Scheren

Van nature hebben mensen niet alleen haar op hun hoofd, maar ook op andere plekken op hun lijf. Op je hele lijf kan je wel wat haar tegenkomen, maar vooral in je kruis en je oksels woekert het als onkruid. Als je om je heenkijkt zou je gaan denken dat vrouwen alleen netjes verzorgde gazonnetjes op hun lijf hebben, maar we hebben allemaal van nature haar dat er maar op los groeit.

Ja, het is natuurlijk. En dat is iets wat je heel vaak hoort als mensen erover praten dat ze hun schaamhaar weghalen. Of eigenlijk meestal, als ze je vertellen dat je je schaamhaar niet weg zou moeten halen. Bestwel veel mensen hebben daar een ding mee. Die vinden het maar verkeerd als je je lichaamshaar weghaalt, en vooral als het gaat om je kruis en je oksels. Dat is dan onnatuurlijk, of niet feministisch.

Sommige mensen vinden lichaamshaar mooi, en daarom laten ze het staan. Veelmeer mensen vinden het teveel gedoe om het weg te halen, en laten het daarom staan. En er zijn mensen die het laten staan om te laten zien hoe opstandig ze zijn tegen schoonheidsidealen waar lichaamshaar niet in thuishoort. En vaak is het één van deze redenen, en zeggen ze dat het alle drie is.

Dat moeten mensen voor zichzelf weten. Je lichaamshaar is van jou, daar moet je zelf van weten wat je ermee doet. Maar dat betekent niet dat je dan geen voorkeur mag hebben over lichaamshaar bij je partner. Genoeg mensen die daar tochwel sterke voorkeuren in hebben, en dat is gewoon een kwestie van smaak. Jij hebt het recht je daar niets van aan te trekken, en zij hebben het recht om het maar niets te vinden wat jij hebt groeien of niet. Leven en laten leven.

Veruit de meeste mannen reageren het beste op haarloos onder de nek. Alles glad. Oksels, kruis, bilnaad, benen, armen en je nekmanen. Ook mannen die zeggen dat het ze niet uitmaakt, en ook zelfs wel mannen die zeggen dat ze graag een streepje of "een beetje verzorgd" willen, doen het beter op kaal heb ik gemerkt. Ze worden er gretiger en handtastelijker van, en dat is goed in mijn beroep.

Ik denk dat dat wat temaken heeft met dat mannen hariger zijn dan vrouwen, en haarloosheid vrouwelijkheid betekent in de hoofden van de meeste mensen. Vrouwen moeten glad en zacht zijn, en met haar op je gladde zachte vormen voel je dat niet echt. Vooral niet als het sliertig wordt, of een soort harde borstel is op de warme, zijdeachtige huid die naar verboden streken leidt.

Maar ja, met mannen werkt het ook beter als ze niet te harig zijn. Niet voor niets harsen de meeste strippers alles weg. Een gladde man ziet er ongewoon uit, omdat we mannen in verband brengen met harigheid, maar als je je vingers over zijn wasbordje naar zijn paardenlul laat glijden, is het lekkerder als je onderweg geen haar tegenkomt. En een gladgeschoren kruis rijdt nou eenmaal lekkerder, wat mensen ook zeggen. Een beetje borsthaar ofzo staat leuk, maar voor de rest zit het vooral in de weg.

Bij mannen heb ik ook graag dat ze hun haar intomen. Een man hoeft niet spiegeltje glad te zijn, maar als ik met hem een wip ga maken ben ik wel altijd blij met een geschoren kruis, en geschoren bilspleet. Dat eerste zie ik wel bij veel mannen, maar dat tweede blijft helaas toch wel achter. Als ik een vent zie die zijn hele lijf harst en zijn schaamhaar laat staan, heb ik altijd het idee dat hij het precies verkeerdom heeft bekeken.

Ik vind het niet lekker om lichaamshaar te hebben. Tijdens mijn jeugd deed ik er nooit iets mee, tijdens mijn studentenjaren was ik een kraker en een feminist, en zou ik het heel moeilijk hebben gehad als ik ooit platjes had gekregen, want toen liet ik alles wildgroeien. Ik moest het met shampoo wassen, of het werd zo stug dat ik het voelde prikken. Maar toen ik daarna eenmaal begon te ontharen, had ik mijn draai gevonden.

Glad vind ik lekker. Ik hou er niet van om haar op mijn lijf te hebben, en ik ben erg blij dat mijn klanten het ermee eenszijn. Als de mode de andere kant opgaat, en mannen weer schaamhaar gaan willen, dan zou ik toch erg hard moeten nadenken wat ik doe. Ik vind mezelf fijner aanvoelen als ik glad ben, en sinds ik zoveel schaamhaar bij mannen heb gevoeld, vind ik het ook een prettig idee dat ik niet zo aanvoel voor mijn klanten.

Het voelt schoner. Het is niet echt hygiënischer als je het goed wast, maar zo voelt het gewoon. Een beetje lucht op je vel voelt frisser dan een bos haar. Er blijven toch altijd luchtjes in hangen, en het is snel vochtig en muf. Dat heeft niets temaken met of het gezonder is. Met ontharen word je voor netzoveel dingen kwetsbaar als dat je ermee vermijdt. Daar moet je het dus ook niet voor doen.

Maar als je van je haar af wil, en lekker glad wil zijn, is dat niet zomaar gebeurd. De eerste keer dat je wat doet is het meestal scheren, en wordt het meestal een drama van bultjes en ingegroeide haren. Je moet echt je draai vinden als je van je haar afwil, en veel meiden knappen de eerste keer nogal af. En scheren is dan nog nieteens de moeilijkste soort ontharen, kan je nagaan.

Er zijn veel manieren van ontharen. Harsen, sugaren, IPL, elektrolyse, laser, ontharingscreme, scheren, en epileren, elektrisch of met een pincet. Daar zit iets bij voor iedereen, maar bijvoorbeeld bij mij werkt IPL niet omdat ik geen zwart haar heb, laser is ook geen succes en doet nog zeer ook, en ik hou niet van ontharingscreme. Ik epileer met de hand, ik laat soms elektrolyse doen, en ik scheer vooral.

Harsen vind ik een heel fijn idee. Het doet even pijn, maar je bent er dan vanaf voor een lange tijd, en het groeit langzaam terug. En als je het vaker doet, wordt het makkelijker en mooier. Het nadeel is dat je flink uitgroei moet hebben voordat je kan harsen, en dat gaat met mijn werk gewoon niet. Dus harsen kan ik niet zovaak doen als ik zou willen, en dus blijft het bij scheren.

Netzoals veel vrouwen heb ik een vlassig snorretje, als een puberjongen. Die epileer ik met een pincet. Dan neem ik ook meteen even die losse haren tussen mijn wenkbrauwen mee. Nu en dan, als ik voel dat het weer moet, ga ik naar een beautysalon in de buurt van mijn oude werkflatje, en laat ik een paar kleine plekjes met elektrolyse behandelen. Elektrolyse is duur, en kost veel tijd, dus gelukkig hoef ik dat niet op veel plekken te doen.

De elektrolyse doe ik alleen op plekjes die ik niet kan scheren, maar waar ik toch erg graag mijn haar kwijt zou zijn. Bijvoorbeeld in een plooi bij mijn klit, waar haar groeit dat als een soort kokosmat om mijn klit gevouwen zit als ik er niets mee doe. Ik vind het altijd erg prettig als dat weer weg is. Met een scheermes kom je daar echt niet, en ik wil me daar ook geen scheersneetjes voorstellen!

Maar wat ik vooral doe is gewoon scheren. Daar heb ik aan moeten wennen, want de eerste keer dat ik schoor was ik echt in tranen. Niet omdat het pijn deed, maar omdat mijn kale witte vlees vol met pukkels en bultjes kwam te zitten, en die de dagen erna alleenmaar erger werden. En wat jeukte het! Ik had het niet volgehouden als ik niet bij vriendinnen had gezien hoe goed het resultaat kan zijn.

Scheren kan je leren, en ik ben blij dat ik dat deed. Tips van een ander kan je niet altijd gebruiken, want iedereen is anders, maar ik wil best even uitleggen hoe ik scheer. Dat is voor sommige meiden vast informatief, en er zijn vast ook veel mannen die er zich een hele voorstelling van maken. Er zijn bestwel veel mannen die het leuk vinden om je te zien scheren, vooral als je het een beetje sensueel doet.

Eerst ga ik douchen. Dat is belangrijk, want dan is je huid goed vochtig en je haartjes worden zacht. Dan even snel afdrogen, alleen de grote druppels van je af, anders loopt je scheergel door. Dan de gel aanbrengen op mijn benen. Die doe ik altijd eerst. Ik ben niet zuinig met gel, want een te dunne laag zorgt soms voor een uitschietend mesje. Dan neem ik mijn damesscheermesje, en haal het langs de overall van mijn opa.

Mijn opa schoor zich altijd 's ochtends, na het ontbijt. Hij ging met zijn ongeschoren kop uit bed meteen aan de slag in zijn kleren van de vorige dag, en pas nadat hij zijn ochtendtaken had gedaan ging hij douchen en ontbijten. Ik stond altijd later op dan hij als ik kwam logeren, en ik keek weleens toe hoe hij schoor. Hij gebruikte een modern mesje, met zo'n plastic randje rond de ijzeren mesjes.

Die kun je niet slijpen, maar je kan ze wel even scherp maken. Dat noemde hij "stroppen." Daar had hij een broekspijp van een oude kiel voor aan de scharnier van zijn scheerspiegel hangen, netjes vastgeklemd tussen twee houtjes. Die trok hij dan strak, en hij wreef het scheermesje over de stof. Precies alsof hij de stof wou scheren, maar dan precies de omgekeerde kant op. Dat doe ik nu ook, met dezelfde broekspijp, en het helpt heel erg om je mesje scherp te houden.

Als ik mijn mesje dan zo scherp heb gestreken, begin ik onderaan en haal het met rustige halen helemaal naar boven. Je hoeft niet hard te drukken, beter van niet zelfs. Gewoon rustig het over je vel laten glijden. Ook geen rukjes maken, en als je dagelijks scheert hoef je ook je haal niet te onderbreken. Je moet alleen wel even oppassen bij je knieholtes, want daar mis je makkelijk stukken, en dat staat raar met haren die je telkens blijft missen en die superlang worden.

Je moet geen herenmesje gebruiken. Die kantelen veelte makkelijk, ze snijden je sneller, en ze raken veel sneller verstopt. Ik heb wel een herenmesje, maar dat is alleen voor de moeilijke plekken in mijn bilspleet, waar ik met het damesmesje niet kom, en voor mijn nek waar ik van die doorgelopen manen heb tot op mijn rug. Dan is zo'n mannenmesje wel veel handiger, want het is wendbaarder en kan tegen stuggere haartjes op.

Dan komt mijn schaamhaar. Ik smeer weer gel, en dan scheer ik eerst vanaf mijn buik naar mijn kut toe. Eigenlijk begin ik helemaal links, en scheer een soort waaier die samenkomt bij mijn klit. Dat geeft me een mooie gladde venusheuvel. Daarna is het moeilijke stuk, mijn vulva zelf. Ik zelf scheer die het beste door vanaf mijn liezen naar mijn lippen te scheren, terwijl ik mijn lippen zo ver mogelijk uitrek. Maar dat doen andere meiden weer anders.

Ik heb voor mijn schaamhaar ookwel een Braun elektrisch scheerapparaat gebruikt. Dat was soms nodig omdat je niet altijd een privéplek hebt om lang te douchen en nat te scheren. Het werkt wel, maar ik vind het onprettig. Het geeft me een branderig gevoel, en het maakt herrie. En zelfs de trillingen zijn niet de leuke verrassing die ik wel had verwacht. Voor mij blijft het toch nat scheren, behalve als ik opeens ontdek dat ik een plekje heb gemist.

Dan doe ik mijn oksels, ook weer met gel. Dan hang ik mijn arm over mijn kruin, zodat mijn oksel hélemaal gestrekt is. Dat is de enige manier om een mooi glad resultaat te krijgen. Vergeleken met je vulva zijn je oksels supermakkelijk. Dan kan ik ooknog even een heel klein beetje gel over mijn lendenen wrijven, want ik heb hele lichte manen net boven mijn kont. Niemand ziet ze behalve als ze aan het rimmen zijn, maar ik vind het fijner om ze weg te scheren.

Tenslotte is mijn reet aan de beurt. Ik heb veelteveel haar groeien tussen mijn billen, en als ik er niets aan doe is het een smerige bezem. Ik smeer gel tussen mijn billen, en ik hurk. Dan zet ik mijn mannenscheermesje hélemaal in de naad, en scheer ik naar buiten, de bil op. Dat doe ik op gevoel, zonder spiegeltje, want ik kan het beter zonder te kijken. Dan heb ik mijn scheerbeurt weer gehad, en ga ik nog even snel onder de douche om na te spoelen.

Het kost me elke dag even tijd, maar ik doe het graag. Het is even bezinning, even een momentje dat ik voor mezelf zorg. Ik ga mijn lijf af, in een vast patroon, en ik geef wat liefdevolle zorg aan mezelf. Dat heeft waarde voor me. Ik breng mezelf in orde, en ik kan even nadenken over wat ik die dag ga doen. En als ik het elke dag doe, blijf ik glad en uitnodigend om te strelen, te zoenen en te grijpen. En dat vind ik fijn, werk of niet.