Antwoord op: Dat is niet te vergelijken

Het zit er bij de mensen zó in dat het normaal is om hoeren als abnormaal te behandelen, dat ik heel veel duidelijk moet maken door te laten zien dat mensen meestal heel anders worden behandeld in dezelfde situatie als hoeren. En als ik dan laat zien dat hoe er met ons omgegaan wordt heel raar is als je het zou toepassen op andere beroepen, dan vinden veelteveel mensen dat ik die vergelijking niet mag maken. Want dat is niet te vergelijken.

Dat is een uitvlucht.

Als ik doorvraag om te ontdekken waaròm die mensen het niet te vergelijken vinden, krijg ik moeilijk antwoord. Dat is omdat ze niet echt een redenering erachter hebben, maar een gevoel. En in dat gevoel is er geen plaats om hoeren en andere beroepen langs dezelfde lat te leggen. En in dat gevoel is een ander beroep langs dezelfde lat leggen zelfs een belediging voor dat andere beroep. Vooral als er veel overeenkomsten zijn.

Vaak zeggen ze dat het appels met peren vergelijken is. Dat ik niet eerlijk ben door te doen alsof dezelfde vergelijkingen van toepassing zijn op beide beroepen. In de meeste debatten gaan ze daar al mee de fout in, omdat ik de beroepen alleen vergelijk met die punten, die mijn tegenstander nou net over de prostitutie heeft opgelepeld. Soms kijken ze niet eens naar de vergelijking die ik maak, en denken ze gewoon dat ik stèl dat de twee beroepen hetzelfde zijn.

Een vergelijking die je makkelijk kan maken is tussen hoeren en verpleegkundigen. We zijn allebei bezig met het welzijn en het lijf van onze klanten, en we zijn allebei bezig met veelmeer intimiteit dan waar de mensen van buiten mee op hun gemak zijn. We moeten allebei erg op onze hygiëne passen om niet ziek te worden, en we moeten allebei werken met een lastige balans tussen intimiteit en professionele afstand.

Die vergelijking schiet veel mensen in het verkeerde keelgat. Vooral niet-verpleegsters trouwens, want verpleegkundigen hebben meestal wel genoeg empathie om te kunnen zien wat we bedoelen. Verpleegkundigen zijn praktische mensen, en begrijpen dat mensen allemaal verschillende normen en waarden hebben. Het zijn vooral mensen die daarbuiten staan, en nog denken aan een vergelijking van Florence Nightingale met de zusjes Fokkens. Die vinden dat je dat niet kan vergelijken.

Natuurlijk, er zijn verschillen. Je kan zó beginnen met sekswerk, ookal ben je dan nog een groentje en kan je nog niets, maar als verpleegkundige moet je eerst een flinke opleiding doen. Over verpleegkundige zijn hoef je geen geheimen te maken, want dat is een gerespekteerd beroep. Maar vooral is alle intimiteit bij verpleegsters legitiem, omdat zij bezig zijn de zieken te steunen. Wij steunen alleen de geilen, en dat heeft geen legitimiteit.

Ik maak liever een andere vergelijking. Je kunt als je niet zo vastzit aan de intimiteit ons heel goed vergelijken met professionele voetballers. Niet omdat het werk er nou zo precies op lijkt, maar omdat we heel veel overeenkomsten hebben op manieren die heel anders bekeken worden. Juist omdat we dat verschil hebben in hoe we bekeken worden, en hoe raar mensen gaan doen van intimiteit en seks.

Nee, professionele voetballers neuken niet voor geld. Niet dat ik weet dan, want het kan best dat er een stelletje het wel doen. Ze zijn seksobjekten voor veel vrouwen, dus het zou niet raar zijn als sommige profvoetballers daar een slaatje uit slaan. Het maakt in ieder geval geen deel uit van hoe mensen over profvoetballers denken. Voor een verbinding met sekswerk moet je eerder bij de voetbalvrouwen zijn.

Maar als je voorbij de seks kan kijken zie je veel overeenkomsten. Bij allebei worden er een handjevol schatjerijk, en de rest kan er net van leven. Bij allebei is werken met je lijf, en moet je goed opletten dat je niet geblesseerd raakt. Al gaat dat bij voetballers meer om hun gewrichten, en bij ons meer om SOA. En allebei de groepen hebben helaas veel leden die een loopje met dat opletten nemen om beter te kunnen scoren.

Allebei de groepen hebben heel veel mensen uit het arme buitenland. Het zijn beroepen waar de training en de instap geen drempels hebben voor arme mensen. Dan is het een logische aktie om naar het rijke Westen te komen waar je voor je werk heel goed betaald kan worden, terwijl je het thuis niet zou redden. Bij voetballers zien we dat als dapper en ambitieus een mooie kans grijpen, bij hoeren is het "economische dwang" en zijn we geknakte slachtoffers.

Voor allebei de groepen is het werk een weg vooruit. Ik wil het geen uitweg noemen, want daar hangt alweer zo'n sfeer van dwang en geen keus hebben aan. Vanuit het oogpunt van iemand die onderaan alle ladders moet beginnen is het een heel aantrekkelijke mogelijkheid. Het is voor allebei de groepen een manier om gewoon meer van hun leven te maken. Of je nou wat vindt van hun "oude leven" voordat ze aan de slag gingen of niet.

Zowel profvoetballers als hoeren hebben niet een baan waar ze tot hun vijfenzestigste makkelijk geld verdienen. In beide heb je er wel die zo lang door kunnen gaan, maar het is helemaal niet de regel. Voor profvoetballers zijn er danook speciale regelingen om vroeg met pensioen te kunnen gaan. Bij sekswerkers kan er zelfs geen gewoon pensioen worden aangelegd, en wordt je oudedagscentje gewoon opgegeten of inbeslaggenomen.

Er is ook een groot verschil tussen de beroepen. Profvoetballers zitten met contracten vast aan hun clubs, en worden tewerkgesteld zoals de club het wil. Ze worden als vee verkocht van club naar club. Zo'n transfer wordt niet als een probleem gezien, want ze leven de jongensdroom, lekker voetballen voor veel roem en geld. In de hoererij gebeurt dat verkopen niet, ookal zegt de mythologie van wel. En dat idee wordt gebruikt om ons voor slaven uit te maken. Raar hoe omgekeerd dat is.

Ik kan wel met honderden beroepen gaan vergelijken, maar daar beantwoord ik eigenlijk de opmerking dat het niet te vergelijken is niet mee. Daar laat ik alleen mee zien dat het dus wèl kan, maar van alleen tegenspreken leren mensen niet.

Als je twee dingen wil vergelijken, moet je zien of ze vergelijkbaar zijn. Als ze niet vergelijkbaar zijn is het niet eerlijk om conclusies te trekken uit je vergelijking. En eigenlijk is het jouw verantwoordelijkheid als je gaat vergelijken, om ook aan te tonen dat het een eerlijke vergelijking is, van vergelijkbare dingen. De bewijslast ligt bij jou. Dus je hebt drie dingen om je af te vragen als je iets wil vergelijken:

Het is nodig dat de dingen die je langs de lat legt, ook echt afgemeten kunnen worden. Als het gaat om een waardeoordeel, zoals of iets "mooier" of "fijner" is, kan je die niet echt afmeten, dan blijft het bij je mening. Als het gaat om of iets "groter" of "duurder" is, kan je die wel aan elkaar afmeten. Ook als er meer aanvastzit, en bij allebei de definitie van wat "groter" of "duurder" is moet worden vastgesteld. Zolang je dat maar hetzelfde vaststelt voor allebei.

De dingen die je langs de lat legt, moeten ook genóég zijn om je betoog te ondersteunen. Als ik zeg dat een verhongerend kindje in Somalië een beter leven heeft dan een Nederlands kindje omdat het daar zonniger en warmer is, dan is dat verkeerd. Want dat het zonniger is, ondersteunt niet genoeg dat hun hele leven dan beter is. Je moet niet voorbij je onderbouwing gaan, en dat is soms best nog moeilijk.

Tenslotte moet je nog zorgen dat je niet iets misleidends gebruikt om te vergelijken. Dat is bij dingen die over sekswerk worden gezegd altijd een groot probleem. Als je bij kantoorwerkers alleen mensen die eigenlijk meteen ontslag willen nemen "ontevreden" noemt, en bij hoeren iedereen die "dit niet hun hele leven willen doen" datzelfde noemt, dan lijk je twee dezelfde dingen te vergelijken, terwijl je dat eigenlijk niet doet.

Als je die drie dingen goed doet, dan heb je een echte vergelijking, zonderdat daar iets "niet te vergelijken" is. En sekswerk blijkt dan gewoon héél goed te vergelijken met andere banen. We worden niet normaal behandeld, en het werk is uniek in bepaalde opzichten, maar de rest is goed aan elkaar af te meten. En dat doen we te weinig, want dat verstoort de ideeën die mensen hebben over dat ze beter zijn dan sekswerkers. En superieur zijn is te lekker.