Een jaar een spiraaltje

Ik heb nu iets meer dan een jaar een spiraaltje. En in het kort, ik ben er heel erg tevreden over. Als de condooms perfect werken, heb je het eigenlijk niet nodig natuurlijk. Maar de condooms zijn nooit 100% veilig. Af en toe gaat er toch iets mis. Dan moet je een tweede anticonceptiemiddel hebben. Het condoom heb ik vooral tegen SOA.

Tegen SOA werken condooms goed genoeg, ik heb nog nooit iets gekregen waar ik niet vanaf kan komen. Ik wou dat ze netzogoed werken tegen zwangerschap. Ik word erg makkelijk zwanger van ongelukjes, dus ik moet er goed mee oppassen. Zelfs al ben je heel voorzichtig, met zoveel sekscontacten als ik heb gaat er af en toe wat mis.

Ik had voor de prostitutie, en toen ik er net mee begon, een koperspiraaltje. Die zijn makkelijk, maar je wordt er heftiger ongesteld van. Dat was één van de redenen die ik had, om ermee te stoppen. Er was namelijk ook het gerucht, dat de draadjes van je spiraal het condoom kapotmaken. Dat maakte me erg bezorgd.

De pil heb ik langer gebruikt, maar het zorgde ervoor dat ik me altijd een beetje vlak voelde. Ik had nooit meer de slappe lach, en ik werd sneller boos. Ik kan zonder pil veel meer plezier hebben van films of van stoeien met de kat van mijn zus, met de pil mis ik toch wat. Daarom heb ik vorig jaar beslist om mijn Kerst-vakantie te gebruiken voor een nieuw spiraaltje.

Mijn dokter had eerder al gesprekken met mij daarover gehad. Hij kwam aan met het hormonenspiraaltje. Dat was voor mij eerst een hele rare gedachte, want het had alle twee die dingen, die ik niet wou! Maar ik moet nu hem toch gelijk geven, want toen hij me overtuigd had, was het zoals hij had gezegd. Het is inderdaad een fijne oplossing.

Hij heeft me goed geholpen en voorgelicht, en dat vind ik erg fijn. We hebben het er lang over gehad, omdat ik twijfels had. Ik wou dat hij de touwtjes aan het spiraaltje extra kort zou afknippen, zodat er niets meer uit zou steken. Dat raadde hij juist af, omdat het dan meer problemen zou geven. Volgens hem werkte dat dus omgekeerd. Dat zorgde ervoor dat ik nog meer ging twijfelen. Aan het eind bedacht ik me wel, dat ik het later nog wel korter kon laten knippen als het echt niet lekker ging.

Het zetten van zo'n hormonenspiraaltje is net zo vervelend als een gewoon spiraaltje, en ik was blij toen het over had. Ik heb best nog wat kramp gehad de eerste dag erna, maar daarna voelde ik me best fit. Ik wou niet meteen gaan vloeien, want ik voelde me toch niet zeker dat ik het spiraaltje er niet uit zou spoelen. Het is een beetje raar, maar dat voelde nou eenmaal zo. Daarom heb ik nog een paar weken de pil geslikt. Ik heb nog wel mijn dokter gebeld of ik zo niet een overdosis hormonen kreeg.

Mijn ongesteldheid werd eerst erger, en toen pas minder. Bovendien was het erg wennen aan leven zonder de pil. Ik vond het eerst helemaal niet fijn. Het was onregelmatig, en ik had meer last van mijn emoties. Daar wende ik wel aan, en mijn menstruatie werd gelukkig lichter. Toen was ik pas echt tevreden, want tot die tijd had ik me wel zorgen gemaakt. Het is namelijk helemaal geen leuk idee, zo'n stuk plastic in je hebben. Maar ja, een piercing maakt meer kapot, en daar heb ik weer geen problemen mee. Dus ik moet wel logisch blijven.

De touwtjes kan ik vinden met mijn vinger, maar ze voelen best zacht en klein. Ze zijn metaal ofzo, maar ze prikken niet. Ik heb toen ik me zorgen maakte, weleens mijn prullenbakje met condooms helemaal één voor één doorgekeken, om te zien of er condooms lek waren. Ik vulde ze tot ze bijna knapten, met water uit de kraan, en dan knoopte ik ze dicht en droogde ik ze af. Daarna keek ik of ik natte plekjes kon vinden, met een beetje wc-papier. Dat was niet zo. Daarna was het best een vieze boel om ze leeg te laten lopen.

Het werkt dus goed, en de laatste menstruatie was maar een beetje spotting in november. Dat was de eerste keer in twee maanden, dus ik hoef me niet meer zo'n zorgen te maken over mijn menstruatie. Ik vind het fijn dat mijn kut zo lekker werkt. Het is net alsof ik de pil doorslik, heel praktisch.

Maar toch ben ik niet helemaal zoals met de pil. Ik heb namelijk wèl PMS op de momenten dat ik ongesteld zou moeten gaan worden. En ik voel me springerig, en ik heb soms wat buikpijn, bij mijn eisprong. Volgens de dokter kan het ook best dat ik nog gewoon een eisprong krijg. Dat zijn dingen die ik ook wel zou kunnen missen, maar dan zou ik ook weer echt aan de pil moeten. Dat heb ik liever niet.

Dat spiraaltje is nu het beste voor me, daarvan ben ik overtuigd. Ik kijk nog weleens kritisch ernaar, en dat is dus ook iets wat ik vandaag deed. Ik ben kritisch, maar ook wel eerlijk. Je moet niet de klachten die je hebt heel groot maken. Het zou mooier kunnen zijn, maar dan moet ik andere dingen weer opgeven. Ik denk dat ik wel goed zit met deze keus.