De man achter de hoer

In het stereotype dat mensen hebben van de prostitutie, is er altijd een grote rol voor de pooier of loverboy. Dat beeld hebben veel mensen erbij nodig om te kunnen begrijpen dat we het werk doen. Ergens hebben ze toch het idee, dat de prostitutie wordt bedacht en opgebouwd door mannen, die dan willoze slachtoffers de hoer laten spelen. Ik hoop dat ik al genoeg over dat idee heb gezegd, dat het duidelijk is dat het niet klopt.

Maar in de seksindustrie zijn er wel veel mannen die een rol spelen. En wat ze doen is best vaak schimmig. Er zit een hoop mis in de mannen die met de seksindustrie betrokken zijn. Maar er is nogal verschil tussen de verschillende types die je tegenkomt. Ik heb maar beslist om een lijstje te maken van wat je tegenkomt, en hoe het nou eigenlijk echt werkt. Ik gebruik hier de termen een beetje zoals mij het goed lijkt, want bijvoorbeeld zijn er verschillende soorten mannen die wel pooier worden genoemd.

Om te beginnen, heb je bikkers. Dat is de naam die we gebruiken voor mannen die hun partner zich laten prostitueren, en van de opbrengsten leven. Daarbij regelt de man vaak de advertenties en de afspraken, maar niet altijd. Het is een soort van vent die je wel apart moet zien van gewoon de partner van een hoer, want hij is alleen een bikker als hij er actief aan werkt. De mannen die gewoon hun meisje zelf haar eigen beslissingen laten nemen vallen hier nietzo onder.

Bikkers hebben vaak een vreemde relatie met hun vrouw. Het is heel onduidelijk hoe ze nou samengaan. Ze hebben wel een relatie, maar er is ook een soortvan afhankelijkheid van elkaar, en tegelijk hebben ze ook dat hij de baas is en zij de werkneemster. Ik heb het zelf nooit meegemaakt, maar ik heb het bestweleens gezien bij collegaatjes. Vooral in de clubs kwam ik het weleens tegen.

Bij bikkers heb ik altijd een ongemakkelijk gevoel. De relatie is niet evenwichtig, en hij heeft er meestal veelmeer aan dan zij. De vrouwen kiezen er wel zelf voor om mee te doen aan die verhouding, maar ze heeft er niets aan. Het zijn vaak zwakke vrouwen zonder initiatief, die de manier van leven kiezen, waarbij ze het minste zelf hoeven te beslissen. Ik kan daar met mijn hoofd niet bij.

Loverboys lijken veel op bikkers, maar ze beginnen niet met hun vrouw uit te sturen, maar gaan echt op zoek naar een meisje om een relatie mee te beginnen voor de prostitutie. Ze gebruiken dezelfde soort verhoudingen met hun meisje, maar zij zijn niet echt in een relatie met haar geïnteresseerd. Dat geeft ze ook meer macht dan een echte bikker, want een loverboy kan makkelijker dreigen om de relatie te verbreken.

Loverboys houden het meestal ook niet bij één meisje. Bikkers moeten het vaak bij hun vrouw en misschien haar zus of dochter houden, maar loverboys kunnen het kunstje tien keer doen, omdat ze geen èchte relatie hoeven aangaan. Ik vind het heel vreemd dat die meisjes dat pikken, en zelfs met elkaar gaan concurreren om zijn bèste meisje te worden. Ze zijn ook al hun verdiensten aan hem kwijt.

Ik vind loverboys klootzakken. Ja, de meisjes zijn dom, naïef, en ze doen het zelf, maar het is het uitbuiten van idealen, en dat vind ik gemeen. Sommige van die gasten worden ook nog aggressief als het meisje niet mee wil werken, en dan ga je echt over de grenzen heen. Je kan dan zeggen wat je wil tegen zo'n wichtje, maar die geeft hem niet aan. Bij de meeste, waar er helemaal geen geweld bij komt kijken, zijn ze zo fanatiek dat ze hem tegen iedereen verdedigen. Het duurt vaak jaren voordat ze het toch opgeven, en dan komt er weleens wraak, maar vaak willen ze gewoon die tijd vergeten. Ik weet niet wat ze er later van vinden, want ik heb nog nooit een meisje gesproken dat al langer gestopt was. Ze verdwijnen uit mijn wereldje.

Dan komen de pooiers. De zachtste vorm van pooier is een vent die het meisje bewaakt, en aan klanten komt, in ruil voor een stuk van de omzet. Dat heeft ooit bestaan, zeggen ze, maar ik heb het vooral van horen zeggen. Wat ik heb gezien is allemaal erger geweest. Er zijn in de ramen geen pooiers die voor extra klanten zorgen, dat weet ik wel. Beschermen zonder je onder druk te zetten heb ik niet gevonden.

Er zijn twee groepen pooiers die ik wèl heb zien werken, namelijk pestkoppen en afpersers. Het is een verschil dat ik belangrijk vind, er zijn nog wel andere manieren om er verschil in te maken. Ik bekijk het weer vanaf mijn standpunt, want anders ben ik aan het vertellen over dingen die ik eigenlijk niet goed weet, en daarvan is er al wel genoeg te vinden, en helaas is dat de basis van de wetgeving.

Pestkoppen zijn pooiers die eerst proberen om zich onmisbaar te maken, door je aan de hand te nemen en alles aan te bieden te regelen. Ze weten alles beter, en nieuwe meisjes zijn vaak maar al te blij om iemand te hebben die het voor ze doet. Dan willen ze regelen dat je geld afdraagt in ruil voor hun diensten. Als je weigert, ook vanaf het begin, dan doen ze hun best om je het werken zuur te maken. Ze gaan tegen je raam aan leunen, of ze kloppen op je raam als je een klant binnen hebt. Deze soort wordt nooit echt aggressief, maar ze zijn wel heel lastig. Als je lang genoeg volhoudt, en ze geen centimeter geeft, dan houdt het wel op. Af en toe pesten ze nog wel, maar ze hebben ook andere dingen te doen.

Afpersers zijn erger, die zeggen dat je werkt in hun territorium, en ze geld moet geven. Anders worden ze aggressief. Eerst komt er dreigen, en later geweld als ze denken dat ze het kunnen maken. Als je eenmaal toegeeft, zetten ze steeds meer druk op je om harder te werken. Hoe meer je verdient, hoe meer ze je af kunnen pakken. Dan laten ze je ook niet meer stoppen. Dat is het ergste soort pooier.

Door de affaire met Saban Baran is het erger geworden, heb ik gehoord. De meisjes weten dat de enige bescherming tegen pooiers is om een andere pooier te hebben, en we hebben gezien dat de overheid machteloos is tegen de pooiers met al dat geblunder. Als je dan toch er niets tegen kan doen, kan je beter een niet zo erge kiezen, denken sommige meisjes dan. Gelukkig zijn er ook best meiden sterk genoeg, om gewoon de pooiers van ze af te houden. Dat zag ik mezelf niet volhouden, dus ik heb daar veel respect voor.

Er is een flink verschil tussen pooiers en raamverhuurders, trouwens. De raamverhuurders hebben de panden, en vragen gewoon heel veel huur voor je raam. Verder heb je erg weinig met ze te maken. Ze hebben soms hun eigen beveiligers, maar dat is weer wat anders. Die raamverhuurders doen gewoon eerlijk wat je van ze wil, en ze zetten geen seconde druk op je. Ik word soms een beetje boos van de media die die twee doorelkaar halen. De raamverhuurders vragen wel teveel geld, maar dat kunnen ze ook alleen maar doen vanwege al die bestemmingen en vergunningen. Dat is gewoon de vrije markt.

Pooiers behandelen hun meisjes meer als hun eigendom, dan als werkneemsters. Ik vind dat verkeerd. Het is slavernij zoals ze het doen, maar je kan er maar weinig tegen doen. De politie geeft niet thuis als het niet gaat om het dwingen de hoer te zijn, maar om de afpersing. Ik heb zelfs een keer van een agent gehoord dat het er een beetje bij hoort. Dat geloof je toch niet? Die machteloosheid als het om afpersing gaat, hoor ik ook weleens van winkeliers. Ik begrijp dat niet.

Mensensmokkelaars zijn weer een eigen groep. Ik heb alleen maar ervaring uit de tweede hand, maar ik ga het wel proberen uit te leggen. Voor veel meiden is Nederland een goeie werkplek, en ze willen hier graag in de prostitutie aan de slag. Maar om hier te komen heb je papieren nodig, of een manier om geen papieren nodig te hebben. Daar zorgen onfrisse organisaties voor. In ruil daarvoor moet je ze veel geld uit je verdiensten betalen, en tot je afbetaald hebt, zorgen ze dat ze grip op je hebben. Dat gaat allemaal in het geniep, en als er een meningsverschil is, wordt het dus meteen een confrontatie. Die mensensmokkelaars zijn allemaal penose, dus dan weet je wel hoe dat gaat.

Je komt erg weinig meisjes tegen die de prostitutie ingedrukt zijn, ze weten meestal best waaraan ze zijn begonnen. Als het wel voorkomt, is het vaak op kleine schaal, en het komt in België meer voor dan hier. Daar lopen ze minder risico om gepakt te worden. In België gaan de klanten met meldingen niet naar de politie, omdat prostitutie daar illegaal is. Hier wordt dat ook zo, dus ik verwacht dat we het in Nederland nu ook gaan zien. Geen man gaat melden dat hij strafbaar is geweest.

De rest is ook niet meteen zalig, er worden best veel van die meiden geflest, onder druk gezet, of achteraf niet uitbetaald. Dat probleem heb je wel als je met penose werkt. De tarieven die ze moeten betalen zijn ook onredelijk, maar het is hun enige kans om hier de hoer te kunnen zijn. Er is dus geen keus voor ze. De mensensmokkelaars combineren vaak de smokkel, de beveiliging, en de klantenwerving. Bovendien houden ze pooiers weg, want ze hebben zelf ook uit de kluiten gewassen jongens. Ik heb wel begrepen dat die meiden wat dat betreft beter af zijn dan Nederlandse meisjes.

Je hebt ook nog clubs, en daar heb je een clubbaas. Die is meestal gewoon een club aan het runnen waar jij werkneemster bent. Hij verdient door je een deel te laten betalen van wat je verdient, en hij maakt de huisregels. Het is de duidelijkste werkgever-werkneemster relatie in de hele business. Je werkt in een hoerenkast, en als je je niet aan de regels wil houden, word je eruit gezet.

Het is iets vager in de escort. Daar heb je buro's, die voor jou de klanten werven, en je dan vertellen waar je heenmoet. Vaak zie je die mensen één keertje, en heb je daarna alleen maar telefooncontact. Dat zijn mensen die ook huisregels hebben, maar ze zijn vooral bemiddelaars. Sommige buro's hebben ook chauffeurs in dienst, en die mannen zorgen dan voor transport en beveiliging. Maar tegelijk letten ze ook op, dat je geen extra uren maakt die je verzwijgt voor het buro. Dat is een manier om meer grip op het meisje te krijgen, maar veel meiden vinden een chauffeur erg fijn omdat het voor veiligheid zorgt.

Je ontkomt als je voor jezelf op grote schaal gaat werken niet aan een geldmannetje. Dat is een financiëel adviseur, accountant, boekhouder, of belastingadviseur, die je kan helpen met je admi. Als je het zelf doet, maak je snel fouten, en dat wordt gezien als fraude. Voor je het weet mag je meer dan een ton naar de Belasting overmaken. Ze denken daar snel dat je 24/7 je toptarieven ligt te verdienen, en je moet goed kunnen bewijzen hoeveel je ècht verdient. Dat is moeilijker dan het lijkt. Zo'n geldmannetje is goud waard, maar hij zorgt ook weer voor extra regels om rekening mee te houden.

Het is kut, maar je hebt mannen nodig bij het werk. Natuurlijk kan je zonder alle afpersers en zetbaasjes, maar er zijn dingen die je niet in je eentje kàn. Advertenties kan je zelf zetten, ook al laten veel vrouwen dat aan hun zetbaas over, je kan zelf je plekje regelen, ook al kan dat binnenkort alleen nog maar met vergunning (dus dan moet je op zoek naar een pooier die wèl nog een vergunning kon krijgen), je kan je werk zelf leren en inpassen, maar een man is ècht nodig voor de veiligheid.

Je bent nou eenmaal een vrouw, en ook al ben ik een feministe, ik weet heel goed dat ik niet opkan tegen een man. Daar schrijf ik nog wel een stukje over. Ik heb nou eenmaal beveiligers nodig. Daar gaan veel meiden voor naar een pooier, maar je kan ook beveiligers nemen. Dat is een heel groot verschil, want jij werkt voor een pooier, maar een beveiliger werkt voor jou!

Voor je beveiliging kan je vertrouwen op de politie, maar dan merk je snel hoe dat gaat. Je belt ze, en na een tijd komen ze aan, en laten de moeilijke klant lopen. Die komt later verhaal halen. Bovendien reageren ze langzaam, en je krijgt een kruisverhoor. Ze leggen je telkens uit dat je uit het vak kan, ook als je zegt dat je het graag doet. Als de klant iets ergs heeft gedaan, mag je aangifte doen, en krijg je twee weken later een brief met dat het ze spijt, maar dat ze er niets aan gaan doen. Het kost niets, maar dat is het enige voordeel.

Witte beveiligers, dus van een officiëel bedrijf, installeren een veiligheidssysteem, en geven je noodknoppen. Als je daarop drukt, bellen ze eerst jou, en dan 112. Daarna krijg je de politie aan de deur. Daar betaal je nog best wat geld aan. Het is ietsje betrouwbaarder dan zelf 112 proberen te bellen, maar ik vind het eigenlijk niet de moeite waard. Mijn geldmannetje vindt van wel, dus ik hou het maar zo.

Zwarte beveiligers, dus gewoon flinke knullen die je betaalt om beschikbaar te zijn, luisteren naar mij, en als een klant moeilijk word, mag ik bepalen wat ze doen. Dat zorgt ervoor dat ze wel uitkijken. Ik heb nooit meer moeite gehad met een vent als mijn beveiligers hem onder handen namen. Ze kosten me een paar honderdjes in de maand, en bij een goeie job geef ik ze bonussen. Ik ben de baas, zij werken voor mij. Dat is een groot verschil voor mij.

Dit is een kort overzichtje, natuurlijk is er meer te zeggen. Maar het is dus niet zo simpel als in de media, en je wordt vaker de prostitutie uitgedwongen, dan erin!