Ingezonden: Vroeg beginnen, andere ervaring

Vandaag heb ik een ingezonden stukje. Een dag vroeger, want morgen heb ik het veelte druk. Het is wéér een stukje van een meid die vroeg begon, zoals ik er al eerder één heb geplaatst. Ik hoop dat ik het hiermee heb afgerond, want ik heb wel gemerkt dat ik met die eerste, en zelfs met eerdere stukjes, heel wat meiden die vroeg zijn begonnen tegen hun schenen heb geschopt. Dat was niet de bedoeling, en ik hoop dat jullie nu vinden dat ik genoeg kanten van vroeg beginnen heb laten zien, ookal heb ik er zelf geen ervaring mee.

Ze kwam eigenlijk al meteen na het stuk waar ze kritiek op had, en was onmiddellijk vrijwilliger om haar eigen visie op de site te laten plaatsen. Ze wou niet dat ik herschreef wat ze had te melden, dus het verhaal moest verschillende keren heen en weer tussen haar en mij, vandaar dat het pas later komt. Het komt me nu erg goed uit, trouwens! Ik vond haar verhaal te interessant om het zo kort op te schrijven dat de meeste lezers het niet zouden begrijpen.

Je vorige inzendster over jong werken in de prostitutie was verontwaardigd dat je de jeugdprostitutie als slachtofferschap beschreef, en impliciet instemde met de lezing van de overheid. Heel terecht, maar zij komt wel zelf met een verhaal van een eigen slachtofferschap, namelijk iemand die alleen in prostitutie de onafhankelijkheid kon vinden die ze zocht. Ze vertelt nota bene over haar zelfmoordgedachten. Dat zet wel weer de jonge prostituee in een frame van noodzaak en beperkte keus. In haar uitleg merk je duidelijk dat ze een genuanceerder beeld schept dan je gewend bent van de verleide maagd, maar nog beschrijft ze haar perspectief van een getroubleerde tiener die voor overleving en uit beperking kiest voor het werk. Ongetwijfeld is het voor haar de waarheid, maar ze is niet representatief voor de hoofdmoot van de jonge sexwerkers.

Ik schrijf dit ingezonden stuk omdat ik ook jong ben begonnen, en liever een ander perspectief laat zien, een perspectief dat veel vaker voorkomt dan het drama wat in het andere ingezonden stuk wordt verteld.

Mijn achtergrond was bevoorrecht. Ik kwam uit een gezin zonder stand of milieu, maar met genoeg geld en een verlichte moraal. Mijn vader had een succesvolle carrière, mijn moeder een eigen bedrijf. Ik was niet enig kind, en ik heb op school nooit enige moeite gehad met cijfers of socialiseren. Iedereen zag mij als het raketje dat klaar stond om naar de sterren te schieten, en daar had ik zelfs geen stress van, want ik trok me van die verwachtingen niks aan. Waarom zou ik ook, ik had de keus om te doen wat ik wilde. Dat was een bevoorrechte positie, want ik was me bewust dat vriendinnen en klasgenotes door hun ouders veel strakker werden aangestuurd dan ik, niet alleen wat betreft verwachtingen omtrent scholing en gehoorzaamheid, maar ook de interactie van hun puberale onzekerheid met de reactie van de ouders op de nieuwe vrijheden van hun kind trok daar de moraal en de preutsheid steeds verder aan. Meisjes van de tienerleeftijd worden door ouders en peer pressure bang gemaakt voor alles. Mijn ouders deden daar echter niet aan mee, en verwelkomden mijn nieuw verworven vrijheden. Een oudere broer was daar instrumenteel in, want die had voor mij het pad gebaand bij mijn ouders, en werd daarbij ook als mijn oppas beschouwd, hoewel hij mij helemaal vrij liet.

Mijn ouders hadden nog steeds grenzen, en dat ondervond ik toen ik met jongens begon te spelen. Ik had niet buitengewoon vroeg sexuele gevoelens, maar ik was in tegenstelling tot mijn vriendinnetjes niet bang voor sexuele interactie, minder nog dan de jongens. Het boy band stadium sloeg ik over, en ik ging me al vroeg interesseren in jongens om me heen. Dat werd al snel mijn hobby, wat andere meiden met paarden, turnen, wiet, drank of ballet hadden, had ik met jongens. Mijn ouders stonden me al zeer vroeg romantische liefde toe, maar trokken heel duidelijk de grens bij de romantiek, het moest niet meer dan handje vasthouden en wat kusjes blijven, een beetje rommelen was duidelijk niet gewenst. Ze prentten mij regelmatig in dat ik wel verliefd moest zijn als ik met een jongen bezig was, en spelen met meer dan 1 jongen tegelijk werd zelfs aangepakt, dat was een overschrijding van hun normstelsel waar ze me geen ruimte voor wilden geven. Vanzelf bleef ik dat doen, maar leerde om mijn ouders daar onwetend over te houden.

Ik ontdekte door met mijn jongens te spelen het flirten. Ik leerde flirten snel, want ik besteedde er veel aandacht aan. De kunst van het spelen en verleiden was aan die jongetjes niet besteed, maar ik merkte al vlot hoe sterk oudere jongens en mannen konden worden beinvloed met een paar subtiele manipulaties. Het was een kick om veel oudere mannen als een hond aan de leiband rond te kunnen leiden. Ik liet het nooit tot sexuele handelingen komen, maar ik trok wel graag sexuele aandacht van oudere mannen. Het lerarencorps was daarvoor natuurlijk mijn belangrijkste speeltuin, met flirten en verleidelijk zijn heb ik me door vele huiswerkcontroles heen gemanipuleerd. Ik herinner me nog met plezier hoe mijn leraar Grieks zich niet door mijn charmes liet vermurwen, en hoe veel ik kon leren van zijn weerstand. Hij heeft nooit een krimp gegeven, ondanks dat hij wel mijn invloed voelde.

Terwijl mijn klasgenootjes leerden van hun ouders en elkaar om verlegen en bang te zijn in sexuele context, had ik vrij spel om over mijn eigen sexualiteit te leren. Ik leerde door het spelen en manipuleren met mannen dat ik de complete vrijheid had, zo lang ik maar binnen de ervaringswereld van mijn ouders bleef. Die waren ook niet heel braaf geweest, en dus makkelijker dan het gemiddelde ouderpaar, maar buiten die grenzen waren ze even bezorgd en betuttelend. Dat besef was een belangrijke motivatie om de normen van de maatschappij, en zelfs die van mijn ouders, niet te serieus te nemen bij het kiezen hoe ik met mijn sexualiteit omging.

In de tweede klas middelbaar onderwijs kregen we een serie lessen over sexuele opvoeding, die me niks bijbrachten over sex en de dingen die we echt nodig hadden om te weten waar we mee bezig waren, en die vooral bestonden uit waarschuwingen. De jongens werden gewaarschuwd niet per ongeluk meisjes sexueel te misbruiken of aan te randen, de meisjes werden gewaarschuwd zich niet in te laten met jongens die sexuele bedoelingen met ze hadden. Verder kregen we onduidelijke maar nadrukkelijke waarschuwingen over internet, wat ze als een netwerk van pedofielen afbeeldden. Het meeste ging het ene oor in en het andere oor uit, zoals het meeste op school, maar er was 1 ding waar ik als 13-jarige wel opeens ideeen van kreeg, namelijk waarschuwingen dat je geen geld of kadootjes voor sexuele handelingen moest accepteren. Sex voor kadootjes zag ik niet zitten, maar ik had meteen een klik met het idee sex voor geld te verkopen. Het duurde nog dagen voordat ik de link maakte met prostitutie. Prostitutie was in mijn belevingswereld geen beroep, maar eerder een gesloten subcultuur met een intrinsieke verbinding met drugs en ziekte. Ik wist niet beter dan dat het illegaal was, omdat mijn beeldvorming voornamelijk door films tot me was gekomen. Daar durfde ik nu voorzichtig van af te stappen, en meer free-form na te denken over commercialisering van sex. Het leek me te mooi om waar te zijn, en ik ging op zoek naar het addertje onder het gras. Dat deed ik in de openbare bibliotheek, waar boeken over prostitutie uitsluitend op het nivo van misereverhalen beschikbaar bleken te zijn. Daar knapte ik initieel op af, maar telkens begon het toch weer te jeuken, en ging ik terug om de verhalen steeds kritischer te lezen.

Zogenaamd voor een spreekbeurt heb ik me over jeugdprostitutie goed voor laten lichten. Vooral de Rode Draad kon al mijn vragen samenhangend en correct beantwoorden. Iedereen vertelde me over wat die meisjes bewoog, en ik hoorde al die verhalen terug die ik in de boeken had gelezen, en ik geloofde er geen bal meer van. Ik had veel meer aan uitleg over de kanalen die werden gebruikt om klanten te werven, en over de maatregelen van politie en vrijwilligersorganisaties om meisjes in beeld te krijgen, en wat daar vervolgens mee gebeurde. Dat sloot voor mij veel mogelijkheden af, want ik wist wel al dat ik ten koste van alles moest voorkomen gepakt te worden, sociaal te worden uitgestoten, als slachtoffer te worden aangemerkt, en in een internaat terecht te komen.

Die internaten zag ik destijds als een strafmaatregel voor ongehoorzame meisjes, en het heeft me jaren gekost voor ik overtuigd raakte dat die plekken bedoeld zijn om kwetsbare meisjes te isoleren van gevaar. Toen ik vervolgens vriendinnen werd met een vrouw die in die tijd in een internaat zat, ben ik daar weer op teruggekomen, en sindsdien besef ik terdege dat het in internaten plaatsen van jonge prostituees inderdaad een strafmaatregel voor ongehoorzame meisjes is. Uiteraard woog veel zwaarder in mijn beleving dat ik koste wat kost moest voorkomen dat mijn ouders ingelicht zouden worden. Ik zon op manieren om geld te kunnen verdienen aan mijn sexualiteit zonder in het voetlicht te hoeven treden en mogelijk door de politie opgepakt te worden. In het begin waren mijn gedachten nog primitief en ongevormd, later werden ze steeds concreter en steviger doortimmerd. Het was daarbij belangrijk dat mijn sexuele ervaring explosief uitbreidde in die tijd. Mijn ontmaagding was de katalysator om veel te ontdekken over sex, en ik verloor al mijn verlegenheid en angst er voor.

Ik was 15 toen ik begon met prostitutie, iets meer dan een jaar later, dus dat is eindeloos lang op die leeftijd. Het begon met wat sugar daddy werk, maar dat is niks voor doortastende meisjes met een hang naar avontuur. Ik heb nooit mijn leeftijd kenbaar gemaakt, want ten eerste word je dan te makkelijk door de politie gepakt, ten tweede betaalt het kut, ze denken dat je voor een paar tientjes al uren aan de slag gaat, ten derde krijg je bijna geen klanten als ze weten dat je zo jong bent, want klanten willen helemaal geen minderjarigen, en ten vierde vond ik het een creepy idee dat een klant het zou weten en misschien juist op mijn jong-zijn, mijn chanteerbaarheid dus, geilt. Alles is makkelijker als je doet alsof je ouder bent. Klanten die zelf geen puberdochters hebben zijn heel makkelijk om de tuin te leiden. Je lichaam is niet waar ze je leeftijd aan zien, dat gaat meer om je stem, je manieren, en je kleding. Als je sexueel ontwikkelt, krijg je vanzelf volwassener gedrag, en dat helpt veel om verdenkingen af te weren.

De manieren om uit handen van de politie te blijven ben ik ook blijven gebruiken toen ik eenmaal volwassen was. Ontdekt worden als prostituee is een ramp als je nog meer met je leven wil, en er is geen enkel voordeel aan bekend te worden bij instanties. Tegenwoordig maken ze je compleet kapot als je onafhankelijk werkt, toen ik begon was dat nog veel minder extreem. Ik prijs me gelukkig dat ik vroeg begon, en daarom vanaf het begin al wist dat ik me buiten de greep van de controles en registraties moest houden, want als ik als naieve 18-jarige was ingestapt, had ik moeten leren dat we niet zo normaal worden behandeld als wordt beweerd nadat ik al met naam en toenaam in de registers van politie en overheid stond. Ik ben niet van werkwijze veranderd na mijn meerderjarigheid, want ambitie in de burgerwereld is niet te combineren met de chanteerbaarheid en het stigma van een geoute hoer.

Ik ben het werk blijven doen tijdens mijn studie, ook nu ik afgestudeerd ben en een carrière ben begonnen ben ik nog steeds niet van plan te stoppen. Ik vind het werk veel te interessant, en ik ben overtuigd dat ik nog heel veel te leren heb van het werk, en wat ik tot nu toe heb geleerd zou ik niet willen missen.

Mijn motivatie om met prostitutie te gaan experimenteren had niets met noodzaak te maken, maar alles met het vinden van een gestroomlijnde procedure om sexuele experimentatie en nieuwe ervaringen te organiseren buiten mijn sociale kring. Betaling hield niet alleen in dat mijn besteedbaar inkomen aanzienlijk hoger werd, maar ook dat er een scheiding tussen mij en de sexpartners ontstond die duidelijk afschermde tegen emotionele en sociale inmenging, maar wel ongecompliceerde sexuele interactie toestond. Tijdens mijn studietijd kon ik het inkomen goed gebruiken, en dat haalde ironisch genoeg iets van de puurheid van het werk weg. Ik vond het kruisen van mijn geldstromen tussen mijn legitieme burgerbestaan en mijn illegitieme sexwerk een complicatie die risico met zich meebracht.

Ik vertel nooit dat ik zo vroeg ben begonnen. Er zit al stigma genoeg aan gewoon sexwerker zijn, ik hoef niet nog eens extra zielig en gestigmatiseerd te zijn doordat iedereen denkt dat ik een geestelijk beschadigd eeuwig kindvrouwtje zal zijn omdat ik al jong sexwerk deed, en dat is dus waarom we er stil over blijven. We zijn met meer dan je denkt, want niemand in de meerderjarige scene staat te springen om uit te leggen dat ze jong gestart zijn. Je moet echt vertrouwen winnen bij verstandige sexwerkers als je wil dat ze een boekje open doen over hun vroege start, want niemand wil in de whorearchy een paar treedjes naar beneden. De meiden die een boekje open doen over hun vroege start, als je ze hebt laten merken dat jij er ook vroeg bij was, zijn de geslepen meiden met de scherpste tongen, en ze zijn de meiden die zich het best in de schaduw weten te houden, vaak met een perfect huishouden en een goede baan ernaast. Die hebben de kosten en baten van verlies van anonimiteit al jaren in de smiezen. Denk je soms dat die ervoor uit willen komen? Slimme meiden blijven buiten de kijker, dat is het hem juist.

Geen pamflet meer, uitleg hoe ik aan het werk kwam, aangevuld met human interest, anekdotes, eindelijk autobiografisch genoeg zo?