Een hoop op TV en in de krant

Dit is weer een nieuwsstukje. Vorig weekend wou ik eindelijk eens "bij" zijn, en ik had me voorgenomen om maar meteen te schrijven over die donderdagavond dat er drie programma's over prostitutie op TV zouden zijn. Het is maar goed dat het derde programma verviel. Maar toen kwam ik bij het opschrijven weer tips tegen in mijn e-mail, waar ik nu nog steeds ongeveer twee maanden mee achterloop, en die moeten ook behandeld. En zo kwam er telkens weer iets waarvan ik vond dat ik mijn stukje erop moest laten wachten. Dus ik hoop maar dat ik nu even bij de tijd blijf. Het gaat zo hard!

Op de avond van donderdag drie april had ik een volle avond TV kunnen hebben, maar klantjes gaan voor. Ik heb dus tussen de bedrijven door gekeken. Volgens mij hebben de klanten van die avond wel doorgehad dat ik niet mijn normale humeur had. Eigenlijk schrijf ik het liefst meteen wat, want ik weet dat de aandacht die mensen hebben voor wat er op TV komt maar kort blijft. Maar ik ben ook maar een mens, en dit blog is niet eens mijn werk ofzo.

BNN de Social Club
Dit was een jongerenprogramma wat ik normaal nooit kijk. Het is ook niet echt op mij gericht. Deze eerste keer dat ik het keek verwachtte ik door de toon, en door hoe het overkwam in de aankondiging, dat het een heel matig programma zou zijn met wat jolige jonge presentatoren die aapjes kwamen kijken. Bovendien zouden er wel meer onderwerpen zijn dan prostitutie, dus ik verwachtte al helemaal niets.

Ik werd héél aangenaam verrast! Het was geen docu, het was geen debat, en ze lieten alleen wat snelle fragmenten horen, maar ze lieten mensen aan het woord die ècht wat weten. Waaronder ook hoeren! Die hadden duidelijke boodschappen, die goed overkwamen. Dat ligt natuurlijk aan de mensen die geïnterviewd werden, maar ik heb óók een dikke pluim voor de programmamakers over die die boodschap niet verknipten naar een geil ellendeverhaal toe.

Bekijk het hier, het kost je maar een paar minuutjes! Het is wel heel ironisch dat juist een licht verteerbaar, snel gemonteerd jongerenprogramma de journalistiek laat zien die de grote kranten laten liggen voor de geile sensatie. Je kan alleenmaar hopen dat er veel jonge mensen nieuwsgierig zijn geworden en eens wat zijn gaan uitzoeken over wat er nou waar is van alles wat ze horen.

Iets wat me wel verbaast is dat er kennelijk een groep hoeren op Twitter actief is, die zich uitspreekt tegen de beeldvorming. Ik dacht dat ik best goed de vinger aan de pols had, maar ik had dat dus helemaal gemist. Ik denk dat het komt omdat ik een veelte georganiseerd beeld bij het woordje "groep" heb, want ik weet wel dat er op Twitter meiden zijn die graag zich uitspreken, en die trekken natuurlijk wel naar elkaar toe.

De Slag Om De Wallen, deel 2
Vorige nieuwsstukje heb ik deel 1 behandeld, en diezelfde avond was het tijd voor deel 2. Aan deel 2 zie je niet veel wat deel 1 niet al had kunnen zijn. Ze hadden het makkelijk in één programma kunnen doen, als ze hadden gewild. De verhaallijn is ongeveer hetzelfde. Eigenlijk zetten ze vooral de ijdele gemeente te kijk die wel even de economie van de stad op de schop zou nemen voor wat meer prestige.

Daar komt het op neer. De hoeren moeten weg, want Amsterdam moet sjieker. Dat is goed voor de vastgoedbelangen van de vrienden van Asscher het aanzien van de stad. De mensenhandel is een reden die ze uit hun duim zuigen om het verteerbaar te maken dat ze de prostituees opjagen. Dat kwam duidelijk uit het programma naar voren, en het werd tijd dat je dat eens in de massamedia tegenkomt. Van ons af hoor je dit al jarenlang.

Geen enkele hoek gaf nog ruimte voor de gemeente om in weg te kruipen. Van der Laan zat in het nauw, en dat kon je heel goed zien. Hij deed zielig, alsof de journalist hem zat te pesten. Elke bron, tot en met de naïeve juf van Stop the Traffik aan toe, liet zien dat het gemeentebeleid helemaal foutzat. Soms zoals Jolanda de Boer door te laten zien dat zelfs zij met al haar rare vooroordelen het niet hard kan maken. Soms door te zeggen hoe het echt is, zoals Mariska Majoor.

Utrecht komt ooknog even in beeld, vooral om te laten zien hoe het afloopt als je je hele raamprostitutiebranche vernietigt zoals daar is gebeurd. Dat heeft flinke problemen veroorzaakt, en niets opgelost. Langzaamaan hebben ze dat daar ook moeten inzien, ookal proberen ze nog steeds om het onder de mat te vegen. Er is daar ook geen ontkennen meer aan dat er wat moet worden gedaan aan de situatie die ze zelf hebben gemaakt.

In het hele programma vond ik de stemmen van Nedjaja en Mariska Majoor het interessantste. Maar vooral Laurens Buys vond ik goed om eens te laten horen. Hij kijkt niet alleen naar wat er gezegd wordt, maar ook hoe het beeld wordt gevormd. En daarmee laat hij zien dat er veelmeer moraalgeridder voorkomt in de beslissingen dan de gemeente wil doen alsof.

Toch ben ik onbevredigd. Het foute gemeentebeleid is wel aan het licht gekomen, maar ze hebben een hele grote taak laten liggen. In het begin vragen ze zich af wat nou de echte ernst en omvang is van de misstanden, en zo snel als ze duidelijk hebben dat niemand de wilde cijfers kan onderbouwen, laten ze het liggen. Inplaatsvan ook eens mee te nemen dat die hele beeldvorming gewoon niet klopt. Maar wel wat sfeerbeelden van dramatische professionele slachtoffers gebruiken, zonder kritiek.

Ja, dus de gemeente is te kijk gezet. Maar de verkettering van de hoeren laten ze toch maar ongemoeid. Als het niet over belastinggeld gaat, is het geen belangrijk aspect van hoe de gemeente iedereen een loer draait en voor een prestigeproject met een vastgoedrandje Amsterdam verpreutst. De geïnterviewde mensen doen dat wel uitstekend, maar de programmamakers laten het gewoon liggen.

Zembla
Op tien april had Zembla een reportage over loverboys. Ik was wel nieuwsgierig wat ze daar nou weer van gingen maken, maar ik verwachtte een klucht over hetzelfde als altijd. Ik werd niet teleurgesteld. Normaal zit ik me altijd rot te ergeren, maar sinds ik mijn stukjes over loverboys en loverboytechnieken heb geschreven, heb ik het gevoel dat iedereen die ècht wil kijken, kan zien wat voor onzin het is.

Eigenlijk is het een reclamefilmpje van een half uur voor Fier Fryslan. We krijgen de verhaaltjes te horen over hoe loverboys werken, met taalgebruik dat moet onderstrepen hoe het meisje, en óók haar opvoeders natuurlijk, helemaal vrijuit gaan met verantwoordelijkheid voor wat er gebeurt. Ze dènkt maar dat ze verliefd is, "in haar beleving," en ze durft niets anders te doen dan wat haar loverboy zegt. Krijgt drugs en drank toegediend, enzovoorts. Al die dingen die ik al behandeld heb.

We worden getrakteerd op meisjes die vanaf hun vijftiende, dertiende, of twáálfde in "de prostitutie" zitten. En dan járenlang. Zonderdat iemand iets doorheeft totdat Fier het meisje in de klauwen krijgt. Als je weet hoe klanten zijn, en als je weet hoe andere hoeren zijn, en als je weet hoe dol de jacht op jonge meiden door de politie is, kan je alleenmaar lachen om zulke onmogelijke verhalen.

Als je ze ziet draaien en moeilijk doen over de simpelste vragen die opgeroepen worden door de loverboyverhalen, dan begrijp ik echt niet dat zoveel mensen het toch geloven. En toch is dat zo. Tòch is de trend op Internet, in alle fora en social media dat mensen geschokt en onder de indruk zijn van deze reportage. Die vinden ze schrijnend en onthullend. Hoe je het kan geloven begrijp ik helemaal niet.

In de social media hoor je vooral veel onbegrip voor meneer Bent, de baas van Jeugdzorg. Ik vind Jeugdzorg maar een linke club, die veel onrecht op zijn kerfstok heeft, maar ik kan hem hier geen ongelijk geven. Zijn standpunt is dat het de bedoeling is om de meiden weer in de maatschappij terug te krijgen, en als ze weerbaar genoeg zijn ze dus te laten wennen door verlof te krijgen.

Dettmeijer en Fier vinden dat slecht. Die willen dat die meiden geen contact met jongens krijgen, en binnen worden gehouden in een gesloten meisjesinstelling. Tot wanneer? Dat horen we niet. Maar dat een eind aan die opsluiting verkeerd is, dat willen ze wel goed duidelijk maken. Bouche komt dan meteen met een grap over de Magdalene Laundries, maar ik denk niet dat de rapporteur ongemerkte graven als plan heeft.

Bent vindt met zeventigduizend verloven het niet heel raar als er negentig probleemmeisjes te laat van een verlof terugkomen. Het programma maakt graag wat verwarring over wat te laat komen dan inhoudt, en doet alsof het gaat om verdwijningen. Dat past beter bij het thema van het programma. Want als een puber te laat thuiskomt, weet je natuurlijk zeker dat het de schuld moet zijn van een loverboy.

Ik vind het vooral jammer voor de meiden. Als je zo wordt behandeld, en ze denken zieke dingen over je, zoals dat je "te vroeg rijp voor seks bent gemaakt", dan verknipt je dat wel denk ik. Dan kan je nogzogoed een moeilijke puber zijn die graag relt, maar dàt heb je echt niet verdiend. Een industrietje dat bestaat om meisjes in te passen in een onmogelijk denkbeeld van een puur, onschuldig, seksloos kind, dat vind ik dus ziek.

Renate Bij FunX
Eigenlijk is het heel raar dat een zender met "fun" in de naam Renate over de vloer zou willen, maar die is de laatste tijd erg populair. Even verder in dit stukje zien we haar namelijk wéér. Ik had aantekeningen gemaakt bij het programma, maar ik ontdekte al best snel dat ik gewoon het stukje wat ik hier over haar geschreven had weer opnieuw aan het maken was. Ze komt echt met niets nieuws.

Ze doet me soms denken aan een middag die ik met een vriendin doorbracht bij een lezing. Een fantasyschrijver waar zij fan van was kwam spreken, en ik was mee. Er werden hem vragen gesteld hoe sommige dingen in zijn fantasiewereld werkten, en hij vertelde dat hij bezig was met een mooi verhaal, en de wereld dan gaandeweg daarvoor verzon en aanpaste. En dat er daarom soms rare kronkels in zaten, en dat je die maar moest negeren, voor het mooie verhaal.

Renate deed me daaraan denken. Als ze zegt dat prostitutie niet per se verbonden is met criminaliteit, en in dezelfde zin al zegt dat het wèl een criminele wereld is, als ze zegt dat prostitutie niet normaal is omdat het niet normaal is, en dat het daardoor wordt gestigmatiseerd, en dat zij komt met haar fabeltjes omdat niemand weet hoe het nou precies zit met prostitutie, dan kan ik het niet duidelijker maken dan zij zelf al doet.

Het is wel nieuw dat ze tegenwoordig beweert dat ze vóór het maken van haar boekje vond dat prostitutie moest kunnen en okee was. Dat klopt trouwens ook niet, ze is altijd tegen ons geweest, en heeft altijd tegen hoeren en tegen seks in het algemeen gezeurd. Maar ze liegt over wel meer, ze houdt nog steeds vol dat ze nooit een blije hoer is tegengekomen. En daarvan wéét ik dat het niet waar is.

De boze gemeente Amsterdam
Na de TV en de radio maar eens de kranten gaan behandelen. Het eerste onderwerp gaat over de TV-reportage "De Slag Om De Wallen." Netzoals toen de Rode Draad Patricia Perquin had bekritiseerd, wordt de gemeente weer boos op de mensen die kritiek op het prestigeproject van de gemeente durven te hebben. De Rode Draad had zijn kop al in de subsidiestrop, en die hebben ze toen opgehangen. De Universiteit van Amsterdam is groter, dus daar heeft de gemeente zich in verslikt. De UvA en de gemeente doen nu hun best om het te sussen, maar betrapt is betrapt.

De Marechaussee in de Telegraaf
In de Telegraaf slaat de Marechaussee een enorme blunder. Ze doen heel verschrikt over de veel hogere mensenhandelcijfers die ze tegenwoordig doorgeven aan Comensha, en daar wordt dik over gedaan. Terwijl iedereen toch wel moet weten dat die veel hogere cijfers komt door de veel lagere eisen die de Marechaussee nu stelt voordat ze iets een teken van mensenhandel vinden. Zelfs Comensha weet dat! Maar de Marechaussee niet van zichzelf?

Renate in Vrij Nederland
Renate heeft een EDIT:artikel van meerdere pagina's gekregen in Vrij Nederland. Ik weet niet waarom mensen haar telkens blijven betalen voor wat ze doet. Ze heeft nooit iets gemaakt wat de moeite waard was, en toch blijft het maar komen. Voor mij blijft het een mysterie. Ook nu was het weer hetzelfde gedoe. Feitenloos gezeur, maar wel met een flinke scheut slavinnetjesporno. Misschien lezen mensen het wel daarvoor.

Vrijspraak
Ik ben al een hele tijd bezig met proberen te zien hoe die mensenhandelzaken nou werken. Mensenhandel is de reden dat ze ons hard aanpakken en ons leven zuur maken, en ik hoor veel meiden om me heen die enorme ellende wordt aangedaan door die hetze over mensenhandel, en de heksenjacht die daaraanvastzit. Er zijn best veel zaken waar ik probeer of geprobeerd heb om duidelijkheid te krijgen, maar ik word nooit zeker genoeg om het eens aan de kaak te kunnen stellen.

Nu is er wel eentje die een beetje opengebarsten is. Het gaat om een man die voor mensenhandel was veroordeeld. Hij had drie meiden die voor hem werkten. Toen hij ruzie met eentje kreeg, heeft die hem aan de politie verkocht. Hij werd snel veroordeeld tot zeven jaar in de gevangenis. Voor moord krijg je soms minder. De rechtbank veroordeelde hem ondanks dat alle bewijs als je naging terugkwam op verklaringen van één persoon, de aangeefster.

Dat mag eigenlijk niet. Maar daar trok de rechtbank zich niets van aan. Waarschijnlijk omdat wat ze vertelde, in ieder geval wat de politie haar gecoacht had om te vertellen, wel precies in het verwachte plaatje paste. Dus dan is het wel goed, en als expert weet je dan al wat er aan de hand is, en hoef je al dat bewijs eigenlijk al niet meer. Dus werd deze man toch veroordeeld.

Zeven jaar was niet genoeg. Het OM ging in beroep voor meer straf, en de verdachte ook, omdat hij vrijgesproken wou worden. Het hof had twee zittingen nodig, en daags na de tweede zitting werd de voorlopige hechtenis van verdachte opgeschort. Dat zorgde voor veel opschudding in sommige groepen verbiedertjes, want zo'n opschorting gebeurt alleen als de rechtbank verwacht dat de verdachte geen hoge straf zal krijgen.

Toen het hof met het arrest kwam, was dat vernietigend. De meeste mensenhandelaspecten werden niet bewezen geacht. De geëiste schadevergoedingen, één van bijna twee ton, en één van meer dan een miljoen, werden ook afgewezen. Het enige waar de man nog voor veroordeeld werd, was dat hij zijn vrouw voor het werk naar Antwerpen had gebracht. Want iets te maken hebben met een hoer die over een grens gaat is mensenhandel.

Daarvoor kreeg hij nu, inplaatsvan de geëiste negen jaar, en inplaatsvan de zeven jaar waarvoor hij eerder was veroordeeld, drie weken. Voorwaardelijk.

Het is natuurlijk goed dat hij in hoger beroep, bijna een jaar nadat hij tot zeven jaar was veroordeeld, toch nog gerechtigheid krijgt. In een rechtsstaat iemand veroordelen omdat de beschuldiging genoeg bewijs is, moet niet kunnen. Doch dat de rechtbank in eerste aanleg dit principe niet ten uitvoer heeft gelegd, is een zwarte vlek op het blazoen van Justitie. Het feit dat zo de hand wordt gelicht met een basaal principe van zorgvuldige rechtsbeoefening is in mensenhandelzaken echter eerder een punt van beleid geworden dan een miskleun. Deze zaak staat niet op zichzelf. Het is tekenend voor een voorstschrijdende tendens in de zittende magistratuur om zich te verlaten op schier mystieke inzichten van de recherche en de rotsvaste overtuiging van geselecteerde, speciaal opgeleide officieren. Zelf zijn zij immers ook voorzien van een leer over mensenhandelzaken die met eisen omtrent bewijs, objectiviteit en onpartijdigheid zich niet kan verdragen. Helaas staan zij immermeer toe dat de nieuwe leer de eisen van de rechtsstaat verdringt. Thans was er nog een Hof dat ten halve kon keren waar anders ten hele gedwaald zou zijn, maar het stemt zorgelijk dat het zo ver kon komen. De trend is met deze uitspraak niet gekeerd; verre van dat. De roep vanuit Justitie is immers om de technische benadering van dit Hof af te zweren, niet de vooringenomenheid van deze Rechtbank.

Het NRC had een artikeltje geschreven, naar aanleiding van wat ze van Warner ten Kate, de mensenhandelbaas van het landelijk parket, hadden gehoord. Die brieste dat dit nou weer zo'n voorbeeld is dat laat zien hoe moeilijk het is om te bewijzen dat er mensenhandel is, en dat er meer ingevuld zou moeten worden, door experts. Hij vond dat de zaak door specialisten had moeten worden behandeld Het NRC zette het zonder kritiek in de krant.

De rechters werden daar een beetje boos van. Want die zijn allang zo ingedeeld dat alleen voorgegaarde mensenhandelrechters die zaken doen. Dus Warner was weer een beetje onzin aan het vertellen. Hij is makkelijk met de scheids verwijten maken als hij niet kan scoren. Als dat over ons gaat, hoor je alleen op onze websites nogeens wat, maar als je het over rechters doet, haalt het de krant wel.

Die Choukri kan bestwel een fout mannetje zijn. Dat hij meiden geweld aan heeft gedaan kan ook. En daar zou hij veroordeeld voor moeten worden. Maar dan wel met netjes bewijs, en volgens de regels van een rechtsstaat. In een rechtsstaat moeten dingen bewezen zijn, en niet op emotie maar aangenomen. Ook als dat niet goed voelt. Als ik moet kiezen tussen wat het nu is of het alternatief, dan wil ik graag terug naar een rechtsstaat!