als je een expat bent, heb je niet je hele sociale leven dat je afleidt. Je hebt geen familie of gezin waar tochwel veel tijd in gaat zitten. En je hebt ook geen comfortabel huis waar je lekker met sokken aan op de bank gaat zitten met een grote kop koffie en de TV op een dom kanaal. Je blijft makkelijk in de state of mind van hard werken en doorbijten tot je weer terug naar huis gaat.

Zo werken al die Oostblokse meiden die naar hier komen dus ook. Voor hen is Nederland gewoon een tour. Even helemaal in je hoer-persona kruipen, en dan een paar maanden bikkelen zodat je met een mooie smak geld naar huis kan. Maar ja, als je je draai hebt gevonden, blijf je plakken. Zo werken mensen. Dus die tour wordt heel vaak gewoon een huisje, boompje, beestje, gezinnetje. En dat vreet natuurlijk wel aan je werkmodus. En dus aan je verdiensten.

Niet dat iedereen het daarom doet trouwens. Veel Franse meiden doen tours naar net over de grens in Duitsland, Zwitserland, Italië, Spanje of België om daar de Franse klanten te ontvangen die ook hun bezoekje maken met een wipje over de grens. Het Zweedse model is in Frankrijk toegeslagen, en de meiden moeten oppassen dat ze niet kapotgemaakt worden. Dan is het logisch om buiten de grijpende vingers van de Franse overheid te blijven.

Dat is ook de reden dat je tegenwoordig Zweedse meiden in het Nederlandse escort-circuit hebt. Prachtige struise meiden die je vroeger nooit zag, omdat ze gewoon in Zweden konden werken. Nu is er daar zoveel ellende door het Zweedse Model dat die meiden dan maar duizend kilometer in de auto klimmen om hun centen te verdienen. Die maken lange tours, sommigen blijven gewoon plakken, netzoals de Oostblokkers die hier blijven plakken terwijl ze eerst alleen een maandje wouden werken.

Andersom is ook wel gedaan, meiden die naar Zweden gingen vanuit Nederland. Als je daar niets hebt wat ze je kunnen afpakken, is het ergste wat ze kunnen doen je deporteren en je geld afpakken. De mensen met wie je daar samenwerkt komen er veel erger vanaf, dus je bent daar wel flink geld aan kwijt. Maar de laatste jaren is het niet zo populair meer. Zweden heeft door die winstgevende facilitatie enorm veel pooierbendes aangetrokken, en je bent op sommige plekken je leven niet meer zeker als je niet met ze samenwerkt.

Niet alleen is het Zweedse model is een pooierparadijs, de prijzen zijn er ook niet best. Je kijkt naar prijzen die rond het nivo Rotterdam liggen. Daar ga je niet makkelijk voor op stap naar een land waar je extra risico loopt. Je zou zeggen dat de prijzen omhoog zouden gaan door de repressie, maar dat valt dus tegen. De klanten verwachten namelijk door de reclame over het Zweedse model, over dat het alleen de klanten aanpakt, dat ze zèlf gevarengeld verdienen, en niet jij.

In mijn kringetje heb ik bestwel wat meiden die touren. Sommige doen het heel afentoe, sommige meiden maken er hun hele carrière van. en alles ertussenin. De redenen zijn meestal dat ze even in Nederland buiten het oog van de Zedenpolitie willen blijven, of dat ze een sprintje willen trekken voor een nieuwe auto of een aanbetaling op een huis, maar heel vaak is het gewoon wat KSP Fernweh noemt: je wil gewoon weg.

Er zit een boel regelwerk aan vast, en als er iemand weet dat je contacten ergens hebt, willen andere meiden daar ook mee werken. Dat is logisch, maar het is ook heel logisch als je niet je naam wil verbinden aan wat meestal toch illegaal werk is, en dus geen risico wil lopen door je connecties door te geven. Daar is weleens wat gedoe over in mijn kringetje, en ik snap dan allebei de kanten wel.

Het is vaak een kort reisje, twee weken of misschien zelfs maar een lang weekend, maar ik heb ook collegaatjes gehad die een jaar uittrokken om in Amerika te gaan werken. Daar moet je wel héél goed oppassen, want het Amerikaanse rechtssysteem is bij de beesten af, en hoeren is bijna overal strikt verboden, maar als je het handig aanpakt heb je goede kansen dat je er tussendoor glipt. Zij ging wat porno doen, en ookal verdien je daar een habbekrats mee, je prijzen voor escort gaan wel enorm omhoog. Daar verdienen wel meer pornosterren hun boterham mee.

Ik ken natuurlijk ook W, die al jaren van de ene boeking naar de volgende vliegt, en soms meer in het vliegtuig lijkt te zitten dan dat ze op de grond staat. Die zit in het topsegment, en verdient geld als water, maar daarvoor wordt van haar ookwel veel geëist. Ze is in elk land als een vis in het water, en dat doet niemand die ik ken haar na. Maar W is niet echt meer aan het touren, die wóónt gewoon in het vliegtuig, die heeft geen thuishonk meer.

Waar W het voor doet, dat kan ze me nooit zo uitleggen dat ik het snap. Ik denk dat ze zich gewoon verloren heeft in het werk, zoals heel veel carrièretijgers dat doen. Die verdienen ook kapitalen en werken zich helemaal dood, zonderdat ze ooit iets anders doen. Die hebben van hun werk hun leven gemaakt, en die halen daar hun voldoening uit. Ik zou daar niet voor kiezen, maar zij dus wel.

Je hebt ook KSP, die vlieguren moet maken en daarom een paar keer per jaar een vliegtuig huurt om rond te gaan trekken. En daarbij regelt ze ook in elk landje wel een klantje. Omdat ze zelf vliegt kan ze in de vreemdste uithoeken terechtkomen, waar een exotische Noord-Europese goudgeld waard is, en het landen met haar vliegtuigje juist weinig kost. Ze komt dan wel in woeste gebieden terecht, maar KSP is wel een haaibaai, die redt zich wel.

Die zou natuurlijk ook haar vlieguurtjes boven Flevoland kunnen maken, en dan wat klantjes in Amsterdam afwerken om ervoor te betalen. Maar het gaat haar volgens mij meer om het avontuur, en ookwel een beetje het risico. Rondtuffen in een vliegtuigje is voor haar wel lollig, maar als ik haar verhalen hoor over tussen de bergen van Turkije door vliegen, klinkt het toch wel heel anders.

Of kijk naar Lux, die op tour gaat naar het land waar haar ouders vandaankomen. Een land waarvan mensen je een beetje getikt vinden als je er gaat werken, en waar mensen je knettergek vinden als je naar de stad gaat waar ze gaat werken. Maar zij werkt daar graag, het is een soort verbinden met haar roots dat haar bevalt. Ookal is ze daar dan de Nederlandse, en zien ze haar daar als iets exotisch.

Maar ik doe het niet. Ik heb er wel nieuwsgierig naar gekeken, en ookwel over gefantaseerd, maar ik ben toch teveel een huismus. Ik vind de andere kant van de Randstad al ver, en eigenlijk vind ik het platteland nog prettiger. Zolang het maar niet in mijn geboortestreek is natuurlijk. Ik vind het ingewikkeld, en ik zou me te onveilig voelen in het buitenland. Je weet nooit wat er zou gebeuren als je wat overkomt, en dan ben je toch wel erg op jezelf aangewezen.

Naar België ga ik nog wel, maar ook dat vind ik al oncomfortabel ver weg. Naar Zweden durf ik niet, en ondanks de mooie verhalen zie je mij echt niet aan de slag gaan in Tokyo of Hong Kong. Ik snap dat het kàn, en ik snap dat het voor andere meiden een peulenschil is, maar ik durf het gewoon niet aan om in zo'n andere wereld waar ik de weg niet weet te gaan werken met iets wat daar niet mag. Om over uitjes naar een land als Libanon nog maar te zwijgen.