Antwoord op: Iedereen weet dat...

Dit is een hele brede. Ik veeg hier even een heleboel uitspraken op één hoop, want ze hangen allemaal samen, ookal lijken de uitspraken eerst heel verschillend. Anders krijg ik ookmaar een boel stukjes van drie paragraafjes die hetzelfde zeggen, dat willen jullie ook niet lezen, netzoals ik het niet wil gaan schrijven. Misschien ga ik punten uit dit stukje nog apart behandelen, maar dat zie ik nog wel.

Je komt het tegen in allemaal vormen. De ene zegt: "ik zal niet ontkennen dat er veel misstanden zijn," de ander zegt: "iedereen weet dat..." of "het is wel duidelijk dat," of zelfs: "niemand gelooft nog dat we niet te maken hebben met..." of soms "mij hoor je niet zeggen dat het meevalt." Zolang ze maar meehuilen met de wolven over dat het allemaal helemaal mis is, en er alleen nog gedacht kan worden over de details, en het een gegeven is dàt het allemaal kut is in de business. Ze doen alsof iedereen tegenwoordig dat wel wéét over de hoererij.

Nee. Iedereen weet onzin, bijna niemand weet iets dat klopt.

Met elk "antwoord op" stukje wordt het duidelijker voor mij dat ik veeltelaat ben begonnen met mijn blog. En dat ik veeltelaat ben begonnen met hardere stukjes schrijven met hardere meningen. Het plaatje waar de verbiedertjes aan werken zit er namelijk al diep in bij de mensen. Het gif kruipt diep. Nou ja, eerder onkruid dan gif eigenlijk, wat zijn wortels diep heeft zitten. En terugkomt als je de blaadjes erafbrandt.

Als je gaat kijken komt het allemaal neer op het idee dat als je steeds maar wat hoort, en iedereen om je heen het gewoon aanneemt, en niemand anders er kritiek op lijkt te hebben, dat jij het dan ook gaat geloven. Je kan je gewoon niet voorstellen dat de hele wereld zo heilig gelooft in iets wat ze gewoon nooit hebben uitgezocht. En het erge is, dat is precies wat er aan de hand is.

Mensen die je in de metro of in een café hoort praten, die weten niet beter. Bij mijn vriendinnen is het net zo. Die gaan er zo vanuit, dat er niet eens de vraag is of ze tegen de meute in zullen gaan. Die vinden het vooral èrg dat het zo ìs. En daarna denken ze er niet verder over door, en niet verder over na, en ze luisteren alleen met een half oor naar de media. En we weten wel hoe die omgaan met de prostitutie.

Ik mag van mensen die niets met ons te maken hebben niet verwachten dat ze actief gaan uitzoeken of het wel allemaal klopt wat de media ons vertellen, vooral als het allemaal zo mooi in het plaatje past wat de mensen graag willen geloven. Ik kan alleenmaar mijn kant van het verhaal óók vertellen, zodat ze misschien gaan nadenken. Ookal kom ik in de massamedia niet mee, en de verbiedertjes wel.

Maar het is erger als je klanten ook zulke uitspraken doen. Je komt het regelmatig op Hookers tegen. Klanten die zeggen dat ze het idee accepteren dat er grote misstanden zijn. Dat er veel dwang is. Hoe je dan nog klant kan blijven begrijp ik al niet. Maar ook dat ze geen tegenstrijdigheden zien met wat ze kennelijk geloven, en de meiden waar ze mee omgaan. Meestal zeggen ze dat zij de meisjes gewoon goed gekozen hebben.

Bij klanten vind ik het een verkeerd iets. Die zijn in een positie om het beter te weten. Die zien vaak best veel meiden, en die worden verwèlkomd, als enige groep. Hoeren zien iedereen anders liever komen dan gaan. Maar er zijn dus klanten die liever de media geloven dan hun eigen ervaringen. En de meeste klanten hebben hun twijfels, er zijn er maar weinig die eerlijk op hun standpunt durven te blijven.

Ik word een stukje bozer van de meiden. Ja, er zijn best veel hoeren die zelf ook beweren dat er veel mis is. Of het in ieder geval toegeven. Daar komen de verbiedertjes van klaar in hun broek. Die uitspraken komen ook altijd terug in rapporten als "signalen uit het veld" die de mening van "de hoeren" is. Die meiden beweren dan dat ze wel weten dat er veel mis is, of dat ze het niet kunnen ontkennen.

Als dat gebeurt bij iemand die ik terug kan vinden, dan vraag ik wel na. Of laat ik navragen, dat doe ik liever vanwege de privacy. En elke keer is het hetzelfde liedje. De ene denkt dat er veel miszit omdat je het in het nieuws hoort. Een andere heeft contact gehad met een zieligheidsmelkertje. Of ze zien dat er meiden worden rondgereden in dure auto's. En er zijn domme koeien die het denken te weten omdat een zédenrechercheur ze heeft verteld dat het allemaal zo erg is!

Zèlf hebben ze het natuurlijk nooit meegemaakt, maar ze denken dus dat ze wel geluk zullen hebben gehad, of dat de pooiers al van veraf kunnen ruiken dat ze geen kans maken bij zo'n geweldige intelligente vrouw als dat zij zijn. Ze horen de roddels, en ze doen gewoon mee met het mediadansje, en daarméé dragen ze bij, omdat hun domme napraat wordt behandeld alsof het een originele bron uit de hoererij is. Hartelijk bedankt, hè.

Weer een heel ander verhaal, de politieke hoeren. Vooral nu met die Zandpadtoestanden, is het voor de Utrechtse meiden belangrijk om goed mee te doen aan het mensenhandelcircus. In Utrecht had je door de registratie geen concurrentie meer van parttime hoeren en hoeren die uit de boeken wouden blijven. Daarom was het een soort reservaat voor broodsnollen geworden, die de hardere concurrentie daar uit de weg konden gaan. Dat willen ze terug.

Die meiden kunnen het meestal maar moeilijk bolwerken buiten Utrecht, en ze doen graag alsof Utrecht met die registratie en die overheidsbemoeienis een soort paradijsje was, en daarbuiten alles heel slecht is. Dat ze het daardoor voor de hoererij in de rest van Nederland moeilijk maken, door meer geloofwaardigheid aan de verbiedertjes te geven, maakt ze niets uit. Voor hun Zandpad krijgt de rest van Nederland zo een mes in de rug.

Ze zijn hardleers, want de gemeente heeft hun reservaatje allang kapotgemaakt, en ze rekken netzolang tot het niet meer terug kan komen, maar ze janken graag mee met de wolven om maar in de binnenzak van de overheid mee te kunnen rijden. Het liefst als exploitant, zoals Sabrina van Freya. Die zover gaat om fantasieverhaaltjes over hoe ze pooiers afpoeiert te gebruiken om het vuurtje te stoken. Zo werken pooiers niet.

De politieke hoeren kunnen voor of tegen overheidsinmenging zijn, maar allemaal hebben ze hun zinnen gezet op de legale sector, en willen ze het liefst dat de "illegale" sector wordt "aangepakt." Dat betekent voor jou en mij dat ze willen dat de vrije sector wordt uitgeroeid. Alleen nog georganiseerde prostitutie. Die is een doren in het oog van de meeste legale meiden, die ookwel weten dat ze maar matig erafkomen.

Een hele pijnlijke groep voor mij is de voorvechters. Dat zijn mensen van organisaties die voor ons opkomen, van P&G tot vroeger de Rode Draad, maar ook sommige onderzoekers, sommige welzijns- en rechtenorganisaties. Die doen ook mee, òndanks dat ze beter weten. In het openbaar zeggen ze niet: "Nee, zo is het niet!" maar ze zeggen: "Ja, het is wel verschrikkelijk mis, máár..."

Ik heb ze weleens gevraagd waar dat nou vandaankomt, en een hele goeie helper heeft eens een paar van die mensen "grondig maar subtiel verhoord", en dan komt het verhaal eruit dat ze denken dat ze met dat standpunt verder kómen.

De ene geeft het antwoord dat ze afhankelijk zijn van overheidssubsidie, dus dat ze niet de overheid voor schut moeten zetten. De andere zegt dat ze als naïef zal worden weggezet door haar achterban als ze niet meedoet. Weer een andere zei dat als ze iets anders zegt, dat de pers dan alleen op die uitspraak zal springen en de rest van haar verhaal niet in de kolommen komt.

Nog een andere wil juist het idee wat bij de mensen leeft van ons als slachtoffers gebruiken om meer hulpverlening op te kunnen zetten, en vindt het dus wel hàndig. Sommigen willen niet "hun" politicus in de raad voor schut zetten door hem tegen te spreken. En de klap op de vuurpijl is een welzijnsorganisatie die zegt dat de beschikbaarheid van geld afhankelijk is van ons slachtofferschap. Als zij pleiten dat wij geen hoopje slachtoffers zijn, is hun geld op.

Al die clubjes verliezen dan wel uit het oog dat ze misschien kleine dingen verbeteren, maar het àllergrootste probleem wat nu dagelijks op ons terechtkomt alleen maar èrger maken! Ze gooien olie op het vuur omdat ze alleen maar naar de kleine dingetjes kijken. Het is nog niet één keer gebeurd dat ze ook echt achter die uitspraken bleken te staan als je het als hoer aan ze vraagt.

Politici hoef ik denk ik al niet eens meer te noemen. Die willen het meestal nieteens horen, en ze zijn meestal ook nieteens op hun gemak als je ze probeert te bereiken. Je hebt uitzonderingen, zoals Nanneke Quik-Schuijt, of C.A. de Lange, die wèl met open vizier met je omgaan, en geïnformeerd zijn belangrijk vinden. Maar de meeste willen juist dat het plaatje iets blijft waarmee ze kunnen scoren, en mensenhandel is een goedkoop inkoppertje.

Als ik het dan ook nog even over de politie ga hebben, dan moet ik wel een hele duidelijke scheiding maken. Je hebt namelijk de gewone politie, die er erg zelf hun twijfels bij hebben als ze met ons te maken hebben. Als je die gaat navragen, hebben ze ook alle verhalen wel gehoord, maar vinden ze het zelf vaak maar iets wat ze nog maar moeten zien. Die hebben hele andere regels voordat ze iets bewezen vinden.

Aan de andere kant heb je dan de zedenrechercheurs, die zo erin gelóven dat het bijna een religie lijkt. Die doen almaar hun best om zich te overtuigen dat het ècht zo is. Ookal komen ze de hele tijd in die verdorven invloed van de business, die telkens hun geloof laat afbrokkelen. Je hoort ze soms met elkaar praten, dat je kan hóren dat ze elkaar helpen hun geloof te houden.

En als je een zedensmeerlap vraagt of hij het zelf wel gelooft, zweert hij bij hoog en bij laag dat hij eerlijk gelooft dat het zo is, maar dat het alleenmaar moeilijk is om bewijs te vinden, omdat al die meiden zichzelf overtuigen dat het niet zo is! Als je ze dan recht in hun gezicht confronteert, vinden ze het nogsteeds geloofwaardiger dat wij onszelf overtuigen om in onze shit-situatie te blijven, dan dat zij zichzelf overtuigen om hun baantje te houden. En om makkelijker klaar te zijn met hun zaak.

Veel van die zedenzaken hangen alleenmaar samen vanwége die aannames dat iedereen toch wel weet dat het zo zit. De bewijsstukken moeten in het plaatje worden geduwd, want anders bewijzen die helemaal niets. En daar komen we bij de laatste groep, de rechters.

De rechters zijn zo diep gezonken in Nederland, dat ze in hun vonnissen zelfs deze denkbeelden gebruiken. In dit vonnis, dat trouwens een vrijspraak voor mensenhandel is, neemt de rechter in zijn vonnis mee: "Het is een feit van algemene bekendheid dat" we ons onlogisch zouden gedragen. Maar die onlogische gedachte gaat nog een keertje een heel eigen antwoord krijgen.

Bij rechters heb ik ook geprobeerd om navraag te doen, en om hun achtergronden te krijgen. Maar er heeft er maar één geantwoord, en die schreef alleenmaar dat rechters zich daar niet in het openbaar over uit horen te laten. Toen ik hem vroeg wat hij dan van Lemaire vindt, kreeg ik ook van hem geen antwoord meer. Ik vind dat dat laf en oneerlijk is, en dat onderstreept alleenmaar wat ik om me heen zie gebeuren.

Dat iedereen het herhaalt, dat het allemaal mis is, maakt het niet waar. Dat niemand het tegen durft te spreken, maakt het niet waar. Dat je niet durft om je nek uit te steken, maakt het niet waar. Dat mensen te laf zijn om tegen de stroom in te gaan maakt het niet waar. Want het is niet waar, en het zal nooit waar zijn. Behalve als we door dit denkbeeld allemaal in het keurslijf worden gedwongen van uitbaters en pooiers, zodat het waar wòrdt.