Antwoord op: Een kijkje achter de schermen

Hoevaak hoor je niet dat een TV-programma een kijkje achter de schermen wil geven bij de prostitutie? Hoevaak is het niet gerechtvaardigd door iemand dat ze haar oordeel over prostitutie geeft omdat ze als hulpverlener of politieagent een kijkje achter de schermen heeft genomen? En hoevaak vragen mensen wel niet naar je bizarste en meest lachwekkende verhalen om zogenaamd een kijkje achter de schermen te krijgen in de prostitutie?

De verhalen die erbij verzonnen zijn, en door de maatschappij worden gezien als het ware verhaal, wat je aanhangt als je niet romantisch of naïef bent, zijn over wilde toneeltjes met levens die ondersteboven zijn, omdat je anders toch niet zou gaan seksen voor geld. Want er moet achter die schermen flink wat raar en mìs zijn in je leven, voordat seks hebben voor geld een keus zou zijn die je zou nemen.

Onzin natuurlijk.

Niet alleen onzin dat je leven ondersteboven moet zijn voordat je gaat hoeren, niet alleen dat er achter de schermen de reden verstopt moet zijn dat we sekswerk doen, maar vooral dat er vanalles achter de schermen ìs. Want daar is juist veel minder van dan mensen denken. Achter de schermen blijken we vooral gewoon mensen te zijn, en geen grote spannende duistere geheimen met ons mee te dragen.

Als je hoert ben je bezig om je klanten te verleiden, en een leuke beurt te geven. In tegenstelling tot wat nog stééds door véélteveel mensen wordt gedacht, vinden klanten het erg belangrijk dat jij er ook lekker in meegaat. Dat jij ook een geile beurt eraan hebt. Dat is natuurlijk niet te doen. Wij zijn ook maar mensen, en de ergste nymfomane houdt het niet vol als ze voltijds gaat, om het iedere keer geil te blijven vinden.

Bovendien werkt echt geil zijn vaak niet, omdat de klant het niet goed begrijpt, niet goed herkent, of er gewoon niet mee klikt wat jij voor seksuele aanleg hebt. Het is veel beter om een illusie te scheppen, en de klant daarin te laten werken, want zo ben jij makkelijk de situatie de baas, je kan hem geven wat hij wil, en de klant is blij want hij denkt dat hij zijn volmaakte partner heeft gevonden, en jou heeft gegeven waar jij zo keihard op klaarkwam.

Je doet je dus voor als iemand die een klik met hem heeft. Je doet alsof je reageert op hoe hij je stimuleert, op zijn uiterlijk of persoonlijkheid, of op zijn humor of zijn seksualiteit. Je doet je best om hem te laten voelen dat je iemand bent die met hem klikt, iemand die zijn inborst begrijpt, iemand die seksueel is, die benaderbaar is, maar vooral als iemand met mysterieuze achtergronden. Zelfs als je eigenlijk open kaart speelt.

Mysterieus heeft namelijk voordelen. Vooral dat je niet een heel levensverhaal bij elke klant moet verzinnen èn onthouden voor volgende keer, maar ook dat mysterieus op zichzelf al iets is wat mensen spannend en opwindend vinden. Bovendien win je het toch nooit van zijn fantasie, als het eropaankomt om met spannende gedachtes in te vullen wat je allemaal voor leegtes overlaat.

Dat moet wel. Al was het maar omdat als je zou laten zien hoe je echt bent, hoe seksueel je bent, hoe gemotiveerd je bent, hoe goed je in je vel zit, hoeveel je geleerd hebt, dat hij je dan gewoon niet zou gelóven. Dat zou hij een te overdreven seksueel plaatje vinden. Heel veel meiden moeten daaraan wennen als ze nog groen zijn. Je klanten zelfs geloven niet dat je echt gewoon seksueel ontwikkeld bent en goed met jezelf om kan gaan.

Het wordt al snel gewoon logisch om een persona te maken die je aan klanten laat zien. Per klant stel je dat een beetje bij, en je hebt al snel je illusie. Die klanten zien precies wat ze willen zien, je geeft ze immers meer dan genoeg ruimte om zelf in te vullen, en je kan heerlijk met je mysterieuze suggesties spelen. Netzoals bij veel meiden vormen de verwachtingen van je klanten langzaam je persona.

Maar als de deur achter de klant dichtklikt, is dat wel over. Ik ga tegen mijn Nespresso niet mijn hoerenpersona uithangen. Dan ben ik weer gewoon Zondares, die een kopje koffie wil voordat ze weer onder de douche moet, maar eigenlijk eerst nog de lakens moet afnemen, want ik heb weer een wasmachine-vol bijelkaar. Soapies kijken tijdens het stofzuigen, dat laat je niet aan de klant zien. Dat zou je persona maar te gewoontjes maken.

Niet alleen klanten kunnen dat niet accepteren, dat mijn persona nergens blijft als ik eenmaal met mijn privéleven bezigben. Ook mensen van buiten de prostitutie denken er vanalles bij. Die denken dat ik er wel pap van moet lusten, en wel meer grenzen zal overschrijden, wild wijf dat ik er ben. Er moet toch wat wáár aan zijn, als ze het zo intens vóélen dat het waar is?

Anderen hangen liever het verhaal van de verbiedertjes aan. Het beeld dat ik voor de klant, èn voor de rest van de buitenwereld natuurlijk, een happy hooker laat zien, maar dat ik èìgenlijk achter de schermen een geknakt hoopje mens ben, die door een hijgerig soort dwangscenario niet kan ontsnappen aan de hoererij, die ik èìgenlijk natuurlijk stilletjes verschrikkelijk moet vinden.

Journalisten denken dat ze die nieuwsgierigheid kunnen bevredigen, en dat er wel een sappig verhaal in moet zitten. Journalisten kicken toch al op het nieuwtje dat niemand anders heeft, op de scoop die mensen schokt, en seks met geld is een goed recept met al twee ingrediënten die vanzichzelf al prikkelend zijn. Dan hopen ze dat ze ergens een verborgen ding vinden die het opeens begrijpelijk maakt. Of dan toch nieuwswaardig.

De meeste mensen willen gewoon een pornografisch verhaal. Die willen met ons meeleven terwijl we de ene hitsige scene na de andere te zien krijgen. Of dat nou fijne losse sekskontakten zijn, of een stukje ellendeporno over je losgeslagen leven dat je niet meer in de hand hebt. Die willen niet echt een kijkje achter de schermen, die willen een wilde seksuele orgie horen, en hoe wij al die seksuele contacten wel netzo geil en persoonlijk moeten meemaken als dat zij het zichzelf voorstellen.

Wat ze ook denken, al die mensen, ze willen allemaal hun gelijk halen door die verborgen kant die ze erbij verzinnen te willen zíén. Ze willen iets zien dat het in een context plaatst die ervoor zorgt dat ze het kunnen begrijpen, want ookal zijn ze àllemaal van hun eigen gelijk overtuigd, het zit ze ook àllemaal dwars dat ze wel zien dat er weinig waterdicht is van hun ideetjes en denkbeeldjes. Bewijs zou opluchten.

Als je laat zien wat er achter de schermen zit, hoe gewóón we zijn, zelfs als je alle seksuele verbreding die je bij hoeren nogwel ziet meetelt, hoe normaal en stabiel onze karakters meestal zijn, hoe dit gewoon wèrk voor ons is, met alle ups en downs, en dat we dit werk uiteindelijk gewoon doen omdat het een goeie keus voor ons is, dan kijken ze eerder gefrustreerd dan begrijpend. Want je vertelt ze niet wat ze willen horen, wat lekker op zijn plaats zou vallen.

Het irriteert dat je iets laat zien, wat niet voor hen inelkaarpast. Ze hebben hun ideeën over seks, en die gaan ze niet opgeven, maar ze willen dat jij dan een manier geeft om jouw leven, en het feit dat je het zo doet als je doet, aan hun ideeën over seks te passen zodat er geen gat meer tussenzit. Of dat nou dwang of bovennatuurlijke geilheid is, dat verschilt, maar je past niet in hun denkbeeld, en daarom willen ze iets vinden wat er móét zijn.

Eigenlijk wil niemand een echt kijkje achter de schermen. Voor de klant is het anticlimax. voor de journalist te gewoontjes. Voor de gruwelkijker is het te mooi. Voor de meelever niet pornografisch genoeg. Voor iedereen is het te onaantrekkelijk als verhaal. Ze willen geen kijkje achter de schermen, ze willen hun gelijk komen halen. De werkelijkheid bevredigt niet.

Wie je bent

Er zijn mannen die komen om verwend te worden. Er zijn mannen die komen voor helemaal stressloze seks. Er zijn mannen die komen omdat ze even moeten, en er zo weinig mogelijk moeite voor willen hoeven doen. Er zijn mannen die het letterlijk doen om er dan maar vanaf te zijn. Er zijn mannen die komen om seks te hebben waar geen sociale dingen aanvastzitten. Daar gaat het vandaag allemaal niet over.

Vandaag schrijf ik over een heel belangrijk, maar tegelijk heel simpel stukje van de illusie die je voor zo'n man maakt. De illusie van wie je nou eigenlijk bènt. Ik ben daar zelf de laatste maanden flink mee bezig geweest. Het is een belangrijk iets voor mannen die niet komen voor hun pik, maar komen voor de seks. Laat ik maar dat verschil eerst even uitleggen.

Een klein deel van de mannen komt omdat ze graag hun pik in een kut proppen. Die zijn slecht in bed, en ik zou ze eerlijk gezegd niet missen. Een veel groter deel komt juist om seks met je te hebben. Om kontakt en intimiteit met je te hebben, en om alles te doen wat er aan seks vastzit. Want seks is meer dan een handeling. Seks gaat om alles om die handeling heen, waar mensen meestal maar een half idee van hebben.

Je hebt seks met iemand anders. Als het alleen ging om klaarkomen, hadden ze aan hun hand een betere. Als het alleen ging om het lekkere gevoel, dan hoefde je ook niet mooi te zijn of ze te verleiden. Klaarkomen is sowieso al ingewikkelder dan wat mensen denken, en het is maar een heel klein aspect van seks. Het gaat erom dat het een verbinding maken is met een ander mens, met een seksuele dimensie.

Daar zitten twee belangrijke dingen aan. Het contact maken zelf moet je goed maken, door de klant op zijn gemak te stellen. Je moet zorgen dat je ontdekt en onthoudt wat hij in zijn mars heeft. Je moet de betaalde tijd zelf vullen met spetterende bedakrobatiek. Dat zijn allemaal dingen die je moet doen om die verbinding goed te maken, maar het is misschien wel minder belangrijk dan met wíé je hem dat laat meemaken.

Want hoe heet de ervaring is ligt maar voor een stukje aan hóé het gaat, en voor een groot stuk aan wat hij van jou als mens vindt. Mensen zijn biologische wezens, en er zit in ons dat we seksuele interesse hebben in mensen die "biologisch spannend" zijn. Wat daarachter zit is iets waar heel veel dingen uit de evolutieleer toch wel erg goed bij passen, maar ik heb daar nog steeds wel moeite mee, vanwege mijn geloof.

Een tophoer uit mijn kennissenkring die ooknog een bio-wetenschapper is, kan me al die dingen uitleggen aan de hand van hoe het optimale genpakketten oplevert voor kleine groepen mensen die door de wildernis dwalen zonder bezittingen. Dan gaat ze best diep in op dat dat niet alleen om seks voor kindertjes maken gaat, maar om een heel scala dingen die te maken hebben met paren en ons organisme. Dat laat ik nu maar even zitten.

We zijn het namelijk wel gewoon eens over wat dat nu voor resultaten heeft. Die had ik soms zelf ookwel gevonden, of kon ik wel zien nadat ze me erover verteld had. En ik ben het er ook mee eens, dat het in de biologie van de mensen zit. Sommige dingen komen namelijk precies hetzelfde uit bij heel verschillende mensen die in heel verschillende omgevingen zijn opgegroeid, en die heel verschillende leefstijlen hebben gekozen.

Het is een beetje ingewikkeld om de raardere manieren waarop dit werkt uit te leggen, maar sommige dingen snapt iedereen wel. De simpelste is dat mannen graag "omhoog neuken." Ze willen graag met een vrouw seksen die iets heeft wat zij willen hebben. Dat is niet alleen voor hun ego, het is gewoon ook de biologie, ze willen de kindjes die ze met de seks maken die goeie eigenschappen meegeven. En hun biologie heeft niet door dat ze met mij niet ècht kindjes maken.

Er zijn veel dingen die je een hoge waarde geven voor zo'n vent, zodat hij voelt dat hij omhoog neukt. Dat je mooi bent, dat je scherp bent, dat je sociaal en slim bent, dat zijn allemaal dingen die hij graag aan je wil merken, maar helaas zijn dat ook allemaal dingen die je echt in huis moet hebben, en daar kan je maar weinig mee spelen. Als je een illusie moet maken dat je mooi bent, is dat onbegonnen werk.

Dan kan je veel beter naar andere dingen kijken. Veel mannen vinden intelligentie dus ook aantrekkelijk, en als ze zelf nietzo intelligent zijn, kunnen ze dat alleenmaar goed beoordelen door te kijken naar wat je ze laat zien. Ze kunnen niet echt inschatten hoe slim je bent, zoals echte slimmeriken dat wel kunnen. Als je die kan laten denken dat je heel slim en hoogopgeleid bent, halen ze wat extra's uit de beurt.

Mannen zijn ook dol op vrouwen die sociaal sterk zijn. Die goede vrienden en vriendinnen hebben, en mensen kennen op goeie plekken. Dat is bij een hoer natuurlijk snel je kring klanten, maar als je dat niet voorstelt als je klantenkring maar als de mensen die je op je reizen hebt ontmoet, krijg je respect bij je klant los, van het soort dat hem gretiger maakt om je een veeg te geven.

Dat is namelijk ook zoiets. Een vrouw die de hele tijd in haar huisje zit, dat is niet geil. Als je vertelt over je avond met een Baco op het strand bij Noordwijk is dat burgerlijk en saai. Als je vertelt over je avond op het strand van Goa met een onuitspreekbare cocktail is dat geil en exotisch. Een vrouw in beweging is een vrouw die ze willen hebben. Vooral escorts maken daar goed gebruik van natuurlijk, want dat zijn al echte zwervers waar de mannen niet zomaar op bezoek komen.

Het is in beweging zijn, en niet alleen reizen. Het is ook dat je verdere plannen hebt, en dat je niet van plan bent om lang hetzelfde te blijven doen. Je doet nieuwe ervaringen op, en je groeit. Ookal hebben bijna alle mensen, en dus ook bijna alle klanten, zich allang wijsgemaakt dat de verstandigste keus is om te blijven vastplakken waar ze zitten, in hun biologie geilen ze zich ongans aan een vrouw die juist dóórgaat. Daar heb ik wel een hoop te faken trouwens, ik ben een plakkertje.

Die beweging vind je op nog een manier. Ze willen dat je sociaal mobiel bent. Dat je bezig bent een sociale ladder te beklimmen. Je boort nieuwe sociale kringen aan, en je maakt sociaal kapitaal aan. Daar is W een meester in, in elke kring waar ze in omgaat, en die kan me stap voor stap uitleggen hoe dat moet. Als ik haar inzichten gebruik bij mannen die sociale kringen belangrijk vinden, zijn ze altijd geïmponeerd.

Maar dan ben je er nog niet. Al die beweging moet niet uit noodzaak komen. Je moet niet doen alsof iets je voort heeft gejaagd, of dat je wel moest omdat je ouwe sleur niet meer kon. Je moet juist laten zien dat je het deed omdat je het wóú, omdat het jouw manier is om te leven. Anders lijk je juist niet aantrekkelijk, maar juist iemand die doet wat ze doet omdat ze niet kan slagen in het gewone wat hij al niet interessant vindt.

Er is me ook heel onprettig duidelijk gemaakt dat je moet laten zien dat je er niet mee zit als er eens wat misgaat. Bang zijn om te falen is kennelijk een enorme afgeiler. Zelfverzekerd zijn dat je kan dealen met wat er met je gebeurt, en dat je altijd wel een manier vindt om het tòch allemaal om te kunnen draaien is héél belangrijk. Mannen zijn verzot op vrouwen die met risico's om kunnen gaan. Daar moet je rekening mee houden met wat je laat zien.

Je sociale milieu is ook belangrijk. Daar heb ik W al een tipje van de sluier over laten optillen in dit ingezonden stukje. Dat kan je natuurlijk heel goed faken. Je moet niet doen alsof je een prinses bent ofzo, maar als je niet overkomt als een achterbuurtkind dat slecht Nederlands spreekt, nagels bijt en kauwt met haar mond open, ben je gewoon meer waard voor een vent. Dan kan je voor de rest suggereren dat je gewoon een wildebras bent die het van haar afkomst niet had hoeven doen.

Sommige klanten laten het een beetje over zich heenkomen. Klanten voor wie het belàngrijk is wie je bent, zijn anders. Dat gaat meestal de kant op dat ze nieuwsgierig gaan doen, en gaan proberen door te prikken wat je ze laat zien, om te weten of het echt is. Dat zorgt, als je niet door de mand valt, dat ze je extra gaan waarderen. Je moet natuurlijk dan wel je rol goed spelen.

Maar je hebt netzogoed mannen die juist weinig van je willen horen, en je zo weinig mogelijk kansen willen geven om te laten zien dat je eigenlijk helemaal niet boven ze staat. Soms houden ze de boot af, en praten weinig, en houden bijna hun oogjes dicht, om hun eigen illusie maar niet te verliezen. Die doen het werk vóór je. Dat lijkt handig, maar jij kan dat altijd veel beter dan hij, en dat is veel leuker.

En je hebt het zelfs nog anders. Toen ik nog nieuw in de clubs was, kwam er een klant die me altijd wel even bekeek, maar dan liet staan. Ik was nog erg groen, en onzeker, en ik voelde me afgekeurd. Ik was het jongste ding in de club, en de andere meiden waren ook geen missen, dus ik voelde het als een flinke steek dat hij die meiden koos inplaatsvan mij. Ik heb hem met mijn domme koppie zelfs een keertje daarover aangesproken, en gevraagd of hij me niet mooi vond.

Hij vertelde een beetje schuchter dat als hij met een mooie jonge meid op kamer ging, hij zich opgelaten zou voelen, omdat het nooit geloofwaardig voor hem kon zijn dat ik echt voor hem zou kiezen. Voor hem zou de illusie een beetje een satire worden als hij er zover mee ging. Dat vond ik toen niet te begrijpen, en nu ik het wel begrijp vind ik het onzin. Die vent dacht veel te weinig van zichzelf. Maar de illusie ging voor hem tever, en dan lukt het niet meer.

Dat gaat op voor alle klanten. Je moet het niet zover laten gaan dat hij niet kan geloven in de illusie dat je interesse in hem hebt. Hij betaalt voor het avontuur met jou, en hij wil best snappen dat je zonder de betaling nooit aandacht aan hem had gegeven, maar hij moet wèl voelen dat jij met hem als klant wèl echt fijn klantcontact hebt. Als hij dat niet meer kan geloven, omdat hij zich teveel een saaie grijze muis bij je voelt, ga je tever.

Een goeie illusie over jezelf maken, over wie je bent en hoe je bent, is erg de moeite waard. Hij hoeft niet erg verschillend te zijn voor verschillende klanten, want dit soort basisdingen vinden ze allemaal spannend, en daar kan je nog heel veel op verderbouwen met hun voorkeuren. Maar het belangrijkste is dat je de klant er niet echt in méé hoeft te krijgen, en dat is met veel andere illusies en spellen die je speelt wel anders.

Antwoord op: Hoeren gebruiken veel drugs

Dit stukje is een antwoord op het idee dat hoeren "aan de drugs zijn." Dat is een beeld wat je veel hoort, en wat veel wordt gebruikt om te suggereren dat we onmondig zijn, omdat de drugs ons onder hun invloed hebben. Het wordt ook gebruikt om te kunnen doen alsof de prostitutie een soort zelfdestruktieve subcultuur is, want daar brengen we drugs als maatschappij snel mee in verband.

Iedereen kent wel het beeld van de heroïnehoer. Dat gaat erin als koek bij de reddertjes, en een handjevol van die meiden, zeker niet de meerderheid trouwens, hebben zo weinig om te beschermen dat ze het ook nietmeer kan schelen om voor de kamera te gaan staan. Die vertellen je bovendien ooknog alles waarvan ze denken dat je het wil horen, in de hoop op nog een tientje. Journalisten vinden dat goudmijntjes, maar kerkelijke organisaties ook. Die nemen ze nog intern ook.

Maar er zijn meer beelden die worden gebruikt. Bijvoorbeeld de verhaaltjes dat onschuldige meisjes verslaafd worden gemaakt aan drugs, en daarom wel móéten gaan hoeren. En grappig genoeg ook de andere kant op, dat vrouwen die gaan hoeren wel drugs móéten gebruiken, omdat ze het anders niet aankunnen. En dat als je in de prostitutie werkt, je in een "circuit" zit waar je wel aan drugs "blootgesteld" wordt, en als je wordt blootgesteld ga je natúúrlijk ook gebruiken.

Zo is het natuurlijk niet. Maar het is ook weer niet zo dat sekswerkers helemáál drugvrij zijn. We zijn net mensen.

De gemiddelde hoer heeft niets op met drugs. Vooral als ze wat ervarener zijn, worden ze juist een beetje schuw. Je moet namelijk je hoofd erbijhouden als je aan het werk bent, en drugs zijn dan een probleem. Je prestaties gaan van alle drugs achteruit, en dat is niet goed voor de zaken. Het werkt dus gewoon niet, en dat breng ik meteen maar even naar voren om duidelijk te hebben dat hoererij en drugs níét goed samengaan.

Het is óókweer niet zo dat hoeren géén drugs gebruiken. Kijk maar naar de heroïnehoertjes. Je zal geen vakvrouwschap vinden bij vrouwen die het voor de heroïne doen, maar dat sneue gedoe is ook prostitutie, al vind ik het niet te vergelijken met de professionele sekswerker. En er zijn netzogoed meiden in de prostitutie die drugs gebruiken als meiden buiten de prostitutie.

Onderzoeken laten soms zien dat druggebruik door hoeren rond hetzelfde nivo ligt, of iets meer voorkomt, dan daarbuiten. De cijfers laten meestal zien dat we niet heel erg verschillen van andere vrouwen in onze leeftijdsgroep. Het is geen groot verschil. Ik denk dat hoeren wel iets meer drugs gebruiken dan mensen van buiten, al was het maar omdat meiden die durven te hoeren, ookwel durven om andere maatschappelijke normen naast zich neer te leggen.

Je hoort weleens mensen vertellen dat we verdovende gels gebruiken om het neuken te kunnen verdragen. Dat hoor je vooral uit de Christelijke hoek, en het wordt gebracht als iets wat van ex-hoeren afkomt. Dat is meteen iets waardoor je weet dat ze je aan het voorliegen zijn. Iedereen die weleens een verdovende gel heeft geprobeerd vindt namelijk meteen uit dat dat gewoon niet werkt in het vak.

Als je een verdovende gel in of op je doos gebruikt, kan je niet meer sturen met je kutspieren, omdat je niet meer goed voelt waar het niet lekker gaat. Je wordt ook veel minder nat. De klant merkt ook heel duidelijk dat je niet met je kut doet wat hij mag verwachten. Als de verdoving uitwerkt is je hele doos rauw en afgemat, en daar kan je nog dagen last van hebben. Het kleine beetje wat je soms meekrijgt van een Performa is al vervelend, laat staan als je meer zou gebruiken!

Een echte hoer zou dat na één keer al gemerkt hebben, en wel hebben afgeleerd. Als je dat verhaaltje dus hoort, weet je meteen dat er iemand aan het fantaseren is gegaan. Drugs om minder te voelen waar je mee bezig bent is onzin, maar het klinkt erg naar "ze wil er afstand van nemen door het niet te voelen," en dat is een boodschap waarvan de verbiedertjes weten dat hij goed scoort bij het publiek.

Wat wèl door sommige meiden wordt gedaan, is poppers snuiven. Vooral als je anaal doet, is een popper lekker om het allemaal wat makkelijker te laten gaan. Als je een popper gebruikt, ben je achteraf ook minder rauw, zeggen sommige meiden. Het is alleen best ongezond. Je zal er niet verslaafd van worden, maar wat je je kont minder aandoet, komt wel weer in je longen terecht.

Poppers zijn danook niet populair. Sommige hoeren hebben het weleens geprobeerd, maar daar blijft het meestal bij. De meiden die het vaker gebruiken zijn meestal meiden die het eigenlijk eerder gebruiken voor hun eigen plezier, en die het buiten het werk ook graag gebruiken. Dat gaat eigenlijk wel op voor de meeste drugs die door hoeren bij het werk worden gebruikt.

Vroeger, toen de clubs nog niet legaal waren vanwege het bordeelverbod en dus niet op hoefden te passen hun legale status te verliezen, werd er in clubs bestwel gedeald. Ik weet nog een club waar we gepusht werden om niet alleenmaar piccolootjes, maar ook snuifjes bij de klanten los te krijgen. Het spul wat ze daar verkochten was "roze coke," voor een geeltje per lijntje. De klanten verwachtten dan dat je snoof, maar daar begon ik niet aan.

Er was maar één meisje wat het spul gebruikte, op haar klit, en die deed dat ook niet altijd. Je moest de klant zover krijgen dat die het lijntje voor je nam. Zogenaamd om hem op te peppen voor op de kamer. Cocaïne is juist slecht voor de bedprestaties, maar gelukkig zat er maar heel weinig cocaïne in wat ze in die club verkochten. Alsnog kreeg je van die peppikkies, maar ze kònden tenminste nog.

In de clubs proberen ze een beetje een feestje te bouwen. Het moet een party-sfeer worden. Daar moet je als "gastvrouw" natuurlijk aan meewerken. Helaas betekent een feestje voor de meeste mensen automatisch dat er alcohol wordt gedronken. En heel veel mensen moeten ook een biertje of een wijntje om los te komen. Dat is voor klanten helaas erg vaak ook zo. En die willen eigenlijk liefst dat je meedrinkt.

Bij sommige meiden zit dat er ook in. Die nemen een paar drankjes om lekker los te komen, en om de spanning eruit te halen. Dat is heel onprofessioneel, maar het is wel makkelijker, en zóveel hoeren gaan voor makkelijk. Er zijn hoeren die daardoor echte alcoholproblemen krijgen. Niet alleen in de clubs, ookal is het daar wel het ergste, maar ook in de escort wordt er van je verwacht dat je zuipt.

Leren om te doen alsof je drinkt is daarom een goeie hoerentruuk. Op escort kan je bijvoorbeeld soms met de barman of ober afspreken dat je geen scotch, maar een bodempje ijsthee in een whiskyglas krijgt. Je kan leren om handig ongezien je glas met een leeg glas te verwisselen. Je kan veel kunstjes gebruiken om te zorgen dat je zo weinig mogelijk alcohol binnenkrijgt. Maar mannen verwachten dat je drinkt, en er zijn er best veel die zich niet voor kunnen stellen dat je geil bent als je niet tipsy bent.

Ik heb wel gepraat met meiden die ecstacy gebruikten voor de wip. Die vonden het dan lekker werken. Maar die gebruikten het ook allemaal bij het uitgaan. En als ze zin hadden om manlief te bespringen. En als ze zich verveelden. En bijna al die meiden bleven het spul wel voor die andere dingen gebruiken, maar lieten het uiteindelijk maar links liggen bij hun hoerenwerk. Je kan nou eenmaal niet elke klant warm laten lopen voor een wappie meid.

Eigenlijk is de drug die we het meeste gebruiken koffie. Je hebt soms rare uren in dit werk, en je moet fris zijn. Je kan niet een beetje met dikke oogjes een klant ontvangen. Die knapt meteen af. Koffie werkt dan het beste, en het is beter voor je dan al die andere pepmiddelen. Het is geaccepteerd, en veel mensen vinden het niet eens een drug, maar het is het meest gebruikte middel.

Maar zo denken de meeste mensen niet over drugs. Die hebben meestal geen idee wat drugs eigenlijk zijn en doen, hoe die meestal worden gebruikt, en vullen dat in met griezelverhalen. Er zijn veel mensen die geloven dat iedereen die drugs gebruikt ook meteen verslaafd is aan die drugs. Dat zijn natuurlijk mensen die zelf die drugs niet gebruiken, en dat ook nietzo makkelijk geloven over de drugs die ze zelf wèl gebruiken, zoals alcohol of koffie.

Die mensen rekken het exces weer op naar de norm, want de meeste mensen die drugs gebruiken, doen dat af en toe, en zonder problemen. De mensen die zich niet in kunnen houden raken verslaafd en komen slecht terecht. Maar ik vraag me weleens af of die zonder die drugs niet óók slecht terecht zouden zijn gekomen. Het is zo makkelijk om de drugs maar de schuld te geven, maar zijn die niet gewoon een gevolg, inplaatsvan de oorzaak?

We hebben over drugs een makkelijk plaatje in onze maatschappij, een ansichtkaart, precies zoals we ook over prostitutie hebben. Drugs zijn een boeman, en het combineert natuurlijk héél lekker om de ene ansichtkaart met de andere te koppelen. Dat hoort samen in het "criminele wereldje," en dan hoef je nietmeer na te denken of dingen nogwel logisch zijn, want dan praat je over een plek waar de fabels waar zijn.

Het past zo mooi in het plaatje. Hoererij is bij het criminele wereldje, dat weet iedereen, dùs komt de hoer met drugs in aanraking, dùs raakt ze verslaafd, dùs is ze willoos en machteloos in de klauwen van een maffia die haar kan dwingen om haar lichaam te verkopen voor een habbekrats om haar drugs te betalen, en ze moet die drugs ookwel gebruiken om niet de smerige horror mee te maken die sekswerk is. Dat is een heel bevredigend verhaaltje voor de onderbuik.

Drugs zijn geen deel van de hoererij. Als je ze tegenkomt, zijn ze meestal een groter probleem om mee te werken dan dat ze je helpen. Ik ken meer meiden die vanwege het hoeren met de drugs zijn geminderd of gestopt, dan die er juist aan zijn begonnen. Ikzelf ben ook gestopt met de wiet omdat ik wou gaan aanpakken. Zo zijn er wel meer. Hoeren is werken met je lijf. Je moet je lijf goed hebben werken om je werk goed te doen. Drugs gaan daar niet mee samen.

Ze slaat me

Eerder schreef ik al een keertje over pillowtalk. Mannen openen zich als je ze seksueel een beetje helpt ontluiken, en dan komt alles wat ze bezighoudt naar boven. Het is een heel intieme ervaring, voor de klant vooral, maar ook voor mij. Ik luister mee met de kwetsbare dingen die zo'n man aan me laat zien, en ik probeer er goed mee om te gaan. Het is een heel interessante kant van mijn werk, en ik zou het niet willen missen.

Bij die pillowtalk hoor je natuurlijk veel van wat mannen dwarszit, en daarvan had ik veel kunnen raden. Werk, relatie, scheiding, kinderen, je afvragen waar je dromen zijn gebleven. Er zijn van die dingen waar haast iedereen last van heeft, al is het maar afentoe. Waar ik nooit op had gerekend, is hoeveel mannen problemen hebben met geweld in hun relatie. En dan geweld door hun partner.

Ik heb zo vaak gehoord dat een klant vertelt over zijn vrouw die hem slaat. Dat neemt allemaal vormen aan, maar slaan hoor ik wel het meest. Ze zitten er vaak erg mee in hun maag. Ze doen graag alsof het niet bestaat, en ze willen het van zich af laten glijden, maar dat kan niet zomaar. Als iemand je slaat, en vooràl als dat structureel is, dan doet dat iets met je. En helemaal als je er niets tegen kan doen.

Die mannen kunnen niet naar de politie. We doen in Nederland graag alsof er gendergelijkheid is, en alsof een man die door zijn vrouw wordt geslagen netzogoed wat kan doen als een vrouw die door haar man wordt geslagen, maar ik hoor van de paar klanten die het uit wanhoop maar hebben geprobeerd dat het nergens toe leidt. En dat is een minderheid waar het heel erg was geworden, want de meeste mannen laten het maar.

Mannen gaan niet zomaar naar de politie als ze worden mishandeld. Ze weten dondersgoed dat er van ze wordt verwacht dat ze het zelf maar oplossen. Ze weten ook dondersgoed dat ze niet zonder meer zullen worden geloofd. Een man die om hulp vraagt bij geweld tegen een vrouw, die moet met een heel goed verhaal komen voordat mensen niet denken dat hij gewoon gek is. Een man zien we niet als slachtoffer van een vrouw, andersom wel.

Zo'n man heeft ook meegekregen dat hij een vrouw wel tegen moet kunnen houden zonder geweld. Hij mag haar geen pijn doen als hij probeert haar te stoppen. Als zij hem slaat en schopt moet hij haar maar in bedwang kunnen houden zonder zelf te hoeven gaan slaan. Mannen zijn wel sterker dan vrouwen, maar dat kan echt een hele opgave zijn als de vrouw geen klein vrouwtje is, en de man geen grote beer.

De samenleving is daar hypocriet en keihard in. We vinden het grappig als een vrouw een man slaat, soms zelfs schattig, en meestal terecht. Als een man een vrouw slaat is dat nooit goed, al heeft ze nog zulke smerige dingen gedaan. Als er gepraat wordt over huiselijk geweld wordt geweld tegen de man hoogstens als een soort theoretische mogelijkheid behandeld, maar zeker niet als een echt probleem.

Een man die wordt geslagen heeft daar evengoed pijn van als een vrouw, maar een vrouw kan terugslaan, kan de politie bellen, en kan aanspraak maken op allemaal soorten hulp. En ze wordt onvoorwaardelijk geloofd. Dat is allemaal andersom voor mannen. En die mannen èn die vrouwen wéten dat. Als vrouw word je nog net niet aangemoedigd om geweld in je relatie te gebruiken, maar we ontmoedigen het zeker ook niet.

Ik ben zelf ook schuldig. Niet alleen omdat ik aan die hele toestand heb meegebouwd toen ik vrijwilligerswerk deed bij een blijf-van-mijn-lijf-huis, maar ook omdat ik in bijna elke relatie die ik heb gehad, mijn partner wel heb geslagen. Bij ruzies, vooral als de jongen of man minder verplichtingen in onze relatie wou dan ik, heb ik wel losse handjes gehad. Ik stond er nieteens bij stil. Ik heb er zelfs over opgeschept.

Dat ben ik gaan doen toen ik bij de feministes aansloot, maar ik denk dat het niet daardòòr komt. Het was gewoon iets wat gebeurde, en waar ik op dat moment het gevoel van had dat ik er rècht op had om dat te doen. Je wil hem pijn doen, om wat voor reden danook, en hij is een man, dus hij moet er maar mee om kunnen gaan. Als hij dat niet kan, is dat alleenmaar een reden om nog bozer op hem te worden.

Het is gewoon te màkkelijk! Als je boos wordt kan je gewoon je woede koelen op je partner, zonderdat daar gevolgen aan zijn, want hij doet toch niets terug. Je kan altijd heftiger zijn dan de man. Denk maar na, als je gaat gillen denken de buren dat jij wordt vermoord, als hij gaat schreeuwen denken ze dat hij je gaat vermoorden. Als je allebei onder de builen en plekken zit, ziet het er erger uit bij jou, want builen en plekken hòren niet op vrouwen.

Sommige mannen met extreem gewelddadige vrouwen vertellen verhalen over hoe ze een mes grijpt en hem daarmee verwondt. Als hij op de Eerste Hulp komt, moet hij een verhaaltje verzinnen hoe hij aan die steekwond komt, want als hij vertelt dat zij heeft gestoken, krijgt hij de problemen. Want als zij hem heeft gestoken, moet hij immers iets heel verschrikkelijks hebben gedaan dat hij dat heeft verdiend.

Een hele tijd geleden heb ik het er met mijn vriendinnen over gehad. Toen ik opbiechtte dat ik mijn vriendje mishandelde, waren ze allemaal geschokt. Toen ik vertelde dat het slaan was als ik boos was, en ik hem een keer een boek naar zijn hoofd had gegooid, waren ze allemaal gerustgesteld. Het was gewoon een heftige soort ruzie, en ik mishàndelde hem niet ècht. Dat soort dingen was gewoon. Omdat ik een vrouw was.

De mannen hebben ook niet de illusie dat ze het bij een andere vrouw beter zouden hebben. Geweld komt heel veel voor in relaties, en sommige soorten mannen kiezen zo hun partners dat ze er toch elke keer wel weer in terechtkomen. Weggaan bij een vrouw omdat ze gewelddadig is heb ik maar héél weinig gehoord. Niet omdat ze het niet erg vinden, trouwens. Maar omdat ze het niet een goede reden vinden om je relatie te verlaten. Het relatiedenken heeft daar veel mee te maken.

Maar de ergste reden is natuurlijk de kinderen. Mannen met kinderen hebben daar een relatie mee die ik nog steeds niet helemaal snap. Vaders die haast nooit tijd met hun kinderen besteden, en nauwelijks wat van ze weten, zijn nog steeds tot in het diepst van hun hart verbonden met hun kroost. Ze zouden hun leven ervoor geven, ze willen ze nooit kwijt, ookal kunnen ze totaal niet met kinderen omgaan.

Die mannen voelen vaak heel sterk aan dat ze die kinderen moeten beschermen. Die voelen dat als hun vrouw niet op haar man zich kan afreageren, dat dan de kinderen aan de beurt zijn. Die mannen houden soms hun kinderen zo in de gaten, dat ze hun vrouw daar alleen méér mee frustreren, en nog gewelddadiger maken. Die pikken dat maar gewoon. Ze weten dat als ze naar de autoriteiten gaan, de kinderen bij de vrouw terechtkomen, en zij ze niet meer zien.

Netzoals bij vrouwen is het niet het moment van het slaan wat het ergst is. Het is dat zo'n mens, man of vrouw, zich niet meer veilig kan voelen. Als je partner tijdens een heftige ruzie opeens een klap uitdeelt, is dat al erg. Als je vrouw tijdens het middageten zonder waarschuwing opeens een pot thee naar je hoofd gooit, kijk je altijd de hele dag achterom. Als zijn vrouw tijdens zijn slaap hem in zijn ballen knie-t omdat hij snurkt, slaapt hij nooit meer goed.

Ze komen naar mij om even seksueel uit te spatten. Ik ben er niet voor relatietherapie. Maar ze willen het wel aan me kwijt. Niet omdat ze denken dat ik kan helpen, maar omdat het eruit moet. En ze zijn er wel verdrietig over, en zouden het zo graag anders willen hebben. De verleiding is zo groot om ze goed advies te gaan geven. Maar dat moet ik gewoon niet doen. Dat is niet iets wat ik kan, en niet iets wat ik mag.

Bovendien wordt het ook niets. Als het niet werkt is het mijn schuld, als hij het niet doet komt hij vaak niet bij me terug omdat hij zich er rot over voelt dat hij me betrokken heeft, en het niet nòg ingewikkelder wil maken, want ze kunnen bijvoorbeeld denken dat ik ga aandringen dat ze er wat aan doen. Onzin natuurlijk, maar in hun hoofd voelt het logisch, dus dat telt wel flink mee.

Het heeft allemaal ook weinig zin. Ze kunnen wel dingen gaan doen om te voorkomen dat hun partner ze geweld aan kan doen, maar die vindt wel andere manieren. Als een man agressief is, móét hij zo'n beetje geweld gebruiken. Niet allemaal hoor, maar bij de meeste mannen zit dat wel ingebakken. Vrouwen gaan heel makkelijk over naar andere manieren om pijn te doen. En die kunnen nogweleens erger zijn dan een opengekrabd gezicht.

Een klant heeft een vrouw die als ze boos is voor tienduizenden Euro's gaat shoppen. Allemaal onzin die ze niet nodigheeft. Om hem te straffen. Een vrouw van een ander gooit boeken van zijn boekenverzameling bij het vuil als hij op het werk zit. Een derde rommelt met zijn medicijnen. Dat noemen we geen huiselijk geweld, want er wordt niet geslagen. Maar het kan minstens zoveel pijn doen.

Ik hoor het dus maar aan. Alleen als de klant me echt vraagt om te helpen kom ik met wat voorzichtig advies, maar meestal hebben ze daar eigenlijk geen behoefte aan. Ze willen het gewoon van hun lever hebben. Een beetje voorzichtig doorvragen, om te laten zien dat je interesse hebt, is wel goed. Maar je moet heel voorzichtig zijn met vragen stellen. Niet alleen omdat hij schuw is. Ook omdat je de verkeerde vragen kan stellen.

Je moet bijvoorbeeld oppassen dat je nóóit vraagt naar wat haar zo boos maakte dat ze dat deed. Dat is netzoiets als aan een verkrachte vrouw vragen hoe ze haar verkrachter zo heeft uitgelokt dat hij haar verkrachtte. Je bedoelt het niet zo, maar zo komt het wel bij hem aan. Hou het liever aan de andere kant. Wat er gebeurde is nietzo belangrijk. Wat het met je klant doet, dat is waar je hem mee kan helpen.

Veel klanten vinden het ergens hun eigen schuld. Daar kan je ze mee helpen. Veel klanten vinden het moeilijk om aan de ene kant van hun vrouw te houden, en aan de andere kant te haten hoe ze kan zijn. Bijna allemaal denken ze dat ze de enige zijn, of dat ze in ieder geval in een hele kleine minderheid zitten. En mannen die door hun vrouwen worden gekleineerd, die voelen zich soms helemaal geen man meer.

Je kan ze helpen door ze in ieder geval te laten zien dat jij hun waardigheid ziet. Dat jij nog ziet dat ze man zijn. Dat jij begrijpt dat ze niet in een simpele situatie zijn. Dat jij met ze meeleeft, en dat jij het ook niet eerlijk vindt. Dat ze hun verhaal bij jou kwijtkunnen, dat jij het begrijpt, en ze niet veroordeelt, en er ook geen dingen bijdenkt dat het misschien tòch hun schuld is. Daar hebben ze al heel veel aan.

Soms komen ze met dingen die ik nietzo goed begrijp. Ik zie heel duidelijk dat mannen bijna hetzelfde reageren op zeuren, vooral als het veel gebeurt, als op geslagen worden. Ik weet niet waarom dat zo werkt, maar het is heel duidelijk. Zelf zien ze soms de vergelijking wel, en soms ook niet. Met zeuren kunnen mannen zo leeggezogen worden dat ze letterlijk zelfmoordgedachten krijgen. Waarom ze niet weggaan weet ik echt niet, want ze hebben zo niets aan hun leven.

Ik kom het vaak tegen. Allemaal eenzame mannen die denken dat ze de enige zijn, en die vaak geen uitweg zien. Mannen die er nieteens eerlijk over kunnen zijn omdat de samenleving maar op één manier kan kijken naar geweld in relaties. Die mannen zitten ook onder een stigma. En daar heb ik natuurlijk heel veel begrip voor. Misschien dat ze daarom het aan mij durven te verklappen.