Nieuws, toch maar weer

Mijn nieuwsstukjes zijn niet populair, en dat merk ik aan alles. Ik heb dus lang geleden maar besloten om daar de brui aan te geven. Dat ging eigenlijk prima, want ik zag dat andere meiden die taak op zich hadden genomen op social media, vooral op Twitter. En eigenlijk beviel het me best om niet telkens nieuwsstukjes te hoeven schrijven, met al dat opzoeken dat daarbij hoort. Dat werd nu door anderen gedaan. Nu toch weer een nieuwsstukje, en het eerste kopje laat meteen al zien waarom:

@KanStaandPijpen gestopt
Wie het prostitutienieuws op Twitter heeft gevolgd, kent @KanStaandPijpen, ookwel bekend als KSP. Zij is een heel vocale en intelligente vrouw die flink door de wol geverfd is, zowel in de prostitutie als in het aktivisme voor onze rechten. Ze werkt al een tijd mee in mijn hulpploeg, en is heel waardevol omdat ze altijd goed en eerlijk maar hard argumenteert. Ze heeft ook veel kennis en veel contacten, dus ze is echt een aanwinst.

Ze hield op Twitter via haar account het nieuws bij. Twitter is sneller en makkelijker om dat op te doen dan mijn blogje, dus zij was daar beter in dan ik met mijn nieuwsstukjes. Ze ging ook de discussie aan, met mediamensen, politici, tegenstanders van prostitutie, en mensen die wel wat informatie konden gebruiken. Voor mij was ze vooral een aanwinst omdat ze het nieuws voor me bijhield. Ze miste haast niets.

Nu stopt ze. Ze schrijft zelf waarom, dat kan je in haar laatste Tweets lezen. En helaas is er nu nog niemand die dat gat vult, dus ik voel me wel verplicht om weer wat over het nieuws te gaan schrijven. Ik begrijp haar helemaal, en ik ben blij dat de frustratie van de social media niet betekent dat ze ophoudt om mij te helpen met mijn blog. Gelukkig maar, want ik waardeer haar heel erg.

De WRP
Ik heb een mailbox vol met paniekerige mailtjes van meiden die op de TV gezien hebben dat er snel over de WRP gestemd zal worden. Dat is niet zo, er moet nog een pak papier van de minister komen als antwoord op vragen van de kamerfracties, en daarna pas gaat er weer wat gebeuren, ookal weten we niet wat en wanneer. Intussen heb ik op mijn brief en mail over de WRP aan alle kamerleden behalve één terechtwijzing over de datum alleenmaar automatische antwoorden gehad. Ze zijn niet geïnteresseerd in hun werk, merk ik.

Er wordt binnen de sekswerkers, voorzover je ons als één groep moet zien dan, verschillend gedacht over de WRP. Volgens mij is het een wet die alleen meer mogelijkheden geeft aan de overheid om ons makkelijk uit te roeien, volgens andere vrouwen is het een stap vooruit omdat de minister een toezegging heeft gedaan dat hij niet gaat gelden voor de éénpitters. De criminalisering van het bedrijf en van alle jonge meiden vinden ze minder belangrijk.

Ik begrijp dat niet. Als je al gelooft dat een toezegging van een minister, die níét in de wetstekst wordt opgenomen, gaat worden waargemaakt, dan heb je nòg alleen dat voor éénpitters er niets verandert. Want voor ons is in principe nu niets geregeld, en met de invoering van de WRP zou dat dan blijven. Misschien. En als je kijkt naar al die regels die problemen gaan geven, en het overtreden daarvan een mìsdrijf wordt, tellen die dan niet mee?

We hadden meer kans gehad als we een vuist hadden gemaakt, maar helaas zijn er dus meiden die proberen te sjacheren met de overheid. Hoe dat afloopt heb ik wel vaker besproken. Sowieso is onze stem de laatste tijd zo verwaterd, dat we zelfs minder invloed hebben dan de vorige keer dat de wet bij de Eerste Kamer kwam. Er ontbreken ook sterke stemmen van toen. Als de minister kan kiezen naar welke hoeren hij luistert, worden dat allicht de meiden die met kruimels al tevreden zijn.

Als er weer beweging in komt, dan zal ik erover schrijven. Ik hou het in de gaten, en een paar mensen uit mijn hulpploeg nog beter dan ik. Niet alleen om te zien wat de wetgever gaat doen, want het is bijna zeker dat die wet erdoor komt. Het is ook belangrijk om te zien wat voor media-offensieven er aankomen om de politici te sturen. En er moet goed naar gekeken worden, want er wordt flink met onzin en leugens gestrooid, kijk maar:

De Rapporteur preekt onzin
De toezegging van een politicus is weinig waard, maar het is al snel teveel voor de verbiedertjes. De Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen is dus ook de media ingegaan met bangmaakverhalen dat de toezegging van de minister gaat zorgen voor meer misstanden in de prostitutie. Daarbij doet ze niet erg haar best om te zorgen dat de nieuwsberichten niet vol met onzin staan.

Het begon allemaal met een artikel op haar website, ookal wordt dat door de media en ook de aktivisten genegeerd. Daar roept ze de minister op om alternatieve regulering voor de éénpitters te voorzien, als we niet onder de WRP gaan vallen. Want anders ontsnapt straks iedereen naar de ongereguleerde prostitutie, met al die sluitingen overal.

In het radioprogramma Dit is de Dag krijgen we meer van haar te horen. Ze komt dan weer met een beeld wat ze schetst door de mogelijke slachtoffers die door CoMensha worden geturfd, en we horen haar verhalen over een onzichtbare groep die niet gevonden kan worden zonder vergunningen.

Het is nog steeds idioot om te denken dat er slachtoffers uit het oog zouden verdwijnen als ze niet vergunningplichtig worden. Nu al wordt iedereen telkens gecontroleerd en gesard door de politie, want je moet adverteren als je een klant wil. Dat ziet de politie ook wel. De éénpitters zijn nu al bijna allemaal onvergund, want je krijgt geen vergunning of het moet heel raar lopen, dus je verliest sowieso niemand uit het oog.

Iets anders was ook een rare kronkel: In ons land hebben we burgerrechten, dat de politie niet zomaar opsporingsmiddelen op je mag toepassen als er geen redelijke verdenking is. Als de toezegging van de minister wordt nageleefd, gaat dat recht ook weer gelden voor éénpitter-sekswerkers. Nu is het namelijk zo dat ze vanalles mogen omdat er zoveel onduidelijkheid is over wat er mag, en we als halve criminelen worden behandeld. Dat zou dan voorbij zijn. Dettmeijer vindt dat een probleem.

Waar het op neerkomt is dat de éénpitters straks misschien niet onder dezelfde onrechten vallen als de geëxploiteerde meiden. Dettmeijer wil gewoon dat er linksom of rechtsom met ons gesold en gekoeioneerd kan worden, want daar gaat het uiteindelijk om. Of dat nou via de WRP of anders is, dat maakt uiteindelijk niet uit. Zolang we maar goed lastiggevallen worden en de heksenjacht maar door kan. Maar dat is duidelijker in het rapport dan in de uitzending.

Als Yvette Luhrs in de uitzending een beetje vastloopt als wordt gevraagd naar waar de informatie van gemeentes naartoe kan lekken, vermaant Dettmeijer haar dat ze als onderdaan vertrouwen in de overheid moet hebben. Luhrs had kunnen komen met voorbeelden van informatie die bij Sjaban terechtkwam vanuit de politie, en informatie van de meiden in Utrecht die zorgde dat die na de sluiting op veel plekken niet meer aan de slag konden. Om lekkages naar buurtbewoners nog maar even te laten.

Ze houdt zich in. Ze weet ècht van meer, en ze is niet op haar mondje gevallen, en zéker niet cameraschuw. Ze zou er vol in kunnen gaan, maar dat doet ze niet. Ik weet haast zeker dat dat is omdat ze zichzelf niet buitenspel wil zetten in haar onderhandelingen met de overheid. Want zo werkt dat helaas, daar heb ik al wat over geschreven en daar heb ik al wat over doorgegeven.

Ik vind het onbegrijpelijk dat Yvette Luhrs zo blij doet over de WRP. Ze doet alsof het iets is waarvoor vanuit de hoererij gelobbied moest worden, terwijl het gewoon weer een extra touw om onze nek is. Vooral voor de jonge meiden, vooral voor de meiden met problemen, vooral voor de meiden die makkelijk in de knel worden genomen door exploitanten. Maar vanwege één vage toezegging gaat ze zich als een cheerleader gedragen.

Tineke Strik, Eerste Kamerlid voor D'66, die me trouwens ook geen antwoord op mijn mails en brieven heeft gegeven, laat weten dat ze wel ziet dat er een rare spagaat is in hoe we met de sekswerkbranche omgaan in Nederland. Ze is ook kritisch op het idee dat je van vergunningvrij laten van de éénpitters minder zicht op misstanden zou krijgen. Daar heeft ze gelijk in, en daar ben ik blij mee.

Ze heeft alleen niet heel goed naar het wetsvoorstel gekeken. Ze heeft het erover dat het het vergunningenbeleid uniformeert, dus overal hetzelfde maakt. Maar dat is niet zo. Er staat in de wet gewoon dat je het niet mìlder, maar wel hardvochtiger mag maken. En voor gemeentes die bijvoorbeeld éénpitters willen verdrijven had Opstelten vanaf de eerste ronde van de wet ruimte in de wet gelaten. Dat is niet verwijderd, alleen wat over toegezegd.

Maar dan weer een rare kronkel, als ze zegt dat sekswerkers als normale ZZP'ers moeten worden beschouwd, behàlve als ze werken met de bemiddeling van derden. Want de meeste ZZP'ers hebben wel met bemiddeling van derden temaken. Waarom mag het bij ons dan weer niet? En waar ligt de grens voor wanneer het bemiddeling door derden wordt genoemd? Want daar hebben we ook hele slechte ervaringen mee.

Bij de NOS kan je een artikel lezen dat gebaseerd is op Dit is de Dag, maar waar er dingen tussen aanhalingstekens staan die niet echt zo zijn gezegd. Er is wat gepoetst om het allemaal makkelijker te slikken te maken dat de helft van de mensenhandelgevallen ook echt in de éénpitters gevònden is, en niet alleenmaar wordt vermóéd. En dan ons criminelen maken als we niet de willekeurige zegen van een vergunning krijgen, ons "beschermen" noemen.

In Binnenlands Bestuur, een publicatie die zich richt op ambtenaren, maken ze het nog bonter. Daar zeggen ze dat Dettmeijer waarschuwt dat met de WRP het onmógelijk kan worden voor gemeente en politie om controle uit te oefenen op prostitutie en mensenhandel. Dat is bij de beesten af, zo ver als ze het doortrekken.

Ooit was het NRC Handelsblad een kwaliteitskrant. Nu komen ze met dit soort artikelen waarin even lekker stigmatiserend stemming wordt gemaakt. We krijgen natuurlijk ook even over de Nigeriaansen te lezen, die zoveel voorkomen in de mensenhandelverhalen door de B8/3 regeling die ze een verblijfsvergunning belooft als ze aangifte van mensenhandel doen, en die je in de echte branche nauwelijks ergens ziet. Maar dat kan het NRC niet schelen.

Dettmeijer doet geen moeite om die dingen te corrigeren. Dat vindt ze wel best, paniekzaaien is toch het doel, en later is het niet haar schuld als mensen na gaan trekken of het wel klopt wat de media zeiden. Intussen blijft ze doen alsof ze de wijsheid over het vak en de misstanden in pacht heeft, terwijl ze zich alleen laat informeren door het OM, de politie en CoMensha. In het meest recente rapport maakt ze ook een opzetje om de klantcriminaliseringswet te gaan gebruiken.

Ze werkt vooral met de cijfers die CoMensha turft. Tegelijk trekt ze zich er weinig van aan. Je kan bijvoorbeeld hier lezen dat wanneer de cijfers over hoe erg de misstanden zijn omláág gaan, dat opeens niet betekent dat er gewoon minder te vinden is, maar dat de politie kennelijk niet meer zijn best kan of wil doen. Want alles betekent dat er meer aandacht naar mensenhandel moet. Als het minder wordt heeft de politie niet genoeg aandacht, als het meer wordt is dat goed omdat er meer in zicht komt en er dus meer aan gedaan moet worden, en blijft het gelijk, dan moet er meer aandacht naar. Het is altijd dezelfde conclusie.

Advertentiewebsites aan de beurt
De klantcriminaliseringswet was een grote hit bij de Tweede Kamer, dus Gert-Jan Segers gaat door met zijn pogingen om alles rondom de hoererij aan te pakken. Hoeren zelf zijn volgens de publieke opinie slachtoffers, dus als je de prostitutie kapot wil maken kan je die niet aanpakken, en moet alles eromheen dan maar worden aangepakt zodat we ons werk niet meer kunnen doen. De advertentiewebsites zijn aan de beurt, zoals we al konden voorzien.


Gronings museum
Nu dat in Groningen de raamprostitutie in het A-kwartier is weggeveegd door de overheid, komt er een tentoonstelling over in het Scheepvaartmuseum. Scheepsvolk en hoeren, dat hoort immers bij elkaar. Die mannen zitten soms weken op zee, en hebben dan even nodig om stoom af te blazen voordat ze weer moeten gaan. En zomaar iemand versieren, dat is voor zeelui niet wat ze nodighebben. Er moet even gewerkt worden.

De tentoonstelling heb ik niet gezien. Ik ga er niet voor in de auto zitten, of er moet een klant in de buurt wonen. Maar ik krijg genoeg indruk van wat de bedoeling is door gewoon te kijken naar dit artikel waarin de kunstenaars die de tentoonstelling hebben opgezet uitleggen wat ze wouden bereiken. En dat is natuurlijk het opjutten van het stigma. Als je geen zin hebt om te registreren kan je ook de lijn van het verhaal samenvatten in dit citaat:

Om in de termen te blijven: Je moet hier met een kutgevoel vandaan gaan.

Het is even natrappen na de sluiting. De hoeren moesten weg, want zogenaamd trokken we de buurt naar beneden. Het maakt daarbij niet uit dat als je de hoeren weghaalt, de boel niet beter wordt of zoals in Amsterdam alleenmaar verder verloedert omdat wij juist hard werken om de buurt prettig te maken. Dat is goede business, maar ook gewoon goed mens-zijn.

Zeeuwse Zedenzaak
Ik krijg een hoop vragen over de Zeeuwse zedenzaak waarbij twee mannen en een vrouw werden beschuldigd van mensenhandel. Ik kan daar kort over zijn, ik weet niet meer dan wat jullie ook zelf kunnen nagaan door te gaan zoeken naar informatie. Soms heb ik kennissen die dichtbij zo'n zaak staan, maar deze keer gewoon niet. De vonnissen zijn beschikbaar, en daar zien we weer een heel bekend plaatje.

De dwang is dat er zou zijn gedreigd en gescholden, en dat ze bij haar polsen zou zijn gepakt toen er foto's werden gemaakt voor Kinky. Dat wordt bewezen verklaard omdat zij de beschuldiging zegt, en zichzelf niet tegenspreekt. Het steunbewijs is dat de foto's bestaan, dùs is ze gedwongen om die foto's te maken! Het zou een giller zijn als het niet echt was hoe die rechters denken. Dat moet ookeens een eigen stukje.

Eigenlijk is dwangmiddelen zoeken alleen een manier om de rechter bozer te maken. Als minderjarige kàn je volgens de Nederlandse rechtsstaat niet "betekenisvol instemmen" en ben je als minderjarige dus àltijd gedwongen. En minderjarigen dwingen, dat is toch wel een hele erge misdaad. Ook als ze maar drie maandjes van haar achttiende af is. Want we hebben het hier niet over een klein kind.

Natuurlijk komt het groot in het nieuws. Ook dat de vrouwelijke verdachte werd veroordeeld tot de tijd die ze al in voorarrest had gezeten. Tegen haar was meer bewijs dan tegen de mannen, omdat ze veel had bekend, maar toch mocht ze vrij, want ze ging huilen tijdens haar zitting. En dat werkt gewoon. Want de rechter heeft een harde hadn als je standvastig bent, en medelijden als je gaat janken, dat is ons rechtssysteem.

De klanten zijn ook hier voor de bijl gegaan. Net als in Valkenburg is het weer een snelle behandeling. De twee klanten die verstandig genoeg waren om niet te gaan bekennen werden wrokkig vrijgesproken, de rest krijgt taakstraf en een strafblad. Ze hadden immers niet gezien dat het meisje minderjarig was, en dat rekent de rechter ze flink aan. Ze hebben immers niet de verzachtende omstandigheid dat ze speciaal opgeleide zedenagenten zijn.

Het OM, en ook de rechter, neemt de klanten héél erg kwalijk dat ze niet om de identiteitspapieren van hun meisje hebben gevraagd. Ze doen alsof dat compleet normaal is, terwijl in een wereld waar zo met hoeren wordt omgegaan, je heel weinig hoeren zal vinden die zo gek zijn om hun identiteitspapieren aan klanten te laten zien. Als het kon deden we dat niet eens met politie, maar dat is nou eenmaal verplicht. Ze zijn helemaal wereldvreemd. Een klant die dat geduldig uitlegde, kreeg daarvoor ooknogeens extra straf.

Toen de politie in de eerste dagen dat het 'slachtoffer' aan het werk ging al een controle deed, werd ondanks papierencontrole niets gedaan aan dat ze minderjarig was. Volgens het verhaal-achteraf van de politie wisten de dappere dienders wèl meteen dat het mis zat, maar lieten ze haar per ongeluk eerst met rust en konden haar drie weken lang niet terugvinden. Terwijl ze wel volop adverteerde.

Die agenten zijn opgeleid om overal spoken te zien, àlles als mensenhandel te behandelen, en mogen bij hoeren alles doen wat ze willen. Vooral Zeden. Toch hebben ze haar gewoon laten gaan totdat vanaf de kant van de ouders de melding kwam dat het ging om hun minderjarige dochter. De politie staat een beetje voor paal, maar wordt niet gedemoniseerd. Klanten die geen training of bevoegdheden hebben krijgen een strafblad. Ik vind dat krom.

Het 'slachtoffer' gaat helemaal mee in het pooierverhaal, en haar verklaring is dus ook muziek in de oren van het OM. Ze zou bijvoorbeeld twee geslachtsziektes hebben opgelopen door het werk, en daardoor binnen drie weken onvruchtbaar zijn geworden. Dat is een heel raar verhaal, als je iets van SOA weet, maar het werkt kennelijk heel goed om daarmee flinkwat 'schadevergoeding' en smartengeld los te krijgen.

Dit komt breeduit in het nieuws als een schokkende zaak van dwang en vermoorde onschuld. Terwijl het voor de journalisten netzo makkelijk moet zijn als voor mij om deze kronkels in het verhaal te vinden. En mensenhandelzaken die in hoger beroep sneuvelen worden stilletjes genegeerd, terwijl dat er steeds meer lijken te worden. Het is haast of de rechtbank het emotionele oordeel velt, en er dan nuchter wordt teruggekrabbeld in hoger beroep.

Proud
Belangenvereniging Proud, waar Yvette Luhrs van hierboven deel van is, doet goede dingen als het gaat om meiden die hulp nodig hebben. Ik ben het niet met alles eens wat ze doen, maar de hulp aan personen die ze verlenen is gewoon goed, en daar ben ik heel blij mee. Dat hebben we sinds de Rode Draad niet meer gezien, en het is hard nodig dat iemand het doet. Je kan hun rapport hier lezen.

Lichtpuntje
Ik eindig een nieuwsstukje graag met een lichtpuntje. Het is zo lelijk anders allemaal. Deze keer een artikel waarbij een Belgische publicatie een protest door Belgische prostituees serieus neemt, en zonder te badineren of er dingen bij te halen gewoon eerlijk verslag doet. Dat vind ik nou mooi. Hadden we dat soort kwaliteitsmedia maar in Nederland.