Superintelligente meiden

Lang geleden schreef ik aleens een stukje over intelligente mannen. Die kom ik regelmatig tegen in mijn werk, en sinds ik anders ben gaan werken is dat alleenmaar meer geworden. Maar niet alleenmaar mannen zijn intelligent, ook tussen mijn collega's zitten er superintelligente meiden. Daar heb ik pas sinds ik met mijn blog mijn netwerk heb opgebouwd veel contact mee, want ze zijn heel goed in zich verstopt houden.

Hoeren heb je van jong tot oud, van dik tot dun, van arm tot rijk, van dom tot slim. Maar we zijn geen doorsnee van de samenleving. Je hebt meer meiden die niet lekker in het huisje-boompje-beestje passen die het werk gaan doen, ookal zijn die evengoed in de hoererij in de minderheid als in het gewone leven. Ze zijn gewoon oververtegenwoordigd. Netzoals kunstenaars, LGBTQ-mensen en meiden met sociale aanpassingsproblemen. Buitenbeentjes gaan vaker hoeren.

Dat geldt niet zo voor superintelligente meiden. Die zijn meestal heel goed in het huisje-boompje-beestje, en kunnen zich prima aanpassen. Zelfs als ze van de norm afwijken, en niet lekker van nature in het gewone relatiedenken met het gewone normenpatroon passen, kunnen ze met hun intelligentie het verschil wel goedmaken. Ze zijn vanbinnen soms hele rare types waarvan niemand weet hoe afwijkend ze eigenlijk zijn.

Maar het is ook andersom. Superintelligente meiden die zonder problemen in het huisje-boompje-beestje passen gaan wèl ook andere manieren verkennen om hun leven te leiden. Met die intelligentie hebben ze genoeg zelfredzaamheid om risico's te nemen die andere mensen niet aandurven, en over hun grenzen en horizons te kijken. Vooral omdat ze van zichzelf beseffen dat ze die grenzen en horizons hèbben.

Je eigen beperkingen herkennen en er wat mee doen, dat is denk ik waar je aan kan zien dat iemand echt intelligent is. En dat ze beperkingen zien en veranderen die de meeste mensen zó normaal vinden dat ze er zelfs nooit aan zouden dènken als iets wat veranderd kàn worden, daaraan herken je wel de superintelligente meiden. Maar die laten het je ook wel zien door gewoon alle dingen te doen die je van bollebozen verwacht.

Ze zijn oververtegenwoordigd in de hoererij. Haast altijd in de escort, vaak internationaal werkend, mobiel, nomadisch, en opvallend vaak èrg jong begonnen. Vrijwel allemaal zijn ze studenthoeren geweest. En ze blijven niet stilzitten, want ze gaan zich razendsnel vervelen. Voor je het weet hebben ze het in een niche wel weer gezien en gaan ze door naar een ander moeilijk werkveld. Want moeilijke dingen, dat trekt ze aan.

Ik heb wel gehoord dat fulltimers bestaan, maar ze zijn meestal parttime sekswerkers en de rest van de tijd runnen ze soms een gezin, en bijna altijd een vette baan. Dokters, advocaten, wetenschappers, architecten, chemici, bankiers, programmeurs, wiskundigen, certifiers, industrial troubleshooters, en bijna altijd op posities waar hun leidinggevenden ze vooral hun gang laten gaan. Het hoeren is eigenlijk altijd meer een soort hobby, of misschien meer een roeping.

Ze leven een dubbelleven. Soms zelfs een driedubbelleven. Als je hoererij wil combineren met een normaal burgerleven is dat de manier om de meeste vrijheid te houden, en het extra werk in je kop dat daarbij komt kijken is voor meiden die zo slim zijn een leuk puzzeltje inplaatsvan een hoofdpijnprobleem waar je je de hele tijd druk over maakt. Maar over dubbellevens komt nog wel een apart stukje binnenkort.

Een goede baan hebben betekent natuurlijk dat ze het geld eigenlijk niet nodighebben. Ze vinden wat extra cash wel leuk natuurlijk, vooral die types die als wetenschapper werken of op andere plekken waar je weinig betaald krijgt, maar het avontuur is voor die meiden veel belangrijker dan de inkomsten. Die willen niet gewoon een routine draaien en binnen de lijntjes kleuren, die willen juist in nieuwe dingen duiken.

Die meiden werken dus ook allemaal illegaal. Als je een dubbelleven moet leiden zit er niets anders op. Bovendien vinden ze de extra vrijheid van de illegaliteit heel belangrijk. De overheid heeft het toch al niet zo op meiden die rondtrekken en dingen op hun eigen manier doen, dus in de legale sector zouden ze toch al niet welkom zijn, en binnen een vloek en een zucht op de lijst bij Comensha staan. En met naam en toenaam in de politiecomputers, wat toch wel veel erger is.

Ze zijn op zichzelf, maar ze zoeken onderling wel contact. Meestal via internet. Ze zijn dan wel een klit meiden die vooral met elkaar mailen, want als je niet net zo werkt als zij hou je ze gewoon niet zo bij, en zijn ze nietzo geïnteresseerd. Ze hebben wel ereplaatsjes voor ontzettend ervaren vrouwen die gewoon veel ervaring te delen hebben, maar als je niet op hun level zit, dan kan je het schudden.

Als ik mijn blogje niet had, zou ik dus ook geen contact met ze hebben gehad. Zij zoeken nu contact met me omdat ze waarderen wat ik met mijn blogje doe. Andere meiden schrijven me weleens enthousiast dat ze wat van mijn blogje hebben geleerd, maar die superintelligente meiden zitten al een heel stuk hoger. Daar zou ik van kunnen leren, als ik maar wat beter snapte waar ze het over hadden.

Het gaat dan nieteens om kunstjes en truukjes leren, of iets om mijn werk beter en winstgevender te maken. Het belangrijkste wat ik graag van ze zou willen overnemen is hoe brutaal en nieuwsgierig ze zijn. Ze laten zich niet afschrikken, en ze houden niet vast aan wat ze hebben, zelfs niet aan wat ze hebben opgebouwd. Dat is misschien alleenmaar zelfvertrouwen, maar dat zelfvertrouwen kan er zijn door een enorme kracht om zichzelf te veranderen.

Ik luister graag naar hun verhalen. Ik graaf niet door als ik me iets niet kan voorstellen, want ze zitten er helemaal niet op te wachten om dat wéér uit te leggen. Ik ben er soms best een beetje geïntimideerd door. Ze maken alleen meer mee dan ik, en hebben er betere verhalen over. Soms krijg ik ook het idee dat ik netzoveel tegenkom in mijn werk als zij, maar dat ik gewoon een stuk niet zíé. Als ze vertellen kan ik met ze meekijken als het ware.

Met al die dingen die ze van hun leven gemaakt hebben, en al die horizons waar ze overheen gekeken hebben, ben ik eigenlijk best jaloers op ze. Maar aan de andere kant baal ik nu al regelmatig dat mijn klanten niet genoeg snappen wat er gebeurt om te waarderen watvoor kwaliteit ze krijgen, en die meiden hebben dat nog veel meer dan ik. En dat benijd ik ze echt niet.