Piccolootjes

Een piccolootje is een éénpersoonsflesje champagne. Ik heb ze nooit ergens anders gezien dan in clubs, zelfs de kleine flessen in minibars van hotelkamers zijn een maatje groter. Ze maken ze er waarschijnlijk gewoon voor. De flesjes zijn geen handige verpakking, je krijgt er misschien net twee glaasjes uit als je veel schuim maakt, maar eigenlijk heb je gewoon één vol glas.

De reden dat je niet gewoon een glaasje champagne bestelt, maar een piccolootje, is omdat zo'n flesje heel veel geld kost in een club. Voor een glas zou niemand dat neerleggen. De klanten moeten zien dat er een exclusief flesje wordt gekocht, anders kunnen ze zichzelf niet wijsmaken, dat ze niet worden opgelicht.

Het is ook echte oplichting. Ik heb me er nooit gemakkelijk bij gevoeld. Zelfs toen ik in de club had geleerd, dat je de klanten zoveel mogelijk moet uitwringen, vond ik het tever gaan. Het is iets wat maar aangeeft, hoeveel teveel je mensen kan laten betalen. Ik nam het drinkgeld wel aan hoor, maar het voelde altijd oneerlijk.

Natuurlijk gaat geen enkele klant naar een club voor de champagne. Ze komen om te neuken. Die champagne, wordt er bijgesleept om maar meer winst te maken, en dat gaat zelfs best ver. De mannen die naar een club gaan, in plaats van de ramen of thuisontvangst, willen in een luxe omgeving worden behandeld als de grote meneer.

Wat de clubbazen dan graag doen, is zo'n man het idee geven, dat hij zich aan bepaalde regeltjes moet houden. Er zitten vrouwen in de bar, een beetje te loungen, en de klant weet ook wel dat dat hoeren zijn die zitten te wachten totdat hij ze huurt. Hij is geil, hij wil graag een leuk contact, en er word soms héél overduidelijk gemaakt dat de beste manier om contact te maken, is om een piccolootje te sturen naar het meisje wat hij leuk vind. Dat kan over honderden Euro gaan voor één zo'n lullig flesje.

Als hij dat niet doet, en je gewoon meteen aanspreekt, heb je wel geleerd dat je hoort te vragen of hij niet iets met je wil drinken? Als hij ja zegt, heb je een piccolootje. Dat is weer drinkgeld. De meisjes gaan soms best moeilijk doen als een man de kracht heeft om nee te zeggen. Daar had ik eigenlijk wel respect voor, maar mijn collegaatjes vonden zo'n man een vrek. Dat merken die mannen ook wel, en die willen niet voor een vrek worden gehouden, dus die kopen weer zo'n flesje voor je.

In één van mijn clubs werd de klant zelfs dubbel verneukt. Als hij zo'n ding voor je bestelt, laten ze hem een echt piccolootje zien, maar als hij niet oplet schenken ze kinderchampagne in. Dat hielp wel omdat de meisjes niet zo dronken worden, maar het is nog oneerlijker. Ik voelde me er nooit lekker bij.

Als je handig was, kocht meer dan de helft van de klanten champagne voor je. Dat moet je dan natuurlijk ook opdrinken, zittend in het bubbelbad of met hem aan de bar. Daar kan je tijd mee opmaken, dat vond ik toen handig. Nu vind ik dat ook oneerlijk voor de klant. Er wordt met hem gespeeld, en hij betaalt ervoor.

Zoveel champagne zorgt er nu voor dat ik het spul niet meer kan zien. Ik vond het vroeger hardstikke lekker, maar ik kotste er na een poosje in de clubs bijna van. Het is voor mij ook een soort symbool geworden, voor al die oneerlijke dingen die ik met klanten deed. Er zitten schaamtegevoelens aan vast.

Het maakt gebruik van dat een man graag je wil behagen, en dat hij een goede indruk wil maken. Dat zijn dingen die ik juist graag zie bij mannen, ik vind die aantrekkelijk. Dat je juist die goede dingen zo uitbuit, is tegen mijn gevoel in. De mannen die je als vlees behandelden, die kochten geen champagne voor je. Daar had ik het juist minder erg bij gevonden. Het was trouwens dan ook nog steeds verkeerd geweest.

In mijn werkflatje vind je geen champagne. Ik heb pils, wijn, en fris, en zelfs nog wel wat gedestilleerd, maar het komt allemaal van de slijter, en als een klant wat wil drinken is het gewoon gratis. De meeste willen dat niet eens, er zijn er een paar die achteraf nog wel een kopje koffie willen doen, maar dan moet ik ook weer opruimen, dus tijd om te leuten bij de koffie geef ik niet.

Er was deze week een klant die vroeg of hij een piccolootje mocht aanbieden. Ik flapte eruit: "Nee joh, dat is toch allemaal alleen maar oplichting!" Hij keek heel bedrukt, en de sfeer was er een beetje uit. Ik vrolijkte hem wel weer op, maar het ging een beetje moeilijk. Ik denk dat hij het juist leuk vond dat hij wist hoe hij zo'n meisje onder de indruk kon brengen, en dat hij het niet leuk vond om zich te realiseren, dat hij afgezet was.

Piccolootjes zijn misbruik maken van de goede zin van de klant. Ze zijn een bewijs dat je geen respect voor ze hebt. Er zijn mannen die je vertellen dat ze je het extraatje wel gunnen, maar ik heb ze nooit gezegd dat ik dan dacht: geef mij dat geld dan gewoon, want van het drankje gaat minstens de helft naar de club! Je laat je gewoon uitbuiten door die flesjes te kopen. Ik vind je aardig om hoe je bent, die champagne moet je gewoon laten.