Renate, Lodewijk en Corinne

Mijn eerste gewone stukje van het jaar komt weer op maandag, maar ik heb in de tussentijd natuurlijk ook wel het nieuws gekeken. Want het nieuws gaat door, ook als ik Kerstvrede neem. Ook mijn trouwe helpers hebben wat meer tijd nodig in deze bijzondere dagen van het jaar. Ik zit niet zo vlak achter het nieuws als ik wel probeer te zijn. Ik heb het al wel vaker gezegd, dit is geen nieuwsblog, dat wil ik ook niet dat het wordt.

Eerst maar Lodewijk Asscher. In Amsterdam was hij bijna onaantastbaar, maar nu dat hij in Den Haag zit krijgt hij wel wat meer kritiek. Hij dacht weer even makkelijk te scoren met wat mensenhandel, maar als het niet over prostitutie gaat is de media opeens wel wat nuchterder. Lees hier maar een mooi artikel op Foodblog over wat hij nou weer heeft gedaan. Als mensen nou ook zien dat hij nog veel verder gaat over prostitutie, dan komt er misschien nog wat goeds van.

Lodewijk heeft ook Renate van der Zee gefeliciteerd met dit artikeltje. De rest van de verbiedclub ook. Ze is naar een conferentie geweest waar mensen tegen prostitutie kwamen pleiten. Het lijkt wel een soort veiling, wie met de hoogste getallen komt wint. Die cijfers kan je na gaan zoeken, en dan eindig je meestal bij clubjes zoals prostitutionresearch.com. Ze vertelt gretig hoe we posttraumatische stresstoornis hebben, en hoe negentig procent wel uit de business wil maar niet kàn, en komt dan opeens met een ècht probleem: zestig procent van ons heeft weleens een verkrachting meegemaakt. Daar ben ik er ook één van. Het bleef helaas niet bij één keer, en ik heb het vaker gehoord. Ik schrijf daar nog weleens over. Ik weet trouwens niet of zestig procent klopt, het kan meer of minder zijn.

Zij gebruikt het helaas alleen om boe te roepen over de prostitutie, dus niemand heeft er wat aan. Daarna gaat ze weer door met die dingen die allang duidelijk zijn dat ze niet kloppen, over dat we geknakte vrouwtjes zijn die misbruikt en zielig zijn. Onze vrije keus moet even uitgevlakt worden. We zijn nog niet toe aan de "false conciousness" waar ze in Zweden enzo mee werken, maar Renate zit erdichtbij.

Natuurlijk haalt ze zuur uit naar de Nederlandse mentaliteit, maar dat is natuurlijk moeilijk. De media zijn bijna altijd negatief over ons, dus wat kan je dan verzinnen? Ze komt niet verder dan Bromet met zijn sfeerportret van de Wallen, Martijn van Nieuwkerk die Lodewijk Asscher bijna een kritische vraag ging stellen, en Ger Groot die ziet dat het eigenlijk om moraal gaat. Ze weet zelf niets, maar ze vindt dat Groot niet genoeg weet om iets te mogen zeggen.

Renate van der Zee weet van niets, en houdt er niet van om geconfronteerd te worden met mensen die niet met haar meepraten. Haar bronnen zijn alleen andere mensen van de zure anti-prostitutie industrie, die nog nooit iets goeds hebben gedaan. Geld dat bedoeld is om ons uit het verdomhoekje te halen wordt door hen gebruikt om het erger te maken. Als de oogkleppenfeministen en de oogkleppenevangelisten het ergens over eens zijn dan moet het toch wel verkeerd zijn. Die groepen zijn zelf een groot stuk van de misstanden in de prostitutie. Ik ben liever daarvanaf dan van het pooierprobleem.

Ik snap niet dat er mensen zijn die naar Renate luisteren, dat mens heeft nooit wat goeds te zeggen gehad. Asscher heeft connecties, dat snap ik wel dat die invloed heeft. Maar het gevaarlijkste is Corinne Dettmeijer, de Nationaal Rapporteur. Ze heeft heel wat grote onderzoeken gepubliceerd dit jaar, en het is allemaal niet te lezen. Gelukkig heb ik nu mijn statisticus, die zich er voor me doorheen heeft gewerkt, de arme schat. Het laat weer eens zien dat Corinne niet zo eerlijk is als ze het laat lijken, want zo te zien staan die krantenartikelen op los zand!

Beste Zondares,

Het rapport dat je me voorgelegd hebt, is iets waar je maar weinig mee kan. Er is geen beginnen aan om er iets van te bakken waar je daadwerkelijk mee aan de slag kunt als pittig weerwoord. Het is gespeel met cijfers op het niveau onderbouw middelbare school. Wiskundig wordt niets doorgerekend, de significantie en mate van dominantie van de behandelde overwegingen wordt niet berekend of zelfs maar verantwoord. Het komt neer op een presenteren van een serie vooral nietszeggende gegevens zonder voldoende achtergrond, met wat oppervlakkig gecijfer. Ik denk dat je jezelf onderschat als je denkt dat je het niet kunt begrijpen.

Vanuit een puur wiskundige achtergrond is op heel veel in de 340 pagina's cijferleed tellende slaappil wel wat aan te merken. Meestal zijn dat kleine dingen, maar je krijgt maar weinig vertrouwen over de zaken die ze niet behandelen, als je de slordigheid ziet waarmee om wordt gegaan met wat ze wel behandelen. Ik werd tijdens het lezen heen en weer geworpen tussen overtuiging dat we hier te maken hebben met mensen die nooit schoolwiskunde hebben geleerd, of mensen die bezig zijn met een snow job.

De inleiding is tenenkrommend. Het is geschreven in de stijl van iemand die maar heel onwennig is met cijfers en statistiek, met een toon van wat-mot-je-ermee. Het niveau van het hele rapport wordt fraai geschetst door het feit dat men in de inleiding al juistheid van cijfers met consensus over cijfers verwart.

Voornamelijk het deel over het inschatten van het 'dark number' -het aantal mensenhandelgevallen dat onopgemerkt blijft- is afkeurenswaardig. Weliswaar wordt (correct!) gesteld dat de schattingen hieromtrent gebrekkig zijn, toch wordt de uiteindelijke waarde van de schattingen niet vastgesteld. Of beter gezegd, aan de kaak gesteld.

Het schunnigste voorbeeld is de schatting uit de Criminaliteitsbeeldanalyse Seksuele Uitbuiting. Daarin wordt namelijk aangenomen dat slechts 5% van de daadwerkelijke gevallen mensenhandel wordt waargenomen en/of geregistreerd. Dat is equivalent aan zeggen dat de mensenhandel 20 maal zo erg is als waar we daadwerkelijke aanwijzingen voor kunnen vinden. Op deze schatting komt commentaar dat, hoewel van toepassing, vooral van ondergeschikte rekenkundige aard is. Waar wel opmerkingen worden gemaakt dat de 5% niet variabel is, en er betrouwbaarheidsintervallen ontbreken, is er geen woord van kritiek over de assumptio ex ano dat er voor elke melding 19 gevallen compleet onzichtbaar zijn.

Waar wel telkens over gedramd wordt is dat alle meldingen doorgegeven moeten worden naar Comensha. Het aantal meldingen zo hoog mogelijk krijgen wordt haast een doel op zich. Je wordt er achterdochtig van. Vooral de misleidende overzichtsgrafieken wekken de argwaan op dat ze als stemmingmakerij worden bedoeld. Bijvoorbeeld: figuur 1 is erg buiten proporties. Dat is eerder de indruk die ze willen wekken, dan een weergave van de cijfers.

De latere delen, vooral over vervolging en slachtofferprofielen, zijn aanzienlijk nederiger. De verwerking van de data is erg summier, het blijft vooral bij opsommen en een beknopte toelichting in Jip-en-Janneke-taal.

Wat je allicht voornamelijk wil weten, is hoeveel er waar is van de hysterische nieuwsberichten dat hieruit blijkt dat er veel meer minderjarige prostituees zijn. Dat blijkt loos alarm. Ondanks de bizarre aannames over de mate van 'dark number' mensenhandel is het enige wat specifiek genoemd wordt in dit verband dat Alleenstaande Minderjarige Vluchtelingen die op Schiphol worden afgevangen en ondergebracht, niet netjes bij Comensha worden gemeld. Verder is er niets. Ook de recente claims van Dettmeijer over 'grote aantallen' vrouwen die als meerderjarige door Comensha worden geturfd, maar die hun carriere minderjarig begonnen, wordt nergens in dit rapport aannemelijk gemaakt. Slechts in de conclusies staat de bewering, de fundering ontbreekt. Het is een makkelijk te volgen redenering, maar er wordt zeer actief op minderjarigen gejaagd, en hun pakkans ligt derhalve ook tenminste even hoog, waarschijnlijk aanzienlijk hoger. Te denken dat ze evenredig worden opgespoord, en pas na jaren illegaal als kindhoer hun eerste controle krijgen, is statistisch zeer onwaarschijnlijk. Dit hersenspinsel als resultaat van onderzoek presenteren grenst aan het frauduleuze.

Het rapport is echter niet helemaal nutteloos. Als je de cijfers een beetje bijhoudt zie je bijvoorbeeld dat met de stijging van het aantal zaken, het aantal vrijspraken aardig in verhouding EDIT:meestijgt. De heksenjacht heeft dus geen groot effect op het aantal veroordelingen. Beleidstechnisch ware het ook fraai geweest als het aantal veroordelingen met en zonder medewerking van het slachtoffer waren uitgesplitst. Die steek laten ze echter vallen.

Wat ook heel duidelijk spreekt is de cijfers over de B9-regeling. Men kan duidelijk zien dat de voornaamste gebruikers mensen zijn die graag een pad Nederland in zoeken, zoals asielzoekers, terwijl veel buitenlanders zonder noodzaak in Nederland te blijven zich alleen van de bedenktijd bedienen. Het plaatje past erg mooi bij de suggesties over migratiefraude die Leers eerder maakte. Dit wordt echter in de toelichting angstvallig ontweken.

Ik heb het zelf geprobeerd te lezen, en ik zou dit er echt niet uitgehaald hebben. Dus weer heel erg bedankt! Ik heb maar één ding toe te voegen. Ik denk dat ze met het woord mensenhandel nog verder wil gaan rekken, zodat ook een relatie voordat een meid in het werk gaat als een stuk van de mensenhandel wordt genoemd. Gaandeweg wordt het dan al minderjarige mensenhandel als een loverboy een meisje van achttien aan het werk zit, zolang hij haar maar jonger al kende.

Nou, ik heb mijn hart weer gelucht. Nou weer door met leukere dingen. Ik heb nog klantjes ook hoor!

EDIT:
Vooruit, nog een filmpje, om te laten zien wat er gebeurt door al die stemmingmakerij.